SERBIA, ESKALACJA PROTESTÓW – VUCIC ZŁAPANY POMIĘDZY KORONOWIRUSEM A KOLOROWĄ REWOLUCJĄ

Wieczorem 7 i 9 lipca fala niepokojów przetoczyła się przez kilka serbskich miast – głównie w Belgradzie –  w sprzeciwie wobec ogłoszenia prezydenta Vučića, że ​​Belgrad wróci do rządowej blokady kwarantanny z powodu koronawirusa.

W dużej mierze protesty były pokojowe, choć energiczne, a zdecydowana większość protestujących w każdym wieku i życiu przestrzegała norm i sprzeciwiała się zapowiedzi powrotu kwarantanny. Wielu protestujących nie było samo w sobie przeciwnych Vučićowi, a ich kwestie nie były polityczne w sensie wyborczym, ale sprzeciwiały się powrotowi do blokad, które wydają się w tym momencie arbitralne i kapryśne.

Vučić odpowiada rozsądnie pokojowym protestującym.

W odpowiedzi na protesty serbski rząd wysłuchał i zrozumiał naturę skarg i zrobił coś całkiem racjonalnego – w oświadczeniu na antenie telewizji na żywo Vučić odwołał powrót do porządku kwarantanny, który w przeciwnym razie miałby wejść w życie w weekend z 10 lipca.

Ponieważ rząd nie może być postrzegany, jako skłonny do polityki opozycyjnej, a częściowo dlatego, że jest to również prawdą, punkty rozmów rządu podkreśliły różnicę między pokojowymi protestującymi, a uciekającą grupą brutalnej i radykalnej opozycji.

Dodatkowo podsyceniem protestów w Belgradzie i Nowym Sadzie w Serbii były mieszane zażalenia, które po rozwikłaniu są ze sobą wyraźnie sprzeczne.

Z jednej strony krytyka ze strony ultranacjonalistycznego opozycji prawicowej, że ​​rząd wykorzystał mniej lub bardziej fałszywy koronawirus, jako pretekst do przesunięcia daty wyborów z 26 kwietnia na 21 czerwca, a także obowiązujące przepisy dystansujące społeczeństwo, które wykluczały duże wiece i spotkania w ramach kampanii.

Tymczasem inne skargi głównie ze strony liberalnej lewicy Europhile skrytykowały rząd za coś wręcz przeciwnego – przedwczesne zniesienie blokad kwarantanny tylko w celu przeprowadzenia wyborów – pomimo tego, że wybory zostały opóźnione już raz, aż krzywa koronawirusa została „spłaszczona”.

Opozycja, zarówno liberalna, jak i nacjonalistyczna, opiera się na takich wiecach kampanii, jak również na amerykańskich mediach społecznościowych kontrolowanych przez państwo w celu promowania swoich pomysłów i pracy. Jest tak, ponieważ lokalne media – twierdzą z pewnym uzasadnieniem – są zbyt życzliwe dla partii rządzącej i Vučicia.

Wybucha przemoc w Belgradzie i Nowym Sadzie

Bardziej radykalna i młodsza odrywająca się grupa protestujących zabrała swoje skargi do budynku parlamentu w samym Belgradzie. Ta grupa była bardziej ideologiczna, składała się z partii opozycyjnych i zawsze angażowała się w protesty przeciwko rządowi, niezależnie od przyczyny. Według liczb, najpoważniejsze incydenty miały miejsce w Belgradzie, około 20 funkcjonariuszy policji i 17 radykalnych demonstrantów odniosło obrażenia, zgodnie z polityką. Biorąc pod uwagę kontekst, Serbia ma wyjątkowo wysoką stopę bezrobocia wśród młodzieży i wielu szuka możliwości w innych krajach, aby zrealizować swoje cele życiowe.

Starcia między oderwaniem protestu prowadzonego przez głęboko wspieraną przez USA opozycję, a policją rozpoczęły się po godz. 20.00 w stolicy, kiedy ta część demonstracji przedarła się przez płot przed parlamentem. Bardziej radykalna grupa rzuciła w linię policji kamienie, butelki, cegły i petardy, na które funkcjonariusze organów ścigania odpowiedzieli co najmniej 20 kanistrami gazu łzawiącego, zgodnie z komunikatami prasowymi opozycji. Kawaleria i siły specjalne żandarmerii w pełnym ekwipunku do zamieszek zostały wezwane do obrony parlamentu przed dalszym wandalizmem i ogniem.

Radykalny kontyngent kontynuował kamienowanie policji na głównych ulicach, gdzie zostali odepchnięci od reszty pokojowego zgromadzenia. Do 23:30 większość pokojowego protestu ostatecznie zgasła i sprzątacze uliczni rozpoczęli pracę.

Przypadek reakcji koronawirusa w Serbii i nowa rzeczywistość polityczna Covid ujawniają całą sytuację globalną, ponieważ wszystkie czynniki i podmioty międzynarodowe zaangażowane w tę dziwną nową rzeczywistość są obecne w Serbii.

Dlatego zrozumienie sytuacji w Serbii oznacza nie tylko zrozumienie nadchodzącej plandemii, ale także zrozumienie równowagi sił geopolitycznych na Bałkanach i na świecie, a także zrozumienie teorii i praktyki kolorowej rewolucji oraz tego, jak się z nią łączy nowo wdrożony mechanizm kontroli społecznej „plandemii”.

Jeśli na pierwszy rzut oka akceptujemy bezkrytyczną narrację na temat koronawirusa i nie wiemy o kolorowych rewolucjach, ani o „plandemii”, dochodzimy do wniosku, że protestujący oszaleli i padli ofiarą fałszywych wiadomości prawicowych ”, to„ Covid deniers ”i że rząd poradził sobie z tym zgodnie z ustalonymi procedurami i stosunkowo solidnymi zaleceniami.

Ale kiedy odrywamy warstwę – warstwę plandemiczną / oszustwa – ujawniamy, że rząd może rzeczywiście manipulować danymi w celach politycznych, ponieważ to właśnie widzieliśmy w prawie każdym kraju do tej pory. Teraz pozycja protestujących ma sens, a te odzwierciedlają protesty przeciwko blokadzie, które widzieliśmy w USA. Z tego dochodzimy do wniosku, że rząd Serbii jest „na pokładzie” tak zwanego „ scamdemic ”, i oczywiście byłyby uzasadnione sympatie do protestów, a nawet do wspólnej opozycji.

Problem polega na tym, że jest jeszcze jedna warstwa do odklejenia – kolorowa rewolucja. Brzydka prawda jest taka, że ​​te same globalistyczne siły, które spowodowały tę plandemię, są tymi, którzy również próbują zmobilizować rewolucję kolorową przeciwko serbskiemu rządowi Vučića.

A teraz możemy zobaczyć, jak Vučić znajduje się pomiędzy Color Revolution a plandemią Covid-19.

Gdyby Vučić zaprzeczył plandemii, tylko wzmocniłby zachodni trop, że Serbia jest jakimś stanem pariasowym, i otwiera go na ten sam wszechświat spisku i intrygi, który uderzył w Trumpa zeszłej zimy, kiedy powiedział, że aspekty koronawirusa były mistyfikacją.

Ponieważ Serbia jest małym krajem, z być może suwerennością trzeciego poziomu, potępienie ze strony WHO otworzyłoby, ją na wszelkiego rodzaju ataki gospodarcze ze strony zachodniej społeczności międzynarodowej.

Symulakrum wirusa i możliwość braku odpowiedzi Vučića, mogłyby stworzyć możliwość wojskowego zamachu stanu wspieranego przez USA, w połączeniu z rewolucją kolorową, przy czym wiodący generałowie twierdzą, że Vučić zlekceważył zdrowie publiczne.

Z drugiej strony pełne zanurzenie się w niekończącej się kwarantannie i dystansie społecznym, jak widać w takich miejscach jak Los Angeles, otworzyłoby go na krytykę, że wykorzystuje kwarantannę jako mechanizm tłumienia sprzeciwu i spowodowałoby kolorowe rewolucyjne protesty bez końca, wbrew blokadzie – jak to, co widzieliśmy na początku połowy lipca w Belgradzie, ale na sterydach.

To, co sprawia, że ​​serbski rząd Vučića jest wiarygodny, to to, że reprezentuje połączenie mediany i przeciętnych poglądów politycznych narodu oraz wszystkiego, co ludzie wierzą w różne spiski anty-Vučić (masoneria, globalizm, rosyjski agent, niemiecki agent itp.), wysiłki zmierzające do obalenia Vučića nie mogą mieć forniru publicznego poparcia bez zjednoczenia dwóch skrajnych i niezgodnych celów tego samego spektrum politycznego, które sytuuje Vučića jako reprezentującego medianę i przeciętne poglądy. Znów jest to podstawowa sprzeczność kolorowej rewolucji przeciwko Vučićowi i część tego, dlaczego jak dotąd całkowicie zawiodła.

Rzeczywiście, Vučić odwołujący proponowaną kwarantannę na weekend 10 lipca jest przykładem podstawowej polityki Vučicia, by ustawić się gdzieś pomiędzy średnim, a średnim poglądem Serbów. Czyniąc to, pozbawił on wiatru wszelkiej nadziei na spójny punkt rozmów opozycji.

Ta dynamika składu opozycji różni się na przykład od Ukrainy, ponieważ zarówno nacjonalizm, jak i liberalizm na Ukrainie, były antyrosyjskie, ale nacjonalizm w Serbii jest prorosyjski. To sprawiło, że Majdan w Kijowie, rewolucja kolorów, był możliwy do zrealizowania.

To wygląda na bałagan, prawda? Następnie punkty opozycji stały się równie bałaganem, aż do rażących sprzeczności i nalegania na niespójność.

Niespójność serbskiej opozycji

Zasadniczo ta niespójność jest spowodowana tym, że sama opozycja składa się z dwóch sprzecznych sił – skrajnie nacjonalistycznej prawicy i liberalnej lewicy Europhile – które zostały jedynie sztucznie połączone przez głębokie państwo USA i jego agentów, takich jak Srdja Popovic, i promowanych przez siebie, przyznał się do aktywów i publicysty CIA, Djordje Vukadinovic.

Ta sama taktyka liberalnej i nacjonalistycznej wspólnej opozycji na rzecz rewolucji barw jest dokładnie taka, jak na Majdanie w Kijowie. Jest to podręcznik dla operacji Gladio B w byłych socjalistycznych krajach Europy Wschodniej i na Bałkanach, aby dokonać kolorowych rewolucji.

Kolorowa rewolucja nie jest możliwa bez połączenia tych sprzecznych sił za kontr-racjonalną narracją, która domyślnie musi być przesiąknięta przekonaniami napędzanymi emocjami i podejmowaniem decyzji. Ponieważ analityczny lub spójny pogląd widziałby, że pod względem polityki i światopoglądu Vučić jest kompromisowym kandydatem „na środkowej pozycji” między siłami nacjonalistycznymi i liberalnymi.

Innymi słowy, opozycja liberalna i nacjonalistyczna mają więcej wspólnego z tym samym Vučićiem,  któremu się sprzeciwiają, niż ze sobą. Właśnie dlatego podsycanie irracjonalnego kultu nienawiści wobec Vučića jest podstawowym „rozwiązaniem” tego logicznego bagna.

Uczyniając wybory „referendum w sprawie Vučića”, Vučić przegrywa. Ale wybory nie są referendami, są wyborami – w wyborach jest to wybór między Vučiciem, a kimś innym. W wyborach w 2017 r. tym kimś innym był Vuk Jeremic, wieloletni amerykański agent i agent na Bałkanach, którego kampania została publicznie zatwierdzona przez Departament Stanu USA, a jego elementy zabrakło ambasady USA w samym Belgradzie.

Z tego też powodu krytykowane przez opozycję anty-Vučić krytyki dotyczące postępowania z koronawirusem są równie irracjonalne i niespójne. Liberalna lewica z Europhile zarzuca Vučićowi, że nie robi wystarczająco dużo, kłamie na temat wyposażenia i gotowości systemu opieki zdrowotnej oraz że – tak, czekaj na niego – organizuje wybory, gdy nie jest to bezpieczne (!).

Nie mogą jednak wyciągnąć naturalnego wniosku z tego sposobu myślenia, że ​​wybory powinny być zatem opóźnione lub nawet odwołane. Vučić jest zobowiązany przez konstytucję do przeprowadzenia wyborów i musiał spełnić ten wymóg. Zgodnie z logiką koronawirusa koniec czerwca z jasnym światłem słonecznym i spłaszczoną krzywą był znacznie ostrożniejszy niż kwiecień.

Tak więc liberalna lewica atakuje Vučića za to, że nie robi wystarczająco dużo i kłamie na temat ofiar śmiertelnych koronawirusa w kategoriach niedostatecznej liczby zgonów, aby przeprowadzić wybory kosztem zdrowia publicznego . A jednak nie mogą wzmocnić tej linii ataku z logicznym wnioskiem, ponieważ stoi w sprzeczności z poglądem ultra-nacjonalistycznej prawicy, że koronawirus jest fałszywym wirusem i dlatego muszą powrócić do kultu nienawiści Vučića, który zawsze był o Vučiću jako o totalitarnym dyktatorze.

W totalitarnej dyktaturze Vučicia partie opozycyjne są w pełni reprezentowane w parlamencie przez proporcjonalną reprezentację, kraj funkcjonuje jako socjaldemokracja, a ludzie mogą krytykować Vučića i nazywać go dyktatorem – wszystkie dowody na to, że tak nie jest.

Rzeczywiście, prawica nacjonalistyczna oskarża Vučicia o coś wręcz przeciwnego – że jest on częścią globalistycznego oszustwa i nadmiernie reprezentuje ofiary śmiertelne z powodu koronawirusa oraz że nie powinna była istnieć kwarantanna, blokada, dystans społeczny i że wdrażanie tych wszystkich zostało zrobione, ponieważ jest on częścią globalistycznej kabały, i aby prawie uniemożliwić zorganizowanie silnego wpływu opozycji w wyborach przeciwko niemu.

Pogląd nacjonalistycznej prawicy, w przypadku zarzutu nadmiernej liczby ofiar śmiertelnych, jest prawdopodobnie znacznie bliższy prawdy – i gdyby cała historia ograniczała się do powyższego, byłaby to prawda. A jednak ogólny wskaźnik śmiertelności Serbii był znacznie niższy niż w miejscach takich jak Włochy, co nadaje powierzchowną wiarygodność liberalnym oskarżeniom, że ofiary śmiertelne są niedostatecznie reprezentowane w statystykach krajowych na polecenie Vučicia.

Właśnie dlatego ostatnia warstwa, którą odklejamy, Rewolucja Kolorów, łączy wszystkie elementy razem i ma sens z tego, co poza tym jest bezsensowne

Rewolucja Kolorów została po raz pierwszy pomyślnie przeprowadzona właśnie w Serbii, kiedy była jeszcze centralnym państwem Jugosławii. Było to związane z całą wojną agresyjną NATO wobec Jugosławii i Serbii. Wśród ówczesnych głównych gówniaków krajowych był Popovic, który ze swojej strony jest uczniem Gene’a Sharpa i pracownikiem George’a Sorosa oraz organizował i doradzał operacjom.

Dekrety prezydenta Vučicia w sprawie kwarantanny i dystansu koronawirusa, w tym blokady – zgodnie z radą chińskich i rosyjskich doradców, którzy przebywali w kraju przez wiosnę – zostały wykorzystane do tego, aby okres kampanii wyborczej był jeszcze mniejszy, ze szkodą dla partii opozycyjnych.

Słusznie więc partie opozycyjne wykorzystały ten rozwój wydarzeń, aby oskarżyć prezydenta o manipulowanie danymi, mediami i polityką otaczającą nowy koronawirus. Istnieją mocne dowody na to, że tak jest w przypadku bańki sprzeciwu, w której naturalnie występują przeciekające notatki i e-maile oraz nieoficjalne wypowiedzi osób z zewnątrz. Ale poza standardowymi argumentami opozycji, jest coś jakościowego do rozważenia.

Po zniesieniu początkowej wiosennej kwarantanny / blokady i rozpoczęciu kampanii o nowej dacie wyborów w kierunku wyborów odsuniętych, liczba rzekomych zgonów koronawirusa wynosiła średnio mniej niż jeden na dzień, zgodnie z opublikowanymi statystykami sektora opieki zdrowotnej.

Po wyborach liczba ta podskoczyła do prawie tuzina dziennie bez wyraźnego powodu. I tak, kiedy rząd ogłosił powrót do trybu kwarantanny w oparciu o te podejrzane liczby.

Ale po wyborach jest zwykle czas, kiedy grupy opozycyjne mogą przeprowadzić standardowe protesty, aby zmobilizować swoją bazę i wywrzeć presję społeczną na nominacje i politykę w związku z utworzeniem nowego rządu powyborczego. Tak więc ogłoszenie Vučića, że ​​liczba nagle wzrosła, a teraz duże spotkania będą nielegalne, zostało potraktowane z należytą pogardą.

Jednak Vučić był w stanie to wymanewrować, oddzielając rzeczywiste żądania protestujących przeciwko blokadzie Covida-19 od opozycji, która nie ma w tej kwestii wyraźnej linii jednoczącej.

Vučić uchylił nakaz kwarantanny i tym samym zgodził się z protestującymi.

Jednak radykalna opozycja, która zawsze próbuje doprowadzić do chaosu i hiperwentyluje każdą sytuację, została ponownie oskrzydlona i zmarginalizowana. Są związane z przemocą i irracjonalną perspektywą.

Ujawnienie niespójności wspólnego sprzeciwu jest stosunkowo proste. Oni jawnie okłamują świat i siebie samych, a w standardowej formie rewolucji kolorów fałszywie przedstawiają rzeczywiste poglądy protestujących, które są prawie zawsze dopracowane i bardziej racjonalne w porównaniu do wspieranej przez USA wspólnej opozycji, która ma tylko jeden cel – obalenie rządu.

I tak po raz kolejny w obliczu kryzysu związanego z przesyłaniem wiadomości, opozycja uciekła się do tych samych starych, bezmyślnych mantr odpowiednich dla świata zewnętrznego (w języku angielskim), które nie rezonują ze światem w taki sposób, w jaki mają nadzieję. Klejnot, na którym wylądowali, wbrew wszelkim dowodom przeciwnym, jest ich standardowym tropem, nieustającym, ponieważ jest denerwujący, ale ponadto „niewiarygodny”, a zatem w tym zakresie również bezużyteczny

I ten ostatni punkt jest dowodem na to, że Vučić skutecznie to wykonał. Opozycja powraca do swojej mantry bez nowych podstaw, bez wzrostu i bez nowej wiarygodności.

To, co większość wyborców zapamięta, to brutalne aspekty protestów odbierane jako negatywne, a Vučić słuchający pokojowych protestujących i uchylający porządek kwarantanny jako pozytywny.

Przez Joaquin Flores w dniu lip 13, 2020

Podziękowanie dla komentatora Krnabrny1 za nadesłanie i przetłumaczenie powyższego tekstu o sytuacji w Serbii.

Opublikowano za: https://fort-russ.com/2020/07/flores-serbia-protest-explosion-vucic-caught-between-coronavirus-and-color-revolution/