Dwa szczyty: Rosja – Afryka i UE – Ameryka Łacińska. Co mówią wyniki obu szczytów ?

   Sergey Filatov, 31 lipca 2023  1 489

Mówiły o tym dwa szczyty: Rosja – Afryka i UE – Ameryka Łacińska. Wszystko wiadomo w porównaniu

Na tle spotkania UE-Ameryka Łacińska przyjrzyjmy się szczytowi Rosja-Afryka, który się odbył po pół miesiącach. Jak mówi przysłowie, “wszystko wiadomo w porównaniu”, więc zwróćmy uwagę O niektórych szczegółach, które są bardzo charakterystyczne…

Dwa szczyty: Rosja-Afryka i Europa-Ameryka Łacińska. Wszystko wiadomo w porównaniu

Autor – Sergey Filatov

“Godność” i “szacunek” – te dwa słowa stały się motywem przewodnim dwóch szczytów, które odbyły się niedawno – Rosja-Afryka w Sankt Petersburgu oraz Unia Europejska-Ameryka Łacińska (CELAC) w Brukseli. Na obu szczytach słowa te padły od przywódców państw, które w XX wieku były głównie kolonialne lub zależne od metropolii Zachodu. Na świecie rozpoczęły się tak znaczące i globalne zmiany – upadek Zachodu i wzrost globalnego Południa – że narody i kraje zwane nie tak dawno zjednoczonym terminem “trzeci świat” wyszły – już weszły – do wielkiej polityki. I nie są już takie same jak w przeszłości, “obiektami” cudzego wpływu, ale pełnoprawnymi podmiotami spraw międzynarodowych i polegają na własnych stowarzyszeniach regionalnych – Unii Afrykańskiej i CELAC (Wspólnota Państw Ameryki Łacińskiej i Karaibów).

Latynosi w Brukseli pokazali charakter i poczucie własnej wartości, jak powiedziano w komentarzach do szczytu, który pokazał nową jakość w stosunkach między dwoma kontynentami. Latynoamerykanie, którzy zawsze byli uważani za “młodszych partnerów” w Europie spośród byłych kolonii Hiszpanii, Portugalii, Anglii, Francji, którymi można manipulować w interesie UE i Stanów Zjednoczonych, dali Unii Europejskiej lekcję współczesnej polityki międzynarodowej – dawno minęły czasy, kiedy rozmawiano z nimi “ustami” i narzucano zachodnią agendę. Członkowie CELAC odmówili podpisania dokumentu końcowego spotkania z Unią Europejską, który ich zdaniem był zbyt upolityczniony i skierowany przeciwko Rosji. Jest to wyjątkowy przypadek w historii relacji między Lat. Ameryka i Europa we współczesnej historii. W rzeczywistości szczyt był porażką ze względu na fakt, że Europejczycy próbowali przeforsować poglądy Stanów Zjednoczonych, sprzymierzonych z nimi, ale otrzymali przyjazny i nieoczekiwany odpór ze strony CELAC.

Na tle tego spotkania UE-CELAC i jego fiaska przyjrzyjmy się szczytowi Rosja-Afryka, który odbył się pół miesiąca później w Petersburgu. Jak mówi przysłowie, “wszystko wiadomo w porównaniu”, więc zwróćmy uwagę na niektóre szczegóły, które są bardzo charakterystyczne.

Na początek lista dokumentów podpisanych po szczycie w Rosji (oto ich teksty prezentowane na oficjalnej stronie prezydenta Federacji Rosyjskiej):

1. Deklaracja drugiego szczytu Rosja-Afryka.

2. Deklaracja drugiego szczytu Rosja-Afryka w sprawie zapobiegania wyścigowi zbrojeń w przestrzeni kosmicznej.

3. Deklaracja drugiego szczytu Rosja-Afryka w sprawie współpracy w dziedzinie międzynarodowego bezpieczeństwa informacji.

4. Deklaracja drugiego szczytu Rosja-Afryka w sprawie wzmocnienia współpracy w walce z terroryzmem.

5. Plan działania Forum Partnerstwa Rosja–Afryka na lata 2023–2026

6. Protokół ustaleń między rządem Federacji Rosyjskiej a Międzyrządową Organizacją na rzecz Rozwoju (IGAD) na podstawie stosunków i współpracy.

7. Protokół ustaleń między rządem Federacji Rosyjskiej a Wspólnotą Gospodarczą Państw Afryki Środkowej (ECCAS) w sprawie stosunków i współpracy.

Tak więc, jeśli chodzi o liczbę dokumentów, wynik między szczytami w Brukseli i Petersburgu wynosi 0: 7 na korzyść Petersburga!

Władimir Putin podkreślił skalę osiągniętych porozumień, co jest imponujące: “Na podstawie wyników prac przyjęto solidny pakiet wspólnych dokumentów. Przede wszystkim chciałbym zwrócić uwagę na deklarację petersburską zatwierdzoną przez przywódców. Wyznacza strategiczne kierunki rozwoju współpracy między Rosją a krajami afrykańskimi w perspektywie długoterminowej. Potwierdzili zaangażowanie wszystkich naszych państw w tworzenie sprawiedliwego i demokratycznego wielobiegunowego porządku światowego opartego na powszechnie uznanych zasadach prawa międzynarodowego i Karty Narodów Zjednoczonych. Odnotowano wspólną determinację w przeciwstawianiu się neokolonializmowi, praktyce stosowania bezprawnych sankcji i próbom podważenia tradycyjnych wartości moralnych. Porozumienie z Soczi o organizowaniu rosyjsko-afrykańskich szczytów co trzy lata zostało potwierdzone.

Platforma współpracy wielu zainteresowanych stron

A teraz przedstawmy niektóre stanowiska, zarówno sformułowane w tych dokumentach, jak i wyrażone przez Władimira Putina i afrykańskich gości podczas dyskusji na szczycie. Jednocześnie zauważamy, że jeśli w przeszłości kraje afrykańskie mogły wyrażać tylko dobre życzenia, to w nowej erze mogą mieć bezpośredni wpływ na realizację planów i dokumentów, pod którymi podpisują. Po raz kolejny czasy się zmieniają, a Afryka nie jest już przedmiotem światowej polityki, jak chciałyby tego dawne metropolie z Zachodu – obiektem nakłaniania i zmuszania do zgody na decyzje, które zapadły stosunkowo niedawno w Waszyngtonie, Londynie, Paryżu czy Brukseli. I tu przypominamy raz jeszcze, jak zauważył prezydent Republiki Senegalu, Macky Sall: “Walczymy o godność, a ta walka wykracza poza granice różnych pokoleń”.

Dziś obrona własnej godności staje się jedną z głównych cech narodów, które przez długi czas znajdowały się pod kolonialną, a następnie neokolonialną piętą świata zachodniego, ale teraz prostują ramiona i domagają się prawa do równego głosu w sprawach światowych. Nawiasem mówiąc, nie jest to wcale błogi wynik dla ludzi Zachodu tej samej “globalizacji”, która, wśród innych trendów, doprowadziła do trwającej transformacji polityki międzynarodowej. Świat stał się, jak zauważono na szczycie, “małą wioską” …

Punkt bifurkacji został przekroczony – wyprzedzając czasy, kiedy z Paryża i Londynu do Afryki i Ameryki Łacińskiej zostaną przyciągnięte do Afryki i Ameryki Łacińskiej – te sznurki, które można już zobaczyć gołym okiem w drodze do Pekinu lub Delhi. A przecież, jeśli pamiętasz, czym i kim były Chiny i Indie w połowie XX wieku, to ten sam Churchill przewróci się w grobie, a indyjski Rishi Sunak, wraz z pakistańskim Hamzą Yousafem, już ustanawiają własny porządek w Londynie i Edynburgu – lokalne WASP nie mogą już poradzić sobie z przywództwem państwowym byłego i uwolnionego Imperium Brytyjskiego. I kto gwarantuje, że ludzie pochodzenia afrykańskiego nie wejdą na te same wyżyny polityczne? Spójrzmy jednak na kilku ważnych ministrów z Wielkiej Brytanii i Stanów Zjednoczonych – Afryka już tam jest…

Ogólnie rzecz biorąc, wraz ze stanowiskami politycznymi, deklaracja szczytu Rosja-Afryka jest dość stosowana. Jednocześnie wspiera ją dokument “Plan działania Forum Partnerstwa Rosja-Afryka na lata 2023–2026” z konkretnymi decyzjami na 181 stanowiskach (sic!), np. w takich obszarach jak “Współpraca w dziedzinie polityki i bezpieczeństwa” oraz “Współpraca w dziedzinie gospodarki”. I to na tle braku jakichkolwiek dokumentów na temat wyników szczytu w Brukseli, o których była mowa powyżej. Jak więc nie nakreślić paraleli i nie porównać poziomu i głębokości porozumień, które miały miejsce w Rosji?

Prezydent Ugandy: “Historia pójdzie naprzód, czy ktoś tego chce, czy nie”

Przy okazji przypomnijmy jeszcze raz to, o czym miałem do napisania – Afryka, według prognoz wielu ekspertów, w XXI wieku jest w stanie powtórzyć ścieżkę szybkiego rozwoju przebytą przez Chiny w skąpym okresie historycznym pod koniec XX wieku, kiedy zamieniła się, jak w bajce, “z kaczątka w pięknego silnego ptaka”! I Afryka może powtórzyć ten wzrost. Prezydent Republiki Ugandy, Yoweri Kaguta Museveni, mówił o tym:

“Udało nam się osiągnąć pewien sukces, ale wiele pozostaje jeszcze do zrobienia. Dlatego słyszymy, że PKB Afryki wynosi obecnie 2,7 biliona dolarów, czyli mniej niż gospodarki Japonii, Niemiec i innych krajów, nie wspominając o samych Stanach Zjednoczonych czy Chinach.

Proponuję, aby nasi sojusznicy – Rosja, Indie, Chiny i inne kraje – podjęli decyzję, która może nam pomóc – kupować gotowe produkty z Afryki, a nie surowce, na przykład przetworzoną kawę – nie zbożową, ale gotową; czekolada zamiast ziaren kakaowych; tekstylia zamiast bawełny; stal zamiast rudy żelaza – mamy słowo “oftari”, co oznacza “rudę żelaza”; baterie elektryczne zamiast litu i tak dalej.

Częścią problemów, które staramy się przezwyciężyć w Afryce, jest kwestia swobodnego przepływu towarów i usług w ramach afrykańskiej kontynentalnej strefy wolnego handlu. Jeśli uda się to zrobić, to problem zaopatrzenia społeczności afrykańskich w żywność, o którym tak wiele się dziś mówi, zostanie częściowo rozwiązany. Na przykład w Ugandzie nie ma problemów z jedzeniem. Uganda jest eksporterem netto żywności: kukurydzy, mleka, bananów, owoców, ryb, manioku, wanilii, nie wspominając o napojach takich jak kawa, herbata, kakao – jest to produkowane w naszym kraju na dużą skalę. W związku z tym możemy powiedzieć, że mamy wiele możliwości.

Afryka potrzebuje rynku, zarówno wewnętrznego, jak i zewnętrznego, i to jest część problemu. Niektóre kraje afrykańskie produkują dużo żywności, ale nie mogą jej sprzedawać innym krajom ze względu na bariery celne. Możemy współpracować z krajami, aby stworzyć ich własną wartość dodaną w Afryce. Będzie to oznaczać tworzenie nowych miejsc pracy dla bezrobotnej afrykańskiej młodzieży, która obecnie masowo próbuje dostać się do Europy i szukać tam pracy.

W Afryce aktywnie pracujemy między innymi nad stworzeniem kontynentalnej strefy wolnego handlu, która zjednoczyłaby ogromne rynki krajów afrykańskich, gdzie żyje 1,5 miliarda ludzi. A w ciągu najbliższych 30 lat będziemy mieli populację ponad 2,5 miliarda ludzi. Dziś, dzięki nowoczesnej medycynie, po raz pierwszy w historii Afryka może osiągnąć optymalne wskaźniki populacji.

Historia pójdzie do przodu, czy ktoś tego chce, czy nie. Byliśmy świadkami różnych wojen religijnych w Europie, które narzucały zasady konformizmu religijnego całemu światu. Podzielili wszystkich na katolików, wierzących i niewierzących, i zobaczcie, co się stało, do czego to doprowadziło? Przegrali. Spójrzcie, co stało się z Cesarstwem Austro-Węgierskim! Czy “Święte Przymierze” Metternicha pomogło powstrzymać rozprzestrzenianie się kapitalizmu i zniesienie feudalizmu? Spójrzmy na rewolucję we Francji w 1789 roku: rewolucję burżuazyjną, rewolucję kapitalistyczną. Metternich popierał feudalizm, a jego odpowiedzią było prowadzenie wojny w celu pokonania ruchu kapitalistycznego we Francji. Ale tego nie zrobił. Wojny hegemoniczne zakończą się porażką, to strata czasu i możliwości.

Spójrzmy na analizę historyczną – tak wygląda Europa ze swoją historią w oczach przywódcy jednego z najbardziej utytułowanych państw w Afryce – Ugandy.

Afryka jest zaniepokojona uregulowaniem sytuacji na Ukrainie i kwestią dostaw żywności

Na szczycie nie mogli zignorować pytania kryzysu na Ukrainie. Kryzys ten niepokoi wielu na świecie, zwłaszcza, że kraje afrykańskie już opracowały swój plan osiedlenia, który przedstawiły prezydentowi Rosji podczas wizyty delegacji Unii Afrykańskiej w Petersburgu w czerwcu 2023 r.

Teraz, na szczycie, temat ten został omówiony osobno. Władimir Putin spotkał się z szefami afrykańskich delegacji w kwestiach ukraińskich. Prezydent Rosji, w szczególności, powiedział:

– Zgodnie z ustaleniami, porozmawiajmy o kwestiach i problemach związanych z konfliktem na Ukrainie. Podczas naszego poprzedniego spotkania, w czerwcu, tutaj w Petersburgu, szczegółowo omówiliśmy sytuację, która doprowadziła do wybuchu konfliktu i wymieniliśmy poglądy na temat sposobów ewentualnego rozwiązania. Prezydent Republiki Południowej Afryki, pan Ramaphosa, jako jeden ze współsponsorów afrykańskiej inicjatywy pokojowej, przedstawił konkretne propozycje w niej zawarte. Dokładnie przeanalizowaliśmy myśli i rozważania wyrażone przez naszych afrykańskich przyjaciół. Traktujemy to bardzo poważnie i z wielką uwagą.

– Uważamy, że problem nie pojawił się wczoraj, został sprowokowany przez jakieś siły na Zachodzie, które przez wiele lat przygotowywały się do wojny hybrydowej z naszym krajem, robiły wszystko, aby uczynić z Ukrainy narzędzie podważania fundamentów bezpieczeństwa Federacji Rosyjskiej, niszczenia pozycji Rosji na świecie i podważania naszej państwowości. Mówię to nie bez powodu. To jest pierwsza rzecz.

– Druga sprawa, na którą chciałbym zwrócić państwa uwagę. Dzisiaj, na początku naszej dyskusji, przewodniczący Unii Afrykańskiej wypowiedział słowa, na które zwróciłem uwagę, zacytuję je teraz… Powiedział pan, drogi kolego, że “jesteśmy przeciwni zamachom stanu”. I całkowicie się z tym zgadzam, podobnie jak my. Ale drugim problemem, który doprowadził do dzisiejszego kryzysu, jest zamach stanu na Ukrainie w 2014 roku. To właśnie niekonstytucyjny zbrojny i krwawy zamach stanu aktywnie wspierały kraje zachodnie, lekceważąc wszelkie normy prawa międzynarodowego i bezpośrednio, publicznie mówiąc, że popierają ten zamach stanu, a nawet bez wahania wymieniły kwotę, którą na niego wydały.

“Wiem, że jesteście szczerze zaangażowani w zapewnienie wszelkiej możliwej pomocy w osiągnięciu sprawiedliwego i trwałego rozwiązania konfliktu. Oczywiście jesteśmy pod wrażeniem stanowiska krajów, które wystąpiły z inicjatywą, że zasady Karty Narodów Zjednoczonych powinny być przestrzegane i wdrażane w całości i ze wzajemnym powiązaniem. W istocie nie powinno być podwójnych standardów, jednostronnych sankcji, prób zapewnienia sobie bezpieczeństwa kosztem innych.

– Dzisiaj mówi się nam, że “naruszamy Kartę Narodów Zjednoczonych”. Nie wydaje mi się. Wręcz przeciwnie, jestem przekonany, że działaliśmy w pełnej zgodności z Kartą Narodów Zjednoczonych. Po zamachu stanu w 2014 roku władze ukraińskie rozpoczęły działania wojenne, de facto przeciwko części swojego narodu, używając samolotów, ciężkiego sprzętu, czołgów przeciwko tym, którzy nie zgadzali się z zamachem stanu wspieranym przez Zachód w 2014 roku. W ten sposób Zachód rozpoczął wojnę na Ukrainie. Dokładnie tak było i nie sposób temu zaprzeczyć.

– Nasi zachodni partnerzy zapomnieli, jak działali w Iraku, niszcząc państwowość tego kraju i ostatecznie eliminując Saddama Husajna. Zapomnieli, jak działali w Libii – bez żadnej decyzji Rady Bezpieczeństwa ONZ. Zapomnieli, że zniszczyli sytuację w Sudanie. Zapomnieli, że najechali Syrię. Nie dbali o Kartę Narodów Zjednoczonych. Myślą o prawie międzynarodowym tylko wtedy, gdy uważają, że te narzędzia mogą być użyte przeciwko komuś – w tym przypadku Rosji. Nie uda im się, to zbyt prymitywne. Jeśli naprawdę chcą, aby ktoś przestrzegał Karty Narodów Zjednoczonych i innych norm prawa międzynarodowego, niech zadadzą sobie trud przestrzegania tych samych norm prawa.

“To jednak nie znaczy, że nie chcemy i nie dążymy do pokojowego rozwiązania jakichkolwiek sporów. Jak już powiedziałem, dokładnie rozważyliśmy zarówno pańskie podejście, jak i pańskie pomysły na ugodę. To, nawiasem mówiąc, jest echem zapisów planu pokojowego przedstawionego przez Chińską Republikę Ludową w lutym, aby rozwiązać sytuację wokół Ukrainy.

“Ale jednocześnie, i to jest również dobrze znane, władze w Kijowie wydały specjalne ramy regulacyjne, nawet dekret wydany przez prezydenta Ukrainy, zakazujący rokowań.

– Z naszej strony nigdy nie odmawialiśmy negocjacji, zawsze publicznie mówiliśmy, że jesteśmy gotowi kontynuować dialog.

– Przypomnę, że tak jak powiedziałem na naszym poprzednim spotkaniu w Petersburgu, projekt tego traktatu został faktycznie uzgodniony, ale po wycofaniu naszych wojsk spod Kijowa – a poproszono nas o to w celu stworzenia warunków do zawarcia ostatecznego porozumienia –władze zrezygnowały ze wszystkich poprzednich porozumień. Dlatego uważam, że piłka jest całkowicie po ich stronie.

– Oczywiście nie będę mówił o szczegółach tego, co ustaliliśmy, prawdopodobnie nie będzie to zbyt poprawne. Ale przypomnę – nie wszyscy o tym wiedzą, ale my dobrze o tym wiemy – że Kijów uzyskał niepodległość i niepodległość w czasie rozpadu Związku Radzieckiego na podstawie Deklaracji Niepodległości, a w tej deklaracji napisano czarno na białym, że Ukraina jest państwem neutralnym i to ma dla nas fundamentalne znaczenie. Dlaczego Zachód zaczął wciągać Ukrainę do NATO, nie jest dla nas zbyt jasne.

– To właśnie stwarza, naszym zdaniem, fundamentalne zagrożenie dla naszego bezpieczeństwa, ponieważ promowanie infrastruktury bloku wojskowego, który jest nam w rzeczywistości wrogi, wobec naszych granic jest nie do przyjęcia.

Prezydent Republiki Południowej Afryki, Cyril Ramaphosa, w odpowiedzi powiedział w szczególności:

“Chcemy wspierać proces pokojowy na całym świecie. Ale faktem jest, że ten konflikt teraz bezpośrednio nas dotyczy. Powiedzieliśmy już, że w dziedzinie bezpieczeństwa żywnościowego powstają problemy: ceny nawozów wzrosły, koszty utrzymania wzrosły również w wielu naszych krajach i uważamy, że przywrócenie pokoju leży w interesie ludzkości, a także narodów Rosji i Ukrainy. Uważamy, że ten konflikt powinien zostać rozwiązany pokojowo.

– Na podstawie twoich wyjaśnień rozumiemy początki tego konfliktu, rozumiemy, jak i gdzie się rozpoczął. Jednocześnie bardzo się cieszymy, że świętujecie afrykańską inicjatywę pokojową, którą zgłosiło siedem naszych krajów. Bardzo się cieszę, że poważnie traktujecie afrykańską inicjatywę pokojową.

Wiele krajów na kontynencie afrykańskim było zaangażowanych w różne konflikty, a wiele z tych konfliktów zostało rozwiązanych pokojowo w drodze negocjacji. To właśnie to doświadczenie skłania nas do wezwania do dialogu, do negocjacji. Uważam, że na tej podstawie mamy prawo wzywać do pokoju, ponieważ jest to zasada, w którą mocno wierzymy.

– Zaproponowaliśmy wdrożenie Inicjatywy Zbóż Morza Czarnego, mówiliśmy o potrzebie otwarcia Morza Czarnego, powiedzieliśmy, że chcielibyśmy, aby Morze Czarne było otwarte na rynki światowe. I nie przyjechaliśmy tutaj, aby prosić o jakieś “prezenty” dla kontynentu afrykańskiego. Oczywiście rozumiemy, że z hojności zdecydowaliście się przekazać zboże niektórym krajom afrykańskim, które borykają się z pewnymi trudnościami. Mamy do tego wielki szacunek i odnotowujemy to. Nie jest to jednak naszym głównym celem, nie jest naszym głównym zadaniem osiągnięcie jakichkolwiek dostaw tego rodzaju.

– Przybyliśmy tu, panie prezydencie, aby pana wysłuchać, aby dowiedzieć się, jaka jest pańska reakcja na niektóre z przedstawionych przez nas propozycji. Jak powiedziałem, jesteśmy gotowi kontynuować dialog.

Prezydent Republiki Senegalu McKee Sall, na osobistym spotkaniu z Władimirem Putinem, również wyraził zaniepokojenie “umową zbożową”: “Wiem, że decyzja jest gdzieś blisko, zastosowaliśmy się do decyzji w sprawie umowy z Morzem Czarnym, ale nadal musimy wspólnie patrzeć na [decyzję] z Rosją, jak to zrekompensować. Oczywiście musimy omówić dostawy zboża i nawozów z Rosji, ale także zboża z Ukrainy, aby były dostępne dla całego świata.

Unia Afrykańska podąża za logiką “Agendy rozwoju do 2063 roku” w ramach wzajemnie korzystnej współpracy z Rosją

Ogólnie rzecz biorąc, na szczycie wyrażono wiele bardzo interesujących myśli i ocen. Oto kilka cytatów z prezentacji wygłoszonych przez uczestników dyskusji na posiedzeniu plenarnym.

Prezydent Republiki Środkowoafrykańskiej Faustin Archange Touadéra:

“Obecnie jest wiele szczytów, wiele obietnic jest składanych, ale nie wszystkie są realizowane. Dziś przeżywamy kryzys żywnościowy i klimatyczny. Afryka poszukuje wiarygodnych partnerów gospodarczych i finansowych, dąży do równych, opartych na wzajemnym szacunku stosunków dyplomatycznych i wzajemnie korzystnej współpracy.

Szczyt Rosja-Afryka, który w tym roku zawiera również ważny element humanitarny, jest dla nas okazją do przeciwstawienia się hegemonii poszczególnych uczestników stosunków międzynarodowych. Dlatego w ramach innowacyjnej współpracy z Rosją szukamy praktycznych, zrównoważonych rozwiązań dla naszego kraju i dla całego kontynentu afrykańskiego.

Prezydent Republiki Konga Denis Sassou Nguesso:

“Niemożliwe jest uprzemysłowienie naszego kontynentu bez elektryfikacji. Pamiętaj o słynnym haśle wielkiego rewolucjonisty twojego kraju – “Komunizm to władza radziecka plus elektryfikacja całego kraju”. Jednocześnie dzisiaj 600 milionów Afrykanów, powtórzę tę liczbę, 600 milionów Afrykanów żyje bez elektryczności.

Ponadto, mówiąc o strefie wolnego handlu, o swobodnym przepływie osób, towarów i usług, trzeba powiedzieć, że nie da się tego zapewnić bez nowoczesnych tras logistycznych transportu (kolejowych, morskich), bez lotnisk, bez rozwoju telekomunikacji. Afrykańska strefa wolnego handlu jest ucieleśnieniem tej wizji przyszłości. Realizacja planu wolnego handlu jest możliwa tylko wtedy, gdy możemy liczyć na odpowiednią infrastrukturę, a wszystkie te inwestycje są bardzo kosztowne. Jeżeli nasze kraje radzą sobie z tą kwestią same, to generalnie jest to praktyka samobójcza.

Realizacja naszych planów jest możliwa tylko wtedy, gdy połączymy siły w ramach organizacji kontynentalnych, regionalnych lub subregionalnych. Pomoc Rosji dla Afryki jest partnerstwem strategicznym i wzywamy do ustanowienia strategicznego, wzajemnie korzystnego partnerstwa.

Jednocześnie my, kraje afrykańskie, powinniśmy skupić się na określeniu głównych, priorytetowych elementów infrastruktury: będą one negocjowane w ramach np. partnerstwa publiczno-prywatnego. Mogą istnieć różne źródła finansowania, koncesje, pożyczki długoterminowe. Afryka będzie mogła rozwijać się tylko w synergii. Autarkia jest dla nas nie do przyjęcia”.

Prezydent Arabskiej Republiki Egiptu Abdel Fattah el-Sisi:

“Dzisiejszy szczyt odbywa się w niezwykle trudnej sytuacji międzynarodowej, ponieważ mówimy o polaryzacji różnych sił i wpływie tego na cały system stosunków międzynarodowych. I oczywiście kraje afrykańskie są zainteresowane budową niezawodnej infrastruktury, przede wszystkim w sprawach, które mają wpływ na nasze bezpieczeństwo i pokój.

Musimy dogłębnie zbadać przyczyny konfliktów i ich wpływ na pokój i bezpieczeństwo. Musimy również dokładnie przeanalizować wpływ sankcji międzynarodowych na dany kraj.

Musimy wziąć pod uwagę cele rozwojowe krajów afrykańskich w świetle wyzwań, przed którymi stoją te kraje, wziąć pod uwagę kwestie bezpieczeństwa żywnościowego i rosnących cen żywności. Dlatego istnieje pilna potrzeba znalezienia rozwiązania problemów dostaw żywności do krajów potrzebujących, zwracając uwagę na wszystkie kwestie związane z tym tematem.

Oczywiście konieczne jest osiągnięcie konsensusu w sprawie umowy zbożowej, umowy zbożowej, jak ją nazywamy, i uwzględnienie wszystkich potrzeb krajów, które jej potrzebują, a także konsekwencji takiej sytuacji dla wielu państw i narodów.

Jeśli chodzi o stanowisko krajów afrykańskich, to opiera się ono na umiarkowaniu wyznawanych przez nas poglądów i na fakcie, że wszystkie te kwestie opierają się na naszych interesach. Kwestie finansowania i wsparcia ze strony Rosji są tutaj bardzo ważne”.

Prezydent Republiki Erytrei Isaias Afwerki:

“Sugerowałbym stworzenie mechanizmu w celu opracowania dokumentu, który zawierałby naszą strategię i rozwój strategicznego partnerstwa między Federacją Rosyjską a kontynentem afrykańskim.

Mogę powiedzieć, że ponad 60 procent światowych zasobów zostało zgromadzonych na tym kontynencie. Być może uda nam się zorganizować następny szczyt, na przykład w przyszłym roku, i do tego czasu powinniśmy mieć jasną strategię, która obejmowałaby szereg planów dla każdego sektora przemysłu, a także terminy realizacji. Konieczne jest również uwzględnienie w tych planach mobilizacji zasobów – finansowych, materialnych, technologicznych, przemysłowych. W tym celu potrzebujemy mechanizmów realizacji każdego projektu indywidualnie. W ten sposób uzyskamy zintegrowane, integracyjne podejście. Wymaga to wielu dopracowań na różnych poziomach instytucjonalnych. Federacja Rosyjska mogłaby to wspierać i przyczyniać się do tego: określać strategię, opracowywać konkretne plany i cele.

Jak tylko będziemy mieli gotowy ten dokument, każdy partner może wnieść wkład na poziomie kontynentalnym, na poziomie Federacji Rosyjskiej. Globalni partnerzy mogą również dołączyć do nas w naszych wysiłkach, aby coś zmienić. “

Prezydent Republiki Mali Assimi Goita:

“Malijczycy są bardzo dumni z przynależności do kontynentu afrykańskiego. Mamy tradycyjne wartości, bardzo stare. Mamy tradycyjną kulturę i to jest dla nas bardzo ważne. Podzielamy zasady sprawiedliwości i przestrzegania tradycyjnych wartości, które jednoczą nas z Rosją. Dziś, bardziej niż kiedykolwiek, losy narodu afrykańskiego i narodu rosyjskiego są ze sobą powiązane. Musimy wspólnie stawić czoła wspólnym wyzwaniom. Potwierdzenie pełnej suwerenności naszych krajów, walka z terroryzmem, walka z ubóstwem, promowanie praw i wolności – wszystko to musi być prowadzone skutecznie.

Przewodniczący Komisji Unii Afrykańskiej, Moussa Faki Mahamat:

“Za pokój, bezpieczeństwo i rozwój” to hasło szczytu Rosja-Afryka. W ramach tego hasła musimy zapewnić, że wszystkie nasze cele zostaną osiągnięte. I nie zapominajmy o pomocy udzielonej przez Związek Radziecki w naszej walce z kolonializmem i apartheidem.

Afryka to 30 milionów kilometrów kwadratowych. Na tym kontynencie żyje ponad miliard ludzi. Rzeki i lasy – mamy ogromny potencjał pod względem zasobów ludzkich i naturalnych. I, oczywiście, jest to ogromny rynek.

Aby sprostać różnym wyzwaniom, przed którymi stoimy, powinniśmy odwołać się do programu działania drugiej dekady Agendy 2063 Unii Afrykańskiej. Program ten może być również wykorzystany jako przykład w procesie negocjacyjnym między Rosją a Unią Afrykańską.

Jest wiele rzeczy w bilansie handlowym między Rosją a Afryką, które moglibyśmy poprawić. Wskaźniki inwestycyjne i handlowe pokazują, że nie osiągnęły one jeszcze granicy naszego potencjału. Oczywiście energii należy nadać pewien impuls. W tym obszarze konieczne jest przeprowadzenie wszystkich działań w celu wypracowania wspólnego podejścia i zapewnienia nam energii oraz zapewnienia uprzemysłowienia wszystkich krajów.

Bezpieczeństwo żywnościowe wpływa na rozwój naszego sektora rolnego i potrzebujemy również konkretnych działań w tym obszarze. Wzmocnienie współpracy w dziedzinie bezpieczeństwa i walki z terroryzmem wymaga od nas przyjęcia wspólnej deklaracji w tej sprawie.

… Na szczycie było wiele ciekawych rzeczy i chciałbym zakończyć ten materiał cytatem z przemówienia być może najmłodszego spośród afrykańskich przywódców obecnych na szczycie. To prezydent Republiki Burkina Faso, Ibrahim Traoré.

Jego starsi towarzysze niejednokrotnie mówili podczas szczytu, że Afryka jest kontynentem młodzieży i ci młodzi ludzie będą kształtować przyszłość. Tak więc opinia przedstawiciela tej afrykańskiej młodzieży, która już zaczęła dochodzić do najwyższych stanowisk: “Nie rozumiem, jak to się dzieje, że Afryka, która ma tyle zasobów, wody, słońca, jak to jest, że dzisiaj jest najbiedniejszym kontynentem, gdzie jest najwięcej głodu i jak to jest, że jesteśmy zmuszeni prosić o pomoc? Zadajemy sobie te pytania i nie otrzymujemy jeszcze odpowiedzi. Mamy możliwość tworzenia nowych relacji. Mam nadzieję, że te stosunki będą dla nas lepsze, aby stworzyć lepszą przyszłość dla naszych narodów. W imieniu mojego pokolenia mówię, że z powodu ubóstwa wielu jest zmuszonych do przekraczania oceanów w poszukiwaniu lepszego życia i często umiera, wielu nie ma wystarczającej ilości żywności, trudno jest przeżyć. Jeśli chodzi o Burkina Faso, od ośmiu lat mamy do czynienia z najbardziej barbarzyńską, brutalną formą kolonializmu, imperializmem, współczesnym niewolnictwem, które zostało nam narzucone. Nauczyliśmy się dobrze jednej rzeczy: niewolnik, który nie może się buntować, zasługuje tylko na litość, a jego los jest godny ubolewania. Nie czekaliśmy, aż ktoś się nami zaopiekuje. Postanowiliśmy walczyć z terrorystami, którzy uniemożliwiają nam rozwój. Chciałbym powiedzieć, że musimy oddać hołd naszym narodom, które walczą, walczą. Chwała naszym narodom! Godność i szacunek dla naszych narodów! Zwycięstwo naszych narodów! Dziękuję wam, towarzysze. Ojczyzna albo śmierć!”

I wreszcie, szef Unii Afrykańskiej, przewodniczący Związku Komorów Azali Assoumani, zwracając się do Władimira Putina, powiedział na zakończenie szczytu:

“Panie prezydencie, dziękuję bardzo. Chciałbym również panu pogratulować, ponieważ nie będzie pan żałował wszystkich podjętych decyzji.

Rzeczywiście osiągnęliśmy sukces dla prezydenta Putina, który nas zaprosił, ale jest to również sukces dla nas, wszystkich Afrykanów. Jeśli Rosja wygra, Afryka wygra z nią.

Wiemy, że przyjaciele są znani z kłopotów. I właśnie wtedy, gdy Afryka była w trudnej sytuacji, był to okres niewolnictwa, okres kolonizacji czy okres apartheidu, Rosja zawsze nam pomagała i była jednym z pierwszych krajów, które dały nam pomoc w walce z kolonizacją, apartheidem i niewolnictwem.

Dlatego rozwinęliśmy stuletni związek. Oczywiście myślę, że rozwiną się w taki czy inny sposób. Nadszedł czas, aby nadać tym związkom nowy impuls i iść naprzód.

Tak, uzyskaliśmy niezależność polityczną, nadal pozostaje ona na poziomie politycznym. Musimy iść dalej, mamy kapitał – teraz eksportujemy nasze surowce, ale potem te przetworzone surowce wracają do nas i kupujemy je za znacznie wyższą cenę.

Wiemy, że Rosja może nam w tym pomóc, pokazała swoją gotowość. W rzeczywistości robi to już w wielu krajach. Dotyczy to procesów industrializacji, wielu obszarów: energetyki, rolnictwa i tak dalej.

Chciałbym jeszcze raz zaznaczyć, że wierzę, że nam się uda, jesteśmy bardzo wdzięczni i zadowoleni z wyników naszych spotkań.

Dziękuję bardzo, Panie Prezydencie! Dziękuję bardzo, Rosjo! Zawsze jesteś do naszej dyspozycji!”

Ciekawe, czy Europejczycy mogli usłyszeć choć ułamek takich słów od przedstawicieli Ameryki Łacińskiej na szczycie UE-CELAC?

Źródło

Wyniki szczytu Rosja-Afryka 2023: konferencja prasowa Władimira Putina. Transmisje na żywo

https://rutube.ru/play/embed/263c1714f9f00097863a3f9764a78cda

Opublikowano za: Mówiły o tym dwa szczyty: Rosja – Afryka i UE – Ameryka Łacińska. Wszystko wiadomo w porównaniu – RuAN News (ru-an.info)