Piołun, a konkretnie sok z piołunu, przez długi okres miał złą sławę, a wręcz był zakazany do picia.

Działo się tak dlatego, że  wchodził on w skład popularnego trunku zwanego: absynt. Napój ten miał wprowadzać osoby w obłęd i przynosić różne wizje i urojenia. Dziś piołun wrócił do łask, bo okazało się, że problem tkwił w ilości spożytego trunku, a nie w samym piołunie.

Ostatnio przeprowadzone badania wykazały, że tujon, główny składnik piołunu, można zalegalizować jako dodatek do alkoholi, gdy nie przekracza normy 35 mg/l produktu.

Jak działa piołun?

< działa żółciopędnie,

< działa antyseptycznie,

< działa przeciwpasożytniczo,

< poprawia trawienie,

< pomaga łatwiej przyswajać pokarm,

< działa rozkurczowo na przewody żółciowe i moczowe,

< działa wspomagająco przy leczeniu wszawicy i świerzbu,

< łagodzi bóle reumatyczne.

Jak już wspomniałam to główny składnik piołunu tujon, odpowiedzialny jest za zahamowanie wzrostu mikroorganizmów. To właśnie on działa przeciwzapalnie i odkażająco i to on hamuje wzrost szkodliwych mikroorganizmów i drożdżaków. Co więcej, usuwa on również nieprzyjemny zapach z ust, a zwłaszcza tych na skutek złego trawienia. Ponadto udowodniono, że pomaga zakwasić żołądek. Stąd tak popularne obecnie stosowane wino piołunowe do zakwaszania żołądka.

Co to za związek jest ten tujon?

Należy on do związków chemicznych, które nie rozpuszczają się w wodzie, a w alkoholu bardzo dobrze. Jednak w połączeniu ze spirytusem jest mało wartościowa, ponieważ dochodzi do denaturacji białka i traci on swoją aktywność biologiczną.

W medycynie ludowej najczęściej ekstrakt z piołunu łączy się z  ekstraktem z goździków albo zielonego orzecha. Połączenie tych ekstraktów wzmacnia ich działanie przeciwzapalne i przeciwdrobnoustrojowe. Takie połączenie jest jednak bezpieczne, gdy połączymy je bezpośrednio przed spożyciem i to w jednorazowej dawce do użycia.

Wiadomo również że ekstrakt z piołunu stosuje się w kuracjach oczyszczających jelita.

Jeśli zaś chodzi o ziele piołunu, to również pobudza ono wydzielanie soków trawiennych oraz wzmaga wydzielanie żółci przez wątrobę, oraz soku jelitowego enzymów przez trzustkę. Poprawia również trawienie i przyswajanie pokarmów. Wykazuje działanie rozkurczowe na przewód pokarmowy, przewody żółciowe, moczowe, a także na macice. Udowodniono jego działanie odkażające, przeciwrobacze, truje owsiki, a zewnętrznie stosowany likwiduje pasożyty skórne: jak wszy i świerzbowce.

Napar lub nalewkę z zioła piołunu stosuje się przy niestrawnościach, w przewlekłych nieżytach żołądka i jelit oraz przy zmniejszonym wydzielaniu soków żołądkowych lub żółci, ponadto w niewydolności trzustki. Zaleca się podawanie naparu z piołunu ludziom starszym, rekonwalescentom po ciężkich chorobach i operacjach żołądka, dwunastnicy oraz  przełyku przez pewien krótki okres leczenia w odpowiednio dobranych dawkach.

Z ziela piołunu najczęściej sporządza się nalewkę piołunową, a wyciąg alkoholowy z ziela piołunu jest składnikiem nalewki gorzkiej dostępnej w aptekach i sklepach zielarskich.

Napar z ziela piołunu możemy przygotować natomiast sami.

I tak:

1 łyżeczkę ziela piołunu zalewamy szklanka wrzącej wody i parzymy pod przykryciem około 15 minut.

Przecedzamy i pijemy 1 łyżkę przed posiłkiem  przez okres kilku dni.

Tak sporządzony napar możemy zastosować w postaci lewatywy przeciw owsikom i glistom jelitowym u dzieci. Natomiast zewnętrznie możemy stosować go przeciw wszom i świerzbom.

W tym celu nacieramy lub obmywamy skórę w chorych miejscach przygotowanym naparem z piołunu.

Marta Brzoza

Źródło: “Zdrowie bez leków”, artykuł pt. Efekt po prostu piołunujacy, Liliann Kristinn Elmborg.