Kto tak naprawdę pociąga za sznurki na samym szczycie globalnej struktury władzy?

Zamieszczone w dniu 21 października 2024 r., autor: State of the Nation

Od redakcji SOTN: Exposé zamieszczone poniżej w całości po tej notatce ed. wymaga pewnego kontekstu i tła historycznego w następujący sposób:

W następstwie operacji terrorystycznej fałszywej flagi z 10.07 zainscenizowanej przez syjonistyczne państwo Izrael, Internet zobaczył lawinę demaskatorów na temat wszystkich wielkich spisków dotyczących chazarskiej kabały, żydowskiej władzy, kontroli syjonistycznej, wpływów aszkenazyjskich, babilońskich korzeni radhanitów, hebrajskich proroctw, talmudycznej masonerii, judaistycznego programowania predykcyjnego, Kahału Kahilla, systemu kupieckiego jidysz. Globalna sieć Chabad-Lubawicz, przestępcza rodzina Rothschildów, szlachta z północnych Włoch, londyńscy banksterzy, chazarska mafia itp.

W rzeczywistości każdy z nich jest innym aspektem obecnej satanistycznej globalnej struktury władzy, która sprawuje całkowite dowództwo i kontrolę nad całą cywilizacją planetarną.

https://www.klubinteligencjipolskiej.pl/2023/07/ukryta-satanistyczna-globalna-struktura-wladzy-i-chazarscy-wladcy-ktorzy-rzadza-krolestwem/

A oto prawdziwy problem widoczny wszędzie w mediach alternatywnych, dotyczący tej niezwykle ważnej sprawy.

Wszyscy spierają się ze sobą o to, która z tych grup władzy, mechanizmów kontroli lub paradygmatów zarządzania króluje w obecnym systemie rzeczy.

Innymi słowy, jest to jak 5 niewidomych, z których każdy jest proszony o opisanie słonia, który wszedł między nich. Każdy człowiek odczuwa inną część słonia i przysięga, że to jest to, czym słoń naprawdę jest – twardym kłem, długą trąbą, skórzastą skórą, masywną nogą, długim ogonem itp. W rzeczywistości wszyscy są w porządku … … … Ale każdy z nich ma tylko jedną część całego obrazu.

A oto krótka historia, która zawiera i integruje wszystkie elementy tej bardzo skomplikowanej układanki “PIRAMIDA MOCY”.

Istnieje dziewięć głównych wydarzeń w ewolucji obecnej globalnej struktury władzy, które najlepiej można przekazać na precyzyjnej osi czasu wydarzeń historycznych.

(1) Babilońscy radhanici zakładają Babiloński Kartel Bankowy za pomocą swojej “Babilońskiej Magii Pieniądza” w erze przedchrześcijańskiej.

(2) Powstanie Kaganatu Chazarskiego jako królestwa dzikich ateistów, którzy rzekomo nawrócili się na judaizm, aby uspokoić swoich chrześcijańskich sąsiadów Rosji na północy i ich muzułmańskich sąsiadów na południu (ok. VIII wieku).

(3) Założenie potężnych domów bankierskich północnej włoskiej czarnej szlachty w głównych miastach Wenecji, Genui, Mediolanu, Turynu, Bolonii, Werony i Florencji, które było świadkiem powstania Cesarstwa Weneckiego między XIII a XV wiekiem.

(4) Przeprowadzka europejskiej czarnej szlachty do jej nowej siedziby bankowej w Dzielnicy Finansowej City of London, gdzie Świątynia Korony króluje niepodzielnie, w kontekście wyłaniającego się Globalnego Systemu Gospodarczo-Finansowego, co przejawia się zarówno przez Brytyjską Kompanię Wschodnioindyjską, jak i Holenderską Kompanię Wschodnioindyjską około 1600 roku.

(5) Stworzenie wysoce tajnego szwajcarskiego systemu bankowego na początku XVIII wieku, z miastami takimi jak Bazylea, Zurych, Genewa, Berno, Lucerna i Lozanna stały się głównymi centrami bankowymi, z których każde miało swoje unikalne i specyficzne portfolio w odniesieniu do globalnych operacji prania brudnych pieniędzy dla handlu ludźmi, handlu narkotykami, handlu organami, handlu bronią itp.

(6) Dominacja Nowego Jorku jako stolicy Nowego Jorku, Empire State, wraz z założeniem firm handlujących obligacjami i papierami wartościowymi na Wall Street na początku XVIII wieku, a następnie Nowojorskiej Giełdy Papierów Wartościowych w 1792 roku.

(7) Ustanowienie Rezerwy Federalnej Stanów Zjednoczonych w 1913 roku jako kręgosłupa Kartelu Bankowości Centralnej w celu stworzenia dojnej krowy dla banksterów, aby finansować i finansować ich niekończące się wojny i fale terroryzmu, aby siać strach w całej ludzkości pod piórem doskonałej zgodności z ich nikczemnym programem Nowego Porządku Świata i przyszłym Rządem Światowym ze stolicą w Jerozolimie.

(8) Skrupulatna inżynieria II wojny światowej w celu sfabrykowania fałszywego pretekstu znanego jako Holokaust, który w rzeczywistości był “Ostatecznym Rozwiązaniem” sformułowanym przez syjonistycznych przywódców, którzy otoczyli Adolfa Hitlera jako środek siania paniki wśród europejskich Żydów, aby uciekli z kontynentu i okupowali Izrael, aby mogli wręcz ukraść ziemie przodków rdzennym Palestyńczykom, co też uczynili.

(9) Formalne uznanie syjonistycznego państwa Izrael przez Organizację Narodów Zjednoczonych w maju 1948 r., po tym jak ponad 70 milionów ludzi zginęło podczas I wojny światowej, Wielkiego Kryzysu i II wojny światowej, w celu przygotowania gruntu pod jawną kradzież ziemi od rdzennych Palestyńczyków. Zobacz: MROCZNA TRIADA CHAZARSKIEJ KABAŁA

State of the Nation
zaktualizowano 21 października 2024 r.

UKRYTA HISTORIA: Banksterzy Rothschildów i Schiffa, syjonistyczna ukraińska oligarchia i satanistyczna chazarska mafia

David Dees Tom I 2006-2013

Dziedzictwo Adama Schiffa, korupcja na Ukrainie i ci, którzy kontrolują kraj za pomocą fake newsów

Źródło Shoshoni
SOTN Exclusive

Najważniejszą świadomością, jaką naród amerykański musi mieć w tym momencie historii, jest to, że istnieje koń trojański pełen oszustów, którzy nazywają siebie Żydami, ale w rzeczywistości są fałszywymi Żydami, którzy są w trakcie niszczenia naszego kraju. Wykorzystali swój status do wypaczenia religii żydowskiej, reklamując Talmud zamiast Tory jako swoją świętą księgę.

Są najbardziej niebezpieczną i złą grupą “oszustów“, jaką kiedykolwiek znał świat, a teraz próbują obalić Stany Zjednoczone, tak jak obalili Rosję i przekształcili ją w państwo komunistyczne ponad sto lat temu. Ta [chazarska] mafia, która rozpoczęła swoją wendettę przeciwko całej planecie wiele wieków temu, uważa swoją ojczyznę za okolice Morza Czarnego, Wołgi i gór Kaukaku, które są współczesnym krajem Ukrainy i jej okolicami.

Ci oszuści Żydzi pochodzą ze starożytnego imperium Chazarii. Dziś ich linie krwi kontrolują całą planetę, a ich nazwiska rodowe to Rothschild, Schiff, Soros i inni. Jedynym sposobem, aby zrozumieć motywacje i metody tej kabały, która zagraża naszemu krajowi od środka, jest zrozumienie historii kluczowych graczy, których obserwujemy, podczas gdy robią oni wszystko, co w ich mocy, aby zniszczyć nasz kraj i naszych ludzi każdego dnia.

Ich historia jest historią zemsty i skrajnej nienawiści do Rosji, a teraz do Stanów Zjednoczonych Ameryki! Uważają, że Ameryka i Rosja nigdy nie mogą stać się przyjaciółmi ani sojusznikami. Każdy współczesny prezydent, który próbował zawrzeć pokój z Rosją, był bezlitośnie zastrzelony, zamordowany lub zaatakowany, gdy nie mógł zostać zamordowany w żaden inny sposób. Poniższe fragmenty pochodzą z dwóch książek, które opowiadają historię tych fałszywych Żydów, którzy przez wieki demoralizowali i bezcześcili judaizm i wszystko, czego się dotknęli.

Poniższe informacje pokazują nam, jak podobne metody były używane przez tę samą grupę do przejęcia mediów i do tworzenia fałszywych historii o żydowskim ucisku w Rosji, w celu obalenia narodu rosyjskiego. Co więcej, pomagają wyjaśnić, w jaki sposób ziarna naszej drugiej wojny secesyjnej zostały zasiane i są teraz karmione przez ich złe plany. Jeśli ktoś chce wiedzieć, gdzie kryją się rody kryjące się za z waszyngtońskich bagien, bankami z Wall Street i medialnymi potworami stojącymi za wszystkimi skandalicznymi kłamstwami na temat naszej obecnej rzeczywistości, nie musi szukać dalej niż skorumpowany kraj Ukraina.

Poniższy fragment pochodzi z książki brytyjskiego pisarza Arthura Koestlera. “XIII PLEMIĘ – IMPERIUM CHAZARSKIE I JEGO DZIEDZICTWO”. Amerykańskim wydawcą jest Random House, New York, N.Y.

Historia podaje, że Chazarowie wywodzili się z mieszanki Mongołów, Turków i Finów. Już w 3^Rd W wieku naszej ery można je było rozpoznać w ciągłych wojnach na terenach Persji i Armenii. Później, w 5^Th Stulecie, Chazarowie byli wśród niszczycielskich hord Huna Attyli. Około 550 r. n.e. koczowniczy Chazarowie zaczęli osiedlać się na obszarze wokół północnego Kaukazu między Morzem Czarnym i Kaspijskim. Stolica Chazarów Itil została założona u ujścia rzeki Wołgi, gdzie uchodziła do Morza Kaspijskiego, w celu kontrolowania ruchu rzecznego. Chazarowie następnie pobierali myto w wysokości 10% od każdego ładunku, który przepływał przez Itil na rzece. Ci, którzy odmówili, zostali zaatakowani i wymordowani.

Mając swoje królestwo mocno ugruntowane na Kaukazie, Chazarowie stopniowo zaczęli tworzyć imperium podbitych ludów. Coraz więcej plemion słowiańskich, które w porównaniu z Chazarami były pokojowo nastawione, było atakowanych i podbijanych. Stali się częścią Imperium Chazarskiego, zobowiązanym do ciągłego płacenia haraczu na rzecz królestwa Chazarów. Daniny od podbitych ludów zawsze były cechą imperiów, oczywiście, ale nie w stylu Chazarów. Tak zwane wielkie imperia świata zawsze dawały coś w zamian za haracz, który pobierały. Rzym, na przykład, uczynił obywatelami tych, których podbił; A w zamian za pobierane podatki przynosili cywilizację, porządek i ochronę przed atakiem ze strony potencjalnych najeźdźców. Ale nie w Imperium Chazarskim. Ludy, które były poddane Chazarom, otrzymywały tylko jedną rzecz w zamian za płacenie haraczu, a była to chwiejna obietnica: Chazarowie powstrzymają się od dalszych ataków i grabieży tak długo, jak długo daniny będą płacone. Poddani Imperium Chazarskiego byli więc niczym więcej niż ofiarami gigantycznej haraczu ochronnej. Chazarscy władcy byli więc powszechnie i gorzko niezadowoleni w całym swoim królestwie, ale obawiano się ich również z powodu bezlitosnego sposobu, w jaki rozprawiali się z każdym, kto im się przeciwstawił.

I tak Imperium Chazarskie rozrastało się, aż zajęło duże obszary dzisiejszej Rosji i południowo-wschodniej Europy. Przez 8^Th Stulecie Imperium Chazarskie rozszerzyło się na północ do Kijowa i na zachód, obejmując Madziarów, przodków współczesnych Węgier. Około 740 r. n.e. miało miejsce zdumiewające wydarzenie. Chazarowie byli pod ciągłą presją ze strony swoich bizantyjskich i muzułmańskich sąsiadów, aby przyjęli chrześcijaństwo lub islam; ale chazarski władca, zwany Kaganem, słyszał o trzeciej religii zwanej judaizmem. Najwyraźniej z politycznych powodów niepodległości Kagan ogłosił, że Chazarowie przyjmują judaizm jako swoją religię. Z dnia na dzień zupełnie nowa grupa ludzi, wojowniczy Chazarowie, nagle ogłosili się Żydami – przybranymi Żydami. Królestwo Chazarów zaczęło być opisywane jako “królestwo Żydów” przez historyków tamtych czasów. Kolejni chazarscy władcy przyjęli żydowskie nazwiska, a pod koniec IX wieku królestwo Chazarów stało się schronieniem dla Żydów z innych krajów.

Tymczasem brutalna dominacja Chazarów nad innymi ludami trwała bez zmian. Ale wtedy na scenie pojawił się nowy czynnik. Podczas 8^Th Stulecie przybyli z powrotem wielkimi rzekami: Dnieprem, Donem, Wołgą. Stanowili oni wschodnią gałąź Wikingów. Znani byli jako Waregowie, czyli jako Rusi. Podobnie jak inni Wikingowie, Rusowie byli śmiałymi poszukiwaczami przygód i zaciekłymi wojownikami, ale kiedy zaplątali się w konflikt z Chazarami, Rusowie często kończyli płacąc haracz jak wszyscy inni. W roku 862 ruski wódz o imieniu Ruryk założył miasto Nowogród i tak narodził się NARÓD ROSKI. Ruscy Wikingowie osiedlili się wśród plemion słowiańskich pod dominacją chazarską, a walka między Wikingami a Chazarami zmieniła swój charakter.

Stała się ona walką rodzącego się narodu rosyjskiego o niepodległość od chazarskiego ucisku.

Ponad sto lat po założeniu pierwszego miasta Rosji miało miejsce inne doniosłe wydarzenie. Przywódca Rosji, książę kijowski Włodzimierz, przyjął chrzest chrześcijański w 989 roku. Aktywnie promował chrześcijaństwo w Rosji, a jego pamięć jest dziś czczona przez Rosjan jako “Święty Włodzimierz”; i tak tysiąc lat temu rozpoczęła się tradycja Rosji jako narodu chrześcijańskiego.

Nawrócenie Włodzimierza doprowadziło również Rosję do sojuszu z Bizancjum. Bizantyjscy władcy zawsze bali się Chazarów, a Rosjanie wciąż walczyli o wyzwolenie. I tak w roku 1016 połączone siły rosyjskie i bizantyjskie zaatakowały królestwo chazarskie. Imperium Chazarskie zostało rozbite, a samo królestwo Chazarów popadło w upadek. Ostatecznie większość chazarskich Żydów wyemigrowała na inne obszary. Wielu z nich trafiło do Europy Wschodniej, gdzie mieszali się i zawierali małżeństwa z innymi Żydami. Podobnie jak semiccy Żydzi około 1000 lat wcześniej, chazarscy Żydzi rozproszyli się. Królestwa Chazarów już nie było.

Przemieszczając się i żyjąc wśród narodu żydowskiego, chazarscy Żydzi przekazywali z pokolenia na pokolenie odrębne dziedzictwo. Jednym z elementów dziedzictwa chazarskich Żydów jest wojownicza forma syjonizmu. Z punktu widzenia chazarskich Żydów, ziemie zajęte przez starożytny Izrael mają zostać odzyskane – nie przez cud, ale przez siłę zbrojną. To jest to, co rozumie się dzisiaj przez syjonizm i to jest siła, która stworzyła naród, który dziś nazywa się Izraelem. Innym ważnym składnikiem dziedzictwa chazarskich Żydów jest nienawiść do chrześcijaństwa i do narodu rosyjskiego jako mistrzów wiary chrześcijańskiej. Chrześcijaństwo jest postrzegane jako siła, która spowodowała upadek starożytnego tak zwanego królestwa Żydów, królestwa chazarskiego. Kiedyś zdominowali znaczną część dzisiejszej Rosji, chazarscy Żydzi nadal chcą przywrócić tę dominację – i od tysiąclecia nieustannie próbują to zrobić.

W 1917 roku chazarscy Żydzi przeszli ważny kamień milowy w kierunku stworzenia własnego państwa w Palestynie. W tym samym roku wywołali również rewolucję bolszewicką w Rosji. Nastąpił chrześcijański holokaust, jakiego świat nigdy nie widział. Chazarscy Żydzi po ponad 900 latach ponownie przejęli kontrolę nad Rosją i podjęli się zadania zniszczenia chrześcijaństwa poprzez zniszczenie chrześcijan – ponad 100 milionów z nich, a jednocześnie ponad 20 milionów religijnych Żydów również zginęło z rąk chazarskich Żydów. Oto, moi przyjaciele, z czym zmagali się rosyjscy chrześcijanie w swojej 60-letniej walce o obalenie ateistycznych bolszewików; ale w końcu udało im się zrealizować swój program obalenia, a teraz 1000-letnia wojna między rosyjskimi chrześcijanami a chazarskimi Żydami osiąga punkt kulminacyjny. Stawką jest nie tylko przyszłość Rosji i chrześcijaństwa, ale także całego narodu żydowskiego.

19 sierpnia 1979 r. w Nowym Jorku zmarł rabin Joel Teitelbaum. Zmarł nad ranem i tego samego popołudnia został pochowany. Minęło bardzo szybko, a jednak około 100 000 żydowskich mężczyzn przybyło na czas na pogrzeb. Trudno sobie wyobrazić, ile jeszcze setek tysięcy nie mogło przybyć w tak krótkim czasie.

Miesiąc później, 18 września, jego zwolennicy złożyli hołd w formie płatnej reklamy w New York Times, co wyraźnie przemawiało w imieniu wielu Żydów. Między innymi było w nim napisane, cytuję:

“Był niekwestionowanym przywódcą wszystkich Żydów na całym świecie, którzy nie zostali zarażeni syjonizmem“

A także, cytuję:

Z odwagą zbyt rzadką w naszych czasach nazwał państwo syjonistyczne “dziełem szatana, świętokradztwem i bluźnierstwem”. Rozlew krwi w imię państwa syjonistycznego był dla niego odrażający”.
Słowa te wypowiedzieli ortodoksyjni Żydzi opłakujący swojego poległego przywódcę. A nowi chrześcijańscy władcy Rosji zgodziliby się z tym, ponieważ oni również uważają syjonistyczne państwo Izrael za fałszerstwo, okrutną i niebezpieczną mistyfikację zarówno dla chrześcijan, jak i Żydów. Państwo chazarskie zwane “Królestwem Żydów” tysiąc lat temu było pasożytem, żyjącym z daniny od podbitych ludów.

Podobnie dzisiaj, przetrwanie Izraela zależy od niekończącego się strumienia wsparcia z zewnątrz. Pozostawieni bez kontroli, Rosjanie wierzą, że chazarscy Żydzi zniszczą chrześcijaństwo za pomocą syjonizmu, a Rosję za pomocą bolszewizmu; tak więc chrześcijańscy władcy Rosji są w ofensywie przeciwko swoim tysiącletnim wrogom, Chazarom.

My, Amerykanie, którzy nazywamy siebie chrześcijanami, nie zadbaliśmy o to, by otworzyć oczy, by spróbować ocalić nasz własny kraj lub obronić naszą wiarę. Tak więc teraz nasza ziemia stała się polem bitwy chrześcijańskich Rosjan i ich śmiertelnych wrogów – bolszewików i syjonistów. Czy nam się to podoba, czy nie, jesteśmy wciągnięci w tę wojnę totalną. Jedną z najbardziej opresyjnych broni używanych przeciwko narodowi amerykańskiemu przez obecne mocarstwa jest ich święta księga, zwana Talmudem.

Talmud i jego nauki były przekazywane w tradycji ustnej i są co najmniej tak stare jak czasy Chrystusa. W Nowym Testamencie Jezus wskazał na tych oszustów jako synów Synagogi Szatana, ojca kłamstw i kłamców, oraz pierwotne wilki w owczej skórze. Jezus zapłacił za swoją uczciwość życiem, zamordowany z rąk faryzeuszy, czyli fałszywych Żydów swoich czasów. Fałszywi Żydzi zamordowali jego ciało, a Talmud został stworzony, aby zamordować jego pamięć.

Dlatego wielu chrześcijan określiło to, co obecnie dzieje się na naszej planecie, jako “walkę duchową”.“ Taktyka współczesnych faryzeuszy jest taka sama, jak ta, którą stosowali od czasów starożytnych. Jezus był duchowym wojownikiem i pierwszym demaskatorem, a chrześcijaństwo stało się największym przebudzeniem, jakie kiedykolwiek widział świat.

Dziś żyjemy w paradoksie dwóch konkurujących ze sobą rzeczywistości. Obie strony są przekonane, że są absolutnie doskonałe, a druga strona jest na odwrót. Ten diaboliczny schemat “dziel i rządź” robi dokładnie to, co Soros, Rothschild, Schiff i inne potwory wśród nas zawsze planowały. Nie ma wygranej, jeśli nie przestaniemy ze sobą walczyć i nie skupimy się na tych, którzy pociągają za sznurki.

Poniższe przykłady to nauki, które kiedyś były przekazywane tylko ustnie, ale teraz są wyłożone w Talmudzie, który racjonalizuje wyzysk nie-Żydów.
“Mędrcy” lub “mędrcy” Syjonu, zwłaszcza żydowscy rabini, którzy przestrzegają Talmudu, twierdzą, że nie przestrzegają takich dogmatów nierówności, oszustwa czy wyzysku (aby ukryć swoje przekonania przed publiczną kontrolą).

Jak można się było spodziewać, Talmud mówi o tych, którzy mają zapewnione życie w życiu ostatecznym:

Wszyscy rabini idą do nieba
Żadni “goje” (nie-Żydzi) nie idą do nieba
Żydowskie kobiety są podnóżkami żydowskich mężczyzn w niebie

Rabini głoszą, że okradanie “gojów” czy wyzyskiwanie ich nie jest grzechem, bo jak można okraść nie-człowieka nie-Żyda? Na szczycie ich złej hierarchii “ludzkości” znajdują się starsi i wybrani Syjonu; Na dole znajdują się owce “Gojów”. Będąc wystawionymi na światową politykę gospodarczą syjonistycznych bankierów, widzimy, że jest to w rzeczywistości sposób, w jaki świat jest rządzony przez tych, których nazywamy elitą i którzy wszyscy wydają się mieć żydowskie nazwiska.

Źli są najbardziej wyrozumiali dla samych siebie. Żydowska modlitwa, która jest odmawiana na początku Jom Kipur, żydowskiego Nowego Roku, została zmieniona prawie tysiąc lat temu, aby była przeciwieństwem tego, co było zamierzone.

Modlitwa Kol Nidre głosi teraz, że wszystkie śluby (w tym kontrakty, obietnice i zobowiązania) złożone przez Żyda mogą być przestrzegane tylko do modlitwy w następnym roku. Innymi słowy, Żyd jest moralnie i etycznie zwolniony z uczciwych transakcji finansowych, gdy nadchodzi Nowy Rok. Zapewnia ona przyznanie immunitetu od wszelkiej winy lub duchowe zadośćuczynienie za złe uczynki i wyzysk każdego Nowego Roku.

Co ciekawe, pierwotna modlitwa z Tory miała na celu potwierdzenie obowiązku wypełnienia wszystkich ślubów aż do ostatniego wypowiedzenia modlitwy (“ostatniego przebłagania”) w życiu. Ale ta moralność była zbyt wiążąca dla wybranych, więc odwrócili oni istotę i znaczenie modlitwy. Mędrcy Syjonu na każdym kroku usprawiedliwiali złoczyńców na szczycie, jednocześnie narzucając niekończące się “moralne” prawa i zasady swoim pomniejszym braciom i “gojom”.

Moralność jest zasadniczo postrzegana przez władców tego świata jako moralność owiec; Jest to utylitarny zestaw przewodników, ogrodzeń i lasek do skutecznego zaganiania owiec. To dlatego nigdy nie widzimy, jak złoczyńcy tacy jak Barack Obama, Hillary Clinton, George Bush, James Comey, Robert Mueller, Nancy Pelosi, Schiff, Nadler, Brennan, Clapper i lista jest długa, są aresztowani i karani za swoje niekończące się zbrodnie przeciwko ludziom na planecie. Świętość, uczciwość, a nawet podstawowa moralność jest przekleństwem dla wybrańców Syjonu i starożytnych linii krwi ich chazarskich konwertytów. Prawda jest jak kryptonit dla tych, którzy służą temu imperium zła po dziś dzień.

Proszę pamiętać, że autor poniższego fragmentu nie czyni rozróżnienia między mówiącymi w jidysz Żydami talmudycznymi a starożytnymi Chazarią a rzeczywistymi Żydami, którzy mówią po hebrajsku i których świętą księgą jest Tora. Stali się ofiarami tej szatańskiej farsy przez tych złych konwertytów na judaizm bardziej niż jakikolwiek inny naród w historii.

Jest to historia przodków Adama Schiffa i finansistów rosyjskiej rewolucji. Bolszewicy lub fałszywi Żydzi, którzy ją zainicjowali, zabili miliony rosyjskich chrześcijan, w tym cara Mikołaja i całą jego rodzinę, zanim została powstrzymana, a Rosyjska Cerkiew Prawosławna została przywrócona przez państwo rosyjskie. To, co bolszewicy stworzyli po brutalnym obaleniu narodu rosyjskiego, było “bezbożnym państwem ateistycznego komunizmu“. To jest to, co Adam Schiff, George Soros, Rothschild i inni zaplanowali dla Ameryki, jeśli nie zostaną teraz powstrzymani!

Poniżej znajduje się fragment książki ElizabethDilling “Religia żydowska: jej wpływ dzisiaj
“. Nagłówek rozdziału; Żydzi i komunizacja Rosji

Bardzo niewielu ludzi zdaje sobie sprawę z tego, do jakiego stopnia Żydzi byli odpowiedzialni za komunizację Rosji, najpierw poprzez organizację nieudanej rewolucji 1905 roku, a następnie późniejszej i udanej rewolucji bolszewickiej w 1917 roku. Oba były w dużym stopniu finansowane przez zewnętrzne żydowskie domy finansowe i bankowe, a ostatecznie doprowadziły do przejęcia przez Żydów kontroli nad tym, co stało się rosyjskim rządem radzieckim. W tym samym czasie, żydowskie machinacje w Stanach Zjednoczonych, Niemczech i innych krajach pomogły przygotować grunt pod przejęcie władzy.

Ta żydowska kontrola nadal istnieje, pomimo propagandy przeciwnej, mającej na celu zwodzenie i oszukiwanie nie-Żydów.

Na długo przed rewolucją 1905 roku Żydzi żywili nienawiść do chrześcijańskiej i carskiej Rosji, z powodu sprzeciwu narodu i rządu rosyjskiego wobec żydowskiego talmudyzmu.

Na przykład we wstępie do tłumaczenia Talmudu z 1903 roku Rodkinson szczegółowo opisuje powtarzające się przez wiele stuleci potępianie Talmudu przez prawie wszystkie kraje, papieży i innych, a także stwierdza (patrz Dowód 11): “A jaki był wynik? Talmud istnieje do dziś i nie brakuje w nim ani jednej litery. Prawdą jest, że prześladowania przeciwko niemu jeszcze się nie skończyły; oskarżenia i oszczerstwa ze strony jej wrogów, pod nową nazwą antysemitów, są nadal skierowane przeciwko niej, podczas gdy rząd rosyjski ustanawia prawa przeciwko i ogranicza prawa narodu, który wyznaje Talmud”.

Jednym z głównych żydowskich spiskowców spiskujących w celu komunizacji Rosji był Jacob Schiff, który stał się szefem niezwykle potężnego nowojorskiego żydowskiego domu bankowego Kuhn, Loeb and Co.

Zwróćmy się do pochwalnego szkicu Jacoba Schiffa, w Jewish Communal (Kehillah) Register of New York City, 1917-18, którego Kehillah był członkiem Komitetu Wykonawczego (patrz Eksponaty 210, 212, 214, 215). Jest tam napisane, że urodzony w Niemczech Schiff przybył do Ameryki i nawiązał kontakty z domem bankowym. “W 1873 roku powrócił do Europy, gdzie nawiązał kontakty z niektórymi z głównych niemieckich domów bankowych” i “Firma Kuhn-Loeb & Co. udzieliła dużych japońskich pożyczek wojennych w latach 1904-1905, umożliwiając w ten sposób japońskie zwycięstwo nad Rosją…”

Ostatni akapit (Dowód 215) chwali się: “Pan Schiff zawsze używał swojego bogactwa i wpływów w najlepszym interesie swojego ludu. Finansował wrogów autokratycznej Rosji. [To zostało napisane w 1918 roku, po tym, jak rewolucja bolszewicka została zabezpieczona] … i wykorzystał swoje wpływy finansowe, aby utrzymać Rosję z dala od rynku pieniężnego Stanów Zjednoczonych“. Mówi się, że “wszystkie frakcje żydowskie” wychwalały go za to.

“Dzisiaj wnuk Jakuba, John Schiff, prominentny członek nowojorskiej socjety, szacuje, że starzec utopił około 20 milionów dolarów na ostateczny triumf bolszewizmu w Rosji”. (Cholly Knickerbocker w swojej rubryce wiadomości społecznych w Hearst Press, 3 lutego 1949 r., ukazując się w N.Y. Journal-American i innych gazetach.)

Żydowscy bankierzy

Wielkie żydowskie monopole bankowe zostały splecione przez małżeństwo jak dywan. Zwróćmy uwagę na trzy rzeczy o Rotszyldach na Eksponacie 298, który pochodzi z Encyklopedii Żydowskiej z 1905 roku:

Z 58 małżeństw Rothschildów do tej pory, dokładnie połowa, czyli 29, była małżeństwami kuzynów pierwszego stopnia. Pojawi się w kolumnie po prawej stronie.
Że Rothschildowie “byli pierwszymi, którzy wykorzystali metody dziennikarskie, aby wzbudzić zainteresowanie opinii publicznej swoimi pożyczkami. Oni jednak konsekwentnie utrzymywali w tajemnicy swoje własne operacje!”
Główny powód, dla którego Rosja upadła i znalazła się pod czerwonym obcasem podczas I wojny światowej, pojawia się również na tej wystawie, a mianowicie: “W ostatnich latach Rotszyldowie konsekwentnie odmawiali udzielenia czegokolwiek wspólnego z pożyczkami dla Rosji z powodu antyżydowskiego ustawodawstwa tego imperium”. (Był to rok 1905).

Żydowska rodzina bankierska Warburg International była również ściśle związana z Schiffami i Rothschildami. James Paul Warburg w swoim szkicu w książce Who’s Who in American Jewry – 1938-9 stwierdza:

“Urodził się w Hamburgu, w Niemczech, 18 sierpnia. 1896 … przodkowie ze strony ojca przez sześć pokoleń byli bankierami jako członkowie domu bankowego MM. Warburg & Co., założonego w Hamburgu w 1798 r. … dziadek ze strony matki, Solomon, założyciel międzynarodowego domu bankowego Kuhn, Loeb & Co … Przybył do Stanów Zjednoczonych w 1902 roku…”

Paul M. Warburg ożenił się z Jenny Niną Loeb, matką Jamesa Paula. Jacob Schiff po przyjeździe do USA ożenił się z Theresą Loeb, siostrą Niny i córką Kuhna, założyciela Loeba. Córka Schiffa, Frieda, wyszła za mąż za Felixa M. Warburga, urodzonego w Hamburgu bankiera, który kierował wspólną pracą agro dla Żydów w Rosji, aby pomóc im utrzymać się u władzy po czerwonej rewolucji. Ich córka, Carola, wyszła za mąż za Waltera M. Rothschilda. Felix M. Warburg i Paul M. Warburg z Kuhn, Loch & Co., wspólnicy Jacoba Schiffa, byli braćmi Maxa Warburga z Hamburga w Niemczech, człowieka opłacalnego, będącego u władzy u Kaisera, który podczas I wojny światowej przekazywał fundusze Leninowi i Trockiemu w celu podważenia i zniszczenia rządu rosyjskiego.

Jacob Schiff odebrał wykształcenie bankowe w firmie swojego ojca, który był agentem i wspólnikiem Rothshild. Piwnice dwóch w rzędzie domów Schiffa i Rothschilda, które odwiedziłem we Frankfurcie nad Menem w Niemczech, były jednym wspólnym pokojem, ze wspólną “ucieczką”, która dawniej prowadziła poza mur getta. Mała chatka na tyłach była miejscem, do którego przychodzili królowie z kapeluszami w ręku, aby uzyskać żydowskie pożyczki. Pierwotna nazwa Bauer została porzucona na rzecz “Czerwonej Tarczy” (Rothschild), a Czerwona Tarcza wisiała jako znak adresowy na froncie domu.

Znak statku z napisem “Schiff” wisiał na zewnątrz domu Schiffów, zbudowany wzdłuż tego samego wspólnego muru. Każdy dom miał mniej więcej szerokość sieni. Pokój na tyłach kuchni Rothschildów był maleńką synagogą, kiedy byłem tam w 1934 roku. Przewodnikiem był Żyd w czapce z czaszką, który pobierał opłaty za wstęp do domów, z których główną atrakcją był dom Rothschildów. Stół do gry był głównym meblem w pokoju frontowym na piętrze domu Rothschildów. W skład domu wchodziły dwa pokoje na każdym piętrze.

“Kiedy w 1909 r. zorganizowano Kahał [tj. społeczność żydowską] w Nowym Jorku, kontrolę sprawowała grupa niemieckich Żydów, w tym Jacob Schiff, prezes Kuhn, Loch and Co., oddziału Bleichroeder Mendelssohn Bank, powiązanego z wielkimi bankami “D” w Niemczech: Deutsche Bank, Disconto Gesellschaft, Dresdener Bank, Darmstadter Bank. (Z książki L. Fry’a “Wody płynące na wschód”, wydanej przez R.I.S.S. z Paryża, założonej przez prałata Jouina).

“W Niemczech do czołowych prywatnych bankierów należeli Mendelssohnowie… i Bleichroederowie… którzy byli bankierami cesarza Wilhelma I, Bismarcka i wczesnych przemysłowców … Frankfurt, «miasto macierzyste» żydowskich bankierów… wyprodukował swoje Lazardy, Speyery, Sterny, Dreyfusy i Sulzbachy, a także wysłał za granicę Jacoba H. Schiffa”. (Żydzi niemieccy, Marvin Lowenthal, Longmans Greenand Co., Nowy Jork, 1936).

I mówi to samo źródło:

“Pod koniec tego okresu dom Warburgów w Hamburgu odegrał ważną rolę nie tylko w finansach, ale i losach Niemiec. Max Warburg był doradcą rządu na konferencji pokojowej w Wersalu. Karol 1. Mel-choir, kolejny członek firmy … W latach 1918-1919 kierował sekcją finansową Komisji Rozejmowej i był jednym z sześciu delegatów niemieckich do Wersalu“.

W innym miejscu, poprzez dokumenty Departamentu Stanu, zwrócisz uwagę na rolę, jaką odegrała firma bankowa M.M. Warburg w finansowaniu czerwonej rewolucji rosyjskiej. A kiedy Max Warburg przyjechał tu z Hamburga w 1939 roku, Amerykański Komitet Żydowski umieścił go w swoim “powojennym” komitecie ds. reorganizacji świata, który z kolei stworzył propagandową klakę dla późniejszej Organizacji Narodów Zjednoczonych.

I tak, przez dziesięciolecia, Kuhn, Loch i międzynarodowi bankierzy, “Książęta Żydów” przekierowują świat ku ostatecznemu celowi – światowej dyktaturze żydowskiej, która teraz tak szybko nadchodzi.

Cesarz

Cesarz Wilhelm Niemiec i jego rząd byli wykorzystywani podczas I wojny światowej przez Żydów, takich jak Max Warburg, do kierowania funduszy do Rosji, aby wzbudzić niezadowolenie w rosyjskiej armii i marynarce wojennej oraz przygotować grunt pod ostatecznie udaną rewolucję bolszewicką.

Kiedy cesarz Wilhelm zdał sobie sprawę, że stał się narzędziem żydostwa, było to po zakończeniu I wojny światowej, a on piłował lub rąbał drewno w Doom w Holandii. Było już za późno.

9 lipca 1921 roku w Dearborn Independent Henry’ego Forda ukazał się następujący artykuł:

“Najbardziej znamiennym faktem jest, że tak jak w Waszyngtonie, najbardziej stałymi i uprzywilejowanymi gośćmi w Białym Domu byli Żydzi, tak w Berlinie jedyny prywatny telegram telefoniczny do Kaisera należał do Waltera Rathenau [który później napisał konstytucję powojennej “Republiki Weimarskiej” kontrolowanej przez Żydów). Nawet następca tronu nie mógł skontaktować się z cesarzem, chyba że za pośrednictwem zwykłych połączeń telefonicznych.
“To było rodzinne przedsięwzięcie, ta międzynarodowa kampania. Jacob Schiff poprzysiągł zniszczyć Rosję. Paul M. Warburg był jego szwagrem; Feliks Warburg był jego zięciem. Max Warburg z Hamburga, bankier bolszewicki, był więc szwagrem żony i córki Jacoba Schiffa.
“Max Warburg reprezentuje rodzinę w jej ojczyźnie. Max Warburg ma tyle wspólnego z niemieckim rządem wojennym, co jego rodzina i koledzy finansiści mieli wspólnego z rządem wojennym Stanów Zjednoczonych.

Żydzi mieli kilka celów w tej wojnie, a jednym z nich było “zdobycie Rosji”.

Jak donosiła prasa na całym świecie, brat z Ameryki i brat z Niemiec spotkali się w Paryżu jako przedstawiciele rządu, aby ustalić pokój. W delegacji niemieckiej było tak wielu Żydów, że była ona znana pod terminem “koszerna”, a także jako “delegacja Warburga”, a w delegacji amerykańskiej było tak wielu Żydów, że delegaci z mniejszych krajów Europy patrzyli na Stany Zjednoczone jako na kraj żydowski, który przez niesłychaną hojność wybrał nie-Żyda na swojego prezydenta. Żydzi mieli kilka celów w tej wojnie, a jednym z nich było “zdobycie Rosji”… W tej pracy Max Warburg odegrał ważną rolę. Jego bank jest wymieniony w depeszy opublikowanej przez rząd Stanów Zjednoczonych jako ten, z którego fundusze były przekazywane Trockiemu do wykorzystania w zniszczeniu Rosji.

Zawsze przeciwko Rosji, nie z powodów niemieckich, lecz żydowskich, które w tym konkretnym przypadku zbiegły się w czasie. Warburg i Trocki – przeciwko Rosji! Podczas gdy Otto Kahn, inny partner w Kuhn, Loch & Co., potępiał “proniemiecką propagandę”, jego partner Paul grał na niemieckich instrumentach symfonicznych! To wielka międzynarodowa orkiestra, ta żydowska firma finansowa; może zagrać Gwiaździsty sztandar, Die Wacht am Rhein, Marsyliankę i God Save the King w jednym harmonijnym wykonaniu, zwracając służalczą uwagę na uprzedzenia każdego z nich”.

Tak mówiła gazeta Forda w 1921 roku. [strona 81]

Żydzi w rewolucji rosyjskiej 1905 roku

Nowojorski Rejestr Komunalny z 19 17-18 (Dowód 228) relacjonował działania Amerykańskiego Komitetu Żydowskiego w USA w celu ochrony rosyjskich rewolucjonistów żydowskich. W 1909 r. tak wielu czerwonych rewolucyjnych zbrodniarzy uciekło do tego kraju przed żydowską wojną przeciwko chrześcijańskiej Rosji, że Komitet walczył o zatrzymanie tu dwóch z nich, Pourei i Rudowicza.

“Komitet docenił wpływ ich spraw na dużą liczbę Żydów, którzy wzięli udział w rewolucji rosyjskiej [tj. w 1905 r.] i którzy szukali lub mogli ubiegać się o azyl w tym kraju i we współpracy z innymi udało im się udaremnić próbę Rosji“.

Wśród “innych”, o których mowa, znalazł się Sekretarz Stanu Elihu Root, który pomimo faktu, że “przed sędzią śledczym nie przedstawiono żadnych istotnych dowodów na to, że przestępstwa zarzucane Pourei miały charakter polityczny [a zatem zgodnie z prawem można go było poddać ekstradycji], zwlekał z podjęciem decyzji w tej sprawie do czasu, gdy będzie można ją zmienić na korzyść Pourei”. (List Korzenia do Jacoba Schiffa – patrz Dowód 245). Socjalistyczny Żyd Samuel Gompers był również wśród tych, którzy interweniowali w sprawie Pourea (Ten sam Eksponat).

Rutenberg i rewolucja rosyjska

Na Dowodzie 224 widzimy, jak raport żydowskiego kahału z 1917-18 roku chełpił się Pinchasem Rutenbergiem jako siłą założycielską Amerykańskiego Kongresu Żydów, a także jego prawą ręką żydowskiego premiera Kiereńskiego podczas rewolucji rosyjskiej w 1917 roku.

Opłakując śmierć swojego założyciela, Pinchasa Rutenberga, publikacja Amerykańskiego Kongresu Żydów, The Congress Weekly (16.01.42) stwierdziła w artykule “Misja Rutenberga do Ameryki”:

Jego rola w narodzinach Amerykańskiego Kongresu Żydów była ogromna… młody rosyjski intelektualista, innymi słowy rewolucjonista, wkrótce dał o sobie znać w podziemnej radzie partii eserowców. Rutenberg był człowiekiem, który w 1905 roku kierował rewolucyjną działalnością osławionego ojca Gapona, a następnie zasiadł przed sądem i doprowadził do jego egzekucji.

“We Włoszech, w czasie pierwszej wojny światowej, nawiązał kontakt z Władimirem Żabotyńskim, założycielem Legionu Żydowskiego. W Nowym Jorku w 1915 r. nawiązał kontakt z przedstawicielami tamtejszej Partii Socjal-Rewolucyjnej, dr Chaimem Zitlowskym i dr Samuelem Ellsbergiem, którzy byli teraz zainteresowani partią Poalej Syjon, Palestyną i prawami Żydów.

Ojciec Gapon

Powyższy incydent z ojcem Gaponem jest typowy dla judaizmu stosowanego. Dramatyczna modlitwa skierowana przez Gapona do rządu carskiego z groźbą, że jeśli jej nie spełnimy, zginiemy tu na placu przed Twoim Pałacem”, połączona z buntami, strajkami, w których wzięło udział ponad 2 miliony ludzi, jest opisana w książce Williama Henry’ego Chamberlina “Rewolucja rosyjska 1917-1921” (1935).

Czytamy też: “Sam Gapon miał wątpliwości co do słuszności sprowadzania wielkich mas […] aby przedstawić tę prośbę” (t. I, str. 48). Mimo to Gapon został wypchnięty na prowadzenie jako lider. Potem, “gdy demonstranci odmówili wykonania rozkazu rozejścia się i rozejścia się do domów, spadły na nich salwy karabinowe… Liczbę ofiar Krwawej Niedzieli [22 stycznia 1905 r.] szacuje się na dwieście do tysiąca pięciuset”.

O tym, że Żyd Rutenberg “kierował rewolucyjną działalnością osławionego ojca Gapona, a następnie zasiadł przed sądem i doprowadził do jego egzekucji”, nie wspomina historyk Chamberlin, który przez 12 lat był korespondentem w Rosji dla lewicowo zorientowanego “Christian Science Monitor”, a teraz pisze dla nowego żydowskiego “antykomunistycznego” czasopisma “Human Events”. Jest również redaktorem współpracującym czasopisma Socjalistycznej Federacji Socjaldemokratycznej “New Leader”.

Rutenberg został wybrany w 1937 roku jako jeden ze 120 czołowych Żydów świata, wraz z Litvinovem (Finkelsteinem), sowieckim komisarzem, i rabinem Louisem Finkelsteinem, szefem Jewish Theological Seminary of America. Zmarł w Palestynie w 1942 r., pogrążony w żałobie, po założeniu Palestine Electric Corporation, korzystającej z ogromnych praw do wody, wydanych pod ochroną brytyjską, na użytek Żydów.

Więcej żydowskich manipulacji w USA

Żaden zakątek ziemi nie był zbyt odległy, by manipulować nim dla żydostwa. Zwracamy uwagę na działalność Amerykańskiego Komitetu Żydowskiego (Eksponat 228) dotyczącą: “Żydzi na Bałkanach” po 1913 roku. A nasz rząd został znowu wykorzystany do wywierania nacisku na żydowską władzę.

Eksponat 229 pokazuje, jak po 1906 roku Amerykański Komitet Żydowski walczył o nie ograniczanie imigracji z Rosji, aby nie zahamować napływu rewolucjonistów. Test umiejętności czytania i pisania był zwalczany po to, aby niepiśmienni Żydzi mogli się tu roić – tak jak to zrobili. Powiedziano nam, że z trzech projektów ustaw dotyczących testów umiejętności czytania i pisania, prezydent Taft zawetował jedną, a prezydent Wilson dwie, pod naciskiem Amerykańskiego Komitetu Żydowskiego. A potem, gdy jedna z nich została przyjęta, pomimo weta, Komitetowi “udało się doprowadzić do przyjęcia klauzuli, która wykluczała […] ci, którzy przybyli do tego kraju, aby uniknąć prześladowań religijnych, czy to spowodowanych jawnymi czynami, opresyjnymi prawami, czy też stosunkami rządowymi”.

Okrzyk “prześladowania” zawsze był używany do ukrywania zbrodni popełnionych przez jedyny naród na ziemi, którego religia uczy ich, że mordowanie, niewolnictwo i oszukiwanie wszystkich innych narodów jest świętym prawem.

W nowojorskim Jewish Communal Register dowiadujemy się, że Amerykański Komitet Żydowski uważał za “jedną ze swoich najważniejszych funkcji dołożenie wszelkich starań w kierunku rozwiązania kwestii paszportowej”. (Dowód 230) To “rozwiązanie” miało na celu obejście Rosji, która starała się uniemożliwić urodzonym w Rosji czerwonym Żydom, którzy przybyli do USA w celu uzyskania obywatelstwa, aby wrócić do Rosji jako obywatele amerykańscy, korzystania z immunitetu w celu kierowania obaleniem rosyjskiego rządu chrześcijańskiego przez Czerwoną Rewolucję.

Rosja poinstruowała swoich konsulów, aby pytali o wszystkie osoby ubiegające się o paszport wjazd do Rosji z USA, a jeśli są to Żydzi urodzeni w Rosji, aby nie dawali im wizy wjazdowej. Stany Zjednoczone były w tym czasie pełne więźniów-rewolucjonistów poszukiwanych w Rosji, którzy w ten sposób starali się uciec przed rosyjskim prawem jako obywatele amerykańscy. Celem Amerykańskiego Komitetu Żydowskiego było najpierw obalenie rządu rosyjskiego, a później wsparcie czerwonych rzeźników, którzy zniewalali ludność chrześcijańską.

Zwróćmy uwagę na świętoszkowatą pozę Komitetu “Serca i Kwiaty” (Dowód 231) o Rosji “odmawiającej uznania amerykańskiego paszportu w rękach amerykańskich obywateli wyznania mojżeszowego”. A czym jest ta święta “wiara”? Przestępczy spisek przeciwko całej ludzkości, przeciwko wszelkim cywilizowanym prawom, wszelkiej wzajemności, kodeks, który sprawia, że kodeks gangsterów wydaje się łagodny.

Zerwany traktat z Rosją

Zbyt często zapomina się dziś o fakcie, że zgodnie z artykułem 6 Konstytucji Stanów Zjednoczonych traktat staje się “najwyższym prawem kraju; a sędziowie we wszystkich stanach będą nim związani; bez względu na jakiekolwiek postanowienia Konstytucji lub praw jakiegokolwiek stanu, które stanowią inaczej”.

W ten sposób za jednym zamachem wszystkie prawa stanowe, jak również sama Konstytucja, mogą zostać prawnie unieważnione przez traktat.

W naszych czasach tak już się stało. Karta Narodów Zjednoczonych, ratyfikowana przez prawie 100% Senatu, stała się jako traktat Najwyższym Prawem Kraju, bez względu na wszystko, co w Konstytucji lub prawach jakiegokolwiek stanu stanowiło inaczej. W związku z tym istnieje mechanizm mający na celu unieważnienie naszych swobód.

O tym, że najwyższy Komitet Amerykańsko-Żydowski był w pełni świadomy tego zapisu Konstytucji w latach 1917-1918, kiedy wydano raport kahału w Nowym Jorku, jasno wynika z tekstu. Wzajemny traktat handlowy z Rosją z 1832 r. musiał zostać zerwany. Pozwoliła Rosji mieć coś do powiedzenia w kwestii tych z USA, których musiała wpuścić przez swoje granice. Rosja zachowała pewną suwerenność, której czerwono-rewolucyjne żydostwo z Rosji, uzbrojone w amerykańskie obywatelstwo, nie mogło ograniczyć. Żydowski motłoch musi mieć prawo powrócić do Rosji i zmobilizować żydowską rewolucję.

W tekście kahału nowojorskiego czytamy (Dowody 231, 232):

“Komitet, po poważnym namyśle, postanowił zalecić prezydentowi uchylenie traktatu z Rosją i 18 maja 1908 roku wysłał list do prezydenta Roosevelta. To zapoczątkowało próbę ze strony organizacji, aby skłonić nasz rząd do podjęcia skutecznych działań w celu zakończenia kontrowersji. Korespondencja w tym samym celu prowadzona była również z prezydentem Taftem i była uzupełniana osobistymi rozmowami z prezydentem oraz z sekretarzami stanu, Rootem i Knoxem. [Schiff stał na czele tej delegacji.]

“Skutkiem wypowiedzenia traktatu była deklaracja polityki narodowej Stanów Zjednoczonych, że nie będą tolerować dalszej dyskryminacji amerykańskich obywateli wyznania mojżeszowego. Ponieważ traktaty są, zgodnie z Konstytucją, najwyższym prawem kraju, wraz z wygaśnięciem traktatu nie istnieje już prawo, które według twierdzenia rządu rosyjskiego było podatne na niekonstytucyjną konstrukcję, że nasz rząd zezwala na dyskryminację obywateli amerykańskich ze względu na rasę lub religię.

“Działania prezydenta Tafta i Kongresu Stanów Zjednoczonych zostały następnie zatwierdzone przez wszystkie wielkie partie polityczne kraju, w programie przyjętym przez nie w 1912 r. i ponownie w 1916 r.”

Więcej informacji na temat tych przedrewolucyjnych działań Amerykańskiego Komitetu Żydowskiego, na czele którego stał Jacob Schiff, zostało omówionych w Henry Ford Dearborn Independent, w artykule ze stycznia 1921 roku zatytułowanym: “Taft kiedyś próbował stawić opór Żydom i poniósł porażkę”. Cytując:

“Pan Taft kiedyś wyróżniał się przeciwko Żydom, został ostro potępiony jako nieprzychylny Żydom, został solidnie pobity przez Żydów w sprawie, w której zajął zdecydowane stanowisko, i od tego czasu pokazuje, że nauczył się swojej lekcji, dostosowując się do Żydów w ich pragnieniach…

Największą mistyfikacją w czasach nowożytnych była propaganda przeciwko Rosji jako prześladowcy Żydów.

“Przez wieki Rosja miała własne kłopoty z Żydami i, jak świat wie, w końcu padła na twarz przed żydowską potęgą, która przez wieki pracowała nad jej osłabieniem… Największą mistyfikacją w czasach nowożytnych była propaganda przeciwko Rosji jako prześladowcy Żydów. Rosja poświęciła Żydom dużą część najbardziej uprzywilejowanej części kraju i zawsze była pobłażliwa w tych prawach, które zabraniały Żydom osiedlania się w innych częściach kraju, że Żyd był w stanie stworzyć podziemny system w całej Rosji, który kontrolował handel zbożem, kontrolował opinię publiczną. i całkowicie zbił z tropu rząd carski. Krzyk o “prześladowaniach” powstał, ponieważ Żydom nie wolno było wyzyskiwać chłopów w takim stopniu, w jakim by chcieli. Ale od tamtej pory dostąpili tego przywileju”.

Cytowane są raporty amerykańskich ministrów, z których wynika, że podczas gdy 1500 Żydów było zarejestrowanych w Petersburgu przez policję, 30 000 działało tam nielegalnie. Żydowscy redaktorzy i pisarze sprawowali władzę nad “czołowymi gazetami Petersburga i Moskwy”, a handel alkoholem znajdował się całkowicie w rękach żydowskich.

“Na każdym kroku rząd Stanów Zjednoczonych odkrywał, że Żydzi wyolbrzymiają swoje trudności w celu wymuszenia działań rządowych… Żydzi twierdzili, że ich życie w Rosji było piekłem… Obecnie, po latach konspiracyjnej pracy i otwartej propagandy przeciwko Rosji w prasie codziennej, aż do momentu, gdy amerykańskie wyobrażenie o Rosji zostało prawie nie do naprawienia, agitacja przybrała formę “kwestii rosyjskiego paszportu”. Żydzi domagali się ni mniej, ni więcej, tylko tego, by Stany Zjednoczone zerwały wszelkie traktatowe stosunki z Rosją. Domagali się tego”.

Opisano, w jaki sposób Jacob Schiff, Louis Marshall, Adolph Krauss i sędzia Henry M. Fogle (członkowie Komitetu Wykonawczego Amerykańskiego Komitetu Żydowskiego) weszli do Białego Domu 15 lutego 1911 roku. Domagali się zwołania konferencji, zostali zjedzeni przy stole obiadowym w Białym Domu, ale Taft nalegał, by przeczytać im jego wnioski, że traktat handlowy z Rosją z 1832 r. nie powinien być zerwany jako wyjątkowa przysługa dla Żydów, pomimo jego sentymentów na korzyść Żydów.

Jacob Schiff był wściekły. “To oznacza wojnę!” — wykrzyknął.

“Opuszczając Biały Dom, Jacob Schiff odmówił uściśnięcia dłoni prezydenta, ale musnął ją z miną urażonej siły… Prezydent też nie wiedział, co się za tym wszystkim kryje… Oznaczało to, że niemieccy Żydzi będą pośrednikami w handlu między Rosją a Stanami Zjednoczonymi [jeśli traktat zostanie złamany]… Bankierzy z Frankfurtu i ich krewni w Stanach Zjednoczonych wiedzieli, co to oznacza… stosunek ten oznaczał władzę nad Rosją – a Jacob Schiff żył, aby obalić Rosję”.
“Neutralność Stanów Zjednoczonych została rozerwana na strzępy przez ruch zorganizowany i finansowany na amerykańskiej ziemi w celu obalenia przyjaznego narodu, a organizatorami i finansistami byli Żydzi!” … Stany Zjednoczone miały być użyte jako łom do burzenia murów.

Kiedy żydowscy ambasadorowie opuścili Biały Dom, rozkazy poleciały z Waszyngtonu i Nowego Jorku do każdej części Stanów Zjednoczonych, i rozpoczęła się żydowska “zrzędlenia”. Miał swoje centrum w każdym mieście. Skupiał się na każdym deputowanym i senatorze – żaden urzędnik nie był jednak zbyt złośliwy lub nieważny, by zostać powołanym do wojska. Amerykańscy redaktorzy pamiętają tę akcję: działała ona dokładnie na tych samych zasadach, co ta, która jest obecnie prowadzona przeciwko prasie. W ciągu ostatnich dwóch miesięcy Żydzi dali absolutny dowód, że kontrolują większość amerykańskiej prasy.

Jacob Schiff powiedział 15 lutego: ‘To oznacza wojnę!’. Na ten cel przeznaczył dużą sumę pieniędzy… 13 grudnia tego samego roku – prawie dziesięć miesięcy po tym, jak żydostwo wypowiedziało wojnę wnioskom prezydenta Tafta – obie izby Kongresu nakazały prezydentowi Taftowi powiadomić Rosję, że traktat z Rosją zostanie rozwiązany. Frankfurt nad Menem wygrał!
“Dziewięć lat później, w momencie pisania tego artykułu, zauważono, że Taft wygłasza przemówienia w imieniu Żydów po tym, jak “żydowska” prasa Stanów Zjednoczonych zbeształa prezydenta Tafta z żydowską bezwarunkowością. Byłoby rzeczą wspaniałą, gdyby przy każdym przemówieniu, które William Howard Taft wygłasza dla swoich żydowskich klientów, można było rozdawać kopie uwag wydrukowanych na temat prezydenta Tafta przez tych samych żydowskich klientów dziewięć lat temu. Dwa rządy zostały pobite… a radość, z jaką żydostwo powitało to wydarzenie, jest również znana”.

Zwraca się uwagę na fakt, że Taft był tym dziwnym zjawiskiem – prezydentem na jedną kadencję – i pojawia się pytanie, że mogła to być konsekwencją jego nieposłuszeństwa.

“Prezydent naprawdę robił, co mógł, aby nie dopuścić do realizacji żydowskiego planu. 11 lutego 1911 roku stanął im twarzą w twarz. 13 grudnia 1911 r. został wychłostany. A jednak w następnym roku, 1912, zdarzyła się rzecz osobliwa; Wysocy urzędnicy B’nai B’rith udali się do Białego Domu i tam przypięli do piersi prezydenta Tafta medal, który oznaczał go “jako człowieka, który w ciągu roku najbardziej przyczynił się do dobrobytu sprawy żydowskiej”. Jest tam fotografia prezydenta Tafta stojącego na południowym portyku Białego Domu, pośród grupy prominentnych Żydów, a prezydent ma na sobie swój medal. On się nie uśmiecha…
“To jest historia wysiłków Williama Howarda Tafta, by przeciwstawić się Żydom, i tego, jak go złamali. Prawdopodobnie warto o tym wiedzieć, biorąc pod uwagę fakt, że stał się on jednym z tych “gojowskich frontów”, których Żydzi używają do własnej obrony.

Na każdym etapie gry w przejęcie władzy przez talmudyzm, Stany Zjednoczone były wykorzystywane jako baza operacyjna dla “synagogi szatana” w celu zmuszenia chrześcijańskiej Rosji do posłuszeństwa.

Kraj ten zalała propaganda, która wpajała moim rocznikom przekonanie, że słaby car ze swoimi przeważającymi liczebnie, nadmiernie finansowanymi wrogami, dzierżył bicz czarnego węża nad małymi “aniołami” Żydami, zmuszanymi do cierpienia tylko dlatego, że byli “Ludem Księgi”. Uczono nas tego, że za sumę milionów dolarów wydanych przez Amerykański Komitet Żydowski i inne.

Wystarczy przeczytać takie żydowskie książki, jak “History of the Jews of Russia and Poland” Dubnowa, wydaną przez Żydowskie Towarzystwo Wydawnicze Ameryki (American Jewish Committee’s Jewish Publication Society of America) dla swoich własnych obywateli, aby zobaczyć, jak każde prawo było lekceważone, gdy talmudyści powstali, by mordować i tłoczyć się na drodze do całkowitego mistrzostwa i rzezi w Rosji.

Ford “przeprasza” Żydów

Nawet jeden z najbogatszych i najpotężniejszych ludzi na świecie nie był odporny na żydowską władzę i zastraszanie. Niezastrzeżone pełzanie, a nawet błędne stwierdzenie, że nie był świadomy zawartości swojego “Dearborn Independent”, pojawiło się nad podpisem Henry’ego Forda z 30 czerwca 1927 roku, zaledwie sześć i pół roku po ukazaniu się powyższego artykułu. Przeprosiny były skierowane do Louisa Marshalla, szefa Amerykańskiego Komitetu Żydowskiego.

Znany teolog, dr James M. Gray, szef Moody Bible Institute, napisał na temat tych przeprosin Forda (Moody Monthly, wrzesień 1927):

“To wyznanie, naszym zdaniem, jest kolejnym ogniwem w łańcuchu proroctwa. Czytając to, byliśmy pod wrażeniem, że wielki milioner posunął się dalej, niż wymagały od niego okoliczności sprawy. Innymi słowy, nie wierzymy, by redaktor naczelny “Independenta”, gazety pana Forda, był ani tak głupi, ani tak nikczemny, jak mogłoby się wydawać z zeznań jej właściciela. Wierzymy, że miał dobre podstawy do opublikowania niektórych rzeczy o Żydach, które opublikował… Rzeczywiście, nacisk, jaki wywierano na pana Forda, aby przyznał się do winy, był sam w sobie takim dowodem potwierdzającym. Presja ta pochodziła od Żydów z całego świata, a w obliczu niej pan Ford wpadł w panikę.

Jest on jednym z najbogatszych ludzi na świecie i oczywiście świadomym potęgi, jaką niesie ze sobą pieniądz, ale dano mu do zrozumienia, że Żydzi mają więcej pieniędzy, a tym samym więcej władzy niż on, i że w takiej sprawie ich pieniądze i ich władza mogą być szybko zmobilizowane przeciwko przeciwnikowi i z miażdżącymi konsekwencjami.

Doktor Gray wiedział, o czym mówi, ponieważ sam był narażony na żydowskie groźby. Odmówił jednak wycofania się ze swoich twierdzeń, że Protokoły Syjonu reprezentują program talmudycznego żydostwa światowego.

Znałem doktora Graya. Duża liczba moich książek “Czerwona sieć” została sprzedana w księgarni Moody Bookstore. Przemawiałem w Moody Church i w radiu Moody. Niestety, następca dr Graya uciszył wiele spraw na korzyść żydostwa.

Rewolucja rosyjska – utajnione dokumenty Departamentu Stanu

Wiele dowodów na to, że Żydzi przyczynili się do udanej komunizacji Rosji poprzez rewolucję 1917 r., jest zawartych w oficjalnych dokumentach rządu Stanów Zjednoczonych, a mianowicie w Papers Relating to the Foreign Relations of the United States, 1918, Russia, składających się z trzech tomów i opublikowanych w 1931 r. (Patrz Załącznik 243) Zawiera wiele korespondencji między ówczesnym sekretarzem stanu Lansingiem, ambasadorem USA w Rosji Franciszkiem i różnymi urzędnikami konsularnymi, szczegółowo opisującymi wydarzenia, gdy “umiarkowany” reżim przejął Rosję pod rządami żydowskiego premiera Kiereńskiego, który następnie został zastąpiony w ciągu kilku miesięcy przez krwawych bolszewików, dowodzonych przez Żydów takich jak Trocki (prawdziwe nazwisko Bronstein), Zinowjew (prawdziwe nazwisko Hirsch Apfelbaum), Kamieniew i Swierdłow. Eksponaty od 244 do 260 (244, 245, 246, 247, 248, 249, 250, 251, 252, 253, 254, 255, 256 , 257, 258, 259 , s. 260) są fragmentami tych dokumentów rządowych.

We wszystkich dokumentach Departamentu Stanu, z których większość nie jest reprodukowana, znajduje się obraz Rosji w stanie zapaści gospodarczej, gdy żołnierze i marynarze są opłacani przez żydostwo za demonstracje przeciwko chrześcijańskiemu rządowi, po których następuje ostateczne przejęcie władzy przez czerwonych.

Dokumenty te są dziś ukrywane do publicznego wglądu, a jeśli w to nie wierzysz, spróbuj zdobyć kopie, a nawet znaleźć je w jakiejkolwiek bibliotece publicznej. Obecna linia żydowska jest taka, że Rosja Sowiecka jest “antysemicka”, a zorganizowane żydostwo nie chce, aby nasz naród dowiedział się o prawdziwych początkach i początkach antychrześcijańskiej komunistycznej Rosji.

Początek rewolucji

15 marca 1917 r. rosyjski car Mikołaj II abdykował pod naciskiem rewolucji, mianując regentem Wielkiego Księcia Michała, dopóki jego syn nie osiągnie pełnoletności.

Nie przytoczono tu komunikatu z następnego dnia od sekretarza stanu Lansinga, który nakazywał ambasadorowi Franciszkowi wezwanie Miliukowa, ministra spraw zagranicznych nowego rządu, i “oświadczenie, że rząd Stanów Zjednoczonych uznaje nowy rząd Rosji”, na co ambasador w Rosji Franciszek odpowiedział, że postarał się o wystawienie całego swojego personelu “w pełnym umundurowaniu”, aby uznać rewolucyjny reżim.

Pominięto tu również doniesienia o premierostwie księcia Lwowa, co było ukłonem w stronę wielbiących królewskość Rosjan.

Wszystkie funkcje partyjne lewicy jednomyślnie postawiły na rewolucję i ten tymczasowy reżim miał być rzeczywiście krótkotrwały.

Cztery dni po abdykacji cara ambasador Franciszek oświadczył: “Pomoc finansowa z Ameryki byłaby mistrzowskim posunięciem, niezmiernie ważnym dla Żydów, aby rewolucja się powiodła”. (Departament Stanu – Załącznik 244)

Do akcji wkracza Kiereński

Premierostwo księcia lwowskiego trwało zaledwie dwa miesiące. Cytując z czterotomowego raportu Komisji Stanu Nowy Jork do Spraw Działalności Wywrotowej (kierowanej przez senatora Claytona R. Luska) z 1920 roku: “Obok rządu tymczasowego, na czele którego stał najpierw książę Lwów, socjalistyczne i anarchistyczne elementy ludności Piotrogrodu utworzyły Radę Delegatów Żołnierskich, Robotniczych i Marynarskich…

Jej prezesem był początkowo Cheidze [przywódca mienszewików], a wiceprezydentem Kiereński [przywódca socjalistycznej partii socjalrewolucji]. W maju 1917 roku Sowiet [Kiereńskiego] wymusił dymisję pierwszego gabinetu… Kiereński zastąpił wówczas księcia Lwowa, pierwszego premiera rządu tymczasowego, który okazał się słabym i chwiejnym charakterem”. (tom 1, strona 218)

Kiereński był “słaby i niezdecydowany”, nie dlatego, że nie wiedział o rewolucji Lenina-Trockiego, finansowanej przez klikę Kuhna, Loeba, i która miała nastąpić po nim. Z dokumentów Departamentu Stanu wynika, że wiedział o każdym ruchu z wyprzedzeniem i nic z tym nie robił. Około pięć miesięcy po tym, jak Kiereński został premierem Rosji, władzę przejęli bolszewicy. Niszcząca czerwona robota żydowskiego Kiereńskiego w czasie jego urzędowania jest opisana częściowo w następujący sposób w powyższym Raporcie Lusk Stanu Nowy Jork: “Liberalne dekrety Rządu Tymczasowego zniszczyły dyscyplinę w armii i rozpad niegdyś potężnej rosyjskiej machiny wojskowej stał się całkowity”. (strona 219) “Socjaldemokraci Kiereńskiego rozdali wśród rosyjskich żołnierzy setki tysięcy ulotek”, wzywając “żołnierzy do nieposłuszeństwa wobec oficerów i złożenia broni”. (strona 215) “Szybki sukces” ostatniej rewolucji “Lenin przypisywał w dużej mierze przypadkowej współpracy między rywalizującymi grupami i frakcjami”. (strona 217) [Uwaga: Lenin naprawdę nazywał się Uljanow. Jego ojciec był z pochodzenia Mongołem, matka niemiecką Żydówką.]

Kronstadt

Wielki bunt marynarzy z Kronsztadu w dniach 16-17 lipca 1917 r. jest opisywany we współczesnych encyklopediach jako wydarzenie czerwonej rewolucji. Kronsztad to wyspa położona 21 mil od Piotrogrodu (obecnie Leningrad), w Zatoce Fińskiej.

16 lipca 1917 roku Kiereński wrócił z frontu, gdy ministrowie Partii Kadetów Milukowa podali się do dymisji. A następnego dnia, 17 lipca 1917 roku, widzimy, że bolszewicki zamęt został wykorzystany jako “pozorna pretensja” do Kiereńskiego w celu demobilizacji “dwóch pułków na froncie”. Wchodzi Trocki (Bronstein).

Gdy Kiereński wygodnie “wyjechał na front”, Trocki przemawia do tłumów. Kozacy, którzy są antyżydowscy, nie są w stanie zwyciężyć. (Eksponaty 247, 248)

Chamberlin w swojej książce “Rewolucja rosyjska 1917-21” opisuje marsz 20 000 marynarzy, którzy zeszli na ląd z Kronsztadu i przemaszerowali przez Piotrogród, strzelając do domów i zabijając ludzi pod pretekstem, że zostały zaatakowane. Krwawe dni z 16 i 17 lipca pozostawiły ludzi bezradnych z rąk krwiożerczych demonstrantów: “Tak więc miasto było naprawdę na łasce demonstrantów” – mówi Chamberlin (t. 1, str. 173). Mówi również:

“Marynarze z Kronsztadu przemaszerowali głównymi ulicami Piotrogrodu… Natychmiast wdarli się do domów, z których miały padać strzały, i bez ceremonii zabijali każdego, kogo podejrzewali o strzelanie… ‘Na jego oczach na ulicy Sadowej zginęło pięć osób, a dwadzieścia siedem zostało rannych'” – czytamy w jednym z raportów niejakiego Kantorowicza.

Terrorysta Trocki (prawdziwe nazwisko Bronstein), który później wydłubywał oczy i ćwiartował swoje ofiary w sadystyczny talmudyczny sposób, podczas czerwonego terroru, został opisany przez ambasadora Franciszka jako “wzbudzający wielki entuzjazm, opowiadając się za brutalnymi środkami”. (Departament Stanu – Załącznik 248).

Kronsztad był próbą prowadzącą do dojrzałego czasu do przejęcia władzy, w listopadzie 1917 roku, kilka miesięcy później.

Trocki mieszkał w Nowym Jorku, redagując rosyjską gazetę komunistyczną “Nowy Świat”, finansowaną przez komunistyczny fundusz Garland Fund, kierowaną przez rabinicznego protegowanego Jacoba Schiffa, rabina Judę Magnesa, oraz takich czołowych komunistów jak William Z. Foster i Roger W. Dunn, Sidney Hillman, Norman Thomas i inni, służąc na polu bitwy czerwonej rewolucji w tym kraju.

Prezydent USA Woodrow Wilson dowiedział się o abdykacji rządu carskiego 15 marca 1917 roku i przyjął ją z radością. Udawanie ze strony marionetek takich jak Aleksander Kiereński i inni Żydzi było takie, że “demokratyczna” rewolucja odniosła sukces i że “ludzkość” ma na niej skorzystać; Słaby car, pod butem swoich żydowskich bankierów i okultystycznego Rasputina, był popychadłem osiągniętym przez żydowską finansjerę dla celów żydowskiej władzy.

Uczony, Jennings Wise, napisał (Woodrow Wilson, Apostoł Rewolucji):

“Woodrow Wilson, pomimo wysiłków brytyjskiej policji, umożliwił Lwu Trockiemu wjazd do Rosji na amerykańskim paszporcie”. (strona 647)

W Dokumencie 5 (Departament Stanu – Dowód 254) widzimy, że Lenin otrzymał 315 000 marek w czerwcu 1917 roku, tuż przed rewolucyjną próbą w Kronsztadzie. Jak czytamy w notatce naszego ambasadora: “Kronsztad, baza marynarki wojennej, był ośrodkiem nerwowym, z którego promieniowała działalność L. [Lenina] w okresie letnim…”

Fundusze pochodziły z banku “Diskonto Gesellschaft” (ten sam eksponat), jednego z kontrolowanych przez Żydów niemieckich “D Banków”, który pomógł sfinansować przejęcie władzy przez bolszewików. Odwołując się do Uniwersalnej Encyklopedii Żydowskiej z 1943 r. (“Finanse, Żydzi”), można zobaczyć, że wszystkie tak zwane banki “D” w Niemczech były prowadzone przez Żydów, w tym Diskonto Gesellschaft i Deutsch Bank, wszystkie były częścią konspiracji.

We wrześniu 1917 roku Kronsztad zostaje powiadomiony, że rozkaz wydania paszportów i 207 000 marek “zgodnie z rozkazem Pańskiego/Pani Lenina” został przekazany osobom wymienionym w Pańskim liście. Wybór ten spotkał się z aprobatą Jego Ekscelencji Ambasadora”. Ira Nelson Morris był w tym czasie żydowskim ambasadorem USA w Szwecji.

Żydowskie finansowanie od dawna planowane

Jak pokazują Dokumenty 1 i 2 (Dowód 251), rewolucyjny układ i kredyty bankowe były gotowe do działania w 1914 roku, a Dokument 3 (Dowód 252) wyraźnie wymienia Diskonto Gesellschaft i Deutsch Banks w tym spisku z 1914 roku. Eksponat 253 z 23 lutego 1915 r. informuje o pracy rewolucji, z “W [Warburg] głównie pracami ze Sztokholmu”, gdzie Żyd Ira Nelson Morris był ambasadorem USA od lipca 1914 r. do 1922 r. “Reński Syndykat Przemysłowy” (Dokument 5, Dowód 253) doradza Nya Banken w Sztokholmie i sztokholmskim przedstawicielom dwóch żydowskich banków “D” w Niemczech, że mają dawać pieniądze na rewolucyjną propagandę przeciwko Rosji.

Ambasador Franciszek wyszczególnił (Dowód 251) dokumenty pokazujące, że w imieniu rządu niemieckiego agencje zostały utworzone w takich fińskich miastach przygranicznych, jak Lulea, Haparanda i Varda, a także w Bergen i Amsterdamie. Że: “nawiązywane są bardzo bliskie i absolutnie tajne stosunki z bankami fińskimi i amerykańskimi. W związku z tym Ministerstwo prosi o rekomendację szwedzkiego Nya Banken w Sztokholmie, biura bankowego w Fürtsenburgu; spółka handlowa Waldmar Hansen w Kopenhadze, która utrzymuje bliskie stosunki z Rosją”.

Franciszek dodaje: “Zauważmy, że jest to zarys podstawowej struktury finansowej, która rozpoczęła się w lutym 1914 r., pięć miesięcy przed wybuchem wojny i nadal obowiązuje; zauważyć ponowne pojawienie się w kolejnych orędziach Lenina, miejscowościach Lulea i Varda, podobnie odniesienie do amerykańskich banków. Olofa Aschberga; jeden z szefów Nya Banken, przyjechał miesiąc temu do Piotrogrodu i chwalił się, że N.B. [Nya Banken] to bank bolszewicki“.

Wspomina się o Guarantee Trust Co. z Nowego Jorku, a o “Furstenbergu” pod nazwiskiem Ganetski i Aschbergu wymienia się jako wewnętrznych członków grupy zdolnych do kierowania bolszewickim bankiem państwowym.

Patrząc na mapę Szwecji, można zauważyć, że na północy, gdzie Szwecja łączy się z Finlandią, a kończy się Zatoka Botnicka, obmywając oba brzegi, znajduje się małe przygraniczne miasteczko Haparanda, a na południe od niego znajduje się Lulea, również nad Zatoką Perską, z dzisiejszą Rosją, krótka wędrówka na wschód przez Finlandię. Zostali oni wybrani do zbrojnego przejścia na stronę bolszewików. Imperialne i “D” Banki Niemieckie, w politycznym siodle, w zmowie z żydowskim ambasadorem USA w Szwecji, Irą Morrisem, i czerwonymi rewolucyjnymi Żydami, uzbrojonymi w niekończące się fundusze, położyli na to zadanie. Żydowska sieć docierała wszędzie.

Fürstenberg w Sztokholmie

Sztokholm był w tamtych czasach przytulnym miejscem dla czerwonych, a żydowski ambasador USA był przyjaźnie nastawiony do żydowskich celów. Tamtejsze “biuro bankowe Fürstenberga” i “szwedzki Nya Banken w Sztokholmie” są wymienione w Dokumencie 1, Dowód 251, a było to 14 lutego 1914 roku. Dokument 8, Dowód 254, jest napisany do “pana Furstenberga” i pochodzi od przedstawiciela Deutsche, jednego z niemieckich banków “D” w Szwajcarii. Pisze do Fürstenberga 16 czerwca 1917 r., aby mu powiedzieć, że bolszewickie broszury kosztujące 32 000 franków (franki szwajcarskie były najwyższą wartością wymiany) zostały wysłane i że chciałby wiedzieć, kiedy one nadejdą. W raportach używa się słowa “maksymalista”, czyli “bolszewik”.

Fürstenberg, w dobrze zatwierdzonym komunistycznym stylu, adresuje swój list w Dokumencie 9, Dowód 254, do Rafaela Scholnicara jako: “Drogi Towarzyszu”, stwierdzając: “Biuro domu bankowego M. Warburg zostało otwarte … sprawozdanie z przedsięwzięcia tow. Trockiego”. Broń została zakupiona i wysłana, a “osoba upoważniona do otrzymania pieniędzy, których domagał się tow. Trocki“.

Ambasador Franciszek zauważył, że ta korespondencja łączyła Trockiego “z bankierem Warburgiem i z Fürstenbergiem”.

Fürstenberg był w tamtych czasach zapracowanym Żydem, wysyłającym radosne wiadomości. Dokument 10, Dowód 255, jest skierowany do bolszewickiego dowódcy wojskowego Antonowa w Haparandzie, mówiący mu, że: “Prośba tow. Trockiego została spełniona” i że zaufana bolszewicka “Sonia” przyjdzie wręczyć mu “400 000 koron”.

Widzimy również notatkę ambasadora Franciszka (Dokument 10, Dowód 255):

“Ten list od Scheidemanna, niemieckiego przywódcy socjalistycznego, łączy go z Fürstenbergiem-Ganeckim, z Nya Banken i z subsydiowaniem rewolucji rosyjskiej. Trocki opublikował gazetę latem. Inna gazeta opowiedziała się za Leninem. Vorwarts zdaje się odnosić do organu socjalistycznego w Berlinie…”

W innym miejscu (Exhibit 253) widzimy nazwisko Maxa Warburga, bankiera M.M. Warburga z Hamburga, spokrewnionego z Kuhnem, Loebem Warburgiem z USA.

Jak już wcześniej wspomniano, Max Warburg, później, w 1939 roku, pochodził z Niemiec i służył w Amerykańskim Komitecie Żydowskim “Komitecie Pokojowym”, który opracował i zorganizował Organizację Narodów Zjednoczonych, jej Kartę i sieć propagandową, skonsumowaną w San Francisco w 1945 roku (patrz American Jewish Year Book, “Report of American Jewish Committee” na temat “Institute on Peace and Post-War Problems, ” s. 751, t. 43, 1941-2).

Zauważmy, że Warburg jest cytowany w tym Eksponacie 253 jako jeden z trzech żydowskich bankierów: Rubensteina, Maxa Warburga i Parvusa, którzy manewrowali z rosyjskimi rewolucjonistami, Zenzinowem i Łunacharskim. Ambasador Franciszek zauważył, że “Parvus i Warburg figurują w dokumentach Lenina i Trockiego”.

Bolszewicy przejmują władzę

Podczas gdy armia się rozpadała, premier Kiereński, wiedząc cały czas, co ma nastąpić, rozmawiał o tym, gdy w listopadzie 1917 r. doszło do przejęcia władzy przez czerwonych morderców.

W dniu “zamachu stanu”, 7 listopada 1917 roku, ambasador Francis skontaktował się z Lansingiem, informując go, że sekretarz ambasady, Sheldon Whitehouse, spotkał się z Kiereńskim w pośpiechu opuszczającym Piotrogród i przyznając, że bolszewicy utrzymują miasto, a ministrowie jego rządu zostaną aresztowani (s. 224). Od tego czasu meldunki brzmią tak: “Aresztowani wszyscy ministrowie z wyjątkiem Kiereńskiego”. “Bolszewicy zajęli Pałac Zimowy, w którym ulokowali się wszyscy ministrowie z wyjątkiem Kiereńskiego, wszyscy ministrowie z wyjątkiem Kiereńskiego w Twierdzy Piotra i Pawła”. Sprzeczne doniesienia osłaniają bezpieczne wyjście Kiereńskiego, a jego głowie nie ucierpiał ani jeden włos z głowy. Kiereński przeniósł się później na emeryturę do Nowego Jorku, aby żyć łaskawie po odegraniu swojej roli w rosyjskiej czerwonej rewolucji.

Z dokumentów Departamentu Stanu jasno wynika, że początkowo ambasador Franciszek postrzegał “niemieckie pieniądze” finansujące bolszewików tylko jako coś takiego i nic więcej. Wyczuwał jednak, że szykuje się ogólna rewolucja europejska. A jego informacje pochodziły z akt “Kontrrazvedki, tajnej służby rządowej zorganizowanej pod kierownictwem Kiereńskiego”.

Na ten temat ambasador Franciszek stwierdził w lutym 1918 roku:

“Jeśli tak, to nasuwają się nieuniknione pytania, dlaczego K. [Kiereński] nie użył dowodów przeciwko bolszewikom w lipcu ubiegłego roku”. “Wiele tropów prowadzi do Sztokholmu i Kopenhagi”.

Uniwersalna Encyklopedia Żydowska chwali się Żydami, którzy przewodzili rewolucji bolszewickiej w Rosji:

“Rewolucja polityczna marca 1917 r. doprowadziła do całkowitej emancypacji Żydów rosyjskich”. (str. 670, “Rosja Radziecka”)

“Poszczególni przywódcy rewolucyjni pochodzenia żydowskiego – tacy jak Trocki, Zinowiew, Kamieniew i Swierdłow – odegrali znaczącą rolę w rewolucji listopadowej 1917 roku, która umożliwiła bolszewikom przejęcie aparatu państwowego”.

Ogromna większość Żydów była socjalistami, socjalistycznymi bundowcami, socjalistycznymi mienszewikami, jak się dalej dowiadujemy, z których wszyscy pracowali na rzecz obalenia chrześcijańskiego rządu Rosji.

Wynikający z tego “antysemityzm”

Wynikało z tego, że w walce między elementami chrześcijańskimi a bolszewickimi Żydami i ich, to samo źródło podaje, że:

“Gdziekolwiek toczyła się wojna domowa, biali utożsamiali Żydów z bolszewikami i wybierali ich do ataku… od samego początku antysemityzm był surowo potępiany przez bolszewików… Proces odbudowy, który rozpoczął się wraz z końcem wojny domowej, został wzmocniony przez Nową Politykę Ekonomiczną (NEP) przyjętą wiosną 1921 roku. W 1924 roku prawie jedna trzecia wszystkich sklepów w Moskwie należała do Żydów. (strona 674, Encyklopedia)

Z naszej ambasady w Rosji nadeszła wiadomość: “warunki przerażające; istna rzeź… Mężczyzn rozstrzeluje się bez sądu”. (21 września 1918) I “krwawe majaczenie panujące teraz w Moskwie i Piotrogrodzie”. (25 września 1918, strona 694; Departament Stanu)

Na Eksponacie 260 mamy typowy raport tych na miejscu, komunikat Konsula Generalnego USA w Moskwie (Summers) do Sekretarza Stanu z 2 maja 1918 roku: “Żydzi dominujący w lokalnym rządzie radzieckim; Narastają nastroje antyżydowskie wśród ludności, która skłonna jest uważać nadciągających Niemców za wybawicieli”.

W innym raporcie Departamentu Stanu z tego okresu (Dowód 261) czytamy: “Pięćdziesiąt procent rządu radzieckiego w każdym mieście składa się z Żydów najgorszego typu, z których wielu to anarchiści”.

Tajemniczy raport Oudendyke

Badacze ruchu komunistycznego z pewnością natkną się na historię o tym, jak M. Oudendyke, holenderski minister w Rosji w czasie rewolucji rosyjskiej, ostrzegał rządy brytyjski i francuski, że komunizm jest żydowski; Ostrzeżenie to zostało jednak starannie usunięte z oficjalnych brytyjskich gazet na ten temat. Oudendyke przejął w tym czasie brytyjskie sprawy w Rosji.

Można twierdzić, że taki raport nigdy nie istniał. A jednak oto jest, wydrukowany w 1931 roku jako część dokumentów Departamentu Stanu USA i reprodukowany jako Dowody od 256 do 259. Sprawozdanie pana posła Oudendyke’a jest długie. Nie przytoczyłem go w całości, ale na tyle, że kontekst jego ostrzeżenia jest jasny.

Komunikat Oudendyke’a trafił do różnych rządów, w tym do naszego, i zawierał:

“Niebezpieczeństwo jest obecnie tak wielkie, że czuję się w obowiązku zwrócić uwagę rządów brytyjskich i wszystkich innych na fakt, że jeśli natychmiast nie położy się kresu bolszewizmowi w Rosji, zagrożona będzie cywilizacja całego świata. To nie jest przesada… Uważam, że natychmiastowe stłumienie bolszewizmu jest największym problemem, przed którym stoi obecnie świat, nie wyłączając nawet wojny, która wciąż szaleje, i jeśli bolszewizm nie zostanie natychmiast zduszony w zarodku, to z pewnością rozprzestrzeni się w takiej czy innej formie w Europie i na całym świecie, tak jak jest zorganizowany i działany przez Żydów, którzy nie mają narodowości i których jedynym celem jest niszczenie dla własnych korzyści i kładzie kres istniejącemu porządkowi rzeczy“. (Eksponaty 258, 259)

Prorocze ostrzeżenia Oudendyke’a pozostały bez echa. W jaki sposób wykorzystano żydowskie naciski na usunięcie sił alianckich walczących z antykomunistycznymi białymi w Rosji, to już inna historia. Krwawy Trocki i Lenin byli uzbrojeni i finansowani, aby oczyścić robotę zainicjowaną przez żydowskiego Kiereńskiego, a Rosja znalazła się pod sadystycznym totalitarnym, antychrześcijańskim, kontrolowanym przez Żydów zniewoleniem, z kolejnymi krajami do naśladowania, aż teraz cały świat jest zagrożony.

Żydzi się chełpią

Podczas obchodów triumfu żydostwa w 1917 r. w Carnegie Hall w Nowym Jorku (New York Times, 24.03.17) z dumą opowiadano, jak Jacob Schiff finansował komunistyczną propagandę rozpowszechnianą wśród 50 000 rosyjskich jeńców wojennych w finansowanej przez Żydów Japonii, która wysłała ich z powrotem, aby podjęli próbę przeprowadzenia czerwonej rewolucji w 1905 r. w ich rosyjskiej ojczyźnie.

Nie tylko powiązania agentyczne Schiffa z japońską wojną przeciwko Rosji są wychwalane w jego szkicu z Kahału (Dowód 214), a jego powiązania z agentami są opisane w innym miejscu na rzecz każdej fazy planu talmudycznego, ale jego własne słowa świadczą o jego czynach.

Jak pokazują komunikaty Departamentu Stanu, Schiff i jego żydowskie kohorty finansowali w czasie spotkania w Carnegie Hall krwawych terrorystów Trockiego i Lenina, aby dokończyć dzieła ustanowionego i kontynuowanego przez Kiereńskiego.

Cytując dalej raport New York Times z 1917 roku:

Autorytet w dziedzinie spraw rosyjskich, George Kennan, opowiedział o ruchu Towarzystwa Przyjaciół Wolności Rosyjskiej finansowanym przez Jacoba H. Schiffa, który w czasie wojny rosyjsko-japońskiej rozpowszechnił wśród 50 000 rosyjskich oficerów i mężczyzn w japońskich obozach jenieckich ewangelię rosyjskich rewolucjonistów. “Ruch został sfinansowany przez nowojorskiego bankiera, którego wszyscy znacie i kochacie” – powiedział, odnosząc się do pana Schiffa – “i wkrótce otrzymaliśmy półtorej tony rosyjskiej propagandy rewolucyjnej. Pod koniec wojny 50 000 rosyjskich oficerów i żołnierzy wróciło do swojego kraju, żarliwi rewolucjoniści!

Pan Parsons wstał i powiedział: ‘Przeczytam teraz wiadomość z White Sulphur Springs, wysłaną przez dżentelmena, do którego pan Kennan się odnosił’. To była wiadomość:

“Czy możecie powiedzieć za mnie obecnym na dzisiejszym spotkaniu, jak bardzo żałuję, że nie mogę świętować z Przyjaciółmi Rosyjskiej Wolności rzeczywistej nagrody za to, na co mieliśmy nadzieję i do czego dążyliśmy przez te długie lata…”

W ślad za tym poszły pobożne nadzieje, że “właściwy rząd i konstytucja, które na stałe zapewnią narodowi rosyjskiemu (…) szczęście i pokój” oraz podpis: “Jacob H. Schiff”.

Z tego, co nastąpiło później, wiemy, co Schiff miał na myśli jako “właściwy rząd”.

Raport New York Timesa z wielkich obchodów rewolucji rosyjskiej w Carnegie Hall nosił podtytuł:

“Rabin mądry gotowy do wojny – opowiada o tym, jak Jacob H. Schiff finansował propagandę rewolucyjną w armii carskiej”.

Cytując:

“Wtedy rabin wychwalał rewolucję rosyjską… “Nie mogę zapomnieć – ciągnął dalej rabin – że jestem członkiem i nauczycielem rasy, której połowa żyła w królestwie cara, a jako Żyd wierzę, że ze wszystkich osiągnięć żadne nie było szlachetniejsze niż rola, jaką synowie i córki Izraela odegrali w wielkim ruchu, którego kulminacją była wolna Rosja”. (Uwaga: zamiast “za darmo” przeczytaj “Czerwona dyktatura”).

Do końca życia rabin Stephen Wise, niestrudzony Czerwony, nigdy nie osłabł w swoim entuzjazmie dla sowieckiego państwa niewolniczego, mordercy tak wielu milionów chrześcijan.

“Pod koniec spotkania na ekranie wyświetlono zdjęcia rewolucyjnych przywódców” — donosił New York Times.