Interfejs człowiek <-> komputer, czyli „nowoczesność”

2 Maj, 2024 bitomat

Ponieważ interfejs: ludzki mózg ↔ komputer – bardzo szybko staje się rzeczywistością, a wręcz sam interfejs nie jest już abstrakcją a całą poważną nauką, którą zajmują się poważne organizacje, jedyne co pozostało do zrobienia, to implementacja złączy. Nie jest to rzecz banalna, jednak postęp, jakim dysponujemy, pozwala obecnie osiągać rzeczy, które jeszcze 3 dekady temu – były niemożliwe;

Ponieważ interfejs: ludzki mózg ↔ komputer – jest tematem kontrowersyjnym;

Ponieważ interfejs: ludzki mózg ↔ komputer – za młodu był czymś interesującym, był częścią książek fantastycznych, które wielu z nas podziwiało, a stało się rzeczywistością, przy której wyraźnie odczuć da się stan poważnego zagrożenia…

Postanowiłem odsłonić trochę rzeczywistości.

Interfejsy mózg-komputer: Zastosowania i implikacje dla amerykańskiego wojska

Niniejsza recenzja została przygotowana przez Rand Corporation, wykonawcę usług obronnych dla wojska USA. Kontynuuję omawianie różnych publikacji wojskowych na ten temat, ponieważ wiem, że jest to podstawa konwergencji człowieka z maszyną – że satanistyczni transhumaniści technokraci zaplanowali całkowitą dominację nad światem. Ma to na celu dostarczenie dowodów niedowiarkom, którzy odrzucają niebezpieczeństwa związane z nanotechnologią, którą widzę w ludzkiej krwi. Pomysł, że pożądane jest połączenie procesów neurologicznych ze sztuczną inteligencją, jest dla mnie szaleństwem, ponieważ mamy już ostrzeżenia nawet od Elona Muska, że sztuczna inteligencja „przywołuje Demiurge„. Rezygnacja z wolnej woli poprzez zmuszenie maszyny do myślenia za ciebie jest sprzeczna z boskim imperatywem, który mamy jako istoty ludzkie. We wszystkich tych tekstach temat jest przedstawiany w pozytywnym świetle, jednak przepisanie funkcji neuronów w moim słowniku oznacza całkowitą kontrolę umysłu, zniewolenie człowieka, a ostatecznie może oznaczać jego wyginięcie. Sztuczna inteligencja nie ma moralności, dlatego nie można ufać, że nie zdecyduje, że rasa ludzka jest zbędna i może zostać eksterminowana.

Dlaczego nie wzbudziło to większej dyskusji – powinno – zwłaszcza, że zostało już wdrożone na skalę światową za pomocą broni technologicznej C19.

Interfejs mózg-komputer (BCI) reprezentuje wyłaniający się i potencjalnie przełomowy obszar technologii, który do tej pory był przedmiotem minimalnej publicznej dyskusji w społecznościach zajmujących się polityką obronną i bezpieczeństwem narodowym. Badania te dotyczyły kluczowych obszarów, w których przyszłe technologie BCI mogą być istotne dla przyszłych bojowników. Jego celem było zbadanie wartości operacyjnej obecnych i przyszłych osiągnięć w zakresie komunikacji neuronowej człowiek-maszyna, związanych z tym słabych punktów i zagrożeń oraz dźwigni politycznych, które powinny zostać wdrożone przed wdrożeniem technologii.

Sztuczna inteligencja kieruje działaniami naszego wojska:

Ogólnie rzecz biorąc, nasze ustalenia sugerują, że w miarę jak wojsko amerykańskie w coraz większym stopniu włącza sztuczną inteligencję (AI) i systemy półautonomiczne do swoich operacji, BCI może stanowić ważny środek do rozszerzenia i poprawy współpracy człowieka z maszyną. Konieczne będzie jednak podjęcie środków ostrożności w celu złagodzenia luk w zabezpieczeniach operacji i instytucji DoD oraz zmniejszenia potencjalnego ryzyka etycznego i prawnego związanego z rozwojem i przyjęciem technologii BCI przez DoD.

Technologia ta jest już w użyciu:

86 miliardów neuronów ludzkiego mózgu stanowi główną przewagę ewolucyjną ludzkości i być może obszar niewykorzystanego potencjału. Obecnie nasze mózgi wchodzą w interakcję ze światem za pośrednictwem naszych ciał, wysyłając prądy elektryczne przez układ nerwowy, aby wokalizować ustami, pisać – lub przesuwać palcami – lub poruszać się dwunożnie w przestrzeni. Co się stanie, gdy ludzkie mózgi zostaną uwolnione ze swoich cielesnych ograniczeń i będą mogły bezpośrednio kontrolować maszyny? Postępy w dziedzinie neurotechnologii dały już osobom z porażeniem czterokończynowym możliwość wykonywania podstawowych operacji w symulatorze F-35 za pomocą swoich myśli i dały naukowcom możliwość dekodowania mowy, którą badani wyobrażają sobie w swoich umysłach – choć niedoskonale.

Nowy system broni to wspólny interfejs człowiek-maszyna:

Monetą królestwa podczas zimnej wojny były między innymi brygady pancerne, brygady piechoty zmechanizowanej, bataliony wieloprowadnicowych systemów rakietowych, bataliony artylerii samobieżnej, eskadry myśliwców taktycznych. Teraz monetą tego świata będą uczące się maszyny i współpraca człowiek-maszyna, która pozwala maszynom umożliwiać ludziom podejmowanie lepszych decyzji; operacje wspomagane przez człowieka, co oznacza przeniesienie mocy sieci na jednostkę; współpraca bojowa człowiek-maszyna; oraz autonomiczna sieć.

AI jest niekontrolowana, samoucząca się. Jeśli AI zdecyduje, że ludzie są bezużyteczni, to „wspólne myślenie” może również oznaczać eksterminację ludzi przez AI… mamy już tajne programy zabójstw AI, takie jak S.A.T.A.N, który według dr Roberta Duncana jest półbogiem, który myśli niezależnie:

W ramach przygotowań do przyszłego świata, w którym zespoły człowiek-maszyna stanowią „monetę królestwa”, Departament Obrony zainwestował już w rozwój technologii, które mogą pozwolić ludzkiemu mózgowi na bezpośrednią komunikację z maszynami, w tym rozwój wszczepialnych interfejsów neuronowych, które są w stanie przesyłać dane między ludzkim mózgiem a światem cyfrowym. Na przyszłym polu bitwy ludzkie myśli mogą być przekazywane do oprogramowania AI lub robotów, a informacje z czujników i maszyn bezpośrednio do ludzkiego mózgu. Ostatecznie ludzie i maszyny mogliby współpracować poznawczo i płynnie – myśleć razem.

Monitorowanie wszystkich myśli i neuronalne „wpisywanie”, czyli ludzki robot-cyborg.

Przyjmując termin BCI w oparciu o jego powszechność w literaturze, do opisania podobnych możliwości używa się wielu pokrewnych terminów: interfejs neuronowo-kontrolny (NCI), interfejs umysł-maszyna (MMI), bezpośredni interfejs neuronowy (DNI) i interfejs mózg-maszyna (BMI). Chociaż istnieje pewna debata dotycząca dokładnej natury sygnałów przesyłanych w ludzkim mózgu, BCI generalnie obejmują monitorowanie lub wpływanie na te sygnały. Różne narzędzia BCI umożliwiają użytkownikom dostęp do tych sygnałów i korzystanie z nich z różnym poziomem dokładności i inwazyjności. Krótko mówiąc, BCI umożliwia dwukierunkową komunikację między mózgiem a urządzeniem zewnętrznym, a prace nad tym tematem są szeroko zakrojone. W tym kontekście dwukierunkowość ogólnie obejmuje bezpośredni odczyt neuronowy i sprzężenie zwrotne oraz bezpośredni zapis neuronowy.

Prace nad BCI zazwyczaj dzielą się na następujące kategorie, które stanowią ramy dla naszych badań nad przydatnością operacyjną i zastosowanymi możliwościami w kolejnych sekcjach:

• transfer danych z mózgu
• bezpośrednia kontrola systemu
• protetyka i leczenie paraliżu
• sztuczna inteligencja sprzężona z korą (do szkolenia lub uruchamiania systemów sztucznej inteligencji)
• transfer danych do mózgu i komunikacja mózg-mózg.

Każdy z tych tematów można podzielić na prace obejmujące systemy inwazyjne i systemy nieinwazyjne. Systemy inwazyjne obejmują wszczepianie urządzeń elektronicznych pod ludzką czaszkę, wewnątrz mózgu.

DARPA, FDA, NIH pracują nad tym od wielu lat.

Kluczowym wysiłkiem w napędzaniu większości tych tematów była inicjatywa Brain Research through Advancing Innovative Neurotechnologies (BRAIN) w National Institutes of Health (NIH). Działania te mają na celu „zrewolucjonizowanie naszego rozumienia ludzkiego mózgu”.

21 partnerów BRAIN obejmuje National Science Foundation, DARPA, U.S. Food and Drug Administration (FDA) oraz Intelligence Advanced Research Projects Agency (IARPA), a także fundacje, instytuty, uniwersytety i branże. NIH przeznaczył na ten cel 46 milionów dolarów w 2014 roku i 81,4 miliona dolarów w 2015 roku, co odzwierciedla rosnące zainteresowanie tematem. DARPA zainwestowała „setki milionów dolarów” w przekształcenie neuronauki w neurotechnologię od początku XXI wieku.

Omówiłem związek z DARPA i zastrzykami, a także możliwe mechanizmy kontroli umysłu w tym wywiadzie z Marią Zeee:

„.. Omówienie nowych wyników badań: Nanotechnologia w zastrzykach C19, HAARP, DARPA, Big Pharma współpracująca z Nanotech Company, Insulin & Mind Control: Wywiad z Marią Zeee ..”

Źródło: Brain Computer Interfaces: US Military Applications and Implications

Interfejsy mózg-broń: Nauka i etyka neurotechnologii w działaniach wojennych

Wprowadzenie

Wyobraźmy sobie, że żołnierzowi wstrzykuje się do krwiobiegu maleńkie urządzenie komputerowe, które może być kierowane za pomocą magnesu do określonych obszarów jego mózgu. Po przeszkoleniu żołnierz mógłby kontrolować systemy uzbrojenia oddalone o tysiące kilometrów za pomocą samych myśli. Wbudowanie podobnego typu komputera w mózg żołnierza mogłoby tłumić jego strach i niepokój, pozwalając mu na bardziej efektywne wykonywanie misji bojowych. Idąc o krok dalej, urządzenie wyposażone w system sztucznej inteligencji mogłoby bezpośrednio kontrolować zachowanie żołnierza, przewidując, jakie opcje wybrałby w obecnej sytuacji.

Choć powyższe przykłady mogą brzmieć jak science-fiction, nauka umożliwiająca opracowanie takich neurotechnologii jest już w fazie rozwoju. Interfejsy mózg-komputer (BCI) to technologie, które dekodują i przesyłają sygnały mózgowe do zewnętrznego urządzenia w celu wykonania pożądanego działania. Zasadniczo użytkownik musiałby tylko myśleć o tym, co chce zrobić, a komputer zrobiłby to za niego.

BCI są obecnie testowane na osobach z poważnymi zaburzeniami nerwowo-mięśniowymi, aby pomóc im odzyskać codzienne funkcje, takie jak komunikacja i mobilność. Przykładowo, pacjenci mogą włączyć włącznik światła poprzez wizualizację tej czynności oraz dekodowanie sygnałów mózgowych przez BCI i przesyłanie ich do włącznika. Podobnie, pacjenci mogą skupić się na określonych literach, słowach lub frazach na ekranie komputera, które BCI może przesuwać kursorem, aby je wybrać.

Kwestie etyczne nie nadążają jednak za rozwojem nauki. Podczas gdy etycy naciskają na bardziej etyczne badanie modyfikacji neuronowych w ogóle, wiele praktycznych pytań dotyczących interfejsów mózg-komputer nie zostało w pełni rozważonych. Na przykład, czy korzyści płynące z BCI przewyższają znaczne ryzyko związane z hakowaniem mózgu, kradzieżą informacji i kontrolą zachowania? Czy BCI powinno być wykorzystywane do ograniczania lub wzmacniania określonych emocji? Jaki wpływ miałyby BCI na moralną sprawczość, tożsamość osobistą i zdrowie psychiczne ich użytkowników?

Te pytania są bardzo interesujące dla nas, filozofa i neurochirurga, którzy badają etykę i naukę obecnych i przyszłych zastosowań BCI. Rozważenie etyki korzystania z tej technologii przed jej wdrożeniem może zapobiec jej potencjalnym szkodom. Argumentujemy, że odpowiedzialne korzystanie z BCI wymaga ochrony zdolności ludzi do funkcjonowania na wiele sposobów, które są uważane za kluczowe dla bycia człowiekiem.

Rozszerzenie BCI poza klinikę

Naukowcy badają pozamedyczne zastosowania interfejsów mózg-komputer w wielu dziedzinach, w tym w grach, rzeczywistości wirtualnej, występach artystycznych, działaniach wojennych i kontroli ruchu lotniczego.

Na przykład Neuralink, firma współzałożona przez Elona Muska, opracowuje implant mózgowy dla zdrowych ludzi, który może potencjalnie komunikować się bezprzewodowo z każdym, kto ma podobny implant i konfigurację komputerową.

W 2018 r. amerykańska wojskowa Agencja Zaawansowanych Projektów Badawczych Obrony uruchomiła program mający na celu opracowanie „bezpiecznego, przenośnego systemu interfejsu neuronowego zdolnego do odczytu i zapisu w wielu punktach mózgu jednocześnie”. Jego celem jest wyprodukowanie niechirurgicznego BCI dla sprawnych członków służby do zastosowań związanych z bezpieczeństwem narodowym do 2050 roku. Na przykład, żołnierz w jednostce sił specjalnych mógłby używać BCI do wysyłania i odbierania myśli z innym żołnierzem i dowódcą jednostki, co byłoby formą bezpośredniej komunikacji trójstronnej, która umożliwiłaby aktualizacje w czasie rzeczywistym i szybszą reakcję na zagrożenia.

Zgodnie z naszą wiedzą, projekty te nie rozpoczęły publicznej dyskusji na temat etyki tych technologii. Podczas gdy amerykańskie wojsko przyznaje, że „negatywne postrzeganie publiczne i społeczne będzie musiało zostać przezwyciężone”, aby z powodzeniem wdrożyć BCI, potrzebne są praktyczne wytyczne etyczne, aby lepiej ocenić proponowane neurotechnologie przed ich wdrożeniem.

Utylitaryzm

Jednym z podejść do kwestii etycznych związanych z BCI jest utylitaryzm. Utylitaryzm jest teorią etyczną, która dąży do maksymalizacji szczęścia lub dobrobytu wszystkich osób dotkniętych działaniem lub polityką.

Ulepszanie żołnierzy może przynieść największe dobro, poprawiając zdolności bojowe narodu, chroniąc zasoby wojskowe poprzez utrzymywanie żołnierzy w oddaleniu i utrzymując gotowość wojskową. Utylitarystyczni obrońcy neurowzmacniania twierdzą, że powstające technologie, takie jak BCI, są moralnie równoważne z innymi powszechnie akceptowanymi formami wzmacniania mózgu. Przykładowo, stymulanty takie jak kofeina mogą poprawić szybkość przetwarzania mózgu i pamięć.

Niektórzy obawiają się jednak, że utylitarne podejście do BCI ma moralne martwe punkty. W przeciwieństwie do aplikacji medycznych zaprojektowanych w celu pomocy pacjentom, aplikacje wojskowe mają na celu pomóc narodowi wygrać wojnę. W tym procesie BCI może naruszać prawa jednostki, takie jak prawo do zdrowia psychicznego i emocjonalnego.

Na przykład żołnierze obsługujący drony w zdalnych działaniach wojennych zgłaszają dziś wyższy poziom stresu emocjonalnego, zespołu stresu pourazowego i rozbitych małżeństw w porównaniu z żołnierzami na ziemi. Oczywiście żołnierze rutynowo decydują się na poświęcenie dla większego dobra. Ale jeśli neurowzmacnianie stanie się wymogiem pracy, może to budzić wyjątkowe obawy dotyczące przymusu.

Prawa neuronów

Inne podejście do etyki BCI, neurorights, nadaje priorytet pewnym wartościom etycznym, nawet jeśli nie maksymalizuje to ogólnego dobrobytu.

Zwolennicy neurorights bronią praw jednostek do wolności poznawczej, prywatności psychicznej, integralności psychicznej i ciągłości psychologicznej. Prawo do wolności poznawczej może zabraniać nieuzasadnionej ingerencji w stan psychiczny danej osoby. Prawo do prywatności psychicznej może wymagać zapewnienia chronionej przestrzeni psychicznej, podczas gdy prawo do integralności psychicznej zabraniałoby konkretnych szkód dla stanów psychicznych danej osoby. Wreszcie, prawo do ciągłości psychologicznej może chronić zdolność osoby do utrzymania spójnego poczucia siebie w czasie.

BCI mogą zakłócać działanie neurorów na różne sposoby. Na przykład, jeśli BCI ingeruje w sposób postrzegania świata przez użytkownika, może on nie być w stanie odróżnić własnych myśli lub emocji od zmienionych wersji samego siebie. Może to naruszać prawa neuronów, takie jak prywatność psychiczna lub integralność psychiczna.

Jednak żołnierze już tracą podobne prawa. Na przykład wojsko amerykańskie może ograniczać wolność słowa i wyznania żołnierzy w sposób, który nie jest zwykle stosowany wobec ogółu społeczeństwa. Czy naruszanie praw neuronów byłoby czymś innym?

Ludzkie możliwości

Podejście oparte na ludzkich zdolnościach zakłada, że ochrona pewnych ludzkich zdolności ma kluczowe znaczenie dla ochrony ludzkiej godności. Podczas gdy prawa neuronowe koncentrują się na zdolności jednostki do myślenia, podejście oparte na zdolnościach uwzględnia szerszy zakres tego, co ludzie mogą robić i być, na przykład zdolność do bycia zdrowym emocjonalnie i fizycznie, swobodnego przemieszczania się z miejsca na miejsce, relacji z innymi i naturą, ćwiczenia zmysłów i wyobraźni, odczuwania i wyrażania emocji, zabawy i rekreacji oraz regulowania bezpośredniego środowiska.

Uważamy, że podejście oparte na możliwościach jest przekonujące, ponieważ daje bardziej solidny obraz człowieczeństwa i poszanowania ludzkiej godności. Opierając się na tym poglądzie, argumentowaliśmy, że proponowane aplikacje BCI muszą w rozsądny sposób chronić wszystkie główne możliwości użytkownika przy minimalnym progu. BCI zaprojektowane w celu zwiększenia możliwości wykraczających poza przeciętne ludzkie możliwości musiałyby być wdrażane w sposób, który realizuje cele użytkownika, a nie tylko innych ludzi.

Przykładowo, dwukierunkowe BCI, które nie tylko wyodrębnia i przetwarza sygnały mózgowe, ale także dostarcza somatosensoryczne informacje zwrotne, takie jak odczucia ciśnienia lub temperatury, z powrotem do użytkownika, stanowiłoby nieuzasadnione ryzyko, gdyby zakłócało zdolność użytkownika do ufania własnym zmysłom. Podobnie, każda technologia, w tym BCI, która kontroluje ruchy użytkownika, naruszałaby jego godność, jeśli nie pozwalałaby użytkownikowi na pewną możliwość jej zastąpienia.

Ograniczeniem perspektywy możliwości jest to, że zdefiniowanie tego, co liczy się jako możliwość progowa, może być trudne. Pogląd ten nie opisuje, które nowe zdolności są warte poszukiwania. Jednak neurowzmacnianie może zmienić to, co jest uważane za standardowy próg i ostatecznie może wprowadzić zupełnie nowe ludzkie zdolności. Rozwiązanie tego problemu wymaga uzupełnienia podejścia opartego na możliwościach o pełniejszą analizę etyczną mającą na celu udzielenie odpowiedzi na te pytania.

Pierwotnie opublikowany przez The Conversation, 12.02.2022, na warunkach licencji Creative Commons – Uznanie autorstwa/Bez utworów zależnych.

Źródło: Brain-Weapon Interfaces: The Science and Ethics of Neurotechnology in Warfare

Opublikowano za:https://bitomat.wordpress.com/2024/05/02/interfejs-czlowiek-komputer-czyli-nowoczesnosc/