Pandemia COVID-19: jej pochodzenie, implikacje i leczenie

Peter K. Prawo● Abstrakt● Pełnotekstowy plik PDF● Pełnotekstowy kod HTML• Pełnotekstowy kod XML● Pełnotekstowy plik ePUB● Odnośniki● Jak cytować ten artykuł

Instytut Terapii Komórkowej, Wuhan, Chiny

Prawa autorskie © 2020 autora (autorów) i Scientific Research Publishing Inc.

Niniejsza praca jest objęta licencją Creative Commons Attribution International License (CC BY 4.0).

http://creativecommons.org/licenses/by/4.0/

Otrzymano: 8 kwietnia 2020 r.; Zaakceptowano: 18 kwietnia 2020 r.; Opublikowano: Kwiecień 21, 2020

ABSTRAKT

Jest to zwięzły i aktualny przegląd odpowiedniej literatury, która ma pomóc w opracowaniu terapii surowicą jako emergentnego leczenia w celu ratowania ludzkiego życia w czasach naturalnych lub genetycznie modyfikowanych pandemii wirusowych / bakteryjnych. Pochodzenie 2019-nCoV i implikacje COVID-19 są omawiane za pomocą bezpośrednich cytatów z opublikowanej literatury naukowej, aby uniknąć błędnej interpretacji tego bardzo ważnego wydarzenia, które spowodowało wielkie straty w ludziach i międzynarodowej gospodarce społecznej. Celem tego przeglądu jest ostrzeżenie i skorygowanie międzynarodowych nieporozumień powstałych w wyniku celowego fałszowania dokumentacji naukowej i wydarzeń. To nieporozumienie może prowadzić do dalszego niszczenia życia, gospodarki i stosunków politycznych. Ludzie nie powinni być ślepi na oczy przy podejmowaniu decyzji życiowych.

Słowa kluczowe:

2019-nCoV, COVID-19, Surowica, Pandemie, Epidemie, Osocze ozdrowieńców, Koronawirus, Szczepionka, Bakterie, Mutacja, Broń biologiczna

1. Wprowadzenie

Naukowcy są pasjonatami swoich wizji, są dumni ze swojej pracy, doceniają swoje wynalazki i są odpowiedzialni za ludzkie społeczeństwo, a wszystko to za poprawę ludzkości. W tym kontekście przedstawiam ten przegląd z nadzieją, że wojna biologiczna zostanie zakazana i że ludzkość zjednoczy się w walce z naturalnymi pandemiami, takimi jak dżuma, błonica i malaria.

Moje pokolenie wyżu demograficznego zostało pobłogosławione dobrobytem społecznym / gospodarczym i brakiem wojny światowej, zabójcą numer jeden ludzkości. Jednak to, czego doświadczyliśmy z COVID-19, H1N1, SARS, H7N1, H7N9, MERS, AIDS i Ebola w ciągu ostatnich 30 lat, terroryzowało wydarzenia niszcząc życie, gospodarkę, związek i komunikację, pozostawiając cienie niepokoju, strachu, nieufności i dyskryminacji przez znaczące lata naszego stosunkowo krótkiego życia. Zaangażowanie COVID-19 w utrzymanie 7,7 miliarda ludzi w 211 krajach z szacunkami ponad 250 000 zgonów przed jego zakończeniem jest równoważnością zniszczeń, która ustępuje tylko wojnie światowej. Jeśli nie pospieszymy się z tą ludzką katastrofą, życie za rok będzie niepojęte.

Jako istoty ludzkie musimy ustanowić protokoły awaryjne, aby ratować życie oraz szybko odbudować i utrzymać harmonię społeczną i światową gospodarkę w czasach nagłych patogennych ataków. Przy ciągłej konkurencji w rozwoju broni biologicznej, nagłe wybuchy, zarówno celowe, jak i niezamierzone, sprawią, że niektóre kraje staną się mniej pożądane do zamieszkania, nawet dla tych, którzy zostali wstępnie zaszczepieni, wierząc, że mogą stać się immunotolerancyjni na antygeny wirusowe. Będziemy tęsknić za pięknymi kulturami, które kiedyś lubiliśmy i pielęgnowaliśmy.

Kiedyś był pokój

Paleontologia odnotowała, że proste życia, takie jak wirusy i bakterie, były pierwotnymi mieszkańcami Ziemi około 3,5 miliarda lat temu. Pierwszy ssak pojawił się 200 milionów lat temu, a pierwszy dinozaur, około 50 milionów lat przed nim [1]. Ci ewolucyjni przodkowie człowieka (Homo Sapiens) przetrwali bakteryjne i wirusowe patogeny przez 250 milionów lat. Poprzez ewolucję rozwinęli wysoce specyficzny i silny system nadzoru immunologicznego w całym ciele, rozprowadzany przez układ krążenia krwi.

Zanim ludzie zaistnieli około 3 miliony lat temu, nasz układ odpornościowy już ewoluował, aby osiągnąć i utrzymać równowagę z naturalną fauną bakterii i wirusów, w tym tych znalezionych w 20-milionowym gatunku nietoperzy latających ssaków [2]. Dopiero gdy grupom amerykańskich wirusologów i genetyków molekularnych udało się edytować sekwencję wirusowego DNA / cDNA / RNA / m-RNA pod koniec 1990 roku, równowaga została złamana.

Do 1998 roku przetestowano szeroką gamę wirusowych nośników genów, w tym mysie retrowirusy, rekombinowane wektory adenowirusowe, wirus związany z adenowirusem, HSV, EBV, wektory HIV i baculowirus. Peptydy fusogenne w połączeniu z liposomami lub polimerami zostały wykorzystane do zwiększenia uwalniania plazmidowego DNA z endosomów. Istniały techniki wykorzystywania wirusa HIV-1 do inżynierii wektorów do transferu genów, łączenia wirusów z polimerami lub lipidami kationowymi w celu poprawy transferu genów, przyłączania peptydów sygnału lokalizacji jądrowej do oligonukleotydów w celu skierowania ich do jąder oraz wynalezienie molekularnych systemów przełączających umożliwiających włączanie lub wyłączanie genów do woli [3].

2. Pochodzenie COVID-19

Genomika 2019-nCoV wskazała, że był to rekombinowany wirus pochodzenia SARS-CoV i HIV. Oba gatunki wirusów miały odrębne i odległe rodowody, a ze względu na różną przestrzeń i czas ich istnienia, ich rekombinacja nigdy nie pojawiła się w naturalnym otoczeniu [4]. Dlatego 2019-nCoV nie może być produktem natury, ale raczej produktem ludzkiej inżynierii genetycznej.

Aby odkryć naukowe pochodzenie 2019-nCoV, konieczne jest zrozumienie pewnych istotnych doniesień naukowych dotyczących terapii genowej. Terapia genowa obejmuje interwencje, które obejmują celową zmianę materiału genetycznego żywych komórek w celu zapobiegania lub leczenia chorób [5]. Ta definicja FDA umieszcza dwie główne technologie w dziedzinie terapii genowej:

1) Przeprowadzona w lutym i opublikowana w The Lancet 14 lipca 1990 roku przez mój zespół, terapia transferu mioblastów jest pierwszą na świecie terapią genową człowieka i somatyczną terapią komórkową [6]. Poprzez naturalną fuzję komórek, która jest nieodłącznie związana z miogenezą i regeneracją mięśni, genetycznie normalne mioblasty wprowadziły swoje jądra z pełnymi uzupełnieniami normalnych genów do dziedzicznych dystroficznych komórek mięśniowych DMD w celu wytworzenia dystrofiny, białka strukturalnego, które nie zostało wyprodukowane w mięśniach DMD z powodu defektu genetycznego. Transfer materiału genetycznego i informacji nastąpił in vivo, a mioblasty służyły jako źródło i nośnik transferu genów.

Gina Kolata poinformowała na pierwszej stronie New York Times w niedzielę 3 czerwca 1990 roku, że “Przeszczep komórek okazał się skuteczny w chorobie mięśni: pacjent z dystrofią mięśniową wykazał wzrost siły w pierwszym teście u ludzi”. William French Anderson [7], ówczesny dyrektor wirusologii National Institutes of Health (NIH), powiedział, że jeśli odkrycie zostanie potwierdzone, “to będzie punkt zwrotny”. [8] Dr Francis Collins, badacz terapii genowej na Uniwersytecie Michigan w Ann Arbor, powiedział, że badania “są obiecującym tropem…” [8]. Uznał, że “są tu pewne realne możliwości…” i obaj mieli rację z technologią mioblastów [9]. Peter Gorner napisał na pierwszej stronie Chicago Tribune 6 kwietnia 1992 roku, że “Testy potwierdzają obietnicę genetycznego leczenia dystrofii”.

2) Transdukcja pojedynczego genu

We wrześniu 1990 roku Anderson przeniósł gen deaminazy adenozynowej (ADA) do limfocytów T 4-letniej dziewczynki z ciężkim złożonym niedoborem odporności (SCID) za pomocą wektora retrowirusowego [10]. Chociaż zintegrowana ekspresja wektora i genu ADA utrzymywała się, badany musiał przyjmować regularne leki przez dwa lata leczenia genowego. Autorzy doszli do wniosku, że ta pojedyncza terapia genowa była bezpieczna i skuteczna w leczeniu pacjentów z tą bardzo rzadką postacią choroby [11]. Na tej podstawie Anderson z NIH twierdził, że jest pierwszą osobą, która odniosła sukces w terapii genowej [12] i został powszechnie uznany przez Amerykanów za “ojca terapii genowej” [11] [12].

Kluczowe dla tej technologii jest wykorzystanie wirusów jako wektorów do dostarczania normalnych kopii wadliwego lub brakującego genu do określonego typu komórki pacjenta, mając nadzieję, że gen terapeutyczny ulegnie ekspresji w celu wytworzenia białka strukturalnego lub regulacyjnego, łagodząc w ten sposób objawy choroby [13] [14].

Jednak technologia transferu genów wektorów wirusowych nie uratowała tak wielu istnień ludzkich, jak się spodziewano, ale zabiła wiele, jak przepowiedziałem. Śmierć związana z wirusem Jesse Gelsinger i uczestników innych badań w 1999 roku [15] zmusiła FDA do ponownej oceny przepisów dotyczących terapii genowej, cofając w ten sposób rozwój wszystkich programów terapii genowej, w tym moich, przy użyciu żadnego wirusa, ale ludzkich komórek somatycznych zwanych mioblastami. Wystąpiły liczne braki związane ze stosowaniem technologii transdukcji pojedynczego genu [9]. Wiele przeszkód, które były 18 lat temu [16] [17], pozostaje nierozwiązanych do dziś.

Trybuny nad Projektem Ludzkiego Genomu (HGP) [18] – [23] i somatycznymi terapiami genowymi [10] [11] [16] [24] [25] [26] w ciągu ostatnich trzech dekad podsycały entuzjazm, że większość chorób ludzkich zostanie ostatecznie wyleczona za pomocą medycyny molekularnej [27] [28]. Na stanowisku dyrektora National Institutes of Health (NIH) i w swoim “Języku Boga” [23] Collins nie tylko nie zapewnił żadnego genetycznego leczenia COVID-19, ale przedstawił “dowody na to, że jest to” i wprowadził świat w błąd naturalnym pochodzeniem 2019-nCoV [29].

Pośród wszystkich “jeśli”, “ale”, “być może” i “prawie na pewno”, Collins zanotował: “Jakie jest naturalne pochodzenie nowego koronawirusa odpowiedzialnego za pandemię COVID-19? Naukowcy [30] nie mają jeszcze precyzyjnej odpowiedzi. ” Ludzie na miejscu Collinsa byli często stawiani w brzydkich sytuacjach, gdy musieli zrezygnować ze swoich zdolności naukowych i wybierali, z powodu nacisków politycznych ze strony swojego bezpośredniego pracodawcy, Kongresu USA. Byłem kiedyś na końcu, a raczej nie otrzymującym takiej złośliwości [31].

Collins kontynuował: “Istniejące modele komputerowe przewidywały, że nowy koronawirus nie będzie wiązał się z enzymem konwertującym angiotensynę II (ACE2), a także z wirusem SARS. Jednak ku ich zaskoczeniu naukowcy odkryli, że białko kolca nowego koronawirusa w rzeczywistości wiązało się znacznie lepiej niż przewidywania komputerowe. ” Po przedstawieniu dwóch scenariuszy poszlak modelowania genomowego, Collins podsumował: “Tak czy inaczej, to badanie pozostawia niewiele miejsca na obalenie naturalnego pochodzenia COVID-19”. [29]]

Collins kontynuował: “Naukowcy [30] przeanalizowali dane genomowe związane z ogólną strukturą molekularną lub kręgosłupem nowego koronawirusa. Ich analiza wykazała, że szkielet genomu nowego koronawirusa najbardziej przypomina szkielet koronawirusa nietoperza odkrytego po rozpoczęciu pandemii COVID-19. Jednak region, który wiąże ACE2, przypomina nowego wirusa znalezionego w pangolinach, dziwnie wyglądającym zwierzęciu czasami nazywanym łuszczącym się mrówkojadem. Dostarcza to dodatkowych dowodów na to, że koronawirus wywołujący COVID-19 prawie na pewno pochodzi z natury. Gdyby nowy koronawirus został wyprodukowany w laboratorium, naukowcy najprawdopodobniej wykorzystaliby szkielety koronawirusów, o których już wiadomo, że powodują poważne choroby u ludzi.

Czy Collins mówił o broni biologicznej w tym ostatnim zdaniu? Do jakich naukowców odnosił się Collins, którzy celowo wywoływali poważne choroby u ludzi? Na powierzonym podatnikom stanowisku dyrektora NIH Collins przytoczył niezobowiązujące odniesienie [30] i przedstawił celowe fałszowanie opublikowanej literatury naukowej badań opisanych poniżej, które były wspierane przez co najmniej trzy Instytuty NIH, aby wprowadzić świat w błąd, że COVID-19 pochodzi z naturalnego przebiegu ewolucji wirusowej nietoperzy Hubei.

Poniżej przedstawiam bezpośrednie, jednoznaczne dowody na to, że 2019-nCoV jest bronią biologiczną pierwotnie wyprodukowaną w USA, a COVID-19 jest wydarzeniem z wyprzedzeniem przeznaczonym dla USA w celu konsolidacji i utrzymania politycznej i gospodarczej supremacji na arenie międzynarodowej.

W 2008 roku grupa podobnych do SARS CoV (SL-CoVs) wyizolowanych z nietoperzy podkowiastych miała swój koniec N białka kolca (S) w połączeniu z układem pseudowirusowym opartym na ludzkim wirusie upośledzenia odporności (HIV), wraz z liniami komórkowymi wyrażającymi cząsteczki enzymu konwertującego angiotensynę 2 (ACE2) nietoperza ludzkiego, cywetowego lub podkowiastego. Ren i in. donieśli: “Oprócz pełnowymiarowego S SL-CoV i SARS-CoV, seria chimer S została skonstruowana przez wstawienie różnych sekwencji SARS-CoV S do szkieletu SL-CoV S”.

Był to Sterowany Dobór Naturalny, proces zaprojektowany w celu wybrania śmiertelnego, zakaźnego wirusa poprzez seryjne infekowanie komórek modelu zwierzęcego, który miał receptory ACE2 podobne do ludzkich. Chimeryczny S (kolec) pokrywający domenę wiążącą receptor (RBD) uzyskał zdolność do wchodzenia do komórek przez ludzkie miejsca receptora ACE2. Chińscy autorzy wykazali, że “po zastąpieniu małego segmentu (aa 310 do 518) Rp3-S przez pokrewną sekwencję BJ01-S, chimeryczne białko kolca naśladuje funkcję BJ01-S w odniesieniu do wykorzystania receptora w systemie testów pseudowirusa HIV”. To wystarczyło do przekształcenia SL-CoV S z wiązania nie-ACE2 w ludzkie wiązanie ACE2, co wskazuje, że SL-CoV S jest w dużej mierze kompatybilny z białkiem SARS-CoV S zarówno pod względem struktury, jak i funkcji [32]. Glikoproteiny kolcowe CoV były odpowiedzialne za rozpoznawanie receptorów komórkowych [32] [33], tropizm komórkowy [34] [35] i swoistość gospodarza [36].

Ren i in. zgłosili również niepowodzenie białka SARS-CoV S w wykorzystaniu nietoperza RpACE2 jako receptora, co sugeruje, że pomimo obecności zróżnicowanej grupy SL-CoV u nietoperzy podkowiastych, jest mało prawdopodobne, aby były one naturalnym rezerwuarem bezpośredniego wirusa progenitorowego dla SARS-CoV [32]. To był niezobowiązujący sposób powiedzenia, że SARS-CoV nie ma naturalnego pochodzenia.

Hou et al. (2010) [37] rozszerzyli powyższe badanie na cząsteczki ACE2 z siedmiu dodatkowych gatunków nietoperzy i przetestowali ich interakcje z ludzkim białkiem kolca SARS-CoV przy użyciu zarówno pseudotypu HIV, jak i żywych testów zakażenia SARS-CoV. Żywe zakażenie SARS-CoV przeprowadzono z pomocą Gary’ego Crameriego i Jennifer Barr, w warunkach BioDefense Level 4 (BSL4) w Australian Animal Health Laboratory (AAHL) [38] [39]. Wyniki, jak donosi grupa chińskich naukowców finansowanych przez chiński rząd, wykazały, że “ACE2 Myotis daubentoni i Rhinolophus sinicus z prowincji Hubei wspierał wejście wirusa za pośrednictwem białka SARS-CoV S, choć z inną skutecznością w porównaniu do ludzkiego ACE2”. Ponadto “zmiana kilku kluczowych pozostałości zmniejszyła lub zwiększyła wydajność receptora ACE2 nietoperza” [39].

Jak skuteczny był ten genetycznie zmodyfikowany konstrukt, który był w stanie przenosić różne gatunki z nietoperza na człowieka, a w obrębie tego samego gatunku z człowieka na człowieka? Zysk funkcji (GOF), dzięki któremu skuteczność rozprzestrzeniania się wirusa w populacji ludzkiej została zaprojektowana i przetestowana w międzynarodowym wspólnym badaniu w 2015 r., Jak donosi Menachery i wsp. Korzystając z odwróconego systemu genetyki SARS-CoV [40], chimeryczny wirus został wygenerowany i scharakteryzował ekspresję skoku koronawirusa nietoperzy SHC014 [41] w dostosowanym do myszy kręgosłupie SARS-CoV. Wspólne badanie University of North Carolina (UNC) wykazało, że wirusy kodujące skok SHC014 w kręgosłupie typu dzikiego mogą skutecznie wykorzystywać wiele ortologów ludzkiego ACE2 receptora SARS, skutecznie replikować się w pierwotnych ludzkich komórkach dróg oddechowych i osiągać miana in vitro równoważne epidemicznym szczepom SARS-CoV.

Dodatkowo, eksperymenty in vivo wykazały replikację chimerycznego wirusa w płucach myszy z godną uwagi patogenezą [41]. Ocena dostępnych metod immunologiczno-terapeutycznych i profilaktycznych opartych na SARS wykazała słabą skuteczność; zarówno przeciwciała monoklonalne, jak i szczepionki nie zdołały zneutralizować i ochronić przed zakażeniem CoVs przy użyciu nowego białka kolca. Zakaźny rekombinowany wirus SHC014 o pełnej długości został syntetycznie ponownie wyprowadzony i wykazał silną replikację wirusa zarówno in vitro, jak i in vivo.

3. Skutki COVID-19

Publikacja Menachery’ego i in. z 2015 r. [41] zasługiwała na każdą uwagę, ponieważ opisywała sukces międzynarodowej współpracy w zakresie genetycznej inżynierii prototypu 2019-nCoV, potwierdziła jego epidemiczną zdolność do niszczenia, nie wykazała żadnych skutecznych leków, szczepionek ani żadnej metody terapeutycznej lub profilaktycznej i przewidywała, że COVID-19 będzie miał pierwszeństwo. Opisano: “Oprócz oferowania przygotowania przeciwko przyszłym pojawiającym się wirusom, podejście to należy rozważyć w kontekście nakazanej przez rząd USA przerwy w badaniach nad zyskiem funkcji (GOF)”. Moratorium zostało ogłoszone w celu zakończenia ryzykownych badań wirusologicznych w 14 amerykańskich instytucjach, ale taki wysiłek był daremny [42].

Ludzka pomysłowość przyspieszyła ewolucję wirusów i nietoperzy o milion lat, zapewniając im nową zdolność do zabijania ludzkości. Osiągnięto łączne zastosowanie rekombinacji wirusów [32] [33], przełączania hosta [32] [33] [34] [35] i GOF [41]. Koronawirus SARS był znany ze swojej szeroko rozpowszechnionej skuteczności w zaludnianiu górnych dróg oddechowych, a prawdziwy plazmid HIV może zniszczyć układ odpornościowy zakażonej osoby; i w tym przypadku celem wejścia wirusa są receptory ACE2 ludzi. Połączone wykorzystanie technologii rekombinacji wirusów i technologii przełączania gospodarzy było już badaniem w złym kierunku, zakłócając milionową naturalną równowagę między ludźmi, nietoperzami i wirusami. To właśnie GOF, technologia inżynierii DNA, napędzała skuteczność transmisji wśród ludzkiej populacji tej monstrualnej chimery (ryc. 1) SARS-CoV i HIV rekombinowanej do poziomu epidemii i pandemii.

Od wirusowego P-shuttle SN Vector z 1998 r. do obecnej technologii edycji genów skupionych regularnie rozmieszczonych krótkich powtórzeń palindromicznych (CRISPR), SHC014CoV, prototyp 2019-nCoV, był głównym nurtem wirusowej inżynierii genetycznej i śmiertelnym. Była to broń biologiczna w najlepszym wydaniu. Zostało to naukowo przeprowadzone z wizją i pasją, a wynalazcy otrzymali należne uznanie w

Ryc. 1. Modelowana glikoproteina kolca homo-trimer z 2019-nCoV. Wkładki z białka otoczki HIV są pokazane z kolorowymi koralikami, obecnymi w miejscu wiązania białka, od [47].

finansowanie i publikacje dla ich wynalazków. Jednak wynalazek ten nie przyniósł korzyści ludziom ani nietoperzom; zabiłoby ich miliony, gdyby pozostało bez kontroli. Zrewolucjonizował wojnę wojskową, zabijając wrogów bez rozmieszczania wojsk, bez wytyczania granic, bez deklaracji wojennej i zwykle bez wiedzy lub dowodów ataku. Wynalazek ten umożliwił właścicielowi zabicie wszystkich ssaków posiadających ludzkie receptory ACE2.

Publikacja Menachery et al. z 2015 r. ostrzegała o potencjalnej pandemii, jeśli nie zostanie wykryta [41]. W tytule oryginalnego artykułu opublikowanego w Nature Medicine użyto sformułowania “stanowią zagrożenie dla pojawienia się człowieka”. Było to pięć lat przed COVID-19, w krainie technologicznego totalizmu USA, gdzie dwóch chińskich naukowców podzieliło się swoimi postępami akademickimi i otrzymało środkowe i przedostatnie miejsce na długiej liście 15 autorów. To dla amerykańskiej technologii GOF współpracowali z UNC. Ten ostatni znajdował się w pobliżu Fort Detrick, kluczowego laboratorium BioDefense^{na 4} poziomie (BSL4) do produkcji i testowania broni biologicznej. GOF “turbodoładował” rekombinowany SARS-CoV / HIV i po raz pierwszy przekształcił go w najpotężniejszą na świecie broń biologiczną kalibru pandemii. To jest pochodzenie 2019-nCoV.

Autor Wkład Menarchery et al. zanotował: “V.D.M. zaprojektował, koordynował i przeprowadzał eksperymenty, zakończył analizę i napisał manuskrypt. B.L.Y. zaprojektował zakaźny klon i odzyskał chimeryczne wirusy… R.S.B. zaprojektował eksperymenty i napisał rękopis. Byli to pierwotni odpowiedzialni naukowi projektanci bomby biologicznej, która pozostawiła 1 852 021 diagnostycznie zakażonych COVID-19 i 114 090 zabitych w 211 krajach 13 kwietnia 2020 r., A liczby te rosną wykładniczo.

Jeśli chodzi o “przygotowanie przeciwko przyszłym pojawiającym się wirusom” od czasu publikacji Menarchery i in. pięć lat temu, tylko jedna publikacja ukazała się sześć dni temu, 6 kwietnia 2020 r., Z tego samego laboratorium UNC prof. Ralpha S. Barica, w którym prototyp 2019-nCoV został zaprojektowany i przetestowany. Udokumentowano, że szczepionka, która została przetestowana na myszach, może być potencjalnym sposobem leczenia COVID-19. W przeciwnym razie nie ma dokumentacji dotyczącej tego, że którykolwiek z nietoperzy przenoszących 2019-nCoV, jeśli w ogóle, został zabity w celu ochrony ludzkiego życia. Nie opublikowano badań dokumentujących inokulację nietoperzy 2019-nCoV w celu zbadania, czy związek nietoperz-wirus jest symbiotyczny czy pasożytniczy i jak dobrze nietoperze tolerują te naturalne lub obce antygeny.

Dla umysłu biznesowego, dlaczego wydać pieniądze na stworzenie zabijającego człowieka chimerycznego wirusa i znaleźć szczepionkę przeciwko niemu, chyba że szczepionka może być sprzedana z dobrym zyskiem. Jednak opracowanie takiej szczepionki jest niezwykle trudne, jeśli nie niemożliwe, nawet przez sam zespół UNC [43]. Ze względu na ogromną losową rekombinację chimerycznego wirusowego RNA z różnymi repertuarami DNA od różnych pacjentów z natury, żadna szczepionka nie może być w zasadzie całkowicie skuteczna, nawet wyprodukowana przez zespół Barica z UNC dla Amerykanów [43]. Jedyna naukowo uzasadniona szczepionka może pochodzić tylko z puli surowic odpornościowych zrehabilitowanych pacjentów tej samej grupy krwi [44] [45]. Natychmiast dostępna terapia dla krytycznie chorych i umierających pacjentów mogła pochodzić tylko z terapii surowicą, jak wcześniej opisano [44] [45]. Własny układ odpornościowy jest ochroną numer jeden. W przeciwnym razie immunogeny pasywne [44] [45] muszą zostać natychmiast wdrożone, aby ratować życie.

Badanie Menachery’ego i in. było mocno finansowane. “Badania w tym manuskrypcie były wspierane grantami z National Institute of Allergy & Infectious Disease i National Institute of Aging of the US National Institutes of Health (NIH) w ramach nagród U19AI109761 (R.S.B.), U19AI107810 (R.S.B.), AI085524 (W.A.M.), F32AI102561 (V.D.M.) i K99AG049092 (V.D.M.), oraz przez National Natural Science Foundation of China nagrody 81290341 (Z.-L.S.) i 31470260 (X.-Y.G.), a także przez USAID-EPT- PREDICT finansowanie z EcoHealth Alliance (Z.-L.S.). Kultury nabłonka ludzkich dróg oddechowych były wspierane przez National Institute of Diabetes and Digestive and Kidney Disease NIH w ramach nagrody NIH DK065988 (S.H.R.). Dziękujemy również M.T. Ferrisowi (Departament Genetyki, University of North Carolina) za przegląd podejść statystycznych i C.T. Tseng (Dept. of Microbiology and Immunology, University of Texas Medical Branch) za dostarczenie komórek Calu-3. “

Bardzo niezwykłe i unikalne oświadczenie pojawiło się na końcu Podziękowania: “Eksperymenty z pełnowymiarowymi i chimerycznymi rekombinowanymi wirusami SHC014 zostały zainicjowane i przeprowadzone przed przerwą w finansowaniu badań GOF i od tego czasu zostały przejrzane i zatwierdzone do kontynuowania badań przez NIH. Treść jest wyłączną odpowiedzialnością autorów i niekoniecznie reprezentuje oficjalne poglądy NIH. ” Te dwa ostatnie zdania stanowiły zastrzeżenie NIH. Co mieli na myśli sponsorzy, finansując ten projekt? Żaden naukowiec nie uwierzyłby, że projekt był z korzyścią dla człowieka, nietoperza lub wirusa.

Coutarda i in. zidentyfikowali furinowe miejsce rozszczepienia obecne w 2019-nCoV, SARS CoV i MERS-CoV, ale nieobecne w CoV tego samego kladu. “To podobne do furiny miejsce rozszczepienia miało zostać rozszczepione podczas wydalania wirusa [46] w celu “gruntowania” białka S i może zapewnić przyrost funkcji (GOF) do 2019-nCoV w celu skutecznego rozprzestrzeniania się w populacji ludzkiej w porównaniu z innymi betakoronawirusami linii b”.

“Co uderzające, sekwencja białka S 2019-nCoV zawiera 12 dodatkowych nukleotydów” [4]. Są to “insercje” inżynierii genetycznej.

Prof. Francis Boyle z University of Indiana, który opracował ustawę o broni biologicznej z 1989 r., uznał SHC014CoV Menachery’ego i in. lub 2019-nCoV za “ofensywny biologiczny środek bojowy i nie ma uzasadnionego naukowego ani medycznego zastosowania technologii Gain-of-Function (GOF)” [47]. Obowiązkiem prof. Boyle’a było nadzorowanie wojny biologicznej w USA. Według Boyle’a, GOF był technologią inżynierii genetycznej DNA “turbodoładowania” niebezpiecznych substancji biologicznych lub patogenów. W Alex Jones Show [47] mówił o 12 bazach wojennych, w których znajduje się wiele laboratoriów BSL3 / BSL4 specjalizujących się w inżynierii systemowej broni biologicznej w USA, a laboratoria bojowe BSL3 / BSL4 w Fort Detrick w Maryland były jednym z nich. Według doniesień prasowych, Fort Detrick został cofnięty w lipcu ubiegłego roku po wybuchu epidemii podobnej do COVID-19, zabijając około 20 000 osób, a 75% pobliskich obywateli zostało zarażonych. Powiedział, że potępił Fort Detrick i UNC za naruszenie ustawy o broni biologicznej z 1989 r., Którą opracował, za “turbodoładowanie” każdego patogenu, w tym SARS-CoV i MERS-CoV, które ogłosił bronią biologiczną z Fort Detrick. Nalegał, aby Fort Detrick został zamknięty, a ich śledczy w pełni zbadani.

W imię akademickiej pogoni i zdrowia ludzkiego, różni dyrektorzy instytutów NIH, począwszy od francuskiego Andersona z Instytutu Wirusologii do dyrektora NIH Francisa Collinsa, wykorzystali pieniądze amerykańskich podatników na finansowanie badań nad produkcją i testowaniem wirusów, których żaden inny nie miał bliższego podobieństwa do 2019-nCoV, co najmniej pięć lat temu. Pomimo całego tego “przygotowania przeciwko przyszłym pojawiającym się wirusom”, NIH nie opracował żadnego bezpiecznego i skutecznego leczenia. Kiedy zaniepokojeni naukowcy wezwali moratorium do zakończenia nakazanej przez rząd USA przerwy w projektach GOF, dyrektorzy NIH wyładowali swoje obowiązki z zastrzeżeniem i sfinansowali te projekty zabijania ludzi z pieniędzy amerykańskich podatników. Czy to jest wolność i sprawiedliwość dla wszystkich?

Naukowiec FDA był autorem tego zabijającego człowieka projektu Menachery’ego i wsp. Zbrodnia przeciwko ludzkości była specjalnością FDA [48] [49] [50]. Wewnątrz wieży z kości słoniowej FDA mieszkało wielu skorumpowanych biurokratów, którzy działali lub nie działali zgodnie ze wskazówkami. Po wypędzeniu mnie z USA jako wiodącego zagranicznego naukowca posiadającego kluczowe patenty na technologię przeszczepiania mioblastów, FDA wymieniła 23 projekty w badaniu klinicznym fazy II / III, z których więcej wymieniono w kategorii mięśniowe komórki macierzyste. EMA wymieniła również 6 projektów przeszczepu mioblastów. Ta ostatnia technologia platformy wytworzyła bezpieczne i skuteczne terapie dystrofii mięśniowych, kardiomiopatii, cukrzycy typu II, guza litego i starzenia się, stanowiąc 80% zgonów z powodu śmierci ludzi, dyskontując zgony wojenne i pandemiczne [51].

W grudniu 2019 roku USA odmówiły podpisania nowego międzynarodowego protokołu zakazującego broni biologicznej. Stany Zjednoczone opracowały najlepszą broń biologiczną i utworzyły 200 laboratoriów BioDefense na całym świecie. Stany Zjednoczone były jedynym krajem, który odmówił WHO inspekcji swoich laboratoriów broni biologicznej. Kiedy CDC zawiesiło licencję BSL3/4 z Fort Detrick w lipcu ubiegłego roku i zażądało zamknięcia zakładu i zniszczenia jego zapisów, wielu jego pracowników zostało już skażonych, co zakończyło się wybuchem COVID-19 w miastach wschodniego wybrzeża. Na dzień 13 kwietnia 2020 r. COVID-19 znajduje się w usa na wykładniczym wzroście, powodując 22 090 zgonów i 560 055 skumulowanych zdiagnozowanych pacjentów w ciągu ostatnich czterech tygodni. Szczepienia nie były w pełni skuteczne, szczególnie u pacjentów w podeszłym wieku z chorobami podstawowymi.

Potrzeba było kilku bezwzględnych, niewiążących prawa i żądnych władzy ludzi, którzy chcieli odebrać życie swoim bliźnim, aby zwiększyć polityczną i ekonomiczną supremację własnego kraju, a tym bardziej ich kraju. Opracowali, posiadali i wykorzystywali produkty trzech wspólnie stosowanych technologii opisanych powyżej. Potrzeba było kogoś, kto był już bogaty i u władzy, kto mógłby przekonać Kongres USA do wywarcia presji na dyrektora i dyrektorów NIH, aby sfinansować ten i poprzednie projekty zabijania ludzi, do tego stopnia, że NIH musiał wydać oświadczenia o wyłączeniu odpowiedzialności dla własnej ochrony.

17 marca 2020 r. prezydent USA Donald Trump zaczął ogłaszać 2019-nCoV jako “chiński wirus” w wiadomościach światowych, aby wprowadzić świat w błąd i ustawić tempo, w którym Chiny zapłacą za szkody na świecie spowodowane przez COVID-19. Większość ludzi uwierzyła w wersję prezydenta Trumpa w międzynarodowej telewizji; jego opowieść o chińskim wirusie przeskoczyła na człowieka z jedzenia nietoperzy w bulionie. Osoby o wyższej inteligencji wolały bardziej egzotyczne nietoperze sashimi, argumentując, że 2019-nCoV nie mógł przetrwać 86 ° C, mniej wrząc w temperaturze 100 ° C w bulionie.

25 marca, na zalecenie prezydenta Trumpa, 54% republikańskich i 36% demokratycznych członków Kongresu USA głosowało za żądaniem od Chin zapłaty za przynajmniej część szkód, przy poparciu 42% amerykańskich wyborców, 28% gotowych iść na wojnę bez wahania, jeśli Chiny odmówią zapłaty.

29 marca amerykańskie wiadomości ogłosiły, że Chiny są pierwszym krajem, w którym pojawił się COVID-19. Rząd USA zagroził, że nie spłaci całości lub części amerykańskich długów pożyczonych od Chin, wynoszących tysiąc miliardów dolarów amerykańskich, za ukaranie opóźnienia chińskiego rządu w kontroli COVID-19 rozprzestrzeniającego się z jedzenia nietoperzy na targu owoców morza Hua Nan w Wuhan. O dziwo, całkowicie unikał rozmów o wojnie biologicznej, ale nalegał na potępienie wiadomości o chińskich wirusach z Wuhan nietoperzy.

Niedawny sondaż pokazał, że 68% amerykańskich wyborców, w większości wprowadzonych w błąd, poparło tę akcję. Bez pełnego zrozumienia prawdziwego pochodzenia 2019-nCoV i COVID-19, wielu niewinnych Amerykanów może zostać wprowadzonych w błąd, aby pójść na wojnę i umrzeć w niewłaściwej sprawie. Nie ma powodu, aby Chiny płaciły tysiąc miliardów dolarów amerykańskich za przyznanie się do przestępstwa, którego Chiny nie popełniły. W latach sześćdziesiątych ubiegłego wieku wielu młodych Amerykanów podjęło działania antywojenne i odmówiło walki w wojnie wietnamskiej.

Celem tego przeglądu jest ostrzeżenie i skorygowanie międzynarodowych nieporozumień powstałych w wyniku celowego fałszowania dokumentacji naukowej i wydarzeń. To nieporozumienie może prowadzić do wojny i dalszego niszczenia życia, gospodarki i stosunków politycznych. Ludzie nie powinni być ślepi na oczy przy podejmowaniu decyzji życiowych. Moim społecznym obowiązkiem, jako naukowca, jest informowanie świata o naukowych początkach 2019-nCoV i COVID-19. Nadszedł czas, aby naukowcy stworzyli sojusz, aby zabrać głos i chronić wszystko, co należy do ludzkiego społeczeństwa. Pozostawiony bez kontroli COVID-19 pozostawi nas ze śmiercią, zniszczeniem i smutkiem, tylko drugim po ostatniej wojnie światowej.

Od 12 grudnia 2019 r. 2019-nCoV dotknął 211 krajów i źródła utrzymania 7,7 miliarda ludzi. Na dzień 13 kwietnia 2020 r. zdiagnozowano 1 852 021 osób zakażonych. COVID-19 jest aktywny dopiero od 4 miesięcy i zabił już 114 090 osób. Gdyby pozwolono mu się rozmnażać, mógłby z łatwością zabić 250 000 osób w ciągu roku.

COVID-19 został w zasadzie powstrzymany do 18 marca 2020 r. W Chinach bez żadnego nowego przypadku zgłoszonego do czasu importu. Wymagało to silnego przywództwa, wspaniałego rządu, dobrych wskazówek ekspertów medycznych, solidarności i dyscypliny Chińczyków oraz poświęcenia lekarzy pracujących razem, aby osiągnąć taki wynik. Chiny dały przykłady leczenia i pomogły różnym ludziom na świecie w walce z naszym prawdziwym wrogiem, 2019-nCoV. Połączmy ręce, robiąc właśnie to.

Nie było wypowiedzenia wojny, nie było wystrzałów ani materiałów wybuchowych. Nie było granic kraju, o które można by walczyć. Wroga nie było widać. Ludzie obawiali się obecności wirusa. Odebrało nam to wolność podróżowania, nawiązywania przyjaźni i odkrywania wszelkiego rodzaju możliwości na Pasie i na całym świecie. 2019-nCoV pozostawił męża i żonę, aby stali się zabójczymi partnerami, a szanowani starsi zmarli sami bez obecności. Tyle czasu, wysiłków i zasobów poświęconych na budowę przyjaznego dla ludzkości światowego połączenia Pasa i Szlaku, a projekt został zablokowany.

Czy kiedykolwiek moglibyśmy wrócić do spokojnego czasu, który kiedyś mieliśmy, kiedy mogliśmy oddychać powietrzem wolności i cieszyć się pięknem wokół nas? Ludzie wszystkich ras, kolorów skóry, religii, wieku, płci, rozmiarów cierpieli i będą cierpieć, dopóki nie przestaniemy finansować, projektować, produkować, ułatwiać i używać broni biologicznej, takiej jak 2019-nCoV, H1N1, SARS, H7N1, H7N9, MERS, HIV i Ebola. Były to morderstwa z premedytacją, z zimną krwią.

Na długo przed wybuchem COVD-19 w USA w 2019 r. koronawirus kladów A, B, C, D i E był już w rejestrach amerykańskich laboratoriów BSL3 / BSL4. Betakoronawirus 2019-nCoV należy do kladu C. Pomimo wszystkich gatunków nietoperzy w Hubei, tylko klad C został zidentyfikowany w Chinach. Nie było dowodów na istnienie dziadków (klad A), rodziców (klad B), dzieci (klad D) lub wnuków (klad E) z 2019-CoV w Chinach. Dostarczyło to poszlak na to, że COVID-19 w Wuhan mógł pochodzić od wirusów za granicą, a nie z Chin.

Niezwykłe jest to, że Wielka Brytania, jako jeden z kluczowych portów wejścia do Europy, została stosunkowo oszczędzona przez COVID-19 w porównaniu z Włochami, pierwszym krajem, który zapisał się do Pasa Drogowego. To niezwykłe, że Wielka Brytania opuściła UE w ciągu dwóch tygodni epidemii COVD-19 w Europie, a jej premier ogłosił, że Brytyjczycy nie powinni się bać i mogą żyć jak zwykle, ponieważ są zdrowi, jakby “zaszczepieni”. Było to podobne do ogłoszenia przez prezydenta Trumpa amerykańskiej opinii publicznej na początku COVID-19 w USA. W Ameryce Północnej obywatele otrzymywali bezpłatne coroczne szczepionki przeciw grypie. Zeszłej jesieni wszyscy 60-latkowie i starsi otrzymali dodatkowy “zastrzyk” przeciwko zapaleniu płuc.

4. Leczenie COVID-19

Wcześniej opublikowałem emergent serum therapy i lek na przeciwciała, aby przeciwdziałać nagłym atakom COVID-19 i innych patogennych epidemii [44] [45]. Ma to na celu zapewnienie rozwoju tła prowadzącego do takiego.

Regulacyjne i współczujące zażywanie narkotyków

Mono-przeciwciała wytwarzane przeciwko pierwotnym strukturom wirusowego DNA / RNA / mRNA wykazały skuteczność w redukcji wiremii [52] [53], ale badania kliniczne CR3022 z CR3014 nigdy nie zostały wypróbowane ze względu na wysokie koszty produkcji [54] [55]. Istniały leki przeciwwirusowe zaprojektowane w celu blokowania replikacji wirusa. Rybawiryna, lopinawir / rytonawir i kortykosteroidy obniżyły 21-dniowy ARDS i śmiertelność niż ci, którzy otrzymywali rybawirynę i kortykosteroidy razem [56] [57].

Kortykosteroidy nie były zalecane przez WHO [58] [59]. Kortykosteroidy powodowały miejscową i ogólnoustrojową immunosupresję. Ich podawanie wiązało się z wyższym mianem wirusa w osoczu, wolniejszym klirensem wirusa i wyższą śmiertelnością zarówno w SARS, jak i H1N1 [60]. Chlorochina okazała się silnym inhibitorem zakażenia koronawirusem SARS poprzez zakłócanie ACE2, jednego z miejsc wiązania powierzchni komórki dla białka S SARS-CoV [61]. Przydałoby się to w naszej walce z COVID-19, zwłaszcza przy wczesnym zakażeniu łagodnymi przypadkami. Nie było danych klinicznych dotyczących skuteczności inhibitorów fuzji w zapobieganiu przedostawaniu się wirusa w SARS, MERS lub COVID-19.

Zidentyfikowane niedawno zróżnicowane i silne przeciwciała neutralizujące okazały się obiecującymi kandydatami do interwencji profilaktycznych i terapeutycznych dla 2019-nCoV [62]. Bezpieczeństwo i skuteczność stosowania Remdesiviru jest wątpliwa ze względu na brak statystyk [63].

Bez zgody FDA / EMA / CFDA, odkrycia leków nigdy nie były wystarczająco aktualne, aby uzyskać zgodę organów regulacyjnych na ratowanie życia i mogą nigdy nie będą w bezpieczny i skuteczny sposób.

Ewolucyjne antidotum

Jest nie tylko naukowo uzasadnione, ale także logiczne, aby uznać rekonwalescencyjną terapię surowicą za leczenie z wyboru, ponieważ surowica zawiera przeciwciała przeciwwirusowe IgG i IgG, które wygrały z pierwotnymi i zmutowanymi antygenami wirusowymi, aby umożliwić pacjentom rehabilitację [44] [45]. Nie mamy żadnej innej immunoterapii ani leku z przeciwciałami specyficznymi dla wirusa, które działają na tym samym mechanizmie i zasadzie. Pokonanie infekcji bakteryjnych lub wirusowych może dać “nabytą odporność”, w której układ odpornościowy rozpoznaje czynnik zakaźny przy następnym spotkaniu. Odbywa się to za pomocą przeciwciał, które znakują lub neutralizują czynnik zakaźny.

Nie mogłem podkreślić bardziej, że chociaż przeciwciała przeciwwirusowe były zawarte w limfie, surowicy, osoczu i krwi pełnej zrehabilitowanego podmiotu, transfuzja każdego składnika przyniosła różne konsekwencje dla tego, co każdy zawierał. Formalna ocena [44] [45] oraz przegląd systematyczny i metaanaliza eksploracyjna [64] argumentowały przeciwko twierdzeniu, że stosowanie osocza ozdrowieńców jako leczenia może odbywać się bez wystąpienia poważnych zdarzeń niepożądanych [65]. Bez odpowiednio zaprojektowanych badań kontrolnych wielu pacjentów, którzy zmarli z powodu zespołu ostrej niewydolności oddechowej (ARDS) i / lub niewydolności wielonarządowej, zostało policzonych jako zmarli z powodu naturalnego przebiegu chorób, a nie poważnych działań niepożądanych wywołanych nienaukowym zastosowaniem osocza ozdrowieńców [66].

Rozwój historyczny

W średniowieczu śmierć była często związana z utratą krwi, a transfuzja krwi w celu rewitalizacji rannych żołnierzy stała się normą ratowania życia na polu bitwy. Bez wiedzy na temat dopasowania ABO-grupy krwi lub sposobu kontrolowania infekcji, większość z tych biorców krwi zmarła z kilkoma wyjątkami.

Wraz z odkryciem mikroskopii w 1665 roku naukowcy mogli rozróżnić różne typy komórek, w tym płytki niejądrowe. Jednak nadal istniało pytanie, czy umierający człowiek powinien mieć całą krew dawcy, czy jego osocze, czy tylko surowicę.

Terapie surowicą istnieją od końca 1800 roku. W rzeczywistości Nagroda Nobla w 1901 roku została przyznana Emilowi von Behringowi za jego pionierską pracę nad nimi. Dr von Behring jest odpowiedzialny za pokonanie epidemii błonicy w Niemczech za pomocą surowicy koni. Z niewielkim sprzętem, który miał w tym czasie, był to ogromny triumf z jego strony za użycie lodu do uzyskania zakrzepłej surowicy dla swoich pacjentów. Dr von Behring otworzył dziedzinę immunologii, która pozwoliła naukowcom i lekarzom zrozumieć patogenezę i leczenie wielu chorób.

Odkrycie ABO-grupy krwi było bardzo znaczącym okresem, w którym śmiertelność i zachorowalność zostały znacznie zmniejszone poprzez transfuzję krwi. W tym okresie terapie surowicą stały się terapiami osoczem ozdrowieńców. Może to być związane z szybkim rozwojem antybiotyków i sterydów. Ten ostatni rozwój przyniósł bardzo lukratywne zyski, którym nie mogła dorównać ani surowica, ani osocze ozdrowieńców. Ostatecznie opracowano urządzenia medyczne w celu zapewnienia osocza, zwłaszcza osocza bogatopłytkowego (PRP), do użytku na polu bitwy w gojeniu się ran.

Osocze ozdrowieńców przeciwko epidemiom

COVID-19 odnosi się do wybuchu pandemii zapalenia płuc wywołanego przez koronawirusa ciężkiego ostrego zespołu oddechowego 2 (SARS-CoV-2), znanego również jako 2019-nCoV. Osocze ozdrowieńców lub immunoglobuliny stosowano w ostateczności w celu poprawy przeżywalności pacjentów z SARS, których stan nadal się pogarszał pomimo leczenia pulsacyjnym metyloprednizolonem. Co więcej, kilka badań wykazało krótszy pobyt w szpitalu i niższą śmiertelność u pacjentów leczonych osoczem ozdrowieńców niż u tych, którzy nie byli leczeni osoczem ozdrowieńców [66] [67] [68] [69]. W 2014 r. WHO zaleciła stosowanie osocza ozdrowieńców pobranego od pacjentów, którzy wyzdrowieli z choroby wirusowej Ebola jako empiryczne leczenie podczas epidemii [70] [71]. Protokół stosowania osocza ozdrowieńców w leczeniu koronawirusa zespołu oddechowego na Bliskim Wschodzie został ustanowiony w 2015 roku [72] [73]. Jeśli chodzi o pacjentów z pandemicznym zakażeniem wirusem grypy A H1N1 (H1N1pdm09) w 2009 r., prospektywne badanie kohortowe hunga i współpracowników wykazało znaczne zmniejszenie względnego ryzyka śmiertelności (iloraz szans 0·20 [95% CI 0·06 – 0·69], p = 0,01) u pacjentów leczonych osoczem ozdrowieńców [74]. Dodatkowo, w analizie podgrup, miano wirusa po leczeniu osoczem ozdrowieńców było znacznie niższe w dniach 3, 5 i 7 po przyjęciu na oddział intensywnej terapii. Nie zaobserwowano żadnych zdarzeń niepożądanych. Wieloośrodkowe, prospektywne, podwójnie ślepe, randomizowane kontrolowane badanie przeprowadzone przez Hunga i współpracowników wykazało, że stosowanie osocza ozdrowieńców od pacjentów, którzy wyzdrowieli z zakażenia wirusem grypy A H1N1pdm09 w leczeniu pacjentów z ciężką infekcją grypą A H1N1, wiązało się z niższym mianem wirusa i zmniejszoną śmiertelnością w ciągu 5 dni od wystąpienia objawów [75].

Większość opcji leczenia MERS ekstrapolowano z wybuchu koronawirusa ciężkiego ostrego zespołu oddechowego (SARS-CoV) w 2003 r. i wybuchu grypy H1N1 w 2009 r. [76]. Podobnie jak SARS-CoV, COVID-19 CoV wiąże się z receptorami ACE-2 i może również infekować i replikować się w makrofagach, potencjalnie prowadząc do ARDS i śmierci pacjentów [66]. Metaanaliza przeprowadzona przez Mair-Jenkins i współpracowników wykazała, że śmiertelność zmniejszyła się u wcześnie zdiagnozowanych pacjentów z ciężkimi ostrymi infekcjami dróg oddechowych po otrzymaniu osocza ozdrowieńców, bez żadnych zdarzeń niepożądanych lub powikłań po leczeniu [64].

Osocze ozdrowieńców jest formą immunoterapii biernej. Zwykle wybierano go, gdy nie było dostępnych konkretnych szczepionek lub leków na pojawiające się choroby związane z infekcją [77] Arabi i in. przetestowali wykonalność terapii osoczem ozdrowieńców, a także jej bezpieczeństwo i skuteczność kliniczną u krytycznie chorych pacjentów z MERS. Odkryli, że osocze ozdrowieńców ma potencjał immunoterapeutyczny w leczeniu zakażenia MERS-CoV [72]. Ponadto stwierdzono, że osocze ozdrowieńców od ozdrowieńców z SARS jest również przydatne klinicznie w leczeniu innych pacjentów z SARS [68] [69]. Stosowanie osocza ozdrowieńców lub surowicy zostało zasugerowane przez WHO w ramach Sieci Regulatorów Krwi, gdy szczepionki i leki przeciwwirusowe były niedostępne dla pojawiającego się wirusa. Osocze ozdrowieńców jest rutynowo stosowane w leczeniu krytycznie chorych pacjentów zakażonych COVID-19 w Chinach [78].

Na dzień dzisiejszy biofarmaceutycy i naukowcy nadal popełniali te same błędy, stosując osocze ozdrowieńców bez zastosowania precyzyjnej technologii swoistości antygen-przeciwciało w surowicy ozdrowieńców [79]. Niektórzy powtarzają to, czego ich nauczono; inne odnoszą się do osocza i surowicy tak, jakby były takie same [79]. Bardzo niewielu zdaje sobie sprawę z różnicy, jaką spowodowali między śmiercią a życiem krytycznie chorych lub umierających pacjentów. Chociaż WHO zaleciła stosowanie osocza ozdrowieńców jako empirycznego leczenia Eboli w 2014 r. [71], nie zaleciła tego samego w przypadku COVID-19 z powodu braku dowodów bezpieczeństwa i skuteczności na dzień 13 kwietnia 2020 r. [59].

Serum rekonwalescencyjne przeciwko pandemiom

Powróćmy do pomysłowości Emila Adolpha von Behringa, ojca immunologii. Podczas epidemii poliomyelitis w 1917 roku Amoss i Chesney wykazali, że surowica ozdrowieńca, po wstrzyknięciu zarówno wewnątrzrdzeniowym, jak i dożylnym, znacznie zmniejszyła paraliż, śmiertelność, nasilenie objawów i pobyt w szpitalu krytycznie chorych pacjentów [80]. Im wcześniej w przebiegu choroby surowica była stosowana w odpowiednich dawkach, tym bardziej obiecująca była korzyść. Decyzja o zastosowaniu surowicy powinna opierać się na badaniu klinicznym popartym wynikami badań mikroskopowych i chemicznych płynu mózgowo-rdzeniowego. Ponowne wstrzyknięcie 12 do 24 godzin później może być korzystne; krzywa temperatury służyła do wskazania czasu ponownego wycięcia.

Metaanaliza Luke’a i współpracowników zidentyfikowała osiem badań z udziałem 1703 pacjentów z 1918 grypowym zapaleniem płuc w latach 1918-1925, którzy otrzymali infuzję produktów z ludzkiej krwi ozdrowieńców z grypy, które wykazały łączną bezwzględną redukcję o 21% (95% CI 15 – 27; p < 0,001) w ogólnym wskaźniku śmiertelności w przypadku surowym przy niskim ryzyku błędu [81].

Zastosowanie ozdrowieńców ludzkiej surowicy w leczeniu 37 pacjentów z grypowym zapaleniem płuc w 1918 r. wykazało, że trzydziestu zostało zrehabilitowanych; sześć z nich kontynuowało leczenie; jeden zmarł; wszyscy, z wyjątkiem jednego, mieli przychylne perspektywy [82]. Krew do ilości około 800 cc. pobrano od każdego dawcy, przy sterylnych środkach ostrożności; 400 cc. na raz przez dwa kolejne dni. Tak więc każdy dawca dał około 300 cc. surowicy. Krew mogła krzepnąć w temperaturze pokojowej przez około godzinę, następnie wykonano posiewy płytkowe, a pojemniki umieszczono na lodzie. w nocy. Oddzielona surowica została oczyszczona przez odwirowanie z dużą prędkością; następnie butelkowane, aw większości przypadków podawane tego samego dnia.

Podjęto próbę przetestowania siły działania surowicy dawców w dawnych czasach poprzez utrwalenie dopełniacza i rażącą aglutynację, przy użyciu izolowanych prątków grypy jako antygenu. Jednak bez technologii PCR do oceny zawartości przeciwciał w surowicy, skuteczność może być określona tylko przez jej działanie kliniczne na biorców [83].

Terapie surowicą były z powodzeniem stosowane w leczeniu wielu chorób zakaźnych (wąglik, dżuma, szkarlatyna, odra, tularemia, błonica, czerwonka, meningokokowe zapalenie opon mózgowych, wścieklizna, pneumokokowe zapalenie płuc) przez pół wieku po tym, jak dr Emil von Behring po raz pierwszy wykazał ich skuteczne zastosowanie jako środek terapeutyczny w błonicy. Ich ogólne stosowanie popadło w niełaskę po pojawieniu się antybiotykoterapii i biorąc pod uwagę problemy związane z niepożądanymi reakcjami na surowice pochodzenia zwierzęcego i całą surowicę. Jednak immunoglobuliny pochodzenia ludzkiego i zwierzęcego pozostają ważnymi terapiami dla różnych schorzeń (parwowirus, CMV, zapalenie wątroby typu B, wścieklizna, zapalenie wątroby typu A, zatrucie jadem kiełbasianym itp.)

WHO uznała osocze ozdrowieńców za najbardziej obiecującą krótkoterminową terapię MERS w WHO – International Severe Acute Respiratory and Emerging Infection Consortium MERS-CoV Outbreak Readiness Workshop 2013 [83]. Jednak ze względu na brak badań klinicznych, w dokumencie roboczym WHO opublikowanym w marcu 2014 r. stwierdzono, że kliniczne zastosowanie osocza ozdrowieńców należy uznać za badanie, które WHO wydała stanowisko w sprawie pobierania i stosowania osocza ozdrowieńców lub surowicy w pojawiających się eksperymentalnych terapiach w leczeniu MERS. Należy tego przestrzegać jako wytycznych dotyczących leczenia COVID-19.

Stąd do odzyskiwania

Co robimy, aby zapobiec wieczności życia stąd?

1) Przestań odkładać bomby biologiczne. Ponad sto tysięcy osób zostało już zabitych do 2019-nCoV.

2) Powstrzymanie jakiegokolwiek rozwoju naukowego w kierunku wojny biologicznej, zwłaszcza finansowania. Skonfiguruj systemy nadzoru, aby zniszczyć i zakazać broni biologicznej.

3) Wdrożyć surowicę i badania nad szczepionką we właściwy sposób [44] [45] z pośpiechem i precyzją. Liczy się codzienność; obejrzyj tablicę ofiar śmiertelnych.

4) Skoncentrowanie się na badaniach i rozwoju biomedycznym oraz finansowanie ich. Nie będzie jakości życia, jeśli nabędziemy śmiertelnych i wyniszczających chorób, i nic nie ma znaczenia, jeśli umrzemy. Śmierć do 2019-nCoV jest niezwykle bolesna.

5. Wniosek

Są to leczenie, pochodzenie i implikacje COVID-19; dobre, złe i brzydkie. Gina Kolata lub inni mogą wykorzystać tę platformę dla mnie do omówienia terapii genowych z Williamem French andersonem i Francisem Collinsem 30 lat po tym, jak stworzyliśmy i ustanowiliśmy tę bardzo ważną dziedzinę biomedycyny.

Potwierdzenia

P. K. L. jest Krajowym Wybitnym Ekspertem Chin. Prace te były wspierane przez Cell Therapy Institute w Wuhan.

Konflikty interesów

Autor deklaruje brak konfliktu interesów w związku z publikacją niniejszego artykułu.

Cytuj ten artykuł

Law, P.K. (2020) Pandemia COVID-19: jej pochodzenie, implikacje i leczenie. Open Journal of Re- generative Medicine, 9, 43-64. https://doi.org/10.4236/ojrm.2020.92006

Odwołania

1. 1. Sherwood Romer, A. (1945) Paleontologia kręgowców. University of Chicago Press, Chicago, IL, 687 p. [Czas(y) cytowania:1]
2. 2. Hand, S.J., et al. (2009) Bats that Walk: A New Evolutionary Hypothesis for the Terrestrial Behavior of New Zealand’s Endemic Mystacinids. BMC Biologia Ewolucyjna, 9, 169. https://doi.org/10.1186/1471-2148-9-169 [Czas(y)cytowania:1]
3. 3. Boulikas, T. (1998) Status of Gene Therapy in 1997: Molecular Mechanisms, Disease Targets, and Clinical Applications. Terapia genowa i biologia molekularna, 1, 1-172. [Czas(y) cytowania:1]
4. 4. Coutarda, B., Valleb, C., de Lamballeriea, X., Canardb, B., Seidahc, N.G. i Decroly, E. (2020) Glikoproteina kolczasta nowego koronawirusa 2019-nCoV zawiera furynogie miejsce rozszczepienia nieobecne w CoV tego samego kladu. Badania przeciwwirusowe, 176, ID artykułu: 104742. https://doi.org/10.1016/j.antiviral.2020.104742 [Czas(y)cytowania:2]
5. 5. Kessler, D.A., Siegel, J.P., Noguchi, P.D., Zoon, K.C., Feiden, K.L. i Woodcock, J. (1993) Regulation of Somatic Cell-Therapy and Gene Therapy by the Food and Drug Administration. The New England Journal of Medicine, 329, 1169-1173. https://doi.org/10.1056/NEJM199310143291607 [Czas(y)cytowania:1]
6. 6. Law, P.K., Bertorini, T., Goodwin, T.G., Chen, M., Fang, Q.W., Li, H.J., et al. (1990) Dystrophin Production Induced by Myoblast Transfer Therapy in Duchenne Muscular Dystrophy. Lancet, 336, 114-115. https://doi.org/10.1016/0140-6736(90)91628-N [Czas(y) cytowania:1]
7. 7. Wikipedia (2013) William French Anderson. https://en.wikipedia.org/wiki/William_French_Anderson [Czas(y)cytowania:1]
8. 8. Kolata, G. (1990) Przeszczep komórek okazał się skuteczny w chorobie mięśni: pacjent z dystrofią mięśniową wykazał wzrost siły w pierwszym teście. New York Times. [Czas(y) cytowania:2]
9. 9. Law, P.K. (2016) Zapobieganie chorobom i łagodzenie przez przeszczep mioblastów ludzkich. Open Journal of Regenerative Medicine, 5, 25-43. https://doi.org/10.4236/ojrm.2016.52003 [Czas(y)cytowania:2]
10. 10. Anderson, W.F. (1990) Artykuł wstępny. Początek. Terapia genowa człowieka, 1, 371-372. https://doi.org/10.1089/hum.1990.1.4-371 [Czas(y)cytowania:2]
11. 11. Anderson, W.F. (1992) Terapia genowa człowieka. Nauka, 256, 808-813. https://doi.org/10.1126/science.1589762 [Czas(y)cytowania:3]
12. 12. Anderson, W.F. (1995) Terapia genowa. Scientific American, 273, 96. [Czas(y) cytowania:2]
13. 13. Crystal, R.G. (1997) Transfer of Genes to Humans: Early Lesions and Obstacles to Success. Nauka, 270, 404-410. https://doi.org/10.1126/science.270.5235.404 [Czas(y)cytowania:1]
14. 14. Verma, I. i Somia, N. (1997) Terapia genowa – obietnice, problemy i perspektywy. Natura, 389, 239-242. https://doi.org/10.1038/38410 [Czas(y)cytowania:1]
15. 15. Thomas, C.E., Ehrhardt, A. i Kay, M.A. (2003) Progress and Problems with the Use of Viral Vectors for Gene Therapy. Nature Reviews Genetics, 4, 346-358. https://doi.org/10.1038/nrg1066 [Czas(y)cytowania:1]
16. 16. Culver, K.W. (1996) The First Human Gene Therapy Experiment. W: Culver, K.W., Ed., Gene Therapy: A Primer for Physicians, Mary Ann Liebert, Inc., Nowy Jork, 47-53. [Czas(y) cytowania:2]
17. 17. Brenner, M.K. (1995) Human Somatic Gene Therapy: Progress and Problems. Journal of Internal Medicine, 237, 229-239. https://doi.org/10.1111/j.1365-2796.1995.tb01171.x [Czas(y)cytowania:1]
18. 18. DeLisi, C. (1988) The Human Genome Project. Amerykański naukowiec, 76, 488-493. [Czas(y) cytowania:1]
19. 19. Venter, J.C., Adams, M.D., Myers, E.W., Li, P.W., Mural, R.J., Sutton, G.G., et al. (2001) The Sequence of the Human Genome. Nauka, 291, 1304-1351. https://doi.org/10.1126/science.1058040
20. 20. Venter, D. (2003) Część sekwencji ludzkiego genomu. Nauka, 299, 1183-1184. https://doi.org/10.1126/science.299.5610.1183
21. 21. Komunikat prasowy Białego Domu. [dostęp 22 lipca 2006].
22. 22. DeLisi, C. (2008) Meetings that Changed the World: Santa Fe 1986: Human Genome Baby-Steps. Natura, 455, 876-877. https://doi.org/10.1038/455876a
23. 23. Collins, F. (2006) The Language of God: A Scientist Presents Evidence for Belief. Free Press, Nowy Jork. [Czas(y) cytowania:2]
24. 24. Beardsley, T. (1990) Profil: Gene Doctor. W. French Anderson Pionierzy Terapii Genowej. Scientific American, 263, 33. https://doi.org/10.1038/scientificamerican0890-33 [Czas(y)cytowania:1]
25. 25. Culver, K.W., Osborne, W.R., Miller, A.D., Fleisher, T.A., Berger, M., Anderson, W.F., et al. (1991) Correction of ADA Deficiency in Human T Lymphocytes Using Retroviral-Mediated Gene Transfer. Postępowanie transplantacyjne, 23, 170-171. [Czas(y) cytowania:1]
26. 26. Karlsson, S. (1991) Leczenie wad genetycznych w funkcji komórek krwiotwórczych przez transfer genów. Krew, 78, 2481-2492. https://doi.org/10.1182/blood.V78.10.2481.2481 [Czas(y)cytowania:1]
27. 27. Gonzaga-Jauregui, C., Lupski, J.R. i Gibbs, R.A. (2012) Sekwencjonowanie genomu ludzkiego w zdrowiu i chorobie. Roczny Przegląd Medycyny, 63, 35-61. https://doi.org/10.1146/annurev-med-051010-162644 [Czas(y)cytowania:1]
28. 28. Snyder, M., Du, J. i Gerstein, M. (2012) Personal Genome Sequencing: Current Approaches and Challenges. Geny i rozwój, 24, 423-431. https://doi.org/10.1101/.1864110 [Czas(y)cytowania:1]
29. 29. Collins, F. (2020) Badanie genomowe wskazuje na naturalne pochodzenie COVID-19. Blog dyrektora NIH. [Czas(y) cytowania:2]
30. 30. Andersen, K.G., Rambaut, A., Lipkin, W.I., Holmes, E.C. i Garry, R.F. (2020) The Proximal Origin of SARS-CoV-2. Medycyna naturalna, 17. https://doi.org/10.1038/s41591-020-0820-9 [Czas(y)cytowania:3]
31. 31. Law, P.K. (1992) Myoblast Transplantation. Nauka, 257, 1329-1330. https://doi.org/10.1126/science.1529326 [Czas(y)cytowania:1]
32. 32. Ren, W., Qu, X., Li, W., Han, Z., Yu, M., Zhou, P., Zhang, S.Y., Wang, L.F., Deng, H. i Shi, Z (2008) Różnica w wykorzystaniu receptora między koronawirusem ciężkiego ostrego zespołu oddechowego (SARS) a koronawirusem podobnym do SARS pochodzenia nietoperza. Journal of Virology, 82, 1899-1907. https://doi.org/10.1128/JVI.01085-07 [Czas(y)cytowania:5]
33. 33. Kuo, L., Godeke, G.J., Raamsman, M.J., Masters, P.S. and Rottier, P.J. (2000) Retargeting of Coronavirus by Substitution of the Spike Glycoprotein Ectodomain: Crossing the Host Cell Species Barrier. Journal of Virology, 74, 1393-1406. https://doi.org/10.1128/JVI.74.3.1393-1406.2000 [Czas(y)cytowania:3]
34. 34. R. Casais, Dove, B. Cavanagh, D. i Britton, P. (2003) Recombinant Avian Infectious Bronchitis Virus Expressing a Heterologous Spike Gene shows that the Spike Protein Is a Determinant of Cell Tropism. Journal of Virology, 77, 9084-9089. https://doi.org/10.1128/JVI.77.16.9084-9089.2003 [Czas(y)cytowania:2]
35. 35. Haijema, B.J., Volders, H. i Rottier, P.J. (2003) Switching Species Tropism: An Effective Way to Manipulate the Feline Coronavirus Genome. Journal of Virology, 77, 4528-4538. https://doi.org/10.1128/JVI.77.8.4528-4538.2003 [Czas(y)cytowania:2]
36. 36. de Haan, C.A., Kuo, L., Masters, P.S., Vennema, H. i Rottier, P.J. (1998) Coronavirus Particle Assembly: Primary Structure Requirements of the Membrane Protein. Journal of Virology, 72, 6838-6850. https://doi.org/10.1128/JVI.72.8.6838-6850.1998 [Czas(y)cytowania:1]
37. 37. Hou, Y., Peng, C., Yu, M., Li, Y., Han, Z., Li, F., Wang, L.-F. i Shi, Z. (2020) Angiotensin-Converting Enzyme 2 (ACE2) Białka różnych gatunków nietoperzy nadają zmienną podatność na wejście SARS-CoV. Archiwum wirusologii, 155, 1563-1569. https://doi.org/10.1007/s00705-010-0729-6 [Czas(y)cytowania:1]
38. 38. Yu, M., Stevens, V., Berry, J.D., Crameri, G., McEachern, J., Tu, C., Shi, Z., Liang, G., Weingart, H., Cardosa, J., Eaton, B.T., Wang, L.F. (2008) Determination and Application of Immunodominant Regions of SARS Coronavirus Spike and Nucleocapsid Proteins Recognized by Sera from Different Animal Species. Journal of Immunological Methods, 331, 1-12. https://doi.org/10.1016/j.jim.2007.11.009 [Czas(y)cytowania:1]
39. 39. Tu, C., Crameri, G., Kong, X., Chen, J., Sun, Y., Yu, M., Xiang, H., Xia, X., Liu, S., Ren, T., Yu, Y., Eaton, B.T., Xuan, H. i Wang, L.F. (2004) Przeciwciała przeciwko koronawirusowi SARS w Cywetach. Emerging Infectious Diseases Journal, 10, 2244-2248. https://doi.org/10.3201/eid1012.040520 [Czas(y)cytowania:2]
40. 40. Yount, B., et al. (2003) Reverse Genetics with a Full-Length Infectious cDNA of Severe Acute Respiratory Syndrome Coronavirus. Proceedings of the National Academy of Sciences of the United States of America, 100, 12995-13000. https://doi.org/10.1073/pnas.1735582100 [Czas(y)cytowania:1]
41. 41. Menachery, V.D., Yount Jr., B.L., Debbink, K., Agnihothram, S., Gralinski, L.E., Plante, J.A., Graham, R.L., Scobey, T., Ge, X.-Y., Donaldson, E.F., Randell, S.H., Lanzavecchia, A., Marasco, W.A., Shi, Z.-L. i Baric, R.S. (2015) A SARS-Like Cluster of Circulating Coronaviruses Shows Potential for Human Emergence. Medycyna naturalna, 21, 1508-1513. https://doi.org/10.1038/nm.3985 [Czas(y)cytowania:5]
42. 42. Kaiser, J. (2014) Moratorium on Risky Virology Studies Leaves Work at 14 Institutions in Limbo. ScienceInsider. http://news.sciencemag.org/biology/2014/11/moratoriumrisky-virology-studies-leaves-work-14-institutions-limbo [Czas(y)cytowania:1]
43. 43. Sheahan, T.P., Sims, A.C., Zho, S., Graham, R.L., Pruijssers, A.J., Agostini, M.L., et al. (2020) An Oralally Bioavailable Broad-Spectrum Antiviral Inhibits SARS-CoV-2 in Human Airway Epithelial Cell Cultures and Multiple Coronaviruses in Mice. Nauka Medycyna Translacyjna. https://doi.org/10.1126/scitranslmed.abb5883 [Czas(y)cytowania:2]
44. 44. Law, P.K. (2020) Emergent Serum Therapy and Antibody Medicine to CounterAct Sudden Attacks of COVID-19 and Other Pathogenic Epidemics. Open Journal of Regenerative Medicine, 9, 1-7. https://www.scirp.org/journal/ojrm https://doi.org/10.4236/ojrm.2020.91001 [Czas(y)cytowania:7]
45. 45. Law, P.K. (2020) System Engineering of Emergent Serum Therapy to Combat COVID-19 and Other Pathogenic Pandemics Open Journal of Regenerative Medicine, 9, 8-14. https://doi.org/10.4236/ojrm.2020.91002 [Czas(y)cytowania:7]
46. 46. Millet, J.K. i Whittaker, G.R. (2014) Wejście na komórkę gospodarza koronawirusa zespołu oddechowego na Bliskim Wschodzie po dwuetapowej, furinowej aktywacji białka Spike. Proceedings of the National Academy of Sciences of the United States of America, 111, 15214-15219. https://doi.org/10.1073/pnas.1407087111 [Czas(y)cytowania:1]
47. 47. https://www.infowars.com/full-transcript-of-smoking-gun-bombshell-interview-prof-francis-boyle-exposes-the-bioweapons-origin-of-the-covid-19-corona-virus [Czas(y)cytowania:3]
48. 48. Law, P.K. (2017) Zbrodnia przeciwko ludzkości. Open Journal of Regenerative Medicine, 6, 35-45. https://doi.org/10.4236/ojrm.2017.64004 [Czas(y)cytowania:1]
49. 49. Stennes, M.L. (1997) The Criminalization of Innovation: FDA Misdirection in the Najarian and Burzynski Cases (1997 Third Year Paper). Harvard Law School. http://nrs.harvard.edu/urn-3:HUL.InstRepos:9453691 [Czas(y)cytowania:1]
50. 50. Seife, C. (2016) Dokumenty FDA ujawniają głębię wewnętrznej urazy w procesie zatwierdzania leku. Niemrok. https://undark.org/article/fda-eteplirsen-janet-woodcock/ [Czas(y)cytowania:1]
51. 51. Law, P.K., et al (2019) Mioblasty zapewniają bezpieczne i skuteczne leczenie dziedzicznych dystrofii mięśniowych, kardiomiopatii, cukrzycy typu 2, guzów litych i starzenia się. W: Haider, K.H. and Aziz, S., Eds., Stem Cells—From Hype to Real Hope, Walter de Gruyter GmbH, Berlin, 71-97. https://doi.org/10.1515/9783110587043-004 [Czas(y)cytowania:1]
52. 52. Schoofs, T., Klein, F., Braunschweig, M., et al. (2016) Terapia HIV-1 przeciwciałem monoklonalnym 3BNC117 Wywołuje odpowiedzi immunologiczne gospodarza przeciwko HIV-1. Nauka, 352, 997-1001. https://doi.org/10.1126/science.aaf0972 [Czas(y)cytowania:1]
53. 53. Lu, C.L., Murakowski, D.K., Bournazos, S., et al. (2016) Enhanced Clearance of HIV-1-Infected Cells by Broadly Neutralizing Antibodies against HIV-1 in Vivo. Nauka, 352, 1001-1004. https://doi.org/10.1126/science.aaf1279 [Czas(y)cytowania:1]
54. 54. ter Meulen, J., van den Brink, E.N., Poon, L.L.M., et al. (2006) Human Monoclonal Antibody Combination against SARS Coronavirus: Synergy and Coverage of Escape Mutants. PLoS Medycyna, 3, e237. https://doi.org/10.1371/journal.pmed.0030237 [Czas(y)cytowania:1]
55. 55. ter Meulen, J., Bakker, A.B., van den Brink, E.N., et al. (2004) Human Monoclonal Antibody as Prophylaxis for SARS Coronavirus Infection in Ferrets. Lancet, 363, 2139-2141. https://doi.org/10.1016/S0140-6736(04)16506-9 [Czas(y) cytowania:1]
56. 56. Chu, C., Cheng, V., Hung, I., et al. (2004) Role of Lopinavir/Ritonavir in the Treatment of SARS: Initial Virological and Clinical Findings. Klatka piersiowa, 59, 252-256. https://doi.org/10.1136/thorax.2003.012658 [Czas(y)cytowania:1]
57. 57. Chan, K.S., Lai, S.T., Chu, C.M. et al. (2003) Leczenie ciężkiego ostrego zespołu oddechowego lopinawirem / rytonawirem: wieloośrodkowe retrospektywne dopasowane badanie kohortowe. Hong Kong Medical Journal, 9, 399-406. [Czas(y) cytowania:1]
58. 58. Clark, D.R., Jonathan, E.M., et al. (2020) Dowody kliniczne nie wspierają leczenia kortykosteroidami w przypadku uszkodzenia płuc 2019-nCoV. The Lancet. [Czas(y) cytowania:1]
59. 59. WHO (2020) Postępowanie kliniczne w przypadku ciężkiego ostrego zakażenia dróg oddechowych w przypadku podejrzenia zakażenia nowym koronawirusem (nCoV). https://www.who.int/docs/default-source/coronaviruse/clinical-management-of-novel-cov.pdf [Czas(y)cytowania:2]
60. 60. Lee, N., Chan, A., Hui, K.C., et al. (2004) Effects of Early Corticosteroid Treatment on Plasma SARS-Associated Coronavirus RNA Concentrations in Adult Patients. Journal of Clinical Virology, 31, 304-309. https://doi.org/10.1016/j.jcv.2004.07.006 [Czas(y)cytowania:1]
61. 61. Vincent, M.J., Bergeron, E., Benjannet, S., et al. (2005) Chlorochina jest silnym inhibitorem zakażenia i rozprzestrzeniania się koronawirusa SARS. Virology Journal, 2, 69. https://doi.org/10.1186/1743-422X-2-69 [Czas(y)cytowania:1]
62. 62. Bin, J., Qi, Z., Ge, X., Wang, R., Yu, J., Shan, S., et al. (2020) Silne ludzkie przeciwciała neutralizujące wywołane zakażeniem SARS-CoV-2. BioRxiv Preprint. [Czas(y) cytowania:1]
63. 63. Holshue, M.L., DeBolt, C., Lindquist, S., et al. (2020) Pierwszy przypadek nowego koronawirusa 2019 w Stanach Zjednoczonych. The New England Journal of Medicine, 382, 929-936. https://doi.org/10.1056/NEJMoa2001191 [Czas(y)cytowania:1]
64. 64. Mair-Jenkins, J., Saavedra-Campos, M., Baillie, J.K., et al. (2015) The Effectiveness of Convalescent Plasma and Hyperimmune Immunoglobulin for the Treatment of Severe Acute Respiratory Infections of Viral Etiology: A Systematic Review and Exploratory Meta-Analysis. Journal of Infectious Diseases, 211, 80-90. https://doi.org/10.1093/infdis/jiu396 [Czas(y)cytowania:2]
65. 65. Chen, L., Xiong, J., Bao, L. i Shi, Y. (2020) Osocze ozdrowieńców jako potencjalna terapia COVID-19. Lancet Choroby zakaźne. https://doi.org/10.1016/S1473-3099(20)30141-9 [Czas(y)cytowania:1]
66. 66. Zhou, J., Chu, H., Li, C., et al. (2014) Active Replication of Middle East Respiratory Syndrome Coronavirus and Aberrant Induction of Inflammatory Cytokines and Chemokines in Human Macrophages: Implications for Pathogenesis. Journal of Infectious Diseases, 209, 1331-1342. https://doi.org/10.1093/infdis/jit504 [Czas(y)cytowania:3]
67. 67. Lai, S.T. (2005) Leczenie zespołu ciężkiej ostrej niewydolności oddechowej. European Journal of Clinical Microbiology & Infectious Diseases, 24, 583-591. https://doi.org/10.1007/s10096-005-0004-z [Czas(y)cytowania:1]
68. 68. so, Y.O., Cheng, Y., Wong, R., et al. (2004) Retrospective Comparison of Convalescent Plasma with Continuing High-Dose Methylprednisolone Treatment in SARS Patients. Mikrobiologia kliniczna i infekcje, 10, 676-678. https://doi.org/10.1111/j.1469-0691.2004.00956.x [Czas(y)cytowania:2]
69. 69. Cheng, Y., Wong, R., so, Y.O., et al. (2005) Use of Convalescent Plasma Therapy in SARS Patients in Hong Kong. European Journal of Clinical Microbiology & Infectious Diseases, 24, 44-46. https://doi.org/10.1007/s10096-004-1271-9 [Czas(y)cytowania:2]
70. 70. Chippaux, J.-P., Boyer, L.V. i Alagón, A. (2015) Post-Exposure Treatment of Ebola Virus Using Passive Immunotherapy: Proposal for a New Strategy. Journal of Ven-omous Animals and Toxins including Tropical Diseases, 21, 3. https://doi.org/10.1186/s40409-015-0003-1 [Czas(y)cytowania:1]
71. 71. WHO (2020) Wykorzystanie rekonwalescencyjnej krwi pełnej lub osocza pobranego od pacjentów wyleczonych z choroby wirusowej Ebola do transfuzji, jako empirycznego leczenia podczas epidemii. http://apps.who.int/iris/rest/bitstreams/604045/retrieve [Czas(y)cytowania:2]
72. 72. Arabi, Y., Balkhy, H. i Hajeer, A.H. (2015) Feasibility, Safety, Clinical, and Laboratory Effects of Convalescent Plasma Therapy for Patients with Middle East Respiratory Syndrome Coronavirus Infection: A Study Protocol. Springerplus, 4, 709. https://doi.org/10.1186/s40064-015-1490-9 [Czas(y)cytowania:2]
73. 73. WHO (2012) Middle East Respiratory Syndrome Coronavirus (MERS-CoV): MERS-CoV w Korei Południowej w skrócie. http://www.wpro.who.int/outbreaks_emergencies/wpro_coronavirus/en [Czas(y)cytowania:1]
74. 74. Hung, I.F., To, K.K., Lee, C.K., et al. (2011) Convalescent Plasma Treatment Reduced Mortality in Patients with Severe Pandemic Influenza A (H1N1) 2009 Virus Infection. Kliniczne choroby zakaźne, 52, 447-456. https://doi.org/10.1093/cid/ciq106 [Czas(y)cytowania:1]
75. 75. Hung, I.F.N., To, K.K.W., Lee, C.K., et al. (2013) Hyperimmune IV Immunoglobulin Treatment: A Multicenter Double-Blind Randomized Controlled Trial for Patients with Severe 2009 Influenza A(H1N1) Infection. Klatka piersiowa, 144, 464-473. https://doi.org/10.1378/chest.12-2907 [Czas(y)cytowania:1]
76. 76. Mo, Y. i Fisher, D. (2016) Przegląd metod leczenia bliskowschodniego zespołu oddechowego. Journal of Antimicrobial Chemotherapy, 71, 3340-3350. https://doi.org/10.1093/jac/dkw338 [Czas(y)cytowania:1]
77. 77. Marano, G. Vaglio, S., Pupella, S., et al. (2016) Convalescent Plasma: New Evidence for an Old Therapeutic Tool? Transfuzja krwi, 14, 152-157. [Czas(y) cytowania:1]
78. 78. Yang, X.M. i Hou, J.F. (2020) Aktualny status zastosowania osocza ozdrowieńców w ostrych wirusowych chorobach zakaźnych i jego perspektywy w leczeniu nowego koronawirusowego zapalenia płuc. Chinese Journal of Biologicals, 1-5. [Czas(y) cytowania:1]
79. 79. Cunningham, A.C., Goh, H.P. i Koh, D. (2020) Leczenie COVID-19: stare sztuczki dla nowych wyzwań. Intensywna opieka, 24, 91. https://doi.org/10.1186/s13054-020-2818-6 [Czas(y)cytowania:2]
80. 80. Amoss, H.L. i Chesney, A.M. (1917) A Report on the Serum Treatment of Twenty-Six Cases of Epidemic Poliomyelitis. Journal of Experimental Medicine, 25, 581-608. https://doi.org/10.1084/jem.25.4.581 [Czas(y)cytowania:1]
81. 81. Luke, T.C., Kilbane, E.M., Jackson, J.L. i Hoffman, S.L. (2006) Meta-Analysis: Convalescent Blood Products for Spanish Influenza Pneumonia: A Future H5N1 treatment? Annals of Internal Medicine, 145, 599-609. https://doi.org/10.7326/0003-4819-145-8-200610170-00139 [Czas(y)cytowania:1]
82. 82. Mcguire, L.W. i Redden, W.R. (1918) The Use of Convalescent Human Serum in Influenza Pneumonia: A Preliminary Report. American Journal of Public Health, 8, 741-744. http://www.pubmedcentral.nih.gov/articlerender.fcgi?artid=1362336 https://doi.org/10.1001/jama.1918.26020420013013e [Czas(y)cytowania:1]
83. 83. WHO (2013) WHO-International Severe Acute Respiratory and Emerging Infection Consortium (ISARIC) MERS-CoV Outbreak Readiness Workshop. http://www.who.int/csr/disease/coronavirus_infections/MERS_outbreak_readiness_workshop.pdf [Czas(y)cytowania:2]

Opublikowano za: https://www.scirp.org/html/4-2390088_99638.htm?from=singlemessage&pagespeed=noscript