Szkolne kliniki szczepień i świadoma zgoda: umieszczanie dzieci na “ linii montażowej ” szczepionek
W najlepszym przypadku programy szczepień w szkołach można opisać jako lekarstwo na „linię montażową”, które unieważnia i ignoruje ustawowe prawo dzieci do podjęcia dobrowolnej, świadomej decyzji dotyczącej leczenia szczepionką, któremu się poddają. W najgorszym przypadku, doktryna Dorosłych Małoletnich, stosowana wobec dzieci uwięzionych w służbie zdrowia publicznego, w postaci nakazów w środowisku szkolnym, jest głębokim pogwałceniem ducha i intencji norm etycznych i prawnych w medycynie.
Według Vaccine Choice Canada
TATEVOSIAN YANA / SHUTTERSTOCK
13 maja 2021 r. ( Vaccine Choice Canada ) – uwaga redaktora: ten artykuł został pierwotnie napisany w 2017 r.
Część 1: Tim Sullivan i Ontario College of Teachers
W lutym 2017 roku nauczyciel przedmiotów ścisłych w Ontario, Tim Sullivan, został wezwany do komisji dyscyplinarnej Ontario College of Teachers za nieprofesjonalne zachowanie. Zarzuty wobec niego zawarte są w zawiadomieniu o rozprawie ( pdf ). Został uznany za winnego i dowie się, jaka kara grozi mu później w marcu. The Counsel for the Ontario Teachers zalecił miesięczne zawieszenie i szkolenie w zakresie radzenia sobie z gniewem
Sullivan martwił się o odpowiednie procedury świadomej zgody uczniów. Jak powiedział reporterowi „ Globe and Mail ”: „Nie jestem przeciwnikiem szczepień” – powiedział. „Jestem za świadomą zgodą, za nauką, za zadawaniem pytań”. Niektórzy uczniowie pana Sullivana zgromadzili się wokół niego, wysyłając w Internecie petycję poparcia , która do tej pory otrzymała ponad 2000 podpisów.
Prasa (patrz tutaj , tutaj i tutaj ) umieściła artykuł w nagłówkach „antyszczepionkowych”. Obserwator, który był obecny na przesłuchaniu, poinformował nas, że kwestia właściwych procedur świadomej zgody nigdy nie została poruszona podczas przesłuchania. Niestety Pan Sullivan nie miał reprezentacji prawnej na rozprawie. Najwyraźniej za każdym razem, gdy próbował omówić świadomą zgodę, prawnik Ontario College of Teachers sprzeciwiał się. Jak podaje lokalna gazeta :
„Nauczyciel nauk ścisłych z Norfolk, oskarżony o propagowanie poglądów antyszczepionkowych, straszenie uczniów i krytykowanie pielęgniarki środowiskowej, został uznany za winnego wykroczenia zawodowego.”
„Sullivan, nauczyciel w liceum w Norfolk, zaprzeczył oskarżeniom, ale przyznał się, że raz opuścił klasę, aby porozmawiać z pielęgniarkami i powiedzieć jednemu uczniowi, że efektem ubocznym jednej ze szczepionek jest śmierć.”
„Utrzymuje, że studenci nie otrzymali odpowiednich informacji, aby wyrazić zgodę na szczepienie, w tym informacje o potencjalnie poważnych, ale rzadkich skutkach ubocznych zastrzyków”.
Dwa zarzuty, które wyróżniają się jako najbardziej skandaliczne w sprawie dyscyplinarnej Tima Sullivana, to to, że jako nauczyciel:
- „nękane” pielęgniarki zdrowia publicznego podczas dnia szczepień w szkole, aby zapytać, czy przed szczepieniem przekazują uczniom informacje o ryzyku wymienionym w instrukcji szczepionki,
- że „maltretował” uczniów, przerażając ich zagrożeniami związanymi ze szczepieniami.
Powstaje kilka oczywistych pytań:
- Dlaczego nauczyciel przedmiotów ścisłych pyta lekarzy, czy uzyskali świadomą zgodę od uczniów przed wstrzyknięciem im złożonych biochemicznych produktów farmaceutycznych, które dla niektórych grożą urazami lub śmiercią, jest „nękaniem”?
- Dlaczego miałoby to zostać uznane za „znęcanie się” nad uczniami, kiedy nauczyciel przedmiotów ścisłych inicjuje dyskusję na temat opublikowanych zagrożeń ujawnionych w monografii produktu producenta szczepionek na temat produktów farmaceutycznych, które uczniowie mogą otrzymać przez zastrzyk w środowisku szkolnym?
- Dlaczego publikowane informacje, które producenci szczepionek są zobowiązani przez prawo ujawniać przed uzyskaniem licencji na ich produkty szczepionkowe, nie mogą być omawiane z uczniami w środowisku szkolnym?
- Dlaczego zabrania się omawiania z uczniami pojęcia świadomej zgody?
Część 2: Świadoma zgoda
Świadoma zgoda jest etycznym kamieniem węgielnym praktyki lekarskiej. Każdy lekarz, w tym pielęgniarki, uczą się teorii i stosowania etyki lekarskiej.
W związku z tym pielęgniarki rozumieją, że świadoma zgoda jest fundamentalną etyką lekarską, na której opiera się etyczna praktyka lekarska. Pielęgniarki rozumieją również, że uzyskanie świadomej zgody pacjenta przed jakimkolwiek zabiegiem medycznym, w tym szczepieniem, jest podstawowym wymogiem zarówno z prawnego, jak i etycznego punktu widzenia.
Każdy człowiek, przed poddaniem się leczeniu, które niesie ze sobą znane zagrożenia, ma prawo poznać zagrożenia i skutki uboczne, jakie mogą wyniknąć z takiego leczenia, ma prawo do rozważenia zagrożeń i korzyści przed podjęciem dobrowolnej decyzji, świadomą decyzję i ma prawo zaakceptować lub odrzucić leczenie. Świadoma zgoda na podjęcie ryzyka medycznego jest uznawana za podstawowe prawo człowieka.
Etyka świadomej zgody jest zapisana w wielu traktatach międzynarodowych, których Kanada jest sygnatariuszem. Powszechna Deklaracja Praw Człowieka i Bioetyka jest jednym z takich Traktat: 1
Artykuł 6 – Zgoda zawarta w traktacie ma następujące brzmienie:
„Wszelka profilaktyczna, diagnostyczna i terapeutyczna interwencja medyczna może być przeprowadzana wyłącznie za uprzednią, dobrowolną i świadomą zgodą osoby zainteresowanej, opartą na odpowiednich informacjach. Zgoda powinna, w stosownych przypadkach, być wyrażona i może zostać wycofana przez osobę zainteresowaną w dowolnym czasie i z dowolnego powodu bez uszczerbku lub uszczerbku ”. 1
Etyka medyczna świadomej zgody jest również jasno wyrażona w wojewódzkich aktach zdrowotnych, o których mowa poniżej.
- Ustawa o ochronie i promocji zdrowia w Ontario
Jest szeroko udokumentowanym faktem medycznym, że szczepionki mogą powodować i powodują szereg skutków ubocznych i urazów, w tym śmierć u niektórych osób. 2 Szczególna procedura informowania osób wyrażających zgodę o pewnych zdarzeniach niepożądanych jest określona w ustawie Ontario’s Health Protection and Promotion Act 3 , sekcja 38 zatytułowana „ Definicje szczepień” .
Po pierwsze, w sekcji 38 (1) zdefiniowano zdarzenia podlegające zgłoszeniu :
(1) W tej sekcji… „zdarzenie podlegające zgłoszeniu” oznacza:
- a) uporczywy płacz lub krzyk, anafilaksja lub wstrząs anafilaktyczny występujący w ciągu czterdziestu ośmiu godzin po podaniu środka immunizującego,
- b) zapaść przypominająca wstrząs, wysoka gorączka lub drgawki występujące w ciągu trzech dni po podaniu środka immunizującego,
- c) zapalenie stawów występujące w ciągu czterdziestu dwóch dni po podaniu środka immunizującego,
(d) pokrzywka uogólniona [pokrzywka], napad resztkowy, encefalopatia, zapalenie mózgu lub inne istotne zdarzenie mające miejsce w ciągu piętnastu dni po podaniu środka immunizującego lub
(e) śmierć występująca w dowolnym momencie i będąca następstwem objawu opisanego w punkcie (a), (b), (c) lub (d).
Następnie w sekcji 38 (2) określono obowiązek świadczeniodawców w zakresie informowania pacjenta o znaczeniu zgłaszania zdarzeń, które mogą wystąpić po szczepieniu, które mogą wystąpić w przypadku zgłaszania zdarzeń.
Obowiązek informowania
(2) Jeżeli zgoda na podanie środka immunizującego została wyrażona zgodnie z ustawą o zgodzie w opiece zdrowotnej z 1996 r. , Lekarz lub inna osoba upoważniona do podania środka immunizującego powinna powiadomić osobę wyrażającą zgodę o konieczności niezwłocznego zgłaszanie lekarzowi lub dyplomowanej pielęgniarce z klasy rozszerzonej każdej reakcji, która może być zdarzeniem wymagającym zgłoszenia.
Zatem pacjent koniecznie musiałby mieć listę możliwych do zgłoszenia zdarzeń, które odnoszą się do podawanej szczepionki lub szczepionek, oraz przedział czasu, w którym powinien poinformować osobę, która podała szczepionkę, że takie zdarzenie miało miejsce.
Artykuł 38 (3) określa następnie jeszcze jeden obowiązek dla każdego, kto poda szczepionkę:
Obowiązek zgłaszania reakcji
(3) Lekarz, członek College of Nurses of Ontario lub członek Ontario College of Pharmacists, który świadcząc profesjonalne usługi osobie, rozpoznaje obecność zdarzenia podlegającego zgłoszeniu i formułuje opinię, że może ono mieć związek o podaniu środka uodparniającego w ciągu siedmiu dni od stwierdzenia zdarzenia podlegającego zgłoszeniu zgłosi to lekarzowi w jednostce służby zdrowia, w której świadczone są świadczenia profesjonalne .
Ustawa ta zatem jasno określa ciąg zdarzeń, które mają mieć miejsce w związku z określonymi poważnymi działaniami niepożądanymi zarówno dla pacjentów, jak i ich personelu medycznego. O ile nam wiadomo, to prawo nie jest generalnie przestrzegane ani egzekwowane.
W związku z tym w rocznym raporcie Biura Audytora Generalnego Ontario 4 z 2014 r. Zwrócono uwagę na znaczenie informacji o zdarzeniach podlegających zgłoszeniu w zaleceniu 10 przedstawionym poniżej [podkreślenia nasze].
Rekomendacja 10
Aby umożliwić miarodajną analizę zdarzeń niepożądanych po szczepieniu i pomóc w zapobieganiu przyszłym zdarzeniom niepożądanym, Ministerstwo Zdrowia i Opieki Długoterminowej, we współpracy z Public Health Ontario, powinno:
wymagać od pracowników służby zdrowia, którzy podają szczepionki, podawania pacjentom standardowych informacji o zdarzeniach niepożądanych, które należy zgłaszać;
zbierać informacje o świadczeniodawcach opieki zdrowotnej, którzy podawali szczepionki związane ze zdarzeniami niepożądanymi; i
śledzenie wszelkich nietypowych trendów, w tym obszarów, w których wskaźniki zdarzeń niepożądanych wydają się niezwykle niskie lub wysokie.
Ustawa o zgodzie na opiekę zdrowotną w Ontario
Akt ten bardzo jasno określa parametry Świadomej Zgody. Podczas gdy ochrona zapewniana przez Ustawę zapewnia ochronę osób przed nadmiernym zasięgiem medycznym, urzędnicy zdrowia publicznego obchodzą te zabezpieczenia w środowisku szkolnym, co prowadzi do rażącego nadużycia organu zdrowia publicznego.
Postanowienia ustawy o zgodzie na opiekę zdrowotną nr 8 , część II: Leczenie
Żadnego leczenia bez zgody
(1) Pracownik służby zdrowia, który proponuje leczenie danej osoby, nie powinien podawać takiego leczenia i podejmuje rozsądne kroki w celu zapewnienia, że nie jest ono stosowane, chyba że:
- a) jest zdania, że dana osoba jest zdolna do leczenia i wyraziła na to zgodę; lub
(b) jest zdania, że dana osoba jest niezdolna do leczenia, a zastępca tej osoby wyraził zgodę w jej imieniu zgodnie z niniejszą ustawą.
Elementy zgody
(1) Do wyrażenia zgody na leczenie wymagane są następujące elementy:
Zgoda musi dotyczyć leczenia.
Zgoda musi być świadoma.
Zgoda musi być dobrowolna.
Zgoda nie może zostać uzyskana w wyniku wprowadzenia w błąd lub oszustwa.
Świadoma zgoda
(2) Zgoda na leczenie jest informowana, jeżeli przed jej wyrażeniem
- a) osoba otrzymała informacje o sprawach wymienionych w podsekcji (3), których rozsądna osoba w takich samych okolicznościach wymagałaby w celu podjęcia decyzji o leczeniu; i
- b) osoba otrzymała odpowiedzi na swoje prośby o dodatkowe informacje w tych sprawach.
(3) Kwestie, o których mowa w ust. (2), to :
Charakter zabiegu.
Oczekiwane korzyści z zabiegu.
Ryzyka materialne związane z leczeniem.
Materialne skutki uboczne zabiegu.
Alternatywne sposoby postępowania.
Prawdopodobne konsekwencje braku leczenia.
Czy pielęgniarki zdrowia publicznego dostarczają uczniom i rodzicom informacji o „zdarzeniu podlegającym zgłoszeniu” przed szczepieniem, zgodnie z art. 38 ust. 2 ustawy Ontario’s Health Protection and Promotion Act ? Jeśli nie, dlaczego nie?
Jaki jest powód niechęci pielęgniarek zajmujących się szczepieniami do pełnego ujawnienia znanych zagrożeń i skutków ubocznych produktów szczepionkowych przed wstrzyknięciem uczniom w środowisku szkolnym (zgodnie z ustawą o zgodzie na opiekę zdrowotną )?
Czy pielęgniarki zdrowia publicznego w Ontario uzyskują odpowiednią świadomą zgodę przed wstrzyknięciem tych złożonych biochemicznych produktów farmaceutycznych studentom w różnym wieku?
-
Zdarzenia niepożądane i świadoma zgoda
Szczepionki mogą wywoływać szereg skutków ubocznych, od bardzo łagodnych objawów, takich jak bolesność w miejscu wstrzyknięcia, do ekstremalnych urazów, które mogą skutkować uszkodzeniem układu odpornościowego, które skutkuje chorobami autoimmunologicznymi, urazami neurologicznymi, takimi jak zespół Guillain-Barre, a także uszkodzeniem mózgu. Jest to dobrze udokumentowane w literaturze medycznej 2 , potwierdzone przez przypadki w amerykańskim systemie odszkodowań za obrażenia wywołane szczepionkami [ https://www.mctlawyers.com/vaccine-injury/cases/ ]. Potwierdzają to również kanadyjskie systemy zgłaszania zdarzeń niepożądanych szczepionek prowadzone przez Health Canada i Kanadyjską Agencję Zdrowia Publicznego, jak omówiono w niniejszym raporcie bezpieczeństwa szczepień VCC .
W tej chwili nie ma badań lekarskich, które można przeprowadzić przed szczepieniem, aby określić, kto jest zagrożony urazem.
Kanadyjskie prawo medyczne 5 stanowi, że pacjenci muszą być informowani o wszystkich istotnych zagrożeniach, bez względu na to, jak małe lub odległe, przed wyrażeniem zgody na jakiekolwiek leczenie. Zgoda musi być również dobrowolna i nie może być uzyskana w wyniku przymusu, manipulacji lub fałszywych informacji. Gdy dobrowolna świadoma zgoda nie zostanie prawidłowo uzyskana przed jakimkolwiek zabiegiem medycznym, stanowi ona „baterię” zgodnie z zapisami kanadyjskiego prawa medycznego.
Canadian Medical Protective Association (CMPA) 6 zapewnia jasne wytyczne dotyczące świadomej zgody dla lekarzy i innych pracowników służby zdrowia. Ich szczegółowy dokument dotyczący wymagań dotyczących ważnej zgody stwierdza, że:
„Aby zgoda służyła jako obrona przed zarzutami zaniedbania lub napadu i pobicia, musi spełniać określone wymagania. Zgoda musiała być dobrowolna, pacjent musiał mieć zdolność do wyrażenia zgody, a pacjent musiał być odpowiednio poinformowany. ” 6
W dokumencie podkreślono, że wraz z ewolucją prawa dotyczącego zgody na leczenie stało się „podstawową przyjętą zasadą”, że:
„Każda dorosła i zdrowa istota ludzka ma prawo decydować o tym, co zrobi z własnym ciałem”. Oczywiście lekarze nie mogą nic robić dla pacjenta lub dla pacjenta bez ważnej zgody. Zasada ta ma zastosowanie nie tylko do operacji chirurgicznych, ale także do wszystkich form leczenia i procedur diagnostycznych, które obejmują celową ingerencję w daną osobę ”. 6
Ponadto, w kontekście „dobrowolnej zgody”, wytyczne CMPA ostrzegają, że:
„Pacjenci muszą zawsze mieć swobodę wyrażenia zgody na leczenie lub odmowy leczenia i być wolni od wszelkich sugestii przymusu lub przymusu. Zgoda uzyskana pod jakąkolwiek sugestią przymusu przez działania lub słowa lekarza lub innych osób może oznaczać brak zgody i dlatego można ją skutecznie odrzucić. ” 6
Część 3: Dojrzała doktryna nieletnia 7 i jej zastosowanie w szkolnych klinikach szczepień
Doktryna Dojrzałe nieletnie, włączona do ustawy o zgodzie na opiekę zdrowotną w Ontario w 1996 r., Pozwala małoletnim dzieciom bez określonego wieku (niektóre mają nawet 11 lat) na podejmowanie własnych decyzji medycznych bez wiedzy i zgody rodziców. Doktryna Mature Minor, jak wyjaśniono w wytycznych CMPA, głosi, że:
„Uważa się, że osoba, która jest w stanie zrozumieć naturę i przewidywane skutki proponowanego leczenia i rozwiązań alternatywnych, a także docenić konsekwencje odmowy leczenia, posiada niezbędną zdolność do wyrażenia ważnej zgody”. 7
Doktryna Dojrzałe nieletnie daje również dzieciom to samo podstawowe prawo człowieka, z którego korzystają dorośli, a mianowicie prawo do dobrowolnej, świadomej zgody na rozważenie leczenia oraz prawo do odmowy . Urzędnicy zajmujący się zdrowiem publicznym mają swobodę prowadzenia klinik szczepień w szkołach w Ontario i przez dziesięciolecia ignorowali zasadę świadomej zgody, która ma zastosowanie do nieletnich dzieci.
Ustawowe i etyczne prawo do dobrowolnej świadomej zgody jest regularnie nadużywane przez pielęgniarki zdrowia publicznego prowadzące programy szczepień w środowisku szkolnym na kilka sposobów;
Kiedy nie uzyskano zgody rodziców i gdy nie ma w aktach prawnych zwolnienia ze szczepień, małoletnie dzieci bez określonego wieku są informowane przez pielęgniarki zdrowia publicznego, że nie potrzebują zgody rodziców na zrobienie zastrzyków i że mają prawo do podjęcia własnej decyzji o szczepieniu.
Faktyczne informacje o ryzyku szczepień, ujawnione w arkuszach informacyjnych producentów, nie są udostępniane nieletnim dzieciom.
Dzieciom w Ontario mówi się, że jeśli nie dostaną oferowanych zastrzyków, zostaną zawieszone w szkole, co stworzy klimat strachu, zastraszenia i przymusu.
Podczas gdy dzieciom mówi się, że mogą samodzielnie podjąć decyzję o szczepieniu i mogą podpisać własny formularz zgody, jednocześnie grozi im zawieszenie w szkole, jeśli nie poddadzą się zastrzykom. Naruszane są normalne parametry podstawowego prawa człowieka do dobrowolnej, świadomej zgody.
Gdy dzieciom grozi zawieszenie w szkole i nie są one informowane, że mają ustawowe prawo do odmowy szczepienia, stanowi to skrajną formę zastraszania i przymusu i może być interpretowane zgodnie z kanadyjskim prawem medycznym jako „bateria”.
Doktryna „dojrzałego małoletniego” uzurpuje władzę rodzicielską, dając rządom władzę zmuszania dzieci do podejmowania decyzji dotyczących opieki zdrowotnej, które są sprzeczne z wartościami rodzinnymi. Każda rozsądna osoba wie, że 11-letnie dziecko nie ma dojrzałości lub doświadczenia życiowego, aby ocenić ryzyko lub korzyści wynikające z otrzymania jednej lub wielu szczepionek. Tak małe dziecko jest niezdolne do podejmowania świadomych decyzji w skomplikowanych kwestiach medycznych. Do tej zniewagi dochodzi propaganda propagandowa szczepień rozpowszechniana w systemie szkół publicznych, która maluje różowy obraz szczepionek bez ujawniania bardzo realnego ryzyka obrażeń związanych ze wszystkimi szczepionkami.
W najlepszym przypadku programy szczepień w szkołach można opisać jako lekarstwo na „linię montażową”, które unieważnia i ignoruje ustawowe prawo dzieci do podjęcia dobrowolnej, świadomej decyzji dotyczącej leczenia szczepionką, któremu się poddają. W najgorszym przypadku, doktryna dojrzałych osób niepełnoletnich, stosowana wobec dzieci uwięzionych w służbie zdrowia publicznego, nakazuje w środowisku szkolnym, jest głębokim pogwałceniem ducha i intencji norm etycznych i prawnych w medycynie. Doktryna Dojrzałe nieletnie umożliwia pracownikom zdrowia publicznego żerowanie na bezbronności nieletnich dzieci, narzucenie programu szczepień i umożliwia urzędnikom zdrowia publicznego unieważnienie wszystkich normalnych zasad etycznych i prawnych dotyczących leczenia.
Nigdy nie mówi się dzieciom, że szczepienie jest DOBROWOLNE w Kanadzie, co potwierdza następujące oświadczenie Health Canada:
„W przeciwieństwie do niektórych krajów, szczepienia nie są obowiązkowe w Kanadzie; nie może być obowiązkowe ze względu na kanadyjską konstytucję. Tylko w trzech prowincjach ustawa lub przepisy dotyczące ochrony zdrowia wymagają przedstawienia dowodu szczepień przed wejściem do szkoły. Ontario i New Brunswick wymagają dowodu szczepienia na błonicę, tężec, polio, odrę, świnkę i różyczkę. W Manitobie objęte są jedynie szczepienia przeciwko odrze [od wycofania]. Należy podkreślić, że w tych trzech prowincjach dozwolone są wyjątki ze względów medycznych lub religijnych oraz ze względów sumienia; ustawodawstwo i przepisy nie mogą być interpretowane jako oznaczające obowiązkowe szczepienia ”. 17
Zobacz też: / zwolnienia / szczepienia-nie-obowiązkowe-w-Kanadzie /
Kiedy uczniowie nie są odpowiednio poinformowani o opublikowanych, udokumentowanych zagrożeniach związanych ze szczepieniami, jak określono w sekcji 38 ustawy Ontario’s Health Promotion and Protection Act 3 lub jak ujawniono w monografiach szczepionek lub literaturze medycznej 2 , gdy nie są odpowiednio poinformowani o ich przepisach prawnych prawo do odmowy tej procedury medycznej, zgodnie z postanowieniami Ustawy o zgodzie na opiekę zdrowotną 8 i Ustawy o szczepieniach uczniów w szkole 9 , mamy całkowitą rezygnację z ochrony praw nieletnich dzieci i narzucenie tyranii medycznej na przetrzymywaną populację.
Decyzja sądu Kolumbii Brytyjskiej 10 , w której rodzice 11-letniego ucznia, którzy zostali zmuszeni przez pielęgniarkę środowiskową do poddania się szczepieniu przeciw WZW typu B, pomimo własnych protestów dziecka i bez wiedzy lub zgody rodziców, zapewnia wgląd w jak system prawny postrzega tę kwestię. W mediach okresowo pojawiają się doniesienia o przypadkach dzieci złapanych przez publiczną sieć szczepień. 11 , 12 , 13
Brak odpowiedzi na obawy dotyczące wakcynologii
Istnieje głęboki i słuszny powód do wyrażenia świadomej zgody przed szczepieniem. Przegląd bezpieczeństwa szczepionek przeprowadzony przez Instytut Medycyny w 2013 r. 14 wykazał, że:
„Większość badań dotyczących szczepionek koncentruje się na wynikach pojedynczych szczepień lub kombinacji szczepionek podanych podczas jednej wizyty. Chociaż każda nowa szczepionka jest oceniana w kontekście ogólnego harmonogramu szczepień, który istniał w czasie przeglądu tej szczepionki, elementy harmonogramu nie są oceniane po dostosowaniu w celu uwzględnienia nowej szczepionki. Dlatego kluczowe elementy całego harmonogramu – liczba, częstotliwość, czas, kolejność i wiek podawania szczepionek – nie były systematycznie badane w badaniach naukowych. ”
W latach 1987-2011 Health Canada i Public Health Agency of Canada otrzymały 115 837 zgłoszeń zdarzeń niepożądanych po szczepieniu (AEFI). 20 Spośród nich 6180 było zgłoszeniami poważnych zdarzeń niepożądanych (SAE), które doprowadziły do zdarzenia zagrażającego życiu, hospitalizacji, wrodzonej deformacji, niepełnosprawności lub śmierci.
VCC Vaccine Safety Report 2 dostarcza dowodów z okresowych raportów o działaniach niepożądanych szczepionek publikowanych przez rząd Kanady, że zdecydowana większość zdarzeń niepożądanych i urazów po szczepieniach występuje u dzieci i nadal rośnie. W 2014 r. Dzieci w każdym wieku doświadczyły 80% poważnych zdarzeń niepożądanych (SAE). W 2015 roku odsetek ten wzrósł do 84%. W 2014 r. Niemowlęta i niemowlęta w wieku poniżej 2 lat doświadczyły 60% SAE. W 2015 roku odsetek ten wzrósł do 63%.
Jest akceptowanym faktem, że tylko od 1 do 10% reakcji na szczepionki i obrażeń jest zgłaszanych agencjom rządowym. Oznacza to, że 6180 zgłoszonych poważnych zdarzeń niepożądanych, z których zdecydowana większość dotyczyła dzieci, dotyczy od 618 000 do 61 800 rzeczywistych wszystkich poważnych zdarzeń niepożądanych w okresie 25 lat.
Orzeczenie Sądu Najwyższego w USA z 2011 r. Stwierdził, że szczepionki są „nieuchronnie niebezpieczne” 15 . Szczepienie nie może być jednocześnie „bezpieczne i skuteczne”, jak twierdzi przemysł medyczny, i jednocześnie być „nieuchronnie niebezpieczne”. W Stanach Zjednoczonych, National Vaccine Injury Compensation System wypłacił do tej pory ponad 3,3 miliarda dolarów odszkodowań ofiarom obrażeń wywołanych przez szczepienia od jego powstania w 1986 roku. Szacuje się, że zaledwie 1-10% przypadków urazów spowodowanych szczepieniami jest zgłaszanych, a tylko niewielki ułamek z nich jest kompensowany. Przykłady odszkodowań za obrażenia wywołane szczepionkami wypłacane przez rząd Stanów Zjednoczonych przedstawiono w pozycji referencyjnej 16.
Kanada nie ma federalnego systemu odszkodowań za obrażenia wywołane szczepieniami. Kiedy osoba jest zraniona w wyniku szczepienia w wieku 18 , 19 lat , ona i jej rodziny są zdani na siebie.
Wypowiedz się
Musisz się zalogować, aby móc dodać komentarz.