Zmieniono, 30 sierpnia 2022 r.  1 339 Od samego początku kolonizacji Ameryki przez Europejczyków rozpoczęło się systematyczne niszczenie i wypędzanie miejscowej ludności. Często “cywilizowani” Europejczycy zamieniali Indian w niewolę. Dziś przedstawiany jest jako podbój Dzikiego Zachodu… Tragedia amerykańska: historia walki i porażki rdzennych Amerykanów, część 1 Historia rdzennej ludności Ameryki dzisiaj nie wywołuje takiego podniecenia jak sto lat temu. Ale z tego powodu nie przestaje być mniej tragiczny. O Amerykańskich Indianach napisano setki, a nawet tysiące zarówno popularnych książek, jak i poważnych badań naukowych. Filmów fabularnych powstało znacznie mniej, ale większość z punktu widzenia zdobywców Dzikiego Zachodu, w których Indianie byli często przedstawiani jako egzystencjalny wróg. Ale znacznie rzadziej pokazywano ich jako ofiary polityki USA. Rozumiemy, jak po uzyskaniu niepodległości przez Stany Zjednoczone niszczenie rdzennych Amerykanów trwało, a ich ziemie zostały zabrane. Ten artykuł jest napisany głównie na materiałach kilku książek: Peter Kozzens, “A ziemia będzie płakać: jak Ameryka została zabrana Indianom” Dee Brown, “Bury My Heart at Wounded Knee” Jurij Stukalin, “Wojny indiańskie. Jak dziki zachód został podbity” Indianie od niepodległości USA do wojny secesyjnej Mapa plemion i ludów Ameryki Północnej w 1500 roku Hiszpan karmiący psy indyjskie dzieci. Antyczny grawer. Około 1495 Od samego początku kolonizacji Ameryki przez Europejczyków rozpoczęło się systematyczne niszczenie lub wypędzanie miejscowej ludności. W 1496 roku na wyspie Hispaniola u wybrzeży Ameryki było 1 100 100 Indian, ale po jednym pokoleniu w 1526 roku na wyspie pozostało tylko 11 000 osób. Wielu po prostu uciekło na kontynent przed kolonialistami. W 1740 roku francuski podróżnik napisał: “… setki mil brzegów rzek bez śladu ludzkiego życia i niegdyś kwitnące wioski, które zostały zdewastowane i puste”. Już podczas amerykańskiej wojny o niepodległość w 1792 roku setki ochrzczonych Indian zostało zmasakrowanych przez lokalną milicję. Ale znacznie częściej Indianie byli zniewoleni. Aktywna ofensywa władz już niepodległych Stanów Zjednoczonych na ziemiach Indian rozwinęła się na początku XIX wieku po rozpoczęciu aktywnego rozwoju terytoriów centralnych i zachodnich. Po zakupie stanu Luizjana od Francji, to właśnie w Luizjanie od 1810 roku Indianie ze wschodu kraju zaczęli być przesiedlani. Wkrótce ta część Luizjany zamieniła się w zachodnie Arkansas. W tym samym czasie powstała tzw. “stała granica z Indianami”. Ale stałość ustąpiła miejsca wciśnięciu plemion dalej na zachód do (wtedy jeszcze nie stwierdzonego) Missouri. Droga przesiedlenia pięciu cywilizowanych plemion na terytorium Luizjany W 1830 roku prezydent USA Andrew Jackson podpisał około siedemdziesięciu traktatów z Indianami, zgodnie z którymi mieli wyemigrować na “Terytorium Indian” na zachodzie. Bardzo szybko przesiedlenie przybrało charakter przymusowej deportacji, która została przeprowadzona przez wojska ze wszystkimi wynikającymi z tego konsekwencjami. Wystarczy spojrzeć na słynną “Tear Road” – tysiąckilometrową zimową wędrówkę 13 000 Indian Cherokee z ich rodzinnych miejsc w Georgii do miejsc wygnania w Oklahomie w 1831 roku. Ten marsz drogami Arkansas, Tennessee, Missisipi i Georgii kosztował 4000 zabitych Indian. … Czytaj dalej Tragedia rdzennych Amerykanów. Część 1