Przez Michael sobota, Czerwiec 18, 2022
Zadowalaj się tym wywiadem.
Michael Hudson, Shepheard Walwyn nagranie 23 maja 2022
Część pierwsza
Część druga tutaj.
https://www.youtube.com/watch?v=I-xWgLertkg
Jonathan Brown
Michael, witamy w podcaście.
Michael Hudson
Dobrze jest tu być. Nie mogę się doczekać.
Jonathan Brown
Michael, myślę, że masz jedno z najbardziej niezwykłych wychowań i podróży do ekonomii. Chciałem tylko dać naszym słuchaczom pewne poczucie tego, jak przeszedłeś od bycia chrześniakiem Lwa Trockiego aż do tego, co uważam za prawdopodobnie najważniejszego ekonomistę na świecie.
Michael Hudson 00:23
Nie ma tam bezpośredniej przyczynowości, której można by się spodziewać. Nigdy nie studiowałem ekonomii w college’u, ponieważ poszedłem do szkoły na Uniwersytecie w Chicago. Wiemy, że na uniwersytecie byli studenci, którzy byli w tej szkole biznesu. Byli to tak dziwni ludzie, że nigdy nawet nie myśleliśmy o tym, by się do nich zbliżyć, ponieważ było w nich coś nieziemskiego, coś abstrakcyjnego.
Ukończyłem język niemiecki i historię kultury, ponieważ kierownikiem Katedry Historii Kultury był Matthijs Jolles, niemiecki profesor i tłumacz von Clausewitza o wojnie. W tamtym czasie moim zamiarem było zostać muzykiem. Musiałem nauczyć się niemieckiego, aby czytać dzieła Heinricha Schenkera. W teorii muzyki moi nauczyciele byli Niemcami. A jeśli chodzi o historię kultury, większość książek, które czytałem, była w języku niemieckim. Niemieccy profesorowie byli również kierownikami Wydziału Literatury Porównawczej i innych wydziałów. Oznaczało to, że mogłem wziąć udział we wszystkich kursach, których chciałem, w stylu kafeteryjnym na uniwersytecie.
Musiałem iść do pracy, kiedy skończyłem studia. Poszedłem na jakiś czas do pracy w reklamie direct mail dla American Technical Society, wydawcy oddalonego o jedną przecznicę od uniwersytetu, a następnie poszedłem do pracy dla Free Press, kierowanej przez Jerry’ego Kaplana, trockistowskiego zwolennika Maxa Shachtmana. Chciał mnie wysłać do Nowego Jorku, abym pomógł założyć tam Wolną Prasę.
Wkrótce po przyjeździe do Nowego Jorku zmarła wdowa po Trockim. A Max Shachtman był wykonawcą jej majątku. Pomyślał, że powinienem sam zająć się publikowaniem. Miałem już prawa autorskie do George’a Lukacsa, węgierskiego marksisty i próbowałem zdobyć fundusze dla firmy wydawniczej z dziełami Trockiego i innymi dziełami. Pisałem historię muzyki i teorii sztuki. I nie trzeba dodawać, że nie dostałem żadnych funduszy, ponieważ nikt nie był w ogóle zainteresowany publikacją dzieł Trockiego. Próbowałem nawet nakłonić Dwighta Eisenhowera do napisania wstępu do jego dokumentów wojskowych, nie zadziałało.
Namawiano mnie do spotkania z Terence’em McCarthym, ojcem dziewczyny jednego z moich kolegów ze szkoły, Gavina MacFadyena. Był pierwszym anglojęzycznym tłumaczem pierwszej historii myśli ekonomicznej, która została napisana: Teorie wartości dodatkowej Karola Marksa (Mehrwert), przeglądając teorię wartości ekonomii klasycznej. Terence powiedział, że pomógłby mi poprowadzić mnie w myśleniu ekonomicznym, gdybym zrobił doktorat z ekonomii i poszedł do pracy na Wall Street, aby zobaczyć, jak działa świat. Ale musiałem przeczytać całą bibliografię w Teoriach wartości dodatkowej Marksa. Musiałem więc zacząć kupować książki, a skończyłem pracując na uboczu z jednym z przedrukowawców, Augustusem Kellym, który przedrukowywał wielu klasycznych ekonomistów. Był socjalistą. W Nowym Jorku byli inni dealerzy: Samuel Ambaras, Sydney Millman. Zacząłem kupować wszystkie 19-wieczne klasyczne książki ekonomiczne, które mogłem i był to jedyny sposób, w jaki mogłem uzyskać kopie.
Wieczorem brałem udział w zajęciach dla absolwentów, pracując przez trzy lata w banku, Savings Banks Trust Company. Był to bank komercyjny, ale działał jako bank centralny dla kas oszczędnościowych, które w Ameryce finansują kredyty hipoteczne. Wszystkie ich oszczędności są reinwestowane w kredyty hipoteczne. Tak więc przez trzy lata moim zadaniem było śledzenie rynku nieruchomości, rynku kredytów hipotecznych, stóp procentowych, finansowania kredytów hipotecznych, wzrostu aktywów przez kasy oszczędnościowe, a wszystko to rosło w procentach składanych. Cały wzrost oszczędności w nowojorskich kasach oszczędnościowych na początku lat 1960-tych, był po prostu naliczaniem dywidend. Więc miałbyś funkcję skokową w czasie dywidendy co kwartał, rosnąc wykładniczo. Nie było prawie żadnego nowego napływu oszczędności. To tak, jakbyś właśnie zostawił określoną ilość oszczędności w 1945 roku i pozwolił jej wzrosnąć wykładniczo. Cały ten wzrost oszczędności został ponownie przetworzony na rynek nieruchomości.
Nowojorskie banki chciały rozszerzyć swój rynek, aby nie mogły po prostu licytować cen mieszkań w Nowym Jorku. Zdobyli prawo do pożyczania poza stanem, zwłaszcza z Florydy. Więc moja praca polegała w zasadzie na tym, że ceny nieruchomości były tym, co pożyczyłby bank. W tym czasie banki nie pożyczyłyby ci kredytu hipotecznego, jeśli obsługa zadłużenia przekraczała 25% twoich dochodów. I trzeba było wyłożyć zwykle 30% ceny zakupu jako zaliczkę, ale ewentualnie 10%. Więc mieszkania były niedrogie. Możesz kupić naprawdę ładny dom za 20 lub 30 000 USD. Teraz kosztuje 400 000 USD, aby kupić tylko jednopokojowe mieszkanie w kondominium.
Kupiłem dom za 1 $ w dół – to było 45 000 $ w sumie. Zaciągnąłem kredyt hipoteczny od Chase’a za połowę ceny, a druga połowa to kredyt hipoteczny na zakup. Więc to było łatwe dla każdego, kto dostał dom w Nowym Jorku w tym czasie. Mieszkania były łatwo dostępne.
Po ukończeniu studiów doktoranckich zmieniłem pracę. Moim prawdziwym zainteresowaniem w tamtym czasie były finanse międzynarodowe i bilans płatniczy. Poszedłem więc do pracy w Chase Manhattan jako ekonomista bilansu płatniczego. Było to w czasach, gdy bilans płatniczy, a nawet analiza bilansu nie były nauczane w szkołach. To było bardzo wyspecjalizowane. Zdałem sobie sprawę, że to, czego mnie uczono, zwłaszcza w teorii monetarnej, nie miało nic wspólnego z tym, czego uczyłem się w praktyce.
Zdjęcie: Parrish Freeman na Unsplash
<h4>Kreacja pieniądza i deflacja długu</h4>
Na przykład w teorii monetarnej była to era Miltona Friedmana w latach 60. i 70. Uważał, że kiedy tworzy się więcej pieniędzy, to podnosi się ceny konsumpcyjne. Cóż, pomyślałem, że to oczywiście nie tak działa. Kiedy banki tworzą pieniądze, nie pożyczają ludziom na wydatki. Około 80% kredytów bankowych w Ameryce, podobnie jak w Anglii, to kredyty hipoteczne. Pożyczają pod zastaw nieruchomości już istniejących. Udzielają również pożyczek na fuzje i przejęcia korporacyjne, a do 1980 roku na przejęcia korporacyjne.
Efektem tego kredytu jest wzrost cen aktywów, a nie cen konsumpcyjnych. Można powiedzieć, że kreacja pieniądza faktycznie obniża ceny konsumpcyjne, bo 80% to wzrost cen mieszkań. Banki starają się zwiększyć swój rynek kredytowy, udzielając coraz więcej pożyczek na każdy rodzaj nieruchomości, niezależnie od tego, czy są to nieruchomości mieszkalne, czy komercyjne. Stale zwiększają udział długu w ogólnej cenie nieruchomości. Tak więc do 2008 roku można było kupić nieruchomość bez żadnych pieniędzy i wziąć 100% kredytu hipotecznego, czasem nawet 102 lub 103%, aby mieć wystarczająco dużo pieniędzy na opłacenie opłat za zamknięcie. Rząd nie ograniczył ilości pieniędzy, które bank mógł pożyczyć w zamian za dochód. Udział dochodów przeznaczonych na obsługę kredytu hipotecznego, który był gwarantowany federalnie, wzrósł do 43%. Cóż, to znacznie więcej niż 25%. To o 18% dochodu osobistego więcej w 2008 roku niż w 1960 roku – po prostu na spłatę odsetek od kredytu hipotecznego w celu uzyskania domu. Zdałem sobie więc sprawę, że to była deflacja. Im więcej pieniędzy musisz wydać na odsetki od kredytu hipotecznego, aby kupić dom, ponieważ ziemia i nieruchomości są finansowane, tym mniej pozostało ci do wydania na towary i usługi. Był to jeden z największych problemów, który spowalniał gospodarkę.
Cóż, było dla mnie oczywiste, że czynsz był wypłacany jako odsetki. Czynsz jest na spłatę odsetek. Kiedy rozmawiałem z różnymi deweloperami o kupowaniu budynków, mówili: “Cóż, staramy się kupować nasze budynki bez żadnych pieniędzy. Banki pożyczą nam pieniądze na zakup budynku i obliczą, ile wyniesie dochód z wynajmu? Ten dochód z wynajmu będzie zawierał tyle kredytu bankowego przy danej opłacie odsetkowej i pożyczy pieniądze na jego zakup. ” W ten sposób sfinansowano wynajem nieruchomości.
Finansowanie nieruchomości na kredyt oznacza zamianę dochodów z najmu w odsetki, a nie podatki.
Oznaczało to, że rolę, którą odegrali w 19 wieku właściciele, odgrywają teraz banki. W 19 wieku problemem byli nieobecni właściciele ziemscy, spadkobiercy watażków, którzy podbili Anglię lub inne kraje europejskie w średniowieczu. Miałeś dziedziczny czynsz. Cóż, teraz nasz czynsz został zdemokratyzowany. Ale został zdemokratyzowany na kredyt, ponieważ oczywiście jedynym sposobem, w jaki pracownik najemny może sobie pozwolić na zakup, jest kredyt. Dla inwestora można kupić całe budynki na kredyt.
Finanse przekształciły nieruchomości w wehikuł finansowy. Tak więc to właśnie oznacza czynsz za płacenie odsetek. Istnieje sektor symbiotyczny, finanse, ubezpieczenia i nieruchomości – sektor FIRE. To klucz do dzisiejszej finansjalizowanej gospodarki. Większość podatku od nieruchomości w Ameryce jest na poziomie lokalnym, ponieważ po wprowadzeniu podatku dochodowego nieruchomości komercyjne zostały zwolnione z podatku pod pretekstem, że budynki tracą na wartości, tak jakby w rzeczywistości nie rosły w cenie. Pozorem jest to, że zużywają się, mimo że właściciele zwykle płacą około 10% dochodu z wynajmu za naprawy i modernizacje, aby zapobiec zużyciu budynku.
Dzisiaj w Nowym Jorku, i jestem pewien, że w Londynie też, im starszy jest budynek, tym lepiej jest zbudowany. Deweloperzy mają bzdurne przepisy budowlane, więc im nowszy budynek, tym bardziej tandetnie jest zbudowany. Nazywają budynki luksusowymi nieruchomościami, co oznacza, że są zbudowane z naprawdę niezbyt grubymi ścianami. Myślę, że najbardziej w Nowym Jorku takim przykładem jest Trump Tower, który jest rodzajem modelu cienia, który nazywają luksusem. Jest bardzo drogi.
Zdjęcie: Caleb Russell na Unsplash
Akademicki program nauczania ekonomii uznaje bezproduktywny kredyt za żenujący, aby przyznać, że chociaż widziałem znaczenie finansów i nieruchomości, nic z tego nie zostało w ogóle omówione na uniwersyteckich kursach ekonomicznych. Udaje się to, ponieważ pieniądze są tworzone przez banki, pożyczające następnie inwestorom, którzy budują fabryki i zatrudniają siłę roboczą, aby produkować więcej. Zakłada się, że cały kredyt jest produktywny i bierze się go na finansowanie produktywnych inwestycji w formie materialnej akumulacji kapitału. Cóż, to była nadzieja w 19 wieku, a właściwie była rzeczywistość w Niemczech i Europie Środkowej, gdzie bankowość stała się uprzemysłowiona. Ale po I wojnie światowej wrócili do anglo-holendersko-amerykańskiego rodzaju bankowości, która była tak naprawdę tylko bankowością kupiecką. Były to kredyty bankowe pod zastaw aktywów już istniejących.
Ekonomia klasyczna jako program reform w celu uwolnienia gospodarek od renty ekonomicznej i dochodów rentierów
Zdałem sobie sprawę, że statystyki, nad którymi pracowałem, pokazywały przeciwieństwo tego, czego mnie uczono. Musiałem przejść przez wnioski doktorów oralnych i uniknąć konfliktu, pisząc rozprawę na temat historii myśli ekonomicznej, ponieważ wszystko, co napisałbym o współczesnej gospodarce, doprowadziłoby profesorów do szaleństwa. Nie trzeba dodawać, że żaden z profesorów akademickich, nie pracował kiedykolwiek w prawdziwym świecie. To wszystko było bardzo teoretyczne. Tak więc w ten sposób zdałem sobie sprawę, że 19-wieczna walka przez 100 lat – możemy to nazwać długim 19 wiekiem, od rewolucji francuskiej, aż do I wojny światowej, i od francuskich fizjokratów, do Adama Smitha, Ricardo i Malthusa, Johna Stuarta Milla, Marksa, Simona Pattona i Thorsteina Veblena – była teorią wartości i ceny klasycznej ekonomii, aby określić ilościowo rentę ekonomiczną jako niezarobiony dochód.
Celem teorii wartości i ceny było zdefiniowanie nadwyżki ceny rynkowej nad rzeczywistą wartością kosztu. Różnica polegała na czynszu ekonomicznym. Istotą klasycznej ekonomii była kampania reform – kampania kapitalizmu przemysłowego. Była to radykalna kampania, ponieważ podstawowa dynamika cięcia kosztów kapitalizmu przemysłowego była radykalna. Zdał sobie sprawę, że aby Uczynić Wielką Brytanię, Francję, Niemcy lub jakikolwiek inny kraj konkurencyjnym w stosunku do innych, trzeba pozbyć się klasy właścicieli ziemskich i jej żądań dotyczących czynszu ekonomicznego. Trzeba było też pozbyć się monopoli i ich renty ekonomicznej. Trzeba było pozbyć się wszystkich wypłat dochodów, które nie były konieczne do produkcji. Celem było dostosowanie cen do rzeczywistej wartości kosztowej produkcji, uwolnienie gospodarek od tego zgarniania do nieproduktywnych inwestycji, nieproduktywnej pracy i renty ekonomicznej – dzierżawy ziemi, renty monopolistycznej i opłat odsetek finansowych. Były to trzy podstawowe kategorie czynszu, na których koncentrowała się klasyczna ekonomia polityczna.
Aby przełożyć klasyczną teorię czynszu na praktykę, potrzebna była reforma polityczna, trzeba było pozbyć się władzy politycznej klasy właścicieli ziemskich, aby nie zablokowali reformy. Nie wystarczyło po prostu powiedzieć, że renta ekonomiczna nie jest koniecznym kosztem produkcji, nie jest częścią rzeczywistej wartości. Klasa właścicieli po prostu mówiła: “Cóż, co zamierzasz z tym zrobić?”
Zwolennicy kapitalizmu przemysłowego widzieli, że konstytucja Anglii, Francji i Ameryki dała rządom prawo do uchwalania praw gospodarczych, wolnych od renty ekonomicznej. W tym celu potrzebowali demokratycznej reformy systemu politycznego. W Anglii musieli upoważnić Izbę Gmin do sprawowania władzy nad Izbą Lordów. Wysiłek ten doprowadził do kryzysu konstytucyjnego w 1909 i 1910 roku, kiedy Izba Gmin, parlament, uchwaliła podatek gruntowy. Zostało to odrzucone, jak jestem pewien, że państwo wiedzą, przez Izbę Lordów. Kryzys został rozwiązany przez stwierdzenie, że Lordowie nigdy więcej nie odrzucą ustawy o dochodach uchwalonej przez Izbę Gmin. Ta reforma polityczna była nieodłączną częścią klasy 9cal teorii ekonomicznej definiującej rentę jako niepotrzebny koszt produkcji.
Ale gdzie to pozostawiło interesy pracy – większości populacji? Jako szeroka reforma społeczna, klasyczna ekonomia zaczęła słabnąć w 1848 roku. Mieliście rewolucje w prawie każdym kraju europejskim. Rewolucje te nie były w pełni demokratyczne w tym sensie, że tak naprawdę nie dotyczyły pracy najemnej, która stanowiła większość społeczeństwa. Były to rewolucje burżuazyjne, w tym reforma rolna. Wszystkie one były za pozbyciem się ziemskiej arystokracji i specjalnych przywilejów, które posiadała arystokracja. Nie byli jednak zbytnio zainteresowani pomaganiem konsumentom i warunkom pracy pracowników, skracaniem tygodnia pracy, skracaniem dnia pracy i promowaniem bezpieczeństwa. Tak naprawdę nie było nic o zdrowiu publicznym ani o wydatkach na publiczną infrastrukturę społeczną. Tak więc w 1848 roku wszystko zaczęło się chwiać.
Ale nadal robili postępy poprzez równowagę 19 wieku. Zanim wybuchła I wojna światowa w 1914 roku, wydawało się, że świat zmierza w kierunku socjalizmu. Prawie wszyscy w 19 wieku, w całym spektrum politycznym, cokolwiek popierałeś, nazywano socjalizmem.
Socjalizm i silny rząd jako program post-rentierskiego kapitalizmu przemysłowego. Na najszerszym poziomie socjalizm oznaczał pobieranie renty ekonomicznej i pozbycie się właścicieli ziemskich i arystokracji, albo przez opodatkowanie czynszu, albo przez nacjonalizację ziemi i naturalnych monopoli, w nadziei, że to samo w sobie stworzy rentowną gospodarkę przemysłową. Miałeś socjalizm wolnościowy, socjalizm marksistowski, socjalizm anarchistyczny, socjalizm przemysłowy i socjalizm chrześcijański. Prawie każdy reformator chciał tego jako etykiety. Pytanie brzmi, jaki rodzaj socjalizmu zamierzacie mieć?
O to właśnie toczyły się pokłosia I wojny światowej. Walka została w dużej mierze ukształtowana przez rewolucję rosyjską, która niestety poszła tragicznie źle pod rządami Stalina i nadała socjalizmowi i komunizmowi złą sławę. Ale nadal miał dobrą nazwę w Anglii po II wojnie światowej. A także w Ameryce w latach 1930., w wyniku Nowego Ładu Franklina Roosevelta, który uratował kapitalizm poprzez inwestowanie w infrastrukturę publiczną.
Mogę podać przykład tego, gdzie teoria prokapitalistyczna była w latach 1890 w Stanach Zjednoczonych. Interesy przemysłowe w Ameryce stanęły przed problemem po zakończeniu wojny secesyjnej w 1865 roku. Chcieli stworzyć społeczeństwo przemysłowe – najlepiej sprawiedliwe społeczeństwo, o rosnącym standardzie życia. Jak to zrobić, nie szkoląc ludzi do zarządzania taką gospodarką? Musisz szkolić ludzi na uniwersytecie. Trzeba ich nauczyć, jak funkcjonuje ekonomia. Ale głównymi uniwersytetami w Ameryce były uczelnie religijne, założone w celu szkolenia duchowieństwa. Yale, Harvard, Princeton i większość z nich nauczały brytyjskiej teorii wolnego handlu, która trywializowała teorię ekonomiczną.
Tak więc interesy biznesowe i rząd dostrzegły potrzebę nauczania ekonomii opartej na rzeczywistości. Zobaczyli, że nie ma nadziei na próbę zreformowania istniejących uniwersytetów. Ich wydziały ekonomii – zwane filozofią moralną – były niereformowalne. Konieczne było więc tworzenie nowych uniwersytetów. W całej Ameryce każdy stan otrzymał dotację gruntową, aby umożliwić mu stworzenie nowego uniwersytetu i nauczanie ekonomii rzeczywistości. Uczyliby także historii gospodarczej i tego, jak naprawdę działa świat. Przede wszystkim uczyliby protekcjonistycznej teorii handlu i tego, jak stworzyć społeczeństwo i gospodarkę, która jest bardziej wydajna niż inne gospodarki?
Cóż, pierwszą szkołą biznesu w Ameryce była Wharton School na University of Pennsylvania. Pierwszym profesorem ekonomii był Simon Patton, protekcjonista. Wyjaśnił, że jeśli zamierzasz wytwarzać produkty przemysłowe po cenach, które przewyższają ceny w Anglii, potrzebujesz publicznych wydatków na infrastrukturę. Potrzebujesz jak największej części kosztów utrzymania, aby nie być opłacanym przez pracodawców, aby uwzględnić cenę swoich produktów, ale być opłacanym przez rząd.
Patten powołał się na drogi publiczne i kanały, aby obniżyć koszty prowadzenia działalności gospodarczej. Zauważył również, że za każdym razem, gdy budujesz drogę lub linię kolejową, podniesiesz wartość gruntów wzdłuż tych tras – i obniżysz ceny gruntów dla obszarów zastąpionych przez teraz bardziej dostępnych producentów. Możesz po prostu samodzielnie sfinansować ich koszt, opodatkowując czynsz.
Potrzebujesz również edukacji publicznej, a to powinno być darmowe, abyś nie miał jak dzisiaj, aby zarobić wystarczająco dużo pieniędzy, aby spłacić ogromny dług studencki – i otrzymać wysoką pensję, aby sobie na to pozwolić. Gdyby rząd zapewnił bezpłatną edukację, nie musiałbyś płacić pracownikom wystarczająco dużo, aby spłacić ten dług studencki, więc nie potrzebowaliby tak wysokich płac po prostu, aby wyjść na zero.
Obecnie 18% dochodu narodowego Ameryki pochodzi z ubezpieczenia medycznego. Jeśli masz publiczny system opieki zdrowotnej i uspołecznioną medycynę, tak jak Anglia po II wojnie światowej i jak bernie Sanders opowiada się dzisiaj, to nie musiałbyś płacić pracownikom wystarczająco wysokiej pensji, aby pozwolić sobie na ten ogromny wydatek medyczny. Anglia zdała sobie z tego sprawę już w latach 1870. i 80., kiedy Benjamin Disraeli prowadził kampanię jako konserwatysta na rzecz zdrowia.
Tak więc ruch w kierunku infrastruktury publicznej w kierunku wydatków rządowych był kierowany przez przemysłowców. To oni sami chcieli silnego rządu. Wspólnym mianownikiem polityki od Adama Smitha przez cały 19 wiek było uwolnienie gospodarek od niepotrzebnego renty ekonomicznej, uwolnienie ich od niezarobionych dochodów, od darmowego lunchu. Aby to zrobić, musisz mieć rząd wystarczająco silny, aby wziąć na siebie partykularne interesy – najpierw klasę właścicieli ziemskich w Izbie Lordów, a następnie klasę finansową, która za nią stoi.
Jonathan Brown 26:00
Cóż, żeby wyjaśnić, Michael, myślę, że to, co mówisz, wiem, że w niektórych swoich pismach mówisz o poglądzie rządu lub sektora publicznego, że był to czwarty środek produkcji. Mamy więc ziemię, pracę, kapitał i sektor publiczny.
Michael Hudson 26:16
To był termin, którego użył Simon Patten. Infrastruktura rządowa jest czwartym środkiem produkcji. Ale to, co odróżnia go od zysków i płac, to to, że jeśli jesteś pracownikiem najemnym, chcesz zarabiać jak najwyżej. Jeśli jesteś kapitalistą, chcesz osiągnąć jak najwyższy zysk. Ale zadaniem inwestycji publicznych nie jest zarabianie, nie robienie tego, co zostało zrobione za Thatcher i Tony’ego Blaira, nie traktowanie użyteczności publicznej, edukacji i zdrowia jako możliwości zysku. Zamiast tego, powiedział Patten, powinieneś mierzyć ich produktywność na podstawie tego, o ile obniżają koszty prowadzenia działalności gospodarczej i koszty utrzymania całej gospodarki.
Jonathan Brown 27:03
A to, co pozwala krajowi zrobić, więc jeśli jesteś w tym dobry, to spotkać się i zapytać, jak kształcić naszych ludzi, obniżyć koszty transportu, abyśmy mieli mobilną siłę roboczą, wszystkie te rzeczy. Możemy wtedy zacząć konkurować z innymi narodami, które są przed nami, które mogą mieć droższe środki produkcji, i możemy utrzymać tę przewagę. Nie utknęliśmy na niższym poziomie gospodarki, gdzie w zasadzie pracujemy dla kogoś innego. Jesteśmy w stanie rozwijać się jako naród. Myślę, że korzyścią z tego, że robimy to wspólnie, jest to, że możemy zminimalizować koszty, a następnie wykorzystać naturalną władzę monopolistyczną w rękach rządu, aby zapewnić wydajne usługi we wszystkich dziedzinach. Czy słusznie?
Michael Hudson 27:46
Tak, ale poszli dalej. Protekcjoniści w Ameryce powiedzieli, że sposobem na zminimalizowanie kosztów – i może się to wydawać oksymoronem – sposobem na zminimalizowanie kosztów jest posiadanie wysoko płatnej siły roboczej. Podnosicie płace pracy, a dokładniej, chcecie podnieść standard życia, ponieważ wysoko płatna siła robocza, wysoko wykształcona siła robocza, dobrze odżywiona praca, dobrze wypoczęta praca jest bardziej produktywna niż praca biedaka. Powiedzieli więc wyraźnie, że Ameryka będzie gospodarką o wysokich płacach. Nie jesteśmy jak Europa. Nasze wyższe płace zapewnią wystarczająco wysoki standard życia, aby zapewnić wysoką wydajność pracy. A nasza wyższa wydajność pracy, krótszy dzień pracy, lepsze warunki pracy, zdrowe warunki pracy, zdrowie publiczne, dobrze wykształcona siła robocza będą zaniżać ceny krajów, które nie mają aktywnego sektora publicznego.
Jonathan Brown 28:45
i Henry Ford są chłopcem z plakatu dla tego podejścia, podwojenia pensji swoich pracowników i tak dalej.
Michael Hudson 28:53
Tak.
Jonathan Brown 28:54
Niesamowite.
<h4>Walcząc klasyczną ekonomię i jej koncepcję renty jako niezarobionego dochodu</h4>
Michael Hudson 28:55
Nie trzeba dodawać, że walka o rodzaj demokracji, która uwolni gospodarki od renty ekonomicznej, nie była łatwa. Pod koniec lat 1880., a zwłaszcza w latach 1890., rentierzy walczyli z ciosem. W Ameryce walkę prowadził John Bates Clark. Istniał ruch, który dziś nazywa się neoliberalizmem, aby zaprzeczyć całemu naciskowi klasycznej ekonomii. Clarke powiedział, że nie ma czegoś takiego jak niezarobiony dochód. Oznaczało to, że renta ekonomiczna nie istnieje. Cokolwiek biznesmen zarabia, mówi się, że zarabia. Cokolwiek właściciel zarabia, zarabia – więc nie było niezarobionego dochodu.
Doszło do tego około 1890 roku w Journal of Ethics. Clark napisał pierwszy esej, który został obalony przez Simona Pattona. Była walka z koncepcją renty ekonomicznej przez ekonomię akademicką, szczególnie w Nowym Jorku na Uniwersytecie Columbia, gdzie Clark skończył: To jest naprawdę linia podziału: zdajesz sobie sprawę, że znaczna część gospodarki to niezarobiony dochód i chcesz się go pozbyć. Aby to zrobić, musisz uchwalić prawa, które opodatkują niezarobiony dochód, lub jeszcze lepiej, umieścisz ziemię i inne zasoby naturalne oraz monopole naturalne w domenie publicznej, gdzie sektor publiczny bezpośrednio ustala ceny. To właśnie zrobił Teddy Roosevelt, niszcząc swoje zaufanie.
Jonathan Brown 31:13
Michael, chcę tylko powiedzieć, że czytanie twojej pracy jest czymś w rodzaju objawienia. Mam dyplom z ekonomii za to, co jest warte. I powiedziałbym, że jedyną cenną rzeczą, jaką znalazłem po uzyskaniu dyplomu z ekonomii, jest to, że wiem, zdecydowanie, kiedy ekonomista mówi bzdury. Skąd to wiesz? To wtedy, gdy jego usta się poruszają.
Michael Hudson 31:32
Jeśli to ekonomista, to mówią bzdury – pozwólcie, że to ułatwię, prawda!
Jonathan Brown 31:36
Chodzi o to, że czytanie twojej pracy, na przykład, wracając do Thorsteina Veblena, jego pracy, która trafiła do głównego nurtu dopiero wtedy, gdy zdobywałem dyplom w latach 90., było widoczną konsumpcją. Nie miało to nic wspólnego z nieobecnymi właścicielami ziemskimi lub, i głębokim znaczeniem tego, a potem szukam w J dla Junk Economics, a ty mówisz o darmowym lunchu i o tym, jak Milton Friedman powiedział, że nie ma czegoś takiego jak darmowy lunch.
Kiedy patrzysz na swoją pracę, udowadniasz, że faktycznie istnieje i że on ją ma! A wy mówicie: “Większość przedsięwzięć biznesowych poszukuje takich darmowych obiadów, które nie pociągają za sobą rzeczywistej pracy ani rzeczywistych kosztów produkcji, i aby zniechęcić do regulacji publicznych lub wyższego opodatkowania poszukujących czynszu odbiorców darmowych obiadów. Przyjęli twierdzenie Miltona Friedmana, że nie ma czegoś takiego jak darmowy lunch”.
I mówisz o tym: “Jeszcze bardziej agresywnie wyzyskiwacze oskarżyli rządy o opodatkowanie swoich dochodów w celu subsydiowania darmozjadów, przypinając etykietę darmowych obiadów odbiorcom pomocy społecznej, programom pracy, beneficjentom wyższej płacy minimalnej, podczas gdy faktycznym antidotum na darmowe obiady jest uczynienie rządów wystarczająco silnymi, aby opodatkować rentę ekonomiczną i utrzymać potencjalne możliwości wydobycia czynszu i naturalne monopole w domenie publicznej”.
Michael Hudson 32:51
Veblen był rzeczywiście ostatnim wielkim klasycznym ekonomistą. Ukuł termin ekonomia neoklasyczna. Myślę, że to niefortunne określenie. Kiedy poszedłem do szkoły w wieku 20 lat, pomyślałem, że neoklasyczny oznacza “Och, to nowa wersja klasycznej ekonomii”. To wcale nie jest to. Veblen miał na myśli to, że istniała stara klasyczna ekonomia Adama Smitha, Johna Stuarta Milla i Marksa, wszystko o ekonomicznym czynszu i wyzysku. “Neo” oznacza, że istnieje nowy korpus zupełnie innej, postklasycznej ekonomii, której celem jest uczynienie klasycznej ekonomii przestarzałą. To jest nowy główny nurt dzisiejszej ekonomii, próbujący uczynić siebie “klasycznym”. Tak więc Veblen powinien był użyć terminów ekonomia postklasyczna lub antyklasyczna.
Jonathan Brown 33:44
A może nawet pseudoklasyczny?
Michael Hudson 33:49
Jest to przeciwieństwo, ponieważ korzeniem klasycznej teorii wartości i ceny było wyizolowanie i zdefiniowanie rent ekonomicznych statystycznie. Zaprzeczanie rentie ekonomicznej jest zaprzeczeniem całego sensu klasycznej teorii wartości i ceny. To właśnie tam ekonomia stała się nieśledzona.
Niestety, nie został on w dużej mierze śledzony przez Henry’ego George’a, który odrzucił klasyczną ekonomię i bardzo szybko podążył za J.B. Clarkiem i zaakceptował jego bzdurną teorię wartości i ceny. Usunięcie wszystkich elementów kosztów produkcji z teorii wartości, analizowanie cen po prostu w kategoriach popytu konsumpcyjnego i tego, czego ludzie chcą, a nie analizowanie tego, co determinuje ceny ziemi i innych aktywów, traci na znaczeniu.
George stał się bardzo popularny jako dziennikarz. Napisał wspaniałe dziennikarstwo, aby ujawnić koleje w Kalifornii jako właścicieli ziemskich, i napisał wspaniałą książkę na temat irlandzkiej kwestii ziemi. Ale kiedy próbował mówić o całej gospodarce, nie chciał żadnej konkurencji. Powiedział w efekcie: “Ekonomia zaczyna się i kończy na mnie. Zapomnij o wszystkim, Adamie Smithie i klasycznej ekonomii”. Jest kimś w rodzaju wczesnej Margaret Thatcher. Nie ma czegoś takiego jak społeczeństwo czy gospodarka. Tylko “opodatkowuj właścicieli”.
Jonathan Brown 35:35
Co robisz? Niszczysz mój pogląd na Henry’ego George’a! To wczesna Margaret Thatcher? Jak, jak to możliwe?
Michael Hudson 35:47
Cóż, na dwa sposoby. Pierwszym sposobem jest to, że w 19 wieku, aby opodatkować czynsz gruntowy, trzeba było wziąć na siebie najpotężniejsze partykularne interesy ze wszystkich: interesy nieruchomości i interesy finansowe. Ale Henry George był libertarianinem. Był za małym rządem. Zerwał z socjalistami, ponieważ ostrzegał, że socjalizm ma potencjał autorytaryzmu. Cóż, wiemy, że miał rację w tym ostrzeżeniu, ponieważ widzieliśmy, co wydarzyło się w stalinowskiej Rosji. Ale oczywiście to, czego chcecie, to rząd, który jest silny i demokratyczny, i z wystarczającą władzą, aby opodatkować i regulować partykularne interesy. (Nawiasem mówiąc, ten termin należy do Veblena.) To był ideał w Ameryce, ale potrzebował wystarczająco silnego rządu, aby Teddy Roosevelt mógł wejść i być w stanie zniszczyć trusty.
Rząd był wystarczająco silny w latach 1913-14, aby nałożyć amerykański podatek dochodowy, który spadł tylko na 1% populacji, prawie całkowicie na rentę ekonomiczną, na rentę gruntową, rentę mineralną na rentę monopolistyczną wielkich korporacji. Jeśli jesteś libertarianinem, twój rząd jest zbyt mały, aby zająć się tymi partykularnymi interesami. I nigdy nie wygrasz. Skończysz jak socjaldemokraci lub jak dzisiejsza Partia Pracy pod rządami pana Starmera, nie mogąc być zbyt skuteczni. To był pierwszy problem George’a.
Drugi problem pojawił się, gdy powiedział, że wszystko, co musisz zrobić, to opodatkować ziemię, a wszystko inne zajmie się sobą. Cóż, jak wiecie, został nominowany jako kandydat na celebrytę przez grupy socjalistyczne i robotnicze w Nowym Jorku w 1876 roku do kandydowania na burmistrza. Dali mu swój program – bezpieczne mieszkania, mieszkania dla pracowników, bezpieczne warunki pracy, przepisy żywnościowe, które chronią ludzi przed trucizną, tak jak nie chcesz używać chromu do lukru do ciasta, aby uczynić go żółtym.
Cóż, George wyrzucił cały program pracy i powiedział, że liczy się tylko jedna rzecz: jeśli opodatkujesz czynsz za ziemię, ciasta zadbają o siebie, warunki bezpieczeństwa pracowników zadbają o siebie. Nie potrzebujesz socjalizmu; po prostu opodatkuj czynsz gruntowy.
Cóż, słowo “panaceum” weszło do powszechnego użytku w języku angielskim w tym czasie, ponieważ George nie widział gospodarki jako całości. To była tragedia. Świetnie spisywał się jako dziennikarz opisujący czynsz i machinacje kolei. Ale kiedy próbował mówić o gospodarce, nie opisując tak naprawdę, jak to działa jako system, mówiąc, że tak naprawdę nie ma żadnego systemu ekonomicznego, chodzi tylko o rentę gruntową. To oddzieliło go od innych reformatorów.
Do 1890 roku miałeś wielu reformatorów w Ameryce, którzy inspirowali się dziennikarstwem George’a w latach 70. i na początku 80., w tym atakami na monopol naftowy i Rockefellerów. Pytali, co się stało z Georgem? Cóż, stał się sekciarzem. Założył własną partię i powiedział, że będziemy rozmawiać tylko o dzierżawie ziemi. To odwróciło uwagę od tego, jak działa cała gospodarka. A jeśli nie rozumiesz, w jaki sposób gospodarka polega na zapewnieniu darmowego lunchu w taki czy inny sposób, nie tylko właścicielom, ale przede wszystkim sektorowi finansowemu, to naprawdę nie zajmiesz się interesami większości populacji.
Tak więc jego sekciarska partia skurczyła się. Mimo to, w pierwszej dekadzie 20 wieku mieliście zwolenników Henry’ego George’a i socjalistów chodzących po całym kraju debatujących ze sobą. Mieli wielkie debaty, opisali cały problem. Chciałem gdzieś przedrukować wszystkie te debaty, co powiedzieli zarówno socjaliści, jak i Georgiści: “Jedną rzeczą, co do której możemy się zgodzić, jest to, że społeczeństwo pójdzie albo po twojej, albo po naszej myśli. Mówimy o tym, jaka jest przyszłość systemu politycznego oraz stosunków gospodarczych i podatków, które wynikają z tego systemu. Jak będą ewoluować?”
Socjaliści skupili się na warunkach pracy, ponieważ te stawały się coraz gorsze. W Ameryce walka o uzwiązkowienie zawodowe stała się dość gwałtowna i skorumpowana. Nadużywanie konsumentów, wzrost monopoli, wszystko to były narastające problemy. Socjaliści skupili się na tych problemach – i postanowili pozostawić dyskusję o czynszu zwolennikom George’a. Myślę, że było to bardzo niefortunne, ponieważ George oddzielił dyskusję o rentie ekonomicznej od klasycznej teorii wartości i jej wymiaru politycznego, który był socjalistyczny.
Nie interesuję się dzisiejszym ruchem socjalistycznym ani ruchem socjalistycznym sprzed 50 lat w sprawie renty gruntowej. Są bardziej zainteresowani kwestiami międzynarodowymi, wojną, prawie wszystkim oprócz renty gruntowej. A dzisiaj uważam, że największe zainteresowanie teorią renty jako przewodnikiem po systemie podatkowym w kontekście ogólnego systemu gospodarczego znajduje się w Chinach. To jest właśnie debata na temat tego, jak utrzymać cenę mieszkań na niskim poziomie, powstrzymując sektor finansowy przed próbą kapitalizacji czynszu gruntowego w pożyczkę bankową.
To wielka walka w Chinach. Powinno być również w Rosji. Fred Harrison, na początku lat 1990., sprowadził grupę ludzi, w tym mnie, do Rosji. Odbyliśmy dwie podróże do Dumy i zrobiliśmy wszystko, co w naszej mocy, aby wyjaśnić, że Rosja może mieć wielką przewagę, aby odbudować swój przemysł w produktywną gospodarkę. Pierwszą rzeczą, którą powinna była zrobić, było utrzymanie cen mieszkań na niskim poziomie. Mógł dać każdemu swoje domy, wolne i jasne, bez żadnych długów. Oczywiście niektóre miejsca byłyby cenniejsze niż inne, ale Rosja miałaby najtańszą gospodarkę na świecie. W Ameryce czynsz może zająć do 43% dochodu nabywcy domu.
Cóż, nastąpił odwrót ze strony Rosjan. Nie mieli czynszu w socjalistycznej gospodarce. Ted Gwartney, amerykański rzeczoznawca majątkowy, szedł ulicami Petersburga z lokalnym burmistrzem, chyba w jesienne lub zimowe dni. Zwrócił uwagę, że jedna strona ulicy była bardzo słoneczna. Druga ulica była w cieniu. Tak jest słońce na północnych szerokościach geograficznych w zimie. Większość ludzi spacerowała po słonecznej stronie ulicy. Oznacza to, że jeśli zamierzasz mieć sklep, niezależnie od tego, czy jest to piekarnia, sklep spożywczy czy restauracja, sklep po słonecznej stronie ulicy będzie w stanie przyciągnąć więcej klientów. Ich strona ma więcej czynszu ekonomicznego niż ciemna strona ulicy. To samo dotyczy budynków w pobliżu metra. Będą warte więcej niż miejsca z dala od transportu.
Burmistrz powiedział, że rozumie sens i zapytał, jak właściwie zrobić podatek od wartości gruntów, aby pobrać ten czynsz? Ted wyjaśnił, że układ Petersburga był bardzo podobny do bostonu, gdzie mapa lądu była łatwa do wykonania. Okazało się, że w pobliżu metra znajduje się szczytowy ośrodek wartości, a czynsze zmniejszają się dalej. Zasugerował zastosowanie Bostonu jako modelu w skali do Petersburga. Wystarczy podłączyć kilka cen i masz mapę wyceny gruntów.
Rosja mogła być tanią gospodarką. Mógł utrzymać ropę i gaz, Jukos, GazProm, zasoby niklu i platyny w domenie publicznej, aby sfinansować inwestycje w reindustrializację, aby uniezależnić się od Zachodu. Ale jak wszyscy wiemy, Ted i ludzie, których kupił Fred Harrison, byli całkowicie przytłoczeni miliardami dolarów, które amerykańscy dyplomaci wydali na promowanie kleptokracji i terapii szokowej w Rosji. Jego urzędnicy i informatorzy pracowali dla siebie, a nie dla Rosji.
I nie tylko Rosja zmarnowała szanse. Sprowadziłem Teda Gwartneya i jego modelarza matematycznego na Łotwę, gdzie byłem dyrektorem ds. Badań ekonomicznych w Riga Graduate School of Law. Zostałem poproszony przez wiodącą partię polityczną Łotwy, Partię Centrum – w zasadzie partię rosyjskojęzyczną, z 1/3 ludności i głosów – o opracowanie modelu restrukturyzacji postsowieckiej gospodarki i przemysłu na Łotwie. Ted spotkał się z organami podatkowymi i władzami mieszkaniowymi i wyjaśnił, jak wykorzystać czynsz gruntowy jako podstawę opodatkowania. Byli zdumieni i powiedzieli: “To jest wspaniałe. Możemy zatrudnić oddzielnego rzeczoznawcę dla każdego budynku. Stworzy to wiele miejsc pracy”. Nie, powiedział. Był rzeczoznawcą w Greenwich w stanie Connecticut, najbogatszym mieście stanu. Powiedział: “Możemy zrobić całe miasto w ciągu około tygodnia”. Na Łotwie nie mogli w to uwierzyć.
Mniej więcej w czasie jego wizyty odbyło się spotkanie w Bostonie Wschodniego Stowarzyszenia Ekonomicznego. Został w dużej mierze stworzony przez Johna Kennetha Galbraitha, aby wyjść z głównego nurtu gospodarczego. Myślę, że Fundacja Schalkenbach miała sesję na temat krytyków politycznych Henry’ego George’a, więc było wielu Georgistów. Inni ludzie, którzy przyszli na spotkanie Wschodniego Stowarzyszenia Ekonomicznego, byli socjalistami, w tym Alan Freeman, który był asystentem Kena Livingstona, burmistrza Londynu.
Kiedy wszyscy jedli lunch po spotkaniach ekonomicznych, przyprowadziłem Alana, aby usiadł z Tedem Gwartneyem. Ted wyjaśnił, co zrobił, a Alan powiedział: “Och, nigdy o tym nie słyszałem! Muszę przyjść i spotkać się z tobą jeszcze trochę”. Przyjechał więc do Nowego Jorku i pojechaliśmy odwiedzić Teda w Connecticut. Wyjaśnił, jak zrobić mapę wartości gruntów. Alan powiedział: “Powinieneś zdobyć za to Nagrodę Nobla! To jest niesamowite! W Anglii nie ma nic takiego”.
Ted wyjaśnił, że w Ameryce jest około 20 000 rzeczoznawców, którzy robią to, co on. Istnieje wiele statystyk. Każde miasto ma mapę gruntów i ocen budynków: oto wartość budynku, oto wartość gruntu. Tak więc wygładzenie mapy wartości gruntu jest dość łatwe. Alan nie mógł w to uwierzyć.
Cóż, wkrótce wróciłem do Londynu i spotkałem się z Alanem. Okazało się, że naciski polityczne w Anglii, zwłaszcza ze strony Partii Pracy, skłoniły Londyn do wynajęcia Weatheralls, firmy zajmującej się nieruchomościami, do wyceny. Więc nigdy nie musieliśmy robić naszej wersji wyceny nieruchomości w Londynie, aby obliczyć czynsz za ziemię.
Ale na tym skupiały się wszystkie teorie fizjokratów, Adama Smitha, Ricardo, Johna Stuarta Milla, Marksa, Veblena, Alfreda Marshalla. Jednak ten pomysł jest tak obcy, że od Londynu po Petersburg nie mają pojęcia, jak można wykonać prostą koncepcję. Zawód ekonomisty jest w zaprzeczeniu. Wynika to z idei, że nie ma czegoś takiego jak niezarobiony dochód, każdy dostaje to, co robi.
Rachunki dochodu narodowego i produktu traktują czynsz jako produkt, a nie odjęty
Produkt
uboczny tej bezwartościowej doktryny polega na tym, jak kraje obliczają swój dochód narodowy i rachunki produktów. A jeśli spojrzysz na rachunki PKB dla Stanów Zjednoczonych (a opublikowałem wiele artykułów na mojej stronie internetowej i w głównych czasopismach ekonomicznych), czynsz jest liczony jako część PKB.
Najłatwiej to dostrzec w nieruchomościach i finansach. Biuro Statystyki Pracy wysyła swoich pracowników, aby zapytać właścicieli domów, jaki byłby dochód z wynajmu ich domu, gdyby musieli go wynająć. Gdybyś był właścicielem i wynajął sobie, ile to by było? Pojawia się to w statystykach NIPA jako “właściciele domów przypisali czynsz”. To 8% PKB. Ale tak naprawdę nie jest to dochód, ponieważ nie jest faktycznie wypłacany. Nikt tego nie rozumie. Ale bezwartościowi projektanci PKB chcą opisać wszystkie dochody, które właściciele nieruchomości osiągają, jako przyczyniające się do PKB. Mówią, że właściciele zapewniają produktywną usługę, zapewniają mieszkania ludziom, którzy tego potrzebują, i zapewniają nieruchomości komercyjne firmom, które tego potrzebują. Cóż, nie do końca tak ujął to John Stuart Mill. Powiedział, że czynsz jest tym, co właściciele zarabiają “we śnie”. Jak więc można zracjonalizować, jak produktywni są właściciele?
Kolejnym elementem amerykańskiego PKB są usługi finansowe. Zadzwoniłem do Departamentu Handlu, gdzie sporządzają statystyki NIPA i zapytałem, co się stanie, gdy firmy obsługujące karty kredytowe zwiększą swoje opłaty odsetkowe. A gdzie pojawiają się kary za opóźnienia w płatnościach? Firmy obsługujące karty kredytowe w Ameryce zarabiają miliardy dolarów odsetek rocznie, a jeszcze więcej miliardów w opłatach, opłatach za zwłokę i karach. Większość dochodów, które osiągają firmy obsługujące karty kredytowe, pochodzi z tych opłat i kar. Więc gdzie to się pojawia w tym PKB? Powiedziano mi, że “usługi finansowe”. A więc “usługa” obliczania, jak daleko dłużnicy muszą zapłacić za zaległości w płatnościach. Zazwyczaj pobierają 29%. To wszystko jest liczone jako wkład w PKB. Ale w rzeczywistości jest to subtrahend, pozostawiając mniej do wydania na prawdziwy “produkt”.
Rodzi to pytanie, co właściwie oznacza dochód i produkt. Cóż, to prowadzi nas z powrotem do tego, czym jest klasyczna ekonomia. “Produkt” powinien być mierzony na podstawie rzeczywistego niezbędnego kosztu produkcji. Ale jest dużo dochodów poza tym niezbędnym kosztem produkcji. Mianowicie, renta ekonomiczna, to jest niezarobiony dochód. Ale rachunki dochodów i produktów nie mówią, ile się “zarabia”, a ile “niezarobiono” czynszu za ziemię, czynszu monopolistycznego, czynszu za zasoby naturalne, odsetek i opłat finansowych.
Klasyczny format rachunkowości ekonomicznej pokazałby, ile cen za to, co produkuje nasze społeczeństwo, jest faktycznie konieczne, a ile jest odjęte. Klasyczni ekonomiści traktują czynsz za ziemię, który płacisz, odsetki i ceny monopolistyczne jako grabież. Tak więc nie cały twój dochód jest dochodem równym “produktowi”, ponieważ tylko część tego dochodu reprezentuje prawdziwy produkt.
W Ameryce szef Goldman Sachs kilka lat temu powiedział, że partnerzy Goldman Sachs – firma zarządzająca finansami – zarabiają więcej pieniędzy niż prawie ktokolwiek inny w Ameryce, ponieważ są najbardziej produktywni. Jeśli zarabiasz dużo pieniędzy, z definicji, robisz to, będąc produktywnym. To jest fałszywa tożsamość.
Jonathan Brown 55:25
To jest naprawdę pomysł Johna Batesa Clarka, że jeśli zarabiasz pieniądze, zarabiasz je. I to nie tylko dlatego, że kontrolujesz bramę. Jesteś strażnikiem, który zatrzymuje ludzi i zmusza ich do płacenia opłaty. Jesteś trollem pod mostem, zabierającym ludziom pieniądze, gdy przechodzą, co jest zasadniczo tym, o co chodzi w ekonomii finansowej.
Michael Hudson 55:48
Racja. Rozmawiałem z wieloma doradcami politycznymi, z których wielu było zwolennikami Henry’ego George’a. Opisali mi, jak polityczna jest cała ta definicja gospodarki. Wielu moich przyjaciół próbowało pokazać, jak wiele z tego, co Organizacja Narodów Zjednoczonych oblicza jako dochód i produkt, jest w rzeczywistości rentą ekonomiczną. Steve Keen, Dirk Bezemer i Jacob Assa są w tej grupie. Jest wielu innych, którzy to robią. Publikujemy w miejscach takich jak Review of Keynesian Economics, Journal of Economic Issues i innych czasopismach spoza głównego nurtu. Wiele z tego było nauczane tam, gdzie byłem profesorem przez dziesięciolecia, na University of Missouri w Kansas City.
Nasi absolwenci mieli problemy ze znalezieniem pracy, ponieważ aby dostać się na uczelnię, trzeba publikować artykuły w prestiżowych czasopismach. University of Chicago, chłopcy Milton Friedman, Chicago Boys kontrolują redakcje wszystkich tych prestiżowych magazynów, tak jak kontrolują Komitet Nagrody Nobla w dziedzinie ekonomii. Nagroda jest przyznawana Chicago Boys co roku za to, że nie wyjaśniają, jak działa gospodarka.
Warunkiem wstępnym tego, co nazywasz ekonomistą, zwłaszcza laureatem Nagrody Nobla, jest niezrozumienie, jak działa gospodarka. Ponieważ, jeśli to zrozumiesz, zagrozisz partykularnym interesom, które otrzymują darmowy lunch. Musisz powiedzieć, że nie ma czegoś takiego jak darmowy lunch, każdy zarabia wszystko, co może dostać. Złodzieje i przestępcy lubią ten pomysł. “Tak, ukradliśmy to uczciwie i kwadratowo!”
Przestępczość się opłaca, a poszukiwanie czynszu również się opłaca.
Możesz uzyskać znacznie więcej pieniędzy szybciej za pomocą środków wydobywczych – poprzez wydobycie czynszu – niż inwestując w fabryki i sprzęt, opracowując produkty i wprowadzając je na rynek, osiągając zysk w czasie, a także wydając na badania i rozwój. Dlatego w dzisiejszych Stanach Zjednoczonych 92% przychodów przedsiębiorstw, zwanych zyskami (choć nie wszystkie z nich są zarobione – to eufemizm) jest wydawane na wykup akcji i wypłaty dywidend, a nie na nowe inwestycje kapitałowe.
Tak więc sposób, w jaki funkcjonuje dziś gospodarka, nie jest już kapitalizmem przemysłowym; to kapitalizm finansowy. Zamiast inżynierii przemysłowej, która sprawia, że społeczeństwo produkuje więcej przy wszystkich kosztach ochrony środowiska, masz inżynierię finansową, bogacąc się poprzez wzrost cen giełdowych. Bogactwa nie osiąga się poprzez zarabianie na nie. Nie oszczędzasz swoich zarobków i nie bogacisz się. Myślę, że połowa Amerykanów nie jest w stanie zebrać 400 dolarów w nagłych wypadkach. Nie mają żadnych oszczędności.
Dla większości ludzi bardzo trudno jest zaoszczędzić pieniądze, zwłaszcza jeśli mają dług studencki, zadłużenie na karcie kredytowej, dług medyczny i dług hipoteczny. Po zapłaceniu tego naprawdę nie ma już dochodu do zaoszczędzenia. Mamy więc 1% społeczeństwa, część rentierów, którzy musieli płacić podatek dochodowy w 1914 roku, uzyskując ogromne dochody, a reszta społeczeństwa coraz mniej. Rezultatem jest polaryzacja gospodarcza. Dynamika społeczeństwa jest finansowa i zasadniczo opiera się na poszukiwaniu renty, która została sfinansowana.
Dam wam kolejny przykład PKB. Jednym z problemów, który sprawia, że statystyki PKB tracą sens, jest deprecjacja, idea deprecjacji budynków. Kiedy pojawił się Ronald Reagan, interesy związane z nieruchomościami i ich banki w zasadzie przejęły rząd. Henry George i libertarianie sprzeciwiają się centralnemu planowaniu przez wybrane demokratyczne rządy, a to pozostawia centralne planowanie interesom finansowym Wall Street. Każda gospodarka jest zaplanowana, a jeśli nie masz rządu wystarczająco silnego, aby planować, to planowanie jest wykonywane przez sektor finansowy i sektor nieruchomości, a oni otrzymali wolną rękę pod rządami Ronalda Reagana.
Zgodnie z “reformą” podatkową Reagana z 1981 r. można udawać, że jeśli kupi się duży budynek komercyjny, można odpisać 1/7 wszystkich kosztów każdego roku jako dochód podlegający odliczeniu od podatku. Pod koniec siedmiu lat zmieniasz właściciela z jednej nazwy na inną i zaczynasz wszystko od nowa. Ten sam budynek może być wielokrotnie amortyzowany.
Donald Trump napisał w swojej autobiografii, że uwielbia amortyzację, ponieważ powiedział, że dzięki pozorom amortyzacji wszystkie jego budynki zyskują na wartości, ale udaje, że spadają, i odejmuje całą tę fikcyjną nadmierną amortyzację od swojego dochodu podlegającego opodatkowaniu. W rzeczywistości jest to renta ekonomiczna. Ale jeśli spojrzysz na statystyki dochodu narodowego, w ogóle nie znajdziesz w nich renty ekonomicznej. Udało mi się to poskładać, sumując to, co wchodzi w skład renty ekonomicznej: podatki od nieruchomości są częścią renty ekonomicznej, a także płatności odsetkowe, ponieważ odsetki są wypłacane z renty ekonomicznej. Ale fikcyjne luki w podatku amortyzacyjnym również powinny tam być.
Ale nigdzie w statystykach dochodu narodowego nie ma raportu o tym, ile dochodu właściciele nieruchomości faktycznie twierdzą, że amortyzacja. Nie zrobili tego, ponieważ gdyby to pokazali, ludzie pomyśleliby: “Poczekaj chwilę, to jest prezent. To jest całkowicie nierealistyczne”. Podają więc tylko liczbę, na ile ich zdaniem budynki faktycznie tracą na wartości przez okres dziesięcioleci. Mamy więc fikcyjny format rachunkowości dochodu narodowego, który uniemożliwia obliczenie, czym jest renta gruntowa – i to był główny cel klasycznej ekonomii.
W jaki sposób zamierzacie uzyskać system statystyczny, który faktycznie to odzwierciedla? Cóż, jeden z moich współpracowników, Jacob Assa, napisał kilka książek na ten temat krytykujący rentę ekonomiczną. Do niedawna pracował w Organizacji Narodów Zjednoczonych w Nowym Jorku. Ale jak powiedziałem, nasi absolwenci nie mogą publikować w czasopismach ekonomicznych Uniwersytetu w Chicago, których linia partyjna jest taka, że “nie ma czegoś takiego jak renta ekonomiczna”, tak jak nie ma czegoś takiego, jak społeczeństwo jest poza “rynkiem”.
Chciałem opublikować statystyki na ten temat i w 1994 roku Henry George School w Nowym Jorku poprosiła mnie o obliczenie czynszu i wartości ziemi. Dowiedziałem się, że wartość ziemi, cena rynkowa ziemi w Stanach Zjednoczonych była dwa razy większa niż raport rządu.
Rząd udaje, że ceny nieruchomości rosną głównie dlatego, że budynki wciąż zyskują na wartości, mimo że mają tracić na wartości. Udają, że budynki zyskują na wartości, biorąc pierwotny koszt budynku i mnożąc go przez indeks cen budowlanych. Cokolwiek pozostało, jest zgłaszane jako wartość gruntu. Cóż, w 1994 roku Rezerwa Federalna poinformowała, że wartość gruntów wszystkich nieruchomości komercyjnych w Stanach Zjednoczonych wynosiła minus 4 miliardy dolarów. To szaleństwo.
Statystyki są sporządzane według metodologii, za którą lobbowały interesy związane z nieruchomościami. Kiedy to obliczyłem, Georgiści w Ameryce wpadli w furię. Powiedzieli, że pokazuję, że wartość ziemi i czynsze są znacznie wyższe, niż im się wydawało. Obawiali się, że może to spowodować, że ludzie będą chcieli opodatkować nieruchomości. Lowell Harriss z Schalkenbach wyjaśnił, że Georgists reprezentują dziś głównie deweloperów, a ich główną publicznością są lokalni burmistrzowie, których największymi fundatorami kampanii są interesy związane z nieruchomościami.
Ci Georgiści nazywali siebie “dwoma oceniającymi”, chcąc utrzymać ogólne podatki od nieruchomości na niezmienionym poziomie (“neutralne pod względem przychodów”), ale przenieśli podatek z właścicieli komercyjnych na właścicieli domów, opodatkowując ziemię, a nie budynki – np. Media elektryczne, budynki biurowe i inne kapitałochłonne struktury.
Reprezentując deweloperów, Georgiści zaproponowali ratowanie społeczeństwa poprzez to, że deweloperzy zbudują te slumsy, zbudują te puste działki. Podobnie jak George, powiedzieli, że nie ma potrzeby martwić się o ekologię ani o żaden problem, z wyjątkiem obniżenia podatków od nieruchomości dla dużych właścicieli nieruchomości. Nie musisz się martwić o warunki pracy lub cokolwiek innego. Po prostu dajmy zachętę ekonomiczną (tj. Obniżkę podatków), aby pomóc wykonawcom w budowaniu tych pustych działek.
Powiedziano mi, że jeśli opublikuję nowe wyjaśnienie moich statystyk pokazujące, że większość czynszu była wypłacana jako odsetki, nigdy więcej nie będę miał żadnych relacji z Schalkenbach i szkołą Henry’ego George’a. Opublikowałem je więc na okładce Harper’s Magazine i żyłem długo i szczęśliwie.
Jonathan Brown 1:06:13
I czy to była “Nowa droga do poddaństwa”?
Michael Hudson 1:06:22
Tak. Wybrałem ten tytuł, ponieważ celem kapitalizmu przemysłowego było uwolnienie gospodarek od dziedzictwa feudalizmu. A spuścizną feudalizmu była klasa właścicieli ziemskich-wojowników pobierająca dziedziczny czynsz i drapieżne banki, które nie udzielały pożyczek przemysłowi. Żaden z przemysłowców nie dostał pieniędzy na inwestycje w banki. Wynalazcy silnika parowego nie mogli uzyskać pożyczek, chyba że zastawiając swoje domy. Banki nie pożyczają pieniędzy na tworzenie kapitału, tylko na prawo do jego zamknięcia.
Jonathan Brown 1:07:02
To wszystko jest zawarte w twojej najnowszej książce, która właśnie się ukazała, The Destiny of Civilization: Finance Capitalism, Industrial capitalism, or Socialism, która, jak się domyślam, była serią wykładów na chińskim uniwersytecie. Czy to prawda?
Michael Hudson 1:07:16
Tak. Na pierwszy wykład było 160 000 widzów, a zainteresowanie tym w Chinach jest ogromne, ponieważ zdają sobie sprawę, że wyższe ceny mieszkań czynią ich biedniejszymi i bardziej zadłużonymi, a nie bogatszymi. To, co podnosi ceny mieszkań w Chinach, to kwota kredytu, który banki pożyczą pod zastaw nieruchomości.
Podatek gruntowy utrzymywałby ceny mieszkań na niskim poziomie, ponieważ czynsz nie mógłby być dostępny, aby można go było skapitalizować w pożyczkę bankową. W miarę jak Chiny stają się bardziej produktywne i zamożne, ludzie oczywiście będą mogli sobie pozwolić na mieszkanie, tak jak większość ludzi definiuje swój status. Jeśli strona stanie się bardziej wartościowa z powodu inwestycji publicznych w transport, szkoły lub parki w pobliżu, to uczyni ją bardziej wartościową. Ale jeśli opodatkujesz ten dochód z wynajmu, utrzymasz cenę mieszkania na niskim poziomie.
Myślę, że Fred Harrison i Don Riley napisali książkę Taken for a Ride, w której pokazują, że pieniądze, które Londyn wydał na przedłużenie Jubilee Line, podniosły ceny nieruchomości o dwa razy więcej niż kosztowała linia. Londyn mógł po prostu zebrać wzrost wartości czynszu ziemi, który ta inwestycja publiczna stworzyła i uczynić ją samofinansującą się.
Zamiast tego był to prezent.
Skończyło się na opodatkowaniu siły roboczej i biznesu, a efektem było zwiększenie kosztów utrzymania w Wielkiej Brytanii, a tym samym kosztów produkcji, dlatego Wielka Brytania deindustrializuje się. Była deindustrializująca, ponieważ pomimo prób uwolnienia się od ziemstwa w latach 1909 i 1911, bankierzy zajęli miejsce właścicieli ziemskich. Są klasą dzisiaj, że właściciele ziemscy byli w 19 wieku. Wracamy więc do odrodzenia tego, co naprawdę było feudalizmem – grabieżą przez dziedziczną klasę uprzywilejowaną.
<h4>Imperializm monetarny Ameryki dobiega końca wraz z dedolaryzacją</h4>
Jonathan Brown 1:09:47
Zastanawiam się, dokąd zmierzamy. Chcę przejść do rozmów, które rozpocząłeś od pierwszego wydania Super Imperializmu z 1972 roku. Wiem, że całkiem niedawno mieliśmy trzecie wydanie, z waszą wiedzą o przewidywaniach w analizie sytuacji Ameryki i o tym, jak deficyt bilansu płatniczego był wynikiem wydatków usa na wojsko. Wchodząc w obecny przejaw wyzwania dedolaryzacji, które wydaje się przyspieszać przez kryzys na Ukrainie i w Rosji, zastanawiam się, jakie tło musimy dać słuchaczom, aby opowiedzieć im o tym, jak działa ten system.
Michael Hudson 1:10:39
Jedną z rzeczy, których większość ludzi nie rozumie, są pieniądze, głównie z powodu dyskusji akademickiej zagmatwanej sprawy. Do 1971 r. kraje z deficytem bilansu płatniczego musiałyby go rozliczać albo w złocie, albo poprzez sprzedaż swojego przemysłu inwestorom w krajach z nadwyżką płatności. Cóż, począwszy od wojny w Korei w latach 1950-1951, bilans płatniczy USA popadł w deficyt. Cały deficyt bilansu płatniczego USA od wojny koreańskiej do 1970 roku był wynikiem zagranicznych wydatków wojskowych.
Zanim wojna w Wietnamie dobiegła końca, Amerykanie musieli co miesiąc sprzedawać swoje złoto. Wietnam był kolonią francuską, więc tamtejsze banki były francuskie. Ponieważ Ameryka wydała więcej dolarów w Azji Południowo-Wschodniej, dolary te zostały wysłane z lokalnych francuskich oddziałów bankowych do ich siedzib w Paryżu. Bank paryski przekazałby te dolary bankowi centralnemu za franki, a bank centralny, pod dowództwem generała de Gaulle’a, spieniężyłby te dolary za złoto.
Niemcy robiły to samo, wykorzystując swoje wpływy z eksportu, które były płacone w dolarach na zakup złota. Tak więc amerykańskie zapasy złota stale spadały, aż w końcu musiała wycofać się z puli złota w Londynie i przestać czynić złoto dolarowym wymienialnym. W 1950 roku, kiedy rozpoczęła się wojna koreańska, amerykański Skarb Państwa miał 75% światowego złota monetarnego. Wykorzystała tę władzę monetarną do kontrolowania dyplomacji w innych krajach. Podstawą politycznej potęgi Ameryki były zapasy złota.
Po opuszczeniu standardu wymiany złota nastąpiło załamywanie rąk. Jak Stany Zjednoczone miałyby zdominować świat, gdyby nie miały już złota, gdyby wydatki wojskowe za granicą spowodowały, że zabrakło złota? Mój superimperializm wskazywał, że odtąd, kiedy zagraniczne banki centralne dostaną więcej dolarów, do czego będą je wykorzystywać? Cóż, jest tylko jedna rzecz, którą banki centralne w tym czasie zrobiły: to było kupowanie rządowych papierów wartościowych. Tak więc banki centralne Francji, Niemiec i innych krajów z nadwyżką płatności miały niewiele opcji poza zakupem amerykańskich bonów skarbowych i obligacji. Niektóre z nich były specjalnymi nierynkowymi obligacjami, których nie mogły sprzedać, ale były środkami przechowywania wartości.
Tak więc pieniądze, które Ameryka wydawała za granicą, zostały po prostu zwrócone do Stanów Zjednoczonych. Nie oznaczało to, że Ameryka musiała zdewaluować dolara poprzez utrzymywanie deficytu bilansu płatniczego, jak robią to dzisiejsze kraje Globalnego Południa, lub robić to, co Anglia miała do czynienia ze swoją polityką stop-go, zawsze podnosząc stopy procentowe, aby pożyczyć, gdy jej deficyty groziły zmuszeniem funta szterlinga do deprecjacji.
Jonathan Brown 1:13:57
Michael, to spostrzeżenie było takie, że kiedy pracowałeś w Chase Manhattan i doradzałeś Departamentowi Stanu, co zrobić z faktem, że mają problem z bilansem płatniczym z powodu wydatków wojskowych?
Michael Hudson 1:14:07
Moja praca w Chase polegała na analizie bilansu płatniczego krajów Trzeciego Świata, a następnie przemysłu naftowego. Musiałem opracować format księgowy, aby dowiedzieć się, ile przemysł naftowy faktycznie zarabia w pozostałej części świata. Musiałem obliczyć czynsz za zasoby naturalne i jak duży był. Robiłem to od 1964 do października 1967 roku. Potem musiałem zrezygnować, aby ukończyć pracę doktorską, aby uzyskać doktorat. A potem opracowałem system analizy bilansu płatniczego, który w rzeczywistości był tak, jak został obliczony przed analizą PKB.
Poszedłem do pracy dla Arthura Andersena i spędziłem rok obliczając cały bilans płatniczy USA. Tam odkryłem, że wszystko to ma charakter wojskowy i zacząłem pisać w popularnych czasopismach, takich jak Ramparts, ostrzegając, że zagraniczne wojny Ameryki zmuszają ją do wyczerpania złota. To była cena, jaką Ameryka płaciła za swoje wydatki wojskowe za granicą.
Gdy tylko w 1971 roku odeszło ze złota, zdałem sobie sprawę, że Ameryka ma teraz bezkosztowe środki wydatków wojskowych. Załóżmy, że miałbyś iść do sklepu spożywczego i po prostu zapłacić w IOU. Mógłbyś po prostu nadal wydawać, gdybyś mógł przekonać właściciela, sklep spożywczy, aby wykorzystał IOU do płacenia rolnikom i mleczarzom za ich produkty. Co by było, gdyby wszyscy inni używali tych IOU jako pieniędzy? Nadal będziesz dostawał swoje artykuły spożywcze za darmo.
Tak działa gospodarka Stanów Zjednoczonych pod standardem dolara, przynajmniej do chwili obecnej. To właśnie doprowadziło Chiny, Rosję, Iran i inne kraje do stwierdzenia, że nie chcą nadal dawać Ameryce darmowej jazdy. Te dolaryzowane IOU są wykorzystywane do otaczania ich bazami wojskowymi, do ich obalenia i grożenia, że zbombardujemy je, jeśli nie zrobimy tego, co amerykańscy dyplomaci każą im robić.
To już kilka lat temu doprowadziło do presji, aby zdedolaryzować światową gospodarkę i uczynić ją wielobiegunową, a nie tylko przedłużeniem amerykańskiej armii, amerykańskich inwestorów, firm wydobywczych i naftowych. Celem post-dolarowym było, aby inne kraje utrzymały nadwyżkę gospodarczą między sobą, aby promować własny wzrost gospodarczy, zamiast narzucać dyktowane przez MFW programy oszczędnościowe, aby narzucić oszczędności, aby mogły płacić zagranicznym posiadaczom obligacji dolarowych.
Prawie wszyscy myśleli, że zajmie to wiele lat, zanim Chiny, Rosja, Iran, Indie, Indonezja i inne kraje połączą siły i stworzą alternatywę. Ale w tym roku sama administracja Bidena zniszczyła amerykańską darmową jazdę za dolara. Najpierw Stany Zjednoczone przejęły wenezuelską walutę, potem Biden przejął całą walutę zagraniczną Afganistanu, po prostu ją skonfiskował. A miesiąc temu skonfiskował 300 miliardów dolarów rosyjskich rezerw walutowych. Powiedział, że jesteśmy wiodącą demokracją na świecie, a globalna demokracja oznacza, że amerykańskie wojsko może mianować zagranicznych prezydentów.
Nie podoba nam się więc osoba, na którą głosowałeś jako prezydent Wenezueli. Zatrudnimy tego małego nitwita, którego wykupiliśmy, Juana Guaido, i mianujemy go prezydentem. Aby zmusić was do zaakceptowania tego, zabierzemy wszystkie wasze rezerwy złota przechowywane w Banku Anglii i damy je panu Guaido jako naszemu kandydatowi na bastion demokracji, aby zrobił to, co powinien zrobić demokratyczny reżim: zatrudniać grupy terrorystyczne do zabijania wszystkich reformatorów rolnych i przywódców robotniczych, sfinansować neonazistowskie przejęcie władzy, tak jak zrobiliśmy to w Chile pod rządami Pinocheta i tak jak zrobiliśmy to na demokratycznej Ukrainie, finansując neonazistów do walki z Rosjanami.
Ta konfiskata rezerw walutowych i zagranicznych pieniędzy przechowywanych w amerykańskich bankach zszokowała resztę świata. Nikt nie wierzył, że kraje faktycznie zagarną oszczędności finansowe innych krajów. Jeśli wrócisz do wojen w 19 wieku, wojny krymskiej i innych, kraje będą nadal spłacać swoje zagraniczne długi.
Wszystko to zakończyło się odrzuceniem przez prezydenta Bidena międzynarodowych rządów prawa. Powiedział, że “mamy porządek oparty na zasadach, w którym możemy tworzyć zasady. Po pierwsze, jesteśmy zwolnieni z zasad. Tylko ty musisz ich przestrzegać. Po drugie, zasady czy cokolwiek powiemy”. Chiny, Rosja i Indie zajęłyby sobie lata, aby określić swój handel własnymi walutami. Zagarnięcie pieniędzy przez Bidena skłoniło ich do stworzenia nowego porządku gospodarczego niezależnie od Stanów Zjednoczonych i Europy, których euro i funt szterling są walutami satelitarnymi Stanów Zjednoczonych.
Jonathan Brown 1:19:54
Więc Michael, to jest szalona sytuacja, którą mamy. Nawet jeśli masz depozyty w banku, depozyty tak naprawdę nie należą do ciebie, ale kiedyś były szanowane.
Michael Hudson 1:20:07
Cóż, należą do ciebie, ale mogą zostać skradzione.
Jonathan Brown 1:20:09
Tak, ale wtedy nie należą do mnie, prawda? Są w pewnym sensie moje, ale nie. Podobnie, jeśli zirytuję niewłaściwą osobę, mogę skonfiskować mój samochód, ponieważ właśnie zirytowałem lokalnego polityka, co w zasadzie stało się z rosyjskim oligarchą. Niezależnie od tego, czy oligarcha zasłużył na ten jacht wart 500 milionów dolarów, oczywiście nie zasłużył, ale technicznie należał do nich. Więc to, co robią Amerykanie, to pokazuje, że jeśli ich wkurzysz, zabiorą wszystkie twoje zasoby, co miało miejsce w innych krajach, prawda? Ukradliśmy go.
Brytyjczycy to zrobili, prawda? Przywłaszczyliśmy sobie zasoby i ukradliśmy zasoby innym narodom. Jeśli chcesz najlepszego przykładu tego, możesz po prostu wejść do bardzo pięknego Muzeum Brytyjskiego i zobaczyć wszystkie artefakty, które przywłaszczyliśmy sobie, z których jednym był Kamień z Rosetty, o którym wiem, że piszesz.
Mamy więc sytuację teraz, gdy Amerykanie wypowiedzieli najgłębszą wojnę gospodarczą Rosji, grożąc Chinom, że możemy zrobić to samo. Chiny mają biliony dolarów amerykańskich. Jedną z rzeczy, których nie do końca rozumiem, patrząc na waszą filozofię i superimperializm, było pokazanie, że Amerykanie mogą zjeść darmowy lunch, zachęcając ludzi do kupowania obligacji skarbowych USA. Jak to się dzieje, że dolar amerykański wzrósł w stosunku do wszystkich walut prawie innych niż rubel od czasu wypowiedzenia wojny na Ukrainie?
Michael Hudson 1:21:43
Europa popełniła samobójstwo gospodarcze, Stany Zjednoczone zaoferowały swoim przywódcom dużo pieniędzy na swoich zagranicznych kontach i upewniły się, że ich dzieci otrzymały bezpłatną edukację w Stanach Zjednoczonych. Ale w zamian musieliby reprezentować Stany Zjednoczone, a nie Niemcy, Francję czy inne kraje. Amerykanie od lat wtrącają się w europejską politykę. Europejscy politycy nie reprezentują własnych krajów. Reprezentują amerykański Departament Stanu i amerykańską dyplomację. I powiedziano im, aby zamknęli swoje kraje w gospodarce USA.
Na przykład europejskie firmy miały nadzieję, której Amerykanie naprawdę nienawidzili. Europejczycy mieli nadzieję, że po 1991 roku, kiedy komunizm się skończył, będą mogli inwestować w Rosji, aby zarabiać pieniądze. Mogliby sprzedawać eksport do Rosji i osiągać wzajemne zyski. Ale Amerykanie chcieli zarobić wszystkie pieniądze na Rosji dla siebie, głównie wykorzystując kleptokratów, których wspierali, do sprzedaży zasobów naturalnych, które zdobyli amerykańskim inwestorom. Chłopcy z Harvardu chcieli się upewnić, że kleptokraci z rentą otrzymają zasoby naturalne – którzy mogą zarabiać pieniądze tylko w twardej walucie, sprzedając za granicą udziały w aktywach, które zagarnęli, utrzymując swoje płatności w Anglii lub Stanach Zjednoczonych.
Poprosili więc Europę, aby nie kupowała rosyjskiego gazu, ale wydała siedem razy więcej na zakup amerykańskiego skroplonego gazu ziemnego i wydała 5 miliardów dolarów na budowę portów przyjmujących ten gaz – bez gazu przez około trzy lub cztery lata… niech ich rury zamarzną… przestań produkować nawóz… Nie karm swojej ziemi, weźmiemy ją na brodę dla Ameryki. Wasz standard życia będzie musiał spaść o 20%, ale to wszystko dla amerykańskiej demokracji. A europejskie głowy powiedziały, że to w porządku.
Ameryka powiedziała, że wy, Europejczycy, przeszkadzacie im, próbując powstrzymać globalne ocieplenie. To bezpośredni atak na główne ramię amerykańskiej dyplomacji, przemysł naftowy. Amerykańskie firmy kontrolują prawie cały światowy handel ropą naftową. Jest to sektor o najwyższej rentowności czynszu na świecie. I jest wolny od podatku dochodowego. Jest politycznie potężna i tak długo, jak Ameryka może kontrolować handel ropą, może rozmawiać z krajami Ameryki Łacińskiej lub krajami afrykańskimi i mówić, że jeśli wybiorą przywódcę, który nie podoba się amerykańskim urzędnikom, może nałożyć sankcje i przestać eksportować do nich ropę, aby je zamrozić. Nie dostaną nawozu, więc USA mogą cię zagłodzić. Może nałożyć sankcje na ich handel żywnością. Rolnictwo to największa nadwyżka handlowa Amerykanów.
Jonathan Brown 1:25:14
To właśnie robią z konfliktem na Ukrainie z Rosją, a także z Chinami. Czy istnieją inne główne źródła zboża, pszenicy i ryżu?
Michael Hudson 1:25:26
Tak. Ale prezydent Biden obwinia Putina za stworzenie światowego niedoboru żywności i grożenie głodem, ponieważ Ukraina nie może eksportować swojego zboża. Ukraina, pod amerykańskim kierownictwem, umieściła miny na całym Morzu Czarnym. Tak więc porty Morza Czarnego mają wokół siebie miny. Jeśli statek je uderzy, wysadzi dziurę w kadłubie i zatonie.
W rezultacie, jeśli jesteś firmą spedycyjną i chcesz transportować zboże, musisz uzyskać ubezpieczenie, ponieważ jeśli nie masz ubezpieczenia, grozi ci bankructwo, jeśli twój statek ulegnie awarii. Ale żadna firma ubezpieczeniowa nie ubezpieczy go, dopóki Ukraińcy nie usuną min, które postawili. Do tego potrzebne są trałowce. Nie trzeba dodawać, że Rosja nie chce amerykańskich trałowców, ponieważ mogą one równie dobrze zaatakować, gdy toczy się wojna.
Mamy więc Stany Zjednoczone blokujące ukraiński eksport zboża, który był ogromnym eksportem. Obszar dolara amerykańskiego, kraje NATO, odmawiały importu żywności z Rosji, która jest największym na świecie eksporterem produktów rolnych. Stwarza to kryzys dla krajów Globalnego Południa, dla Ameryki Łacińskiej i Afryki.
Tymczasem globalne ocieplenie powoduje susze, które zmniejszają zbiory. Partia Zielonych w Niemczech prowadzi prowojenną politykę, która przyspiesza wzrost globalnego ocieplenia. Wspierając wojnę militarną przeciwko Rosji i ogólnie amerykański awanturnictwo wojskowe, stają się głównymi lobbystami na rzecz trucicieli powietrza. Największym trucicielem powietrza jest amerykańskie wojsko. Partia Zielonych w Niemczech opowiada się za większą walką z Rosją, dostarczaniem jej większej ilości broni, a tym samym wspieraniem wojska, które jest obecnie największym nowym czynnikiem przyczyniającym się do globalnego ocieplenia. W efekcie oznacza to, że Europa jest gotowa powiedzieć: “Okej, jesteśmy gotowi podnieść poziom mórz o kolejne 10 stóp, o ile możemy pomóc Ameryce zdominować Rosję”.
Europa pozwala nawet Ameryce utrzymać cła Trumpa na swój eksport, więc nie może eksportować więcej dla Ameryki. Wygląda na to, że Europa będzie musiała się zdeindustrializować, może wrócimy do 19 wieku i staniemy się krajem rolników. Zasadniczo jest to sytuacja, którą narzuca jego służalczość.
Jonathan Brown 1:28:49
Chciałbym wrócić do tego, co Chiny i Rosja mogą zrobić, biorąc pod uwagę ich rezerwy. Rozumieją, że mają… mają wiele rezerw złota, a także duże zapasy zboża, Chiny mają najwięcej, jak rozumiem, ale czy możesz mi pomóc zrozumieć, dlaczego wszystkie te narody na całym świecie mają rezerwy dolara amerykańskiego w takiej czy innej formie, większość z nich w obligacjach? Dlaczego dolar wciąż rośnie w tym momencie?
Michael Hudson 1:29:28
Bo euro spadało. Japoński jen spada. Jen jest najgorzej radzącą sobie walutą, ponieważ utrzymują swoje stopy procentowe na bardzo niskim poziomie. Ich celem jest, aby banki zarabiały pieniądze, pożyczając nisko po niskich stopach procentowych i pożyczając zagranicznym krajom po wyższej stopie. Europa utrzymuje również niskie stopy procentowe. Amerykańska Rezerwa Federalna podnosi stopę procentową, a to są pieniądze z krajów o niskich stopach procentowych. Kapitał z Europy i Japonii płynie do Ameryki.
Wartości walut są ustalane przede wszystkim przez względne stopy procentowe i przepływy kapitału. Nie są one ustalane przez koszt produkcji dla importu i eksportu. Nie są one spowodowane handlem, chyba że nastąpi radykalne załamanie handlu. Wszystkie te zygzaki, które widzisz, są krótkoterminowymi ruchami kapitału. Ameryka mówi innym krajom, aby utrzymywały niskie stopy procentowe, tak aby pieniądze płynęły z ich banków i finansów do Stanów Zjednoczonych, aby kupić amerykańskie papiery wartościowe, które przynoszą wyższe zyski. Tak długo, jak euro jest walutą satelitarną dla dolara, będzie nadal spadać. Tak więc zarówno euro, jak i brytyjski funt szterling poruszają się obecnie w kierunku 1 USD za funt i 1 USD za euro.
Jonathan Brown 1:28:49
To środek krótkoterminowy. Długoterminowym środkiem jest to, że kraje muszą zacząć sprzedawać obligacje, które mają w walucie amerykańskiej. Tak długo, że musi spaść. Czy słusznie?
Michael Hudson 1:29:28
Tak. Będą trzymać nawzajem swoje waluty. Zwłaszcza teraz, gdy Rosja określa swój eksport, w rublach zamiast w dolarach. Amerykańskie banki straciły finansowanie światowego handlu ropą naftową, z pewnością rosyjskiego handlu ropą naftową i rolnictwem. Zamiast trzymać dolary, kraje będą utrzymywać rezerwy rubla, aby ustabilizować swoje waluty za pomocą rubla, Chiny trzymają rezerwy rubla, a Rosja trzyma chińskie rezerwy juana.
Saldo będzie przechowywane bardziej w złocie i pewnego rodzaju aktywach bez związanego z nimi zobowiązania. Myślę, że logicznym kierunkiem, w którym to zmierza, jest to, że kraje niedolarowe stworzą własną wersję Międzynarodowego Funduszu Walutowego, własnego Banku Światowego, własnej organizacji handlowej. Tak więc będzie jeden zestaw organizacji handlowych, finansowych i rozwojowych oraz organizacji wojskowych w USA i Europie, w NATO, to znaczy w białych krajach, i inny zestaw stosunków i nie-białych krajów, które faktycznie się rozwijają, podczas gdy Ameryka i Europa kurczą się.
Jonathan Brown 1:33:06
Więc jakie jest twoje wyobrażenie o tym, ile złota chiny faktycznie posiadają, ponieważ są opublikowane liczby, [które] są naprawdę niezwykle małe, czy nie są dla gospodarki, która jest tak duża.
Michael Hudson 1:33:18
Nie wiem. Rządy mogą przechowywać złoto nie tylko za pośrednictwem własnego skarbca, ale także za pośrednictwem jakiejś podległej agencji. Nie zajmuję się już statystyką finansową tak jak kiedyś, ponieważ sporządzenie kompleksowego bilansu zajmuje cały rok. Wiem tylko, że widzieli, jak Ameryka po prostu zagarnęła rosyjskie udziały w dolarach i nie chcą, aby to samo im zrobiono. Prezydent Biden powiedział, że Chiny są długoterminowym wrogiem numer jeden Ameryki i chce najpierw zniszczyć rosyjską gospodarkę, a następnie zaatakować Chiny po ich rozdzieleniu.
Oczywiście Chiny czytają gazety i chcą uniknąć tego losu.
Jonathan Brown 1:34:16
Inną rzeczą, którą uważam za całkowicie niezwykłą, jest na przykład to, że Biden w swoim przemówieniu powiedział, że chce pozbyć się Putina. Myślę, że gdyby to był sekretarz obrony USA lub sekretarz stanu mówiący, że chce uzbroić Tajwan……. Gdybym rządził Chinami i powiedziałbym, że chcę uzbroić Meksyk, lub jeśli ktokolwiek w Ameryce Południowej chce jakiejkolwiek broni, to moje drzwi otworzą się przed wami, spodziewałbym się, że Amerykanie będą bardzo zdenerwowani tym, ponieważ łamię doktrynę Monroe’a. Czy możesz mi pomóc zrozumieć, będąc w korytarzach władzy, czy to Chase Manhattan, czy kontakty, które masz, jak to możliwe. Jak politycy mogą mieć takie urojenia, myśląc, że mogą mówić takie rzeczy bez negatywnych konsekwencji?
Michael Hudson 1:35:18
Wiesz, kto jest tym naprawdę zdenerwowany? Tajwańczycy! Mówią: “Och, chcą zrobić z Tajwanu kolejną Ukrainę, walczyć do ostatnich Tajwańczyków, tak jak Ukraińcy zostali wykorzystani. Widzą przed sobą dwie możliwości. Jeśli uzbroją się i zdobędą broń, która może uderzyć w Chiny, chiny prawdopodobnie je zbombardują. Z drugiej strony spotykam się z tajwańskimi urzędnikami od 40 lat i wielu z nich powiedziało, że ich długoterminową nadzieją jest reintegracja. Chcą być inwestorami w Chinach, ale chcą fuzji na warunkach, na których mogą być trochę jak Hongkong, zdolni do fuzji, która sprawi, że będą również prosperować.
Tak więc Tajwan ma wybór między pójściem w ślady Amerykanów a staniem się Ukrainą Pacyfiku lub połączeniem z Chinami. Biorąc pod uwagę fakt, że Chiny rosną, a Ameryka się kurczy, co wybiorą? Cóż, wyobrażam sobie, że zobaczycie silny, pokojowy ruch integracyjny z Chinami. Ale Chiny pamiętają, że Czang Kaj-Szek zmasakrował komunistów w 1927 roku.
Jonathan Brown 1:36:47
Więc na co patrzymy, kto rządzi, prezydent Biden czy inni ludzie?
Michael Hudson 1:36:56
Prezydent Biden jest frontmanem. Wszyscy oni są frontmanami dla bezimiennych ludzi w Departamencie Stanu, neokonserwatystów, którzy kontrolują rzeczy. Biden zawsze był prawicowcem, po prostu skorumpowanym politykiem partyjnym. Robi to, za co mu płacą. Jest pozbawiony wyobraźni. Sprowadził prawdziwych nienawidzących Rosji – ludzi, którzy żywią wewnętrzną nienawiść do Rosji ze względu na pochodzenie rodzinne za carów lub stalina. Blinken powiedział, że jego rodzina była żydowska i zagubiona za carów, a może za Stalina. Chce zabijać Rosjan, ponieważ jest tak zły na to, co zrobili jego przodkom. To jest mentalność neokonserwatystów w pigułce. To szalona mentalność.
Przedstawiciele Rezerwy Federalnej i Departamentu Skarbu twierdzą, że nie konsultowano się z nimi w posunięciach politycznych, które biden i Blinken oraz neokonserwatyści robią. Działa rodzaj jednoznacznej wizji tunelowej. Oni naprawdę nienawidzą Rosji i Chin nienawidzą. Jest wiele rasizmu, który widzisz w Nowym Jorku, gdzie bardzo niebezpieczne dla azjatyckich kobiet jest wsiadanie do metra. Prawie co tydzień głównym newsem jest kolejna Azjatka zaatakowana lub popchnięta przed metro. W Ameryce jest nowa nienawiść rasowa. I traktują Rosjan tak, jak Ukraińcy, jakby słowiańskojęzyczni ludzie byli odrębną rasą.
Jonathan Brown 1:38:49
Nadzwyczajny. Tak więc super imperializm wyszedł, jak rozumiem, i został wykorzystany przez Departament Stanu, aby dowiedzieć się, jak nadal prowadzić swoją ekonomię …
Michael Hudson 1:39:04
Początkowo amerykańscy urzędnicy myśleli, że odejście od złota będzie katastrofą. Herman Khan powiedział mi: “Pokazałeś, że biegaliśmy po Pierścieniach Imperium Brytyjskiego”. Zatrudnił mnie w Hudson Institute, który jest instytutem bezpieczeństwa narodowego, i przyprowadził mnie do Departamentu Stanu na spotkania oraz do kolegiów wojskowych i szkół wojennych Sił Powietrznych, aby o tym porozmawiać. Myślę, że nie powinienem się dziwić, że głównymi ludźmi, którzy chcieli dowiedzieć się, jak działa imperializm, byli sami imperialiści. Myślałem, że antyimperialiści będą moją główną publicznością, ale imperialiści naprawdę musieli wiedzieć, co nowego.
Jonathan Brown 1:39:50
Wzięli twoją książkę, Super Imperializm i przeczytali ją jako list miłosny, prawda.
Michael Hudson 1:39:56
Nie list miłosny. Postrzegali to jako książkę “jak to zrobić”. Byłem technikiem.
Jonathan Brown 1:40:04
Racja. Pracując dla Hermana Kahna, jest potężnym facetem, o którym ludzie już nie mówią tak dużo, ale był, był wtedy niezwykle wpływowy, prawda?
Michael Hudson 1:40:14
Tak, miał wielkie poczucie humoru. Był świetnym mówcą. Był absolutnie genialny. Napisał książkę o wojnie termojądrowej, mówiąc, że nawet gdyby doszło do wojny, ktoś zostałby pozostawiony do przeżycia. To uczyniło go jednym z modeli Doktora Strangelove’a w filmach. Siedziałem i słuchałem, jak Herman mówi o strategii wojskowej i byłem zdumiony tym, jak to wszystko przemyślał. Był genialnym taktykiem wojskowym. Przyprowadzał mnie, siadał z generałami, a oni wyjaśniali różne rzeczy. Nie mam dobrego wyczucia wojskowego ani żadnego szkolenia wojskowego. Napisał, że osobiście chciał być pod pierwszą bombą wodorową. Nie chciał żyć w postnuklearnym świecie. Ale gdzieś byliby jacyś ocaleni. To sprawiło, że stał się sławny. Był tak znieważany za to, że nawet poruszył temat, który musiał zostać omówiony, że chciał mieć pomysły, które ludzie lubią. I to było badanie środowiska korporacyjnego. To było to, za co byłem w zasadzie odpowiedzialny. Ja byłem ekonomistą, on wojskiem. Mieliśmy tam taką samą pensję.
Jeździliśmy po całym świecie, nie zgadzając się ze sobą. To byłoby jak show. Mówił o tym, że świat jest kubkiem do połowy pełnym. Mówiłem o tym, że kubek jest w połowie pusty, jak to ujął. Mówiłem o narzutach zadłużenia i o tym, jak dług rośnie i ostatecznie zdusi gospodarkę. Mówił o tym, że produktywność byłaby wystarczająca do spłaty długu, chociaż produktywność niekoniecznie daje pieniądze na spłatę długu. Produktywność nie rośnie wykładniczo, ale zwęża się. Wraz ze wzrostem zadłużenia każda stopa procentowa to czas podwojenia. I podwaja się szybciej niż gospodarka może się podwoić.
Jonathan Brown 1:42:24
A to naprawdę wraca do jednego z twoich początkowych pytań od Terrence’a McCarthy’ego, które dotyczyło skupienia się na produktywności, prawda?
Michael Hudson 1:42:33
Tak. Pomysł skupiał się na produktywności, zdajesz sobie sprawę, że wszystko sprowadza się ostatecznie do pracy. Jak zwiększyć produktywność pracy? Jak zwiększyć produktywność przemysłu? Pozbywasz się tego, co jest bezproduktywne – a nieproduktywnym narzutem jest czynsz. Ile więc wydatków korporacyjnych jest po prostu zwykłym narzutem? Ile jest zbędne dla przemysłu korporacyjnego? Ta linia pytań prowadzi cię z powrotem do klasycznej ekonomii.
Marks jest tak naprawdę ostatnim wielkim klasycznym ekonomistą, który doprowadził to wszystko do logicznego końca. Jego wkład polegał na wyjaśnieniu, że tak jak właściciel ziemski wyzyskuje, biorąc czynsz, kapitalista przemysłowy wyzyskuje pracę, pobierając więcej za produkty pracy niż kosztuje wynajęcie siły roboczej do produkcji.
Jednak w przeciwieństwie do rentiera, w przeciwieństwie do właściciela ziemskiego, kapitalista wykorzystuje tę ekonomiczną wartość dodatkową do rozszerzania produkcji, do budowy jeszcze większej liczby fabryk, do zatrudniania jeszcze większej ilości siły roboczej. Jest to rozwijające się społeczeństwo, podczas gdy czynsz płacony właścicielom ziemskim jest rodzajem wyzysku, który jest czystym narzutem i kurczy kapitalizm przemysłowy. Dlatego Marks powiedział, że politycznym celem kapitalizmu przemysłowego jest uwolnienie społeczeństwa od właścicieli ziemskich, drapieżnych bankierów i monopolistów. Dlatego program Manifestu Komunistycznego zaczyna się od pobierania czynszu dla sektora publicznego. Możesz opodatkować ziemię jako przejście do jej socjalizacji. To była klasyczna ekonomia Manifestu Komunistycznego.
Jonathan Brown 1:44:26
Masz takie poglądy, a mimo to nadal byłeś cenionym członkiem zespołu w Hudson Institute.
Michael Hudson 1:44:33
Tak, ponieważ wyjaśniałem, jak działa świat. Herman i ja tak bardzo się nie zgadzaliśmy, że byliśmy prawdziwymi przyjaciółmi. Lubiłem go i nie mogliśmy uwierzyć, że ten drugi uwierzy w coś tak odmiennego. Ale powiedzieliśmy, że jeśli argumenty, które mamy, są “wielkim argumentem”, to określą, dokąd zmierza gospodarka. Albo on ma rację, albo ja mam rację.
To jest jak debaty między zwolennikami Henry’ego George’a a socjalistami na początku 1900 roku. To miał być taki czy inny świat.
Co jest kluczem do analizy gospodarki? Czy ma się skupić na czynszu i finansach, czy na potencjale technologicznym? Chodzi mi o to, że potencjał technologiczny może zostać zdławiony przez tak duże koszty ogólne płacone klasie rentierów za pośrednictwem sektora FIRE – finanse, ubezpieczenia i nieruchomości – że nie ma już pieniędzy na inwestycje, nie ma już dochodu, który pracownicy najemni mogliby wydać na zakup towarów i usług, które produkują.
Jonathan Brown 1:45:48
A jednak sektor technologiczny moim zdaniem jest w rzeczywistości nowym monopolistą. Zamiast konkurencji, w tym sensie są nowymi właścicielami ziemskimi. Tak więc Google jest właścicielem gruntów widma. Jeśli chcę hostować te filmy, muszę negocjować lub zaakceptować warunki właściciela gruntu YouTube. Zamieszczam je tam, ale nie będę na tym zarabiał. Ponieważ jestem jednym z chłopów pańszczyźnianych na YouTube.
Michael Hudson 1:46:16
To jest problem, z którym Chiny radzą sobie na swój sposób. Co robisz, gdy Jack Ma i inni specjaliści IT kończą jako miliarderzy? Cóż, Chiny nie miały grupy antymonopolowej. Pozwolił 100 kwiatom zakwitnąć i pozwolić miliarderom się rozwijać, ale potem kazałby im przekazać swoje pieniądze rządowi w taki czy inny sposób. Nie zrobili tego w sposób, w jaki robią to zachodnie gospodarki, poprzez podatek antymonopolowy, ale w sposób konsensusu politycznego.
W krajach takich jak Rosja staram się nakłonić ich do sformalizowania tego w celu formalnego obliczenia skali trendów gospodarczych. Chcesz, aby innowacje miały miejsce, chcesz, aby ludzie zarobili fortunę, ale w pewnym momencie nie mogą w jakiś sposób zarobić tak dużej fortuny, że kończy się to załamaniem gospodarki.
Jonathan Brown 1:47:37
Ale patrząc na twoje pisma z czasów bizantyjskich i starożytnego Bliskiego Wschodu, czy znaczenie przywódcy tej konkretnej gospodarki lub społeczeństwa jest upewnienie się, że nikt nie wzbogacił się tak bogato, aby mógł obalić przywódcę? To jest naprawdę to, co masz z kimś takim jak Zuckerberg, władza, którą był w stanie dzierżyć w wyborach, niezależnie od tego, czy się z nim zgadzasz, czy nie, była niezwykła. Podobnie, jeśli spojrzysz na walkę, która toczy się obecnie z Elonem Muskiem i Twitterem, jest uznanie, że tak naprawdę chcemy, chcemy, aby nasi ludzie posiadali te zasoby, które udajemy, że są prywatne, ale w rzeczywistości mają ogromną siłę społeczną.
Michael Hudson 1:48:24
Tak, sfinansowali politykę w Ameryce, na mocy orzeczenia Sądu Najwyższego Citizens United. Każdy może wnieść tyle, ile chce, jeśli jesteś korporacją. Interesy rentierów dają politykom prorentierskim działanie jako ich marionetki. Pieniądze idą na reklamę czasu antenowego w telewizji i mediach, aby przytłoczyć wszystkich ludzi, którzy normalnie chcieliby zminimalizować klasę rentierów. Zasadniczo sfinansowałeś politykę w Ameryce znacznie bardziej niż miało to miejsce w Europie. Ale w Europie to prawicowcy zasadniczo kontrolują prasę, telewizję komercyjną i media. Jeśli więc media są kontrolowane przez prawicę z własnym programem, przedstawiają kwestie ekonomiczne z punktu widzenia klasy rentierów, a nie z punktu widzenia tego, jak gospodarka faktycznie rozwija się i bogaci w uczciwy sposób.
Jonathan Brown 1:49:48
Wiem, że musimy się zakończyć. Myśląc tylko o scenariuszach dla Rosji i Chin obecnie. Każdy, kto jest częścią pierwotnych białych gospodarek Europy, zdaje sobie sprawę, że jeśli nie stanie po stronie Ameryki, zostanie obalony. Ale także teraz mają krótkoterminowe wyzwanie, że Amerykanie pozwolą im głodować, ponieważ zatrzymują eksport pszenicy przez europejskie porty. Ale mamy też Rosję z zasobami, mamy Chiny z zasobami zboża.
Istnieje więc potencjał, że kiedy ludzie zaczną głodować, a spojrzysz na wyzwania na Sri Lance, gdzie politycy są mordowani, a ludziom kończy się żywność, jest szansa, że Chiny wkroczą i powiedzą, że możemy wysłać wam eksport zboża. Szczęśliwym zbiegiem okoliczności, z powodu wszystkich blokad, które Chiny mają teraz, wiele łodzi i statków na świecie czeka obecnie przed portami w Chinach.
Michael Hudson 1:50:54
[Brakująca część tutaj] Chipy komputerowe są częścią problemu. A to prawdopodobnie sprawi, że będą bardziej przyjaźnie nastawieni do Tajwanu. Tajwan ma chipy komputerowe.
Jonathan Brown 1:51:03
A według twojej oceny, ponieważ Tajwan nie chce być kolejną Ukrainą, amerykańskie działania prawdopodobnie przyspieszą reintegrację.
Michael Hudson 1:51:12
Jest krzywa w kształcie dzwonu, nie spotkałem się z Tajwańczykami od kilku lat, więc nie wiem, na bieżąco, jaka jest dynamika. Ale tylko logika, można zobaczyć międzynarodowe środowisko, w którym działają. Zastanawiasz się, jak zamierzają obliczyć plusy i minusy USA w porównaniu z Chinami? Do jakiej gospodarki chcą się przywiązać, aby jak najszybciej się wzbogacić?
Jonathan Brown 1:51:46
A także bądź bezpieczny i nie angażuj się w niepotrzebne wojny. Kiedy patrzysz na tragedię na Ukrainie, tych wszystkich ludzi umierających, kiedy masz tak silnego przeciwnika w Rosji, jak możesz iść z nimi na wojnę przez jakikolwiek okres czasu?
Michael Hudson 1:52:07
Cóż, na to właśnie podzielony jest świat. Społeczeństwo amerykańskie i europejskie jest zbudowane na wojnie. To jedyna polityka zagraniczna, jaką mają, ponieważ nie mają już siły ekonomicznej. Zdeindustrializowali się, a reszta świata próbuje uprzemysłowić i próbuje się wyżywić. Chiny, Rosja, Indie, Globalne Południe są antywojenną częścią świata. Tak więc świat dzieli się na dwie części: część rentierska wspierająca kapitalizm finansowy, [który] próbuje narzucić go innym krajom, sfinansować Chiny i Rosję, aby zmusić je do postawienia Margaret Thatcher lub Borysa Jelcyna na czele Chin. Podczas gdy próbują postawić na stanowisku własnych kandydatów, a la Generał Pinochet, reszta świata próbuje bronić się przed tym terroryzmem.
Tak więc świat zachodni, który nazywa siebie demokracją, jest terrorystycznym światem wojskowym. Narody, które nazywa autorytarnymi, są każdą władzą wystarczająco silną, aby kontrolować i opodatkowywać interesy finansowe – to znaczy każdy rząd wystarczająco silny, aby regulować finanse i nieruchomości. Taka gospodarka jest z definicji autorytarna, w przeciwieństwie do demokracji, w której Wall Street i centra finansowe są demokratycznie wybranymi centralnymi planistami. Chodzi więc o to, kto będzie planował społeczeństwo: sektor finansowy, czy ludzie, jak w Chinach i innych krajach.
Jonathan Brown 1:53:41
Myślę, że to mówi. Z zachodniego punktu widzenia jest to inny rodzaj demokracji.
Michael Hudson 1:53:48
Tak. Ale demokracja naprawdę oznacza gospodarkę, która przynosi korzyści ogromnej większości populacji, która akurat jest pracownikami najemnymi? A może będzie to za 1%? Czy gospodarka jest prowadzona w imieniu 99% i 1%? Cóż, 99% potrzebuje silnego rządu, aby kierować nim we własnym interesie i poradzić sobie z kontrrewolucyjną polityką, neofeudalną polityką rentierską 1%.
Jonathan Brown 1:54:22
Okej, więc znając Chiny, to twoje zdanie na temat polityki zerowego COVID, którą władze wdrażają w niektórych częściach kraju?
Michael Hudson 1:54:32
Im więcej czytam o długim COVID tutaj, tym gorzej się wydaje. Mam 83 lata, więc moja żona i ja nie chodziliśmy do restauracji od 2020 roku. Nie poszliśmy nawet do domów naszych przyjaciół na kolację. Izolujemy się. Chiny odizolowały się wielkim kosztem, ale uratowały populację nie tylko przed samym COVID, ale także przed długim COVID. Obecnie jest milion Amerykanów z długim COVID. Mówią również, że długi COVID obniża twoje, twoje IQ o 10%.
Prawie tak samo niebezpieczne jest dziedziczenie funduszu powierniczego, jeśli chodzi o pogorszenie IQ. To wyniszczające.
Mój webmaster w Australii i jego rodzina mają COVID. Jestem więc bardzo przychylny temu, co robią Chiny, chociaż oznacza to, że nie mogę tam pojechać, ponieważ musiałbym być odizolowany w pokoju hotelowym przez dwa tygodnie tylko po to, aby odbyć kilkudniowe spotkanie – a potem znowu być odizolowanym, kiedy wrócę. Tak więc Chiny dokładają ogromnych starań, aby nie chorować na COVID. A teraz oczywiście, odkąd Rosjanie zaczęli publikować wszystkie swoje odkrycia amerykańskich laboratoriów broni biologicznej na Ukrainie, które zostały zaprojektowane do rozprzestrzeniania chorób podobnych do COVID poprzez migrację ptaków i nietoperzy oraz sztucznych samolotów nad Rosją.
Teraz ponownie otworzyli pytanie “czy COVID był amerykańską wojną biologiczną od samego początku”? A Chińczycy patrzą na to i mówią “czy to było zaprojektowane”? Jeśli Amerykanie próbują zaprojektować COVID, aby wpłynął głównie na ludność słowiańską i jej sygnatury DNA, czy mogli zrobić to samo przeciwko Azjatom? Więc to wszystko nagle się otwiera. Światowa Organizacja Zdrowia odmówiła ujawnienia jakichkolwiek amerykańskich wysiłków w zakresie broni biologicznej, a Stany Zjednoczone zablokowały wszelkie wysiłki, aby dowiedzieć się o wojnie biologicznej. To izoluje Amerykę i Europę.
Jeśli amerykańska Europa pozostanie z obecną polityką zagraniczną, bronią biologiczną i bombami atomowymi, NATO zostanie odrzucone przez cywilizowany świat. Jak powiedziała Róża Luksemburg sto lat temu, wybór jest między socjalizmem a barbarzyństwem. NATO, Europa i Ameryka reprezentują nowe barbarzyństwo. Alternatywą jest socjalizm. W ten sposób świat wydawał się rozwijać w Europie i Ameryce, dopóki I wojna światowa nie odśledzona wszystkiego. Reszta świata ma teraz szansę wrócić na właściwe tory. Nie wiem, co się wydarzy na Zachodzie.
Jonathan Brown 1:57:47
Michael, jak zawsze, zawsze dostajesz więcej w swoje rzeczy, niż się spodziewałem. Czy są jakieś rzeczy, które chciałbyś powiedzieć naszym słuchaczom, zanim skończymy,
Michael Hudson 1:57:56
Prawdopodobnie powiedziałem za dużo. I mam nadzieję, że możesz edytować wszystko, co jest kłopotliwe.
Jonathan Brown 1:58:01
Mogę zostać wyrzucony z YouTube za opublikowanie niektórych twoich komentarzy. Być może będziesz musiał wrócić i przejrzeć kilka z nich. Ale jak zawsze, Michael, bardzo dziękuję za twój czas, co zrobimy, to wyślemy link do wszystkich na stronie internetowej, a także do nowej książki, a także do tego, co myślę, że i te serie wykładów, kiedy szukałem do tej rozmowy, były najlepszymi wykładami ekonomicznymi, jakich kiedykolwiek słuchałem – naprawdę niezwykłe poziomy wglądu i prawdziwej ekonomii, a nie teoretycznych lub podręcznikowych rzeczy. Tak jak zawsze z ShepherdWalwyn, bardzo dziękuję za poświęcony czas i za twój wkład.
Michael Hudson 1:58:41
Cóż, jeśli przepiszesz to wszystko, będzie tego warte. \
Jonathan Brown 1:58:45
To jest nasza obietnica w 100%. Więc dziękuję bardzo.
Michael Hudson 2:00:05
Wielkie dzięki.
Opublikowano za: https://michael-hudson.com/2022/06/economic-rent-and-exploitation/
Wypowiedz się
Musisz się zalogować, aby móc dodać komentarz.