Od dawna wiadomo o praktykach wywiadu amerykańskiego obalania rządów wielu krajów. Oto 5 bardziej lub mniej subtelnych przykładów.
Pierwszym jest finansowanie opozycji będące najbezpieczniejszym i najłatwiejszym sposobem. Finansowanie grup społecznych, bądź sprowokowanie przewrotu wojskowego.
Tak zorganizowany został w 1963 roku przewrót w Wietnamie. Podobny scenariusz zastosowano w Brazylii i Gwatemali. Odtajnione dokumenty potwierdzają tę taktykę jako spisek generałów dla pozbycia się przywódcy Nor Dinh Diema.
Drugim sposobem jest zabójstwo sprawującego rządy na rzecz zastąpienia go postacią sprzyjającą amerykańskim celom. Wielokrotnie CIA dopuszczało się zamachów na życie przywódcy Kongo, Patryka Lumumby. Zamach udał się w 1961 r. Jednak społeczne poparcie dla Lumumby było tak duże, że przekazanie władzy jego przeciwnikom nie udało się. Dlatego nastąpił czteroletni okres politycznej destabilizacji.
Trzecim narzędziem jest zniszczenie gospodarki za sprawą ukrytych machinacji, bądź nałożenia embargo. Tym mechanizmem osłabiana jest sprawność rządzącej partii. Tym zabiegiem posłużono się w Chile w latach 70-ych.
Po nieudanym wymuszeniu na Salvatore Allende podporządkowaniu państwowego sektora przemysłowego, prezydent Nixon zalecił CIA by „gospodarka zawyła”. Agencja współpracowała równocześnie z trzema ugrupowaniami chilijskimi, które miały zaplanować zamach na Allende. Trwały nieustanne zabiegi osłabiające gospodarkę chilijską. Wreszcie w 1973 roku dokonano zamachu wojskowego na Allende zastępując go generałem Pinochet.
Czwartą drogą uzyskania wpływów jest przejęcie mediów. CIA jest w stanie wykupić gazety, stacje radiowe i telewizyjne, by kontrolować opinię publiczną i forsować antyrządową retorykę.
Te zabiegi miały miejsce we Włoszech w połowie XX wieku. CIA wykupiło 40% rynku prasy codziennej. Początkowo miało to zapobiec wpływom komunistycznym. Z czasem były pracownik CIA zdradził, że łatwiej jest kupić dziennikarza niż wykupić gazetę. W tym celu wielu reporterów i dziennikarzy otrzymywało wynagrodzenia z CIA.
Piątym sposobem przejęcia kontroli nad państwem jest wywołanie chaosu. Tworzenie napięć społecznych, wywoływanie paniki, protestów ulicznych. Ważne jest, by protestujący nie mogli zorientować się co jest zasadniczym motywem ich współdziałania.
Fakt, że demokratycznie wybrany przywódca irański Mosaddegh znacjonalizował przemysł naftowy wcześniej zarządzany przez Brytyjczyków nie podobał się ani Amerykanom, ani Brytyjczykom.
Oba te kraje ukartowały spisek na życie niewygodnego przywódcy, by obalić go w 1953 r. Miliony dolarów przekazane zostały do Teheranu, by kupić dotychczasowych zwolenników Mosaddegha, finansując protesty uliczne. Na skutek tej destabilizacji Mosaddegh zmuszony został żyć do końca swych dni w areszcie domowym.
Oto co wiemy o działaniach tej tajnej instytucji, ale kto wie czego nie wiemy.
Autorstwo: Jola
Na podstawie: TRTWorld.com
Źródło: Wolna-Polska.pl
Przypomina mi się film pt: “Trzy dni kondora” z Robertem Retfordem, nakręcony pewnie ponad 40 lat temu, opisuje dokładnie to samo co w tym artykule.
Wiedzieć to jedno, ale zmienić to jest już zupełnie czymś innym.
Myślę że po tych 40 latach możemy sobie powiedzieć WIEMY. To już duża rzecz, chociaż zajęło nam to prawie pół wieku:-)))