List otwarty do Olgi Tokarczuk w kontekście listu Janusza Sujeckiego do ambasadorki Izraela…

Olga Tokarczuk

Janusz Sujecki

Pani Tokarczuk,

w roku 2016 „zasłynęła” Pani wypowiedzią:

„Wymyśliliśmy historię Polski jako kraju tolerancyjnego, otwartego, jako kraju, który nie splamił się niczym złym w stosunku do swoich mniejszości. Tymczasem robiliśmy straszne rzeczy jako kolonizatorzy, większość narodowa, która tłumiła mniejszość, jako właściciele niewolników, czy mordercy Żydów.”
.
Już po otrzymaniu „nobla” podtrzymała Pani swoją wypowiedź:
https://www.polskieradio24.pl/5/1222/Artykul/2387222,Robilismy-straszne-rzeczy-Olga-Tokarczuk-podtrzymuje-slowa-o-Polakach
.
Oraz dodała Pani słowa: „Okazało się, że powiedziałam prawdę, której ludzie nie chcą”. Otóż są ludzie którzy chcą prawdy, tyle że w Pani wypowiedziach jej za wiele nie ma. Pani wypowiedź z roku 2016 zawierała nieuzasadnione ahistoryczne uogólnienia oraz pomówienia, które wymagają wyjaśnienia.
.
A więc – kto wymyślił historię Polski jako kraju tolerancyjnego (…).? Pani, ja? Tu przypomnę, że np. polscy protestanci oraz prawosławni, bo tacy też byli i są, od czasu wdrożenia w XVI wieku w Rzeczypospolitej Obojga Narodów (dalej zwaną przeze mnie RON lub Rz’plitą) kontrreformacji, bez przerwy krytykowali polskich katolików i „polski” kk o represje, szykany i prześladowania „innowierców”. „Polska bez stosów” to wymysł propagandy katolickiej, a nie Polaków jako całości.

Przy czym jest faktem, że Rz’plita była faktycznie bardziej tolerancyjna niż np. Hiszpania czy Portugalia, ale nie dzięki katolikom, a wbrew ich woli. Ponadto tolerancja ta dotyczyła tylko stanu szlacheckiego, nie obejmowała warstw niższych. System polityczny RON był taki, że szlachcicowi, który konwertował na luteranizm, kalwinizm, prawosławie czy arianizm nikt, nawet Sejm czy król nie mogli tego zabronić – choć tylko do czasu, gdy w roku 1668 pod naciskiem kleru Sejm uchwalił karę śmierci za odejście od katolicyzmu. I wyroki śmierci później wykonywano, nawet na arystokratach.

Tak więc Rz’plita była faktycznie bardziej tolerancyjna, przynajmniej dla szlachty, niż większość ówczesnej Europy, tyle że za sprawą politycznej pozycji szlacheckich „innowierców” i wbrew zapędom katolików. Ci zawłaszczyli jednak historyczną narrację i zasługi innowierców – względną tolerancję RON – przypisują sobie. To katolicy propagandyści wymyślili hasło „Polska bez stosów”. A nie wszyscy Polacy. Krytycy katolicyzmu, a takich było i jest wielu, przypominali o stosach i prześladowaniach, jakie w przeszłości w Rz’plitej miały miejsce. Tyle, że od 30 lat ich słowa giną w zalewie katolickiej propagandy, upiększającej zbrodniczą działalność kk i garstki w sumie sfanatyzowanych katolików na fali kontrreformacji w Rz’plitej.
.
Dalej pisze Pani: „Tymczasem robiliśmy straszne rzeczy jako kolonizatorzy, większość narodowa, która tłumiła mniejszość, jako właściciele niewolników (…).”
.
No i właśnie – kim byli owi kolonizatorzy? Czyżby Pani przodkowie? A może moi? A może byli to uciskani i wyzyskiwani chłopi pańszczyźniani, czyli ogromna większość etnicznych Polaków, jęczących wówczas pod butem panów, biskupów i opatów?

Jest oczywiste, że garstka polskich arystokratów i bogatszej szlachty kolonializowała w przeszłości np. Ukrainę, przyłączoną mocą Unii Lubelskiej do Korony. Rugowali oni ludność rusińską, sprowadzali na zajęte tereny ludność polską, zwłaszcza do miast. A także żydowskich kupców i handlarzy ciągnących jak cienie za polską szlachtą i jezuitami.

Zresztą, początki kolonizacji części Rusi zaczęły się już w czasach Kazimierza III – i to z czynnym poparciem papiestwa. Masową skalę przybrała jednak kolonizacja Rusi/Ukrainy po Unii Lubelskiej. Tylko, że odpowiedzialni za nią stanowili niewielki procent Polaków.

Jak wiemy, u schyłku RON szlachta (polska, litewska i rusińska) stanowiła ok. 10 % jej mieszkańców. Polska szlachta stanowiła niecałą połowę tego stanu. A zdecydowaną jego większość stanowiła ponadto tzw. gołota – biedota szlachecka, bez ziemi. Ona nie kolonializowała Ukrainy (także Białorusi czy Litwy – bo i one były też kolonializowane).

Nadmienić też należy, że duży udział w kolonializacji Ukrainy miał kler i jezuici. Wszak jednym z celów owej kolonializacji było „nawrócenie” Rusinów, gorliwie, wbrew ich woli „nawracanych” na katolicyzm. Udziału w kolonializacji „Kresów” nie brało co najmniej 95% ludności etnicznie polskiej.

Proszę więc nie przypisywać wszystkim Polakom tego, co robiła garstka arystokracji i bogatszej szlachty: „robiliśmy straszne rzeczy jako kolonizatorzy…”. Jest to tak samo niedopuszczalne jak np. obwinianie wszystkich Żydów o kolaborację z Gestapo i ogólniej z III Rzeszą:
https://ptto.wordpress.com/2013/06/21/zydzi-na-uslugach-hitlera-zydowscy-agenci-gestapo/
.
Tu jeszcze trzy uwagi:
.
– Polacy nie stanowili etnicznej większości RON. Odsyłam Panią do „Bożego Igrzyska” Normana Daviesa. Wg niego tuż przed rozbiorami etniczna ludność polska stanowiła ok. 42 % mieszkańców Rz’plitej. Samych Rusinów było mniej więcej tyle samo.
.
– W kolonizacji Ukrainy brali udział także ciągnący za szlachtą i jezuitami żydowscy kupcy i handlarze, monopolizując na kolonizowanych terenach handel. Ale nie jest wykluczone, że byli Żydzi reprezentowani także wśród kolonizatorów szlacheckich. Rz’plita bowiem nagradzała żydowskich konwertytów na katolicyzm (prawnie od 1588 roku) nobilitacją.

Znana jest nawet masowa konwersja Żydów na katolicyzm w czasach Jakuba Franka. Tak więc nie można wykluczyć, że w kolonizacji ziem Wielkiego Księstwa Litewskiego, a zwłaszcza Ukrainy, udział brali też pełniący obowiązki polskiej szlachty żydowscy konwertyci

– Uwaga ostatnia – nie zaprzeczam kolonizacyjnym zapędom garstki polskich elit i wielokrotnie je potępiałem. Choć uczciwie należy przyznać, że wobec zapędów kolonializacyjnych wielu innych państw europejskich (Portugalii, Hiszpanii, Holandii, Anglii, Francji, później jeszcze Belgii, Niemiec czy Włoch) owa kolonializacja była jednak b. ograniczona. Szkoda natomiast, że nie wspomniała Pani o współczesnej kolonializacji ziem Palestyńczyków przez Izrael.

Najbardziej oburzającym jest w Pani wypowiedzi stwierdzenie „…jako (…) mordercy Żydów.” W tym miejscu żądam od Pani podania konkretnej liczby Polaków mordujących Żydów. Czy byli tacy i w Pani rodzinie?
I kolejne pytanie – dlaczego nie wspomniała Pani o Żydach mordujących Polaków? Choćby w Nalibokach (https://pl.wikipedia.org/wiki/Zbrodnia_w_Nalibokach) i Koniuchach (https://pl.wikipedia.org/wiki/Zbrodnia_w_Koniuchach).
.
Od lat żydowska propaganda przedstawia Polaków jako morderców Żydów, wręcz jako współodpowiedzialnych za ich zagładę. I Pani przyłączyła się do tej obrzydliwej propagandy. Ciekawe, co powie Pani na list Janusza Sujeckiego, który sam siebie określa jako patriotę polskiego, obywatela Rzeczpospolitej Polskiej pochodzenia żydowskiego. Jego list, który skierował do ambasadorki Izraela w lutym 2018 roku, zacytuję w całości jako niezwykle ważny:
.
„W związku z bezprecedensowym, haniebnym atakiem ze strony Państwa Izrael, skierowanym przeciwko Polsce, zwracam na Pani ręce dyplom uznania za zasługi dla ochrony zabytków kultury żydowskiej w Polsce, jaki otrzymałem w lipcu 1998 r. od ambasadora Izraela w Polsce z okazji jubileuszu 50. rocznicy utworzenia Państwa Izrael. Miałem nadzieję, że miniony tydzień przyniesie opamiętanie i przerwanie antypolskiej nagonki, ale nic podobnego się nie stało. Wręcz przeciwnie: w sytuacji, gdy w Izraelu trwa polakożercza histeria i Polakom przypisuje się współodpowiedzialność za Holokaust, izraelska dziennikarka Lahav Harkov 14 razy wpisuje na Twitterze frazę „polish death camps” a w sieci na masową skalę rozsyłana jest grafika szkalująca Polskę, ambasada Izraela wydaje oświadczenie, w którym odnotowuje „falę ataków o podłożu antysemickim”, jaka rzekomo zaistniała w polskich mediach. W ostatnich dniach rzeczywiście można było zaobserwować falę ataków – były to antypolskie ataki wychodzące ze strony Państwa Izrael, połączone z próbami szantażu Rzeczpospolitej Polskiej przez USA.
.
Zdecydowałem się na ten symboliczny protest ze względu na skalę i masowość antypolskich ataków w Izraelu. W tym przypadku nie można wytłumaczyć sobie, że był to odosobniony wybryk Yaira Lapida, więc do Izraela i społeczeństwa izraelskiego nie powinno się mieć pretensji. Polskę zaatakował premier Benjamin Netanjahu i prezydent Reuven Rivlin. Izraelski minister edukacji Naftali Bennett poinstruował szkoły, aby poświęciły czas na nauczanie o roli, jaką m.in. Polska (sic!) odegrała w zabijaniu Żydów w Holokauście. Do aktywnego szkalowania Polski oraz Polaków włączył się dyrektor Centrum Wiesenthala w Jerozolimie Efraim Zuroff. Kneset przyjął projekt ustawy, która bezpodstawnie oskarża Polskę o negowanie Holokaustu. W izraelskich mediach pisze się o współpracy Polaków z nazistami i kolportuje oskarżenia w rodzaju: „Polacy byli gorsi od Niemców”. Polskę atakuje więc i szkaluje Państwo Izrael oraz izraelskie media i społeczeństwo, niezależnie od wewnętrznych politycznych podziałów. Wojewoda mazowiecki nie dopuścił do protestów pod ambasadą Izraela, ale izraelskie władze nie zrobiły nic, by przerwać festiwal antypolskiej nienawiści w Izraelu. Wręcz przeciwnie – nastroje te są podsycane, a Rzeczpospolita Polska i polskie społeczeństwo nadal szkalowane na niewyobrażalną skalę.
.
Pani wystąpienie na terenie obozu Auschwitz uważam osobiście za skandaliczne. Teren byłego niemieckiego nazistowskiego obozu stał się miejscem kwestionowania prawa Polaków do obrony przed oszczerstwami, zamiast stać się miejscem przypomnienia o Niemcach, którzy byli faktycznymi sprawcami zbrodni dokonanej na Żydach i Polakach. Powiedziała Pani, że Izrael traktuje ustawę o IPN „jako możliwość kary za świadectwo ocalałych z Zagłady”. Czy mam rozumieć, że ocaleni z Zagłady będą świadczyć, że w obozach śmierci byli polscy komendanci, polskie załogi i polscy strażnicy na wieżach? Nie będzie to wtedy żadne świadectwo tylko kłamstwo. Doskonale Pani wiedziała, że badania naukowe nie będą objęte penalizacją. Wiedziała Pani również, że ustawa dotyczy oskarżania narodu polskiego jako całości, a nie pojedynczych przypadków. Nikt nie ukrywa ani zjawiska szmalcownictwa, które wielokrotnie opisywano, ani przypadków pojedynczych zabójstw Żydów, dokonanych przez Polaków. Jest na ten temat obszerna, polska literatura historyczna.
.
Jednak kwestionowanie zapisu ustawy mówiącego wyraźnie o zakazie przypisywania odpowiedzialności za zbrodnie nazistowskie narodowi polskiemu jako całości, jest próbą wykazania, że zdecydowana większość polskiego społeczeństwa, sprzymierzona z niemieckimi nazistami, mordowała Żydów. Jest próbą sugerowania, że istniały polskie formacje sprzymierzone z Niemcami, które wraz z nimi dokonywały Holokaustu. Dlatego ustawa o IPN jest koniecznością, by przerwać trwające od dziesięcioleci potoki kłamstw o „polskich obozach zagłady” i współodpowiedzialności narodu polskiego za Holokaust. Nic nie usprawiedliwia Pani wystąpienia, tym bardziej, że strona izraelska od około półtora roku była informowana o projekcie nowelizacji ustawy o IPN, a więc założenia tej ustawy nie mogły być dla nikogo zaskoczeniem.
Osobiście chciałbym, by premier Izraela, ani żadnego innego państwa nie decydował, które prawo jest w Polsce „bezpodstawne”. Zdaniem Benjamina Netanjahu, walka z oszczerstwami i kłamliwym określeniem „polskie obozy śmierci” to „negowanie Holokaustu”. Trudno o większy absurd! Czy prawdą jest, że Benjamin Netanjahu, w 2015 r. podczas 37. Światowego Kongresu Syjonistycznego oświadczył, że „Hitler nie chciał eksterminacji Żydów”? Chciałbym otrzymać od Pani potwierdzenie bądź zaprzeczenie tej informacji.
.
W minionym tygodniu strona izraelska wielokrotnie wykazywała troskę o możliwość prowadzenia badań historycznych, którą to możliwość rzekomo przekreśla nowelizacja ustawy o IPN. Jeżeli Państwu Izrael tak bardzo zależy na badaniach historycznych dotyczących Holokaustu, to chciałbym Pani zadać kilka istotnych pytań.
.
W 1939 r. prezydent USA Franklin Delano Roosevelt nie zgodził się na przyjęcie 937 Żydów – uchodźców z III Rzeszy, którzy znajdowali się na pokładzie statku „St. Louis”. Nie pomogła skierowana do niego wstrząsająca, błagalna prośba o łaskę. USA nie przyjęły uchodźców. W następstwie, kilkuset pasażerów tego statku zawróconego do Europy zostało później rozstrzelanych lub zamordowanych w Auschwitz i Sobiborze. Czy Państwo Izrael kiedykolwiek wydało oświadczenie, że USA ponoszą współodpowiedzialność za Holokaust? Czy izraelscy historycy kiedykolwiek podjęli badania pozwalające wyjaśnić postępowanie Roosevelta?
.
W lipcu 1943 r. Jan Karski przedstawił prezydentowi Rooseveltowi raport o dokonującej się Zagładzie Żydów na terenie Polski. Brak reakcji władz amerykańskich umożliwił dalszą eksterminację Żydów. USA nie zareagowały też na polskie apele z 1944 r., by zbombardować tory kolejowe wiodące do Auschwitz. Moje pytanie – jak powyżej.
.
Chciałbym zapytać, czy Państwo Izrael kiedykolwiek oficjalnie ustosunkowało się do zjawiska obojętności amerykańskich środowisk żydowskich wobec Holokaustu? Sytuacja ta wiadoma była nawet Żydom z warszawskiego getta. Poeta getta, Władysław Szlengel (1914 – 1943), uczestnik powstania w getcie warszawskim, tak pisał w wierszu pt. „Dajcie mi spokój”:
.
Kto ty jesteś? Żyd.
10 milionów Żydów
pije whisky co dnia
i liże ice krem soda
w USA.
I piją sok grejpfrutów
przed lunchem i rano.
Szkoda ci Żydów?
Zostaną!…
.
Nie Żydzi zalęknieni,
Żydzi chorzy i drżący,
Ale Żydzi stadionów,
Żydzi śpiewający –
Dajcie mi spokój (…)
.
Amerykańscy Żydzi zgłaszający dziś roszczenia wobec Polski są potomkami tych, którzy nigdy nie zdobyli się na masowe protesty, które zmusiłyby władze USA do akcji powodującej przerwanie Zagłady. Zgodnie z opracowaniem Rafaela Medoffa pt. „Dzień, w którym maszerowali rabini”, jedyna demonstracja w skali całego okresu Holokaustu mająca na celu ratowanie ofiar Zagłady odbyła się w Waszyngtonie 6 października 1943 r. Wzięło w niej udział ponad 400 rabinów z USA, którzy przyjechali prosić rząd USA o ratowanie mordowanych Żydów. Przekazali petycję do prezydenta Roosevelta, w której napisali: „dzieci, niemowlęta, starsi mężczyźni i kobiety wołają do nas „pomocy!”. Miliony już padły zabite, skazane na miecz i ogień, a dziesiątki tysięcy umarły z głodu”. Jednak Roosevelt nawet nie przyjął delegacji rabinów. Otrzymali oni odpowiedź, że prezydent jest „niedostępny z powodu napiętego planu innych zajęć”. Jak ustalił historyk, było to kłamstwo. Roosevelt nie miał tego dnia żadnych zajęć. Spotkanie nie odbyło się , ponieważ prezydenta odwiedli od niego: Samuel Rosenman (1896 – 1973) – doradca Roosevelta i autor jego przemówień oraz wpływowy członek American Jewish Committee a także rabin Stephen Samuel Wise (1874 – 1949) – syjonistyczny przywódca w USA. Wise uzyskał wcześniej informacje o Holokauście od Jana Karskiego, ale nie wpłynęło to na jego postawę. Co więcej – ten sam Wise w 1941 r. postanowił nałożyć całkowite embargo na wszelką pomoc wysyłaną do okupowanej Polski przez amerykańskich Żydów. Wykazał się szczególną aktywnością w powstrzymywaniu wysyłania paczek do gett. Mam do Pani pytanie: czy przytoczone wyżej fakty są zgodne z historyczną prawdą, czy jest to tylko antysemicka propaganda? Jeżeli nic takiego nie miało miejsca, chciałbym uzyskać od Pani potwierdzenie. Jeżeli natomiast jest to prawda, to chciałbym zapytać, czy Izrael kiedykolwiek nagłośnił wskazane wyżej fakty ? Czy padały oficjalne oskarżenia o współudział części amerykańskiej żydowskiej elity w Holokauście, formułowane z nagłośnieniem odpowiadającym nagłośnieniu, z jakim obecnie prowadzona jest bezpodstawna nagonka na Polskę?
.
W ostatnim tygodniu często pojawiały się w Izraelu głosy mówiące nie tylko o „radowaniu się Polaków z Holokaustu” (Efraim Zuroff) lecz także wskazujące na „obojętność Polaków wobec Zagłady”. Przesyłam więc Pani zdjęcie z książki Rona Chernowa pt. „The Warburgs. A Family Saga”, London 1993. Przedstawia ono wesele Giseli Warburg-Wyzanski (1912 – 1991), działaczki syjonistycznej w USA. Ślub i wesele odbyły się w lipcu 1943 r., w tym samym czasie, w którym Jan Karski złożył wizytę prezydentowi Rooseveltowi. Gdy w rodzinie jest pogrzeb i żałoba, to ślub i wesele się przekłada – oto jedyny komentarz, który ciśnie się na usta na widok tej fotografii. To tak na marginesie kwestii obojętności wobec Holokaustu.

.
Chciałbym także zapytać, czy widoczny na zdjęciu żydowski bankier Max Warburg (1867 – 1946) związany był po 1933 r. z kartelem IG Farben, o którym historycy zgodnie piszą, że umożliwił Hitlerowi rozpoczęcie wojny
w 1939 r.? A może ta informacja to tylko rozpowszechniany w sieci, antysemicki wymysł? Jeżeli w Izraelu istnieje tak silna wola prowadzenia badań historycznych, niechaj wyjaśnione zostanie to, o czym wspomniałem, bądź też oficjalnie zanegowane jako kłamstwo. Myślę, że będzie to pożyteczniejsze, niż sianie nienawiści w stosunku do Polski i mnożenie absurdalnych oskarżeń.
.
Jestem obywatelem Rzeczypospolitej Polskiej pochodzenia żydowskiego. Swoje potrzeby duchowe realizuję w ramach jednego z odłamów judaizmu. Nigdy nie czułem się jednoznacznie ani Polakiem, ani Żydem. Często protestowałem przeciwko takiemu „narodowemu szufladkowaniu” mojej osoby. Moja tożsamość jest syntezą pierwiastków polskiego i żydowskiego. Nie zmienia to jednak faktu, że zawsze byłem i jestem patriotą Polski, będącej moją ojczyzną. Jestem wstrząśnięty potokiem antypolskiej nienawiści płynącym z Izraela i dążeniem do upokorzenia Polski. W 1998 r. i przez kolejne lata byłem dumny z dyplomu, który wręczył mi ambasador Izraela Yigal Antebi. Dziś została tylko pustka i ślad na ścianie pokoju po czymś, co było dla mnie ważną i cenną pamiątką.
.
Janusz Simcha Sujecki
.
Za https://niezalezna.pl/216170-znany-varsavianista-pochodzenia-zydowskiego-odsyla-ambasador-izraela-wyroznienie
.
Tu jeszcze kilka uwag odnośnie II wojny światowej. Powszechnie twierdzi się, że parł do niej wyłącznie Hitler. To prawda tylko częściowa. Hitler nienawidził bolszewizmu i chciał tej wojny, mającej dać „rasie panów” Lebensraum po Ural i Kaukaz. Ale nie tylko on tej wojny pragnął. Z zachowanej przedwojennej korespondencji dyplomatycznej II RP zachowało się wiele raportów. Przytoczę dwa. Pierwszy jest wypowiedzią Williama Bullitta (https://pl.wikipedia.org/wiki/William_Bullitt), dyplomaty waszyngtońskiego, z jego rozmowy z ambasadorem II RP Jerzym Potockim, spisaną przez tego ostatniego 21 listopada 1938 (wytłuszczenia moje):
.
„Wojna z Hitlerem jest nieuchronna a  Stany przystąpią do niej po związaniu Niemiec przez Anglię i Francję.  Państwom demokratycznym potrzeba co najmniej dwa lata czasu na dozbrojenie a w międzyczasie należy spodziewać się ekspansji Hitlera na wschód i życzeniem państw demokratycznych byłoby, żeby tam na wschodzie doszło do rozgrywki między Rzeszą Niemiecką a Rosją [Rosja wówczas nie istniała – istniał ZSRR – przyp. opolczyk]. Ponieważ potencjalna siła Sowietów  nie jest  dotychczas znana, zatem możliwe jest, że Niemcy operując zbyt daleko do swych baz byliby skazani na długą i wyniszczającą wojnę. Dopiero wtedy państwa demokratyczne mogłyby zaatakować Niemcy i doprowadzić do ich kapitulacji. W. Bullitt potwierdził, że Polska jest jedynym państwem, które by wystąpiło orężnie do walki,  gdyby Niemcy przekroczyły jej granice. Ambasador Bullitt stwierdził że Niemcy mają zupełnie wyrobiony sztab ukraiński,  który w przyszłości ma objąć rządy na Ukrainie i stworzyć tam niepodległe państwo pod wpływami Niemiec.”
.
Widzimy więc, komu zależało na wojnie i starciu Wehrmachtu z Armią Czerwoną na wschodzie – zachodnim państwom „demokratycznym”. A teraz kolejny raport, także ambasadora Potockiego, napisany 12 stycznia 1939 (wytłuszczenia moje):
.
„Brutalne traktowanie Żydów i problem uchodźców podnieca stale istniejącą nienawiść do wszystkiego co ma coś wspólnego z niemieckim nazizmem. W wielkiej mierze przyczynili się do tego poszczególni żydowscy intelektualiści  którzy związani są z prezydentem Roosseveltem węzłami przyjaźni, jak Bernard Baruch, gubernator stanu Nowy Jork, nowomianowany sędzia Sądu Najwyższego Felix Frankfurter, sekretarz Skarbu Morgenthau i inni, chcą zrobić z Prezydenta szampiona praw człowieka, religii i słowa, jako też tego który w przyszłości musi ukarać mącicieli spokoju.
Ta grupa ludzi, zajmujących najwyższe stanowiska w rządzie amerykańskim, pragnie uchodzić za przedstawicieli prawdziwego amerykanizmu, oraz obrońców demokracji związana jest nierozerwalnymi więzami z międzynarodowym społeczeństwem żydowskim. Dla tej Międzynarodówki żydowskiej która ma głównie swoje interesy rasowe- wywyższenie Prezydenta Stanów Zjednoczonych na to najidealniejsze stanowisko obrońcy praw człowieka, było genialnym pociągnięciem, a zarazem stworzenie  bardzo niebezpiecznego ogniska nienawiści na tym kontynencie oraz podziału świata na dwa wrogie obozy. Przy tym ujęto całość w misterną robotę: stworzono Rooseveltowi podstawy do aktywizacji polityki zagranicznej i stworzenia tą drogą olbrzymich zasobów militarnych dla przyszłej rozgrywki wojennej do której Żydzi całego świata dążą z całą świadomością.”
.
I tu widzimy kolejne środowisko prące do II wojny światowej – niezwykle wpływowe w USA środowisko żydowskie. W połączeniu tych raportów z listem Janusza Sujeckiego mamy więc taki obraz – wpływowe środowiska żydowskie w usa oraz państwa „demokratyczne” dążyły z całą świadomością do wojny. Polacy nie. Aby ułatwić Hitlerowi podbój Polski, stojącej mu na drodze do ataku na ZSRR, zachód wspierał kredytami III Rzeszę, odmawiając ich Polsce:
.
„Krytycy postawy Anglii i Francji w 1939 r. zwykli ignorować sabotowanie kredytów dla Polski przez rząd Anglii – i to nie tylko angielskich kredytów – ale i francuskich (przy jednoczesnym hojnym kredytowaniu zbrojeń III Rzeszy!)”
https://myslnarodowa.wordpress.com/2012/09/04/abbeville1939-a-wojna-obronna-ii-rp-zdrada-czy-realizm/.
.
Podpisanie traktatów o wzajemnej pomocy militarnej z Polską przez UK i Francję było zwykłym oszustwem, mającym dać Polsce poczucie bezpieczeństwa. W raporcie z 16 stycznia 1939 roku ambasador Potocki przytacza słowa dyplomaty Bullitta:

„Państwa demokratyczne przekreśliły raz na zawsze wszelki urojone interwencje zbrojne w kierunku  zabezpieczenia jakiegokolwiek państwa które miało się stać pastwą agresji niemieckiej.”

Wojna zaczęła się więc od niemieckiej agresji na osamotnioną, oszukaną i zdradzoną przez zachodnich „sojuszników” Polskę i od eksterminacji polskiej inteligencji już od pierwszych dni wojny:
https://pl.wikipedia.org/wiki/Intelligenzaktion
.
Tu tylko przypomnę, że w tym samym czasie na terenach III Rzeszy nadal legalnie działały syjonistyczne organizacje, o czym pisał zmarły w bardzo podejrzanych okolicznościach (po wcześniejszej wściekłej na niego nagonce przy udziale m.in. ambasady Izraela: http://blogmedia24.pl/node/33056) historyk Dariusz Ratajczak.
.
„(…) Jest rzeczą dowiedzioną, chociaż taktownie skrywaną, że syjonizm do roku 1938 (piąty rok władzy Hitlera!) miał się w Niemczech jak najlepiej. Ukazywały się syjonistyczne książki (w tym sponsorowane przez NSDAP „Państwo żydowskie” Teodora Herzla – bez wątpienia biblia nacjonalistycznie i proemigracyjnie nastawionych Żydów) i czasopisma. W roku 1936 w sercu III Rzeszy, Berlinie, odbył się Kongres Syjonistyczny. Złowrogie Schutzstaffeln (SS) z wielką gorliwością udzielały szerokiego wsparcia dla działań syjonistów. Przyszli ludobójcy wizytowali Palestynę (Leopold von Mildenstein spotkał się w kibucu „Dagania” z przyszłym prezydentem, Izraela – Dawidem Ben-Gurionem; innym serdecznym rozmówcą Niemców był przyszły premier tego państwa – Levi Schkolnik – alias Eszkol); hitlerowcy czarterowali i opłacali statki z żydowskimi emigrantami płynącymi do Ziemi Obiecanej (co nie podobało się zresztą Anglikom), wchodzili w kontakty z miarodajnymi politykami żydowskimi i syjonistycznymi instytucjami na Bliskim Wschodzie (SD – służba bezpieczeństwa SS – współpracowała z „Haganą”, podziemną organizacją żydowsko-nacjonalistyczną w Palestynie, dostarczając jej między innymi broń; Ziemię Obiecaną wizytował również przed wojną słynny Adolf Eichmann. Rewizytowała go w Berlinie w roku 1939 Golda Meir – zapewne najgłośniejszy premier Izraela w dziejach tego państwa).
.
Władze niemieckie udzieliły wsparcia syjonistycznym obozom szkoleniowym i kibucom organizowanym na terenie III Rzeszy (było ich kilkadziesiąt, działały do roku 1942, powiewały nad nimi dumnie „Gwiazdy Dawida”), Gestapo służyło wszelką pomocą żydowskim emigrantom, a dzięki tak zwanemu układowi o transferze przekazano z Niemiec do Palestyny około 70 milionów dolarów, co miało wielkie znaczenie dla ekonomicznej stabilizacji żywiołu żydowskiego na tym obszarze. Przykłady tego typu kolaboracji można mnożyć… Nie możemy potępiać syjonistów – bez wątpienia żydowskich ultrapatriotów – za kontakty (owocne, bliskie, niemal koleżeńskie) z władzami hitlerowskimi. Ani o to, że w tym szczególnym czasie bardziej dbali o przyszłość niż smutną terazniejszość istotnej części własnego narodu. Przecież to oni właśnie wygrali Izrael, a pewnie i coś więcej. Zbrodniczy natomiast niemieccy naziści okazali się – jak to często w historii bywa – usłużnymi „poputczikami” (…).”
http://dariuszratajczak.blogspot.com/2009/01/jak-adolf-izrael-budowa.html
.
Gdy po zmianie hitlerowskiego planu odnośnie europejskich Żydów (spowodowanej fiaskiem zaplanowanego przez Hitlera podboju ZSRR w kilka tygodni) zaczęto ich skupiać w gettach, a następnie wywozić do obozów koncentracyjnych, ich wpływowi pobratymcy za oceanem (którzy do tej wojny parli), palcem nie ruszyli, by im pomóc – o czym pisał w liście do ambasadorki Izralea Janusz Sujecki. Tym bardziej nie obchodził ich los Polaków, mordowanych i masowo wypędzanych z odwiecznych polskich ziem.
https://pl.wikipedia.org/wiki/Wysiedlenia_Polak%C3%B3w_podczas_II_wojny_%C5%9Bwiatowej_dokonane_przez_Niemc%C3%B3w
.
Przypominam – działo się to podczas wojny, do której parły nie tylko Hitler, ale też państwa „demokratyczne” zachodu oraz niezwykle wpływowe za oceanem środowiska żydowskie. Podczas wojny palcem nie ruszyli, by pomóc europejskim pobratymcom, a dzisiaj ich potomkowie oskarżają Polaków o mordowanie Żydów. Tak można w skrócie opisać II wojnę światową z polskiego punktu widzenia.
.
Pani Tokarczuk,

w wywiadzie dla TVN powiedziała Pani też, że: „trzeba będzie stanąć z własną historią twarzą w twarz i spróbować napisać ją trochę od nowa, nie ukrywając tych wszystkich strasznych rzeczy”. Dlaczego nie żąda Pani tego samego od drugiej strony? Kiedy oni staną twarzą w twarz z własną historią? Jak choćby z tym, o czym pisała żydowska pisarka Hannah Arendt w książce „Eichmann w Jerozolimie” (wydaną w Krakowie w 1986 r. str. 151):

„Dla Żydów rola, jaką przywódcy żydowscy odegrali w unicestwieniu własnego narodu, stanowi niewątpliwie najczarniejszy rozdział całej historii.”

Najwyższy już czas, by oskarżyciele Polski stanęli twarzą w twarz z ich własną, niewygodną dla nich historią.

.
Nagonka żydowska na Polskę i oskarżanie Polaków o mordowanie Żydów ma jeden cel. Zdradził go były sekretarz generalny Światowego Kongresu Żydów, Israel Singer w 1996 roku w Buenos Aires, podczas odbywającego się tam ich światowego kongresu (wytłuszczenia moje):

„Ponad trzy miliony Żydów zginęło w Polsce i Polacy nie będą spadkobiercami polskich Żydów. Nigdy na to nie pozwolimy (…) Będą słyszeli o tym od nas tak długo, jak Polska będzie istnieć. Jeżeli Polska nie spełni roszczeń Żydów, będzie „publicznie atakowana i upokarzana” na forum międzynarodowym.”
https://pl.wikiquote.org/wiki/Israel_Singer

Sprawa idzie po prostu o pieniądze – „przedsiębiorstwo holokaus” (termin wymyślony przez Normana Finkelsteina: https://pl.wikipedia.org/wiki/Przedsi%C4%99biorstwo_Holocaust) chce wyłudzić od Polaków ogromne sumy i w tym celu wymyśliło piramidę kłamstw i oskarżeń.

Liczą na to, że wpędzą nas w poczucie winy i zmuszą do wypłacenia im wszystkich, nawet najbardziej bezprawnych i absurdalnych roszczeń. Pani jej wypowiedziami wspiera tę żydowską piramidę kłamstw. Zadaje Pani kłam choćby to, co napisał Janusz Sujecki, uczciwy patriota polski pochodzenia żydowskiego.
.
Nie mam najmniejszej wątpliwości, że nobla dostała Pani nie za całokształt jej twórczości, a właśnie za to jedno oskarżenie, że niby Polacy mordowali Żydów. Dla propagandy „przedsiębiorstwa holokaust” to świetny „dowód” uwiarygadniający ich kłamstwa. Mogą otwarcie głosić – nawet polska noblistka przyznała, że Polacy Żydów mordowali.

Przyznany Pani nobel chluby Polsce i Polakom nie przynosi. Tak naprawdę został Pani przyznany, gdyż wsparła Pani obrzydliwą antypolską nagonkę środowisk związanych z „przedsiębiorstwem holokaust”.

Pani nobel jest hańbą i dla Pani, i dla Polski…

Od Redakcji KIP: