1. VI wiek pne .: Eksperyment z mięsem i warzywami na młodych żydowskich więźniach w Księdze Daniela.

2. V wiek pne : „Primum non nocere” („Najpierw nie szkodzić”), norma etyki medycznej przypisywana Hipokratesowi. Przysięga ta stała się obowiązkowa dla lekarzy przed podjęciem praktyki medycznej w IV wieku naszej ery

3. 1 wiek pne . Kleopatra opracowała eksperyment, aby sprawdzić dokładność teorii, że pełne ukształtowanie męskiego płodu zajmuje 40 dni, a żeńskie – 80 dni. Kiedy jej służebnice zostały skazane na śmierć na mocy rozkazu rządu, Kleopatra kazała je zapłodnić i poddała kolejnym operacjom otwierania macicy w określonych momentach ciąży. [ http://www.jlaw.com/Articles/NaziMedExNotes.html#1 ]

4. XII wiek : Modlitwa rabina i lekarza Majmonidesa: „Obym nigdy nie widział w pacjencie niczego innego, jak tylko cierpiącego bliźniego”.

5. 1796 : Edward Jenner wstrzykuje zdrowemu ośmioletniemu Jamesowi Phillipsowi najpierw ospę krowią, a trzy miesiące później ospę i zostaje okrzyknięty odkrywcą szczepionki przeciw ospie.

6. 1845-1849 : J. Marion Sims, „ojciec ginekologii”, przeprowadził wiele eksperymentalnych operacji na zniewolonych afrykańskich kobietach bez znieczulenia. Po doznaniu niewyobrażalnego bólu wielu straciło życie w wyniku infekcji. Jedna kobieta została zmuszona do poddania się 34 eksperymentalnym operacjom związanym z wypadnięciem macicy. http://www.coax.net/people/lwf/jm_sims.htm

7. 1865 : Francuski fizjolog Claude Bernard publikuje „Wprowadzenie do badań nad eksperymentami na ludziach”, radząc: „Nigdy nie wykonuj eksperymentu, który może być szkodliwy dla pacjenta, nawet jeśli jest bardzo korzystny dla nauki lub zdrowia innych”.

8. 1896 : Dr Arthur Wentworth wykonał nakłucia lędźwiowe 29 dzieci ze szpitala dziecięcego w Bostonie, aby ustalić, czy procedura jest szkodliwa. Dr John Roberts z Filadelfii, zwracając uwagę na wskazanie nieterapeutyczne, nazwał procedury Wentwortha „ludzką wiwisekcją”.

9. 1897 : Włoski bakteriolog Sanarelli wstrzykuje pałce pięciu badanym w poszukiwaniu czynnika wywołującego żółtą febrę.

10. 1900 : Walter Reed wstrzykuje 22 hiszpańskim imigrantom na Kubie agentowi żółtej febry, płacąc im 100 dolarów, jeśli przeżyją i 200 dolarów, jeśli zachorują.

11. 1900 : Berliński Kodeks Etyki. Królewski pruski minister ds. Religii, edukacji i medycyny zapewnił, że:

    • „Wszelkie interwencje medyczne w celach innych niż diagnostyczne, lecznicze i immunizacyjne, niezależnie od innych prawnych lub moralnych zezwoleń, są wykluczone we wszystkich okolicznościach, jeśli:

      1. osoba jest niepełnoletnia lub nie jest kompetentna z innych powodów;

      2. człowiek nie wyraził jednoznacznej zgody;

      3. zgoda nie jest poprzedzona odpowiednim wyjaśnieniem ewentualnych negatywnych konsekwencji interwencji. ” http://www.geocities.com/artnscience/00berlincode.pdf

12. 1906 : Dr Richard Strong, profesor medycyny tropikalnej na Harvardzie, eksperymentuje z cholerą na więźniach Filipin, zabijając trzynaście.

13. 1913 : Izba Reprezentantów Pensylwanii odnotowała, że ​​146 dzieci zostało zaszczepionych kiłą „dzięki uprzejmości różnych szpitali”, a 15 dzieci z Domu św. Wincentego w Filadelfii zostało poddanych próbie tuberkulinowej. Kilka z tych dzieci zostało trwale ślepych. Eksperymentatorzy nie zostali ukarani.

14. 1915 : Lekarz w Mississippi, pracujący dla US Public Health Office, produkuje Pellagrę u dwunastu więźniów z Mississippi, próbując znaleźć lekarstwo na tę chorobę

15. 1919 – 1922 : Eksperymenty z przeszczepami jąder na pięciuset więźniach w San Quentin.

16. 1927 : Carrie Buck z Charlottesville zostaje legalnie wysterylizowana wbrew swojej woli w Virginia Colony Home for the Mentally Infirm. Carrie Buck była normalną psychicznie córką upośledzonej umysłowo matki, ale zgodnie z prawem stanu Wirginia uznano ją za potencjalnie zdolną do posiadania „mniej niż normalnego dziecka”.

    W latach trzydziestych w siedemnastu stanach USA obowiązywały przepisy zezwalające na przymusową sterylizację . Ugoda Poe v. Lynchburg Training School and Hospital (ta sama instytucja, inna nazwa) w 1981 r. Zakończyła obowiązywanie prawa stanu Wirginia. Szacuje się, że aż 10 000 całkowicie normalnych kobiet zostało siłą wysterylizowanych z powodów „prawnych”, w tym alkoholizmu, prostytucji i ogólnie zachowań przestępczych.

17. 1931 : Lubeka, Niemcy, 75 dzieci umiera w wyniku eksperymentu pediatry ze szczepionką przeciw gruźlicy.

18. 1931 : Niemcy przyjmują „Rozporządzenie w sprawie nowej terapii i eksperymentów”, zgodnie z którym wszystkie doświadczenia na ludziach muszą być poprzedzone doświadczeniami na zwierzętach. Prawo to obowiązywało w okresie reżimu nazistowskiego.

19. 1931 : Dr Cornelius Rhoads, patolog, przeprowadził eksperyment z rakiem w Puerto Rico pod auspicjami Instytutu Badań Medycznych Rockefellera. Dr Rhoads został oskarżony o celowe infekowanie swoich pacjentów z Puerto Rico komórkami rakowymi. Trzynastu badanych zmarło. Lekarz z Puerto Rico odkrył eksperyment, a śledztwo zatuszowało fakty.

    Pomimo odręcznych oświadczeń Rhoadsa, że ​​ludność Portorykańska powinna zostać wykorzeniona, Rhoads założył obiekty wojny biologicznej armii amerykańskiej w Maryland, Utah i Panamie, a później został powołany do Amerykańskiej Komisji Energii Atomowej. Rhoads był również odpowiedzialny za eksperymenty radiacyjne na więźniach, pacjentach szpitalnych i żołnierzach. Amerykańskie Stowarzyszenie Badań nad Rakiem uhonorowało go, nadając swojemu wzorowemu naukowcowi nagrodę Cornelius Rhoads Award.

20. 1932 – 1972 : Badanie US Public Health Service w Tuskegee, Alabama, na ponad 400 czarnych dzierżawcach zaobserwowanych pod kątem naturalnego przebiegu nieleczonej kiły.

21. 1932 : Wojska japońskie najeżdżają Mandżurię. Dr Shiro Ishii, wybitny lekarz i oficer armii, rozpoczyna wstępne eksperymenty z bronią biologiczną.

22. 1936 : Japoński program eksperymentów z bronią biologiczną w czasie wojny.

23. 1938 : Japonia zakłada jednostkę 731 w Pingfan, 25 km. z Harbin. Jednostka 731, jednostka walki biologicznej przebrana za jednostkę oczyszczania wody, powstaje poza miastem Harbin.

24. 1939 : Trzecia Rzesza nakazuje rejestrowanie narodzin wszystkich bliźniaków w urzędach zdrowia publicznego w celu prowadzenia badań genetycznych.

25. 1939 : Dwadzieścia dwoje dzieci mieszkających w Domu Sierot Iowa Soldiers w Davenport było przedmiotem eksperymentu „potwora”, który wykorzystywał presję psychologiczną, aby skłonić dzieci, które normalnie mówiły, do jąkania. Został zaprojektowany przez jednego z najwybitniejszych patologów mowy w kraju, dr Wendella Johnsona, w celu przetestowania jego teorii na temat przyczyn jąkania.

26. 1940 : Eksperymenty z trującym gazem w jednostce 731. Jeden eksperyment przeprowadzono 7-10 września 1940 roku na 16 chińskich więźniach, którzy byli narażeni na działanie gazu musztardowego w symulowanej sytuacji bojowej.

27. 1940 – 1.941 : Unit 731 samolotów używanych do rozprzestrzeniania bawełny i ryżu łuski zanieczyszczone czarnej zarazy w Changde i Ningbo, w środkowych Chinach. W rezultacie około 100 osób zmarło z powodu czarnej zarazy w Ningbo.

28. Lata czterdzieste : Podczas intensywnego programu opracowywania nowych leków do walki z malarią podczas II wojny światowej, lekarze z rejonu Chicago zarazili tą chorobą prawie 400 więźniów. Chociaż więźniowie z Chicago otrzymywali ogólne informacje, że pomagają w wysiłku wojennym, nie zostali poinformowani o naturze eksperymentu. Nazistowscy lekarze sądzeni w Norymberdze przytaczali badania chicagowskie jako precedensy w obronie własnych badań mających na celu pomoc w niemieckim wysiłku wojennym.

29. 1941 : Eksperymenty sterylizacyjne w Auschwitz.

30. 1941 – 1945 : Eksperymenty z tyfusem w obozach koncentracyjnych Buchenwald i Natzweiler.

31. 1941 : Dr William c. Black zaszczepił dwunastomiesięczne dziecko opryszczką. Został skrytykowany przez Francisa Paytona Rousa, redaktora Journal of Experimental Medicine, który nazwał to „nadużyciem władzy, naruszeniem praw jednostki i niewybaczalnym, ponieważ choroba, która nastąpiła, miała wpływ na naukę”. Dr Rous wprost odrzucił fakt, że dziecko zostało „zaproponowane na ochotnika”.

32. 1942 – 1945 : Jednostka 731. Ishii rozpoczyna „testy terenowe” wojny bakteryjnej i eksperymentów wiwisekcji na tysiącach chińskich żołnierzy i cywilów. Chińczycy, którzy zbuntowali się przeciwko japońskiej okupacji, zostali aresztowani i wysłani do Pingfan, gdzie stali się ludzkimi królikami doświadczalnymi; istnieją dowody, że niektórzy rosyjscy więźniowie byli również ofiarami okrucieństw medycznych.

    • „Rozciąłem go od klatki piersiowej do brzucha, a on krzyczał okropnie, a jego twarz była cała wykrzywiona w agonii. Wydał ten niewyobrażalny dźwięk, tak strasznie krzyczał. Ale w końcu przestał. To wszystko wymagało całego dnia pracy chirurgów, ale naprawdę wywarło na mnie wrażenie, ponieważ to był mój pierwszy raz ”. NYT

    Japończycy nazywali tych więźniów „maruta” (dosłownie „kłody”). Po zapadnięciu na wywołane choroby – w tym dżumę dymieniczą, cholerę, wąglik – więźniowie byli zwykle rozcinani za życia, a ich ciała poddawano kremacji na terenie kompleksu. Zginęły dziesiątki tysięcy. Okrucieństwa zostały popełnione przez niektórych z najwybitniejszych japońskich lekarzy zatrudnionych przez dr Ishii.

33. 1942 : Eksperymenty na dużej wysokości lub przy niskim ciśnieniu w obozie koncentracyjnym w Dachau.

34. 1942 : Biochemik z Harvardu Edward Cohn wstrzykuje krew wołową sześćdziesięciu czterem więźniom z Massachusetts w ramach eksperymentu sponsorowanego przez marynarkę wojenną Stanów Zjednoczonych.

35. 1942 : Japończycy opryskali patogeny cholery, duru brzusznego, dżumy i czerwonki w rejonie Jinhua w prowincji Zhejian (Chiny). Wielu japońskich żołnierzy padło również ofiarą rozpylonych chorób.

36. 1942-1943 : Eksperymenty z regeneracją i przeszczepem kości na więźniarkach obozu koncentracyjnego Ravensbrueck.

37. 1942-1943 : Eksperymenty zamrażania w obozie koncentracyjnym w Dachau.

38. 1943 : Eksperyment chłodniczy przeprowadzony na szesnastu upośledzonych umysłowo pacjentach, którzy zostali umieszczeni w lodówkach pod kątem 30 stopni Farenheita na 120 godzin w szpitalu University of Cincinnati. „W celu zbadania wpływu niskiej temperatury na zaburzenia psychiczne”.

39. 1942-1943 : Eksperymenty koagulacyjne na księżach katolickich w obozie koncentracyjnym Dachau.

40. 1942-1944 : US Chemical Warfare Service przeprowadza eksperymenty z gazem musztardowym na tysiącach żołnierzy.

41. 1942-1945 : Eksperymenty z malarią w obozie koncentracyjnym w Dachau na ponad dwustu więźniach.

42. 1943 : Eksperymenty z epidemią żółtaczki w obozie koncentracyjnym Natzweiler.

43. 1943-1944 : Eksperymenty z wypalaniem fosforu w obozie koncentracyjnym Buchenwald.

44. 1944 : Projekt Manhattan wstrzyknięto 4,7 mikrograma plutonu żołnierzom w Oak Ridge.

45. 1944 : Eksperyment z wodą morską na sześćdziesięciu Cyganach, którzy w obozie koncentracyjnym w Dachau otrzymywali do picia tylko słoną wodę.

46. 1944 – 1946 : Profesor Szkoły Medycznej Uniwersytetu Chicago dr Alf Alving przeprowadza eksperymenty z malarią na ponad 400 więźniach Illinois.

47. 1945 : Wstrzyknięcie plutonu w ramach Projektu Manhattan trzem pacjentom w szpitalu Billings na Uniwersytecie w Chicago.

48. 1945 : Eksperyment z malarią na 800 więźniach w Atlancie.

49. 1946 : Otwarcie procesu lekarzy w Norymberdze przez Sąd Wojskowy Stanów Zjednoczonych.

50. 1945 : wojska japońskie wysadzają kwaterę główną Jednostki 731 w ostatnich dniach wojny na Pacyfiku. Ishii nakazuje zabić 150 pozostałych „kłód” (tj. Istot ludzkich), aby ukryć ich eksperymenty. Gen. Douglas MacArthur zostaje mianowany dowódcą sił alianckich w Japonii.

51. 1946 : Tajny układ USA z przywódcami Ishii i Jednostki 731 ukrywa dane o wojnie bakteryjnej oparte na eksperymentach na ludziach w zamian za immunitet przed ściganiem zbrodni wojennych.

52. 1946-1953 : Badanie sponsorowane przez Komisję Energii Atomowej przeprowadzone w szkole Fernald w Massachusetts. Mieszkańcom karmiono płatki śniadaniowe Quaker Oats zawierające radioaktywne znaczniki.

53. 1946 : Pacjenci w szpitalach VA są wykorzystywani jako świnki morskie do eksperymentów medycznych. Aby rozwiać podejrzenia, wydaje się rozkaz zmiany słowa „eksperymenty” na „badania” lub „obserwacje” za każdym razem, gdy donosi się o badaniu medycznym przeprowadzonym w jednym z krajowych szpitali dla weteranów.

54. 1947 : Pułkownik EE Kirkpatrick z Komisji Energii Atomowej USA wydaje tajny dokument (Dokument 07075001, 8 stycznia 1947) stwierdzający, że agencja rozpocznie podawanie dożylnych dawek substancji radioaktywnych ludziom.

55. 1947 : CIA rozpoczyna badania LSD jako potencjalnej broni do użycia przez amerykański wywiad. Ludzie (zarówno cywilni, jak i wojskowi) są wykorzystywani za ich wiedzą i bez niej.

56. 1947 : Wyrok sądu w Norymberdze określa „Dopuszczalne eksperymenty medyczne” – tj. Kodeks Norymberski, który zaczyna się: „Dobrowolna zgoda podmiotu ludzkiego jest absolutnie niezbędna”.

57. 1949 : Celowe uwolnienie radjodu 131 i ksenonu 133 nad Hanford Washington w badaniu terenowym Komisji Energii Atomowej o nazwie „Green Run”.

58. 1949 : proces zbrodni wojennych Związku Radzieckiego współpracowników dr Ishii.

59. 1949-1953 : Badania Komisji Energii Atomowej nad upośledzonymi umysłowo dziećmi w wieku szkolnym karmionymi radioaktywnymi izotopami w szkołach Fernald i Wrentham.

60. 1940-1950 : eksperymenty związane z „jazdą psychiczną” i „odejściem psychicznym” przeprowadzone przez dr Ewen Cameron, pozbawiające pacjentów snu, przy użyciu intensywnej terapii EW w połączeniu z lekami psychoaktywnymi, takimi jak LSD. Po jego „zabiegach” pacjenci nie byli w stanie funkcjonować. W latach pięćdziesiątych eksperymenty dr Camerona były sponsorowane przez CIA.

61. 1950 : Dr Joseph Stokes z University of Pennsylvania zaraża 200 więźniarek wirusowym zapaleniem wątroby. 1950: Armia USA potajemnie wykorzystała statek marynarki wojennej przed Golden Gate, aby rozpylić rzekomo nieszkodliwe bakterie nad San Francisco i jego przedmieściami. Jedenaście osób zachorowało na zarazki, a jedna z nich zmarła.

62. 1951-1960 : University of Pennsylvania w ramach kontraktu z US Army przeprowadza psychofarmakologiczne eksperymenty na setkach więźniów z Pensylwanii.

63. 1952-1974 : Dermatolog z University of Pennsylvania, dr Albert Kligman, przeprowadza setki eksperymentów z produktami do skóry w więzieniu Holmesburg; „Wszystko, co przede mną widziałem”, powiedział o swojej pierwszej wizycie w więzieniu, „to akry skóry”.

64. 1952 : Henry Blauer wstrzyknął śmiertelną dawkę meskaliny w New York State Psychiatric Institute of Columbia University. Amerykański Departament Obrony, sponsor, spiskował w celu ukrycia dowodów przez 23 lata.

65. 1953 Noworodek Daniel Burton stracił wzrok w Brooklyn Doctor’s Hospital z powodu badań nad wysokim poziomem tlenu w RLF.

66. 1953-1957 : zastrzyk uranu sponsorowany przez Oak Ridge dla jedenastu pacjentów w Massachusetts General Hospital w Bostonie.

67. 1953-1960 : Eksperymenty prania mózgu CIA z LSD w osiemdziesięciu instytucjach na setkach tematów w ramach projektu o nazwie „MK-ULTRA”.

68. 1953-1970 : Eksperymenty armii amerykańskiej z LSD na żołnierzach w Fort Detrick, MD.

69. 1954-1974 : Badanie armii amerykańskiej 2300 żołnierzy Adwentystów Dnia Siódmego w ramach 157 eksperymentów o kodzie „Operacja Whitecoat”.

70. Lata 50-te – 1972 : Dzieci upośledzone umysłowo w Willowbrook School (NY) zostały celowo zarażone zapaleniem wątroby, próbując znaleźć szczepionkę. Udział w badaniu był warunkiem przyjęcia do placówki.

71. 1956 : Dr Albert Sabin testuje eksperymentalną szczepionkę przeciwko polio na 133 więźniach w Ohio.

72. 1958-1962 : Rozprzestrzenianie się materiałów radioaktywnych nad ziemią Inupiat w Point Hope na Alasce w ramach badań terenowych Komisji Energii Atomowej o kodzie „Project Chariot”.

73. 1962 : Talidomid wycofany z rynku po tysiącach zniekształceń urodzeniowych, częściowo obwiniany błędnymi wynikami badań na zwierzętach; następnie FDA wymaga trzech faz badań klinicznych na ludziach, zanim lek zostanie dopuszczony do obrotu.

74. W latach 1962-1966 33 firmy farmaceutyczne przetestowały w samym tylko więzieniu Holmesburg (PA) 153 eksperymentalne leki.

75. 1962-1980 Firmy farmaceutyczne przeprowadzają I fazę testów bezpieczeństwa leków prawie wyłącznie na więźniach za niewielką opłatą gotówkową.

76. 1962 : Wstrzyknięcie żywych komórek nowotworowych 22 starszym pacjentom w Jewish Chronic Disease Hospital na Brooklynie. Administracja zatuszowana, komisja licencyjna NYS umieściła głównego badacza na rocznym okresie próbnym. Dwa lata później American Cancer Society wybrało go na wiceprezesa.

77. 1962 : Stanley Milgram prowadzi badania nad posłuszeństwem na Uniwersytecie Yale.

78. 1963 : NIH wspiera naukowców przeszczepy nerki szympansa człowiekowi w nieudanym eksperymencie.

79. 1963-1973 : Dr Carl Heller, czołowy endokrynolog, przeprowadza eksperymenty z napromienianiem jąder więźniów w Oregonie i Waszyngtonie, dając im 5 dolarów miesięcznie i 100 dolarów po wykonaniu wazektomii pod koniec procesu.

80. 1964 : Światowe Stowarzyszenie Lekarzy przyjmuje Deklarację Helsińską, stwierdzając, że „interesy nauki i społeczeństwa powinny zawsze mieć pierwszeństwo przed dobrem pacjenta”.

81. 1965-1966 : University of Pennsylvania w ramach kontraktu z Dow Chemical przeprowadza eksperymenty z dioksynami na więźniach w Holmesburgu.

82. 1966 : artykuł Henry’ego Beechera „Etyka i badania kliniczne” w New England Journal of Medicine.

83. 1966 : Armia amerykańska wprowadza Bacillus globigii do tuneli metra w Nowym Jorku w ramach badań terenowych.

84. 1966 : Biuro NIH ds. Ochrony Przedmiotów Badawczych („OPRR”) stworzyło i wydaje Politykę ochrony ludzi, wzywając do powołania niezależnych organów kontrolnych, zwanych później Instytucjonalnymi Radami Rewizyjnymi.

85. 1967 : brytyjski lekarz MH Pappworth publikuje „Ludzkie świnki morskie”, w którym doradza „Żaden lekarz nie ma prawa wybierać męczenników dla nauki lub dla dobra ogółu”.

86. 1969 : wymowny sprzeciw sędziego Sama Steinfielda w sprawie Strunk przeciwko Strunk, 445 SW2d 145, pierwszej sugestii sądowej, że Kodeks Norymberski powinien wpływać na orzecznictwo amerykańskie.

87. 1969 . Milledgeville Georgia, badane leki testowane na dzieciach upośledzonych umysłowo. Brak zgody instytucjonalnej.

88. 1969 : San Antonio Contraceptive Study przeprowadzone na 70 biednych meksykańsko-amerykańskich kobietach. Połowa otrzymywała doustne środki antykoncepcyjne, a druga placebo. Brak świadomej zgody.

89. 1973 Zespół doradczy ad hoc wydaje raport końcowy z badania Tuskegee Syphilis, w którym stwierdza, że ​​„Społeczeństwo nie może już pozwolić sobie na pozostawienie społeczności naukowej równoważenia praw jednostki z postępem naukowym”.

90. 1974 : National Research Act powołuje Krajową Komisję ds. Ochrony Ludzi i nakłada na Publiczną Służbę Zdrowia obowiązek ogłoszenia przepisów dotyczących ochrony ludzi.

91. 1975 : Departament Zdrowia, Edukacji i Opieki Społecznej (DHEW) podniósł przepisy NIH z 1966 r. Dotyczące ochrony ludzi do statusu regulacyjnego. Tytuł 45 Kodeksu przepisów federalnych, znany jako „wspólna zasada”, wymaga powołania i wykorzystania instytucjonalnych komisji rewizyjnych (IRB).

92. 1976 : Krajowa Liga Miejska organizuje Krajową Konferencję Eksperymentów na Ludziach, ogłaszając: „Nie chcemy zabijać nauki, ale nie chcemy, aby nauka nas zabijała, modyfikowała i wykorzystywała”.

93. 1978 : Eksperymentalne testy szczepionki przeciwko wirusowemu zapaleniu wątroby typu B, przeprowadzone przez CDC, rozpoczynają się w Nowym Jorku, Los Angeles i San Francisco. Reklamy dla tematów badawczych zawierają w szczególności pytania o rozwiązłych homoseksualnych mężczyznach.

94. 1979 : Krajowa Komisja wydaje raport Belmonta, w którym przedstawia trzy podstawowe zasady etyczne: szacunek dla osób, dobroczynność i sprawiedliwość.

95. 1980 : FDA ogłasza 21 CFR 50.44 zakazujące wykorzystywania więźniów jako podmiotów w badaniach klinicznych, przenosząc testy I fazy przez firmy farmaceutyczne na populację nie więzienną.

96. 1981 : Leonard Whitlock doznaje trwałego uszkodzenia mózgu po eksperymencie głębokiego nurkowania na Duke University.

97. 1986 : Podkomisja Kongresu organizuje jednodniowe przesłuchanie w Waszyngtonie, zwołane przez przedstawiciela Pata Williamsa z Montany, mające na celu ustalenie, czy amerykańscy jeńcy wojenni w Mandżurii byli ofiarami eksperymentów z bronią biologiczną. Przesłuchanie jest niejednoznaczne.

98. 1981-1996 : Protokół 126 w Fred Hutchinson Cancer Center w Seattle.

99. 1987 : Decyzja Sądu Najwyższego w Stanach Zjednoczonych przeciwko Stanley, 483 US 669, zgodnie z którą żołnierz otrzymał LSD bez jego zgody, nie mógł pozwać armii amerykańskiej o odszkodowanie.

100. 1987 : eksperyment „Prowokacja i nawrót L-dopa” przeprowadzony na 28 amerykańskich weteranach, którzy zostali poddani nawrotowi psychotycznemu w celach badawczych w Bronx VA.

101. 1990 : FDA przyznaje Departamentowi Obrony zwolnienie z Kodeksu Norymberskiego na stosowanie niezatwierdzonych leków i szczepionek w Desert Shield.

102. 1991 : Światowa Organizacja Zdrowia ogłasza Wytyczne CIOMS, które określają cztery zasady etyczne: szacunek dla osób, dobroczynność, nieszkodzenie i sprawiedliwość.

103. 1991 : Tony LaMadrid popełnia samobójstwo po wzięciu udziału w badaniu dotyczącym nawrotów schizofreników wycofanych z leczenia na UCLA.

104. 1993 : Kathryn Hamilton umiera 44 dni po wzięciu udziału w eksperymencie na temat raka piersi w Fred Hutchinson Cancer Center w Seattle.

105. 1994 . Albuquerque Tribune publikuje eksperymenty z lat czterdziestych XX wieku dotyczące wstrzykiwania plutonu na ludziach i tajnych eksperymentach z promieniowaniem. Ubodzy pacjenci i dzieci upośledzone umysłowo byli oszukiwani co do natury ich leczenia.

106. 1994 . Prezydent Clinton powołuje Komisję Doradczą ds. Eksperymentów z Promieniowaniem Człowieka ( ACHRE ) Raport ACHRE

107. 1995 . Departament Energii Stanów Zjednoczonych (DOE) opublikował Eksperymenty z promieniowaniem człowieka, wymieniając 150 plus dodatkowe 275 eksperymentów radiacyjnych przeprowadzonych przez DOE i Komisję Energii Atomowej w latach czterdziestych i siedemdziesiątych XX wieku .

108. 1995 : 19-letnia studentka University of Rochester, Nicole Wan, umiera po zapłaceniu 150 dolarów za udział w sponsorowanym przez MIT eksperymencie w celu przetestowania substancji zanieczyszczających powietrze.

109. 1995 . Prezydent Clinton powołuje Narodową Komisję Doradczą ds. Bioetyki.

110. 1995 : Sąd Najwyższy NYS orzeka (TD przeciwko NYS Office of Mental Health) przeciwko polityce państwa dotyczącej przeprowadzania eksperymentów nieterapeutycznych na osobach upośledzonych umysłowo – w tym dzieciach – bez świadomej zgody. Sędzia Edward Greenfield orzekł, że rodzice nie mają uprawnień do zgłaszania swoich dzieci na ochotnika: „Rodzice mogą mieć swobodę robienia z siebie męczenników, ale nie oznacza to, że mogą robić męczenników ze swoich dzieci”.

111. 1995 : Trzydziestu czterech zdrowych, wcześniej nieagresywnych dzieci z mniejszości Nowego Jorku, chłopców w wieku od 6 do 11 lat, zostało poddanych działaniu fenfluraminy w nieterapeutycznym eksperymencie w New York State Psychiatric Institute. Dzieci były narażone na działanie tego neurotoksycznego leku, aby zarejestrować ich reakcje neurochemiczne, próbując udowodnić spekulatywną teorię łączącą agresję z markerem biologicznym.

112. 1996 . Seria raportów śledczych z Cleveland Plain Dealer, „Drug Trials: Do People Know the Truth About Experiments”, 15–18 grudnia 1996 r. Plain-Dealer stwierdził: „4154 inspekcje FDA badaczy testujących nowe leki na ludziach [od 1977] … Ponad połowa badaczy była cytowana przez inspektorów FDA za brak jasnego ujawnienia eksperymentalnego charakteru ich pracy ”.

113. 1996 : Naukowcy z Yale University publikują wyniki eksperymentu, w którym 18 stabilnych pacjentów ze schizofrenią poddano nawrotowi psychotycznemu w eksperymencie prowokacyjnym amfetaminą w West Haven VA.

114. 1997 . Prezydent Clinton kieruje formalne przeprosiny za tematy eksperymentów z kiłą Tuskegee. NBAC kontynuuje badania genetyki, zgody, prywatności i badań nad osobami z zaburzeniami psychicznymi.

115. 1997 . Naukowcy z University of Cincinnati publikują wyniki eksperymentu próbującego stworzyć „model psychozy” na ludziach w Cincinnati VA. Szesnastu pacjentów, u których wystąpił pierwszy epizod schizofrenii, zostało poddanych wielokrotnej prowokacji amfetaminą. Podanym celem było wywołanie „uczulenia behawioralnego. Proces ten służy jako model rozwoju psychozy, ale był mało badany u ludzi. Objawy, takie jak nasilenie psychozy i częstość mrugania oczami, były mierzone co godzinę przez 5 godzin ”.

116. 1997 . Sponsorowany przez rząd USA eksperyment kontrolowany placebo wstrzymuje leczenie kobietom w ciąży z Afryką zakażonym wirusem HIV. NY Times, 18 września.

117. 1997 . Ofiary nieetycznych badań w głównych amerykańskich ośrodkach medycznych – w tym NIMH – składają zeznania przed National Bioethics Advisory Commission, 18 września.

118. 1997 . Ustawa FDA Modernization Act daje firmom farmaceutycznym ogromną zachętę finansową – 6-miesięczne przedłużenie wyłączności patentowej – jeśli przeprowadzają testy narkotykowe na dzieciach. Taka zachęta może przynieść 900 milionów dolarów.

119. 1998 . Raport Narodowej Komisji Doradczej ds. Bioetyki (NBAC) . Badania z udziałem osób z zaburzeniami psychicznymi, które mogą wpływać na zdolność podejmowania decyzji. 12 listopada 1998

120. 1998 : Rząd Japonii nigdy formalnie nie przeprosił za działalność Jednostki 731, a nawet nie przyznał się do jej istnienia aż do sierpnia 1998 roku, kiedy Sąd Najwyższy orzekł, że istnienie jednostki zostało zaakceptowane w kręgach akademickich.

121. 1998 . Skarga złożona w OPRR na temat eksperymentów, które wystawiały pokojowe dzieci w Nowym Jorku na działanie fenfluraminy w celu znalezienia predyspozycji do przemocy.

122. 1998 : Boston Globe (czteroczęściowa) seria „Doing Harm: Research on the Mentally Cho” rzuca światło na złe traktowanie i wykorzystywanie pacjentów ze schizofrenią, którzy zostali poddani procedurom powodującym nawrót choroby w nieetycznych eksperymentach.

123. 1999 : Dziewięciomiesięczny Gage Stevens umiera w szpitalu dziecięcym w Pittsburghu podczas udziału w badaniu klinicznym Propulsid dotyczącym refluksu żołądkowego u niemowląt.

124. 1999 : 18-letni Jesse Gelsinger umiera po wstrzyknięciu mu 37 bilionów cząstek adenowirusa w eksperymencie terapii genowej na University of Pennsylvania.

125. 1999 : Dyrektor Narodowego Instytutu Zdrowia Psychicznego zawiesza 29 badań klinicznych, które nie spełniały standardów etycznych ani naukowych.

126. 2000 : Badanie nad czerniakiem na Uniwersytecie Oklahoma zostało wstrzymane z powodu nieprzestrzegania przepisów i protokołu rządowego.

127. 2000 : OPRR staje się Biurem Ochrony Badań Ludzkich („OHRP”) i wchodzi w skład Departamentu Zdrowia i Opieki Społecznej.

128. 2000 : Prezydent Clinton wprowadza w życie Ustawę o odszkodowaniach z tytułu chorób zawodowych pracowników energetycznych z 2000 r., Która zezwala na odszkodowania dla tysięcy pracowników Departamentu Energii, którzy poświęcili swoje zdrowie przy budowaniu narodowej obrony jądrowej.

129. 2000 : Seria Washington Post (6 części) „Łowcy ciał” ujawnia nieetyczne wykorzystywanie w eksperymentach przeprowadzanych przez amerykańskich śledczych w krajach słabo rozwiniętych. Część 4 dotyczyła finansowanych przez rząd Stanów Zjednoczonych eksperymentów genetycznych przeprowadzonych przez Uniwersytet Harvarda na wiejskich obszarach Chin.

130. 2001 : Firma biotechnologiczna w Pensylwanii prosi FDA o pozwolenie na przeprowadzenie badań placebo na niemowlętach w Ameryce Łacińskiej urodzonych z poważną chorobą płuc, chociaż takie testy byłyby nielegalne w USA

131. 2001 : Ellen Roche, zdrowa 27-letnia wolontariuszka, umiera podczas badania prowokacyjnego na Uniwersytecie Johnsa Hopkinsa w Baltimore w stanie Maryland.

132. 2001 : 4 kwietnia, Elaine Holden-Able, zdrowa emerytowana pielęgniarka, wypiła szklankę soku pomarańczowego zmieszanego z suplementem diety w celach medycznych. Eksperyment Case Western University z chorobą Alzheimera, sfinansowany przez przemysł tytoniowy, zakończył się śmiercią jej w czymś, co nazwano „tragicznym błędem ludzkim”. Federalne Biuro Ochrony Badań na Ludziach nie przeprowadziło wywiadów z personelem szpitala, w większości zaakceptowało wewnętrzny raport szpitala, nie nałożyło kary i zamknęło sprawę i nie wspomniało o śmierci w swoim liście decyzyjnym .

133. 2001 : Sąd Apelacyjny stanu Maryland wydaje przełomową decyzję potwierdzającą „najlepszy interes indywidualnego dziecka” jako standard badań medycznych z udziałem dzieci. Trybunał jednoznacznie zakazał eksperymentów nieterapeutycznych na dzieciach. (Higgins i Grimes przeciwko Kennedy Krieger Institute). Sprawa dotyczyła narażenia niemowląt i małych dzieci na zatrucie ołowiem w eksperymencie finansowanym przez EPA .

Powrót do spisu treści

Historia tajnych eksperymentów na ludziach w USA

2000 – Health News Network
3-25-2003

ze strony Rense

1. 1931 Dr Cornelius Rhoads , pod auspicjami Instytutu Badań Medycznych Rockefellera, zaraża ludzi komórkami rakowymi. Później założył obiekty wojny biologicznej armii amerykańskiej w Maryland, Utah i Panamie i zostaje powołany do Komisji Energii Atomowej Stanów Zjednoczonych. Tam rozpoczyna serię eksperymentów z ekspozycją na promieniowanie na amerykańskich żołnierzach i pacjentach szpitali cywilnych.

2. 1932 Rozpoczyna się badanie Tuskegee Syphilis . 200 czarnych mężczyzn, u których zdiagnozowano kiłę, nigdy nie zostało poinformowanych o ich chorobie, odmówiono im leczenia i zamiast tego są wykorzystywani jako ludzkie świnki morskie w celu śledzenia postępu i objawów choroby. Następnie wszyscy umierają na kiłę, a ich rodziny nigdy nie powiedziały, że można było je leczyć.

3. 1935 Pellagra Incident . Po tym, jak miliony osób umiera na pelagrę w ciągu dwóch dekad, amerykańska publiczna służba zdrowia w końcu podejmuje działania mające na celu powstrzymanie choroby. Dyrektor agencji przyznaje, że od co najmniej 20 lat wiedział, że pelagra jest spowodowana niedoborem niacyny, ale nie zadziałał, ponieważ większość zgonów miała miejsce w dotkniętych ubóstwem czarnych populacjach.

4. 1940 Czterystu więźniów w Chicago zostaje zarażonych malarią w celu zbadania skutków nowych i eksperymentalnych leków zwalczających tę chorobę. Nazistowscy lekarze, którzy później stanęli przed sądem w Norymberdze, cytują to amerykańskie badanie, aby bronić własnych działań podczas Holokaustu.

5. 1942 Chemical Warfare Services rozpoczyna eksperymenty z gazem musztardowym na około 4000 żołnierzy. Eksperymenty trwały do ​​1945 r. I wykorzystywały adwentystów dnia siódmego, którzy woleli zostać ludzkimi świnkami morskimi niż pełnić czynną służbę.

6. 1943 W odpowiedzi na japoński program wojny bakteryjnej na pełną skalę, Stany Zjednoczone rozpoczynają badania nad bronią biologiczną w Fort Detrick, MD.

7. 1944 US Navy wykorzystuje ludzi do testowania masek przeciwgazowych i odzieży. Jednostki zamykano w komorze gazowej i wystawiano na działanie gazu musztardowego i lewizytu.

8. 1945 Project Paperclip zostaje zainicjowany. Departament Stanu USA, wywiad wojskowy i CIA rekrutują nazistowskich naukowców i oferują im immunitet i tajną tożsamość w zamian za pracę nad ściśle tajnymi projektami rządowymi w Stanach Zjednoczonych.

9. 1945 „Program F” jest wdrażany przez Amerykańską Komisję Energii Atomowej ( AEC ). Jest to najobszerniejsze amerykańskie badanie wpływu fluoru, który był kluczowym składnikiem chemicznym w produkcji bomb atomowych, na zdrowie. Stwierdzono, że jedna z najbardziej toksycznych chemikaliów znanych człowiekowi, fluor, powoduje wyraźne niekorzystne skutki dla ośrodkowego układu nerwowego, ale wiele informacji jest tłumionych w imię bezpieczeństwa narodowego z obawy, że procesy sądowe osłabiłyby produkcję na pełną skalę. bomby atomowe.

10. 1946 Pacjenci w szpitalach VA są wykorzystywani jako króliki doświadczalne do eksperymentów medycznych. Aby rozwiać podejrzenia, wydaje się rozkaz zmiany słowa „eksperymenty” na „badania” lub „obserwacje” za każdym razem, gdy donosi się o badaniu medycznym przeprowadzonym w jednym z krajowych szpitali dla weteranów.

11. 1947 Pułkownik EE Kirkpatrick z Komisji Energii Atomowej USA wydaje tajny dokument (Dokument 07075001, 8 stycznia 1947) stwierdzający, że agencja rozpocznie podawanie dożylnych dawek substancji radioaktywnych ludziom.

12. 1947 CIA rozpoczyna badania LSD jako potencjalnej broni do użycia przez amerykański wywiad. Ludzie (zarówno cywilni, jak i wojskowi) są wykorzystywani za ich wiedzą i bez niej.

13. 1950 Departament Obrony rozpoczyna plany zdetonowania broni jądrowej na obszarach pustynnych i monitorowania mieszkańców z wiatrem pod kątem problemów zdrowotnych i wskaźników śmiertelności.

14. 1950 W eksperymencie mającym na celu określenie podatności amerykańskiego miasta na atak biologiczny Marynarka Wojenna Stanów Zjednoczonych rozpyla chmurę bakterii ze statków nad San Francisco. Urządzenia monitorujące rozmieszczone są w całym mieście w celu zbadania stopnia infekcji. Wielu mieszkańców choruje na objawy podobne do zapalenia płuc.

15. 1951 Departament Obrony rozpoczyna testy na wolnym powietrzu z wykorzystaniem bakterii i wirusów wywołujących choroby. Testy trwają do 1969 roku i istnieje obawa, że ​​ludzie w okolicy zostali narażeni.

16. 1953 Wojsko amerykańskie uwalnia chmury gazowego siarczku kadmu cynkowego nad Winnipeg, St. Louis, Minneapolis, Fort Wayne, Monocacy River Valley w Maryland i Leesburg w Wirginii. Ich celem jest określenie, jak skutecznie mogą one rozpraszać środki chemiczne.

17. 1953 Przeprowadzane są wspólne eksperymenty Army-Navy-CIA, w których dziesiątki tysięcy ludzi w Nowym Jorku i San Francisco są narażone na przenoszone w powietrzu zarazki Serratia marcescens i Bacillus glogigii .

18. 1953 CIA inicjuje Projekt MKULTRA . Jest to jedenastoletni program badawczy mający na celu produkcję i testowanie leków i czynników biologicznych, które byłyby używane do kontroli umysłu i modyfikacji zachowania. Sześć z podprojektów obejmowało testowanie agentów na nieświadomych ludziach.

19. 1955 CIA , w eksperymencie, w celu zbadania jego zdolności do zakażania ludzkich populacjach czynniki biologiczne uwalnia bakterie wycofane z armii wojny biologicznej arsenału na Tampa Bay, Fl.

20. 1955 Army Chemical Corps kontynuuje badania nad LSD, badając jego potencjalne zastosowanie jako chemicznego środka obezwładniającego. W testach, które trwają do 1958 roku, bierze udział ponad 1000 Amerykanów.

21. 1956 Wojsko amerykańskie wypuszcza komary zarażone żółtą febrą nad Savannah, Ga i Avon Park, Floryda. Po każdym teście agenci armii udający urzędników zdrowia publicznego badają ofiary pod kątem skutków.

22. 1958 LSD jest testowane na 95 ochotnikach w Laboratoriach Wojny Chemicznej armii pod kątem jego wpływu na inteligencję.

23. 1960 Army Assistant Chief-of-Staff dla Wywiadu (ACSI) upoważnia badań terenowych LSD w Europie i na Dalekim Wschodzie. Badanie populacji europejskiej nosi nazwę kodową Projekt TRZECIA SZANSA; Testowanie populacji azjatyckiej nosi nazwę kodową Project DERBY HAT.

24. 1965 CIA i Departament Obrony rozpoczynają projekt MKSEARCH, program mający na celu rozwijanie zdolności do manipulowania ludzkim zachowaniem za pomocą leków zmieniających umysł.

25. 1965 Więźniowie w więzieniu stanowym Holmesburg w Filadelfii są poddawani działaniu dioksyn, wysoce toksycznego składnika chemicznego agenta pomarańczowego używanego w Wietnamie. Mężczyźni są później badani pod kątem rozwoju raka, co wskazuje, że Agent Orange był przez cały czas podejrzewany o działanie rakotwórcze.

26. 1966 CIA inicjuje Projekt MKOFTEN, program do testowania toksykologicznego wpływu niektórych leków na ludzi i zwierzęta.

27. 1966 US Army wydaje Bacillus subtilis variant niger w całym systemie metra w Nowym Jorku. Ponad milion cywilów zostaje narażonych, gdy naukowcy wojskowi zrzucają żarówki wypełnione bakteriami na kratki wentylacyjne.

28. 1967 CIA i Departament Obrony wdrażają projekt MKNAOMI, następca MKULTRA, mający na celu konserwację, składowanie i testowanie broni biologicznej i chemicznej.

29. 1968 eksperymenty CIA z możliwością zatrucia wody pitnej przez wstrzyknięcie chemikaliów do sieci wodociągowej FDA w Waszyngtonie

30. 1969 Dr Robert MacMahan z Departamentu Obrony żąda od kongresu 10 milionów dolarów na opracowanie w ciągu 5 do 10 lat syntetycznego środka biologicznego, na który nie ma naturalnej odporności.

31. 1970 Fundusze na syntetyczny czynnik biologiczny uzyskuje się z HR 15090. Projekt realizowany pod nadzorem CIA przez Wydział Operacji Specjalnych w Fort Detrick, tajnym wojskowym obiekcie broni biologicznej. Pojawiają się spekulacje, że do produkcji retrowirusów podobnych do AIDS wykorzystuje się techniki biologii molekularnej.

32. 1970 Stany Zjednoczone intensyfikują rozwój „broni etnicznej” (Przegląd wojskowy, listopad, 1970), mającej na celu wybiórcze atakowanie i eliminowanie określonych grup etnicznych, które są podatne z powodu różnic genetycznych i różnic w DNA.

33. 1975 Sekcja wirusów Centrum Badań nad Wojną Biologiczną w Fort Detrick zostaje przemianowana na Fredrick Cancer Research Facilities i umieszczona pod nadzorem National Cancer Institute (NCI). To tutaj Marynarka Wojenna Stanów Zjednoczonych zainicjowała specjalny program wirusa raka, rzekomo w celu opracowania wirusów powodujących raka. To tutaj również retrowirusolodzy izolują wirusa, na który nie ma odporności. Później nazwano go HTLV (ludzki wirus białaczki z komórek T).

34. Przesłuchania Senatu w 1977 r. W sprawie zdrowia i badań naukowych potwierdzają, że 239 zaludnionych obszarów zostało skażonych czynnikami biologicznymi w latach 1949–1969. Niektóre z nich obejmowały San Francisco, Waszyngton, Key West, Panama City, Minneapolis i St. Louis.

35. 1978 Eksperymentalne testy szczepionki przeciwko wirusowemu zapaleniu wątroby typu B, przeprowadzone przez CDC, rozpoczynają się w Nowym Jorku, Los Angeles i San Francisco. Reklamy dla tematów badawczych zawierają w szczególności pytania o rozwiązłych homoseksualnych mężczyznach.

36. 1981 Pierwsze przypadki AIDS zostały potwierdzone u homoseksualnych mężczyzn w Nowym Jorku, Los Angeles i San Francisco, wywołując spekulacje, że AIDS mógł zostać wprowadzony przez szczepionkę przeciwko wirusowemu zapaleniu wątroby typu B

37. 1985 Według czasopisma Science (227: 173-177), HTLV i VISNA , śmiertelny wirus owiec, są bardzo podobne, co wskazuje na ścisły związek taksonomiczny i ewolucyjny.

38. 1986 Według Proceedings of the National Academy of Sciences (83: 4007-4011), HIV i VISNA są bardzo podobne i mają wszystkie elementy strukturalne, z wyjątkiem małego segmentu, który jest prawie identyczny z HTLV. Prowadzi to do spekulacji, że HTLV i VISNA mogły zostać połączone w celu wytworzenia nowego retrowirusa, na który nie ma naturalnej odporności.

39. 1986 Raport dla Kongresu ujawnia, że ​​obecna generacja czynników biologicznych rządu USA obejmuje: zmodyfikowane wirusy, naturalnie występujące toksyny i czynniki, które są modyfikowane przez inżynierię genetyczną w celu zmiany charakteru immunologicznego i zapobiegania leczeniu wszystkimi istniejącymi szczepionkami.

40. 1987 Departament Obrony przyznaje, że pomimo traktatu zakazującego badań i rozwoju czynników biologicznych, nadal prowadzi ośrodki badawcze w 127 obiektach i uniwersytetach w całym kraju.

41. 1990 Ponad 1500 sześciomiesięcznych czarnoskórych i latynoskich dzieci w Los Angeles otrzymuje „eksperymentalną” szczepionkę przeciw odrze, która nigdy nie była dopuszczona do użytku w Stanach Zjednoczonych. CDC przyznaje później, że rodzice nigdy nie zostali poinformowani, że szczepionka wstrzykiwana ich dzieciom była eksperymentalna.

42. 1994 Dr Garth Nicolson z MD Anderson Cancer Center w Houston, TX odkrywa, że dzięki technice zwanej „śledzeniem genów” wielu powracających weteranów Pustynnej Burzy jest zakażonych zmienionym szczepem Mycoplasma incognitus , drobnoustroju powszechnie używanego w produkcji biologicznych bronie. W jego strukturę molekularną wbudowane jest 40 procent płaszcza białka HIV, co wskazuje, że zostało ono stworzone przez człowieka.

43. 1994 Senator John D. Rockefeller wydaje raport ujawniający, że przez co najmniej 50 lat Departament Obrony używał setek tysięcy personelu wojskowego do eksperymentów na ludziach i do celowego narażenia na niebezpieczne substancje. Materiały obejmowały musztardę i gaz nerwowy, promieniowanie jonizujące, psycho-chemikalia, halucynogeny i narkotyki używane podczas wojny w Zatoce Perskiej.

44. 1995 Rząd USA przyznaje, że zaoferował japońskim zbrodniarzom wojennym i naukowcom, którzy przeprowadzali eksperymenty medyczne, pensje i zwolnienie z odpowiedzialności w zamian za dane dotyczące badań nad bronią biologiczną.

45. 1995 Dr Garth Nicolson odkrywa dowody na to, że środki biologiczne używane podczas wojny w Zatoce Perskiej zostały wyprodukowane w Houston w Teksasie i Boca Raton na Florydzie i przetestowane na więźniach w Teksasie.

46. 1996 Departament Obrony przyznaje, że żołnierze Desert Storm byli narażeni na działanie środków chemicznych.

47. 1997 Osiemdziesięciu ośmiu członków Kongresu podpisuje list żądający zbadania użycia broni biologicznej i Syndromu Wojny w Zatoce Perskiej.

Powrót do spisu treści

Eksperymenty na ludziach przed i po nazistowskich czasach

przez Roberta Kalechofsky dr.
ze strony internetowej MicahBooks

„Najpierw zwierzęta, potem sieroty, potem upośledzone umysłowo”.
David J. Rothman

Obcy przy łóżku.

W 1907 roku dr Albert Leffingwell zakończył swoją broszurę Illustration of Human Vivisection następującą przerażającą przepowiednią:

„Na początku nowego wieku stoimy przed dużymi problemami. Jedną z nich jest ludzka wiwisekcja w imię badań naukowych. Apelujemy zatem do medycznej prasy w Ameryce, aby wydała z siebie to niefortunne milczenie, które wydaje się usprawiedliwiać lub przynajmniej zaakceptować to.

Czy nie dołączy do nas teraz i odtąd w potępianiu każdego takiego wiwisektora małych dzieci, każdego takiego eksperymentatora na ludziach? Apelujemy do niego w imię Sprawiedliwości i Ludzkości oraz ze względu na miliony jeszcze nienarodzonych ”.

Pod koniec XIX wieku racjonalizacja intelektualna i filozoficzna, a także znaczna część praktyki eksperymentów na ludziach, były bardzo zaawansowane i stanowią obecnie ciągłe zagrożenie dla praw człowieka, zwłaszcza w obliczu kryzysu i wojny.

Historia eksperymentów na ludziach na Zachodzie jest pożytecznie podzielona na dwie epoki: przed nazistowską i późniejszą. Eksperymenty na ludziach ani nie powstały u nazistów, ani się na nich nie zakończyły. Ale epoka nazistowska, parafrazując słynne stwierdzenie Samuela Johnsona, że ​​„Nic tak nie koncentruje myśli człowieka jak wiedza, że ​​jutro ma zostać powieszony” – era nazistowska skupiła nasze myśli o eksperymentach na ludziach i do pewnego stopnia zatrzymała jego pęd. Nie zakończyło to jednak praktyki tego, co na początku wieku dr Leffingwell nazywał „tajemnym wyznaniem wiary”.

Wiwisekcja była praktykowana w czasach rzymskich na gladiatorach i niewolnikach. Ale ta wiwisekcja, potworna dla żywej ofiary, była sporadyczna.

Prawdziwa historia wiwisekcji zaczyna się w XIX wieku wraz z pojawieniem się metody eksperymentalnej w nauce, a następnie w medycynie. Wywodzi się i towarzyszy doświadczeniom na zwierzętach, które wraz z pracami Claude’a Bernarda w połowie XIX wieku stały się standardową metodologią współczesnej medycyny. Gdy tylko wiwisekcja zwierząt stała się standardową praktyką, pojawiło się pytanie o eksperymentalne badania na ludziach.

Badacze zwierząt uznali, że powstał nieunikniony problem: jedynym sposobem, w jaki badania na zwierzętach można było naprawdę zweryfikować pod kątem problemów medycznych u ludzi, było ostateczne przeprowadzenie eksperymentu na ludziach, ponieważ same badania na zwierzętach nie dają żadnej pewności, że dany lek będzie ważny do zastosowań u ludzi.

Znanym przykładem jest fakt, że aspiryna zabija króliki i gdyby naukowcy byli kierowani w stosowaniu aspiryny w tych badaniach laboratoryjnych, ludziom odmówiono by cennego leku.

Michael Krater podsumowuje ten proces w swojej książce Lekarze pod rządami Hitlera .

„Jednym z warunków, które przerodziły się w swego rodzaju fetysz tej ściśle naukowej postawy, był eksperyment – to także dziecko racjonalizacji minionego stulecia. Na uniwersytetach teorie musiały zostać potwierdzone eksperymentami.

Niekwestionowano, że postęp w medycynie (podobnie jak w naukach przyrodniczych) można osiągnąć jedynie poprzez indukcyjną metodę formułowania hipotezy i testowania jej, poddając ją rewizji i weryfikacji w kontrolowanej serii obserwacji empirycznych ”.

Jednak dalsze stwierdzenie Michaela Kratera jest tylko częściowo prawdziwe:

„W latach dwudziestych XX wieku, aż do III Rzeszy, niemieckimi naukowcami w dziedzinie medycyny rządził konsensus, zgodnie z którym równie pożądane były eksperymenty na ludziach, z powodów moralnych zwierzęta musiały wystarczyć jako obiekty eksperymentów empirycznych”.

To był dezyderat, ale na przełomie XIX i XX wieku eksperymenty na ludziach były na dobrej drodze do uzyskania szacunku. Słynny chemik EE Slosson napisał 12 grudnia 1895 roku w New York Independent :

„Życie ludzkie jest niczym w porównaniu z nowym faktem w nauce…. Celem nauki jest rozwój ludzkiej wiedzy przy jakiejkolwiek ofierze z życia ludzkiego… .Nie znamy żadnego wyższego zastosowania, do którego moglibyśmy skłonić człowieka”.

Profesor Starling z University College w Londynie otwarcie oświadczył w 1906 r. Brytyjskiemu parlamentowi podczas badania praktyk wiwisekcji: „Ostatni eksperyment musi dotyczyć człowieka”.

Badania na zwierzętach zapewniają pozorną siatkę bezpieczeństwa i wytyczne dotyczące postępowania z ludźmi. Czasami ta siatka bezpieczeństwa działa, czasami nie; czasami jest to mylące, ale jest to standardowa procedura, więc eksperymenty na zwierzętach i ludziach to dwie strony tego samego medalu.

Artykuł w The New Republic (26 kwietnia i 2 maja 1999) autorstwa Jerome’a ​​Groopmana , zatytułowany donkiszotycznie „Merciful Medicine”, bardzo dobrze opisuje ten system:

„Po szeroko zakrojonych testach na małych zwierzętach, leki są testowane pod kątem toksyczności u ludzi podczas tak zwanych badań fazy I. Ta pierwsza faza ma na celu ocenę skutków ubocznych leków, zwykle na grupach trzech lub czterech osób, które otrzymują bardzo niskie dawki leku, a następnie na grupach, które otrzymują kolejno wyższe dawki, aż do osiągnięcia toksyczności nie do zniesienia [np. Zwierząt].

Nie oczekuje się korzyści klinicznych w tej pierwszej fazie. Co więcej, studia Fazy I obejmują praktycznie wszystkich chętnych ”.

Groopman dalej opisuje Fazę II i Fazę III eksperymentów na ludziach w artykule, który ma być prośbą o umożliwienie tym, którzy chcą zgłosić się na ochotnika do eksperymentów na ludziach.

Było tylko kwestią czasu, zanim medycyna dotrze do tego punktu, w którym potrzeba ochotników do eksperymentów na ludziach stanie się nieunikniona i zażąda „miłosiernego błagania”.

Jak Michael Krater opisuje eskalację pod nazistowskimi Niemcami,

„Ponieważ eksperymenty na zwierzętach były słabym substytutem eksperymentów na ludziach, ponieważ można było wyciągnąć tylko analogiczne wnioski, przejście do eksperymentów na ludziach podczas wojny stało się logiczną konsekwencją wcześniejszych praktyk, które zostały skrępowane”.

Ewolucja od eksperymentów na zwierzętach do eksperymentów na ludziach jest logiczną konsekwencją praw rządzących procesem eksperymentalnym, czy to w nazistowskich Niemczech, czy gdzie indziej, a nie wynikiem preferowania ludzi od zwierząt.

Jak pisze Krater,

„… Często spotykana teoria, że ​​naziści odrzucali ludzkie życie zamiast zwierząt, w szczególności zwierząt domowych, jest w rzeczywistości bezpodstawna – społeczeństwa, które nie są podejrzane, również kochają zwierzęta”.

Ustawa weimarska uchwalona w 1931 r. Dotycząca eksperymentów na zwierzętach i ludziach wymagała, aby lekarze niemieccy, a następnie nazistowscy, musieli najpierw przeprowadzić procedury doświadczalne na zwierzętach, zanim przejdą do ludzi.

To prawo nigdy nie zostało uchylone w nazistowskich Niemczech i jest podobne do przepisów obowiązujących obecnie w Stanach Zjednoczonych . Wszystkie eksperymenty na ludziach były i były najpierw przeprowadzane na zwierzętach, a eksperymentatorzy w nazistowskich Niemczech i poza nimi musieli potwierdzić tę procedurę.

Tak więc, kiedy dr Karl Rascher zwrócił się 15 maja 1941 r. Do Przywódcy Rzeszy Himmlera „o dwóch lub trzech zawodowych kryminalistów” o przeprowadzenie eksperymentów testowych na wysokości osiemnastu tysięcy metrów, wskazał, że eksperyment ten został wypróbowany na małpy, ale te małpy przeżyły swoją użyteczność na wysokości 12 000 metrów i teraz musiał przejść do wykorzystania ludzi. Badania na zwierzętach nie chronią ludzi przed staniem się doświadczalnymi świnkami morskimi.

Literatura XIX wieku ilustruje stały wzrost wykorzystania ludzi do eksperymentów medycznych, który rozpoczął się w ostatnich dwóch dekadach tego stulecia. Wraz z rozwojem teorii zarazków i firm farmaceutycznych, testy na zwierzętach i ludziach mnożyły się z zawrotną prędkością.

W swojej książce, poddany Science: ludziach w Ameryce Przed II wojną światową , Susan Lederer pisze:

„Nauka bakteriologii zaowocowała znacznymi eksperymentami na ludziach i zwierzętach… Pierwszym krokiem było wyodrębnienie i zidentyfikowanie zarazka chorobowego pod mikroskopem. Po wyhodowaniu mikroorganizmu w czystej kulturze, lekarze musieli użyć zarazka do wywołania choroby w zdrowym organizmie.

„Wykorzystanie ludzi do potwierdzenia, że ​​drobnoustrój spowodował określoną chorobę w celu zademonstrowania sposobu przenoszenia, było surowym dziedzictwem teorii zarazków. Nie mogąc znaleźć odpowiedniego modelu zwierzęcego do badania choroby, lekarze zwrócili się do ludzi. Przed odkryciem, że małpy mogą być zarażone kiłą i rzeżączką, poszukiwania drobnoustrojów chorób wenerycznych doprowadziły do ​​ponad czterdziestu doniesień o eksperymentach, w których osobniki były szczepione podejrzanymi zarazkami rzeżączki i kiły.

W 1895 roku nowojorski pediatra Henry Heiman … opisał udaną infekcję rzeżączkową u 4-letniego chłopca („idiota z przewlekłą padaczką”), 16-letniego chłopca („idiota”) i 26-letniego starzec w końcowej fazie gruźlicy ”

Informacje te znajdują się w ówczesnych czasopismach medycznych The American Journal of Syphilis z 1943 r. I Journal Cut. Choroby układu moczowo-płciowego z 1895 r.

Problem świadomej zgody wynika z faktu, że dwóch z badanych określa się jako „idiotów”, a zatem przypuszczalnie niezdolnych do wyrażenia świadomej zgody. Kto więc dał to za nich i czy inni powinni mieć prawo do udzielania takiej zgody innym? Czy rodzic potrzebujący pieniędzy powinien mieć prawo wyrazić zgodę na eksperymentowanie na dziecku? Czy byłoby to uważane za „sprzedawanie” dziecka nauce. Są to problemy, które degradują integralność pojęcia świadomej zgody.

Zwykle ludzie wykorzystywani do celów eksperymentalnych byli – i są – pozbawionymi praw wyborczymi populacjami więźniów, sierot, upośledzonych umysłowo, wszelkiego rodzaju pacjentami charytatywnymi. Badania dr Leffingwella ujawniły dziesięciolecia eksperymentów na ludziach przebywających na oddziałach charytatywnych oraz na dzieciach przebywających w domach dla sierot. Żaden z tych eksperymentów nie był tak przerażający jak te przeprowadzane przez nazistów, ale były one dość poważne.

Leffingwell udokumentował eksperymenty dr Sydney Ringer ze Szpitala Uniwersyteckiego w Londynie, który eksperymentował z truciznami, takimi jak przedawkowanie salicyny, azotanu sodu, gelseminy i innych środków toksycznych, często na dzieciach poniżej dziesiątego roku życia. W wyniku eksperymentów dzieci cierpiały na silne bóle głowy, wymioty, drganie kończyn, pieczenie oczu i inne bolesne objawy.

Dr Leffingwell skomentował:

„Niepokojącą cechą wielu z tych eksperymentów jest fakt, że mężczyźni i kobiety, na których je przeprowadzano, byli nie tylko ignorantami, ale i pod przymusem. W tym okropnym przypadku niektórzy pacjenci w szpitalach nie tylko zostali otruci, ale zostali zmuszeni „pod przymusem” do poddania się konwulsyjnemu napadowi i wszystkim innym bolesnym objawom po raz drugi ”

Eksperymenty dr Ringera zostały opublikowane w książce zatytułowanej Handbook of Therapeutics . Daleka od krytyki za swoje eksperymenty na dzieciach, książka dr Ringera doczekała się ośmiu wydań i została uznana za poważną książkę medyczną.

W 1906 r. Brytyjski parlament przeprowadził Drugą Królewską Komisję ds . Praktyk Wiwisekcji . HH Levy , Honorowy Sekretarz Stowarzyszenia Praw Osobistych , powiedział Komisji:

„Te eksperymenty nie są ograniczone do zwierząt i nigdy nie były ograniczone do zwierząt; zawsze były wykonywane na ludziach, jak również na zwierzętach ”.

Rzeczywiście, Komisja odkryła dziesiątki lat dowodów na rutynowe eksperymenty na ludziach.

Niektóre z tych eksperymentów zostały opublikowane w 1949 roku w książce E. Westacot A Century of Vivisection and Anti-Vivisection . Książka Westacotta opisuje eksperymenty profesora Neissera z Wiednia, który 29 marca 1899 r. Doniósł w wiedeńskiej prasie medycznej, jak zaszczepił ośmioro zdrowych dzieci kiłą.

U trojga dzieci wystąpiły objawy choroby, a czwarte w późniejszym okresie życia cierpiało na guz mózgu. Podczas gdy profesor Neisser został skazany i ukarany grzywną przez sąd dyscyplinarny we Wrocławiu, został nagrodzony przez Towarzystwo Chirurgiczne Zachodniego Londynu w Anglii w 1911 r. Złotym Medalem Cavendisha za jego badania, a przyjęcie odbyło się na jego cześć. Oprócz lekarzy nazistowskich trudno znaleźć ani jednego lekarza, który zostałby surowo ukarany za eksperymenty na ludziach, a który w rzeczywistości nie zostałby profesjonalnie wynagrodzony.

W Stanach Zjednoczonych w 1913 roku Izba Reprezentantów Pensylwanii odnotowała, że ​​146 dzieci zostało zaszczepionych wirusem kiły „dzięki uprzejmości różnych szpitali” oraz że 15 dzieci z Domu św. Wincentego w Filadelfii zostało przebadanych. z tuberkuliną. Kilka z tych dzieci zostało trwale ślepych.

Eksperymentatorzy nie zostali ukarani. Co więcej, ten przypadek dodatkowo ilustruje, że doktryna „świadomej zgody” okazuje się praktycznie nieskuteczna w przypadku osób zinstytucjonalizowanych, zwłaszcza dzieci, ponieważ w większości tych okoliczności to osoba nadzorująca instytucję jest odpowiedzialna za udzielenie „świadomej zgody” i zwykle to daje.

Eksperymenty na ludziach nie ograniczały się do badań bakteriologicznych. J. Marion Sims , „ojciec ginekologii”, przeprowadził eksperymentalną operację na kilku niewolnicach przed znieczuleniem i wykonał trzydzieści cztery eksperymentalne operacje na jednej czarnej niewolnicy z powodu wypadnięcia macicy.

Jeden z najbardziej znanych przypadków w eksperymentach na ludziach dotyczy irlandzkiej służącej Mary Rafferty , która w 1874 roku trafiła do Szpitala Dobrego Samarytanina w Cincinnati z owrzodzonym guzem z boku głowy, spowodowanym silnym oparzeniem.

Przypadek Mary Rafferty ukazuje cechy charakterystyczne zwykle związane z eksperymentami na ludziach: dwuznaczność związaną z ustaleniem, czy uzyskano świadomą zgodę, krainę cienia między eksperymentowaniem a terapią, fakt, że tylko lekarze prowadzący naprawdę znają prawdę o tym, co się wydarzyło.

Jej lekarze zdiagnozowali wrzód na jej skórze głowy jako rakowy i najwyraźniej próbowali leczyć jej stan chirurgicznie. Gdy uwierzyli, że jej sytuacji nie da się naprawić, przystąpili do eksperymentów na niej. Jeden z lekarzy Mary, Roberts Bartholow, był zainteresowany eksperymentami, które dr David Ferrier przeprowadził na psach wykorzystujących porażenie prądem elektrycznym w celu określenia lokalizacji padaczki.

Eksperymenty z Marią opisano następująco:

„Kiedy igła weszła w substancję mózgową, skarżyła się na ostry ból szyi. Aby uzyskać bardziej zdecydowaną reakcję, zwiększono siłę prądu, wyciągając drewniany cylinder o jeden cal. Kiedy porozumiewano się za pomocą igieł, jej twarz wyrażała wielki niepokój i zaczęła płakać.

Wkrótce lewa ręka została wyciągnięta, jakby w akcie trzymania przed sobą jakiegoś przedmiotu; ramię było obecnie poruszone chronicznym skurczem; oczy miała utkwione w szeroko rozszerzonych źrenicach; jej usta były sine i pieniła się na ustach; jej oddech stał się stertorus; straciła przytomność i miała gwałtowne konwulsje po lewej stronie.

Drgawki trwały pięć minut, po których nastąpiła śpiączka. Wróciła do przytomności po dwudziestu minutach od początku ataku i skarżyła się na słabość i zawroty głowy.

Sprawa Mary Rafferty ilustruje trwały wzorzec w kwestiach eksperymentów na ludziach: zmarła kilka dni później, a jej akt zgonu stwierdzał, że zmarła na raka.

Eksperyment dr Bartholowa był krytykowany: został potępiony przez Amerykańskie Stowarzyszenie Lekarzy, ale dr Bartholow nie cierpiał zawodowo. Rzeczywiście, rozwijał się zawodowo. Powstaje skandal, potem skandal ustępuje, a badacz zostaje nagrodzony.

Drugą kwestią jest to, że chociaż dr Bartholow przyznał, że jego eksperyment być może posunął się za daleko, zapewnił stanowczo, że Mary wyraziła świadomą zgodę i że jego eksperymenty nie spowodowały jej śmierci. Ale nawet jeśli eksperymenty nie spowodowały jej śmierci, miała prawo umrzeć bez niepotrzebnego bólu. Argument, że „pacjent i tak umrze” jest grubym argumentem, którego używali nazistowscy lekarze. Wystarczająco źle, że pacjent umrze; nie usprawiedliwia to torturowania pacjenta podczas umierania.

Nie zezwalamy na torturowanie skazanych więźniów pod pretekstem, że i tak umrą. (Jednak w medycynie badawczej ciągle pojawiają się propozycje, aby więźniowie z celi śmierci byli wykorzystywani do celów eksperymentalnych. Czy takie „eksperymenty” stanowiłyby tortury, czy nie?)

Trzecia kwestia dotyczy zgody Mary Rafferty. Dr Bartholow argumentował, że nie była ona niedorozwinięta i rozumiała zadawane jej pytania. W tym argumencie jest sprzeczność. Gdyby Mary Rafferty naprawdę zrozumiała opis dr Bartholowa tego, co zamierzał zrobić, zdrowy rozsądek podpowiada nam, że nie zgodziłaby się. Na tym polega sedno problemu, w którym występuje większość problemów związanych ze „świadomą zgodą”.

Badanie poszczególnych eksperymentów niezmiennie sugeruje, że pacjent nie rozumiał, na co się zgadza. „Świadoma zgoda” okazuje się w wielu przypadkach zdradliwym oszustwem.

Na konferencji „ Nazistowscy lekarze i kodeks norymberski ” na Uniwersytecie Bostońskim w 1989 r. Dr Arthur Caplan stwierdził, że zasada świadomej zgody, która jest podstawą ochrony praw człowieka w kontekście medycznym, jest obecnie tak podważona, że przekształciła się w „ochronę badacza” i licencję na eksperyment.

„Świadoma zgoda” nie odpowiada bardziej powszechnym typom eksperymentów na ludziach, gdzie obszar między terapią a eksperymentem jest rozmyty i gdzie trudno jest osądzić procedurę medyczną. Artykuł w The New York Times (listopad 1996) autorstwa Giny Kolata pokazuje wszechobecność problemu. Food and Drug Administration dał pozwolenie na zniesieniu wymogu świadomej zgody pacjentów, którzy zostały doprowadzone do szpitala, cierpi z powodu urazu głowy, który świadczonych im nieprzytomny, a którzy nie mają identyfikację. Kto ma wyrazić zgodę w takim przypadku?

Chociaż krok ten oznacza poważne odejście od Kodeksu Norymberskiego, wywołał niewielką reakcję opinii publicznej. Oczywiście argumentem za zniesieniem tego zakazu jest konieczność leczenia pacjenta, nawet eksperymentalnego, który nie może mówić za siebie.

Ale ilu ludzi błąka się bez żadnej identyfikacji? Od razu można zidentyfikować populację osób „niezidentyfikowanych”: bezdomnych i prawdopodobnie nielegalnych imigrantów.

Nawet w przypadku czujnych i możliwych do zidentyfikowania pacjentów, jak zauważył Jay Katz na konferencji Boston University , świadoma zgoda jest bez znaczenia, chyba że pacjent jest wykształcony i posiada dużą wiedzę medyczną, ale większość chorych ludzi, jak wskazał dr Katz, nie jest w stanie argumentować. ze swoimi lekarzami: są „zmuszeni chorobą”, bólem, strachem przed śmiercią i często ignorancją.

W praktyce – a nie w praktyce teoretycznej – koncepcja „świadomej zgody” doprowadziła do podwójnej praktyki tego, co Bradford H. Gray w swojej książce pt. „ Human Subjects in Medical Experimentations ”, „inżynierią zgody”.

Jego badanie, co nie jest zaskakujące, ujawnia, że ​​„świadoma zgoda” jest często mirażem, często wymuszanym przez przestraszonych ludzi, którzy odczuwają zbyt duży ból i zmieszanie, aby oprzeć się prośbie lekarza.

We wstępie do książki Graya Bernard Barber obnaża mit medycznego eksperymentalnego oburzenia jako aberrację „kilku złych lekarzy”.

„Istnieje błędne przekonanie niektórych badaczy medycyny, a nawet tych, którzy potępiają wady obecnych praktyk w tej dziedzinie, że niedociągnięcia i skandale, które się pojawiają, można przypisać garstce osób, które nie posiadają wymaganych cech osobistych. Zalecają, aby „uczciwy, sumienny i współczujący lekarz” był ostatecznym zabezpieczeniem ludzkiego przedmiotu badań. Ale książka Graya pokazuje, że „uczciwi, sumienni, współczujący lekarze” zostali wprowadzeni w złą praktykę przez zły system ”.

Eksperymenty na ludziach nie są dziełem kilku anormalnych lekarzy; jest systemowy, ponieważ jest to system, za pomocą którego działa współczesna medycyna zachodnia.

Ekspozycje skandalicznych eksperymentów, takie jak książka dr Henry’ego Beechera Research and The Individual , napisana w 1966 roku, często wspierają badania nad istotami ludzkimi. Dr Beecher napisał:

„Dobrobyt, zdrowie, a nawet rzeczywiste lub potencjalne życie wszystkich istot ludzkich, urodzonych lub nienarodzonych, zależą od ciągłego eksperymentowania na człowieku. Kontynuuj to musi; kontynuuje to będzie. „Właściwym studium ludzkości jest człowiek” ”.

Procesy norymberskie ujawniły okropności eksperymentów medycznych na ludziach i próbowały wyartykułować ograniczającą formułę poprzez podkreślenie pojęcia „świadomej zgody”, ale procesy uznawały również, że

„Nauki medyczne nie mogą, o ile nie zostaną wstrzymane, odstąpić od stosowania w odpowiednich przypadkach nowych środków i procedur, które nie zostały jeszcze w pełni przetestowane. Nie może też obejść się całkowicie bez eksperymentów naukowych na samych ludziach ”.

W 1931 roku Niemcy posiadały już dobry kod bioetyczny, który zawierał prawie wszystkie punkty Kodeksu Norymberskiego.

Jednak nie udało się powstrzymać drapieżnej chęci eksperymentowania. Do czasu nazistowskich eksperymentów legalna procedura i sposób prowadzenia eksperymentów na ludziach zostały ustalone w Niemczech, Stanach Zjednoczonych i Anglii. Nie potępiono eksperymentów na ludziach. W Niemczech potępiono polityczne i rasowe zastosowania eksperymentów na ludziach oraz ich ekscesy.

Obrona nazistowskich lekarzy opierała się na argumencie, że ich postępowanie było standardową zachodnią praktyką medyczną i aby udowodnić swoją rację, przedłożyli kartony dokumentacji eksperymentów na ludziach w zachodnich szpitalach, w tym wyczerpujący tom zatytułowany Eksperymenty na ludziach w World Literature dr Ericha H. Hahlbacha , który opisuje takie eksperymenty, jak te przeprowadzone na „ośmiuset skazanych z trzech amerykańskich więzień”, sztucznie zarażonych malarią, którzy prawdopodobnie zgłosili się na ochotnika do tego eksperymentu, więźniów w Turcji skazanych na śmierć, zarażonych tyfusem , więźniowie skazani na śmierć zarażoną dżumą itp.

Obrona zwróciła uwagę, że

„Spośród pięćdziesięciu trzech cytowanych źródeł drukowanych siedemnaście podało, że badani wyrazili zgodę. W trzydziestu sześciu przypadkach nie wspomniano o tym w żaden sposób, aw kilku z tych przypadków okazało się, że badani mogli nie zgłaszać się dobrowolnie ”.

Argumentem obrony było to, że eksperymenty na ludziach zostały zaakceptowane jako procedura medyczna.

Pytanie, zadawali, brzmi, czy „eksperymenty medyczne można uznać za przestępstwo”. Prokuratura nie argumentowała tego, ale potępiła eksperymenty, ponieważ były wykorzystywane do celów politycznych i rasowych. Półgodzinne czytanie w The Encyclopedia of Bioethics, pod hasłem „eksperymenty na ludziach”, „tematy mniejszości”, ujawnia, że ​​tak było przez pół wieku. Encyklopedia dokumentuje przypadki eksperymentów na ludziach należących do mniejszości i populacji Trzeciego Świata.

Książka Eileen Welsome „ The Plutonium Files ” (Dial Press, 1999) dokumentuje eksperymenty radiacyjne na ludziach w Stanach Zjednoczonych od lat czterdziestych XX wieku, po ujawnieniu nazistowskich eksperymentów i sformułowaniu Kodeksu Norymberskiego. Niektórzy lekarze, którzy przeprowadzali te eksperymenty i udzielali im później wywiadów, przyznali, że znają Kodeks Norymberski , ale nie sądzili, że ma on do nich zastosowanie – był to kodeks dla barbarzyńskich nazistów.

William Silverman z Columbia University powiedział:

– „Związek między tymi potwornymi czynami a naszym codziennym śledztwem nie został stworzony z powodu własnego interesu, żeby być całkowicie szczerym. Tak jak teraz to widzę, jestem zasmucony, że nie widziałem związku, ale tak było. Owinęliśmy się flagą… ”” (s. 214.)

Welsome pisze:

„Lekarze przeprowadzali eksperymenty na ludziach zdrowych i chorych, nie informując ich o tym, co się dzieje, ani nie uzyskali ich zgody. Najczęściej polowano na chorych chorych. Były wygodne, obfite i wrażliwe, ponieważ procedury nieterapeutyczne można było łatwo przeprowadzić pod pozorem leczenia…

Nieuleczalnie chorzy pacjenci byli prawdopodobnie najbardziej bezbronną grupą ze wszystkich… Kobiety, dzieci, nienarodzone płody, mniejszości, upośledzeni umysłowo, schizofrenicy, więźniowie, alkoholicy i biedni ludzie w każdym wieku i ze wszystkich grup etnicznych byli celem. ” (str. 214-215)

Istnieją przykłady bardziej demokratycznych eksperymentów na ludziach. Książka Eda Regisa „The Biology of Doom: The History of America’s Secret Germ Warfare Project” (Henry Holt & Co., 2000) pisze o tych eksperymentach, gdy US Nay wysyła:

„Bez wiedzy Kongresu spryskano społeczności przybrzeżne Wirginii w Norfolk, Hampton i Newport News BG (Bacillus globigii – używanym do stymulowania rozprzestrzeniania się wąglika) [a] 800 000 ludzi w całym San Francisco było wystawionych na działanie chmur te mikroby ”.

(„The New York Times Book Review, 22 stycznia 2000).

Wcześniej, w październiku 1940 r.,

„Japońskie samoloty zrzuciły mieszankę ziaren i pcheł nad chińskie miasta, powodując dwa poważne wybuchy dżumy dymieniczej na południe od Szanghaju”. (Tamże)

Wyścig w kierunku rozwoju medycyny genetycznej otworzył przed lekarzami nowe pokusy eksperymentowania na ludziach.

Śmierć Jessego Gelsingera , 18-latka, który cierpiał na niegroźną chorobę wątroby i został nakłoniony do poddania się leczeniu genetycznemu na Uniwersytecie Pensylwanii, ujawnił przerażające praktyki sprzed stulecia: niefrasobliwe zachowanie eksperymentatorom, pospiesznie sklejona ze sobą „świadoma zgoda” – po jego śmierci – stanowiła inne wykroczenie proceduralne. („The New York Times, 27 stycznia, 2000, strona 1”, „Youth’s Death Shaking Up Gene Experiments on Humans”).

Filozof Hans Jonas zaproponował, że eksperymenty na ludziach nie mogą być zarezerwowane dla pozbawionych praw, ale dla samych naukowców i intelektualistów – zarówno ze względów naukowych, jak i moralnych. Z naukowego punktu widzenia, ponieważ klasa, która projektuje eksperymenty, może najlepiej przedstawić rzetelność i wyniki eksperymentów.

Były wybitne przykłady tej procedury w XIX wieku i czasami wciąż słyszy się o lekarzu eksperymentującym na sobie (lub na członku jego rodziny), ale ponieważ eksperymenty na ludziach wyszły z tego, co David Rothman nazwał „chałupniczą branżą” w od XIX wieku do obecnych rozmiarów, jako nieodzowna część nowoczesnej medycyny wymagającej coraz większej populacji, zniknęli „dobrowolni męczennicy nauki”.

Przyczyny tego nie są trudne do znalezienia: gdyby Mary Rafferty zrozumiała, na co przypuszczalnie się zgadzała, prawdopodobnie by się nie zgodziła. Niektórzy, którzy wyrażają zgodę, to zazwyczaj osoby na stanowiskach desperacko zależnych.

Jerome Stephens podaje inny, bardziej przerażający powód, dla którego społeczność medyczna nie szuka „ochotników” z wyższych kręgów społeczno-ekonomicznych.

Badanie ignorantów i pozbawionych praw pozwala badaczom zachować kontrolę nad procesem badawczym.

„Badacze medycyny są oczywiście dość świadomi społecznego, ekonomicznego i politycznego pochodzenia tych, którzy służą jako badani, i chociaż naukowcy są zainteresowani opracowaniem ideologii, która implikuje społeczny autorytet eksperymentowania, głównym celem wydaje się być aby utrzymać swoją władzę nad zaniedbanymi.

Jest na przykład wysoce nieprawdopodobne, aby badacze chcieli nawet uwzględnić dużą liczbę wykształconych i zamożnych osób jako badanych, ponieważ prawie na pewno zagroziłoby to status quo, wymagając, aby przekazywano więcej informacji i wymagając prowadzenia badań. lepiej zaprojektowane, aby uniknąć całkowicie bezużytecznych eksperymentów, które są obecnie przeprowadzane.

Jest również oczywiste, że pojawiłyby się bardziej rygorystyczne przepisy kontrolujące eksperymenty, gdyby wykorzystano grupy z dobrze zdefiniowanymi i potężnymi okręgami wyborczymi. Obecnie badacze, ograniczając swoje eksperymenty przede wszystkim do zaniedbanych, są potencjalnie użyteczni dla zamożniejszych, ponieważ mogą odkrywać nową wiedzę, a badacze nie stanowią zagrożenia dla klasy średniej.

Milcząca zgoda na sprawowanie władzy tkwi zatem w badaczach, ale to sprawowanie władzy, a nie indywidualny wybór poddania się eksperymentom lub jawnej władzy społecznej, jest podstawą zrozumienia całego procesu eksperymentów na ludziach ”.

Nie do końca.

Eksperymenty na zwierzętach są „rdzeniem zrozumienia całego procesu ludzkich eksperymentów”, ponieważ jeśli biedni, upośledzeni umysłowo, bezdomni, sieroty i uwięzieni mają słaby głos, zwierzęta nie mają głosu i jest to bezdźwięczność i bezprawie. inwestuje w całą procedurę od zwierzęcia do sieroty do upośledzonego umysłowo.

Nie skończyliśmy z Auschwitz i Norymbergą. Ich cienie są długie.

Milczenie środowisk lekarskich w Niemczech i Stanach Zjednoczonych po drugiej wojnie światowej ujawniło pragnienie środowisk lekarskich, by zdystansować się od zniewag Auschwitz, milczeniem i szerzeniem mitu, że niemieckie eksperymenty były dziełem obłąkanych naukowców. .

W swojej antologii When Medicine Went Mad , Arthur Caplan pyta, dlaczego bioetyka ma tak niewiele do powiedzenia na temat Holokaustu:

„Nie było prawie żadnej dyskusji na temat roli, jaką medycyna i nauka odgrywały w epoce nazizmu w literaturze bioetycznej. Zamiast postrzegać nazistowską biomedycynę jako moralnie złą, dziedzina bioetyki ogólnie przyjęła mity, że nazistowska medycyna była albo nieudolna, szalona albo wymuszona.

Podpisując te mity, bioetyka uniknęła bolesnej konfrontacji z faktem, że wielu, którzy popełnili zbrodnie Holokaustu, było kompetentnymi lekarzami i pracownikami służby zdrowia, kierującymi się własnymi przekonaniami moralnymi…. Mgłą wymówek, kłamstw i usprawiedliwień zalała krematoria i laboratoria obozów koncentracyjnych ”.

Kiedy nazistowscy lekarze zostali zapytani w norymberskich procesach, jak mogli zmusić się do wykonywania takich eksperymentów, odpowiedzieli, że zostali przeszkoleni, robiąc je na zwierzętach.

Czas obnaża rozpaczliwy mit, że eksperymenty na zwierzętach zastępują lub eliminują potrzebę eksperymentowania na ludziach oraz że praca nazistowskich lekarzy była dziełem „szalonych naukowców”. Część z nich była złą nauką, ale część nie, a praca nazistowskich lekarzy od dziesięcioleci wchodzi do głównego nurtu medycyny zachodniej.

Columbus Dispatch w 1984 roku wykazały, że badacz w Kolumbii Brytyjskiej używał informacji z nazistowskich eksperymentów na hipotermię. Jerusalem Report z 22 lutego 1996 roku ujawnił, że dr Howard Izrael , chirurg jamy ustnej w Columbia Presbyterian Medical Center w Nowym Jorku, był przerażony odkryciem, że jego książka cenne i godne zaufania, Pernkopf za topograficzna i Stosowanej Human Anatomy zawierał ilustracje, które mogą być oparte na zwłokach ofiar obozów koncentracyjnych.

Pytanie Caplana w When Medicine Went Mad : „Czy należy wykorzystać nazistowskie dane z eksperymentów?” otrzymano odpowiedź: nazistowskie dane były wykorzystywane przez wielu naukowców z wielu krajów.

Nasz moralny horror wywołany nazistowskimi eksperymentami medycznymi rozproszyła decyzja naszego rządu, aby nie ścigać Japończyków za prawie identyczne eksperymenty na prawie identycznej liczbie ofiar, trzech tysięcy (z których wiele było więźniami amerykańskimi), w zamian za informacje z tych eksperymentów .

Jak napisał Raoul Hillburg w The Destruction of the European Jews ,

„Jeśli świat był tak zszokowany tym, co okazało się skrajnością, do której doprowadziłaby medycyna eksperymentalna, to jeszcze nie potępił tej metody ani nie znalazł środków, aby ją kontrolować”.

Powrót do spisu treści

Kodeks Norymberski (1947)
Dopuszczalne eksperymenty medycznezwitryny CircumcisionReferenceLibrary

Ogromna waga dowodów, które mamy przed sobą, ma wpływ na to, że pewne rodzaje eksperymentów medycznych na ludziach, jeśli są trzymane w rozsądnie określonych granicach, są zgodne z ogólną etyką zawodu lekarza.

Bohaterowie praktyki eksperymentów na ludziach uzasadniają swoje poglądy na tej podstawie, że takie eksperymenty przynoszą rezultaty dla dobra społeczeństwa, których nie da się osiągnąć innymi metodami lub środkami badawczymi.

Wszyscy są jednak zgodni, że należy przestrzegać pewnych podstawowych zasad, aby spełnić koncepcje moralne, etyczne i prawne:

1. Dobrowolna zgoda podmiotu ludzkiego jest absolutnie niezbędna. Oznacza to, że dana osoba powinna mieć zdolność prawną do wyrażenia zgody; powinien być tak usytuowany, aby móc korzystać z wolności wyboru, bez udziału jakiegokolwiek elementu siły, oszustwa, oszustwa, przymusu, nadmiernego sięgania po nie lub innej ukrytej formy przymusu lub przymusu; i powinien mieć dostateczną wiedzę i zrozumienie elementów omawianej tematyki, aby umożliwić mu podjęcie zrozumiałej i oświeconej decyzji.

   Ten ostatni element wymaga, aby przed przyjęciem przez podmiot eksperymentalny decyzji twierdzącej, ujawniono mu charakter, czas trwania i cel eksperymentu; metoda i środki, za pomocą których ma być przeprowadzona; wszelkie niedogodności i zagrożenia, których można się spodziewać; oraz skutki dla jego zdrowia lub osoby, które mogą pochodzić z jego udziału w eksperymencie.

   Obowiązek i odpowiedzialność za ustalenie jakości zgody spoczywa na każdej osobie, która inicjuje, kieruje lub angażuje się w eksperyment. Jest to osobisty obowiązek i odpowiedzialność, której nie można bezkarnie przekazywać komuś innemu.

2. Eksperyment powinien przynosić owocne rezultaty dla dobra społeczeństwa, niemożliwy do osiągnięcia innymi metodami lub środkami badawczymi, a nie losowy i zbędny z natury.

3. Eksperyment powinien być tak zaprojektowany i oparty na wynikach doświadczeń na zwierzętach oraz znajomości naturalnej historii choroby lub innego badanego problemu, aby przewidywane wyniki uzasadniały przeprowadzenie eksperymentu.

4. Eksperyment należy przeprowadzić tak, aby uniknąć wszelkich niepotrzebnych fizycznych i psychicznych cierpień i obrażeń.

5. Żaden eksperyment nie powinien być przeprowadzany, jeśli istnieje a priori powód, by sądzić, że nastąpi śmierć lub kalectwo; z wyjątkiem być może tych eksperymentów, w których lekarze eksperymentalni również służą jako badani.

6. Stopień ryzyka, jakie należy podjąć, nie powinien nigdy przekraczać tego, który określa humanitarne znaczenie problemu, który ma zostać rozwiązany w ramach eksperymentu.

7. Należy dokonać odpowiednich przygotowań i zapewnić odpowiednie wyposażenie, aby chronić podmiot doświadczalny przed nawet odległymi możliwościami obrażeń, kalectwa lub śmierci.

8. Eksperyment powinien być prowadzony wyłącznie przez osoby posiadające kwalifikacje naukowe. Na wszystkich etapach eksperymentu od osób, które prowadzą lub uczestniczą w eksperymencie, należy wymagać najwyższego stopnia umiejętności i staranności.

9. W czasie trwania eksperymentu podmiot ludzki powinien mieć swobodę zakończenia eksperymentu, jeśli osiągnął stan fizyczny lub psychiczny, w którym kontynuacja eksperymentu wydaje mu się niemożliwa.

10. W trakcie trwania eksperymentu prowadzący eksperyment musi być przygotowany na zakończenie eksperymentu na dowolnym etapie, jeśli ma prawdopodobne powody, by wierzyć, w dobrej wierze, wyższych umiejętnościach i starannym osądzie, których wymaga od niego kontynuacja. eksperyment może spowodować obrażenia, kalectwo lub śmierć podmiotu eksperymentalnego.

Powrót do spisu treści