Publikujemy obiektywny obraz sytuacji teatru wojny Rosji z USA/NATO na Ukrainie oczami amerykańskiego oficera piechoty morskiej Williama Schryvera w postaci trzech jego artykułów analizujących to, co się faktycznie dzieje. Polecamy te artykuły i opublikowany wcześniej na naszej Stronie tego samego Autora, polskim wojskowym, zwłaszcza generałom Skrzypczakowi i Polko. Redakcja KIP Strefa zakazu lotów William Schryver wtorek, Sierpień 23, 2022 Coraz bardziej intryguje mnie fakt, że zachodni analitycy wojskowi – nawet wśród tych, którzy nie są obciążeni epidemią zjadliwej antypatii wobec Rosji – nie mówili zbyt wiele (jeśli w ogóle) o tym, co uważam za najbardziej imponujące odkrycie wojny na Ukrainie. Oprócz narzucenia zasady „latasz, giniesz” przeciwko Ukraińskim Siłom Powietrznym i różnym dronom, których używają, Rosjanie, dysponując potężną gamą systemów obrony przeciwlotniczej o różnej wydajności, rutynowo zestrzeliwują: pociski balistyczne, MLRS rakiety, pociski antyradiacyjne HARMS, a nawet pociski artyleryjskie. Skutecznie wykorzystują również różne elektroniczne środki zaradcze w celu: blokowania sygnałów do uzbrojenia wyposażonego w GPS; fałszować radary namierzające zarówno satelitów, jak i rakiety wyposażone w radary, a także w inny sposób mylić różnorodne technologie naprowadzania stosowane zarówno w starszych sowieckich, jak i amerykańskich uzbrojeniach, które są używane przez siły ukraińskie. To absolutnie bezprecedensowe osiągnięcie na polu bitwy. Ani izraelskie, ani amerykańskie systemy nigdy nie wykazały zdolności do rutynowego zestrzeliwania zaawansowanych pocisków lub rakiet dowolnego typu. Irackie pociski Scud pokonały amerykański system obrony przeciwrakietowej Patriot , podobnie jak znacznie bardziej prymitywne pociski wystawione przez Huti w Jemenie przeciwko saudyjskim celom rzekomo chronionym przez amerykańskie systemy obrony powietrznej. Co ważniejsze, irańskie pociski okazały się znacznie groźniejsze, niż wcześniej sądzono. I chociaż pozostaje niepewne (lub celowo niepotwierdzone), że amerykańskie systemy obrony przeciwlotniczej znajdowały się w tym czasie w pobliżu, Iran zrzucił kilkadziesiąt własnych rakiet balistycznych z głowicami 1000 funtów w promieniu 5 metrów na bazę lotniczą USA w Ayn al-Asad w Iraku podczas ataku „ Vengeance for Soleimani ” w styczniu 2020 r. (Imponujące wideo z drona z ataku pod tym linkiem). Jest to szczególnie krępujące dla USA, ponieważ miały one wcześniejsze ostrzeżenie, z godzinnym wyprzedzeniem, że uderzenie rakietowe zostanie wystrzelone na Ajna al-Asada. Nawet w ściśle kontrolowanych testach przeciwko zaawansowanym pociskom balistycznym skuteczność przechwycenia amerykańskich systemów Patriot i THAAD ( Terminal High Altitude Air Defense ) nie jest imponująca. A jednak, po kilku udanych wczesnych atakach sił ukraińskich, Rosjanie zestrzelili teraz przytłaczającą większość rakiet ziemia-ziemia Toczka-U z czasów sowieckich, które Ukraina wystrzeliła w ciągu ostatnich sześciu miesięcy. Tochka-U jest dość potężną bronią. Prędkość mach 5,3; dokładność 150 metrów; zmienna głowica. Ale poza jednym uderzeniem zrzutu amunicji, od trzeciego tygodnia marca 2022 roku nie było udanych trafień Tochka-U w rosyjskie cele. Zestrzelono dziesiątki. Dla porównania amerykański pocisk ATACMS jest prawie dwa razy większy od Toczka-U, ma większy zasięg, ale znacznie mniejszą prędkość (Mach 3+). Nie … Czytaj dalej Wojna na Ukrainie okiem amerykańskiego analityka wojskowego