(Out of their depth – nawiązanie do Psalmu 130).
Według Vladimira Michejewa, doradcy zastępcy dyrektora generalnego KRET’a, system będzie mógł śledzić samoloty na lotniskach w Europie lub Izraelu
Stacja do blokowania „Resident” R-330ZH i elektroniczny kompleks wojenny RB-301B “Borisoglebsk-2”
Maszyna przekształcona z rosyjskiego pojazdu, blokowana w USA.
Komentarz redaktora: siły amerykańskie nigdy wcześniej nie istniały w środowisku ECW, z wyjątkiem niesławnego incydentu USS “Donald Duck” w 2014 roku, kiedy technologia plazmowa oparta na technologii Keshe zamknęła niszczyciela AEGIS.
MOSKWA, /TASS /. Rosja wdroży systemy elektronicznej wojny (EW) w Syrii, aby przeciwdziałać broni o wysokiej precyzji. Cały system EW zostanie wzmocniony w najbliższych tygodniach, poinformował TASS Vladimir Michejew, doradca pierwszego zastępcy dyrektora generalnego Koncernu Radioelektronicznego, Vladimira Kolesowa, oznajmiła TASS.
„Do konwencjonalnych systemów ochrony radarowej zostaną dodane systemy, które będą w stanie zwalczać precyzyjne bomby i kierowane pociski, których prawdopodobnie użyje Izrael, który już oświadczył, że będą kontynuować prace nad obiektami w regionie” – powiedział Michejew.
Według niego, „ponadto zostaną wprowadzone systemy i urządzenia, które będą blokować wszystkie systemy i środki kontroli lotnictwa i grup statków. Jest to system tłumienia komunikacji radiowej HF i VHF” – powiedział Michejew.
Według niego środki EW w Syrii zostaną znacznie rozszerzone i uzupełnione w nadchodzących tygodniach. „Jednoznacznie decyzja została podjęta, i minister ogłosił to. Myślę, że w tym samym czasie, który wyznaczono na budowę grupy rakiet przeciwlotniczych (dostawa S-S-300 w ciągu dwóch tygodni – komentarz TASS), rozmieszczone one będą na nowych stanowiskach systemu REB”- powiedział Michejew.
Integracja z obroną powietrzną
Według Michejewa wzmocniony elektroniczny system wojenny zostanie w pełni zintegrowany z obroną powietrzną. „Klasyczny system obrony powietrznej zakłada rozpoznanie radarowe i radiowe, system rakiet przeciwlotniczych, system osłony myśliwskiej i system REB. Wszystkie te systemy REB, które zostaną dostarczone, będą w pełni zintegrowane z automatycznym system obrony przeciwlotniczej. System ten stworzy tzw. kompleksy rozpoznawcze i interferencyjne ogniowe, które całkowicie pokrywają obszary koncentracji naszych wojsk przed użyciem na nich nie tylko dronów, ale również kierowanych raków-t (cansers-t) i samolotów” – powiedział Michejew
Przedstawiciel KRET’a powiedział również, że „możliwości blokowania systemów nawigacji kosmicznej zostaną zwiększone, przede wszystkim poprzez Navstar i Galileo, oraz inne systemy, które można wykorzystać w tym regionie”.
Jak powiedział wcześniej rosyjski minister obrony Siergiej Szojgu, w związku katastrofą rosyjskiego Ił-20, w wyniku działań izraelskich sił powietrznych, osłanianych przez rosyjski samolot, w szczególności, od syryjskiego ognia, środki walki elektronicznej zostaną wzmocnione w Syrii.
Czym armia rosyjska może „oślepić” wroga
TASS mówi o możliwościach krajowych elektronicznych kompleksów wojennych.
Kompleks elektroniczny rzemiosła wojennego „Lever-AV”
15 kwietnia w Rosji oznacza Dzień specjalisty w dziedzinie wojny elektronicznej (EW). Obecnie technologia aktywnie się rozwija, tworząc nowe kompleksy do walki na lądzie, w powietrzu i na morzu. W ubiegłym roku rozpoczęto testowanie komponentów naziemnego kompleksu REB, zdolnych do ochrony żołnierzy i celów cywilnych przed atakiem z przestrzeni powietrznej i kosmosu.
System REB jest ważnym elementem organizacji wojskowej państwa i nieodłączną częścią wszystkich konfliktów zbrojnych ostatnich lat, w tym okazał się skuteczny podczas działania rosyjskich sił lotniczych w Syrii.
Historia REB w Rosji sięga czasów wojny rosyjsko-japońskiej. Tak więc, 15 kwietnia 1904 roku, podczas ostrzału artyleryjskiego przez japońską eskadrę rajdu wewnętrznego w Port Arthur, stacja radiowa rosyjskiego pancernika Pobieda i nadbrzeżna poczta Zolotaya Gora stworzyły zakłócenia w japońskich falach radiowym, co bardzo utrudniało przesyłkę telegramów wrogich statkom szpiegowskim.
Jak zauważył wiceminister obrony Jurij Borisow, wszystkie konflikty zbrojne pokazują, że fundusze EW są najbardziej skuteczne i bardzo popularne wśród żołnierzy na wszystkich frontach.
Na wszystkie udoskonalenia przeprowadzone przez instytuty koncernu “Radioelectronic Technologies” (KRET) jest zapotrzebowanie ze strony Ministerstwo Obrony, a także cieszą się one dużym popytem na rynku zagranicznym. Wiem, że wielkość eksportu produktów kret’a rośnie każdego roku
Jurij Borysow
Wiceminister obrony Federacji Rosyjskiej
Według generała dywizji Jurija Lastochkina, szefa rosyjskich sił powietrznych, nowoczesny rosyjski sprzęt jest lepszy od zachodnich odpowiedników na wiele sposobów, w tym także co do zasięgu. Osiąga się to poprzez użycie mocniejszych urządzeń nadawczych i bardziej wydajnych systemów antenowych.
Technika ta ma zalety zarówno w zakresie nazewnictwa obiektów, których ma dotyczyć, jak i możliwości bardziej efektywnego wykorzystania bojowego dzięki zastosowaniu elastycznej struktury kontrolnej zarówno przez zespoły EW, jak i przez pojedyncze urządzenia, które działają autonomicznie i sprzężone w pary
Yurii Lastochkin
Szef rosyjskich sił zbrojnych, generał-major
Dużo uwagi poświęca się także udoskonalaniu sprzętu z bezzałogowymi statkami powietrznymi. Do 2018 r. planuje się utworzenie wyspecjalizowanej grupy żołnierzy EW.
Powietrznodesantowe elektroniczne kompleksy bojowe
Vladimir Michejew, jako były szef rosyjskiej służby lotniczej REB, a obecnie doradca pierwszego zastępcy dyrektora generalnego Radioelectronic Technologies Concern (KRET, jest częścią Rostekh), powiedział TASS’owi, że przeżywalność samolotów z nowoczesnymi elektronicznymi kompleksami bojowymi wzrasta 20-25 razy.
Stacja aktywnego zagłuszania (SPA) była wcześniej instalowana na samolotach, teraz wszystkie samoloty są wyposażone w pokładowe kompleksy obronne (BKO). Ich główną różnicą w stosunku do SPA jest to, że BKO jest w pełni zintegrowane i połączone ze wszystkimi awionikami samolotu, helikoptera lub dronów.
Kompleksy obronne wymieniają z komputerami pokładowymi wszystkie niezbędne informacje:
- podczas lotu, misji bojowych,
- o celach i trasie przelotu chronionego obiektu,
- o możliwościach ich broni,
- o rzeczywistej sytuacji radioelektronicznej w powietrzu,
- o potencjalnych zagrożeniach.
W przypadku jakiegokolwiek zagrożenia trasę można skorygować w taki sposób, aby chroniony obiekt nie wszedł w strefę uderzenia, zapewniając radioelektroniczne powstrzymanie najniebezpieczniejszej obrony powietrznej i samolotów wroga, jednocześnie zwiększając skuteczność bojową swojej oręża zniszczenia.
„Witebsk”
Jeden z najbardziej efektywnych pokładowych kompleksów obronnych. Jest przeznaczony do ochrony samolotów i śmigłowców przed pociskami przeciwlotniczymi z głowicami radarowymi i głowicami optycznymi (termicznymi). “Witebsk” jest zainstalowany na:
- zmodernizowanym samolocie szturmowym Su-25SM,
- szokowym śmigłowcu Ka-52, Mi-28N,
- helikopterze transportowym i bojowym rodziny Mi-8,
- ciężkim helikopterze transportowym Mi-26 i Mi-26T2,
- specjalnym i cywilnym samolocie oraz krajowym śmigłowcu.
W przyszłości Witebsk otrzyma wojskowy samolot transportowy typu Il-76MD-90A.
„Witebsk” to seria kompleksów, które można przystosować do niemal każdego rodzaju statków powietrznych, w tym samolotów do transportu wojskowego i lotnictwa cywilnego. Ten kompleks jest tworzony, przy czym zostały już wykonane wszystkie niezbędne testy na niektórych typach samolotów.
Yuri Majewski główny projektant koncernu KRET
Istnieje również wersja eksportowa kompleksu o nazwie “President-C”, który jest bardzo popularny na rynku zagranicznym i jest dostarczany do wielu krajów, które obsługują rosyjski sprzęt lotniczy.
„Lever-AB”
Wyspecjalizowany śmigłowiec jest zakłócaczem, którego głównym zadaniem jest zapewnienie tłumienia radiowego elektroniki i stworzenie fałszywego środowiska do ukrywania swoich samolotów lub śmigłowców, a także ochrona najważniejszych celów naziemnych.
„Lever AV” jest w stanie całkowicie „oślepić” wroga w promieniu kilkuset kilometrów i może stłumić kilka celów naraz. W warunkach interferencji z tej stacji, systemy rakiet przeciwlotniczych, a także systemy samolotów do przechwytywania wroga, są pozbawione możliwości wykrywania jakichkolwiek celów i kierowania ich na naprowadzanie „powietrze-powietrze”, „powietrze-ziemia” i „powietrze – pociski naziemne”, a skuteczność bojowa ich lotnictwa znacznie wzrasta.
Teraz specjalistyczne śmigłowce Mi-8MTPR-1, wyposażone w „Levar” (dźwignię), otrzymuje Ministerstwo Obrony Federacji Rosyjskiej. W sumie, wojsko zamówiło 18 pojazdów. W nadchodzących latach może zostać wdrożona seryjna produkcja ulepszonej wersji systemu „Lever-AVM”.
„Hibiny”
W 2013 r. Siły Zbrojne Federacji Rosyjskiej otrzymały zestaw elektronicznych tłumików “Hibiny”, mających na celu ochronę samolotów przed obroną powietrzną.
Kompleks „Hibiny” ze stacji poprzedniej generacji charakteryzuje się zwiększoną mocą i inteligencją. Jest w stanie pomóc w kontrolowaniu broni samolotu, stworzyć fałszywe radio-elektroniczne środowisko, a także zapewnić przełom w zgrupowanej obronie powietrznej.
Stało się tak w przypadku amerykańskiego niszczyciela Donalda Cooka w 2014 r., kiedy Su-24 został skierowany do eskorty przez obronę powietrzną statku.
Potem na radarze pojawiła się informacja, która spowodowała impas załogi. Samolot następnie zniknął z ekranów, po czym nagle zmienił położenie i prędkość, wytworzyło to elektroniczne klony dodatkowych celów. Jednocześnie systemy informacyjne i sterowania bojowym uzbrojeniem niszczyciela zostały praktycznie zablokowane. Biorąc pod uwagę, że statek znajdował się 12 tysięcy kilometrów od USA na Morzu Czarnym, łatwo jest wyobrazić sobie uczucia doświadczane przez żeglarzy na tym statku.
Obecnie powstaje nowy kompleks “Khibiny-U” dla samolotów z pierwszej linii lotniczej, w szczególności Su-30SM.
„Himalaje”
Kompleks ten jest dalszym rozwojem Hibina; jest „uwięziony” dla potrzeb samolotu piątej generacji T-50 (PAK FA).
Główną różnicą od poprzednika jest to, że „Hibiny” to kontener zawieszony na skrzydle, zajmując pewien punkt zawieszenia, a „Himalaje” są w pełni zintegrowane z deską rozdzielczą i są wykonane jako oddzielne elementy kadłuba samolotu .
Systemy antenowe kompleksu zbudowane są na zasadzie „inteligentnego platerowania” i pozwalają na wykonywanie kilku funkcji jednocześnie: rozpoznanie, REB, lokalizacja itp. Kompleks ten będzie w stanie ustawić czynną i pasywną interferencję w głowicach samosterujących na podczerwień w nowoczesnych pociskach, a także w nowoczesnych i przyszłych stacjach radarowych.
Cechy tego kompleksu zostały jak dotąd utajnione, T-50 jest najnowszym wojownikiem i nie został jeszcze przyjęty przez rosyjskie siły powietrzne.
Naziemne zespoły REB
Nowoczesne naziemne systemy EW działają w trybie cyfrowego przetwarzania sygnału, co pozwala znacznie zwiększyć ich wydajność.
Według doradcy pierwszego zastępcy dyrektora generalnego KRET’a, Michejewa, operator stacji EW już wcześniej musiał określić typ monitorowanego obiektu zgodnie z charakterystyką sygnału rozpoznawczego i wybrać rodzaj ingerencji w niego.
Technologia cyfrowa ma dużą elektroniczną bibliotekę pamięci i zgłasza operatorowi rodzaje wyposażenia wroga, a także oferuje mu najbardziej skuteczne sygnały zakłócające i optymalne algorytmy dla możliwego przeciwdziałania.
Vladimir Mikheev
Doradca pierwszego zastępcy dyrektora generalnego KRET
„Krasuha-S4″
Kompleks ten przejął wszystkie najlepsze cechy techniki EW poprzednich pokoleń. W szczególności, od swojego poprzednika – stacji zagłuszającej SPN-30 – “Krasuha” odziedziczyła unikalny system antenowy.
Niemal pełna automatyzacja to kolejna zaleta nowego systemu. Jeśli wcześniej system był obsługiwany ręcznie, to w Krasushe-4 wdrożono zasadę „nie dotykaj techniki, a ona cię nie zawiedzie”, czyli rola operatora zostaje zredukowana do roli obserwatora, a główny tryb pracy to scentralizowana kontrola automatyczna.
Głównym celem Krasuhi-S4 jest objęcie stanowisk dowodzenia, grupowanie wojska, środków obrony powietrznej, ważnych obiektów przemysłowych z rozpoznania pokładowego radaru i precyzyjnych broni.
Możliwości szerokopasmowej stacji aktywnej interferencji kompleksu pozwalają skutecznie zwalczać wszystkie nowoczesne stacje radarowe wykorzystywane przez różne typy samolotów, a także pociski samosterujące i bezzałogowe statki powietrzne.
Krasuha-2O
Ta wersja jest przeznaczona do radio-elektronicznego blokowania amerykańskich systemów wykrywania i sterowania radarami dalekiego zasięgu (AWACS). Jest to najpotężniejszy samolot rozpoznawczy i kontrolny na pokładzie, który zawiera całe obliczenia. Aby ten samolot „oślepiał”, potrzebna jest duża ilość energii. Siła i inteligencja drugiego “Krasuhi” wystarcza, by walczyć tym samolotem.
Cały kompleks rozwija się w ciągu kilku minut, bez udziału osoby, a po wdrożeniu jest w stanie „wyłączyć” AWACS z odległości kilkuset kilometrów.
‘YouTube / TASS’
„Moskwa-1″
Kompleks przeznaczony jest do prowadzenia rozpoznania radiowo-technicznego (radar pasywny), interakcji i wymiany informacji ze stanowiskami dowodzenia do kontroli pocisków przeciwlotniczych i oddziałów radiotechnicznych, punktów wskazówek lotniczych, wyznaczania celu i kontroli jednostek interferencyjnych i oddzielnych elektronicznych urządzeń tłumiących.
Struktura „Moskwy-1″ obejmuje moduł rozpoznania i punkt kontrolny zagłuszających jednostek (stacji). Kompleks jest w stanie:
- prowadzić radiowy i radiowo-techniczny zwiad na dystansie do 400 km,
- klasyfikować wszystkie środki emitujące fale radiowe zgodnie ze stopniem niebezpieczeństwa,
- zapewniać wsparcie drogowe,
- zapewniać celowanie i wyświetlanie wszystkich informacji,
- zapewnić odwrotną kontrolę efektywności jednostek i poszczególnych obiektów EW, którymi zarządza.
Debiut moskiewskich kompleksów odbył się w marcu 2016 r. W ramach wspólnych ćwiczeń taktycznych sił obrony powietrznej i lotnictwa w regionie Astrachania.
Infauna
Kompleks, opracowany przez United Instrument-Making Corporation (OPK), zapewnia zwiad radiowy i tłumienie radiowe, ochronę ludzi, sprzętu pancernego i samochodowego przed celnym ostrzałem z broni białej i granatników, a także ochronę przed minowymi urządzeniami wybuchowymi sterowanymi radiowo.
Wyposażenie o szerokim zakresie rozpoznania radiowego znacznie zwiększa promień ochrony zakrytych obiektów ruchomych przed minami sterowanymi radiowo. Możliwość instalacji zasłon z aerozolu pozwala ukryć sprzęt przed bronią o wysokiej precyzji osiąganej za pomocą systemów naprowadzania wideo i laserem.
Obecnie, kompleksy na standardowym podwoziu kołowym K1H1 (baza BTR-80) są produkowane seryjnie i dostarczane do różnych jednostek rosyjskiej armii.
„Borisoglebsk-2″
Ten kompleks elektronicznego tłumienia (REB), również opracowany przez DIC, jest techniczną podstawą komponentów składających się na zespoły taktyczne EW.
Zaprojektowany do radiowego zwiadu i tłumienia naziemnych i lotniczych łączy radiowych HF, VHF, terminali abonenckich do komunikacji komórkowej i bagażowej w taktycznych i operacyjno-taktycznych poziomach sterowania.
Podstawą kompleksu są trzy typy stanowisk zagłuszających oraz punkt kontrolny umiejscowiony na transporterach opancerzonych MT-LBu – tradycyjna baza gąsienicowa dla naziemnych zasobów EW. Każdy kompleks zawiera do dziewięciu urządzeń mobilnych.
Kompleks wdrożył zasadniczo nowe rozwiązania techniczne do budowy systemów rozpoznania radiowego i automatycznych systemów sterowania. W szczególności wykorzystywane są szerokopasmowe, tajemnicze sygnały energetyczne i strukturalne, zapewniające chronioną przed hałasem i szybką transmisję danych.
Zakres częstotliwości rozpoznanych i stłumionych jest ponad dwukrotnie większy w porównaniu z poprzednio dostarczanymi stacjami interferencji, a prędkość wykrywania częstotliwości jest zwiększona ponad 100 razy.
Kompleksy morskie elektronicznego rzemiosła wojennego
Kompleksy te mają na celu ochronę statków różnych klas przed zwiadami i uszkodzeniami ogniowymi. Ich osobliwość polega na tym, że dla każdego statku, w zależności od jego rodzaju, rozmieszczenia, a także problemów, które rozwiązuje, istnieje specjalny zestaw środków EW.
Struktura kompleksów statków obejmuje:
- radiowe i radiowo-techniczne stacje wywiadowcze,
- aktywne i pasywne środki EW;
- automaty, które zapewniają przebranie statku na różnych polach fizycznych,
- urządzenie strzelające do fałszywych celów, itd.
Wszystkie te systemy są zintegrowane ze środkami ogniowymi i informacyjnymi statku, aby poprawić jego przeżywalność i skuteczność bojową.
TK-25E i MP-405E
Są to główne kompleksy EW statków. Zapewniają ochronę przed użyciem broni radiowej i powietrznej sterowanej drogą radiową poprzez tworzenie interferencji czynnej i biernej.
TK-25E umożliwia tworzenie błędnych informacji i imitacji impulsów za pomocą cyfrowych kopii sygnałów dla statków wszystkich głównych klas. Kompleks może jednocześnie analizować do 256 celów i zapewniać skuteczną ochronę statku.
MP-405E – do wyposażania statków o małej pojemności.
Potrafi zapobiec wykryciu, analizie, a także sklasyfikowaniu rodzaju promieniujących środków radio-elektronicznych i ich nosicieli pod względem stopnia zagrożenia, a także zapewnić radio-elektroniczne tłumienie wszystkich współczesnych i potencjalnych środków do rozpoznania i zniszczenia wroga.
Autor: Gordon Duff, starszy redaktor, 28 września 2018 r.
Rosyjska wojna elektroniczna oznacza zatrzymanie ataku USA i NATO w Syrii
Rosyjskie wojsko w Syrii postanowiło wykorzystać EW, aby zapobiec uderzeniu Damaszku przez amerykańską koalicję i NATO.Środki walki elektronicznej powstrzymują wszelkie sygnały.
Tak więc amerykańska koalicja i siły NATO po prostu stały się ślepe i głuche. Czujniki samolotów i statków zaczęły pokazywać fałszywe informacje, w tym przypadku pociski nie mogą być w ogóle wystrzeliwane, z powodu zniekształcenia sygnału, pocisk nie rozumie, gdzie latać.
W 2016 r., Kiedy rosyjskie Ministerstwo Obrony wprowadziło najnowsze elektroniczne systemy walki, wielu dowódców NATO i USA stwierdziło, że Rosja znacznie przewyższa ich w tym wskaźniku, zarówno jako systemy, jak iw ich ilości.
Uważa się, że po raz pierwszy dzieło rosyjskiej wojny elektronicznej widziano rok temu, podczas rzucania amerykańskich “tomahawków” w syryjskiej bazie lotniczej Shairat. Następnie ponad połowa pocisków zniknęła w nieznanym kierunku, nie osiągając celu.
Źródło:
autor: Neil PROTASOV
Wypowiedz się
Musisz się zalogować, aby móc dodać komentarz.