Katowice, dnia 7 października 2021 r.  I.  Podstawa prawna Podstawę prawną opinii stanowią: Konstytucja Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 2 kwietnia 1997 r. (U. Nr 78, poz. 483, dalej: „Konstytucja RP”); ustawa z dnia 5 grudnia 2008 r. o zapobieganiu oraz zwalczaniu zakażeń i chorób zakaźnych u ludzi (t.j. Dz.U. z 2020 r. poz. 1845, dalej: „ustawa o zwalczaniu chorób zakaźnych”); rozporządzenie Rady Ministrów w sprawie zakazów, ograniczeń i nakazów w związku z wprowadzeniem stanu epidemii z dnia 6 maja 2021 r. (Dz.U. z 2021 r., poz. 861 z późn. zm., dalej: „ RM w sprawie zakazów i ograniczeń zw. z epidemią”). ustawa z dnia 6 listopada 2008 r. o prawach pacjenta i Rzeczniku Praw Pacjenta (t.j. Dz.U. 2020 r., poz. 849, dalej: „ustawa o prawach pacjenta”); ustawa z dnia 15 kwietnia 2011 r. o działalności leczniczej (t.j. Dz.U. 2021 r., poz. 711, dalej: „ustawa o działalności leczniczej”). II.  Stan faktyczny Podstawą ustaleń faktycznych dotyczących przeprowadzania testów diagnostycznych w kierunku zakażenia wirusem SARS-Cov-2 u osób zdrowych (nie wykazujących żadnych objawów zakażenia) w szczególności pacjentów zgłaszających się do placówek medycznych z innymi schorzeniami i kobiet w ciąży w związku z medyczną opieką okołoporodową są liczne informacje docierające do Stowarzyszenia Prawników Głos Wolności co do takich praktyk w placówkach medycznych. Uwagi: stan prawny uwzględniono na dzień sporządzenia niniejszej opinii prawnej tj. 7 października 2021 r. informacje o szczepionkach, zawarte w charakterystyce produktów leczniczych i treści decyzji wykonawczych Komisji Europejskiej, oparto o polskie wersje tych dokumentów, w brzmieniu na dzień sporządzenia opinii prawnej tj. 7 października 2021 r. III.  Analiza Zasadniczą kwestią w analizowanym zagadnieniu jest odpowiedź na pytanie, jaki jest charakter testów diagnostycznych w kierunku zakażenia COVID-19, a ściślej rzecz biorąc, czy należą one do kategorii badań sanitarno-epidemiologicznych w rozumieniu ustawy o zwalczaniu chorób zakaźnych.  Zgodnie z definicja ustawową zawartą w art. 2 pkt. 1 w/w ustawy badanie sanitarnoepidemiologiczne to badanie, w którego skład wchodzą badania lekarskie, badania laboratoryjne, oraz dodatkowe badania i konsultacje specjalistyczne, wykonywane w ramach nadzoru epidemiologicznego w celu wykrycia biologicznych czynników chorobotwórczych lub potwierdzenia rozpoznania choroby zakaźnej. Stosowane w praktyce medycznej testy w kierunku koronawirusa: badanie genetyczne materiału z wymazu nosogardzieli (testy PCR), czy test antygenowy z wymazu z nosogardzieli  mają na celu wykrycie materiału genetycznego lub antygenów wirusa SARS-CoV-2, zaś test serologiczny (z krwi) ma na celu zidentyfikowanie przeciwciał anty-SARS-CoV-2. Wszystkie stosowane testy w kierunku koronawirusa zatem mają na celu wykrycie biologicznych czynników chorobotwórczych lub potwierdzenie rozpoznania choroby zakaźnej, a tym samym należą do kategorii badań sanitarno-epidemiologicznych określonych w art. 2 pkt. 1 ustawy. Stanowisko powyższe reprezentowane jest również w orzecznictwie. W uzasadnieniu wyroku z dnia 23 listopada 2020 r. (II SAB/Wa 469/20) Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wskazał: „Zatem test diagnostyczny w kierunku zakażenia COVID-19 jest badaniem … Czytaj dalej OPINIA PRAWNA  Czy możliwe jest przeprowadzenie obowiązkowych testów diagnostycznych w kierunku zakażenia wirusem SARS-Cov-2 u osób zdrowych, w szczególności pacjentów zgłaszających się do placówek medycznych?