dr Ryszard Ślązak Rozdział IV 4.1   Doradztwo prywatyzacyjne W poprzednich rozdziałach przedstawiono opis prowadzonej polityki prywatyzacyjnej w pierwszym etapie lat1990-94, jako narzędzia do zmiany systemu socjalistycznej gospodarki centralnie planowanej na kapitalistyczną gospodarkę wolnorynkową. Okres ten kończy się denominacją złotego, wprowadzonej w 1995 roku. Niżej prezentujemy wpływy ze sprzedaży prywatyzacyjnej przedsiębiorstw/spółek państwowych, jako że sprzedaż zakładów pracy kapitałowi zagranicznemu, miała być głównym źródłem dopływu kapitału wolnodewizowego do kraju. Jak zakładano, że dzięki jego napływowi gospodarka miała się szybciej rozwijać i już jako wolnorynkowa.  W założeniach i w prezentacji autorom nowej polityki ekonomicznej zupełnie umknęły z pola widzenia koszty przeprowadzenia gospodarki na tory wolnorynkowe, a głównie koszty przeprowadzania powszechnej prywatyzacji we wszystkich dwudziestu dwu branżach gospodarki i w sektorze rolnym. Uzupełniając te luki, w pracy zostaną wykazane koszty prywatyzacji w dotychczas przemilczanym w literaturze ekonomicznej w przedmiocie doradztwa prywatyzacyjnego, stanowiącego na zamówienie władz, jako usługa w doradztwie prywatyzacyjnym. Prezentacja danych zawiera koszty obsługi prywatyzacyjnej danego państwowego podmiotu gospodarczego oraz koszty obsługi, doradztwa świadczonego przez firmy zagraniczne i krajowe organom władzy gospodarczej.  W obsłudze tej występowało przygotowywanie wszelkiego rodzaju analiz i raportów przed prywatyzacyjnych i opis /instrukcyjny/ samego przebiegu procesu prywatyzacji, każdego prywatyzowanego przedsiębiorstwa, wycena polskich firm, czy nawet ustalanie ceny jaką powinien zapłacić za polska firmę zagraniczny nabywca, w jakiej walucie, i czy jednorazowo czy w systemie ratalnym. W dokumentacji państwowej obsługę procesu prywatyzacji nazwano doradztwem prywatyzacyjnym. Ponoszone koszty tych usług świadczonych dla władzy, ostatecznie obciążały państwo, bo na ich pokrycie minister finansów uzyskał w roku 1991 kredyt dolarowy w Banku Światowym, z którego pokrywano te zobowiązania i dokonywano płatności na zagranicę.   Ten rodzaj usług, zwany doradztwem prywatyzacyjnym, był realizowany w znaczącej większości przez różnorodne firmy z różnych krajów zachodnioeuropejskich i Ameryki Północnej. Oprócz instytucjonalnego zagranicznego doradztwa prywatyzacyjnego, byli zagraniczni doradcy zatrudnieni w Ministerstwie Finansów i w innych resortach.   Najliczniejsza grupa była zatrudniona w Ministerstwie Finansów. Jako doradcy ministra byli włączani do procedur prywatyzacyjnych prowadzonych w Ministerstwie Przekształceń Własnościowych, lub w innych resortach dokonujących prywatyzacji swoich branżowych przedsiębiorstw? Przykładowo w Ministerstwie Współpracy Gospodarczej z Zagranica, które pełniło funkcje nadzoru właścicielskiego nad przedsiębiorstwami handlu zagranicznego, które w końcu lat 1980-tych były przekształcane w spółki z o.o. i MWGzZ, jako większościowy w nich udziałowiec prowadził procedury prywatyzacyjne przedsiębiorstw handlu zagranicznego, /phz/. Procedury te polegały na przygotowaniu dokumentacji prywatyzacyjnej, przez firmy doradcze. Dla przeprowadzenia tych procedur był powolny w tym ministerstwie zespół ds. prywatyzacji phz, ulokowany w ramach departamentu ekonomicznego MWGzZ. Zadaniem tego zespołu było pilnowanie terminów opracowywania materiałów, analiz i ekspertyz prywatyzacyjnych wykonywanych przez firmy zagraniczne, i ich ocena przydatności dla opracowania wniosku MWGzZ, kierowanego do Ministerstwa Przekształceń Własnościowych dla dokonania aktu sprzedaży danego phz. W zespole tym byli pracownicy, przedstawiciele różnych departamentów MWGzZ, w którym także pracowali przedstawiciele zagranicznych firm doradczych zaangażowani … Czytaj dalej Wywłaszczenie z przemysłu narodowego. Doradztwo prywatyzacyjne – część 6