Opresja przez orgazm? Przemysł pornograficzny jako żydowski aktywizm antyfaszystowski i terroryzm kulturowy

Pornografia – podobnie jak aborcja, feminizm, prawa gejów i normalizacja pedofilii – jest promowana przez najbogatszą i najściślej zorganizowaną grupę etniczną na świecie jako forma etnicznego aktywizmu politycznego.

Autor: Jonas E. Alexis, starszy redaktor -14 styczeń 2025 r

Kennetha Vinthera 

Po serii przypadków, w których odkryto, że strony pornograficzne zawierają filmy przedstawiające gwałty na nieletnich dziewczynach (w niektórych przypadkach platformy odmówiły usunięcia tych filmów), około 2 miliony osób podpisało petycję o usunięcie różnych stron pornograficznych i ściganie ich kierownictwa za handel ludźmi (skandal ten niedawno zakończył się bojkotem Pornhub przez Mastercard i Visa). W odpowiedzi na rosnące nastroje antypornograficzne, media głównego nurtu i czasopisma akademickie rozpoczęły kampanię mającą na celu oczernienie ruchu antypornograficznego za zachęcanie do “antysemityzmu” i “antysemickich teorii spiskowych”.

W artykule demaskującym “skrajnie prawicowe korzenie #NoNutNovember“, Rolling Stone opisuje dużą część ruchu antypornograficznego jako “przerażający mały szwedzki stół nienawiści napędzanej brakiem bezpieczeństwa z antysemityzmem, mizoginią i homofobią zwiniętymi w jedno”, napędzany przez “teorię spiskową, że Żydzi dominują w przemyśle pornograficznym i używają pornografii jako sposobu kontrolowania białych mężczyzn”. Artykuł twierdzi również, że “ideologia antymasturbacyjna była historycznie wykorzystywana jako narzędzie przez faszystów w celu uzyskania kontroli społecznej” poprzez manipulowanie seksualnie represjonowanymi mężczyznami poprzez społeczny wstyd. New York Times również zwrócił uwagę na tę niebezpieczną “teorię spiskową”, która ich zdaniem przyczynia się do “niedawnego wzrostu przestępstw z nienawiści”. Strażnicy antysemityzmu i żydowskie gazety, takie jak Jerusalem Post, wpadły w apopleksję, kiedy filia Al-Dżaziry stwierdziła, że Żydzi stworzyli i kontrolują przemysł pornograficzny, ponieważ “nienawidzą Chrystusa”.

Kristoff Kerl podsumowuje tę kwestię w czasopiśmie Studies in American Jewish Literature. Według Kerla, absurdalna “fantazja” o żydowskim spisku stojącym za pornografią, która jest irracjonalnie promowana przez skrajnie prawicowe grupy nienawiści, jest następująca: Żydzi używają pornografii, aby “podważyć rzekomo ‘naturalny’ porządek białej supremacji”, aby “obalić… Chrześcijańska seksualność”, aby doprowadzić do “spowodowanej pornografią zmiany orientacji seksualnej (…) [i spowodować] kryzys reprodukcji dla ‘białej rasy'”, aby promować krzyżowanie się i “zwiększyć seksualne żądze mężczyzn o innym kolorze skóry lub żydowskich mężczyzn do białych kobiet”, i w końcu, jako “technikę wojny psychologicznej” w celu uspokojenia i spacyfikowania białych mężczyzn. [1]

Czy pani za bardzo protestuje?

Odpowiedź brzmi: tak, pomimo protestów zawartych w powyższych artykułach, że jest inaczej. Wszystkie te antysemickie “fantazje” można udowodnić. Co więcej, wszystkie te twierdzenia można udowodnić, prosto z pyska konia, cytując chełpiących się żydowskich pornografów. Wiele z tych twierdzeń pochodziło od samych Żydów, a nie od antysemitów. Wielu żydowskich pornografów i badaczy otwarcie przyznaje, że Żydzi angażują się w produkcję i rozpowszechnianie pornografii w celu obalenia i zniszczenia kultury gojów. Po pierwsze, ustalmy ogromną obecność Żydów w przemyśle pornograficznym, tak aby wszelkie twierdzenia o czymś przeciwnym mogły zostać odrzucone od samego początku.

Pornografia jako żydowski przemysł

Kerl przyznaje w swoim artykule, że najbardziej znani pornografowie w historii Ameryki – Ruben Sturman i Steven Hirsch – są Żydami. Znani odpowiednio jako “Walt Disney porno” i “Donald Trump porno”, obaj posiadali tytuł najlepszego dystrybutora pornografii w Ameryce. Sturman zbudował swoje imperium pornograficzne, unikając FBI, a po śmierci jako stereotypowy chciwy żydowski gangster w więzieniu federalnym, przekazał rodzinny biznes swojemu synowi, Davidowi. Hirsch wciąż żyje. Jest właścicielem Vivid Entertainment, największej obecnie sieci pornograficznej na świecie.

Seth Warshavsky, polsko-amerykański Żyd znany z pionierskiej pornografii internetowej, nazywany jest “publiczną twarzą pornografii online“. David F. Friedman założył Amerykańskie Stowarzyszenie Filmów dla Dorosłych. William Margold był reżyserem porno, aktywistą i dyrektorem Free Speech Coalition, stowarzyszenia branżowego działającego na rzecz przemysłu filmów dla dorosłych. Paul Fishbein, Irv Slifkin i Barry Rosenblatt są właścicielami AVN Media, a Mark Spiegler jest właścicielem Spiegler Girls (Spiegler rzekomo jest również właścicielem domeny dla pedofilskiej strony internetowej NAMBLA, zgodnie z przeciekami z nieistniejącej już Porn Wikileaks). Bardziej znani żydowscy właściciele studiów i magnaci przemysłu dla dorosłych to Seymore Butts, John Stagliano, Phil Harvey, Joe Francis, Winston Wolf, Gary Cremin, Bruce J. Friedman, Cable Rosenberg, Mike Kulich i Greg Lansky (Mark Collett ma tutaj podsumowanie).

Luke Ford przedstawia kolejną obszerną listę (archiwum esejów Forda można znaleźć tutaj): Ron Braverman, John Bone, Wesley Emerson, Herbert Feinberg, Hank Weinstein, Lenny Friedlander, Bobby Hollander, Rubin Gottesman, Fred Hirsch (ojciec Stevena Hirscha), Paul Apstein, Steve Orenstein, Jack Richmond, Theodore Rothstein, Ron Sullivan, Jerome Tanner, Armand Weston oraz Sam i Mitch Westonowie. Ponadto Żydzi byli również “większością czołowych męskich wykonawców lat siedemdziesiątych i osiemdziesiątych. w tym Buck Adams, Bobby Astyr, (Bobby Charles), R. Bolla (Robert Kerman), Jerry Butler (Paul Siderman), Seymore Butts (Adam Glasser), Roger Caine (Al Levitsky), David Christopher (Bernie Cohen), Steve Drake, Jesse Eastern, Jamie Gillis (Jamie Gurman), Ron Jeremy (Hyatt), Michael Knight, William Margold, Ashley Moore (Steve Tucker), David Morris, George Payne, Ed Powers (Mark Arnold aka Mark Krinski), Harry Reems (Herbert Streicher), Dave Ruby, Herschel Savage (Harvey Cowen), Carter Stevens (Mal Warub), Marc Stevens, Paul Thomas (Phil Tobias), Marc Wallice (Marc Goldberg), Randy West (Andy Abrams) i Jack Wrangler. [2]

Potwierdzając to, żydowski pornograf Michael Kulich stwierdził w wywiadzie z 2015 roku, że “przemysł dla dorosłych został w dużej mierze założony przez Żydów” i że dzisiaj “wszyscy właściciele firm są prawie Żydami lub mają żydowskie powiązania, albo w pewnym momencie pracowali dla Żyda”.

A co z Playboyem? Podczas gdy Hugh Hefner nie był Żydem, Nat Lehrman – jeden ze starszych redaktorów Playboya – przyznaje, że cały “cały personel, praktycznie, był Żydem”. [3] Gloria Leonard, która opisuje siebie jako “miłą żydowską dziewczynę z Bronxu”, wymyśliła telefoniczne linie seksualne i założyła hardcorowy magazyn pornograficzny High Society. [4] Rozdział Inny interesujący przykład można znaleźć w niedawnym filmie dokumentalnym Netflixa Circus of Books, który celebruje życie “miłej żydowskiej pary”, która potajemnie dostarczała całą gejowską pornografię w Los Angeles z tajnego zaplecza swojej księgarni w latach 80.

“Miła żydowska gwiazda porno” Ron Jeremy (który chodził do hebrajskiej szkoły) wyjaśnił, że jednym z powodów przytłaczającej obecności Żydów w przemyśle pornograficznym jest to, że “żydowskie rodziny są bardziej liberalne niż chrześcijańskie”. [6] Jeśli zapytasz żydowskiego producenta porno Seymore’a Buttsa, innym ważnym powodem jest żydowski nepotyzm (który jest również sposobem, w jaki Jeremy rozpoczął swoją karierę): “jeśli cztery osoby rywalizują o pracę, a trzech z nich to goje [goje], Żyd, przy założeniu, że wszystkie czynniki są równe, dostanie tę pracę. Tak właśnie pracuję. Jeśli mam trzech aktorów ubiegających się o rolę, a jeden z nich jest Żydem i wszyscy grają na tym samym boisku… Pozwij mnie do sądu. [7] Rozdział

Poniżej znajduje się fragment wywiadu z anonimowym pornografem:

D: . . . Jeśli jesteś mile widziany na scenie porno, to niewiarygodne. To wielka rodzina.

N: Tak, to wielka rodzina.

Z wyłączenia: W rzeczywistości czuje się prawie tak, jakby poszła do klubu country dla dorosłych. Tak wielu Żydów było w to zaangażowanych. Ona po prostu się bawi. [Śmiech.] Wpadacie na siebie na planach zdjęciowych i nie widzieliście się od kilku miesięcy, a to jest jak starzy, dawno niewidziani krewni i spotkanie rodzinne. [8] Rozdział

Przemysł pornograficzny to jedna wielka żydowska rodzina. Żydzi czują się jak w domu w branży dla dorosłych, a zatem żydowskie publikacje celebrują członków swojej społeczności, którzy “osiągnęli sukces w porno“. Reżyser porno James Deen, który udzielił wielu wywiadów dla żydowskiego czasopisma Haaretz i Jewish Daily Forward, powiedział nawet, że jego żydowska tożsamość wpływa na jego twórczość:

Nigdy tak naprawdę nie kupiłem sytuacji typu wiara-Bóg, ale to, co mi się podobało, to ruch syjonistyczny, kultura, która za nim stoi, społeczność. Identyfikuję się z judaizmem jako kulturą, a kultura zachęcała mnie do nauki, zadawania pytań i dążenia do wiedzy. Wiem, jak fotografować, oświetlać i montować, ponieważ zawsze staram się dążyć do zdobycia wiedzy w pracy. Nie sądzę, żebym miał tego typu mentalność, gdybym nie miał mojego żydowskiego wychowania.

W tym samym wywiadzie, zapytany o to, czy jest jakimś żydowskim wzorem do naśladowania w branży, odpowiedział:

Nie wchodzę do jakiegoś miejsca i nie myślę, że jestem Żydem, kto jeszcze jest Żydem, muszę z nimi pracować. Szacunek jest powszechny we wszystkich rasach, wyznaniach, kolorach skóry, religiach, we wszystkim. Żydzi wiedzą, że jesteśmy lepsi niż wszyscy inni – tylko to się liczy. To prawda, że jesteśmy narodem wybranym; To fakt. [9] Rozdział

Wspomniany artykuł w “Rolling Stones” próbuje obalić oczywisty związek między Żydami a pornografią, wskazując, że dyrektor generalny MindGeek, “Feras Antoon, nie wydaje się być Żydem”. MindGeek to ogromna międzynarodowa korporacja, która jest właścicielem głównych witryn hostingowych z pornografią, takich jak Pornhub. Pojawił się na początku 2000 roku z “północnej Doliny Krzemowej” w Montrealu, wraz z innymi monopolami technologicznymi, takimi jak Facebook, Google i YouTube. Podczas gdy Antoon nie jest identyfikowalnym Żydem, artykuł w Rolling Stone zapomina wspomnieć, że jest nim dyrektor operacyjny, David Marmorstein. Dodatkowo, monopol MindGeek zawdzięcza w dużej mierze powiązaniom, jakie poprzedni właściciel miał z firmą Colbeck Capital Management z Wall Street – prowadzoną przez byłych dyrektorów Goldman Sachs – która udzieliła firmie pożyczki w wysokości 362 milionów dolarów w 2011 roku. Jeśli kierownictwo Colbeck Management, Jason Colodne i Jason Beckman, nie są Żydami, to mają poważne powiązania żydowskie, ponieważ podpisali ketubę Ryana Kavanaugha (prezesa Warner Bros. Pictures) ketubah, tj. żydowski dokument małżeństwa, dla jednego z jego małżeństw.

Selfie opublikowane przez menedżera mediów społecznościowych na Pornhub pokazuje gwiazdę Davida wiszącą w tle biura.

Żydowscy pornografowie i organizacje żydowskie odegrały również kluczową rolę w legalizacji pornografii w Stanach Zjednoczonych. Na przykład, żydowskiemu powodowi Samuelowi Rothowi (który napisał książkę “Żydzi muszą żyć“, która opisuje żydowską nienawiść do gojów i kultury gojów) przypisuje się naciągnięcie prawnej definicji tego, co stanowi obsceniczność w sprawie Roth przeciwko Stanom Zjednoczonym (1957), argumentując, że obsceniczne materiały powinny być chronione przez Pierwszą Poprawkę. Podczas gdy sąd orzekł na niekorzyść Rotha, został sprowokowany do ponownego zdefiniowania obsceniczności jako “materiału, który traktuje o seksie w sposób odwołujący się do lubieżnego zainteresowania”. [10] Definicja ta stała się później podstawą testu Millera, który stał się testem Sądu Najwyższego do definiowania obscenicznych materiałów po sprawie przeciwko żydowskiemu powodowi Marvinowi Millerowi w sprawie Miller przeciwko Kalifornii (1973).

Znani żydowscy pornografowie, tacy jak Al Goldstein, pokonali później oskarżenia o obsceniczność, wykorzystując sformułowania testu Millera. Na przykład, Goldstein chwali się w swojej autobiografii, że pokonał oskarżycieli o obsceniczność, “stawiając ich w sytuacji, w której muszą przyznać się do oskarżenia na trybunie”, aby udowodnić, czy jego materiał “przemawiał do lubieżnego zainteresowania”, czy nie. Wraz z dwiema innymi głośnymi sprawami o obsceniczność przeciwko pornografowi Larry’emu Flyntowi i żydowskiemu aktorowi Harry’emu Reemsowi, precedensy uzyskane przez Goldsteina skutecznie wykluczyły możliwość wydawania wyroków skazujących za obsceniczność i utorowały drogę do normalizacji ostrej pornografii. Goldstein przechwalał się później: “Co sprawia, że Al Goldstein jest Alem Goldsteinem? Al Goldstein to pieprzona legenda. Ile osób zalegalizowało pornografię? Chodzi mi o to, że pieprzony Fishbein się rozpływa, a Ron Jeremy się rozpływa. Zmieniłem prawo”.

Jeśli chodzi o Larry’ego Flynta, to choć Flynt nie jest Żydem, był znaczącym darczyńcą dla Ligi Przeciwko Zniesławieniu (ADL). Podczas gdy ADL jest jedną z głównych organizacji stojących na czele cenzury mowy nienawiści na platformach mediów społecznościowych i na poziomie rządu federalnego, ADL ma również historię wspierania wolności słowa dla pornografów. ADL nie uważa, że Pierwsza Poprawka powinna chronić wypowiedzi krytykujące Żydów, ale uważa, że Pierwsza Poprawka powinna chronić pornografów. W 1980 roku ADL przyznała Hugh Hefnerowi “Amerykańską Nagrodę Wolności podczas modnej kolacji tanecznej w czarnym krawacie”, chwaląc Hefnera za to, że “założone przez niego imperium miało dalekosiężny wpływ, nie tylko na przemysł wydawniczy, ale także na obyczaje amerykańskiego społeczeństwa”. [12] [podkreślenie dodane] Dodatkowo, Abe Foxman – były dyrektor krajowy ADL – chwalił Żydów w przemyśle pornograficznym jako paradygmatycznych Amerykanów: “Ci Żydzi, którzy wchodzą do przemysłu pornograficznego, zrobili to jako jednostki realizujące amerykański sen”. [13] Rozdział

Luke Ford mówi, że “Publishers Weekly skrytykował mnie za to ‘obraźliwe uogólnienie’ na temat Żydów, ale to prawda. Wielcy macherzy [w przemyśle pornograficznym] są Żydami”. [14] Profesor Nathan Abrams ubolewa nad tym, że “350. rocznica przybycia Żydów do Stanów Zjednoczonych nie obejmowała żadnych obchodów żydowskich innowacji w tej dziedzinie. . . Dlaczego wstydzimy się żydowskiej roli w przemyśle pornograficznym? Może nam się to nie podobać, ale rola Żydów w tej dziedzinie była znacząca i najwyższy czas, aby o tym napisać na poważnie”. [15] Zob.

Żydzi stanowią około 2% populacji amerykańskiej, ale są przytłaczająco nadreprezentowani w przemyśle pornograficznym. Przemysł pornograficzny można rozsądnie scharakteryzować jako przemysł wyłącznie żydowski – ironia losu, biorąc pod uwagę, że pornografia została zakazana w Izraelu, ponieważ wyrządza “wielką krzywdę dzieciom“. Jak pisze Benjamin Garland, “mówienie, że przemysł pornograficzny jest żydowski, jest jak mówienie, że niebo jest niebieskie”.

Tak więc pytanie nie brzmi, czy przemysł pornograficzny jest żydowski, czy nie. Pytanie tylko, dlaczego. Jednym z powodów jest bez wątpienia chęć obalenia i zniszczenia białej, zachodniej kultury i cywilizacji.

Jak wspomniano wcześniej, istnieje wiele dowodów sugerujących, że Żydzi widzą i używają pornografii jako broni. Jeden bardzo jednoznaczny dowód został złożony przez IDF w 2002 roku. Po zajęciu miasta Ramallah na Zachodnim Brzegu, izraelskie siły okupacyjne przejęły lokalne stacje telewizyjne i zaczęły nadawać hardcorową pornografię, aby “szokować psychicznie” i demoralizować mieszkańców. Można wykazać, że dystrybucja ostrej pornografii osiąga podobny cel w Ameryce i Europie Zachodniej.

Żydowscy uczeni, tacy jak profesor Abrams, opisywali przemysł pornograficzny jako rozszerzenie seksualnego rewolucyjnego ataku na kulturę zachodnią, prowadzonego przez żydowskich marksistów, takich jak Wilhelm Reich i Herbert Marcuse, którzy zainspirowali wielu żydowskich pornografów w awangardzie legalizacji pornografii w latach 70-tych. Jeden z takich żydowskich pornografów pamięta, jak chodził do studia pornograficznego z “włosami do tyłka, egzemplarzem Rewolucji Seksualnej Wilhelma Reicha pod pachą i krzyczał o pracy: »miłość i seks«”. [16] W literaturze tych wpływowych żydowskich marksistowskich intelektualistów i aktywistów istnieje niewątpliwe, konsekwentne i zaciekłe pasmo wrogości wobec religii, konwencjonalnej moralności seksualnej i silnych gojowskich rodzin. Żydowska tożsamość tych intelektualistów i ich antyrodzinne postawy nie są przypadkowe: ci żydowscy działacze świadomie identyfikowali się jako Żydzi i postrzegali unicestwienie konserwatywnych instytucji społecznych jako działanie w interesie całej społeczności żydowskiej, ponieważ wierzyli, że uczyni to społeczeństwo odpornym na antysemityzm. Ruchy te ilustrują, dlaczego Żydzi postrzegają promowanie seksualnej dekadencji jako korzystne dla społeczności żydowskiej i jak społeczność żydowska postrzega pornografię jako broń kulturową. W naszych rozważaniach notable tego ruchu sięgają co najmniej początku XX wieku, poczynając od marksistowskiego filozofa Györgya Lukácsa.

Rewolucyjni przodkowie

Georg Bernard Baron Lukács von Szegedin – w skrócie György Lukács – był synem bogatego żydowskiego bankiera inwestycyjnego, barona dziedzicznego w byłym Cesarstwie Austro-Węgierskim i jednym z najbardziej wpływowych intelektualistów marksistowskich początku XX wieku. W maju 1919 roku, po wybuchu węgierskiej rewolucji bolszewickiej i ustanowieniu Węgierskiej Republiki Rad Béli Kuna (również syna zamożnej rodziny żydowskiej), Lukács został mianowany ludowym komisarzem oświaty i kultury. Lukács rozczarował się chrześcijańską klasą robotniczą, która – jak pisze Cécile Tormay w swoim słynnym Pamiętniku wyjętego spod prawa – odmówiła przyjęcia międzynarodowego komunizmu i pozostała wierna Bogu i ojczyźnie. Z tego powodu Lukács zidentyfikował zachodnią kulturę chrześcijańską jako przeszkodę dla komunistycznej emancypacji społecznej i argumentował, że marksistowskie “światowe obalenie wartości nie może nastąpić bez «unicestwienia starych wartości» i stworzenia nowych przez rewolucjonistów”. Jako ludowy komisarz ds. edukacji i kultury, Lukács dążył do “unicestwienia tych starych wartości” poprzez edukację państwową, w tym kompleksowe programy edukacji seksualnej dla dzieci w wieku szkolnym i promocję feminizmu. Będąc grą słów o “czerwonym terrorze” używanej do opisania masowych mordów bolszewickich z 1918 roku (których sprawcami byli również w przeważającej mierze Żydzi), ten program edukacji seksualnej stał się znany przez jego przeciwników jako “terroryzm kulturowy”. [18] Za Lukácsem,

W szkołach i w literaturze drukowanej i kolportowanej organizowano specjalne wykłady, aby “pouczać” dzieci o wolnej miłości, o naturze współżycia płciowego, o archaicznej naturze burżuazyjnych kodeksów rodzinnych, o przestarzałości monogamii i o nieistotności religii, która pozbawia człowieka wszelkich przyjemności. Temu wezwaniu do buntu skierowanemu do dzieci towarzyszyło wezwanie do buntu skierowane do węgierskich kobiet. [Jeden z dokumentów opublikowanych przez Komisariat Lukácsa] wzywa kobiety na całym świecie do zjednoczenia się i obalenia kajdan narzuconych im przez wyzyskujących mężczyzn o burżuazyjnym usposobieniu. [19] Zob.

Program Lukácsa był krótkotrwały, ponieważ Węgierska Republika Rad została pokonana i rozwiązana przez Rumunię w sierpniu 1919 roku, a Lukács został zmuszony do ucieczki do Wiednia. Jednak idea seksualizacji dzieci w celu zwalczania reakcyjnych nastrojów powracała wśród prominentnych żydowskich komunistów, takich jak Wilhelm Reich.

Urodzony w żydowskiej rodzinie w austro-węgierskiej prowincji Galicja, Reich opisuje swoje dorastanie w autobiografii zatytułowanej Pasja młodości (1988), gdzie z rozrzewnieniem wspomina gwałcenie pokojówek swojej rodziny, angażowanie się w bestialstwo ze zwierzętami gospodarskimi, masturbowanie się do myśli o swojej matce i pożądanie siostry swoich przyjaciół, ponieważ miał obsesję na punkcie “jej wspaniałej, długie, blond włosy. Po studiach medycznych na Uniwersytecie Wiedeńskim na początku lat dwudziestych XX wieku, Reich kontynuował karierę jako psychoanalityk i jest znany z syntezy prac Zygmunta Freuda i Marksa. Po wstąpieniu do Komunistycznej Partii Niemiec w 1930 roku, Reich napisał dwie bardzo wpływowe książki: The Sexual Revolution (1936), która dała nazwę ruchowi wyzwolenia seksualnego w latach 60. i 70., oraz The Mass Psychology of Fascism (1933), która atakowała autorytarne ruchy prawicowe w Europie. W Związku Radzieckim słowo psikhushka było używane do opisania szpitali psychiatrycznych, w których internowano dysydentów politycznych po tym, jak państwo zdiagnozowało ich jako chorych psychicznie. W podobnym zastosowaniu upolitycznionej psychiatrii Reich twierdził, że zdiagnozował faszystowskie przekonania jako zaburzenie osobowości spowodowane tłumieniem własnej seksualności w dzieciństwie. Według Reicha:

Tłumienie naturalnej płciowości dziecka, a zwłaszcza jego płciowości płciowej, sprawia, że dziecko staje się lękliwe, nieśmiałe, posłuszne, boi się władzy, jest “dobre” i “przystosowane” w sensie autorytarnym; paraliżuje siły buntownicze, ponieważ każdy bunt jest obciążony niepokojem; Hamując ciekawość seksualną i myślenie seksualne u dziecka, powoduje ogólne zahamowanie myślenia i zdolności krytycznych. Krótko mówiąc, celem tłumienia seksu jest wyprodukowanie jednostki, która jest dostosowana do autorytarnego porządku i która podporządkuje się mu pomimo wszelkiej nędzy i degradacji. Na początku dziecko musi dostosować się do struktury autorytarnego miniaturowego państwa, jakim jest rodzina; To sprawia, że jest ona zdolna do późniejszego podporządkowania się ogólnemu systemowi autorytarnemu. Formowanie się struktury autorytarnej odbywa się poprzez zakotwiczenie zahamowania seksualnego i lęku seksualnego. [21] Posłowie

Werdykt Reicha w sprawie leczenia faszystowskiego zaburzenia osobowości? “Przekazuj dzieciom prawdziwą wiedzę seksualną [tj. zachęcaj nastolatków do poszukiwania seksualności, na przykład masturbacji], [aby] uwolnić je od pomieszania seksualnego. Gdy tylko dzieci i młodzież zostaną masowo dosięgnięte poprzez swoje zainteresowania seksualne, pojawi się potężna przeciwwaga przeciwko siłom reakcyjnym. [22] Zob.

Reich stał się pariasem za swoje poparcie dla wykorzystywania dzieci. W konsekwencji Duńska Partia Komunistyczna umieściła go na czarnej liście, a po ucieczce do Ameryki przed NSDAP w Niemczech, rząd amerykański również spalił jego badania i uwięził go za zachowanie związane z jego Centrum Badań nad Orgonomicznymi Niemowlętami, gdzie podobno szerzyło się wykorzystywanie seksualne dzieci. [23] Pomimo pozornej porażki Lukácsa i Reicha, ich teorie o rozmontowaniu cywilizacji chrześcijańskiej poprzez wyzwolenie seksualne znalazły filozoficzną dojrzałość w krytycznej teorii Szkoły Frankfurckiej.

Instytut Badań Społecznych o niewinnej nazwie został założony i ufundowany przez Felixa Weila – syna bogatego żydowsko-argentyńskiego kupca – we Frankfurcie w Niemczech w 1923 roku. Zgromadził koterię prawie wyłącznie żydowskich intelektualistów marksistowskich, takich jak Max Horkheimer, Theodor W. Adorno i Herbert Marcuse, aby rozwinąć marksizm poprzez syntezę marksistowskiego wyzwolenia społecznego z freudowską psychoanalizą i pracami luminarzy takich jak Lukács. Dwa z głównych celów Instytutu to zajęcie się “kryzysem marksizmu” (odnoszącym się do porażki komunizmu w zadomowieniu się wśród klasy robotniczej Europy) oraz zmierzenie się z problemem rosnącego antysemityzmu (bez wątpienia reakcji na terroryzm kulturowy żydowskich marksistów, takich jak Lukács i Wilhelm Reich, na masowe prześladowania chrześcijan przez sowiecką Czeka, a także do rewolucji wznieconych w Rosji, na Węgrzech i w Niemczech przez żydowskich rewolucyjnych terrorystów, takich jak Róża Luksemburg, Karl Liebknecht i Kurt Eisner). Szkoła uciekła z Niemiec w 1933 roku i ostatecznie trafiła do Ameryki, gdzie kontynuowała swój projekt z nową intensywnością.

Postęp “sztuki nowoczesnej”, taniec z prostytutką, niemiecki plakat propagandowy z lat 30.

Marks wypowiedział słynne zdanie, że celem filozofii nie jest interpretacja, ale zmiana świata. Szkoła Frankfurcka była podobnie zainteresowana rozwijaniem strategii zmiany społeczeństwa, “ale była [również] świadoma wielu przeszkód na drodze do radykalnych zmian” – niektóre z tych przeszkód to chrześcijaństwo, tradycyjna rodzina i konwencjonalna moralność seksualna, jak zidentyfikowali wcześniej Lukács i Reich. [24] Marks niejasno stwierdził, że “era rewolucji społecznej” rozpocznie się po ustanowieniu komunizmu. [25] Szkoła Frankfurcka zmieniła priorytety, twierdząc, że rewolucja społeczna musi być pierwsza.

Pod tym względem jednym z największych osiągnięć Szkoły Frankfurckiej było bardzo wpływowe badanie osobowości autorytarnej. Badanie, sfinansowane przez American Jewish Committee, próbowało zidentyfikować autorytaryzm i antysemityzm jako zaburzenie osobowości przypisywane następującym wartościom z dzieciństwa: “konwencjonalnej idealizacji rodzica (rodziców); podporządkowanie się władzy rodzicielskiej i wartościom rodzicielskim; a) poczucie obowiązku i powinności wobec rodziców; [oraz] “Orientacja wewnątrzgrupowa na (…) homogeniczno-totalitarna rodzina”. [26] Zob.

W badaniu nie zastosowano rygorystycznych i empirycznych procedur testowych w celu zweryfikowania lub obalenia hipotezy, ponieważ w zamierzeniu jego autorów miało ono dostarczyć empirycznych podstaw dla apriorycznej filozoficznej i politycznej teorii antysemityzmu Szkoły Frankfurckiej. Mówiąc słowami Horkheimera, badanie było okazją dla badań społecznych “do przekształcenia się bezpośrednio w propagandę”. [27] Stąd, podobnie jak Reich, badanie patologizowało zdrowe i “bliskie relacje rodzinne (…) [jako] oznaka zaburzeń psychicznych. . . w próbie uodpornienia [zachodnich społeczeństw] na antysemityzm”. [28] Zob.
Podczas gdy badanie było zasadniczo antyfaszystowskim aktywizmem politycznym podszywającym się pod badania naukowe, było intensywnie promowane i stało się ogromnie wpływowe w amerykańskich naukach społecznych – “żaden tom opublikowany od czasu wojny w dziedzinie psychologii społecznej nie miał większego wpływu na kierunek rzeczywistych prac empirycznych prowadzonych obecnie na uniwersytetach”. [29] Zob.

Najbardziej wpływowym wkładem Szkoły Frankfurckiej jest teoria krytyczna, która jest zmodernizowaną marksistowską ramą analityczną opartą na syntezie Marksa i Zygmunta Freuda, która identyfikuje ucisk jako zjawisko społeczne i kulturowe, a nie polityczno-ekonomiczne. Mówiąc słowami Horkheimera, celem teorii krytycznej jest “zniesienie niesprawiedliwości społecznej (…) [oraz] zniesienie stosunków społecznych, które obecnie hamują rozwój. [aby dopomóc] człowiekowi wyzwolić się od przymusu natury i od tych form życia społecznego oraz od porządku prawnego, politycznego i kulturalnego, które stały się dla niego kaftanem bezpieczeństwa”. Innymi słowy, teoria krytyczna jest rewolucją przeciwko wszystkim głównym instytucjom społecznym białej cywilizacji zachodniej – chrześcijaństwu, tradycyjnej patriarchalnej rodzinie, czystości i konwencjom społecznym – które teoria krytyczna identyfikuje jako niereformowalne systemy społecznego ucisku.

Teoria krytyczna położyła podwaliny pod niezwykle wpływowy ruch Nowej Lewicy, który bronił praw obywatelskich, feminizmu, prawa do aborcji i praw gejów. Podobnie jak bolszewizm, ruch ten był w przeważającej mierze żydowski. W latach 60. miała miejsce “polityczna masowa migracja Żydów z ortodoksyjnego marksizmu do Nowej Lewicy“, którzy rozczarowali się komunizmem po antyżydowskiej kampanii Stalina. Dodatkowo, w zasadzie wszystkie kluczowe postacie Nowej Lewicy były żydowskimi radykałami, takimi jak Alan Ginsberg, Betty Friedan, Gloria Steinem i Daniel Cohn-Bendit.

Cohn-Bendit – który był posłem do Parlamentu Europejskiego i do dziś przewodniczy grupom parlamentarnym – walczył z faszyzmem w stylu Rzeszy, molestując 5-latki w anarchistycznym “antyautorytarnym przedszkolu” w latach 60. Opisuje te “seksualne spotkania” w swojej książce The Great Bazaar (1975). [31] Zob.

“Ojcem Nowej Lewicy” był żydowski teoretyk szkoły frankfurckiej Herbert Marcuse, który – według słów Matta Taibbi – “dał nam wszystko, od ‘Milczenie równa się przemocy’, przez ‘Za dużo demokracji’, ‘Kryzys dezinformacji’, W obronie grabieży, po Projekt 1619 i Antyrasistowskie dziecko”. Co więcej, jego dzieło Eros i cywilizacja uzupełniło prace Wilhelma Reicha, dostarczając teoretycznych ram dla rewolucji seksualnej. Marcuse przełożył również teorię krytyczną na rewolucyjną praktykę Nowej Lewicy, identyfikując strategie i kluczowe dane demograficzne dla osiągnięcia zmian społecznych i politycznych. Marcuse przekonywał, że ortodoksyjni marksiści źle ulokowali swoją wiarę w proletariat, choć “klasa robotnicza nie jest klasą rewolucyjną. Tam, gdzie upadł opór biedoty, studenci prowadzą walkę z Sołdateską i policją. [i] czarni bojownicy płacą za to życiem”. Marcuse nakłaniał lewicę do przyjęcia radykałów studenckich z klasy średniej i koalicji mniejszościowych jako nowej rewolucyjnej awangardy oraz do przyjęcia strategii takich jak długi marsz przez instytucje, a nie siłowe obalenie społeczeństwa burżuazyjnego. Marcuse pracował nad zaangażowaniem i mobilizacją “studenta college’u jako rewolucyjnego podmiotu” w latach 60., a jego prace były jedną z głównych inspiracji studenckich powstań dekady, gdzie protestujący studenci i żydowscy anarchiści buntowali się w głównych miastach i rzucali w policję egzemplarzami Masowej psychologii faszyzmu Wilhelma Reicha. [33] Zob.

Rewolucja seksualna jako żydowska obrona przed antysemityzmem

Alessandro Allori, Porwanie Prozerpiny, 1570.

Krótkie przyjrzenie się intelektualnym początkom rewolucji seksualnej ujawnia dostrzegalny trend prominentnych żydowskich radykałów wykazujących nieustanną i instynktowną wrogość wobec centralnych instytucji białej cywilizacji i kultury europejskiej: religii, odpowiedzialności seksualnej i spójnych tradycyjnych rodzin. Dzieje się tak dlatego, że wyraźnie identyfikują te instytucje jako rozsadniki antysemityzmu, tj. źródła gojowskiego kapitału społecznego, a zatem jako zagrożenia dla społeczności żydowskiej. Te dwie rzeczy nie są ze sobą niepowiązane. Jak pokazuje dr MacDonald, ci “żydowscy intelektualiści i aktywiści polityczni silnie identyfikowali się jako Żydzi i postrzegali swoją pracę jako promowanie konkretnych żydowskich programów”. Ten atak na silne, patriarchalne struktury rodziny gojowskiej i konwencjonalną moralność seksualną oraz zastąpienie starych wartości chrześcijańskich egocentrycznym narcyzmem 68-latków, był motywowany pragnieniem rozbicia kapitału społecznego i spójności Ameryki, a tym samym wytworzenia nowego społeczeństwa, które byłoby silnie izolowane przed przejawami antysemityzmu.

Jednym z notorycznych przykładów, który nie został omówiony powyżej, jest Zygmunt Freud. Freud położył intelektualne podwaliny pod teorie Wilhelma Reicha i Szkołę Frankfurcką, rozpoczynając swój własny atak na konwencjonalne chrześcijańskie postawy i zachowania seksualne. Podobnie jak w Szkole Frankfurckiej, Freud również postrzegał swoje teorie “jako mechanizm zakończenia antysemityzmu”. [35] Zob.
W swoich pismach Freud wyobrażał sobie siebie jako “Hannibala, semickiego przywódcę Kartaginy. w wojnie z kulturą gojów. . . [i przeciw] Rzym i jego instytucję córkę, Kościół katolicki”, który określił jako nieodwracalnie zły, represyjny i antysemicki. [36] Zob.

Wybitni żydowscy rewolucjoniści seksualni XX wieku kierowali się tymi samymi celami. Reich nazwał rodzinę “autorytarnym miniaturowym państwem”, ponieważ produkuje ono ludzi, którzy “boją się władzy”, “dobrych”, “dostosowanych” i “posłusznych” – ludzi, którzy są świadomi siebie jako oddanych członków ciała politycznego. Atakując wysoko inwestowane rodzicielstwo i konwencjonalną moralność seksualną, zaprawę spajającą każdą spójną wspólnotę polityczną, żydowscy rewolucjoniści seksualni starali się zapoczątkować nowy porządek społeczny, niezdolny do spójności jako ekskluzywne ciało polityczne, ponieważ takie społeczeństwo nie byłoby zdolne do dyskryminowania Żydów.

Wolna miłość, krytyczna teoria rasy i gender studies (wszystkie pochodne teorii krytycznej) są dziś dominującymi ideologiami Zachodu. A teraz, gdy te ideologie są mocno u władzy, można znaleźć wiele książek i artykułów, w których społeczność żydowska z radością przypisuje sobie zasługi za przesuwanie granic kulturowych i za swoją rolę jako awangardy ruchu wyzwolenia seksualnego. Żydzi nazywają swoją misję walki z wszelkimi formami dyskryminacji i uprzedzeń tikkun olam (po hebrajsku żydowski obowiązek “uzdrowienia świata”).

W artykule z Times of Israel czytamy: “Jak ‘tikkun olam’ zainspirował pierwszego na świecie otwarcie homoseksualnego polityka, Harveya Milka”.

W artykule z Tablet Magazine czytamy: “Pierwszy lesbijski pocałunek na Broadwayu był pierwotnie w jidysz”.

W artykule z Haaretz czytamy: “Genialni aktorzy, tacy jak Larry David i Sarah Silverman, rzucają wyzwanie potężnej religijnej, przyjaznej rodzinie kulturze Ameryki i podkreślają swoją żydowskość poprzez gloryfikację obsceniczności”.

Wychwalając Żydów podczas wydarzenia z okazji Miesiąca Dziedzictwa Żydowsko-Amerykańskiego, Joe Biden stwierdził: “Założę się, że 85 procent tych zmian [odnoszących się do publicznej akceptacji małżeństw homoseksualnych], czy to w Hollywood, czy w mediach społecznościowych, jest konsekwencją żydowskich liderów w branży”. Profesor Abrams zgadza się z tym stwierdzeniem: “Ci, którzy stali na czele ruchu, który zmusił Amerykę do przyjęcia bardziej liberalnego poglądu na seks, byli Żydami”.

Prace Freuda, Reicha i Szkoły Frankfurckiej wywarły ogromny wpływ na nauki społeczne i akademię, choć nie są to jedyne drogi, dzięki którym Żydzi “uzdrawiają świat”.

Żydzi również “uzdrawiają świat” poprzez produkcję i dystrybucję brutalnej i poniżającej pornografii.

Pornografia jako żydowska broń do “obalenia chrześcijańskiej seksualności”Subskrybuj nowe kolumny

Według Nathana Abramsa, żydowskiego profesora na Uniwersytecie w Aberdeen, wielu żydowskich pornografów identyfikowało się jako aktywiści rewolucji seksualnej i inspirowało ich antyfaszystowska praktyka Reicha i Marcuse’a. I podczas gdy studenci i żydowscy anarchiści rzucali koktajlami Mołotowa w policję “aby stawić opór faszyzmowi białych” w latach 1960., żydowscy aktywiści starali się również wyzwolić kobiety z tego, co Betty Friedan nazwała “‘wygodnym obozem koncentracyjnym’ w gospodarstwie domowym”, werbując je jako aktorki do hardcorowych filmów porno. [37] Dla Abramsa, przytłaczająca nadreprezentacja Żydów w przemyśle pornograficznym jest wyraźnie “przypadkiem tradycyjnego rewolucyjnego/radykalnego pędu żydowskich imigrantów w Ameryce skierowanego w stronę polityki seksualnej, a nie lewicowej”. [38] Aby podkreślić tę kwestię, żydowska aktorka porno Nina Hartley opisała “siebie jako ‘blond Żydówkę’ z ‘długiej linii radykalnych Żydów’, która ‘chce, aby każdy miał kawałek – kawałek seksu, kawałek środków produkcji, kawałek ciepłej społeczności komunistycznej’ i ‘kawałek obiecanej Ery Mesjanistycznej'”. [39] Zob.

Innym przykładem jest Greg Lansky. Żydowski potentat pornograficzny z Francji, który lubuje się w zainteresowaniu mediów, pokazuje, że w pornografii nie chodzi tylko o pieniądze. W wywiadzie dla Haaretz Lansky opisuje, jak jako dziecko we Francji “rutynowo cierpiał z powodu antysemityzmu”, pod zdjęciem przedstawiającym Lansky’ego jako młodego chłopca obok Ściany Płaczu w Jerozolimie. W sposób niezwykle podobny do motywacji innych żydowskich pornografów, Lansky mówi, że “podjął ten wysiłek [przemysł filmów dla dorosłych], ponieważ czuję, że należę do tej walki o akceptację”. [40] Zob.

Żydowski potentat porno Greg Lansky przy Ścianie Płaczu

Abrams wyjaśnia, co ta “walka o akceptację” oznacza dla żydowskich pornografów:

Żydowskie zaangażowanie w przemysł X-rated może być postrzegane jako przysłowiowe dwa palce w stronę całego establishmentu WASP w Ameryce. Niektóre gwiazdy porno postrzegały siebie jako wojowników na pierwszej linii frontu w duchowej walce między chrześcijańską Ameryką a świeckim humanizmem. Według Forda, żydowscy aktorzy często przechwalają się swoją “radością z bycia anarchicznymi, seksualnymi gadżetami dla purytańskiej bestii”. Żydowskie zaangażowanie w pornografię, według tego argumentu, jest wynikiem atawistycznej nienawiści do chrześcijańskiego autorytetu: próbują osłabić dominującą kulturę w Ameryce poprzez moralną obalenie. Astyr wspomina, że w gimnazjum musiał “kandydować lub walczyć o to, bo byłem Żydem. Równie dobrze może być tak, że częścią mojej kariery pornograficznej jest “na to, co twoje” dla tych ludzi… W ten sposób pornografia staje się sposobem na zbezczeszczenie kultury chrześcijańskiej, a w miarę jak przenika do samego serca amerykańskiego mainstreamu (i bez wątpienia jest konsumowana przez te same WASP), jej wywrotowy charakter staje się coraz bardziej naładowany. Pornografia nie jest już typem podglądacza typu “to, co widział kamerdyner”; Zamiast tego jest doprowadzony do nowych skrajności przedstawiania, które rozciągają granice estetyki porno. Gdy przedstawiane są nowe pozycje seksualne, chęć szokowania (a także zabawiania) wydaje się wyraźna.

W tym samym duchu, wspomniany wcześniej żydowski pornograf Al Goldstein stwierdził w wywiadzie dla Luke’a Forda: “Jedynym powodem, dla którego Żydzi są w pornografii, jest to, że myślimy, że Chrystus jest do bani. Katolicyzm jest do bani. Nie wierzymy w autorytaryzm”. [41] “Nawet jeśli Żydzi żyją w społeczeństwie, które wita ich z otwartymi ramionami, zamiast ich nękać, wielu Żydów nienawidzi kultury większości”. [42] Zob.

W swojej autobiografii Goldstein dzieli się fantazją, w której utożsamia swoje publikacje pornograficzne z heroicznym antyfaszystowskim oporem i nazywa siebie “hebrajskim Pit Bullem”. Goldstein, który również opisuje siebie jako “niepewnego, nienawidzącego siebie Żyda”, często wspomina, że cierpiał z powodu antysemickich nadużyć za swoją pracę i żałuje, że nie został zabity przez krytyka, aby “mógł umrzeć męczennikiem jak Lenny Bruce”. [44] Zob.
Goldstein stwierdza również: “Jestem prawdopodobnie uosobieniem wszystkiego, czego nienawidzili naziści: żydowskim pornografem, który oczernia czystą moralność białego aryjskiego świata” i “ostatecznym produktem klęski Niemiec”. [45] Zob.

Pornografia jest kluczową bronią w żydowskiej walce o “akceptację” przeciwko antysemityzmowi i autorytaryzmowi – tj. zdrowe rodziny i odpowiedzialną heteronormatywną moralność seksualną. To dlatego ADL, która istnieje po to, by “walczyć z antysemityzmem” i naruszać prawa każdego, kto krytykuje naród żydowski wynikający z Pierwszej Poprawki, walczy o pornografów. Jak opisuje E. Michael Jones, pornografia jest jednym z narzędzi, za pomocą których Żydzi promują świecką humanistyczną wizję społeczeństwa, którą postrzegają jako ważną dla zagwarantowania “indywidualnym Żydom obywatelskiej równości i równości szans, o jakich marzyły poprzednie pokolenia żydowskie”.

Społeczeństwo, które jest tolerancyjne wobec każdej formy dewiacji seksualnej, jest społeczeństwem, które jest tolerancyjne wobec Żydów.

Czy Żydzi używają pornografii, aby “obalić chrześcijańską seksualność”?

Werdykt: winny.

“spowodować zmiany w orientacji seksualnej” i “stworzyć kryzys reprodukcyjny dla białej rasy”

Kiedy pornografia zostanie umieszczona w kontekście zjawiska żydowskiego, a szczególnie jako jeden z przejawów żydowskiej rewolucji przeciwko tradycyjnej rodzinie, jej rola w “tworzeniu kryzysu reprodukcyjnego dla białej rasy” staje się natychmiast oczywista, zwłaszcza gdy łączy się ją z innymi żydowskimi “osiągnięciami” i programami.

Wskaźniki urodzeń w świecie zachodnim gwałtownie spadły. Wskaźniki urodzeń poniżej zastępowalności pokoleń były wykorzystywane przez partie rządzące Ameryką i Europą Zachodnią do usprawiedliwiania masowej migracji zastępczej z Trzeciego Świata (zauważmy również, że główne organizacje uchodźców i imigrantów są w przeważającej mierze żydowskie). Dlaczego liczba urodzeń załamała się?

Jednym z powodów jest powszechna dostępność środków antykoncepcyjnych i aborcji. Na przykład wskaźnik aborcji (stosunek żywych urodzeń do aborcji) zwykle oscyluje wokół 20%, co oznacza, że 1 na 5 ciąż w Stanach Zjednoczonych zostaje przerwana. Jak wspomniano wcześniej, Żydzi byli awangardą ruchu feministycznego. Żydowski Daily Forward potwierdza: “Żydowskie kobiety były nadreprezentowane w prawach reprodukcyjnych wszędzie w USA” i zainspirowała je pilna potrzeba walki o “autonomię reprodukcyjną” z powodu “natychmiastowości. . . nazizmu”. Wśród znanych postaci znalazły się Betty Friedan, Susan Brownmiller, Ellen Willis i Gloria Steinem (nie licząc kluczowych ikon, takich jak RBG). Obecnie 83% społeczności żydowskiej w Ameryce uważa, że aborcja powinna być legalna we wszystkich lub większości przypadków, podczas gdy w Izraelu aborcja musi być zatwierdzona przez “komitet ds. przerywania ciąży”. Pomijając kwestię aborcji, żydowscy działacze byli również wybitnymi pionierami antykoncepcji, takimi jak żydowski chemik Carl Djerassi, który jest znany jako “ojciec pigułki” (doustnych środków antykoncepcyjnych).

Wpływ antykoncepcji i aborcji jest jednak prawdopodobnie nadmiernie podkreślany, a czynniki kulturowe są najbardziej znaczącym czynnikiem przyczyniającym się do załamania się reprodukcji w świecie zachodnim.

Zauważ, że Hollywood, podobnie jak przemysł pornograficzny, jest w przeważającej mierze żydowskie. Mówiąc słowami rabina Dresnera, Hollywood jest główną instytucją oblegającą “tradycyjną rodzinę” w Ameryce i na całym świecie ze swoimi wytworami kulturowymi, które promują “bunt, samorealizację i rozwiązłość” oraz “zdeprecjonowany pogląd na ludzkie ciało i ducha”. Dzięki Hollywood “awangarda stała się człowiekiem na ulicy. Bohemia to Broadway. Sprośne dowcipy, które dawniej były zarezerwowane dla burleskowych domów i niektórych klubów nocnych, są teraz dostępne w filmach i telewizji dla milionów. Las Vegas nie jest już miastem, ale stanem”. [46] Jeśli połączymy wpływ Hollywood z wpływem ostrej pornografii internetowej, to nic dziwnego, że ludzie są mniej chętni do zakładania i wychowywania rodziny. Jak wspomniano wcześniej, atak na chrześcijańską moralność seksualną jest celowy. Istnieją nawet dowody sugerujące, że jego wpływ na reprodukcję jest również celowy.

Dr Andrew Joyce zwraca uwagę na ogromną kampanię masowego przekazu prowadzoną przez żydowskich menedżerów branży rozrywkowej i medialnej w połowie XX wieku w celu “walki z faszyzmem” i “sprawienia, by biali Amerykanie uznali swój własny etnocentryzm za odrażający”. Jedną z kluczowych osób w tym względzie jest żydowski badacz środków masowego przekazu Bernard Berelson. W 1969 roku korespondował z żydowskim prezydentem Planned Parenthood, Frederickiem S. Jaffe, na temat tego, jak zmniejszyć populację Ameryki. Ich niesławna korespondencja znana jest jako Notatka Jaffe’a. Wśród propozycji znalazły się przymusowa aborcja i sterylizacja, wiersz z napisem “chroniczna depresja” (zakładając, że jest wywoływana wśród populacji?) oraz wiersz “zachęcać do wzrostu homoseksualizmu”. Mamy tu wyraźny związek między promowaniem hedonistycznego alternatywnego stylu życia jako strategii sugerowanej przez wpływowe postacie żydowskie w celu ograniczenia wzrostu populacji (wówczas w przeważającej mierze białej) populacji amerykańskiej.

Pod tym względem hardkorowa pornografia bezsprzecznie znormalizowała sodomię i stworzyła postrzeganie seksualności jako przede wszystkim rekreacyjnej, całkowicie oddzielając ją od jej funkcji prokreacyjnej. Co więcej, badania sugerują nawet, że może istnieć korelacja między konsumpcją pornografii a wzrostem alternatywnych orientacji seksualnych. Oczywiście ta sugestia nie jest nowa; Prezydencka Komisja ds. Obsceniczności i Pornografii w latach siedemdziesiątych XX wieku odradzała ograniczanie dostępu do pornografii po stwierdzeniu, że częste eksponowanie może sprawić, że ludzie “będą mieli bardziej tolerancyjne lub liberalne postawy seksualne”. Podobnie zwolennicy pornografii chwalą ją nie tylko za rzekome korzyści zdrowotne, wskazując na badania, które sugerują, że częsty wytrysk nieznacznie zmniejsza ryzyko raka prostaty, ale także na twierdzenia, że pornografia czyni mężczyzn “bardziej egalitarnymi. . . mniejsza akceptacja dla dyskryminacji ze względu na płeć. . . większa akceptacja dla różnorodności seksualnej. . . mniej stygmatyzujący wobec homoseksualizmu. . . [i] mniej religijne”.

Podczas gdy feminizm, antykoncepcja i Hollywood wydają się zabijać seks prokreacyjny, pornografia wydaje się zabijać seks w ogóle. Powszechna dostępność pornografii internetowej jest głównym czynnikiem obecnej recesji seksualnej (zjawiska polegającego na tym, że młodzi ludzie wydają się uprawiać mniej seksu niż kiedykolwiek wcześniej) i drastycznego spadku liczby zawieranych małżeństw. Żydowskie rewolucje kulturalne (Nowa Lewica) i związane z nimi produkty, takie jak pornografia, wszystkie wyraźnie zaprojektowane w celu zniszczenia kultury i spójności społecznej, wyprodukowały pokolenie młodych ludzi niezdolnych do tworzenia owocnych i płodnych związków. Żydzi zapewniają nas, że to dobra rzecz. Jak wyjaśnia Eva Wiseman (żydowska powieściopisarka, która jest bardzo zaniepokojona antysemityzmem), pornografia sprawiła, że mężczyźni stali się bardziej posłuszni i mniej zainteresowani stosunkiem fizycznym poprzez “zagłuszenie męskiego libido w stosunku do prawdziwych kobiet”.

Dlatego uważa, że “niezadowoleni młodzi mężczyźni potrzebują więcej pornografii”. [48] Zob.

Zorganizowane żydostwo angażuje się w ogromną ilość odrażających i destrukcyjnych zachowań, aby zapewnić, że białe społeczeństwo pozostaje zdeprecjonowane, zdezorganizowane, a zatem niezdolne do dyskryminacji Żydów. Jak wspomniano wcześniej, żydowskie feministki, aktywiści aborcyjni, działacze na rzecz praw gejów i pornografowie byli i są głównie motywowani celem, jakim jest uczynienie społeczeństwa bezpiecznym dla Żydów. To również dlatego Żydzi promują wielokulturowość i masową imigrację (zobacz zwłaszcza cytat Davida Cole’a tutaj), a nawet pedofilię (zobacz tutaj). W swojej ostatniej książce “The Transgender Industrial Complex” Scott Howard pokazuje, że masowy ruch na rzecz normalizacji i gloryfikacji transseksualizmu jest wytwarzany przez bogatych i w przeważającej mierze żydowskich filantropów, którzy promują transpłciowość, ponieważ wierzą, że uczyni to społeczeństwo odpornym na faszyzm. Innym niedawnym przykładem jest Richard Doblin. Według Jewish Telegraph Agency, żydowski założyciel i dyrektor wykonawczy Multidyscyplinarnego Stowarzyszenia Badań nad Psychodelikami poświęca “swoje życie promowaniu psychodelików jako (…) polisę ubezpieczeniową na wypadek kolejnego Holokaustu“. W wielu przypadkach ten żydowski aktywizm – wraz z innymi żydowskimi wpływami w społeczeństwie – był absolutnie dewastujący dla białej cywilizacji.

Żydowscy międzynarodowi finansiści i kapitaliści-sępy zglobalizowali i zniszczyli gospodarkę, sprawiając, że posiadanie rodzin stało się nieosiągalne dla młodych ludzi; Żydowskie firmy farmaceutyczne odurzyły serce kraju opioidami; Żydowskie organizacje imigracyjne i uchodźcze zalały białe kraje wrogimi, nie-białymi najeźdźcami. Dodajmy normalizację obsceniczności i dystrybucję ostrej pornografii do listy sposobów, w jakie zorganizowana działalność żydowska uczyniła białe społeczeństwo niezdatnym do reprodukcji.

Sztuka Cleona Petersona, który jest sponsorowany przez żydowską rodzinę Rothschildów i zaprojektował mural Endless Sleep pod Wieżą Eiffla (po lewej). Na zdjęciu z resztą jego “sztuki”, która przedstawia czarne postacie gwałcące i mordujące białe kobiety oraz białe postacie umierające z powodu przedawkowania narkotyków, wydaje się, że tytuł Endless Sleep jest eufemizmem dla celowo zaprojektowanego zniszczenia białej rasy.

Czy Żydzi stworzyli “kryzys reprodukcji białej rasy” poprzez włączenie pornografii do głównego nurtu?

Werdykt: winny.

“Promowanie krzyżowania się” i “zwiększanie pożądliwości seksualnych mężczyzn o innym kolorze skóry niż biały lub żydowskich mężczyzn w stosunku do białych kobiet”

Według Abramsa, ponieważ “czołowi męscy wykonawcy w latach 80. pochodzili ze świeckich żydowskich szkół, a kobiety z rzymskokatolickich szkół dziennych”, standardowy scenariusz porno stał się w rezultacie żydowską fantazją o schtuppingu katolickiej shiksy.

Powtarzając to, co powiedział mu Ron Jeremy, Kulich potwierdza, że Żydzi są w porno “po to, by pieprzyć rzymskokatolickie laski” i “spełniać każdą fantazję, jaką kiedykolwiek miał każdy żydowski chłopiec”.

Harvey Cohen miał również stwierdzić: “Jak wiesz, żydowską fantazją jest wkręcanie gojowskich kobiet. . . Poza tym, dlaczego żydowscy pornografowie mieliby się przejmować gojowskimi fantazjami?”

Shiksa to pejoratywne określenie w jidysz oznaczające “gojowską dziwkę”. Nieczyste usta: Żydzi, obsceniczność i kultura amerykańska idzie dalej, definiując je jako “‘nieczyste stworzenie’,; obrzydliwość, wstręt, nieczystość“.

Postawa ta może być ekstrapolowana na szerszy żydowski przemysł rozrywkowy, pomimo ogromnej ilości seksualnego drapieżnictwa ze strony Żydów w innych dziedzinach, takich jak niesławna operacja handlu dziećmi w celach seksualnych Jeffreya Epsteina i jej konstelacja współwinnych żydowskich agentów modelingu. Jest to niewątpliwie jeden z powodów, dla których Stanley Kubrick, który uczynił ezoteryczne kulty żydowskich elit wykorzystywania seksualnego centralnym tematem swoich filmów, powiedział, że “Hitler miał rację prawie we wszystkim“.

Żydowski właściciel waszyngtońskiej drużyny futbolowej (dawniej Redskins) Dan Snyder został oskarżony o robienie sprośnych filmów ze swoimi cheerleaderkami i picpicowanie ich przyjaciołom, co jest jednym z przykładów dostrzegalnego trendu żydowskich dyrektorów branży rozrywkowej żerujących na aktorkach “shiksa” i bydle gojów. Snyder rzekomo powiedział trenerowi cheerleaderek: “Lepiej trzymaj je chude z dużymi cyckami, bo cię kurwa zabiję“. Zwracając się do Hollywood, Larry David skomentował w SNL “bardzo niepokojący wzorzec” żydowskich molestujących seksualnie w przemyśle filmowym. Artykuł w “The Specific Jewy Perviness of Harvey Weinstein” w “Tablet Mag” wyjaśnia, dlaczego tak jest, opisując Weinsteina jako “postać prosto z Philipa Rotha, odgrywającą swoje fantazje o zemście na gojach”.

Ale shiks, ach, shikses to znowu coś innego […] Jestem tak przerażony, że jestem w stanie pragnienia wykraczającym poza twardziela. Mój obrzezany mały dong jest po prostu pomarszczony z czci. Może to strach. Jak to się dzieje, że stają się tak piękne, tak zdrowe, takie blond? Moja pogarda dla tego, w co wierzą, jest więcej niż zneutralizowana przez moje uwielbienie dla sposobu, w jaki wyglądają, jak się poruszają, śmieją i mówią.

— Philip Roth, Skarga Portnoya

Tendencja ta rozciąga się również na żydowskich pornografów. Na przykład, Ron Jeremy – którego Jewish Daily Forward opisuje jako “twojego głupkowatego żydowskiego wujka” – został niedawno oskarżony o 28 przypadków przemocy seksualnej, po lawinie zarzutów, w których Jeremy jest oskarżony o brutalny gwałt i “napaść seksualną na 15-letnią dziewczynę na imprezie w Santa Clarita”.

Przemysł pornograficzny jest znany z handlu ludźmi w celach seksualnych i wykorzystywania bezbronnych osób; W swoich esejach Luke Ford porównał przemysł pornograficzny do “handlu białymi niewolnikami”.

W zeszłym roku miała miejsce seria przypadków, w których gwałty na porwanych, nieletnich dziewczynach były umieszczane i prezentowane na głównych żydowskich stronach pornograficznych, które często odmawiały usunięcia tych filmów. Dodatkowo, w zeszłym roku właściciele firmy produkującej pornografię, Michael Pratt i Mathew Wolfe (nie potwierdzono, że są Żydami, choć to pierwsze nazwisko jest powszechnym żydowskim nazwiskiem), zostali oskarżeni o wielokrotny handel seksualny. Pratt wciąż przebywa na wolności (być może ukrywa się w Izraelu). Kilka lat temu Jean-François Gariépy zwrócił uwagę na podobny skandal, przeprowadzając wywiad z młodą białą dziewczyną, która została zwabiona do hardcorowego porno poprzez występy modelki i zmuszona do grania w filmach o przemocy międzyrasowej. Z wywiadu Gariépy’ego jest przerażająco jasne, że dziewczynka jest brutalnie wykorzystywana, ponieważ najwyraźniej nie jest tam cała i wydaje się, że ma zdolności poznawcze dziecka, prawdopodobnie z powodu uszkodzenia mózgu odniesionego w traumatycznym wypadku samochodowym w dzieciństwie.

W tym temacie zauważ, że Żydzi tacy jak Seymore Butts i Mike Kulich wyspecjalizowali się w gatunku porno “międzyrasowego”, który gloryfikuje poniżającą przemoc seksualną czarnych mężczyzn wobec białych kobiet. Niechęć białych aktorek do grania w tych filmach frustruje żydowskich pornografów, takich jak James Deen, który mówi, że jest to “irytujące, obrzydliwe i irytujące. . . To jest rasistowskie, poniża i powstrzymuje mnie przed stworzeniem dobrego produktu”. Chociaż ten rodzaj “produktu” jest mniej opłacalny, żydowscy pornografowie podjęli się jednak normalizacji i promowania tego gatunku jako części “Krucjaty na rzecz Równości Rasowej”.

Pod tym względem historia Grega Lansky’ego jest również niezwykle wymowna. Greg Lansky jest znany jako “Steven Spielberg porno” ze względu na swoją pracę nad przekształceniem pornografii w to, co Rolling Stone opisuje jako “sztukę wysoką“. Lansky pracuje również nad “głównym nurtem” pornografii, reklamując się jak najszerszemu gronu odbiorców: “Firmy dla dorosłych muszą nauczyć się być obecne w mediach społecznościowych – takie, które są bezpieczne dla pracy, bezpieczne dla odbiorców, którzy chcą cieszyć się marką. Jeśli chcą przekroczyć tę granicę dla treści graficznych 18+, mogą kliknąć link”. Lansky mówi o reklamowaniu swojego produktu na platformach społecznościowych, gdzie dotrze on do wrażliwych małych dzieci. Z tego powodu Ad Age nazywa Lansky’ego “mistrzem marketingu SFW”.

Kolejny tweet od menedżera mediów społecznościowych Pornhub, trywializujący konsumpcję ostrej pornografii przez dzieci

Jak wskazano we francuskim artykule napisanym przez Jacky’ego Goldberga, “sztuka” Lansky’ego to coś więcej niż pornografia; Jest to “gest polityczny“. Na jakim gatunku skupia się “artystyczna” pornografia Lansky’ego? Jak podaje magazyn Rolling Stone, jest to “seks międzyrasowy i(…) portrety białych kobiet zdominowanych seksualnie przez dobrze wyposażonych czarnych mężczyzn”. Aby promować ten gatunek, Lansky związał się również z wieloma bardzo wpływowymi raperami, w tym z Kanye Westem. W jednym z chwytów reklamowych Lansky zaoferował Kanye kontrakt na wyreżyserowanie międzyrasowego filmu porno dla swojej marki. Lansky otrzymuje “gratulacje od społeczności afroamerykańskiej” za jego międzyrasową pornografię, a Kanye West publicznie promował pornografię Lansky’ego, którą West chwali jako swój ulubiony gatunek.

Jak sam Lansky stwierdził kilka akapitów wyżej, postrzega swoją pracę w branży pornograficznej jako walkę z dyskryminacją, więc jego “artystyczna” międzyrasowa marka pornograficzna jest w oczywisty sposób mająca na celu gloryfikację międzyrasowych relacji seksualnych, szczególnie między czarnymi mężczyznami a białymi kobietami (powinno to być kontekstualizowane wraz z ogromnym naciskiem na pary międzyrasowe, głównie czarnych mężczyzn i ponownie białe kobiety. przez żydowskie agencje reklamowe).

Oczywiście, produkt Lansky’ego jest również często publikowany wraz z anty-białymi wyznaniami nienawiści i wezwaniami do “gwałcenia białych suk” na platformach społecznościowych (więcej na ten temat – grafika – tutaj). Jack Sen twierdzi również, że dystrybucja pornografii międzyrasowej “zachęciła do wzrostu brutalnych gwałtów popełnianych przez czarnych mężczyzn na nie-czarnych kobietach“.

Jak pokazano powyżej w przypadku klęski Kanye, ten rodzaj pornografii jest specjalnie sprzedawany czarnym i nie-białym mężczyznom. Ilu z afrykańskich i bliskowschodnich gwałcicieli, którzy dokonali napaści seksualnych i zamordowali dziesiątki białych kobiet i dzieci w wieku szkolnym w Ameryce, Europie Zachodniej i Afryce Południowej, było konsumentami materiałów pornograficznych przedstawiających małe i bardzo młodo wyglądające białe kobiety w strojach uczennic brutalnie sodomizowanych przez Afrykanów? Zauważmy, że na początku tego roku 18-letnia biała Francuzka o imieniu Victorine Dartois została zgwałcona i zamordowana przez nie-białego mężczyznę. Okazało się, że oskarżony umieszczał rysunki swoich międzyrasowych fantazji seksualnych na YouTube.

Czy żydowscy pornografowie zaspokajają swoje pożądanie białych kobiet za pomocą pornografii i używają jej do “promowania krzyżowania się” i “zwiększania seksualnych pożądliwości kolorowych mężczyzn do białych kobiet”?

Werdykt: winny jak grzech.

Następstwa

Dyskusja o hardkorowej pornografii jest niesmaczna, ale konieczna, ze względu na absolutnie głęboki wpływ, jaki pornografia internetowa wywiera na zbiorową świadomość współczesnego świata.

Obecnie około 89% młodych mężczyzn i 31% młodych kobiet przyznaje się do oglądania ostrej pornografii internetowej, a średni wiek kontaktu szacuje się na 11 lat. Google Analytics pokazuje, że ruch związany z pornografią wzrasta o 4,700% po godzinach szkolnych, kiedy dzieci wracają do domu ze szkoły. Pornografia jest tak wszechobecna, że ekspozycja na hardkorową pornografię, w tym przedstawianie szczególnie dewiacyjnej i ekstremalnej aktywności fetyszowej, została zidentyfikowana przez badania jako “normatywne” doświadczenie z dzieciństwa. Zrozumienie pełnych socjologicznych konsekwencji pornografii jest niewątpliwie trudne, biorąc pod uwagę prawie niemożność znalezienia grupy kontrolnej, która nie była narażona na hardcorową pornografię.

Jednak bardzo rozsądne jest założenie, że przemysł pornograficzny ma głęboki wpływ, jeśli nie centralny, na kształtowanie się seksualności młodych ludzi i ich postaw wobec osób płci przeciwnej. I, jak wspomniano powyżej, przemysł produkujący te materiały celowo produkuje coraz bardziej drastyczne, dewiacyjne i nienawistne materiały przeciwko białym, mające na celu przesuwanie granic tego, co dopuszczalne oraz szokowanie i znieczulanie widzów.

Na przykład kadr z filmu porno o przemocy międzyrasowej, przedstawiający aktorkę z aparatem ortodontycznym, warkoczykami i płaską klatką piersiową – tj. wyglądającą jak 13-latka – otoczoną przez afrykańskich mężczyzn, stał się wirusowym memem, który został udostępniony i zaadaptowany miliony razy w Internecie. Mem jest tak wszechobecny, że naśladują go licealiści. Uczniowie szkół średnich w wieku 16 lat śledzą trendy w porno i wrzucają do sieci filmy przedstawiające “samych siebie miażdżących małe stworzenia na śmierć podczas wykonywania aktów seksualnych” w Kapsztadzie w RPA.

Mem otoczony Piper Perry, który został udostępniony i zaadaptowany miliony razy w Internecie

To tylko kilka przykładów ilustrujących zasięg i konsekwencje “kultury porno” dla młodzieży. Ostra pornografia internetowa jest absolutnie niszcząca dla naszej kulturowej psychiki. Zdeprawowała, zbezcześciła i zdemoralizowała całe pokolenie. Prosty fakt jest taki, że nasi żydowscy przyjaciele są w dużej mierze odpowiedzialni za legalizację, tworzenie i dystrybucję tego toksycznego brudu. Nie osiągnęli tego poprzez militarną okupację Ameryki, przejęcie stacji telewizyjnych i nadawanie demoralizującej pornografii okupowanej ludności cywilnej, tak jak to zrobili w Ramallah dwie dekady temu. Osiągnęli to, zdradzając zaufanie kraju, który uratował ich przed prześladowaniami w Europie i przyjął jako uchodźców, manipulując jego prawami i angażując się w wojnę kulturową na rynku, którego nie broniono żadnymi barierami przed żydowskim wjazdem. To, co IDF zrobiło, by zdemoralizować mieszkańców Ramallah, a czarne operacje zrobiły, by zdemoralizować fundamentalistów dżihadu, zostało zrobione Zachodowi poprzez jego przemysł rozrywkowy.

Pornografia – podobnie jak aborcja, feminizm, prawa gejów i normalizacja pedofilii – jest promowana przez najbogatszą i najściślej zorganizowaną grupę etniczną na świecie jako forma etnicznego aktywizmu politycznego. Żydzi postrzegają pornografię jako narzędzie do walki z “faszyzmem” i dyskryminacją społeczną oraz do uczynienia społeczeństwa bezpiecznym dla Żydów. Przemysł pornograficzny jest jedną z gałęzi wielkiego żydowskiego projektu kulturowo-marksistowskiego, mającego na celu dekonstrukcję wartości białej, zachodniej cywilizacji, wypatroszenie zachodnich sposobów konstruowania znaczeń i uczynienie naszej kultury nieuporządkowaną i pozbawioną znaczenia. Pornografia jest bronią, formą żydowskiego “terroryzmu kulturowego” i Żydzi otwarcie się do tego przyznają. Nie wierzcie mi na słowo. Zwracając się do społeczności żydowskiej, rabin Daniel Lapin pisze:

Zamiast skupiać się na wyimaginowanych wrogach, powinniśmy zadać sobie pytanie, czy dogmatyczne przywiązanie do świecko-liberalnej wizji nie zachęca do niechęci do społeczności żydowskiej. Bez takiej uczciwej samooceny, Żydzi będą stawali się coraz bardziej nielubiani – nie przez szaleńców, ale przez przyzwoitych Amerykanów, zaniepokojonych ich gwałtownie pogarszającą się kulturą i rolą Żydów w tym programie. Nie może ujść uwadze zwykłych Amerykanów zmagających się z wyzwaniem odpowiedzialnego wychowywania dzieci we wrogim świecie, że wiele żydowskich nazwisk i grup prowadzi walkę o politykę, którą ci Amerykanie postrzegają jako przyczynę upadku kraju. [49] Zob.

To prawda. Przyzwoici biali mężczyźni na całym świecie się o tym przekonują.

A my mamy tego dość i jesteśmy tym zmęczeni.

Notatki

[1] Kristoff Kerl, “Ucisk przez orgazm: pornografia i antysemityzm w skrajnie prawicowych dyskursach w Stanach Zjednoczonych od lat 70.”, Studies in American Jewish Literature, 2020, s. 130, 123, 124, 125, 129.

[2] Luke Ford, “Żydzi w porno”.Subskrybuj nowe kolumny

[3] Josh Lambert, “Mój syn, pornograf”, Tablet Magazine, 2010.

[4] Anonimowy użytkownik sporządził listę starych artykułów prasowych, zarchiwizowaną tutaj.

[5] Alix Wall, “W ‘cyrku książek’ miła żydowska para odnosi sukces w gejowskim porno“, Jewish Daily Forward, 2020.

[6] Naomi Pfefferman, “A Nice Jewish Porn Star” (“Miła żydowska gwiazda porno“), Jewish Journal, 2001.

[7] Ford.

[8] Robert J. Stoller, Porn: Myths for the Twentieth Century (New Haven: Yale University Press, 1991), s. 153.

[9] Emily Shire, “Żydowska gwiazda porno z sąsiedztwa“, Jewish Daily Forward, 2013.

[10] Roth przeciwko Stanom Zjednoczonym, 354 U.S. 476 (1957).

[11] Al Goldstein, I, Goldstein: My Screwed Life (Nowy Jork: Thunder’s Mouth Press, 2006), s. 229.

[12] E. Michael Jones, “Dylemat rabina Dresnera: Tora v. Ethnos”, Culture Wars, maj 2003.

[13] Nathan Abrams, “Triple-Exthnics: Nathan Abrams on Jews in the American Porn Industry” (“Potrójne ekstry: Nathan Abrams o Żydach w amerykańskim przemyśle pornograficznym”), Jewish Quarterly, 2004.

[14] Bród.

[15] Samolot Abrams.

[16] Cytowane w: Abrams.

[17] Michael Loewy, Georg Lukács od romantyzmu do bolszewizmu, Londyn: NLB, 1979, s. 130.

[18] Patrick J. Buchanan, The Death of the West: How Dying Populations and Immigrant Invasions Imperil Our Country and Civilization (Śmierć Zachodu: jak wymierające populacje i inwazje imigrantów zagrażają naszemu krajowi i cywilizacji), St. Martin’s Press, Nowy Jork 2002, s. 75.

[19] Loewy, dz. cyt., s. 151-152.

[20] Wilhelm Reich, Passion of Youth: An Autobiography, 1897-1922 (Nowy Jork: Farrar, Straus i Giroux, 1988), s. 6, 22, 102, 44.

[21] Wilhelm Reich, The Mass Psychology of Fascism (Nowy Jork: Orgone Institute Press, 1946), s. 24-25.

[22] Tamże, 168-169.

[23] Philip W. Bennett, “Prześladowanie dr Wilhelma Reicha przez rząd Stanów Zjednoczonych”, Międzynarodowe Forum Psychoanalizy, 2010, s. 52.

[24] David Held, Introduction to Critical Theory: Horkheimer to Habermas (Berkeley: University of California Press, 1980), s. 15.

[25] Karol Marks, Przyczynek do krytyki ekonomii politycznej (Moskwa: Wydawnictwo Progress, 1859), s. 4.

[26] Else Frenkel-Brunswik, “The Authoritarian Personality, Studies in Prejudice Series, Volume 1” (American Jewish Committee, 1950), s. 339-340.

[27] Cytowane w: Kevin MacDonald, The Culture of Critique: An Evolutionary Analysis of Jewish Engagement in Twentieth-century Intellectual and Political Movements (Bloomington: AuthorHouse, 2002), s. 158.

[28] Tamże, 162.

[29] Nathan Glazer, “Nowe światło na osobowość autorytarną: przegląd najnowszych badań i krytyki”, Commentary, 1954.

[30] Max Horkheimer, Critical Theory: Selected Essays (Nowy Jork: Continuum, 2002), s. 242, 248, 230.

[31] Kate Connolly, “Bohater lat sześćdziesiątych ujawniony jako autor seksu w przedszkolu“, The Guardian, 2001.

[32] Herbert Marcuse, Counterrevolution and Revolt (Boston: Beacon Press), s. 93, 1.

[33] Joseph Cunningham, “Praxis Exiled: Herbert Marcuse and the One Dimensional University”, Journal of Philosophy of Education, 2013, s. 539.

[34] MacDonald, XXXIV.

[35] Tamże, 112.

[36] Tamże, 115.

[37] Samolot Abrams.

[38] Samolot Abrams.

[39] Jones.

[40] Tzach Yoked, “Artful Porn and Anti-semitic Threats: The Man Behind the ‘HBO of Adult Films’ Bares All” [Artystyczne porno i antysemickie groźby: człowiek stojący za ‘HBO filmów dla dorosłych’ obnaża wszystko], Haaretz, 2019.

[41] Abrams.

[42] Jonesa.

[43] Goldstein, dz. cyt., s. 2.

[44] Tamże, 196, 265.

[45] Tamże, 219.

[46] Jones.

[47] Raport Komisji ds. Obsceniczności i Pornografii (Drukarnia Rządu USA: Waszyngton, DC, 1970).

[48] Eva Wiseman, “Dlaczego niezadowoleni młodzi mężczyźni potrzebują więcej pornografii“, GQ, 2018.

[49] Daniel Lapin, America’s Real War (Nowy Jork: Crown Publishing Group, 2012).

Jonas E. Alexis, starszy redaktor

Jonas E. Alexis ma dyplomy z matematyki i filozofii. Studiował pedagogikę na poziomie magisterskim. Jego główne zainteresowania obejmują politykę zagraniczną USA, historię konfliktu izraelsko-palestyńskiego oraz historię idei. Jest autorem książki Kevin MacDonald’s Metaphysical Failure: A Philosophical, Historycal, and Moral Critique of Evolutionary Psychology, Sociobiology, and Identity Politics (Porażka metafizyczna Kevina MacDonalda: filozoficzna, historyczna i moralna krytyka psychologii ewolucyjnej, socjobiologii i polityki tożsamości). Wykłada matematykę w Korei Południowej.

Ostatnie posty >>>
Archiwum Jonasa (2016-2022) >>>
Archiwum Jonasa (2004-2015) >>>