dr Ryszard Ślązak 2.6 Likwidacja Państwowych Gospodarstw Rolnych i Rybackich W roku 1991 państwo wycofuje się z własności państwowych gospodarstw rolnych i rybackich oraz z ich dotychczasowego subwencyjnego dofinansowywania, nie zważając na ich indywidualne wyniki gospodarcze i ekonomiczno-finansowe, na potrzeby żywnościowe i eksportowe kraju. W latach 1991-93 zlikwidowano wszystkie Państwowe Gospodarstwa Rolne i Rybackie, których było 1665. Zajmowały one 20 procent obszaru rolnego kraju i zatrudniały ponad 1,5 mln pracowników wraz z rodzinami. W całości wraz z całą infrastrukturą gospodarczą i bazą mieszkaniową, własnymi osiedlami mieszkaniowymi pracowników, nawet z ośrodkami zdrowia, przekazano do powołanej dla celów ich przejęcia i likwidacji Państwowej Agencji Nieruchomości Rolnych Skarbu Państwa Agencja ta zbywała i wydzierżawiała grunty i zabudowania gospodarcze po tych gospodarstwach rolnych, nabywcom krajowym jak i zagranicznym. Zawierano umowy dzierżawy gruntów rolnych i zabudowań gospodarczych po byłych PGR-ach nawet ona okresy trzydziestoletnie. Były przypadki, że zawierano umowy na dzierżawę długoterminową nawet bez prawa do wcześniejszego ich wypowiedzenia, nawet w razie nie spełniania prze dzierżawiącego warunków dzierżaw, jak np. utrzymywania gruntów rolnych w dobrej kulturze rolnej czy nie remontowania obiektów gospodarstwa lub innych pozostałych przez wydzierżawiającego, agencje rządową. Było to w rożnym okresie bardzo krytycznie oceniane przez opinię publiczną, głównie w prasie regionalnej. Po ich rozwiązaniu, likwidacji, ta ogromna liczebnie grupa społeczna, przeszła w dużym stopniu, niemal od razu, na zasili społeczne wypłacane ze środków państwowych, w bezczynność zawodową, i stała się bezużyteczną produkcyjnie, popadając przy tym całymi bardzo licznym rodzinami w znacznej części, w ubóstwo materialne. Powstałą po raz pierwszy w polskiej historii gospodarczej, ponad 900-tysieczna grupa społeczna, która na skutek nagłych decyzji władz wlanego kraju, z czynnej zawodowo stała się bezrobotna, i nie zamieszkalna, bo pozbawiona nawet warunków dotychczasowego zamieszkania i bytowania. Została opuszczona, pozbawiona jakiejkolwiek opieki i pomocy państwa, skierowana na margines życia społecznego i wegetacje w dożywotnim ubóstwie. Operacja likwidacji PGR miała charakter niezwykle radykalny i gwałtowny, została przeprowadzona niemal na analogicznych zasadach jak nacjonalizacja ze stycznia  1946 roku przeprowadzona przez Bieruta. Pod likwidacje poszły wszystkie gospodarstwa rolne i rybackie, i to niezależnie od ich sytuacji i kondycji ekonomicznej. Były takie, które mogły być rozwiązane, ale większość była w bardzo dobrej sytuacji ekonomicznej, dobrze funkcjonowały, były dobrze i nowocześnie technicznie wyposażone, nie wymagały i nie korzystały z państwowych subwencji, były samo finansujące się, były nawet eksporterami, niektóre miały wysoki udział eksportu w swej sprzedaży ogółem. Trochej trudniejsza sytuację miały Państwowe Gospodarstwa Rybackie zagospodarowujące jeziora do których, często były przez różne miejscowe firmy, odprowadzane nieczystości, One najczęściej korzystały z państwowego dofinansowania, która im w roku 1990 została w całości i bezzasadnie odebrana.     Wszystkie dobrze funkcjonujące gospodarstwa powinny dalej istnieć, płacić należne podatki, produkować żywność dla kraju i na eksport, Zapewniały krajowi samowystarczalność żywnościową. I miały także otwarte europejskie rynki zbytu. … Czytaj dalej Wywłaszczenie z przemysłu narodowego. Likwidacja PGR-ów i dekomunizacja majątkowa – część 3