ONZ, Światowe Forum Ekonomiczne za globalną “wojną z rolnikami”: eksperci

Mówią, że cele rozwojowe “Agendy 2030” leżą u podstaw polityki zrównoważonego rozwoju, która może prowadzić do niedoborów żywności

Przez Alex Newman 26 lipca 2022 r. Zaktualizowano: 27 lipca 2022 r.

Nasilający się atak regulacyjny na producentów rolnych od Holandii i Stanów Zjednoczonych po Sri Lankę i nie tylko jest ściśle związany z celami zrównoważonego rozwoju ONZ “Agenda 2030” i partnerami ONZ na Światowym Forum Ekonomicznym (WEF), wielu ekspertów powiedziało The Epoch Times.

Rzeczywiście, kilka z 17 Celów Zrównoważonego Rozwoju ONZ (SDG) jest bezpośrednio związanych z polityką, która ściska rolników, ranczerów i dostawy żywności na całym świecie.

Członkowie Wysokiego Szczebla Komunistycznej Partii Chin (KPCh) w systemie ONZ pomogli stworzyć cele zrównoważonego rozwoju i obecnie pomagają kierować wdrażaniem globalnego planu przez organizację, udokumentował wcześniej The Epoch Times.

Wielu ekspertów twierdzi, że jeśli nie zostanie to powstrzymane, wspierana przez ONZ polityka zrównoważonego rozwoju w rolnictwie i produkcji żywności doprowadzi do dewastacji gospodarczej, niedoborów krytycznych towarów, powszechnego głodu i dramatycznej utraty wolności jednostki.

Już teraz miliony ludzi na całym świecie borykają się z niebezpiecznymi niedoborami żywności, a urzędnicy na całym świecie twierdzą, że będą się one pogarszać w miarę upływu roku.

Za tym wszystkim kryje się program, powiedzieli eksperci The Epoch Times.

Nawet prywatna własność ziemi jest na celowniku, ponieważ globalna produkcja żywności i światowa gospodarka są przekształcane, aby osiągnąć globalne cele zrównoważonego rozwoju, pokazują dokumenty ONZ przejrzane przez The Epoch Times.

Jak wyjaśniła ONZ na swojej stronie internetowej poświęconej celom zrównoważonego rozwoju, cele przyjęte w 2015 r. “opierają się na dziesięcioleciach pracy krajów i ONZ”.

Jednym z pierwszych spotkań definiujących agendę “zrównoważonego rozwoju” była Konferencja ONZ w sprawie Osiedli Ludzkich znana jako Habitat I, która przyjęła Deklarację z Vancouver.

Umowa stwierdzała, że “ziemia nie może być traktowana jako zwykłe dobro kontrolowane przez jednostki” i że prywatna własność ziemi jest “głównym instrumentem akumulacji i koncentracji bogactwa, a zatem przyczynia się do niesprawiedliwości społecznej”.

“Publiczna kontrola użytkowania gruntów jest zatem niezbędna”, napisano w deklaracji ONZ, preludium do niesławnej “prognozy” Światowego Forum Ekonomicznego, że do 2030 r. “nie będziesz niczego posiadał”.

Od tego czasu liczne agencje i urzędnicy ONZ przedstawili swoją wizję “zrównoważonego rozwoju”, w tym wezwania do drastycznych ograniczeń energii, spożycia mięsa, podróży, przestrzeni życiowej i dobrobytu materialnego.

Eksperci, z którymi rozmawiał The Epoch Times, twierdzą, że niektórzy z najbogatszych i najpotężniejszych przywódców korporacyjnych na świecie współpracują z komunistami w Chinach i innych krajach, starając się scentralizować kontrolę nad produkcją żywności i zmiażdżyć niezależnych rolników i ranczerów.

WEF, sieć dużych międzynarodowych przedsiębiorstw, która ściśle współpracuje z KPCh, jest “strategicznym partnerem” ONZ w Agendzie 2030.

Rosnąca regulacja produkcji żywności, a nawet wysiłki na rzecz zamknięcia wielu gospodarstw i rancz pojawiają się, gdy urzędnicy na całym świecie, tacy jak prezydent USA Joe Biden i szef Światowego Programu Żywnościowego ONZ David Beasley, ostrzegają przed zbliżającymi się niedoborami żywności na całym świecie.

Ale zamiast łagodzić restrykcje i zachęcać do większej produkcji, zachodnie rządy i wiele rządów zależnych od pomocy zaciskają jeszcze mocniej.

Holenderscy rolnicy, już w punkcie krytycznym, odpowiedzieli tego lata masowymi ogólnokrajowymi protestami. Nastąpiło to po gwałtownych zamieszkach na Sri Lance związanych z niedoborami żywności spowodowanymi polityką rządu.

Rządy i organizacje międzynarodowe przytaczają różne preteksty do polityki, począwszy od zwiększenia “zrównoważonego rozwoju” i ochrony różnych gatunków flory i fauny, po promowanie “sprawiedliwości ekonomicznej”, a nawet zwracanie ziem rdzennym ludom.

Jednak według krytyków polityki celem nie jest ochrona środowiska ani walka ze zmianami klimatu. Zamiast tego eksperci ostrzegają, że narracja “zrównoważonego rozwoju” i inne uzasadnienia są narzędziem do uzyskania kontroli nad żywnością, rolnictwem i ludźmi.

“Ostatecznym celem tych wysiłków jest zmniejszenie suwerenności zarówno poszczególnych narodów, jak i ludzi” – powiedział Craig Rucker, przewodniczący Komitetu na rzecz Konstruktywnego Jutra (CFACT), organizacji zajmującej się polityką publiczną specjalizującej się w kwestiach środowiskowych i rozwojowych.

“Intencją tych, którzy forsują ten program, nie jest uratowanie planety, jak twierdzą, ale zwiększenie kontroli nad ludźmi”, powiedział The Epoch Times, dodając, że celem jest scentralizowanie władzy na poziomie krajowym, a nawet międzynarodowym.

Cele zrównoważonego rozwoju ONZ – Agenda 2030

Cele Zrównoważonego Rozwoju ONZ, często określane jako Agenda 2030, zostały przyjęte w 2015 roku przez organizację i jej państwa członkowskie jako przewodnik po “transformacji naszego świata”. Okrzyknięte “głównym planem dla ludzkości” i globalną “deklaracją współzależności” przez najwyższych urzędników ONZ, 17 celów obejmuje 169 celów obejmujących każdy aspekt gospodarki i życia.

“Wszystkie kraje i wszystkie zainteresowane strony, działając we współpracy partnerskiej, wdrożą ten plan”, deklaruje preambuła dokumentu, wielokrotnie zauważając, że “nikt nie pozostanie w tyle”.

Między innymi plan ONZ wzywa do krajowej i międzynarodowej redystrybucji bogactwa w Celu 10, a także “fundamentalnych zmian w sposobie, w jaki nasze społeczeństwa produkują i konsumują towary i usługi”.

Wykorzystanie rządu do przekształcenia całej działalności gospodarczej jest kluczową częścią celów zrównoważonego rozwoju, a Cel 12 wymaga “zrównoważonych wzorców konsumpcji i produkcji”.

Wśród celów szczegółowych nakreślonych w celu 12 jest kilka bezpośrednio związanych z polityką rolną, która osłabia produkcję żywności. Należą do nich “zrównoważone zarządzanie i efektywne wykorzystanie zasobów naturalnych”.

Być może ważniejsze jest to, że dokument wymaga “przyjaznego dla środowiska zarządzania chemikaliami i wszystkimi odpadami przez cały ich cykl życia, zgodnie z uzgodnionymi ramami międzynarodowymi”.

W rezultacie ludzie, a zwłaszcza rolnicy, muszą “znacznie ograniczyć ich uwalnianie do powietrza, wody i gleby, aby zminimalizować ich niekorzystny wpływ na zdrowie ludzkie i środowisko”.

Inne cele zrównoważonego rozwoju, które są bezpośrednio związane z tym, co krytycy nazywają “wojną z rolnikami”, obejmują cel 14, który dotyczy “wszelkiego rodzaju zanieczyszczeń mórz, w szczególności pochodzących z działalności lądowej, w tym … zanieczyszczenie substancjami odżywczymi.” ONZ regularnie opisuje rolnictwo i produkcję żywności jako zagrożenie dla oceanu.

Organizacja Narodów Zjednoczonych ds. Wyżywienia i Rolnictwa (FAO), kierowana przez byłego wiceministra rolnictwa i spraw wiejskich KPCh Qu Dongyu, pomaga przewodzić oskarżeniu.

W swoim raporcie z 2014 r. “Building a Common Vision for Sustainable Food and Agriculture: Principles and Approaches” agencja ONZ wzywa do drastycznych ograniczeń w stosowaniu nawozów, pestycydów, emisji i wody w sektorze rolnym.

Jako przykład tego, jak rolnictwo musi zostać zreformowane, aby zostało uznane za zrównoważone przez ONZ, raport FAO stwierdza, że “nadmierne stosowanie nawozów azotowych jest główną przyczyną zanieczyszczenia wody i emisji gazów cieplarnianych”.

FAO z siedzibą w Rzymie nie odpowiedziała na prośbę o komentarz.

Innym z 17 celów zrównoważonego rozwoju mających bezpośredni wpływ na rolnictwo i produkcję żywności jest cel 2, z jego wezwaniami do “zrównoważonego rolnictwa” i “zrównoważonej produkcji żywności”.

Tymczasem cel 6 wzywa do “zrównoważonego zarządzania wodą”, co obejmuje różne cele związane z wykorzystaniem wody w rolnictwie i spływem.

Ponieważ przywódcy ONZ postrzegają rolnictwo i produkcję żywności jako kluczowe czynniki przyczyniające się do tego, co nazywają zmianami klimatycznymi spowodowanymi przez człowieka, Cel 13 jest również ważny. Wzywa rządy do “włączenia środków dotyczących zmian klimatu do krajowych polityk, strategii i planowania”.

Cel 15, który dotyczy zrównoważonego wykorzystania ekosystemów lądowych, ma również wiele celów, które wpływają na rolnictwo i produkcję żywności.

Na całym świecie rządy krajowe i regionalne współpracują z agencjami ONZ w celu wdrożenia tych celów zrównoważonego rozwoju w rolnictwie i innych sektorach.

Na przykład, w odpowiedzi na porozumienia ONZ dotyczące różnorodności biologicznej, Unia Europejska uchwaliła różne wspierane przez ONZ programy na rzecz różnorodności biologicznej, takie jak Natura 2000 i unijna strategia ochrony różnorodności biologicznej na 2030 r., Które zostały przywołane przez rząd holenderski i inne osoby w ich polityce rolnej.

ONZ chwali się również publicznie swoją rolą w narzucaniu celów zrównoważonego rozwoju na Sri Lance i innych krajach cierpiących z powodu niedoborów żywności i katastrof gospodarczych związanych z tymi samymi globalnymi programami zrównoważonego rozwoju.

Na całym świecie prawie każdy rząd krajowy twierdzi, że włącza cele zrównoważonego rozwoju do własnych przepisów i regulacji.

Światowe Forum Ekonomiczne “Partnerstwo”

Obok ONZ są różne “interesariusze”, którzy mają kluczowe znaczenie dla wdrażania polityki zrównoważonego rozwoju poprzez “partnerstwa publiczno-prywatne”.

Sercem tych wysiłków jest WEF, który od 2020 roku popycha całkowitą transformację społeczeństwa znaną jako “Wielki Reset”. W 2019 roku WEF podpisał “strategiczne partnerstwo” z ONZ w celu realizacji Agendy 2030 w globalnej społeczności biznesowej.

W oficjalnym porozumieniu określono “obszary współpracy w celu pogłębienia zaangażowania instytucjonalnego i wspólnego przyspieszenia realizacji Agendy na rzecz zrównoważonego rozwoju 2030”.

Wielu kluczowych urzędników stojących za Agendą 2030, w tym czołowi przywódcy ONZ, tacy jak obecny sekretarz generalny António Guterres – samozwańczy socjalista – również współpracuje z WEF od dziesięcioleci.

Tymczasem WEF jasno określił swoje cele. Niedawno uruchomiła “Food Action Alliance” (FAA), która potwierdza na swojej stronie internetowej, że Agenda 2030 “informuje o ambicjach FAA, aby zapewnić trwałą i długoterminową platformę dla wielostronnych działań w systemach żywnościowych w celu osiągnięcia celów zrównoważonego rozwoju”.

Wraz ze szczytem SYSTEMÓW ŻYWNOŚCIowych ONZ we wrześniu 2021 r., FAA WEF opublikowała raport przedstawiający własny “program przywództwa na rzecz współpracy wielu zainteresowanych stron w celu przekształcenia systemów żywnościowych“.

Dokument podsumowuje między innymi spostrzeżenia FAA na temat “wspierania transformacyjnych partnerstw w zakresie systemów żywnościowych i jego propozycji wartości poza szczytem systemów żywnościowych ONZ 2021 w kierunku osiągnięcia celów zrównoważonego rozwoju ONZ”.

Publiczne obawy WEF dotyczące transformacji rolnictwa i dostaw żywności sięgają co najmniej ponad dekady.

We współpracy z różnymi firmami WEF opublikował raport z 2010 r. przedstawiający “nową wizję rolnictwa”, która zawierała “mapę drogową dla interesariuszy”. Wiele z największych na świecie firm spożywczych, które dominują na rynku i posiadają niezliczone popularne marki, jest zaangażowanych.

Strona internetowa WEF jest pełna informacji rzekomo uzasadniających całkowitą transformację dostaw żywności przez “interesariuszy”.

“Ponieważ globalne systemy żywnościowe stają się coraz bardziej wzajemnie powiązane, wymagana będzie skuteczna koordynacja między zróżnicowanym zestawem interesariuszy”, mówi WEF na swojej platformie “Strategic Intelligence“, często powołując się na FAO jako źródło.

“Potencjał do opracowania nowych, systemowych podejść do systemów żywnościowych, które obejmują zróżnicowaną gamę interesariuszy, stwarza możliwości pomocy w zrównoważonym wyżywieniu świata w przyszłości”.

Częste odniesienia organizacji do “interesariuszy” odnoszą się do rządów, firm i tak zwanych organizacji pozarządowych, które często są finansowane przez te same firmy i rządy. Wszyscy pracują razem nad tą kwestią.

Na przykład WEF chwali się, że wprowadził korporacyjnych gigantów, takich jak Coca-Cola i Unilever, do promowania “bardziej zrównoważonej przyszłości”.

Fundacja Rockefellera, która niedawno opublikowała raport na temat “Resetowania stołu” i “Przekształcania amerykańskiego systemu żywnościowego”, jest również kluczowym graczem.

“Centra Innowacji Żywnościowych” WEF na całym świecie mają być główną częścią tej globalnej transformacji.

Przemawiając do Światowego Forum Ekonomicznego na temat “transformacji systemów żywnościowych i użytkowania gruntów” podczas zeszłorocznego Tygodnia Agendy w Davos, holenderski premier Mark Rutte ogłosił, że Holandia będzie gospodarzem “Globalnego Sekretariatu Koordynacyjnego Światowych Centrów Innowacji ŻywnościOwych”.

Sekretariat, powiedział, “połączy wszystkie inne centra innowacji żywnościowych”, aby ułatwić tworzenie “partnerstw, których potrzebujemy”.

Ani WEF, ani Fundacja Rockefellera nie odpowiedziały na prośby o komentarz na temat ich roli w Agendzie 2030 i polityki rolnej prowadzonej na całym świecie.

Inne organizacje i podmioty zaangażowane w działania obejmują potężne fundacje zwolnione z podatku, takie jak Fundacja Gatesów, rządy regionalne w stylu UE mnożące się na całym świecie oraz różne grupy przez nie finansowane.

Ściskanie rolników – i zaopatrzenie w żywność

Na całym świecie polityka rządu zgodna z celami zrównoważonego rozwoju ONZ ściska rolników – zwłaszcza mniejszych, niezależnych producentów, którzy nie są w stanie wchłonąć dodatkowych kosztów dodatkowych regulacji i kontroli.

Świętując idee zrównoważonego rozwoju ONZ, niedawno obalony prezydent Sri Lanki Gotabaya Rajapaksa ogłosił na szczycie klimatycznym ONZ COP26 w 2021 r., że jego rząd zakazuje nawozów chemicznych i pestycydów.

“Sri Lanka niedawno ograniczyła import nawozów chemicznych, pestycydów i środków chwastobójczych z powodu obaw o zdrowie publiczne, zanieczyszczenia wody, degradacji gleby i wpływu na różnorodność biologiczną” – powiedział Rajapaksa światowym przywódcom, co spotkało się z powszechnym uznaniem.

“Chociaż sprzeciwiają się temu zakorzenione lobby, stworzyło to możliwości innowacji i inwestycji w rolnictwo ekologiczne, które w przyszłości będzie zdrowsze i bardziej zrównoważone”.

W rzeczywistości, mimo że zostały one natychmiast wycofane, polityka ta spowodowała katastrofalne niedobory żywności, powszechny głód i ostatecznie powszechną rewoltę, która obaliła prezydenta i jego rząd.

W 2019 r. socjalistyczny rząd Sri Lanki nawiązał również współpracę z Programem Środowiskowym ONZ w celu ustanowienia Globalnej Kampanii Azotowej ONZ, która promuje wspieraną przez ONZ politykę dotyczącą azotu, która obecnie rozprzestrzenia się na całym świecie.

W Holandii, siedzibie sekretariatu WEF “Food Innovation Hub”, władze narzucają politykę azotową, która ma zdziesiątkować wysoce produktywny sektor rolny w kraju. Plany obejmują również powszechne wywłaszczanie gospodarstw rolnych.

“Plany wywłaszczenia gabinetu są wręcz wypowiedzeniem wojny sektorowi rolnemu” – powiedział holenderski poseł Gideon van Meijeren z partii Forum na rzecz Demokracji, cytowany przez De Dagelijkse Standaard. “Pod fałszywym pretekstem rolnicy są okradani ze swojej ziemi, wielowiekowe gospodarstwa są burzone, a rodziny rolników są całkowicie niszczone”.

Eksperci ostrzegali przed niebezpiecznymi konsekwencjami wynikającymi z takiej polityki zrównoważonego rozwoju, w tym niedoborami żywności, gwałtownie rosnącymi cenami, niepokojami społecznymi i innymi.

“Możesz zobaczyć zieloną, zrównoważoną przyszłość, oglądając teraz Holandię i Sri Lankę” – powiedział Bonner Cohen, starszy pracownik National Center for Public Policy Research, w rozmowie z The Epoch Times.

A jednak agenda szybko się rozprzestrzenia. Kanadyjskie władze federalne ogłosiły w zeszłym tygodniu podobne ograniczenia dotyczące nawozów i azotu po wprowadzeniu ograniczeń w produkcji energii, wywołując oburzenie urzędników prowincjonalnych i rolników.

W Irlandii, Wielkiej Brytanii i innych krajach europejskich różne podmioty rządowe również pracują nad ograniczeniem produkcji rolnej w ramach programów zrównoważonego rozwoju.

Tymczasem, oprócz kontynuowania polityki, która płaci rolnikom, aby nie uprawiali żywności, administracja Bidena stara się narzucić wspierane przez WEF wskaźniki “Środowiskowe, społeczne, ładu korporacyjnego” i raporty na temat firm za pośrednictwem amerykańskiej Komisji Papierów Wartościowych i Giełd.

Stowarzyszenia rolnicze i ponad 100 członków Kongresu twierdzi, że plan doprowadziłby do bankructwa właścicieli małych i średnich gospodarstw, którzy nie byliby w stanie spełnić wymogów sprawozdawczości klimatycznej, aby prowadzić interesy z firmami publicznymi, nawet gdy świat zmierza w kierunku powszechnych niedoborów żywności.

Po części eksperci twierdzą, że nacisk na tego rodzaju politykę wynika z tego, że ci, którzy je narzucają, są w dużej mierze odizolowani od szkód, które powodują.

“Globalne elity w rządzie, organizacje ponadnarodowe, korporacyjne zarządy – dobrze reprezentowane w WEF – są tak pochłonięte sygnalizowaniem cnoty klimatycznej, z której wielu ma nadzieję skorzystać finansowo poprzez inwestycje w zieloną energię, że powoli zauważają, że są całkowicie oderwani od rzeczywistości” – powiedział Cohen z National Center for Public Policy Research, który specjalizuje się w kwestiach środowiskowych.

“Niewielu z tych, którzy nakładają przepisy na rolników, kiedykolwiek postawiło stopę na farmie. Dzięki władzy i bogactwu, które ci ludzie już posiadają, są chronieni przed konsekwencjami błędnej polityki, którą narzucają reszcie świata. Ten ciężar ponoszą zwykli ludzie na całym świecie, o których tłum w Davos i ich partnerzy w zbrodni nic nie wiedzą.

Małe, niezależne gospodarstwa zagrożone: eksperci

Katastrofa na Sri Lance oferuje zapowiedź tego, co stanie się ze Stanami Zjednoczonymi i Europą, jeśli decydenci będą nadal przestrzegać agendy zrównoważonego rozwoju ONZ, według Sterlinga Burnetta, który ma doktorat z etyki środowiskowej i prowadzi organizację non-profit Heartland Institute’s Arthur B. Robinson Center on Climate and Environmental Policy.

“To nie jest wojna z rolnictwem; to wojna z drobnym rolnictwem i niezależnymi rolnikami” – powiedział w wywiadzie dla “The Epoch Times”. “To wojna na rzecz elitarnego, wielkoskalowego przemysłu rolnego”.

Mimo że cele zrównoważonego rozwoju ONZ mówią o pomaganiu “małym producentom żywności”, Burnett argumentował, że niezależne gospodarstwa i rancza znajdują się na celowniku ONZ, aby pomóc skonsolidować kontrolę nad dostawami żywności.

Decydenci są “w kieszeni” głównych interesów korporacyjnych, w tym Conagra, BlackRock, State Street, Vanguard i innych, powiedział.

“Równie szybko wszyscy ich mali konkurenci wypadliby z biznesu” – powiedział, powtarzając obawy wyrażone przez wielu innych ekspertów.

Dyrektor generalny BlackRock Larry Fink, którego firma zarządza większą ilością pieniędzy niż jakakolwiek inna firma na świecie, “chce narzucić swoje wartości firmom wykorzystującym pieniądze innych ludzi”, powiedział Burnett.

Fink, który zasiada w zarządzie potężnej Rady Stosunków Zagranicznych i ściśle współpracuje z WEF, jest kluczowym architektem nacisku na narzucenie amerykańskich firmom wskaźników “środowiskowych, społecznych, zarządzania”.

“To są superbogaci, którzy narzucają swoje wartości reszcie z nas” – powiedział Burnett, wskazując na tych, którzy, jak mówi, są szczęśliwi ze współpracy z komunistami nad tym wysiłkiem.

“Jeśli chodzi o Światowe Forum Ekonomiczne, nie można mieć Wielkiego Resetu, jeśli nie zresetujesz dostaw żywności, ponieważ żywność jest niezbędna dla wszystkich” – powiedział. Stalin uznał to: ktokolwiek kontroluje żywność, kontroluje ludzi. To samo z energią”.

Gdy ceny wzrosną, a rolnicy zbankrutują, duże korporacje, w porozumieniu z rządami i organizacjami międzynarodowymi, pozbędą się kupy.

W międzyczasie, jak ostatnio widać na Sri Lance, głodni ludzie zepchnięci na skraj przepaści prawdopodobnie zareagują.

“Ludzie nie głodowali 6 stycznia” – powiedział Burnett, odnosząc się do protestu i wyłomu na Kapitolu USA 6 stycznia 2021 r. “Kryzys łańcucha dostaw ma miejsce, półki już pustoszeją, a kiedy ludzie są głodni, nie będą siedzieć i nic nie robić”.

Założyciel i prezes American Policy Center Tom DeWeese, czołowy ekspert i krytyk koncepcji zrównoważonego rozwoju ONZ, ostrzegł, że wojna z rolnikami jest częścią szerszego programu pozbawienia ludzi wolności.

“Zawsze w przeszłości, kiedy tyrańskie siły chciały rządzić światem, budowały armie i najeżdżały, łamały rzeczy, zabijały ludzi i zmuszały do podporządkowania” – powiedział DeWeese w wywiadzie dla The Epoch Times. “Mamy teraz do czynienia z diaboliczną siłą, która wymyśliła sposób, aby zmusić nas do dobrowolnego oddania naszych wolności i pomóc im nas podporządkować.

“Co może być tak potężnym narzędziem? Zagrożenie armagedonem środowiskowym” – powiedział, wskazując na narrację o zmianach klimatu jako najlepszy przykład.

Powołując się na licznych urzędników ONZ i dokumenty, DeWeese mówi, że celem nie jest ratowanie klimatu, ale przekształcenie planety i scentralizowanie kontroli nad ludnością.

Oprócz ONZ i WEF, duże firmy, takie jak Vanguard i BlackRock, pracują nad przejęciem i kontrolą dostaw żywności.

Już teraz garstka firm, w których te dwie firmy inwestycyjne są głównymi akcjonariuszami, dominuje w globalnym przemyśle spożywczym i napojów. Przejmując rolnictwo, będą kontrolować to wszystko.

“Celem jest posiadanie całkowitej kontroli nad produkcją żywności”, powiedział, zauważając, że starają się posiadać wszystkie nasiona, a nawet uprawiać syntetyczne mięso w zakładach, które są już wspierane finansowo przez Billa Gatesa i innych miliarderów.

Genetycznie modyfikowane uprawy są również wysoko na liście priorytetów.

ONZ, WEF i inni również się naprzód w promowaniu owadów i chwastów jako pożywienia. W całym świecie zachodnim zakłady produkcji białek owadzich pojawiają się szybko.

Ale robi się jeszcze mroczniej, mówi DeWeese.

“Jeśli ludzie głodują, są znacznie łatwiejsi do podporządkowania” – powiedział, dodając, że wyludnienie i kontrola nad ludzkością są na porządku dziennym globalnych elit od dziesięcioleci.

“Wojna z rolnikami” pojawia się również wśród tego, co krytycy opisali jako wspieraną przez rząd “wojnę z energią”, która wpływa na rolnictwo i praktycznie każdy inny sektor.

Obejmuje to ograniczenie poszukiwań energii, zamykanie elektrowni, pobieranie specjalnych opłat i podatków oraz inne polityki, które spowodowały gwałtowny wzrost kosztów w całym świecie zachodnim, choć nie w miejscach takich jak Chiny.

Eksperci, z którymi rozmawiał The Epoch Times, wezwali Amerykanów do przeciwstawienia się wojnie z rolnikami i wspieranej przez ONZ polityce zrównoważonego rozwoju przy użyciu różnych środków. Obejmują one zaangażowanie polityczne, przyjęcie różnych nawyków zakupowych, znalezienie alternatywnych źródeł żywności, takich jak lokalni rolnicy, i inne środki.

Urzędnicy ONZ nie odpowiedzieli na prośby o komentarz.

Alex Newman

Alex Newman jest niezależnym współpracownikiem. Newman jest wielokrotnie nagradzanym międzynarodowym dziennikarzem, pedagogiem, autorem i konsultantem, który jest współautorem książki “Crimes of the Educators: How Utopians Are Using Government Schools to Destroy America’s Children”. Jest dyrektorem wykonawczym Public School Exit, pełni funkcję dyrektora generalnego Liberty Sentinel Media i pisze dla różnych publikacji w Stanach Zjednoczonych i za granicą.

Opublikowano za: https://www.theepochtimes.com/un-and-world-economic-forum-behind-global-war-on-farmers-experts_4622598.html?utm_source=partner&utm_campaign=ZeroHedge