03/08/2021

W KIERUNKU NAUKI DEZINFORMACJI I OSZUSTWA -WYZWANIE PANDEMII INFORMACJI – COVID-19 INFODEMIC

Inteligencja kulturowa

ANTHONY JUDGE: 

Mój ostatni z możliwych aktualnych interesów:

W kierunku nauki dezinformacji
i oszustwa, wyzwanie pandemii informacji – COVID-19 infodemic
https://www.laetusinpraesens.org/docs20s/covilies.php 

 Alternatywny widok podzielonych na segmenty dokumentów za pośrednictwem Kairos

2 sierpnia 2021 | szkic

W kierunku nauki dezinformacji i oszustwa

pandemii informacyjnej –

– / –

Wprowadzenie
Teoria informacji i uprzedzeń poznawczych?
Teoria gier, hipergry i rola oszustwa
Naiwność w pozyskiwaniu prawdy z akredytowanych źródeł?
Identyfikacja informacji, które zostały uznane za dezinformację
Niewłaściwe wykorzystanie informacji przez władze – jako zaniedbana “dezinformacja”?
Pandemie wzbudzają wątpliwe przekonanie – jednak błędne?
Lista kontrolna problemów pandemii, czy oprawione jako mity lub kłamstwa
Wymagane naukowe zestawienie obaw pandemii 
Prawdopodobieństwo podejścia do prawdy pandemii poza binarną fiksację
Wyobrażając sobie pandemię, jako wojny światów, strategiczne przemieszczenie
bojaźliwych globalnych trosk?
Referencje

Wprowadzenie

Badanie informacji zostało w zadziwiający sposób wyjaśnione przez teorię informacji. Jest to badanie naukowe dotyczące kwantyfikacji, przechowywania i przekazywania informacji cyfrowych. Pole znajduje się na przecięciu teorii prawdopodobieństwa, statystyki, informatyki, mechaniki statystycznej, inżynierii informacyjnej i elektrotechniki.

Teoria informacji znalazła zastosowania w innych dziedzinach, w tym we wnioskowaniu statystycznym, kryptografii, neurobiologii, percepcji, lingwistyce, ewolucji i funkcjonowaniu kodów molekularnych (bioinformatyka), fizyce termicznej, dynamice molekularnej, obliczeniach kwantowych, czarnych dziurach, odzyskiwaniu informacji, gromadzeniu danych wywiadowczych, wykrywaniu plagiatu, rozpoznawaniu wzorców, wykrywaniu anomalii, a nawet tworzeniu sztuki.

Świat był ostatnio świadkiem dużego nacisku na dezinformację w związku z pandemią. Organizacja Narodów Zjednoczonych i jej wyspecjalizowane agencje przedstawiły bardzo wyraźne  odniesienia do wyzwania dezinformacji:

Dezinformacja jest rozumiana jako fałszywe, niedokładne lub wprowadzające w błąd informacje, które są przekazywane niezależnie od zamiaru wprowadzenia w błąd. Dezinformacja jest podzbiorem informacji, która jest celowo zwodnicza. Głównym skutkiem dezinformacji jest wywoływanie strachu i podejrzeń wśród populacji. Parodia wiadomości lub satyra może stać się dezinformacją, jeśli uważa się za wiarygodną i przekazywana tak, jakby była prawdziwa. Terminy “dezinformacja” i “informacja” często kojarzone są z pojęciem” fake news ” (Odmiany fałszywych wiadomości i wprowadzania w błąd: kiedy oszustwa, pozorów i cover-up dopuszczalne? 2019).

Trwają inicjatywy mające na celu wykrywanie dezinformacji i fałszywych informacji w mediach cyfrowych z wykorzystaniem zasobów sztucznej inteligencji – w szczególności przez platformy mediów społecznościowych w wyniku krytyki ich nieodpowiedzialności w usuwaniu tendencyjnych treści. Jak można się spodziewać, obejmują one podejścia, które wyraźnie korzystają z teorii informacji (Victoria Patricia Aires, et al, Podejście teorii informacji do wykrywania stronniczości mediów w serwisach informacyjnych, WISDOM, 24 sierpnia 2020 r.; Carlo Kopp, et al, Information-theoretic Models of Deception: modelowanie współpracy i dyfuzji w populacjach narażonych na “fake newsy”, PLOS One, 28 listopada 2018).

Mniej oczywiste jest to, jak odróżnić to, co jest spekulacja od dezinformacji, przez które zbiorowe zrozumienie jest mylone, od dezinformacji na temat charakteru kryzysu, Jak odróżnić co jest celowe na poparcie poszczególnych programów?

Cennym artykułem, w stosunku do ilości mylących i wprowadzających w błąd informacji, które w inny sposób są dostępne, jest badanie Adam M. Enders, et al, (Różne formy COVID-19 Dezinformacja i ich konsekwencje, Przegląd Dezinformacji, 16 Listopada 2020). Odpowiednio to twierdzi, że w miarę postępu pandemii COVID-19, zrozumienie struktury i organizacji przekonań w pandemicznych teoriach spiskowych i dezinformacji staje się coraz bardziej krytyczne dla rozwiązania problemu zagrożenia stwarzanego przez te wątpliwe pomysły. Jak stwierdzono, ta troska sama w sobie jest problematyczna, ponieważ wydaje się, że ramy i  łączenie w dość szczególny sposób, co jest “dezinformacją”, “wątpliwe”, a w centrum “teorii spiskowych” – potencjalnie wykluczając to, co niektórzy twierdzą (z dowodów) jako uzasadnione i strategiczne obawy naukowe.

Odniesienie do “dezinformacji”, jako główny problem “infodemic”, można uznać za wykorzystanie tego zamieszania. Istnieje ogromna zaleta partykularnych interesów w ukrywaniu celowych kłamstw w kontekście roszczeń spekulacyjnych, które można łatwo odrzucić – i twierdził, że są szkodliwe. Doprowadziło to do poważnych inicjatyw platform mediów społecznościowych i wyszukiwarek w celu wyeliminowania wszystkiego, co można łatwo oznaczyć jako “dezinformację”. W tym celu sztuczna inteligencja wykorzystuje wyrafinowaną inteligencję.

Które prawdy podtrzymane przez jedną ze stron nie zostałyby jednak odrzucone jako dezinformacja – jeśli nie kłamstwo – przez inną? Przeciwstawne frakcje, czy to w polityce, nauce, religii czy biznesie, zazwyczaj oskarżają się wzajemnie o przeinaczanie prawdy – jeśli nie “kłamiąc”, być może nawet ze “złymi” intencjami. Czy brak porozumienia automatycznie oznacza dezinformację w tym, że jedna strona jest utrzymywana przez drugą, aby przeinaczać prawdę – kłamiąc – drugiej?

Szkoda, że wysiłki zmierzające do zastosowania teorii informacji, wraz z wglądem w charakter stronniczości, pozornie uwzględniają w niewielkim stopniu, w jakim takie wysiłki mogą same być osadzone w określonym wzorze stronniczości związanej z preferowaną dyscypliną, modelem lub kontekstem finansowania instytucjonalnego – jak twierdzą krytycy. Istnieje również zamieszanie między stronniczościa i przekonaniami, podnosząc kwestie, w jaki sposób podstawowe przekonania należy uznać, czy nie, jako dezinformację (Reframing Fundamental Belief jako dezinformacji? Wyzwanie pandemii reklamy, ideologii, religii i nauki, 2020; Porównywalność “Vaxxing Ratuje” z “Jezus ratuje” jako dezinformacja? Problematyczne wyzwanie globalnego rozeznania, 2021).

Znacznie trudniejsze są kryteria, według których instytucjonalna promocja każdego “Wielkiego Kłamstwa” byłaby wykrywalna za pomocą narzędzi teorii informacji (Egzystencjalne Wyzwanie Wykrywania Dzisiejszego Wielkiego Kłamstwa, 2016). Trudność jest bardziej ogólna, ponieważ coraz bardziej wszelkie roszczenia dotyczące takiego “kłamstwa” są łatwo odrzucone przez władze jako “dezinformacja”,  zasługuje na tłumienie – odrzucając tych, twierdząc, niewątpliwie prawdziwe alternatywne perspektywy. Ten wzorzec jest najbardziej widoczny u przywódców politycznych oskarżonych o korupcję, którzy uważają swój akt oskarżenia za “polityczny”.

Sformułowane jako “wojna” przez wielu przywódców – usprawiedliwia w ten sposób zwodniczą modalność propagandy – jest wtedy całkowicie naiwny założyć, że oficjalna narracja dotycząca pandemii nie opiera się w jakiś sposób na dezinformacji, oszustwie lub celowym kłamstwie? Z wojskowego punktu widzenia, byłoby to w pełni uzasadnione, biorąc pod uwagę wysoko cenioną rolę oszustwa w działaniach wojennych.

W odniesieniu do produkcji na dużą skalę i rozpowszechniania dezinformacji w kontekście pandemii, jedno z badań tych, którzy w to wierzą (Seoyong Kim i Sunhee Kim, Kryzys zdrowia publicznego i infodemic: Analiza struktury przekonań Fake News o COVID-19 Pandemic, Sustainability 12, 2020, 9904). Wydaje się to jednak unikać kwestii, w jaki sposób ustalić, czy jakiekolwiek informacje są prawdziwe czy fałszywe, biorąc pod uwagę, że krytyczne roszczenia wzajemne są koniecznie odrzucane lub sformułowane jako fałszywe.

Czy inicjatywy “sprawdzanie faktów” należy utrzymać jako całkowicie wolne od uprzedzeń – i bez wątpienia tak, jak niektórzy twierdzą, że są (Samikshya Siwakoti, et al., Jak COVID napędzał ewolucję sprawdzania faktów, Przegląd Dezinformacji, 6 maja 2021). Czy też sprawdzanie faktów zależy od selektywnego określania konkretnych informacji jako fałszywych, zgodnie z ograniczeniami niekwestionowanych kryteriów, regulowanych przez przepisanie często niezadeklarowanej agendy (Sungkyu Park, et al, Obecność nieoczekiwanych uprzedzeń w sprawdzaniu faktów online, Przegląd dezinformacji, 27 stycznia 2021).

Niewiele mówi się w obecnym kontekście, na przykład, o powszechnej tolerancji wprowadzających w błąd informacji przedstawianych w coraz większym stopniu w reklamie (Victor Pickard, Unseeing Propaganda: jak uczeni komunikacji nauczył się kochać media komercyjne, Dezinformacja Review, 22 Kwietnia 2021). W wykrywaniu dezinformacji, są roszczenia do obiektywizmu naukowego, tak samo wątpliwe – jeśli nie odnoszą się do własnego stopnia współudziału w kształtowaniu procesu (Cui bono?, Quis custodiet ipsos opieki? )

Jak trwałe są “fakty”, biorąc pod uwagę “okres półtrwania wiedzy“, jak pyta Samuel Arbesman (Half-life of Facts: dlaczego wszystko, co wiemy, ma datę ważności, 2012)? Wyrażone inaczej przez Marcia Angell:

Po prostu nie jest już możliwe, aby uwierzyć w wiele badań klinicznych, które są publikowane, lub polegać na osąd zaufanych lekarzy lub autorytatywnych wytycznych medycznych. Nie przyjmę przyjemności z tego wniosku, do którego doszedłem powoli i niechętnie w ciągu moich dwóch dekad jako redaktor The New England Journal of Medicine. (Firmy farmaceutyczne i lekarze: historia korupcji, New York Review of Books, 15 Stycznia 2009).

Problematyczny charakter rozróżnienia między prawdą, a fałszem jest podkreślony w innym kontekście przez bardzo kontrowersyjną dyskusję na temat krytycznej teorii rasy, zwłaszcza w USA – gdzie okazuje się, że jest to egzystencjalne wyzwanie dla środowiska akademickiego. Jak argumentował Kerry Cosby, to podnosi bardziej ogólną kwestię, że problemy dzisiaj wymagają mniej binarnego podejścia i więcej myślenia systemowego (Czy Critical Race Theory Zbyt skomplikowane dla polityki USA? Globalist ,20 lipca 2021 r.). Zwraca uwagę na znaczenie tego pytania dla pandemii, zmiany klimatu i innych kwestii. Czy polityka jest w stanie stawić czoła problemom, w odniesieniu do których środowisko akademickie (w niektórych przypadkach) zaczęło stosować bardziej złożone metody do zbadania? Cosby twierdzi:

Dziś amerykański system polityczny w dużej mierze opiera się na ustanowieniu binarnego wyboru dla wyborców. Tymczasem w przypadku wielu współczesnych problemów naukowcy wykorzystują modele, które biorą pod uwagę wiele przyczyn, pętle sprzężenia zwrotnego i systemowe wpływy strukturalne.

Argument ten można przywołać w odniesieniu do sposobu, w jaki “informacje” i “dezinformacja” są rozróżniane – biorąc pod uwagę ograniczenia binarnego myślenia koncentrującego się przede wszystkim (jeśli nie wyłącznie) na wersecie “prawdy” “fałsz”. Czy informacje są prawdziwe czy fałszywe – czy też oba, a nawet nie? Kompleks ten został zbadany przez Kinhide Mushakoji (Global Issues and Interparadigmatic Dialogue, 1988). Niebinarne spostrzeżenia dotyczące obliczeń kwantowych i ich społeczne implikacje sugerują, że inne perspektywy mogą być istotne (Alexander Wendt, Quantum Mind and Social Science: jednocząca ontologia fizyczna i społeczna, 2015).

Tytuł tego dokumentu jest z pewnością niejednoznaczny – “nauka dezinformacji i oszustwa” – biorąc pod uwagę, że znaczna nauka została uznana za stosowaną w trakcie skandalu związanego z danymi Facebook-Cambridge Analytica. Jako inicjatywa marketingowa do manipulowania opinią wyborców, to ramy pytania, czy reklama i reklamiarstwo zasługują na poszukiwanie, jako ćwiczenia w dezinformacji – w przebraniu informacji (Rebecca A. Clay, Reklama jako nauka, American Psychological Association, 33, 2002, 9; Livia Gershon, Czy reklama może być nauką? JStor Daily, 4 grudnia 2016; Adi Ignatius, Reklama jest sztuką – i nauką, Harvard Business Review, marzec 2013).

Czy formułowanie pandemii jako “wojny” wyklucza wszelkie założenia, że władze są współwinne procesów oszustwa – co byłoby naturalną opcją w konsekwencji potrzeby “wojskowej” reakcji?

Teoria informacji i uprzedzenia poznawcze?

Stronniczość mediów: Zauważając, że media mogą być stronnicze w odniesieniu do politycznych i ideologicznych  orientacji, zwłaszcza że świadomość takich stronniczości jest kluczowym czynnikiem dla czytelników w podejmowaniu decyzji, ile treści / opinii akceptują lub odrzucają z danego źródła, jak twierdził Victoria Patricia Aires, et al (Information Theory Approach to Detect Media Bias w News Websites, WISDOM, 24 sierpnia 2020). Autorzy, że:

Przez lata, zwłaszcza w dzisiejszych czasach, tendencyjne informacje były wykorzystywane jako narzędzie do kontrolowania i manipulowania opinią publiczną, co ostatecznie doprowadziło do rozprzestrzeniania się fałszywych wiadomości. W związku z tym ważne jest opracowanie metod automatycznej identyfikacji i informowania czytelnika o ewentualnych uprzedzeniach politycznych i ideologicznych źródeł. Większość obecnych badań koncentruje się na wykrywaniu polaryzacji lub problemie dwuklasowym, takim jak lewica kontra prawica lub demokratyczna kontra republikańska. Ponadto większość z nich opiera się na dużej liczbie funkcji (leksykalne lub work-of-words), co powoduje, że metody są intensywne pod względem obliczeniowym. W tej pracy wprowadzamy Poll (Poltyczny detektor nachylenia), strategię opartą na koncepcjach Teorii Informacji do wykrywania stronniczości mediów w serwisach informacyjnych / portalach, biorąc pod uwagę problemy dwuklasowe i wieloklasowe. Nasza strategia zmniejsza przestrzeń obiektową, do tak małej liczby rozważanych klas, co znacznie zmniejsza ogólny koszt obliczeniowy.

Oszustwo: Chociaż koniecznie uznane, rola oszustwa nie została szeroko zintegrowana z teorią informacji, jak zauważono w odniesieniu do dezinformacji Carlo Kopp, et al (Informacje-teoretyczni modele oszustwa: modelowanie współpracy i dyfuzji w populacjach narażonych na “fake news”, PLOS One, 28 listopada 2018):

Modelowanie oszustw w teorii gier i teorii decyzji nie zostało dobrze zbadane, pomimo rosnącego znaczenia tego problemu w mediach społecznościowych, dyskursie publicznym i zarządzaniu organizacyjnym. Niniejszy dokument przedstawia ulepszoną formułę obowiązujących modeli informacyjnych teoretyków oszustw, ramy włączenia tych modeli oszustwa do gry i decyzji teoretycznych modeli oszustwa, i stosuje te modele i te ramy w opcje oparte ewolucyjnej symulacji, modeli dwóch bardzo powszechnych typów oszustwa stosowane w atakach “fake news” .

Wyniki symulacji dla obu typów oszustw modelowanych pokazują, jak zaobserwowano empirycznie w wielu systemach społecznych poddawanych atakom “fake news”, że nawet bardzo mała populacja oszustów, która przejściowo atakuje znacznie większą populację nie wprowadzających w błąd czynników, może silnie zmienić zachowanie równowagi populacji na rzecz agentów grających zawsze destrukcyjną strategię. Wyniki pokazują również, że zdolność populacji oszustów do ustalenia lub pozostania w populacji jest bardzo wrażliwa na koszty oszustwa, ponieważ koszty te zmniejszają zdolność czynników wprowadzających w błąd podczas konkurowania z czynnikami nie wprowadzającymi w błąd. Zachowania dyfuzyjne obserwowane przez czynniki wykorzystujące oszustwo wywołujące fałszywe przekonania są bardzo zbliżone do zachowań obserwowanych empirycznie w mediach społecznościowych, gdy są dopasowane do modeli epidemiologicznych. W ten sposób pokazujemy, wykorzystując ulepszone sformułowanie informacji-teorii modeli oszustwa, że oparte na agentach symulacje ewolucyjne wykorzystujące Dylemat Więźnia Iternowanego mogą dokładnie uchwycić zachowania populacji, która jest przedmiotem ataków oszustwa wprowadzających niepewność i fałszywe postrzeganie, i pokazują, że modele oszustwa informacyjno-teoretyczne mają praktyczne zastosowania wykraczające poza trywialną analizę taksonomiczną.

Dezinformacja: Program badawczy Szkoły Fizyki Uniwersytetu w Sydney ramy wyzwanie w zakresie walki z rozprzestrzenianiem się dezinformacji.

Dlaczego wyniki naukowe nie mają większego wpływu na opinię publiczną, politykę i wolę polityczną? Wykorzystywanie dezinformacji przez partykularne interesy ma długą historię, jednak pojawienie się mediów społecznościowych i szczelinowanie krajobrazu medialnego znacznie zwiększyło władzę tych, którzy dążą do wprowadzenia zamieszania w debatę. Wyrafinowane oszustwa, w połączeniu z powagą konsekwencji, skłoniło dużą ilość ostatnich badań nad naturą dezinformacji …, i jak najlepiej z nim walczyć…. Niedawno opublikowano badania nad dużym wpływem na rozpowszechnianie “fałszywych wiadomości” …, oraz na potrzebę zwalczania dezinformacji naukowej…] nie podjęto jednak próby ilościowego określenia rozprzestrzeniania się i wpływu informacji naukowych na opinię publiczną i rozwój polityki.

Rozumiany jako środek zwalczania podstawowych barier w wykorzystywaniu nauki w społeczeństwie, projekt przewiduje wykorzystanie narzędzi analizy sieci do ilościowego określenia charakteru przepływu informacji w sieciach naukowców, ogółu społeczeństwa i kluczowych osób opiniotwórczych (takich jak politycy i organizacje medialne). Dałoby to wówczas miarę, w jakim stopniu osoby opiniotwórcze polegają na dezinformacji i nauce w rozwoju polityki. Projekt określiłby również cechy “super-rozrzutników” w sieci i miał na celu określenie, w jaki sposób można wykorzystać te cechy do “publicznej strategii zaszczepienia”.

Biorąc pod uwagę podstawową rolę entropii w teorii informacji, zrozumienie entropii ma znaczenie w odniesieniu do dezinformacji, jak argumentował Chao Wang, et al (Model rozprzestrzeniania plotek oparty na entropii informacyjnej, Scientific Reports, 7, 2017, 9615):

Rozprzestrzenianie się plotek może mieć znaczący wpływ na życie ludzi, zniekształcając fakty naukowe i wpływając na poglądy polityczne. Dzięki technologiom, które zdemokratyzowały produkcję i powielanie informacji, tempo rozprzestrzeniania się dezinformacji znacznie wzrosło, co doprowadziło wielu do opisania współczesnych czasów jako “ery postprawdy”. Badania nad rozprzestrzenianiem się plotek opierały się przede wszystkim na modelu społecznego i biologicznego zarażenia, albo na modelach dynamiki opinii. Tutaj przedstawiamy kompleksowy model, który opiera się na entropii informacyjnej, która pozwala na włączenie rozważań, takich jak rola pamięci, efekty zgodności, różnice w subiektywnej skłonności do wywoływania zniekształceń i różnice w stopniu zaufania, jakie ludzie pokładają w sobie nawzajem.

Znaczenie teorii informacji dla dezinformacji wymaga jednak szczególnego wyjaśnienia, jak argumentuje Uyiosa Omoregie (Wittgensteinian Approach to Online Content Dezinforma analysis, SocArXiv, 25 Sty 2021)

W jaki sposób można skutecznie analizować dezinformację w internecie (World Wide Web)? Platformy internetowe początkowo pozostawiały konsumentów treści do samodzielnego rozpoznania, czy informacje online były prawdziwe czy fałszywe. Następnie nastąpiła jawna cenzura treści, a następnie sprawdzanie faktów. Proponujemy w tym dokumencie, aby analiza dezinformacji miała na celu wyjaśnienie tego, co zostało powiedziane, wyjaśniając propozycje i roszczenia w takich treściach. Wczesna filozofia Ludwiga Wittgensteina (1889-1951) jest istotna dla takiej analizy. Przedstawiony tutaj jest online treści informacji, jakości modelu kontroli pisemnej (niegraficznej) analizy dezinformacji i zapobiegania. Model ten jest inspirowany książką Wittgensteina Tractatus Logico-Philosophicus. Ocena i etykietowanie treści za pomocą tego modelu, stosowane w przeglądarkach internetowych i internetowych platformach społecznościowych, mogą pomóc użytkownikom w rozpoznawaniu treści jakościowo, uniknąć błędnego poinformowania i bardziej analitycznie współpracować z innymi użytkownikami. Ten wittgensteinowski model może być również postrzegany jako teoria jakości informacji.

Renesans nauki? Tak zwana “Science 2.0” to sugerowane nowe podejście do nauki, które wykorzystuje wymianę informacji i współpracę, możliwe dzięki technologiom sieciowym. Rozumiany jako podobny do otwartych badań i ruchów otwartej nauki, jest inspirowany tym, co nazywa się technologiami Web 2.0. Science 2.0 podkreśla zatem korzyści płynące ze zwiększonej współpracy naukowców, wykorzystujących narzędzia współpracy, takie jak wiki, blogi i czasopisma wideo, aby dzielić się odkryciami, surowymi danymi i “rodzącymi się teoriami” online.

Czasopismo promujące tę alternatywę zauważyło w odniesieniu do dezinformacji, że:

Dezinformacja online działa, lub tak się wydaje. Jedną z ciekawszych statystyk z wyborów parlamentarnych w Wielkiej Brytanii w 2019 r. było to, że 88% reklam publikowanych w mediach społecznościowych przez Partię Konserwatywną podawało dane, które zostały już uznane za wprowadzające w błąd, przez wiodącą brytyjską organizację od kradzieży faktó, Full Fact. I oczywiście, konserwatyści wygrali wybory z wygodnym marginesem. (Darren Lilleker, Fałszywe myślenie: Dlaczego jesteś bardziej podatny na dezinformację niż myślisz Science 2.0,11 Styczeń 2020)

Nie jest jednak jasne, czy Science 2.0 stanie się po prostu nowym narzędziem scjentyzmu, nie biorąc pod uwagę w pełni nieprawidłowości “Science 1.0”, jak to zostało omówione oddzielnie (Wyzwania nauki podtrzymane jako wyłączny tryb dochodzenia: pseudopodstawa nauki do globalnych kryzysów? 2021). Charakter dezinformacji może wówczas stanowić szczególne wyzwanie (W. Glen Pyle, Vaccination Opponents Drive An Epidemic of COVID-19 Dezinformacja, Science 2.0, 23 listopada 2020).

Łatwowierność? Cenne wyjaśnienie procesu historycznego, w którym narodziny i rozwój systemów informacyjnych zostały przekształcone w związek między “wiarą” i “faktem” jest oferowana przez Carolyn N. Biltoft (Anatomia Ccredulity i Niedowierzanie: hermeneutyki dezinformacji, Dezinformacja Review, 30 Kwietnia 2020):

Istnienie powtarzających się form łatwowierności i odwrotnego zaprzeczenia – od negacji Holokaustu do negowania zmian klimatycznych – sugeruje, że wzorce wiary i niewiary nie będą łatwo rozwiązywane, ani za pomocą sprawdzania faktów, ani z regulacją prasy. Podczas gdy takie podejścia widzą problem dezinformacji w kategoriach rywalizacji między prawdą a fałszem, historia sugeruje, że ludzie wierzą w kłamstwa, ponieważ muszą, z różnych powodów psychologicznych lub społeczno-kulturowych. Chociaż zrozumienie tego, co “potrzebuje” kłamstwa spełniają może nie zapewnić natychmiastowe rozwiązanie problemu dezinformacji, to nie otworzyć inną perspektywę na pytanie. W końcu esej sugeruje, że obecna tendencja do edukacji w zakresie nauk ścisłych, inżynierii i matematyki, wraz z rosnącym wykluczeniem nauk humanistycznych, może powoli podważać umiejętności analityczne, których społeczeństwo potrzebuje, aby być w stanie przeciwdziałać falom dezinformacji.

Tragicznie, i jak na ironię, nauka może być uznana za zdradę Galileo, jednocześnie podtrzymując go jako przykład nauki. Jest to widoczne w systematycznym promowaniu odniesienia do “wschodu słońca” i “zachodu słońca” przez meteorologię i astronomię – powrót do perspektywy geocentrycznej, którą Galileo heroicznie starał się poprawić. Nie zaproponowano odpowiednich wyrażeń, aby wzmocnić heliocentryczną perspektywę w obliczu płaskiej mentalności Ziemi i płaskiej ziemi. Ten wzorzec można rozumieć jako odpowiednik logocentrycznych i egocentrycznych perspektyw wzmocnionych przez wiele religii – w przeciwieństwie do radykalnych spostrzeżeń poznawczych, na które starają się wskazać mistycy.

Teoria gier, hipergry i rola oszustwa

Błędne postrzeganie w grach: Z zastosowaniami do nauk społecznych, teoria gier jest badaniem modeli matematycznych strategicznej interakcji między racjonalnymi decydentami. Z pandemii często sformułowane w zakresie wojny, jako takie jest bardziej użytecznie uznane w kategoriach cyberwojny lub memetycznej wojny (Konceptualne systemy obronne i memetyczne wojny, 2001). Teoria informacji może być następnie stosowana do dynamiki między tymi, którzy różnie sprzeciwiają się pandemii i źle poinformowani o wzajemnych intencjach i motywacjach. Wyjaśnienia obejmują:

Dla Nicholas s. Kovach et al: Hypergame Theory: model konfliktu, błędnego postrzegania i oszustwa( GameTheory, 2015, 570639):

W przypadku konfliktów, teoria gier i teoria decyzji mogą być wykorzystywane do modelowania interakcji decydentów. Do tej pory teoria gier i teoria decyzji zyskały znaczną koncentrację na modelowaniu, podczas gdy teoria hipergry nie. Metagra, znana jako hipergry, występuje, gdy jeden gracz nie zna lub w pełni rozumie wszystkie strategie gry. Teoria hypergame rozszerza zalety teorii gier, pozwalając graczowi przechycić przeciwnika i uzyskać bardziej preferowany wynik z wyższym użytecznością. Zdolność do przechytrzenia przeciwnika występuje w hipergry, ponieważ różne poglądy (percepcja lub oszustwo) przeciwników są przechwytywane w modelu, poprzez włączenie informacji nieznanych innym graczom (błędne przekonanie lub celowe oszustwo).

Mapowanie ról w grze? Zgodnie z teorią gier, brakuje w wysiłkach, aby zrozumieć dynamikę między różnymi przeciwstawnymi stronami w pandemii jest jakiekolwiek podejście do mapowania ich odpowiednich pozycji:

Gry starzejące się instytucje grać w oczekiwaniu na upadek? Potencjalne znaczenie ma uznanie, w jaki sposób jednostki kultywują formy oszustwa w swoich osobistych interakcjach rozumianych jako gry (Eric Berne, Games People Play: psychologia relacji międzyludzkich, 1964). Porozumienie to zostało rozszerzone na organizacje (James R. Rogers, et al, Institutional Games i Sąd Najwyższy Stanów Zjednoczonych, 2007). W przypadku jednostek rola oszustwa jest szczególnie widoczna w tym, jak ludzie decydują się na “przebranie” i “kamuflaż” poprzez wybór stroju i kosmetyków – w każdym wieku, ale zwłaszcza wtedy, gdy w przeciwnym razie wydają się mniej młodzieńcze. Prawdopodobnie proces ten jest widoczny w wykorzystaniu public relations przez organizacje w celu zwiększenia ich strategicznego znaczenia. Jest to wyraźnie uznane w zwodniczym nawiązaniu marketingowym do “greenwashingu” i “bluewashingu” – jako rozszerzenie “wybielania“.

Oprawione w ten sposób można by zapytać, w jakie gry grają cywilizacje, rozpoznają ich śmiertelność i możliwość upadku. Jak udają inaczej, choćby dla siebie i swoich mieszkańców? Sugeruje to inne rozważanie często cytowanego badania Jareda Diamonda (Collapse: How Societies Choose to Fail or Succeed, 2005). Jeśli chodzi o pandemię, dynamika instytucjonalna może być następnie zbadana jako forma gry, przez którą zamaskowany jest upadek cywilizacji – jak różnie przewidywano – dynamika instytucjonalna. Światowy entuzjazm dla masowo multiplayer gry online, i masowo multiplayer online role-playing games, to może więcej niż zbieg okoliczności.

Patrząc w tym świetle, obecne skupienie się na maskowaniu i oddalaniu społecznym można rozumieć jako instytucjonalizację zwodniczego przebrania, hamując dawny stopień przejrzystości w stosunkach społecznych – w przeciwnym razie podtrzymywany jako prawo człowieka. Niewiele mówi się o sposobie, w jaki maskowanie podważa osoby zależne od sygnałów twarzy w negocjacjach – szczególnie w przypadku czytania warg przez osoby niesłyszące. Należy ustalić, w jaki sposób przyszłość będzie interpretować oszustwo związane z zaszczepieniem na całym świecie.

Naiwność w pozyskiwaniu prawdy z akredytowanych źródeł?

W tym kontekście należy zadać sobie pytanie, gdzie można z ufnością szukać prawdy. Wyzwanie jest równie wielkie dla każdej osoby, jak i dla przywódców, zwłaszcza narodów i instytucji międzynarodowych. Oczywistą trudnością jest to, że wiele potencjalnych źródeł twierdzi, że oferują niekwestionowaną prawdę – w przeciwieństwie do kłamstw oferowanych przez ich skutecznych konkurentów i przeciwników.

Angażowanie się w źródła prawdy: Angażowanie się w każde takie źródło szybko staje się oczywiste, że źródło uzna za wysoce obraźliwe wszelkie implikacje, że prawda, którą oferuje, jest wątpliwa. Ci, którzy twierdzą, że największa władza również mają tendencję do twierdzenia, że nigdy się nie mylą – i robią to z pewną arogancją. Mają one tendencję do wyrafinowanych procedur, aby wykazać coś przeciwnego, jeśli są kwestionowane z dowodami konkretnych przypadków ich fałszu. W niektórych przypadkach krytycy są po prostu odnosić się do “drobnym drukiem” obejmujące przypadki, w których prawda nie została w rzeczywistości twierdził. Może to samo w sobie być trudne, ponieważ typowe dla umów ubezpieczeniowych jest wskazanie, co jest objęte ubezpieczeniem, ale nie wyjaśnienie, co nie jest.

Postawa jest dobrze przykładem deklaracji TINA Margaret Thatcher: Nie ma alternatywy, lub prezydenta USA(Bush: “Jesteś albo z nami, albo z terrorystami”, Voice of America, 21 września 2011). Niestety nie ma żadnych dowodów na to, że “bycie prawym” stanowi realne rozwiązanie dla wyzwań związanych z globalnym zarządzaniem. Czy ci, którzy nie zgadzają się z dominującą narracją po prostu być sformułowane jako “źle”, ewentualnie z konsekwencjami śmiertelne dla ich utrzymania, a nawet dla ich istnienia. Czy nakazy wobec krytyków szczepień należy uznać za zgodne ze wzorcem fatwas wiary islamskiej, jak w przypadku tego, skazując Salmana Rushdiego na śmierć za powieść The Satanic Verses (1988)? Czy ten wzorzec stanowi powrót do traktowania heretyków przez Kościół katolicki?

Można uznać za naiwne zakładać, że osoby dostrzegające przewagę w swoich twierdzeniach do prawdy nie będą dążyć do wykorzystania tej przewagi i jej wzmocnienia. Procesy, w których robią to, aby ustawić się na większą korzyść, mogą być wątpliwe w oczach innych. Mogą one również umniejszać wiarygodność źródła, niezależnie od tego, jak wiele, że jest odrzucane lub uważane za nieistotne dla przedstawionych prawd.

Wpływowe oprawy oferowane przez Leo Straussa i uprawiane przez jego zwolenników wydają się być łatwo ignorowane. Strauss uważał, że zasadnicza prawda o ludzkim społeczeństwie i historii powinna być w posiadaniu elity i odsuwana od innych, którzy nie mają hartu ducha, aby radzić sobie z prawdą. Ich zdaniem trzeba było powiedzieć ludziom kłamstwa na temat natury rzeczywistości politycznej… Elita zachowuje prawdę dla siebie… To daje wgląd i … władza, że inni nie posiadają (William Pfaff, Long Reach Leo Strauss, International Herald Tribune, 15 maja 2003).

Jak zauważył Jim Lobe (Filozofia oszustwa Leo Straussa, 19 maja 2003), oszustwo jest uważane za normę w życiu politycznym. Zgodnie z tym argumentem porządek polityczny może być stabilny tylko wtedy, gdy łączy go zagrożenie zewnętrzne. Po Machiavelli, Strauss twierdził, że jeśli nie istnieje zagrożenie zewnętrzne, to trzeba być produkowane. Jego zdaniem trzeba walczyć cały czas (Myśli o Machiavelli, 1958). Czy pandemia została sformułowana jako takie zewnętrzne zagrożenie?

Główną trudnością wiąże się coraz większe uznanie, że w wielu kontekstach może to być po prostu kwestia kosztów należnych organowi za przejście na alternatywną interpretację prawdy. Może to po prostu przybrać formę uzależnienia istotnego finansowania od zmiany nacisku. Bardziej rażąco, jest to przykładem w przypadku korupcji postępowania sądowego i fałszowania dowodów. Można wtedy rozumieć, że każda prawda ma swoją cenę – niezależnie od tego, czy jest wyrażona w kategoriach pieniężnych. Mniej oczywistą taktyką może być po prostu zmniejszenie kompetencji osób w jakimkolwiek organie dochodzeniowym lub zmiana jego mandatu, tak aby problemy były pomijane lub unikane. Jest to wątpliwa institionalization “nadzoru”, ze wszystkim, co oznacza niejednoznaczność.

Źródła prawdy? Szczególne przypadki istotności obejmują:

  • Nauka: Naturalne jest oczekiwać, że nauka, w postaci instytucji naukowych lub ich przedstawicieli, będzie głównym źródłem prawdy. Trudność polega na tym, że gwarancje nauki w tym zakresie są w różny sposób ograniczone. Konkretny fragment badań może stanowić jasny wniosek – łatwo twierdził, że jest prawdą. Jednak inne badania, lub związane dyscypliny, może zakwestionować tę interpretację i oferują inny. Z biegiem czasu może dojść do zbieżności poglądów – ponownie oferując mocniejsze wnioski – ale z potencjałem bycia challnged przez nowe badania w późniejszym terminie z innej perspektywy. Nie należy zapominać, że naukowcy zdobywają reputację, udowadniając wcześniejsze badania jako błędne – coza to implikacje dla prawd z nich wynikających Takie trudności są szczególnie widoczne w naukach o zdrowiu, na których tak wiele polega się w warunkach pandemii. Szczególnie istotne jest zwracanie uwagi na to, w jakim stopniu pracownicy służby zdrowia szczególnie dbają o oferowanie “opinii”, a nie prawd w złożonych sprawach, w których zasięga się ich porady. Każdy taki profesjonalista z radością zasugeruje, że można by uzyskać “drugą opinię” od innego profesjonalisty – pozostawiając ją osobie w poszukiwaniu prawdy, aby wyciągnąć wnioski.
    Każdy truch najwyraźniej oferowane przez badania jest oczywiście wątpliwe, biorąc pod uwagę podstępną rolę finansowania instytucjonalnego, zwłaszcza w środowisku akademickim.
    Finansowanie może być również udostępnione pod warunkiem, że jest ono sformułowane w określony sposób w celu osiągnięcia pewnych rezultatów i uzasadnienia pożądanych konsekt. Dyscyplinom i naukowcom trudno jest odłączyć się od takich nacisków instytucjonalnych i odzwierciedlić to w wynikach badań – pomimo wysiłków na rzecz wskazania “konfliktu interesów”.
    Kolejna trudność w poszukiwaniu prawdy z nauki wynika z wielu dyscyplin, w których nauka jest rozdrobniona.
    Wiele z nich ma ograniczone uznanie dla siebie nawzajem, biorąc pod uwagę ograniczenia metodologiczne, w ramach których każdy z nich jest utrzymywany do działania. Prawda whch może potencjalnie pochodzić z jednolitej nauki lub teorii everthing, pozostaje hipotetyczne i nieuchwytne. Nauka poświęca niewiele reources możliwości interdyscyplinarstwa i transdyscyplinarstwa w tym zakresie. Prawdy są zatem stosunkowo ograniczone dyscypliną.
    Trudność jest tym większa, gdy dyscyplina, twierdząc, że jest nauką, jest potępiona jako peudoscience przez inne dyscypliny – a mianowicie źródło form prawdy, które są automatycznie przestarzałe przez
    nich
  • Religia: Dla wyznawców jakiejkolwiek religii naturalne jest, aby szukać odwołania się do odpowiedniej instytucji religijnej jako źródła prawdy. Relgions i ich przedstawiciele wysuwają w tym względzie bardzo silne twierdzenia – nakazane, jak to często bywa w pismach świętych i boskim objawieniu.
    Znaczenie religii w tym względzie jest oczywiste, gdy dowody są przedstawiane jako prawdziwe pod przysięgą – ze szczególnym odniesieniem do bóstwa (“więc pomóż mi
    Boże”). Poleganie na duchowym przewodnictwie jest niezwykle widoczne w praktyce pod rządami niektórych amerykańskich prezydentów codziennych spotkań modlitewnych w Białym Domu. Jako źródło prawdy, nie jest jasne, w jaki sposób zapewnia to wytyczne dla kampanii wojskowych, w których giną tysiące osób – lub w prezydenckim zezwoleniu na wykonywanie kary śmierci.
    Oczywistą trudnością jest natura oferowanej prawdy, niezależnie od tego, o co zabiega.
    Dyskurs religijny zazwyczaj zmienia prośbę o prawdę w szerszych ramach, co z pozoru nie ma znaczenia dla wymogów dotyczących prostej odpowiedzi. Dominujący zakonnik nie może być zakłopotany perspektywami alternatywnych religii i prawdą, którą mogą zaoferować. Jest to mniej widoczne w socities twierdząc, że świeckie, gdzie uprzedzenia religijne mogą być krytykowane jako forma nieprawdy. Podobnie jak nauka, religie były stosunkowo nieskuteczne w wysiłkach na rzecz inicjatyw międzywyznaniowych, co jest    oczywiste w odniesieniu do absorpcjiGlobalnej Etyki (1993) Kolejną trudnością dla religii przez tysiąclecia jest stopień, w jakim twierdzą, że nigdy się nie mylili – pomimo zawstydzania dowodów przeciwnych. Na przykład dla Kościoła katolickiego jego wątpliwe twierdzenie podczas afery Galileo o perspektywie geocentrycznej (pomimo dowodów na ważność perspektywy heliocentrycznej) wskazuje na formę omylności. To zaprzeczył instytucjonalnie przez wiarę w nieomylności Kościoła,a mianowicie, że Duch Święty chroni Kościół chrześcijański od błędów, które byłyby sprzeczne z jego zasadniczych doktryn. Powiązane prawdy są obecnie kwestionowane w odniesieniu do statusu kobiet, rozwodów, aborcji i małżeństw osób tej samej płci. W odniesieniu do prawdy, wyzwanie rozciąga się na biblijnej nieomylności i biblijnej inerrancy.
    Jako źródło prawdy szczególnie problematyczne jest dowody na to, że instytucjonalne zaprzeczanie błędom przybrało formę systematycznego tuszowania, na co ostatnio wskazuje częstość występowania seksu przez duchownych katolickich.
    Jest to zgodne z tuszowaniem tragicznego losu dzieci i ich matek w instytucjach katolickich. Te kwestie hel [p, aby podkreślić, że dezinformacja może przybrać formę zaniechania, a nie kłamie.
  • Rząd: Biorąc pod uwagę tradycję suwerennej władzy i pojęcia “boskiego prawa”, istnieje naturalna tendencja do kojarzenia prawdy z suwerenną władzą – częściej inwestowana w świeckie rządy wybierane przez naród. Niestety, w wyniku dobrze udokumentowanych przypadków, zaufanie do rządu jako źródła prawdy jest obecnie niezwykle niskie. To w żaden sposób nie stoi na przeszkodzie temu, aby rządy autorytatywnie przedstawiały informacje jako zgodne z faktami – zakładając, że zostaną uznane za wiarygodne – pomimo dowodów na to, w jakim stopniu takie dane mogą być masowane na poparcie konkretnego programu.
    Najbardziej oczywisty jest stopień, w jakim wyniki demokratycznych wyborów są kwestionowane jako w jakiś sposób manipulowane.
    Wytrwałe efferts opowiadać wyniki Arizona w ostatnich wyborach prezydenckich w USA są wyraźnym przykładem. Chociaż zdyskontowane przez wielu wyborców, znaczną uwagę poświęcono dokumentowaniu wiarygodności Donalda Trumpa (    fałszywe lub wprowadzające w błąd twierdzenia Trumpa łącznie 30.573 w ciągu 4 lat, The Washington Post, 24 Stycznia 2021)    Coraz częściej pojawia się pytanie, do jakiej długości instytucje rządowe pójdą manipulować danymi na poparcie poszczególnych programów. Najlepszym przykładem są wątpliwe dowody na broń masowego rażenia w Iraku, przedstawione Radzie Bezpieczeństwa ONZ przez sekretarza stanu USAColina Powellaw uzasadnieniu późniejszej interwencji wojskowej. Podobne znaczenie ma częstotliwość fałszywych operacji tajnych pod banderą – oraz sposób, w jaki są one uzasadnione obroną bezpieczeństwa narodowego. Bardziej intrygujące jest systematyczne przedstawianie wprowadzających w błąd informacji przez agencje rządowe lub ich zaniechania, ujawnionych przez publikację tajnych kabli dyplomatycznych USA przez Wikileaks.Reakcja władz na te rewelacje z kolei wywołuje potwierdzenie ich niewiarygodności.
  • Prywatne korporacje biznesowe: Rządy coraz częściej zwracają się do przedsiębiorstw prywatnych w oczekiwaniu na wiarygodne, jeśli nie prawdziwe, odpowiedzi na ich potrzeby – zamiast zależeć od agencji rządowych, jak to było w poprzedniej tendencji. Być może najbardziej zaskakujące jest wykorzystanie prywatnych wykonawców do celów bezpieczeństwa, nawet w kampaniach zagranicznych. Stało się oczywiste, w jakim stopniu korporacje ubiegają się o zwolnienie z odpowiedzialności karnej przy zawieraniu takich umów – co jest oczywiste w stosowaniu nakazów i superinnych.
    Istnieje jednak obszerna dokumentacja dotycząca braku przejrzystości korporacji, zwłaszcza w odniesieniu do kwestii środowiskowych , której towarzyszą wzorce coraz bardziej wątpliwych zaprzeczenia.
    Biorąc pod uwagę skupienie się na osiąganiu zysków, zrozumiałe jest, że po requrested dla prawdy korporacje będą ramy ich odpowiedzi, takich jak służyć do tego celu. Coraz bardziej naiwne jest oczekiwać, że jest inaczej.
  • Think tanki: Niezależnie od tego, czy są one rozszerzeniem środowiska akademickiego, czy też prywatnego przedsiębiorstwa, ośrodki analityczne z pewnością twierdzą, że są źródłem prawdy poprzez badania, które produkują. Takie twierdzenia są podejrzane w zakresie, w jakim sprawozdania zazwyczaj odzwierciedlają konkretne programy ideologiczne – i przyciągają ich finansowanie z tego powodu. Istnieją think tanki każdej perswazji oferujące perspektywy sprzeczne ze sobą(Tank Warfare Challenges for Global Governance: rozszerzenie metafory “think tanku” o inne sposoby poznawcze,2019)
  • Agencje wywiadowcze: Są to naturalne źródło prawdy dla rządu. Trudność polega na tym, że są one koniecznie zajęte kwestiami bezpieczeństwa i ramy wszystkie pytania z tej perspektywy. Dodatkowo są one koniecznie skryte i dlatego ograniczone w ich zdolność do przedstawiania informacji w sposób zgodny z prawdą.
    Jak niedawno udokumentowano, zwłaszcza w odniesieniu do uzasadnienia interwencji w Iraku, dynamika relacji z rządem sprawia, że problematyczna jest jakość informacji, które dostarczają – pomimo ogromnych zasobów przeznaczonych na jego
    gromadzenie.
  • Służby wojskowe: Podobnie jak w przypadku agencji wywiadowczych, wojsko jest koniecznie zajęte kwestiami bezpieczeństwa i wykadruje wszelkie poszukiwania prawdy w tym świetle. Dodatkowo to wojsko jest najbardziej zależne od strategii oszustwa w skutecznym angażowaniu się w jakiekolwiek potencjalne zagrożenie – w tym od wszelkich zagrożeń dla własnego finansowania. Tam, gdzie prawda zwiększa ryzyko wzmocnienia pozycji wroga, oczywiste jest, że wojsko miałoby niewiele kompakcji w uchyleniu jego ekspresji.
  • Grupy międzyrządowe: Rozumiane jako przekraczanie ograniczeń zdolności rządów krajowych do mówienia prawdy, prawda o wyższym porządku może być potencjalnie (na próżno) poszukiwana przez grupy takie jak Grupa Siedmiu lub Grupa Dwudziestu (Grupa 7 Krasnoludków: Niewidomi i głuchi na ostrzeżenia – samo-sprawiedliwy imperatyw niemoralny umożliwiający przyszłe ofiary ludzkie, 2018).
    Jako źródło prawdy, takie ugrupowania są rozszerzeniem schematu konsultacji z sojusznikami o wspólnym programie, czego przykładem są takie organy jak NATO i
    OECD. Tajne warianty obejmują tak zwaną grupę wymiany informacji wywiadowczych     Five Eyes. Potencjalnie istotnym źródłem prawdy są publiczne raporty wywoływane przez takie organy, jak to samocześnie podsumował Michael Marien (Report on Global Reports, 2020-2021: The Whale and the Minnows, Cadmus , 25 Czerwca 2021).
  • Media: Jako środek, na który zwraca się uwagę opinii publicznej na wyrażanie prawdy, jest ona wyraźnie ceniona jako cenne źródło. Z tego powodu rola dziennikarstwa została utrzymana z dużym szacunkiem.
    Stało się jednak oczywiste, w jakim stopniu partykularne interesy mogą być zagrożone przez przejrzystość oferowaną przez
    media. W związku z tym podejmowane są wysiłki w celu kontrolowania treści komunikatów w celu zapewnienia wsparcia dla poszczególnych programów. Jest to najbardziej oczywiste, gdy większość mediów jest uznawana za pod wpływem lub kontrolowana przez rząd i nie może swobodnie wyrażać prawd, które są sprzeczne z narracją preferowaną przez rząd. Dla wygody, konkretne środki mogą być wprowadzone w celu zapobieżenia pokrycia kwestii    zbyt łatwo sformułowane jako zagrożenie dla bezpieczeństwa ntional Chociaż nie jest bezpośrednio kontrolowane przez rząd, media kontrolowane przez korporacje są koniecznie szacunku narracji rządu dla korzyści, jakie oferuje. Dodatkowym ograniczeniem dla mediów zależnych od przychodów z reklam jest potrzeba unikania wyrażania prawd, które mogą spowodować unieważnienie umów reklamowych – potencjalnie w tym związanych z partiami politycznymi.
  • Pozarządowe organizacje non-profit (NGO): Takie organy są zazwyczaj tworzone w celu wyrażania prawd w odniesieniu do praw człowieka, degradacji środowiska, korupcji i innych kwestii – i są cenione z tego powodu. Wraz z rozwojem Internetu, wiele z nich uzyskało obecność elektroniczną lub zostało zastąpionych przez media społecznościowe i strony internetowe.
    Niezależnie od tego, czy są one czysto wirtualne, czy nie, jako źródło prawdy organizacje pozarządowe borykają się z problemem podobnym do think tanków, ponieważ są one osadzone w ekosystemie źródeł wzajemnie sprzecznych
    informacji. Mogą one być tworzone przez partykularne interesy jako front, na którym można promować konkretne prawdy, a inne dyskredytować.
  • Secret (ive) społeczeństw:Wiele cytowane przykłady jako potencjalne źródło prawdy obejmują Rosicrucians i masonerii. Ten ostatni jest znany jako główny temat teorii spiskowych związanych z tzw Illuminati.
  • Spotkania wybitnych: Biorąc pod uwagę problematyczne poszukiwanie prawdy od osób określonych powyżej, można odwołać się do osób lub grup uznanych za posiadające wyższy stopień wiarygodności z jakiegoś powodu. Może to przybrać formę konsultacji z tymi, którzy są szanowani za swoją “mądrość”, jako źródło wglądu w problem – lub umożliwienie “rady mądrych”. Niektóre “organizacje pozarządowe” mogą określać swoją rolę w ten sposób – być może jako narzędzie wglądu w charyzmatyczną osobę (lub te przyznawane jako ikony ludzkiej wiedzy) – starając się odróżnić się od etykiety “Organizacja pozarządowa”. Oczywiste przykłady międzynarodowe obejmują następujące, ewentualnie odzwierciedlające odpowiedniki na szczeblu krajowym:

Każda taka aukcja rodzi nieco ironiczne pytanie, czy źródła mówienia prawdy mogą być oceniane za pomocą systemu gwiezdnego,podobnie jak restauracje i hotele. Oczywiście środowisko akademickie podejmuje różne wysiłki, aby uszeregować uniwersytety, ośrodki analityczne i czasopisma jako sposób na przesądzanie o jakości ich badań. W jakim stopniu takie rankingi są niewątpliwie wskaźnikiem prawdy, to inna sprawa. W innych dziedzinach forma rankingu jest osiągana poprzez reputację i word-of-mouth, jak w przypadku rankingów mówców i osób jako źródeł mądrości.

Chodzi o to, że jako przewodnik po mówieniu prawdy, wszystkie takie rankingi są podejrzane – z tymi, które są tak charakterystycznie krytyczne wobec innych i wszelkich dorozumianych porządku pierwszeństwa lub “porządku dziobania”. Czy jakieś źródło prawdy musi być podejrzane ze względu na własną tendencję do zapewnienia przyszłej zależności od niej?

Identyfikacja informacji, które zostały uznane za dezinformację

Jak wspomniano powyżej, odpowiednie badanie jest to, że Adam M. Enders, et al, (Różne formy COVID-19 Dezinformacji i ich konsekwencje, Przegląd Dezinformacji, 16 Listopada 2020). Jednak, jak zauważono, argument wydaje się łączyć w dość szczególny sposób to, co jest “dezinformacją”, “wątpliwą”, a w centrum “teorii spiskowych” – potencjalnie wykluczając to, co niektórzy twierdzą (z dowodami) za uzasadnione obawy naukowe. Badanie może być sseen jako unikanie odniesienia do niewłaściwego wykorzystywania informacji przez rząd i partykularnych interesów – odpowiednio rozumiane jako “dezinformacji (jak wspomniano poniżej) – z implikacją, że to “anty-vaxxers” i tym podobne, którzy są głównym źródłem takich dezinformacji.

Badanie Endersa przytacza inne cenne źródło, a mianowicie j. s. Brennen, et al.(Typy, źródła i roszczenia COVID-19 Dezinformacja, Reuters Institute for the Study of Journalism, 2020). Podobnie jak w przypadku badania Enders, implikacją jest to, że organy sprawdzające fakty same są wolne od uprzedzeń (choć ograniczone przez skrajny niedobór zasobów). Kończy się zaleceniem, że dezinformacja na temat COVID-19 jest w wielu różnych formach, z wielu różnych źródeł, i sprawia, że wiele różnych roszczeń. Takie dezinformacja często rekonfiguruje istniejące lub prawdziwe treści, zamiast produkować je hurtowo,a gdzie jest manipulowana, jest edytowana za pomocą prostych narzędzi (a nie korzystania ze SI).

W badaniu stwierdza się jednak, że wiele dezinformacji bezpośrednio lub pośrednio kwestionuje działania, kompetencje lub legitymację organów publicznych (w tym rządów, organów ochrony zdrowia i organizacji międzynarodowych), zauważając (tylko w przypisie), że: Poza omawianymi tutaj kwestiami, warto uznać, że niektóre rządy na całym świecie prawdopodobnie wstrzymują informacje w interesie publicznym na temat pandemii, a w niektórych przypadkach aktywnie dezinformują opinię publiczną o sytuacji zdrowotnej i działaniach podjętych w celu jej rozwiązania.

W badaniu nie ma odniesienia do tego stopnia, w jakim takie nadużycie może być widoczne w instytucjach naukowych, organach ochrony zdrowia lub przemyśle farmaceutycznym. Chociaż należy zauważyć, że: COVID-19 wydaje się być dostarczanie możliwości dla bardzo różnych podmiotów z zakresu różnych motywacji i celów do produkcji różnych rodzajów dezinformacji na wiele różnych tematów. W tym sensie dezinformacja na temat COVID-19 jest tak zróżnicowana, jak informacje na ten temat.

Badanie stwierdza jednak, że władzom publicznym trudno będzie rozwiązać lub skorygować takie roszczenia bezpośrednio, nie narażając się na wiele problemów: Ile osób zaakceptuje jako wiarygodne rząd próbujący obalić lub obalić dezinformację, która rzuca ten sam rząd w negatywnym świetle?

Ostateczny wniosek z badania Brennen zauważa:

Ryzyko nieuznawania różnorodności w krajobrazie dezinformacji koronawirusów zakłada, że może istnieć jedno rozwiązanie tego zestawu problemów. Zamiast tego, nasze wyniki sugerują, że nie będzie srebrnej kuli lub szczepienia – nie ma “lekarstwo” na dezinformację na temat nowego koronawirusa.

W określeniu, co dokładnie jest dezinformacja, istnieje jednak podstawowe trudności podkreślone przez sam tytuł pozornie istotne badania (John E. Newhagen i Erik P. Bucyxx, Przezwyciężenie oporu wobec COVID-19 Vaccine Adoption: Jak afektywne dyspozycje kształtują poglądy nauki i medycyny, Dezinformacja Review, 29 Październik 2020). Jedną z form dezinformacji jest oczywiste przy założeniu, że eksperci w dziedzinie zdrowia są koniecznie i niewątpliwie prawo (i bez stronniczości), i że antyszczepionkowców niezależnie od odcienia opinii są niewątpliwie błędne – i że ich błędne postawy muszą być naprawione. Założenie jest zbyt oczywiste w streszczeniu tego artykułu:

Eksperci od zdrowia obawiają się, że bojkot szczepionki COVID-19 może zahamować osiągnięcie “odporności stada”, a ich obawy wzrosły tylko w miarę rozprzestrzeniania się pandemii. Troska w dużej mierze koncentruje się na protestujących antyszczepionkowców … Ale anty-vax ekstremistów stanowią tylko około jednej trzeciej respondentów w badaniach, którzy powiedzieli, że nie będą szczepić. Urzędnicy służby zdrowia muszą również wziąć pod uwagę grupę obrzęk, którzy mogą zrozumieć znaczenie szczepionki, ale są niezdecydowani i zdezorientowani, ponieważ czują, że rozwój szczepionki jest pospieszny i może nie być bezpieczne lub skuteczne. Wyzwanie dla społeczności zdrowia publicznego jest złożone; ma do mody wiadomości do zestawu różnych grup, każdy zatrudnia unikalny zestaw uprzedzeń podczas przetwarzania informacji na temat skuteczności uzyskania szczepienia.

Jak wskazano powyżej, wydaje się, że istnieje forma “kognitywnego gerrymanderingu” w unikaniu jakiegokolwiek rozważenia możliwości, że wiele aspektów marketingu zasługuje na uwagę jako dezinformację – i dlatego wzywając do ich wykluczenia z platform społecznościowych. Takie rozważania koniecznie obejmują wątpliwe twierdzenia w promowaniu ideologicznych stanowisk przez partykularne interesy polityczne, jak również te dokonane w odniesieniu do przekonań religijnych, jak argumentowane oddzielnie (Porównywalność “Vaxxing Saves” z “Jezus zbawia” jako dezinformacja? Problematyczne wyzwanie globalnego rozeznania, 2021).

Podczas gdy redaktorzy czasopism mogą zachęcać autorów do wskazywania konfliktu interesów, to czy takie deklaracje są przedmiotem właściwej kontroli faktów, jest właściwym pytaniem.

Niewłaściwe wykorzystanie informacji przez władze – jako zaniedbane “dezinformacja”?

Twierdzenia “autorytatywne”:Z pozoru istnieje znaczne zamieszanie w kwestiach związanych z niewłaściwym wykorzystaniem informacji przez władze publiczne. Jako władze publiczne istnieje niekwestionowane założenie przez wielu, że ich wykorzystanie informacji będących w ich dyspozycji jest koniecznie “autorytatywne” (co oznacza poprawne) – a zatem bez wątpienia w ich obowiązkowej roli w działaniu w najlepszym interesie elektoratu. Takie założenie zachęca do kwestionowania w świetle uznanego wykorzystania propagandy i udokumentowanej tendencji do zatrzymywać informacje.

Uderzającym przykładem jest sposób, w jaki władze Zjednoczonego Królestwa “zasłaniały” sprawę “interwencji humanitarnej” w Iraku, co zostało następnie poddane przeglądowi w 12-tomowym sprawozdaniu z dochodzenia Chilcota (2016 r.). Jak wspomniano powyżej, Leo Strauss przedstawił wpływowy argument za wstrzymaniem informacji w miarę możliwości.

Jak jest szczególnie widoczne w krytycznej analizie dyktatur przez osoby z zewnątrz, nadużywanie informacji przez państwo jest howe ver przestarzałe. W takich społeczeństwach każda taka krytyka jest surowo karana. Co ciekawe, tendencja rządów do masowania danych krytycznych wobec ich wyników – do prezentowania pozytywnego wrażenia – jest w pewnym stopniu tolerowana, bez oznaczania dezinformacji. To jednak podnieść kwestie, gdy rzecznik rządu dokonać miarodajnych twierdzeń w każdej sprawie powołując się na dane, które zostały zmanipulowane w ten sposób. Sformułowane pytanie ma charakter dowodów kwantywnych na poparcie każdej takiej deklaracji.

“Demonizacja” krytyków: Kwestie te są widoczne w odniesieniu do pandemii. Krytycy autorytatywnych deklaracji ilościowych, zwłaszcza w odniesieniu do szczepień, są łatwo odrzuceni jako “anty-vaxxers” i “teoretycy spisku” – odpowiadający traktowaniu krytyków pod dyktaturami. Krytyka – a nie to, co jest krytykowane – jest następnie sformułowana jako “dezinformacja”. Osoby odpowiedzialne są przedmiotem demonizacji w różnym stopniu (Phillip Cole, The Myth of Evil: Demonizing the Enemy, 2006; Jakob Schwöre i wsp., Demonizacja dyskursów politycznych? Polityka Zachodnioeuropejska, 2020; Arnold Kling, Demonizacja polityczna w czasach Koronawirusa, Dyskurs, 22 kwietnia 2020)

Ten podręcznik jest stosowany w ekstremalnym stopniu w kształtowaniu przywództwa krajów i grup, które uważa się za zagrożenie dla bezpieczeństwa. Przedstawianie przeciwników jako skorumpowanych, zdeprawowanych seksualnie, z tendencjami kanibalistycznymi, związanymi z torturami i tym podobne, są standardową praktyką (jeśli “brud” może być z pożytkiem stworzony do przyklejenia). Przykłady historyczne obejmują kadry “Yellow Peril“, lub komunistycznych “kolegów podróżnych” zidentyfikowane w USA przez House UnAmerican Activities Committee w erze McArthy.

W tym kontekście należy przyjrzeć się krytyce nadużywania informacji w związku z pandemią przez władze – czy to rząd, zdrowie, naukowe, korporacyjne, czy ewentualnie religijne. Takie krytyki mogą rzeczywiście funkcji w mediach społecznościowych dla oprawione jako “anty-vaxxer”. Takie potępienie jest znacznie naiwne, biorąc pod uwagę skalę negatywnej reklamy we współczesnych kampaniach wyborczych.

W centrum krytyki władz: Najbardziej widoczna jest krytyka manipulacji danymi, inaczej znana pod takimi określeniami jak “masowanie danych”, inaczej określana jako“oczyszczanie danych”za pomocą “narzędzi do wykrzykiwania danych“. Jest to proces wykrywania i “poprawiania” (lub usuwania) rekordów uznane za uszkodzone lub niedokładne z zestawu rekordów, tabeli lub bazy danych. Odnosi się do identyfikacji niekompletnych, nieprawidłowych, niedokładnych lub nieistotnych części danych, a następnie zastępowania, modyfikowania lub usuwania “brudnych” lub grubych danych. Odniesienie do “masowania” oznacza dostosowanie danych do wymogu strategicznego:

Manipulacja informacjami: Sposoby manipulacji informacjami praktykowane przez władze – lub za które są krytykowane – mogą być następujące:

  • Manipulowanie danymi:
    • Dane dotyczące zgonów i przypadków COVID-19 są zaniżone w wielu krajach
    • ukrywanie danych
    • dla krajów, które publikują statystyki, wiele z nich zostało masowanych, aby odsłonić rosier wersji rzeczywistości.
    • Manipulowanie danymi jest kluczowym wskaźnikiem korupcji COVID-19
    • Zakażenia COVID-19 były rażąco niedoszacowane i mogły być nawet 95 razy wyższe niż oficjalne.
    • dane dotyczące przypadków i zgonów covid-19 zostały zmanipulowane i zaniżone.
    • Błędy w interpretacji danych (Sanne Blauw, Są to trzy najważniejsze błędy w debaciekoronawirusowej , Korespondent, 6 kwietnia 2020 r.)
  • Kneblowanie zamówień i zagrożeń:
    • naukowcy i dziennikarze zostali zagrożeni za zbadanie pandemii lub publikacji prac, które odbiegały od narracji państwowej.
    • Władze wykorzystały pandemię jako okazję do wytępienia organów publicznych
    • Ci, którzy odmawiają tonowania linii rządowych, spotkali się z reperkusjami, od utraty pracy po zastraszanie prawne i ataki słowne.
    • rząd uchwalił rozporządzenie zakazujące zgłaszania COVID-19: Zgodnie z przepisami dotyczącymi treści online,publikowanie “informacji publicznych, które mogą powodować spustoszenie i nieporządek publiczny” jest zakazane
    • Opinie ekspertów dotyczące odmiennej są tym, co społeczeństwo musi usłyszeć,
    • Systematyczny zakaz i cenzura odmiennych opinii, jednak naukowo wiarygodnych
  • Nadużycia i brak przejrzystości:
    • Tajne umowy na towary i usługi medyczne
    • z pominięciem przepisów dotyczących zamówień publicznych,
    • Nadużycia w nabywaniu szczepionek, sprzęt ochronny jest szeroko
    • Korupcja i tajemnica zagrażają życiu, ostrzegają eksperci
    • brak przejrzystości – wykorzystanie przepisów dotyczących zamówień bezpośrednich ze względu na potrzeby nadzwyczajne w tym czasie,
    • Producenci szczepionek COVID-19 wymagali od rządów na całym świecie podpisania umów o zachowaniu poufności, aby utrzymać cenę za dawkę w tajemnicy.
    • wszystkie szczeble rządów – nie tylko federalne – nadużywają dekretu nadzwyczajnego, aby kontynuować bezpośrednie nagrody bez żadnych ograniczeń”.
  • Zaniżanie zaufania do zdrowia i innych władz
    • podważanie zaufania do systemów opieki zdrowotnej,
    • współudział władz naukowych
  • Uprawa strachu i paranoi:
    • źle poinformowana paranoja prowadzi do blokad milionów ludzi z tyłu sprawy lub dwóch,
    • politycznych i medialnych posturing przekonał nas, że zagrożenie jest co najmniej 38 razy gorsze niż rzeczywistość.

Wpływ partykularnych interesów:Troska, której należy unikać, to stopień, w jakim ci, którzy korzystają finansowo w niezwykłym stopniu z pandemii, mają duży interes w stronniczości wszelkich dyskusji na temat kwestii, które podniosła, jak dyskutowano w odniesieniu do poprzednich kwestii (Naomi Oreskes i Erik M. Conway, Merchants of Doubt: jak garstka naukowców zasłaniała prawdę na temat kwestii od dymu tytoniowego do globalnego ocieplenia,2010).

Naiwnością byłoby argumentować, że producenci szczepionek, masek (i innych narzędzi ochronnych) i płynów dezynfekujących nie są zainteresowani lobbingiem na rzecz polityki, która zwiększa ich popyt – przy wsparciu zleconych badań. Brak przejrzystości w takich sprawach może jedynie pogłębić podejrzenia, co sugeruje sposób udzielania zamówień na mocy przepisów nadzwyczajnych.

Szczególnie cenny dla uzasadnionego argumentu jest kontekst przed pandemią w odniesieniu do nieunikatej nauki w odróżnieniu domyślnej polityki szczepień od wprowadzenia nowych szczepionek w odpowiedzi na nowe choroby (Krytyczna analiza uzasadnienia rządu australijskiego dla jego polityki szczepień, University of Wollongong, 2015). Wysoki stopień kontrowersji wywołany przez tę tezę Judy Wilyman, szeroko kwestionowane przez strony reprezentujące tych współwinnych w systemie krytykowany, stanowi przykład wyzwania w odniesieniu do zrównoważonej dyskusji o oporności na szczepionki COVID (Brian Martin, Judy Wilyman, PhD: jak zrozumieć ataki na studenta badań, University of Wollongong, 11 Stycznia 2016; również publikacje na temat kontrowersji naukowych i technologicznych).

Dla Wilymana:

Krytyka polityki szczepień Australii jest konieczne, ponieważ rząd przyjął szczepienia jako domyślną pozycję dla niektórych grup w australijskim społeczeństwie, nawet gdy twierdząc, szczepienia w Australii nie jest obowiązkowe. Wywiera się presję na jednostki, aby stosowała wiele szczepionek poprzez powiązanie zachęt finansowych w postaci świadczeń socjalnych, miejsc opieki nad dziećmi i zatrudnienia z wykorzystaniem coraz rosnącej liczby szczepionek…. (s. 23)

Cofnięta nauka obejmuje również naukę, która opiera się na założeniach i ekstrapolacjach, w przeciwieństwie do bezpośrednich obserwacji empirycznych. Przykładem tego rodzaju niezdulonej nauki jest opracowanie norm bezpieczeństwa stosowania chemikaliów w ludziach i środowisku. Większość danych, które są wykorzystywane do ustanowienia norm bezpieczeństwa toksycznych substancji chemicznych, jest zbierana z obserwacji w badaniach na zwierzętach lub naturalnie występujących wypadków, a nie kontrolowanych badań klinicznych na ludziach…. Ekstrapolacja powoduje niepewność zarówno ze strony “znanej”, jak i “nieznanej wiedzy”… Nieznane procesy mogą wpływać na wyniki w tych przypadkach. W niektórych przypadkach ta niepewność pojawia się, ponieważ sponsor zdecydował się zignorować badania w tej dziedzinie z powodów politycznych …. (s. 222)

Podczas gdy niektórzy naukowcy próbowali egzekwować zasadę ostrożności w formie, która stwierdza: “Brak pewności nie jest usprawiedliwieniem, aby nic nie robić”, przedstawiciele branży odwracają tę zasadę, aby stwierdzić, że “nie ma dowodów na szkodę”, w związku z czym nie jest wymagane żadne działanie … (s. 225)

Decydenci polityczni, naukowcy i społeczeństwo w coraz większym stopniu przyznają, że szkodliwych skutków nowych procedur i technologii nie można wiarygodnie określić za pomocą zwykłych ram oceny ryzyka. Dzieje się tak dlatego, że obszary ignorancji wynikające z niezduszonych nauk rosną (s. 225)

Oryginalna teza została następnie opublikowana w formie książki: Judy Wilyman, Vaccination — Australia’s Loss of Health Freedom: krytyczna naliza uzasadnienia rządu australijskiego dla jego polityki szczepień ( Decyzje dotycząceszczepień, 2020). W odniesieniu do COVID-19 autor wyraził krytykę obecnego stosowania zasady ostrożności(Niewłaściwe stosowanie zasady ostrożności zagubieniło ciężar dowodu nauki o bezpieczeństwie szczepionek, polityki zdrowia publicznego i ustawy, 2, 2020) i został przesłuchany przez Health Australia Party(COVID-19: Ograniczenia, Wadliwe testowanie i konflikty interesów w Govt, 17 września 2020).

Implikacje modelowania: Obawy można podkreślić inaczej poprzez kontrast betweeen bardzo wpływowe wczesne modelowanie pandemii Przez Neil Ferguson w prowadzeniu Imperial College COVID-19 Response Team i przypadku niedawno przez inny zespół Imperial College(Institute of Global Health Innovation) w odniesieniu do wartości otwarcia dialogu z tymi, którzy mają krytyczne perspektywy. Chociaż ten ostatni może być postrzegany jako symboliczne potwierdzenie obaw krytyków, ton jest protekcjonalny i paternalistyczny – bez uznania dezinformacji, w której naukowe władze zdrowia i rząd stały się rozpoznawalne współwinne.

O wysoce mylącym wpływie pierwszego raportu dyskutuje F. William Engdahl (Wątpliwe modele COVID, testy, a teraz konsekwencje, Irlandzki Sentinel, 30 kwietnia 2020), chociaż następnie przeformułowany w niedatowane ćwiczenie public relations dla tego zespołu przez Andrew Czyzewskiego (Modelowanie bezprecedensowej pandemii: istotna rola opartej na zespole epidemiologii i modelowania chorób w zarządzaniu pandemią, Imperial College). Spóźniony uznanie potrzeby dialogu w drugim raporcie jest opisany przez David Robson ( Dlaczego niektórzy ludzie niechcą Covid-19 szczepionki,BBC Future , BBC Future, 23 lipca 2021) i Justine Alford ( Globalny raport śledzizmiany zachowań zdrowotnych i postaw w ciągu ostatniego roku,Imperial College, 14 maja 2021).

Zmiana podejścia do krytyków może być postrzegana jako późna odpowiedź na nierozwiązane wyzwanie związane z wahaniami szczepień – coraz częściej postrzeganą jako bardzo problematyczna w poszukiwaniu odporności stada. Trudność dla tych, którzy mają moc i motywację do oszukiwania, polega na wirtualnej niemożności udowodnienia, że tego nie robią – niezależnie od tego, jak energicznie tak się dzieje i że niekwestionowane zaufanie jest uzasadnione. Trudności w dużym stopniu pogłębia brak otwartej debaty z krytykami i polegania wyłącznie na zwolnieniu i tłumieniu ich argumentów jako niebezpiecznych mitów. Taka tendencja byłaby energicznie kwestionowana przez polityków w demokratycznym społeczeństwie.

Podsumowując drugi raport, istnieje pewien stopień ironii faktu, że David Robson jest autorem The Intelligence Trap: Why Smart People Make Dumb Mistakes (2020) – oferując implikację znaczenia dla inicjatyw Imperial College, a nie dla tych krytycznych z nich. Jak wskazuje niezwykły tytuł zespołu w innym londyńskim college’u – Centre for Countering Digital Hate – wyrażenie obaw o szczepionki jest zbyt łatwe i bezkrytycznie skondensowane z dezinformacją, a nawet “cyfrową nienawiścią” (Daniel Allington i Nayana Dhavan, Związek między przekonaniami spiskowymi a przestrzeganiem wytycznych dotyczących zdrowia publicznego w odniesieniu do COVID-19, Centre for Countering Digital Hate, 2020). Aktywnie dążąc do tłumienia wszystkich takich głosów ostrożności, nie ma troski akademickiej o autorytatywne oprawianie go w kategoriach “nienawiści” (internetowy ruch antyszczepionkowy w wieku COVID-19, The Lancet, 2, 2020, 10).

Dla Ed Yong(Ameryka jest coraz nieszczepionych ludzi all wrong: nie są one wszystkie anty-vaxxers, i traktując je jako takie jest co gorsza. Atlantyk, 22 lipca 2021 r.):

Istnieje tendencja do zakładania, że wszystkie osoby zaszczepione są proszczepionkowe, a wszystkie osoby nieszczepione są antyszczepionkowe. Ale twoje doświadczenie sugeruje, że istnieje również wahania szczepionki wśród osób zaszczepionych …. Wiele informacji o szczepionkach nie jest powszechną wiedzą. Nie każdy ma dostęp do Google. Ilustruje to istniejące wcześniej linie usterek w naszym systemie opieki zdrowotnej, gdzie zasoby , w tym wiarygodne informacje, nie docierają do wszystkich. Luka informacyjna prowadzi do luki w szczepieniach. I język, który obwinia “nieszczepionych” brakuje tego punktu krytycznego …. Język, którego używamy wokół nieszczepionych ludzi, ma wyrok – wyrozumiałość, że “jesteś nieszczepiony i to twój wybór w tym momencie”. Ta postawa jest papierowe Twitter. Powtarza ją nasi najwyżsi urzędnicy służby zdrowia. Są poręcze na nieszczepionych, jakby trzymali resztę z nas z powrotem od normalności. Ale nieszczepione osoby nie są losową grupą uciekinierów, którzy starają się być dewiantami. Nie wszystkie są anty-vaxxers.

Wiele jednak zostało z 12 osób posiadanych przez Centrum Przeciwdziałania Digital Hate być przede wszystkim odpowiedzialny za msiinformation w mediach społecznościowych w odniesieniu do szczepień. Co ciekawe odrzucony jest argument niektórych “teoretyków spisku”, że tylko niewielka liczba osób jest odpowiedzialna za kształtowanie głównego nurtu narracji pandemii i powszechneszczepienia jako strategicznej odpowiedzi.

Pandemie wzbudzają wątpliwe przekonanie – jednak błędne?

“Kłamstwa” postrzegane przez krytyków:Szczególnie trudno jest ustalić z jasnością, jakie dokładnie są troski oprawione (jako “kłamstwa” przez władze) przez tych, którzy je postrzegają, w przeciwieństwie do tego, co są przeformułować przez władze (nazywając je jako “mity”). Trudność potęguje każde uznanie, że w sposób sformułowany jako wojna, jedna lub obie strony będą w pewnym stopniu angażować się w propagandę i oszustwo. Jako propaganda można przewidzieć, że każda ze stron będzie dążyć do jak najbardziej negatywnego ułożenia drugiej strony. Dla tych, którzy twierdzą, że kłamstwa władz, spiski będą musiały być przesadzone – z konsekwencjami złych intencji. Dla władz, których narracja głównego nurtu jest kwestionowana, krytycy muszą być przedstawiani w sposób jak najbardziej negatywny i śmieszny. Takie podręczniki są normalne w wojnie i oczekuje się, że będą dalej rozwijane w memetycznej wojnie.

Szkoda, że ci, którzy twierdzą, że “kłamią” ze strony władz, mają tendencję do korzystania z serwisów społecznościowych, które pakują roszczenia w nieco przesadzonym kontekście marketingowym – “zapisz się na naszym blogu”. W każdej prezentacji przez władze “mitów”, niefortunne jest zauważyć prawdopodobne włączenie niektórych troski, które są wystarczająco skrajne, aby zdyskredytować tych bardziej poważnie przedstawione dowodów. Krytycy muszą być przedstawiane tak negatywnie, jak to możliwe. Wzór ten jest widoczny w reklamie wyborczej w społeczeństwach demokratycznych.

“Mity” jako defensywnie wyrażone przez władze:To powiedziań, że prezentacja “mitów” wydaje się być bardziej pouczające, ale bez żadnych środków do określenia stronniczości, w którym są one prezentowane. Bardziej oczywisty jest sposób, w jaki prezentacja takich mitów ma tendencję do wykluczania obaw o bardziej fundamentalne obawy – łatwo rozumianych jako ofiara masowania danych. Jednak deklaracje autoryzacji są szczególnie godne uwagi dla presernting danych w sposób wysoce selektywny, aby uniknąć oferowania jakiejkolwiek legitymacji do argumentów krytyki. Najbardziej godne uwagi jest ograniczone wzmianki o urazach szczepionkowych i, co ważniejsze, rosnąca śmiertelność wśród osób już w pełni zaszczepionych. Nie jest jasne, w jakim stopniu dane są manipulowane w celu ukrycia niepowodzenia szczepionki.

Wydaje się, że władze porzuciły nadzieję na zadowalające przeciwstawienie się argumentom krytyków prezentowanych w mediach społecznościowych i aktywnie przechodzą na wysiłki mające na celu całkowite zakazanie ich zdolności do tego, jak zauważono w przypadku Josepha Mercoli ( Prezydent Biden domaga się, abyMercola została wykluczona z mediów społecznościowych, 26 lipca 2021 r.). Istnieje poczucie, że władze przeraziły się swoimi krytykami i zareagowały na nie jako poważne zagrożenie – wzór widoczny w odpowiedzi na jakąkolwiek opozycję w społeczeństwach niedemokratycznych.

Jako niebezpiecznie niezbadane stronniczość nauki, wyraźna preferencja dla formułowania poglądów krytyków jako “mitów” zasługuje na bardzo staranną refleksję w świetle potężnej roli mitów w społeczeństwie (Joseph Cambell, The Power of Myth, 1988; Karen Armstrong, Krótka historia mitu, 2005).

Punkt może być pożytecznie sformułowany przez ciągłą debatę wśród psychologów, czy mit Ojca Bożego Narodzenia jest ostatecznie szkodliwy dla dzieci – jako kłamstwo uprawiane przez rodziców, a tym samym erozji zaufania do władzy (Christopher Boyle, et al, A Wonderful Lie, The Lancet Psychiatry, 3, 2016, 12; Anna Almendrala, Psychologowie think your lies about Santa Will Damage Your Kids, HuffPost, 1 Grudzień 2016). Jednak w odniesieniu do pandemii, autor powiązanego badania sformułował obawy inaczej (Niepokój spowodowany przez pandemię Coronavirus oznacza, że rodzice powinni utrzymać “istotny tonik” mitu Bożego Narodzenia Ojca dla dzieci w tym roku, psycholog wzywa, University of Exeter, 1 Grudnia 2020). Biorąc pod uwagę szkody, jakie rzekomo powoduje, czy jakiekolwiek pilne działania władz przeciwko mitom – wzmocnione przez naukę – powinny dążyć do wyeliminowania mitu Świętego Mikołaja?

Sama nauka może być jednak rozumiana jako uwikłana w mit (Paul Feyerabend, “Science”: mit i jego rola w społeczeństwie, Inquiry, 18, 1975; W. Bruce Masse, et al, Badanie natury mitu i jego roli w nauce, Geological Society, 273, 2007; Ethan Siegel, Dowody naukowe to mit, Forbes, 22 listopada 2017). Cenne wyjaśnienie znaczenia jest oferowana przez Fabíola Ortiz dos Santos (Mity i nieporozumienia na Covid-19, Granice w komunikacie, 31 Marca 2021).

Warto zauważyć, że niektóre z bardziej renomowanych “mit-krach” dokumenty są niedatowane, a w konsekwencji stoją przed wyzwaniem staje się przestarzałe, jak podejrzenia są potwierdzone. Istnieje stosunkowo niewielka spójność między aukcjami mitów, co rodzi pytania, dlaczego niektóre są wyróżnione, a inne nie. W ich uproszczonym stosowaniu środków true-or-false do tego, co jest cytowane jako mity, niewiele uwagi poświęcono możliwości, że niektóre podejrzenia mogą być ważne w pewnych okolicznościach lub mogą stać się tak po dalszych badaniach.

CDC oferuje sposób uczenia się więcej na temat znalezienia wiarygodnych informacji o szczepionkach,bez zajmowania się kwestią zmian w zaleceniach, które nadal czyni.

Obawy uzupełniające wyrażone przez pracowników służby zdrowia:Jako jedna z metod zbierania troski, powyższe podejście jest bardzo niesatysfakcjonujące pod wieloma względami – i zasadniczo “niechlujny” – zwłaszcza, że wydają się być defensywnie odrzucony jako mało istotne ze względu na wątpliwe kwalifikacje tych, którzy je artykułować. Innym źródłem potencjalnego zainteresowania są zatem różne deklaracje grup pracowników służby zdrowia, które mogą być popierane przez działania prawne, chociaż te również wydają się być ignorowane w mediach o pandemii lub kwestionowane w trybie błota charakterystycznym dla kampanii politycznych (list herd immunitet podpisany przez fałszywych ekspertów, w tym “Dr Johnny Bananas”, The Guardian, 10 października 2020). Na uwagę zasługuje fakt, że najwyraźniej dołożona jest ostrożność, aby wykluczyć tych, którzy je wyrażają z wszelkich nagłośnionych debat na ten temat. Na uwagę zasługuje również to, że osoby odrzucające mity, nie wspominają o dowodach dotyczących wątpliwej wartości polityki blokowania władz, które są przedmiotem wielu protestów). Przykładami:

Jednakże mogły one zostać wyrażone lub nie, aby władze uznały możliwość obaw, na które niektóre z nich mogą być wrażliwe w świetle historycznych podobieństw. Mogą one obejmować:

  • Brak przejrzystości w odniesieniu do tożsamości ekspertów w dziedzinie zdrowia i ich konfliktów interesów – oraz ich zdolności do rozważenia alternatywnych możliwości
  • Unikanie otwartej debaty z włączeniem osób o odmiennych poglądach
  • W wielu przypadkach dowody przedstawione na poparcie podejrzeń (choć bezzasadne) wydają się być bardziej wiarygodne niż “fakty” wybiórczo przedstawione w odrzucaniu ich jako mitów
  • Stopień, w jakim stosowane strategie “wojenne” stanowią formę triage (bez nazywania go tak), bez otwartego rozważenia opcji triage i jego względnych kosztów – pomimo bezprecedensowych skutków dla gospodarki
  • Historycznie nieprzejednany transfer środków finansowych z krajów do korporacji phamacutical, zgodnie z wymogami pewnych umów o dostęp do odpowiedniej podaży szczepionek

Główne zobowiązanie do represji głosów sprzeciwu i debaty koniecznie ignoruje również wszelkie dyskusje na temat tego, w jaki sposób może to być charakterystyczne dla oszustwa lub oszustwa poza możliwością jakiejkolwiek instytucji do debaty:

Lista kontrolna obaw związanych z pandemią, niezależnie od tego, czy jest ona przedstawiana jako mity lub kłamstwa

Poniższa lista jest koniecznie wstępna i tymczasowa. Podlega ona wyżej wymienionych zastrzeżeniom i krytykom, zwłaszcza w odniesieniu do jego “bałaganu”. Zawiera pewne “mity” pozornie wybrane przez władze w celu renderowania śmieszne inne krytyki, które mogą być wykonane.

  • Podatność na zagrożenia, ważność i ochrona:
    • COVID-19 nie jest gorszy niż grypa.
    • Tylko osoby starsze i osoby z wcześniej istniejącymi schorzeniami są narażone na infekcje i powikłania
    • Dzieci nie mogą otrzymać COVID-19
    • Każdy z COVID-19 umiera
    • Otrzymanie szczepionki COVID-19 sprawia, że ludzie są bardziej podatni na inne choroby.
    • Szczepionki COVID-19 mogą zwiększyć żywotność do COVID-19
    • Szczepienie zapewnia niezdolność do przenoszenia SARS-CoV-2 na inne osoby
    • Maskowanie
      • Noszenie maski jest niepotrzebne
      • Maski zawsze chronią przed koronawirusem
      • Mikrofale odkażają maski
      • W wyjątkowych przypadkach dostępne są zwolnienia z noszenia masek.
      • Osoby z rozpoznaniem COVID-19, nie trzeba otrzymywać szczepionki.
      • CDC zaleca teraz w pełni zaszczepionych Amerykanów powrót do noszenia masek w pomieszczeniach w społecznościach, gdzie transmisja koronawirus jest znaczna lub wysoka (Joseph Mercola, Więcej złych wiadomości dla masek , 16 Lipca 2021)
  • Transmisja / Wektory:
    • Towary, produkty i udogodnienia
      • Covid-19 może być przekazywany za pośrednictwem towarów produkowanych w krajach, w których
      • Ubrania mogą umożliwić rozprzestrzenianie się Covid-19 2019
      • Mocz i kał rozprzestrzeniają infekcję
      • Zamawianie lub kupowanie produktów wysyłanych z zagranicy (Chiny) może rozprzestrzeniać wirusa
      • Jedzenie chińskiej żywności może prowadzić do infekcji
      • Wybuch rozpoczął się, ponieważ ludzie jedli zupę nietoperza
      • Coronavirus może być zakontraktowany w basenach
    • zwierzęta
      • Komary rozprzestrzeniają koronawirus
      • Koty i psy rozprzestrzeniają koronawirus
      • Coronavirus (COVID-19) można złapać od zwierząt domowych
    • temperatura
      • Gorące temperatury zabijają wirusa: Covid-19 jest przenoszony w zimnym klimacie w większym stopniu niż w gorącym i wilgotnym klimacie
      • Niskie temperatury zabijają wirusa COVID-19.
    • Szczepionki i zaszczepione
      • Szczepionki zwiększają liczbę nowych wariantów wirusa COVID-19
      • Szczepienie sprawia, że osoby bardziej prawdopodobne, aby zainfekować innych z nowych super-szczepów.
      • Osoby zaszczepione szczepionkami COVID-19 mogą zrzucać na inne cząstki powodujące choroby.
      • Autoryzowane szczepionki zrzucają lub uwalniają niektóre ze swoich składników
    • lud
      • Konieczne jest, aby być z kimś przez 10 minut, aby złapać wirusa
      • Odporność stada spowolni rozprzestrzenianie się COVID-19.
      • Odporność stada można osiągnąć poprzez umożliwienie rozprzestrzeniania się wirusa przez populację
      • Małe spotkania nie rozprzestrzeniają COVID-19.
      • Protesty publiczne prowadzą do zwiększenia transmisji.
      • :COVID-19 jest chorobą zamożności.
    • Sieci komórkowe 5G pomagają w rozprzestrzenianiu się SARS-CoV-2
  • leczenie:
    • narkotyki
      • Dostępne są szczepionki zapobiegające zakażeniu COVID-19
      • Istnieją leki, które mogą zapobiegać i leczyć Covid-19
      • Szczepionki przeciw grypie i zapaleniu płuc zapewniają ochronę przed COVID-19
      • Hydroksychlorochina jest skuteczną
      • Antybiotyki zabijają koronawirus
      • Ibuprofen zaostrza coronavirus
    • Konwencjonalne środki zaradcze i środki dezynfekujące
      • Picie alkoholu może pomóc w zapobieganiu Covid-19
      • Wstrzykiwanie, połykanie, kąpiel lub pocieranie środków dezynfekujących lub alkoholi zapewnia ochronę przed COVID-19
      • Wstrzykiwanie, spożywanie lub płukanie gardła zapewnia ochronę
      • Lampy dezynfekujące ultrafioletowe (UV) zabijają wirusa
      • Witamina C jest skutecznym leczeniem
      • MMS (cudowny suplement mineralny) jest skutecznym
      • BioCharger NG może pomóc w leczeniu coronavirus
      • Jedzenie czosnku / boostery immunologiczne zapobiega zakażeniu
      • Płukanie gardła słonej wody zapobiega koronawirusowi
      • Techniki oddychania mogą wyleczyć wirusa
      • Regularne płukanie nosa roztworem soli fizjologicznej (solankowe mycie nosa) zapobiega
      • Suszarki do rąk zabijają koronawirus
      • Domowe środki zaradcze mogą leczyć i chronić przed COVID-19
      • Woda pitna zapobiega zakażeniu
      • Kąpiel na gorąco może zatrzymać COVID-19.
    • Brak wymagania
      • Osoby nieuzależne od regularnych strzałów grypy nie potrzebują szczepienia COVID-19
      • Osoby z silną odpornością mogą poradzić sobie z chorobą bez problemu
      • Osoby sprawne i zdrowe nie powinny być szczepione
      • Po zdiagnozowaniu covid-19, nie ma potrzeby szczepienia.
      • Osoby niemierne w ciężkich powikłaniach covid-19 nie muszą być szczepione.
      • Niektóre grupy krwi mają mniej ciężkie zakażenia COVID-19, co sprawia, że szczepienia są niepotrzebne.
  • Badania szczepionek, bezpieczeństwo i skutki długoterminowe
    • Pochopne niewystarczające badania:
      • Szczepionki COVID-19 są potencjalnie niebezpieczne, ponieważ firmy farmaceutyczne nie stosują protokołów noram ltest
    • Badania tendencyjne lub ograniczone
      • Szczepionki COVID-19 nie są testowane na placebo w badaniach klinicznych.
      • Badania nad szczepionkami COVID-19 nie miały na celu wykazania skuteczności szczepionek w zapobieganiu ciężkim przypadkom choroby.
    • bezpieczeństwo
      • Naturalna odporność (odporność po naturalnym zakażeniu) jest lepsza niż odporność na szczepionki
      • Każda szczepionka będzie niebezpieczna i większe ryzyko niż uzyskanie COVID-19.
      • Negatywny test COVID-19 oznacza, że dana osoba nie jest zarażona.
      • Opracowane szczepionki mRNA dla COVID-19 zmienią ludzkie DNA.
      • Szczepionki zawierają toksyczne składniki, które mogą
      • Szczepionki COVID-19 spowodują “patogenne gruntowanie” lub “wzmocnienie choroby”, co oznacza, że zaszczepione osobniki będą bardziej narażone na rozwój ciężkich przypadków COVID-19, jeśli zostaną zakażone wirusem COVID-19.
      • mRNA inaktywuje białka hamujące nowotwory, co oznacza, że szczepionki mRNA stosowane w ochronie przed COVID-19 mogą powodować raka.
      • Szczepionki wymazują naturalne przeciwciała organizmu (czyniąc krew niebezpieczną do oddawania).
    • Statystycznie problematyczne badania
      • Skoki w przypadkach są wynikiem zwiększonego badania
    • Długoterminowe skutki zdrowotne
  • Ocena szczepień, niepowodzenie, niekorzystne skutki, urazy i bezpieczeństwo:
    • Joseph Mercola: Oznaki awarii wtrysku COVID Mount (27 lipca 2021)
      • Covid Przepięcia w krajach o najwyższych wskaźnikach wtrysku
      • Liczba przypadków jest najniższa w krajach Low-‘Vaxxed’
      • CDC nie śledzi wszystkich przypadków przełomu
      • Nawet kompletny “Vaccine” Zasięg nie zatrzyma zakażeń
      • Dane izraelskie wskazują Pfizer “Szczepionka” Awarii
      • CDC próbuje ukryć COVID Jab Śmierć Toll
    • Skutki uboczne
      • Szczepionki COVID-19 mają częste poważne i niebezpieczne działania niepożądane
      • Szczepionka COVID-19 ma poważne działania niepożądane, takie jak reakcje alergiczne.
    • Szczególne obawy dotyczące szczepionek COVID-19:
      • niepłodność lub sterylizacja u biorców (zapobieganie ciąży)
      • poronień i zmian cyklu miesiączkowego.
      • zawierają białko zwane syncytyną-1, które spowoduje sterylizację samic
      • spowodować, że ludzie rozwiną się COVID-19.
      • Szczepionki mRNA mogą powodować wzrost rzadkich zaburzeń neurodegeneracyjnych zwanych chorobami prionowymi.
      • krzepnięcie krwi
      • zapalenie serca
      • są niebezpieczne dla dzieci
  • Badanie covid-19 i diagnoza:
    • Wprowadzanie w błąd mediów
      • Brak twardych dowodów na to, że gwiazdy są szczepione do celów public relations są rzeczywiście otrzymania prawdziwych szczepionek
      • Zastrzyki ze szczepionek COVID-19, dostarczane pracownikom służby zdrowia, są wytwarzane za pomocą strzykawek z “znikającymi igłami”
    • Szczepionka COVID-19 powoduje, że ludzie mają pozytywny wynik testu na COVID-19
    • Skanery termiczne i termometry cyfrowe są skuteczne w wykrywaniu osób zakażonych
    • Zdolność do oddychania przez 10 sekund (bez kaszlu) jest oznaką nienikłości
    • Testy PCR: Istnieje obszerny komentarz na temat wątpliwej wartości tych testów, w szczególności w odniesieniu do fałszywych alarmów:
      • Fałszywe testy postive: Bez kontynuacji dwóch polityk, nigdy nie byłoby odczuwalne pandemii w ogóle
      • Wątpliwe zmiany w zasadach liczenia spraw CDC:
        • Oznacza to w szczególności, że w przyszłości osobom nieszczepionym znacznie łatwiej będzie zdiagnozować covid19 niż osobom zaszczepionym. Przyjmuje się, że CDC wprowadziła nowe polityki, które skutecznie tworzą wielopoziomowy system diagnozy. Aby jeszcze bardziej zwiększyć skuteczność szczepionki, CDC nie będzie już rejestrować łagodnych lub bezobjawowych zakażeń u zaszczepionych osób jako “przypadków COVID”. Jedynymi przypadkami, które teraz zaliczają się do przypadków COVID – jeśli pacjent został zaszczepiony przeciwko COVID-19, to znaczy – są te, które prowadzą do hospitalizacji lub śmierci. (Joseph Mercol, CDC Caught Cooking the Books on COVID Vaccines, Truth News Hub, 19 czerwca 2021).
        • Nowe polityki sztucznie deflate “przełomowe infekcje” w szczepionych, podczas gdy stare zasady nadal zawyżają liczby przypadków w nieszczepionych. CDC zmienia swoje praktyki rejestrowania i testowania danych, aby wydawać się, że eksperymentalne “szczepionki” terapii genowej są skuteczne w zapobieganiu domniemanej chorobie. (Kit Knightly, How the CDC is manipulating data to prop-up “vaccine effectiveness”, Off-Guardian, 18 Maj 2021)
  • Skuteczność szczepionek
    • Krótkotrwała nieskuteczność:
      • Szczepionki COVID-19 nie są skuteczne
      • Szczepionka COVID-19 nie zawsze działa, więc szczepienie nie jest konieczne
      • Szczepionki COVID-19 nie działają na nowe szczepy wirusa; ponieważ wirusy mutują, szczepionki niekoniecznie są skuteczne przeciwko nowym wariantom.
      • Po szczepieniu nie jest już konieczne podejmowanie środków ostrożności, a życie może wrócić do normy
    • Zależność długoterminowa
      • wymóg szczepienia nawet po wyzdrowieniu z COVID-19 (ponieważ długość naturalnej odporności nie jest znana)
      • wielokrotne szczepienia i strzały przypominające stają się normą (badania kliniczne pokazują, że oferują one najlepszą ochronę)
  • Częstość występowania, zgłaszanie i wprowadzanie w błąd
    • Inflacja umieralności:
    • Inflacja stóp procentowych
    • Niedostatecznej ilości urazów związanych ze szczepieniami
    • Niedostatekasione zgłaszanie przypadków po szczepieniu i wskaźników zgonów
    • Wprowadzenie:
      • Szczepionki mRNA dla COVID-19 nie pasują do definicji CDC i FDA szczepionki, które stwierdzają, że szczepionki muszą zarówno stymulować odporność, jak i zakłócać przenoszenie wirusa.
      • Firmy ubezpieczeniowe na życie nie wypłacają świadczeń każdemu, kto umrze po otrzymaniu szczepionki COVID-19, ponieważ szczepionki są uważane za eksperymentalne.
      • SARS-CoV-2 jest tylko zmutowaną formą wirusa przeziębienia
      • COVID-19 jest jak grypa
      • Coronavirus jest najgroźniejszym wirusem znanym ludziom
      • Szpitale udzielają tajnych wskazówek dotyczących profilaktyki
  • Pochodzenie wirusa COVID
    • Coronavirus został zaprojektowany w laboratorium w Chinach
    • Coronavirus został celowo stworzony lub wydany przez ludzi.
    • Wyprodukowane pochodzenie COVID-19 (Joseph Mercola, Patents Prove SARS-CoV-2 Is a Manufactured Virus,24 July 2021)
      • Setki patentów pokazują, że SARS-CoV-2 jest wirusem stworzonym przez człowieka, który od dziesięcioleci majstruje. Wiele badań było finansowane przez National Institutes of Allergy and Infectious Diseases (NIAID) pod kierunkiem dr Anthony Fauci, i może być wyrostek prób opracowania szczepionki przeciwko HIV
      • CDC posiada patenty na koronawirusa SARS, który jest 89% do 99% identyczne z sekwencją zidentyfikowaną jako SARS-CoV-2, a także test PCR, aby go zdiagnozować
  • Wyzysk i skutki finansowe
    • Zamożne elity celowo rozprzestrzeniają wirusa, aby zdobyć władzę i zysk
    • Szczepienia i badania niekoniecznie są bezpłatne i mogą wykraczać poza możliwości wielu
  • Legalność i nałożenie (obowiązkowe lub przymusu)
    • Rządowe znaczki żywnościowe zostaną odrzucone tym, którzy odrzucają szczepionki COVID-19.
    • Szczepionki COVID-19 naruszają kodeks norymberski, który zakazuje wykonywania eksperymentów medycznych na ludziach bez ich zgody.
    • Chociaż niekoniecznie obowiązkowe, ludzie mogą być karane za nieszczepienie
  • Ukryte agendy i niezadeklarowane treści:
    • Szczepionka COVID-19 będzie wykorzystywać technologię nadzoru mikroprocesorowego stworzoną przez finansowane przez Billa Gatesa badania.
    • Szczepionka COVID-19 zawiera urządzenie śledzące.
    • Testy PCR stosowane do wykrywania wirusa wywołującego COVID-19 mogą być również wykorzystane do potajemnego dostarczenia szczepionki COVID-19
    • Szczepionki zawierają składniki, które są potencjalnie szkodliwe
    • Hydrożele w niektórych szczepionkach są również wykorzystywane do stymulacji komórek macierzystych i mogą
    • Szczepionki COVID-19 zmieniają DNA danej osoby
    • Programy szczepień są przykrywką dla zbierania DNA

Wymagane naukowe zestawienie troski pandemii

W badaniu naukowym nad jakimkolwiek zjawiskiem istnieje silny argument za rejestrowaniem danych przed określeniem, co nie ma znaczenia dla dalszych badań. W przypadku (błędnych)informacji główną trudnością jest to, że decyzje dotyczące tego, co jest ważne informacje, w przeciwieństwie do nieważnych dezinformacji, są podejmowane w advsnce należytego rozpatrzenia każdego jądra prawdy, które mogą być związane z tym, co jest zbyt łatwo określone jako dezinformacja. To przesądzanie jest samolubne i uprzedza uznanie danej dyscypliny naukowej.

Szkoda, że tak wiele władz decyduje się na rozróżnienie jako “mity” zestawów obaw pandemicznych, które starają się odrzucić jako nieistotne. Jest to szczególnie ironiczne, że władze mają do czynienia z innymi arenami, na których istnieją okręgi wyborcze, które uważają za wygodne wykadrować sprawy budzące obawy jako mity. Na przykład nie brakuje odniesień do “mitu bezrobocia”, “mitu nierówności”, “mitu ubóstwa”, “mitu zmian klimatycznych” czy “mitu przeludnienia” – teraz pozornie z przejmującym z tego powodu, że powinny one być również usunięte z mediów internetowych (Zakaz odniesienia do przeludnienia planety: projekt wniosku o międzynarodową konwencję, 2018). Można by zadać sobie pytanie, które kwestie polityczne dotyczą jednej ze stron, nie są typiocally sformułowane jako mit przez stronę przeciwną.

Ogarnięcie błędu? Świat biznesu w poszukiwaniu innowacji ma tendencję do dumy z uczenia się na podstawie porażki i błędów (Robert I. Sutton, Learning from Success and Failure, Harvard Business Review, 4 czerwca 2007; Amy C. Edmondson, Strategie uczenia się od porażki, Harvard Business Review, kwiecień 2011).

Jak wspomniano seprately (Obejmując błąd i netherworld, 2014), argument został silnie sformułowany w zakresie procesu uczenia się przez Donald N. Michael jako: Na wymóg przyjęcia błędu:

Zmiana w kierunku planowania społecznego dalekiego zasięgu wymaga, aby zamiast unikać, narażenia i potwierdzania błędu, należy się tego spodziewać, szukać jego manifestacji i wykorzystywać informacje pochodzące z porażki jako podstawy do uczenia się poprzez przyszły eksperyment społeczny. Bardziej dosadnie, przyszłość odpowiedzialności uczenia się społecznego sprawia, że konieczne dla osób i organizacji do przyjęcia błędu. Jest to jedyny sposób, aby zapewnić wspólną samoświadomość o ograniczonej teorii co do natury dynamiki społecznej, o ograniczonych danych do teorii badania, a tym samym o naszej ograniczonej zdolności do kontrolowania naszej sytuacji na tyle dobrze, aby oczekiwać, że będzie sukces częściej niż nie. (Na uczenie się planować i planować się uczyć. 1973, s. 131

W globalnym społeczeństwie, które powoli uznaje, że istnieje potężne “podziemia”, a korupcja szerzy się na wszystkich poziomach społeczeństwa – jednak mich jest odmawiana – natura tej “nieświadomości” zasługuje na uznanie, jak różnie twierdził (John Ralston Saul, The Unconscious Civilization, 1995; Wasilij Nalimow, Kramy Nieświadomości: zaczarowana granica, 1982). Czy istnieją bardziej kreatywne sposoby “ogarnięcia” nieświadomości?

Większym wyzwaniem jest stopień, w jakim powszechny program szczepienia jest nieświadomym substytutem dla religii i grup, których aspiracje do zapewnienia, że cały świat zgadza się z ich szczególną wiarą. W tym sensie można ją uznać za podstępną formę indoktrynacji – czemu ci, którzy mają takie aspiracje, stanowczo zaprzeczyliby.

Z porównań teraz między potencjalnym upadku obecnej cywilizacji globalnej i cesarskiego Rzymu, jest to przypadek, aby dowiedzieć się z pomysłowych sposobów, w jaki kultura starała się zaangażować w netherworld (Projektowanie Global Self-governance for the Future: wzorce dynamicznej integracji chwółtnego, 2010; Angażowanie się w przyszłość z Insights of the Past: konsultacje z umarłymi, ofiary, pękanie kości i wróżenie, 2010).

W szczególności nauka może być zbyt chętnie skłonna do potępienia błędów innych, a jednocześnie brakuje im wrażliwości na te, które sama może robić z niewiedzy – przypadek ludzi w szklanych domach… W tym, że wynika z tragicznego historycznego wzorca religii z seemngly nie zdolność do stosowania własnych umiejętności do tej pułapki.

Uznawanie fałszu i ignorancji: Biorąc pod uwagę wyzwania wynikające z powyższego, jak następnie zidentyfikować, co mają być odpowiednio uznane za leży w artykułach, takich jak następujące:

Procesy naprawcze? Pozorne nieprawidłowości powyższej listy kontrolnej (jako wiarygodne źródła prawdy) podkreślają dramatyczną rolę sygnalistów i kontrowersje związane z suppresion tej funkcji. Prawdopodobnie odwołanie się do postępowania sądowego w odniesieniu do kontrowersji dotyczących prawdy i mówienia prawdy może być postrzegane jako sposób na wywołanie prawdy. Przykłady sięgały od Międzynarodowego Trybunału Zbrodni Wojennych (“Trybunały Russella”), do roli Międzynarodowego Trybunału Sprawiedliwości, a także do “prawdy “(“prawdy i pojednania” komisji). Ograniczenia skuteczności ich działania można jednak uznać za ograniczenie do wywoływania prawdy – potencjalnie w przeciwieństwie do subiektywnego poczucia poetyckiej sprawiedliwości lub jej celowości.

Prawdopodobnie, nie kwalifikując jej treści jako “zgodnej z prawdą”, trudności związane z kontrowersyjnym rozróżnieniem między prawdą a fałszem można do pewnego stopnia obejść poprzez metodologię inicjatyw encyklopedycznych,takich jak:

  • Wikipedia: Jest to znane z otwierania 495 milionów stron treści do modyfikacji przez wolontariuszy, co umożliwia prezentację kontrowersyjnych kwestii z konkretnym przepisem na krytykę z innych perspektyw. Dynamika między redaktorami przyczyniającymi się i modyfikującymi teksty w ten sposób zaowocowała szeroko udokumentowanymi “wojnami edycji” i rosnącą krytyką nagromadzenia uprzedzeń w nich zawartych. Krytycy mają niewiele do zaoferowania jako alternatywne modele – inne niż te, które popierają własne uprzedzenia.
  • Encyklopedia Światowych Problemów i Potencjału Ludzkiego:Ta stosunkowo mało znana inicjatywa przedstawia około 56 000 problemów wyrażanych przez międzynarodowe okręgi wyborcze (takie jak te opisane w powiązanym Roczniku Organizacji Międzynarodowych)wraz z około 32 000 strategii popieranych ich złagodzeniem. Uzupełnia profile, rysując automatycznie na odpowiednich wpisach w Wikipedii, gdzie one istnieją. W przeciwieństwie do Wikipedii, treść nie jest bezpośrednio otwarta na modyfikacje zewnętrzne, ale wytrwalnie czerpie z artykulacji w źródłach zewnętrznych, w szczególności w odniesieniu do sposobu, w jaki problem lub strategia mogą mieć wpływ na innych, lub być dotknięte z kolei przez innych. Jest to bardziej celowe w włączaniu roszczeń i roszczeń wzajemnych dotyczących treści jakiegokolwiek profilu. Tak więc w odniesieniu do “kłamstwa” sformułowane jako dezinformacja w przypadku pandemii, artykulacji przez tych, którzy przedstawiają je jako “prawdy” będzie dopasowane do roszczeń wzajemnych od tych, którzy rzeczywiście twierdzą, że stanowią one “dezinformacji”.

Ta ostatnia inicjatywa obejmuje profile zombie, nawiedzone domy, złe oko i promocję Flat Earth. Wszystkie te okręgi są szczególnie niepokojące dla niektórych okręgów wyborczych, niezależnie od tego, jak błędne mogą być uznane za. Istnieje wiele odniesień internetowych do eliminacji zombie, na przykład.

Pytanie postawione w strategicznych odpowiedziach na obecną pandemię dotyczy tego, czy odniesienia do wszystkich pozornie ekscentrycznych obaw powinny zostać wyeliminowane z platform internetowych. Biorąc pod uwagę wysoce wątpliwe istnienie “zła” z naukowego punktu widzenia, czy należy je również wyeliminować, mimo że niektóre religie są szczególnie zajęte egzorcyzmem?

Jak najlepiej udokumentować energicznie utrzymywane roszczenia do prawdy przed wydaniem wyroku na ich prawdziwość z innych perspektyw? Pereceptions prawdy zasługują na uwagę jako dane przed odrzuceniem poprzez wszelkie działania masowania danych do przywileju określonego wniosku. Takie postrzeganie i osoby z nimi związane – jakkolwiek błędne – są cechą globalnej dynamiki psychospołecznej, jak można by powiedzieć o wątpliwych przekonaniach.o jakiejkolwiek kulturze lub kultu, z innej perspektywy.

Warto zauważyć, że odniesienia do “nauki” uzasadniające strategie w odniesieniu do pandemii (społeczne zdystansowanie, maskowanie, dezynfekcja, blokady i szczepienia) nie mogą być łatwo zidentyfikowane i publicznie konsultowane – zwłaszcza w świetle zmieniających się wniosków naukowców w tym zakresie. Władze powinny zapewnić jego dostępność w wielu językach, a nie promować wymóg niekwestionowanej wiary w jego istnienie i spójność. Taka jest rola encyklopedycznej kompilacji rodzajów wymienionych powyżej.

Nauka, zwłaszcza fizyka fundamanetal, z dumą oddaje się nie do pomyślenia – ale odrzuca prawo innych do tego. Wiarygodność “ciemnej materii”, na którą nie ma dowodów, powinna ostrzegać naukę o wiarygodności przekonań, dla których nie ma dowodów dopuszczalnych przez naukę. Ignorancja może być bardziej rozpieszcząca i wpływowa niż nauka jest jeszcze w stanie rozpoznać(Nicholas Rescher, Ignorancja: na szersze implikacje niedoboru wiedzy, 2009). Czy istnieje argument, aby uhonorować argumenty osób, które zostały uznane za nieświadome i umożliwić zarówno ich bardziej owocną artykulację, jak i prawo do obrony ich percepcji. Dzisiejsza nauka może być konieczna do obrony swojej ignorancji w oczach przyszłości.

Prawdopodobieństwo zbliża się do prawdy pandemii poza binarnym utrwaleniem

Jak argumentowano powyżej, istnieje niebezpieczna, “odruchowa” naiwność do binarnego rozróżnienia między prawdą a fałszem. Co ciekawe nauka oddaje się sprzeczności między takim rozróżnieniem binarnym a jego znacznym wyrafinowaniem w przydzielaniu prawdopodobieństwa prawdy w wynikach badań. Wiele z nich składa się z “statystycznie znaczącego” wyższego prawdopodobieństwa i związanego z nim” poziomu ufności“. Nauka nie stosuje takich metod w postrzeganiu osób krytycznych wobec szczepień i potępianych jako “teoretycy spisku”. Wyjątkiem od tej konkluzji wydaje się być metodologia stosowana przez Enders, et al do wyboru form dezinformacji, jak wspomniano powyżej (Różne formy COVID-19 Dezinformacji i ich konsekwencje, Przegląd Dezinformacji, 16 listopada 2020 r.).

Ironia jest widoczna w przeciwieństwie do uproszczonych oświadczeń władz, że szczepionki są “bezpieczne” i “skuteczne”, a “drobnym drukiem” prac badawczych wskazujących wyniki odpowiednich badań w kategoriach probabilist. Biorąc pod uwagę eksperymentalny charakter szczepionek, nawet poziom zaufania do krótkoterminowej skuteczności i bezpieczeństwa może być kwestionowany w dłuższym peiod.

Teoria prawdopodobieństwa prawdy: Rosyjski statystyk, Wasilij Nalimow (Realms of the Unconscious: the enchanted frontier, 1982) zapewnia niezwykłą syntezę, czerpiąc z całego zakresu wiedzy (w tym elementów semantyki, nauk przyrodniczych i społecznych, mistycyzmu i sztuki) w celu zrozumienia, jak ludzki umysł postrzega świat. Metodologia jest zapożyczona w dużej mierze z fizyki (jako zdolnej do tolerowania paradoksów w ramach własnych teorii), ze znaczną uwagą na rolę metafory i funkcji ludzkiej wyobraźni w przechwytywaniu przejawów świadomości i nieświadomości.

Podejście to jest omawiane oddzielnie(Uzupełniające się wzorce sensownej prawdy i interfejs między alternatywnymi wariantami,2003 r.) pod następującymi nagłówkami.

 

Sensowna prawda:

 Logika dynamiki interfejsu 

 Stopnie wyjaśnienia:

 

Podstawową ontologiczną pozycją Nalimova jest to, że świat jest otwarty, wynik procesów, które są probabilistyczne w przyrodzie i stale domeną nowości i niepewności. Język, w którym oddaje się aspekty rzeczywistości, jest sam polimorficzny, metaforyczny i ograniczony przez godelijskie zasady niezdecydowania.

Topory stronniczości: Powyższy argument zwraca uwagę na wyzwanie uprzedzeń poznawczych, czy to ze strony autorytatywnych naukowców i polityków oprawiających narrację pandemii, czy tych krytycznych. Niewiele wysiłku poświęca się zbadaniu takich uprzedzeń w kategoriach naukowych – zamiast nieświadomie oddać się im i błędom, które powodują. Warto zatem zwrócić uwagę na podejście do sprawy autorstwa autora historii filozofii zachodniej przerażonego bezowocnym dyskursem między naukowcami w odniesieniu do “okresu romantycznego”. W swoim badaniu uogólniający z tego przykładu, W. T. Jones identyfikuje zestaw osi stronniczości, które zasadniczo określają trudne stanowiska podjęte w każdej kontrowersji (Syndrom romantyczny; w kierunku nowej metodologii w antropologii kulturowej i historii idei, 1961).

W celu przekroczenia binarnego myślenia, istnieje możliwość wykorzystania takich ram kontrastów w celu wyjaśnienia stanowisk w każdym dyskursie odnoszącym się do pandemii (mis)informacji. Zidentyfikowane osie są sumowane oddzielnie pod względem następujących preferencji(Osie uprzedzeń w dialogu międzykulturowym,1993):

 

Kolejność kontra
zaburzenia statyczne i dynamiczne
dyskretne i ciągłe		 Zewnętrzna
kontra identyfikacja Ostro
kontra niejawnie zdefiniowane zrozumiałe kontra niezrozumiałe		 Proces due versus Spontaneous

 

Co ciekawe można argumentować, że takie ramy mogłyby wyjaśnić stopień współudziału między tymi, którzy mają najbardziej radykalnie przeciwstawne poglądy w dyskursie pandemicznym. Pozornie obie skrajności preferuje sposób dyskursu, który sprawia, że bardzo trudno jest sygieścić przypadki dezinformacji. W jednej skrajności, wszelkie nieporozumienia z głównego nurtu narracji władz jest sformułowany i potępiony jako “dezinformacji” – z mało artykulacji lub rozważenia argumentów mglistych i nikczemnych teoretyków spisku. Na drugim biegunie rozległe artykulacje są przede wszystkim osadzone, nieco nierozerwalnie, w prezentacjach wideo z małą transkrypcją do tekstu – łatwo rozumiane jako usprawiedliwiające podejrzenie dotyczące mglistego i nikczemnego autorytetu.

Co ciekawe, ci w obu skrajnościach oddają się formie szantażu. Dla naukowca jest to: przeczytaj moją (długą) książkę i nie jest to moja wina, jeśli nie możesz tego zrozumieć lub sobie na to pozwolić. Dla krytyka mediów społecznościowych jest to: zobacz mój (długi) film, niezależnie od tego, czy masz czas na ten tryb prezentacji lub docenić.

Tabele prawdy, tabele postprawdy i tabele ze zrozumieniem: Jak wspomniano oddzielnie, do tego stopnia, że konwencjonalne znaczenie prawdy zostało zakwestionowane przynajmniej na arenie politycznej, a proces reklamowy w ujęciu bardziej ogólnym, istnieje argument za rozważeniem natury “post-prawdy” w świetle pozornych ograniczeń prawdy (W kierunku artykulacji “tabeli postprawdy”? 2016).

Jak rozumie się w matematyce, tabela prawdy określa wartości funkcjonalne wyrażeń logicznych na każdym z ich argumentów funkcjonalnych. W szczególności tabele prawdy mogą być używane do pokazywania, czy wyrażenie propositional jest prawdziwe dla wszystkich uzasadnionych wartości wejściowych, to jest logicznie prawidłowe. Dalsze wyjaśnienia dotyczące pochodzenia “post-prawdy” jest dostarczany przez Andrew Calcutt (Zaskakujące początki “Post-prawdy” – i jak to powstało przez liberalną lewicę, The Conversation, 18 listopada 2016).

To, co teraz wydaje się być wymagane, to rozszerzenie tabeli prawdy, aby objąć rodzącą się rzeczywistość, że “ONI” są rozumiane (przez “USA”), jako nieprawdziwe prawdy (jeśli nie kłamią), zwłaszcza o “USA” – czy to celowo, czy nieumyślnie. Uzupełnieniem tego jest zrozumienie przez “THEM”, że “USA” jest nieprawdziwe prawdy (jeśli nie kłamie), zwłaszcza o “THEM” – ponownie, czy celowo lub nieumyślnie. Sytuacja staje się bardziej złożona w zakresie, w jakim jeśli USA lub IM mają prawo do fałszywego przedstawiania (lub kłamstwa), nie jest możliwe, aby albo udowodnić bezkomercyjny, że nie są. Jest to szczególnie problematyczne dla każdej władzy, czy to rządu, korporacji, religii, czy jakiegokolwiek zinstytucjonalizowanego systemu przekonań. Autorytatywne deklaracje prawdy można wtedy rozumieć jedynie jako twierdzenia o “realiach fiat”, analogicznie do tworzenia pieniędzy fiducjarnych.

Co ciekawe brakuje w dyskusji na temat subtelnych zawiłości “tabel prawdy”, jest wyzwaniem, które mogą sugerować, aby zrozumieć, jak wspomniano oddzielnie (Memorability: “tabele ze zrozumieniem” jako uzupełnienie “tabel prawdy”, 2019). To tak, jakby naiwnie zakładano, że prosta prezentacja takich wzorców wywoła zrozumienie domniemanej wiedzy – tak jak w przypadku deklaracji dotyczących zagrożenia globalnym ociepleniem i innymi kryzysami. Podczas gdy tabele prawdy skupiają się na “odcieniach szarości” w relacji między “prawdziwym” a “fałszywym”, ich prezentacja jest pozornie uznawana za stanowiące proste rozróżnienie binarne między “wiedzą” a “ignorancją”. Rzeczywistość, że każdy “ośmioraki sposób” (jako potencjalnie zakodowany przez takie tabele) może być bez znaczenia (lub niezrozumiałe) nie jest brane pod uwagę.

Wiele nierozwiązanych wyzwań strategicznych następnie nadają się do poszukiwania jako różnie skondensowane w powiązanym dyskursie:

 

prawda-fałszywa
wiedza-ignorancja
porozumienie-nieporozumienie		 prawo-źle
zapamiętywalność-zapominalność
rozumienie-nieporozumienie		 zysk-strata
sprawiedliwość-niesprawiedliwość
pozytywna-ujemna

 

Czy rozumiane jako “conflation” lub “zamieszanie”, implikacja zasługuje na uwagę w kategoriach procesu poznawczego związanego z “con” (Prefiks “Re-poznania” jako Preludium do ustalenia zrównoważonego rozwoju – “Pro” vs “Con” ? Spekulacyjny przegląd brakujących akcentów potencjalnie istotnych dla równowagi psychospołecznej, 2017).

Arogancja kontra pokora: Tak jak brakuje wymiaru zrozumienia z uwzględnieniem tabel prawdy, fundamentalne dla złożoności dynamiki między strategiami i ich zwolennikami jest dramatyczną konsekwencją jakiegokolwiek związku arogancji z posiadaniem prawdy. Takie posiadanie jest subtelnie związane z powszechnym zatroskaniem się o nabywanie własności intelektualnej – potencjalnie do tego stopnia, że trzyma się okupu społeczeństwa w kryzysie (Future Coping Strategies: beyond the constraints of proprietary metaphors, 1992). W jaki sposób wyłączne posiadanie prawdy – w formie tajemnicy – skazywa innych na stan fałszu?

Podczas gdy prawda jest przedmiotem znacznej uwagi, arogancja potencjalnie związana z każdym założeniem jej wyłącznego posiadania jest niezwykle zaniedbanym celem badań – pomimo powszechnego uznania jej skutków w praktyce. Arogancki naukowiec jest tak rozpoznawalny jak arogancki polityk, ideolog czy przedsiębiorca. W jaki sposób można odróżnić twierdzenie prawdy od postrzegania arogancji? Jak dotąd należy wyjaśnić w odniesieniu do wszelkich zagęszczania wymiarów są dynamiki oprawione w poniższej tabeli, wskazując na samorefleksję związane z wyższymi zamówieniami cybernetyki.

 

polaryzacja wartości

false (ignorancja)

prawda (wiedza)

pokora

uznając brak wiedzy

uznając względność wiedzy

arogancja

nieświadome twierdzenie o wiedzy

zaprzeczając istotności innych sposobów poznania

 

Metaforycznie oprawione, istnieje ciekawy sens, w którym arogancja może być porównywana do grawitacji, zwłaszcza gdy prawda jest potwierdzona gravitas (Arogancja jako analog do grawitacji – równie fundamentalne i tajemnicze, 2015; Wywieranie efektów “grawitacyjnych” przez wielkie kłamstwo? 2016),

Chociaż tendencję do faworyzowania ekspertów (postrzegane jako tak niestety ignorowane), podczas gdy deprecjonowanie ich krytyków, arogancja cechy pośrednio w argument Łukasz Zaphir (Jak nie wpaść na koronawirusa BS: uniknąć 7 grzechów śmiertelnych myśli. Rozmowa, 1 kwietnia 2020 r.). Cytowane są: łatwowierność, cynizm, duma, zamknięty umysł, uprzedzenia, zaniedbania i myślenie życzeniowe. Są one cytowane jako przykłady tego, co jest inaczej badane jako wice epistemologia (Quassim Cassam, Vice Epistemology, The Monist, 99, 2016, 2; Charlie Crerar, Motivational Approaches to Intellectual Vice, Australasian Journal of Philosophy, 96, 2018, 4). Są to błędy argumentacji, które nie są zasługą nauki i dodatkowo podważają jej wiarygodność i znaczenie.

Experimental use of an animation of an icosododecahedron to interrelate 30 conventional “myths”
Myth of climate change
Myth of poverty
Myth of unemployment
Myth of biodiversity loss
Myth of overpopulation
Myth of inequality
Myth of sexual harassmentt
Myth of modern-day slavery
Myth of progress
Myth of pollution
Myth of peace
Myth of civilization
Myth of control by the 1%
Myth of resource scarcity
Myth of Earth overshoot		 Mapping of myths confronted by governance onto an icosidodecahedron Myth of human supremacy
Myth of elite conspiracy
Myth of techno-optimist capacity
Myth of exceptionalism
Myth of sustainability
Myth of economic recovery
Myth of “being great again”
Myth of consensus
Myth of digital democracy
Myth of capitalism
Myth of a food crisis
Myth of cultural homogeneity
Myth of the liberal order
Myth of the skills gap
Myth of an insect apocalypse
Animations prepared using Stella Polyhedron Navigator

 

Odruchowe potępienie antycysantów szczepionek jako “głupich” i “samolubnych” może powiedzieć o wiele więcej o władzach opowiadających się za takim językiem niż o tych, które mają nadzieję w jakiś sposób wyizolować i wyeliminować. Jak na ironię, do tego stopnia, że szczepienie może rzeczywiście zwiększyć niepłodność (w przyszłości może być tylko zbyt oczywiste), to refuseniks, które mogą być jedynym źródłem żywotnych materiału genetycznego (Kontrole i Świnki morskie w Pandemic Experiment: honorowanie ofiary szczepionki refuseniks dla szerszej społeczności,2021).

Animation of spike dynamics on a 6-frequency stellated geodesic sphere

Animation of spike dynamics on a 6-frequency stellated geodesic sphere

Logika opozycyjna:Innym podejściem zasługującym na rozważenie, zwłaszcza biorąc pod uwagę stopień konfrontacji między przeciwstawnymi perspektywami, jest zastosowanie metod opracowanych w odniesieniu do logiki opozycyjnej i wielu wysiłków na rzecz wizualizacji jego geometrii, pochodzących z kwadratu opozycji. (Opozycyjna logika jako zrozumiały klucz do zrównoważonej demokracji: konfigurowanie wzorców antyinnicyjności, 2018).

Potencjalnie szczególnie istotne jest praca Fabien Schang (Dwie logiki wizualne: Diagramy vs Graphs).

Wyobrażanie sobie pandemii jako wojny światów

Potrzeba wrogów:Od dawna mówi się, że narody potrzebują wrogów jako środka do rozróżniania i potwierdzania własnej tożsamości – nawet poprzez triumf nad tymi, które są oprawione jako zagrożenie (Dominic Tierney, Does America Need and Enemy, Foreign Policy Research Institute, 20 października 2016; Shoon Kathleen Murray, et al, Czy ludzie potrzebują zagranicznych wrogów? The Journal of Conflict Resolution, 43, 1999, 5).

Prawdopodobnie istnieje nie tylko potrzeba wrogów, ale istnieje nieświadoma potrzeba, aby wykadrować je ostrożnie, aby zmaksymalizować naukę, która ma być z nich wyprowadzona. W tym świetle można by zapytać, czego Zachód tak rozpaczliwie stara się wyciągnąć z kolejnych inwazji na “Cmentarz imperiów” – Afganistan (Akhilesh Pillalamarri, Dlaczego Afganistan jest “cmentarzem imperiów”? dyplomata, 30 czerwca 2017 r.).

Od dawna sugerowano, że jedynym sposobem na ograniczenie konfliktu i osiągnięcie spójnego zarządzania na planecie, byłaby inwazja pozaziemskich – wspólnego wroga. Kłótnia wywołała wojnę światów (1897) H. G. Wellsai jej liczne późniejsze adaptacje.

Wirusowa forma ES? Z pandemią powszechnie sformułowane jako wojny, istnieje możliwość uznania coronavirus jako odpowiednio wypełniania roli istot pozaziemskich – i wyraźnie stanowi bezprecedensowe przywołanie globalnej jedności, jednak wymyślone. Dramat nieco komplikuje autorytatywna deklaracja,że anty-vaxxers również miały formę pandemii (C.D.C. Dyrektor ostrzega przed “Pandemią nieszczepionych”,The New York Times , 16 lipca 2021). Czy mają być postrzegani jako zamieszkujący inny świat – nawet inną rzeczywistość – również po to, aby śmy angażowali się w konflikt z konsensusem głównego nurtu?

Dramat pandemii wyraźnie rozgrywa się w znacznym stopniu w wyobraźni – jak to miało miejsce w przypadku adaptacji Wojny Światów. Jako wojna wyobraźni, szeroko przedstawiona forma kolczastego wirusa COVID-19 sugeruje, że istoty pozaziemskie mogą rzeczywiście przybierać tak niezwykłą formę. Postrzeganie to może być wzmocnione przez ostateczną autorytatywną publikację tajnych zebranych danych na temat UFO (2021 r.), zwłaszcza wątpliwy wniosek, że z konwencjonalnej metodologii zastosowanej w analizie nie można wywnioskować żadnych pozaziemskich implikacji..

Zamiast przyjmować jakąkolwiek niejasno humanoidalną formę, jak od dawna można sobie wyobrazić, ludzkość staje teraz przed wrogiem, który jest niewidoczny gołym okiem i działa szybko i niespodziewanie – daleko poza możliwościami jakiejkolwiek siły partyzanckiej – to poważne wyzwanie z perspektywy wojskowej, które tak mocno zaangażowało się w szeroki wachlarz pocisków. Istnieje oczywiście stopień ironii w konieczności uznania, że pociski były złej skali i igły były bliżej znaku(Rakiety, Igły, Misje, Karabiny, Projekty, Kule, 2020).

Sztuki walki ET w memetycznej wojnie? Bardziej intrygujące jest zbadanie inwazji z perspektywy umiejętności i organizacji koronawirusa. Angażowanie się w konwencjonalną inwazję wojskową, jak to powszechnie sobie wyobrażano przez zachodnią fantastykę naukową, może być postrzegane jako amatorskie przez zaawansowaną cywilizację istot pozaziemskich wykwalifikowanych w biochemii, psychologii i sztukach walki (na przykład w stylu wschodnim). Niesprzyjając tak niezbędnemu zagrożeniu dla swoich niezrównoważonych założeń, Zachód mógł skutecznie pozycjonować się jak Indianie z Ameryki Północnej, którzy handlowali Manhattanem za kilka koralików – lub jak Indianie z Ameryki Środkowej w ich odbiorze Corteza. Poetycka sprawiedliwość?

Takie istoty pozaziemskie nie muszą angażować się w konwencjonalną inwazję wojskową, w której tak mocno poczyniono inwestycje ludzkie. “Wojna światów” jest przeformułowiona przez nich pod względem strategicznych wymagań walki memetycznej(Rakiety, Missives, Misje i Memetic Warfare, 2001). Zamiast w biochemicznych warunkach wojennych, wyzwanie może być przydatne zbadane jako jedna z wywoływania choroby memetycznej – “Wojna słów” (COVID-19 jako choroba memetyczna — epidemia paniki: uczenie się od terroryzmu, komunizmu. faszyzmu i zła, jak pandemie przeszłości, 2020).

Podobnie jak we wschodniej filozofii sztuk walki, kluczem do sukcesu ET jest skłonienie ludzkości do “strzelania sobie w stopę”, wywołując powszechny wzorzec behawioralny skutecznie “strzelania własnych bramek”. Globalny konsensus w sprawie powszechnego programu szczepień, maskowania i blokady są przypadki wzorca tak skutecznie wywołane. “Sztuka walki” byłoby zapewnienie, że ludzkość skutecznie “zaszczepia się” z bzdurami, jak już jest zbyt oczywiste w elective dumbimg dół środków masowego przekazu i nagromadzenie factoid analogu do Wielkiej Pacific Garbage Patch, Et sztuki jest oczywiste w zapewnieniu, że przywódcy ludzkości określić swoje narody jako zbyt głupie, aby dostrzec misinfomation i dezinformacji – podczas zanurzania ich w reklamie w coraz wyższym stopniu. Podnoszenie się “poziomu morza”?

Mutowanie formy wirusowej jako lustra dla ludzkości? Można wywnioskować, że umiejętności ET w memetycznej wojnie byłoby jednak znacznie bardziej subtelne, częściowo wzorowane na psycho-behawioralnej operacji neuronów lustrzanych. W tym świetle sposób, w jaki COVID-19 został tak pomysłowo przedstawiony na całym świecie – jako piłka obdarzona kolec – sugeruje, że wskazówki do strategicznego wyzwania można znaleźć, używając tej samej formy w dążeniu do “strategicznej konformowości”. W dążeniu do globalnej cywilizacji, jest możliwe, że wyobrażona forma wirusa następnie odzwierciedla dysfunkcyjny charakter tej cywilizacji, jak obecnie pomyślany(Spike-obdarzony Global Civilization as COVID-19: ludzkość “szczecina” jak świat “płonie”, 2020; Reimagining Coronavirus w 3D jako metafora Globalnego Społeczeństwa w niebezpieczeństwie,2020).

Zainspirowany poprzednimi ćwiczeniami, na poniższych zdjęciach zestaw 60 problemów COVID-19 jest pozycjonowany doświadczalnie na wierzchołku obciętego polyhedronu. Animacje są rozumiane jako pomysłowe ćwiczenie w konfigurowaniu percepcji, aby wywołać stopień spójności z lęków, które mogą indywidualnie wywoływać. Techniki wizualne mogą być następnie wykorzystane do zbadania ich wzajemnych relacji – jak w każdej konwencjonalnej mapie myśli lub mapie koncepcyjnej w 2D. Możliwość przekształcenia konfiguracji w inny polihedron otwiera następnie sposób na uproszczenie zestawu lub rozważenie wzoru innymi sugestywnymi wariantami (Identyfikacja Polyhedra Enabling Memorable Strategic Mapping, 2020)..

Experimental use of animations of a truncated icosahedron to interrelate 60 pandemic concerns of critics
Solid faces Transparent faces Morphing to dual
Mapping of pandemic concerns onto a truncated icosahedron Mapping of pandemic concerns onto a truncated icosahedron Mapping of pandemic concerns onto a truncated icosahedron
Animations prepared using Stella Polyhedron Navigator

 

Experimental use of an animation of an icosododecahedron to interrelate 30 conventional “myths”
Myth of climate change
Myth of poverty
Myth of unemployment
Myth of biodiversity loss
Myth of overpopulation
Myth of inequality
Myth of sexual harassmentt
Myth of modern-day slavery
Myth of progress
Myth of pollution
Myth of peace
Myth of civilization
Myth of control by the 1%
Myth of resource scarcity
Myth of Earth overshoot		 Mapping of myths confronted by governance onto an icosidodecahedron Myth of human supremacy
Myth of elite conspiracy
Myth of techno-optimist capacity
Myth of exceptionalism
Myth of sustainability
Myth of economic recovery
Myth of “being great again”
Myth of consensus
Myth of digital democracy
Myth of capitalism
Myth of a food crisis
Myth of cultural homogeneity
Myth of the liberal order
Myth of the skills gap
Myth of an insect apocalypse
Animations prepared using Stella Polyhedron Navigator

Adaptation to anti-vaccination insurgency of a representation of counterinsurgency operations in Afghanistan

Strategiczne przesiedlenie straszliwych globalnych trosk?

Przemieszczenia z przeszłości? Jeśli cywilizacja ludzka rzeczywiście potrzebuje rozwiązłego wroga, aby wzbudzić poczucie spójności, możliwości inne niż ET zasługują na eksplorację. Jako substytut pandemii wirusowej, jakkolwiek wywołanej, “zło” okazało się niewystarczające – jak rozdrobnione zaangażowanie strategii inspirowanych religijnie pokazało na przestrzeni wieków. Jako “zorganizowana przestępczość”, nie można powiedzieć, że żadna pomysłowa globalna reakcja została z powodzeniem wywołana – zwłaszcza biorąc pod uwagę wyraźny stopień współudziału na najwyższym szczeblu władzy. Jak rzeczywiście uczyć się z “pandemii” z przeszłości, jak oddzielnie zapytań (COVID-19 jako choroba memetyczna — epidemia paniki: uczenie się od terroryzmu, komunizmu. faszyzmu i zła, jak pandemie past, 2020).

Sprawa może być dla “terroru”, biorąc pod uwagę nacisk na globalną wojnę z terroryzmem od 2001 roku – rozpoczętą jako operacja Trwała Wolność. Można dokonać innego dla “zmian klimatycznych”. Oba zostały skutecznie wysiedlone przez pandemię, chociaż uznane za prawdopodobnie tylko tymczasowo, zwłaszcza w tym ostatnim przypadku. Problematyczna reakcja na oba mogą dać wgląd w znaczenie dla pandemii. Jest to szczególnie prawdziwe teraz, gdy Misja Zdecydowanego Wsparcia (następca kierowanych przez NATO Międzynarodowych Sił Wspierających Bezpieczeństwo) wycofała swoje siły z Afgańczyków po dwóch nieudanych dekadach – pozostawiając talibom swobodę działania po raz kolejny.

W zakresie, w jakim można uznać, że ludzkość jest skutecznie zaangażowana w systemowy proces “nękania środowiska”, należy rozważyć dostosowanie do zmian klimatu mapy, która została umiejętnie sformułowana, aby objąć wyzwania związane z rebelią terrorystyczną w Afganistanie. Adaptacja została pierwotnie wprowadzona pod hasłem Zmiany klimatu wykorzystywane jako listek figowy – w celu ukrycia trudniejszej kwestii? (2009) w przeglądzie kwestii konferencji ONZ w sprawie zmian klimatu w Kopenhadze (Insights for the Future from the Change of Climate in Copenhagen,2009). To też uniknięło systematycznego artykulacji problemu.

Interesujące było zatem przeciwstawienie tej niechęci do przeglądu analitycznego z inicjatywą Biura Połączonych Szefów Sztabów USA w sprawie przeciwdziałania rebelii (COIN) w Afganistanie, zgodnie z oświadczeniem GRUPY KONSULTINGOWEJ PA. Miało to formę mapy, w szczególności nagłośnione w imieniu McClatchy Gazety Dion Nissenbaum (Wielki afgański potwór spaghetti, Checkpoint Kabul, 20 Grudnia 2009; Grafika pokazuje złożoność amerykańskiej kontrrebelii w Afganistanie, The Huffington Post, 22 grudnia 2009). Przypadkowo ta mapa została nagłośniona w internecie pod koniec wydarzenia w Kopenhadze. Późniejsza analiza tego zdarzenia nie dała do powstania mapy równoważnych szczegółów systemowych.

Wahania szczepionki? Wobec braku takiej mapy dla Kopenhagi, jako ćwiczenia eksperymentalne, w związku z tym pouczające było w tym czasie dostosowanie bogatych ram analitycznych analizy antyrebelianskiej w Afganistanie do zmian klimatu. Podobnie pouczające jest dostosowanie go do obecnego wymogu “przeciwdziałania rebelii” w radzeniu sobie z zagrożeniami związanymi z wahaniami szczepień i krytyką władz.

Różnie skondensowane, “anty-vaxxers szczepionki” i “anty-vaxxers” są w trakcie porównywania do “krajowych terrorystów”(Politycy i MSM Compare Those Who Question Vaccine Safety to “Domestic Terrorists”, Massive News, 13 Marca 2021). Poprzez ten proces stają się one skondensowane z samej pandemii wirusowej (C.D.C. Dyrektor ostrzega przed “Pandemią Nieszczepionych”, The New York Times,16 lipca 2021; WHO twierdzi, że anti-vaxxers are global health threat, WebMD, 17 stycznia 2019).

Rozumiane jako zagrożenie dla bezpieczeństwa narodowego USA i jego narodów, wahacze szczepionek są łatwo zdefiniowane jako “terroryści” (Brian Michael Jenkins, Pięć powodów, aby uważać na nową krajową ustawę o terroryzmie, RAND, 24 lutego 2021; Przeczytaj pełny plan administracji Bidena w walce z terroryzmem krajowym, PBS, 15 czerwca 2021). Po opuszczeniu Afganistanu, prawdopodobnie USA mają teraz swój własny “talibów” – szczepionki refuseniks.

Zasadność jakiejkolwiek adaptacji pierwotnej mapy przeciwdziałania rebelii wynika z rentowności takich inicjatyw strategicznych zależnych od systemów cybernetycznych od zestawu funkcji współdziałania. Z punktu widzenia ogólnej teorii systemównależy się spodziewać, że istnieje pewien stopień izomorfizmu między analizą systemów globalnej inicjatywy w Afganistanie a analizą w odniesieniu do zmian klimatycznych lub “rebelii szczepionkowej”. W tym sensie strategiczna narracja któregokolwiek z nich może być zastosowana do drugiej (Zastosowanie Uniwersalnej Narracji Szczepień do Zmian Klimatu, 2021).

Niezależnie od niedoskonałości takiego ćwiczenia, może ono przynajmniej służyć podkreśleniu narzędzi wiedzy wykorzystywanych do skoncentrowania inicjatyw, na których przeznacza się bezprecedensowe zasoby globalne. Jest to szczególnie przypadek thse biorąc pod uwagę haniebny niedostatek środków przeznaczonych na reprezentowanie wyzwań związanych ze zmianami klimatycznymi w świetle sprzecznych stosunków między tymi dziedzkimi w tym procesie.

Odwołania

Samuel Arbesman. Okres półtrwania Faktów: dlaczego wszystko, co wiemy, ma datę ważności. Pingwin, 2012.

Karen Armstrong. Krótka historia mitu. Rocznik, 2005

Alex Berenson:

  • Nieraportowane prawdy o Covid-19 i Lockdowns: Aktualizacja i badanie lockdowns jako strategii. Niebieski Głęboki, 2020
  • Niezgłoszone prawdy o Covid-19 i Lockdow: Połączone części 1-3: Liczba śmierci, blokady i maski. Niebieski Głęboki,2020
  • Niezgłoszone prawdy o Covid-19 i Lockdowns: Maski. Niebieski Głęboki, 2021
  • Nieraportowane prawdy o Covid-19 i Lockdowns: Szczepionki. Niebieski Głęboki, 2021

Sissela Bok. Kłamstwo: moralny wybór w życiu publicznym i prywatnym. Panteon, 1978

Rob Brotherton Podejrzanych Umysłów: dlaczego wierzymy teorie spiskowe. Wydawnictwo Bloomsbury, 2016

Joseph Cambell. Moc mitu. Doubleday, 1988

Phillip Cole. Mit zła: Demonizowanie wroga. Greenwood, 2006

Simone De Beauvoir. Etyka dwuznaczności. Open Road Media, 2018

Laura Dodsworth. Stan strachu: Jak rząd Wielkiej Brytanii bronił strachu podczas pandemii Covid-19. Pinter i Martin, 2021

Sam Harris. kłamliwy. Prasa “Cztery słonie”, 2013

J.M. Hecht. Wątpliwości: historia. HarperCollins, 2004.

Richard Horton. Katastrofa COVID-19: Co poszło nie tak i jak zatrzymać to dzieje się ponownie. Polity, 2020

M. Jay. Cnoty Mendacity: na kłamstwo w polityce. University of Virginia Press, 2012

William Thomas Jones:

  • Romantyczny zespół; w kierunku nowej metodologii antropologii kulturowej i historii idei. Martinus Nijhoff, 1961
  • Historia filozofii zachodniej. Harcourt, 5 tomów, 1952 [archiwum]

J. Kristeva i B.B Brahic. To niesamowite trzeba wierzyć. Columbia University Press, 2011.

Tymoteusz R. Levine. Duped: Truth-Default Teoria i nauki społeczne kłamstwa i oszustwa. Uniwersytet Alabama Press, 2019

Debora MacKenzie. COVID-19: Pandemia, która nigdy nie powinna się zdarzyć i jak zatrzymać następny. Hachette, 2020

David Marcus. Charade: Covid kłamstwa, które zmiażdżyły naród. Bombardier, 2021

Józef Mercola:

  • Prawda o COVID-19: odsłaniając Wielki Reset, blokady, paszporty szczepionki i nowe normalne. Chelsea Green. 2021
  • Covid 19 Vaccine Truth Revealed: wszystko, co musisz wiedzieć o wirusie, szczepionce i rządzie. Niezależnie opublikowane, 2021

Donald N. Michael:

  • W poszukiwaniu zaginionego słonia. TriarchyPress, 2010
  • Na uczenie się planować i planować się uczyć. Jossey-Bass, 1973

Neil Morton. Oszustwo: niezbędny przewodnik do zrozumienia, w jaki sposób machiawelijscy ludzie mogą ukryć prawdę i wykorzystać swoją wiedzę na temat zachowania hman do manipulowania, negocjowania i przekonywania. Primasta, 2020

Kinhide Mushakoji. Globalne problemy i Międzyparadigmatic Dalogue. Claudiana Editrice, 1988

Wasilij Nalimow. Kranie Nieświadomości: zaczarowana granica. ISI Press, 1982

Naomi Oreskes i Erik M. Conway. Kupcy wątpliwości: jak garstka naukowców zasłoniła prawdę w kwestiach od dymu tytoniowego po globalne ocieplenie. Bloomsbury Press, 2010

Mikołaj Rescher. Ignorancja: na szersze implikacje niedoboru wiedzy. Uniwersytet w Pittsburghu Press, 2009

David Robson. Pułapka inteligencji: Dlaczego inteligentni ludzie popełniają głupie błędy. W. W. Norton, 2020

Sebastian Rushworth. Covid: dlaczego większość tego, co wiesz, jest złe. Karneval, 2021

Nicole Saphier. Atak paniki: Gra w politykę z nauką w walce z COVID-19. Broadside, 2021

Klaus Schwab i Thierry Malleret:

  • COVID-19: Wielki reset. Agentur Schweiz, 2020
  • Podsumowanie i analiza COVID-19: Wielki Reset – wizja tego, jak może wyglądać świat post-Covid. AcesPrint, 2021

Marc Siegel. COVID: Polityka strachu i moc nauki. Turner, 2020

Leo Strauss. Myśli o Machiavelli. University of Chicago Press, 1958 [podsumowanie]

John Tamny:

  • Kiedy politycy wpadli w panikę: nowy Coronavirus, opinia ekspertów i tragiczny upływ rozumu. Post Hill Press, 2021
  • Oboje są w błędzie: przewodnik po polityce dla sfrustrowanych niezależnych myślicieli ameryki. Amerykański Instytut Badań Ekonomicznych, 2019

Sebastian Rushworth. Covid: Dlaczego większość tego, co wiesz, jest złe. Karneval, 2021

Aleksander Wendt:

  • Quantum Mind and Social Science: jednocząca ontologia fizyczna i społeczna. Cambridge, 2015
  • Flatland: Quantum Mind i Międzynarodowy Hologram. W: Mathias Albert, et al. (Eds), Nowe teorie systemów polityki światowej, Palgrave Macmillan, 2010
  • Społeczna Teoria Polityki Międzynarodowej. Cambridge, 1999

Judy Wilyman:

  • Niewłaściwe zastosowanie zasady ostrożności zagubieniu ciężaru dowodu bezpieczeństwa szczepionek Science. publicznej polityki zdrowotnej oraz ustawy, 2, 2020) [tekst]
  • Szczepienia – Australia’s Loss of Health Freedom: krytyczna naliza uzasadnienia rządu australijskiego dla jego polityki szczepień. Decyzje w sprawie szczepień, 2020 [tekst]

Slavoj Zizek:

  • Pandemia!: COVID-19 wstrząsa światem. Polity, 2020
  • Pandemia! 2: Kroniki straconego czasu. Polity, 2021
Ta praca jest licencjonowana na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa-Użycie niekomercyjne 4.0.

Opublikowano za: https://www.laetusinpraesens.org/docs20s/covilies.php

W kategorii: Edukacja, kultura, sztuka, Nauka i technika, Publikacje, Redakcja, Świat i cywilizacje Skomentuj

Wypowiedz się