Synagoga Szatana: tajna historia żydowskiej dominacji świata cz. V – ostatnia

Prezentujemy Państwu piątą i ostatnią cześć słynnej książki pt: „Synagoga Szatana: tajna historia żydowskiej dominacji świata”, czyli historię zawładnięcia światem przez chazarskich satanistycznych bankierów w „pigułce”, w tłumaczeniu Oli Gordon.

Przystępna dla każdego i każdemu wykładająca kawę na ławę, w ciągu zaledwie jednego dłuższego wieczoru – to właśnie sprawia, że Synagoga Szatana jest lekturą obowiązkową, którą to Państwo, powinniście wysyłać wszelkim niedowiarkom, którzy FAKTY nazywają prześmiewczo i na swą zgubę „teoriami spiskowymi”.

Serdeczne podziękowania dla Oli Gordon za to, że zaszczyca nas tak mocnymi ale i koniecznymi do przestudiowania lekturami. Część pierwsza, druga, trzecia i czwarta pod linkami:

 Synagoga Szatana: tajna historia żydowskiej dominacji świata – część I

Synagoga Szatana: tajna historia żydowskiej dominacji świata – cześć II

Synagoga Szatana: tajna historia żydowskiej dominacji świata cz. III

Synagoga Szatana: tajna historia żydowskiej dominacji świata cz. IV

Jeden z komentarzy: „Gdy zderzyłem się z kwestią „starszych braci w wierze” i co za nią idzie z NWO, to niestety w sieci nie było jeszcze tylu i takich materiałów jak poniżej. Troszku wody w Wiśle upłynęło i na szczęście to uległo zmianie. Dziś długie lata edukacji można skrócić do raptem kilku wieczorów, mając wyłożoną historię Synagogi Szatana właśnie w Synagodze Szatana, od tej chwili dostępnej w całości w języku polskim dosłownie dla każdego. I chwała Bogu za Olę, której to zawdzięczamy. Nasze podziękowania.” 

Redakcja KIP

Synagoga Szatana: tajna historia żydowskiej dominacji świata

Książką dzielmy się z każdym i zachowajmy ją ku potomnym.

1996

Raport Głównego Urzędu Rachunkowego [GAO] zatytułowany „Obrona bezpieczeństwa przemysłowego: słabości w ustaleniach bezpieczeństwa US z zagranicznymi kontraktorami obrony” [Defense Industrial Security: Weaknesses in US Security Arrangements With Foreign-Owned Defense Contractors], pokazuje, że zgodnie ze źródłami wywiadu, „Kraj A” (zidentyfikowany przez wywiad jako Izrael, Washington Times, 22.02.1996), „prowadzi najbardziej agresywne szpiegostwo przeciwko Ameryce spośród wszystkich amerykańskich sojuszników”.

Raport ten cytuje The Jerusalem Post (30.08.1996):

„Tajne informacje wojskowe i wrażliwe technologie wojskowe są priorytetowymi celami dla agencji wywiadu tego kraju”.

W raporcie czytamy:

„Operacja szpiegowska prowadzona przez organizację wywiadu odpowiedzialna za gromadzenie informacji naukowej i technologicznej dla Izraela, zapłaciła pracownikowi amerykańskiego rządu za dostarczenie tajnych dokumentów wywiadu wojskowego USA”.

Waszyngtoński Raport nt. spraw blisko-wschodnich [The Washington Report on Middle East Affairs, (Shawn L Twing, kwiecień 1996) pisze, że było to

„odniesienie do aresztu w 1985 Jonathana Pollarda, cywilnego analityka amerykańskiego wywiadu sił morskich, który izraelskiej agencji szpiegowskiej LAKAM dostarczył około 800.000 stron tajnych informacji wywiadu USA”.

Raport GAO mówi także, że „W USA schwytano kilku obywateli (Izraela) na kradzieży wrażliwej technologii stosowanej w produkcji luf artyleryjskich”.

Dokument Urzędu Wywiadu Morskiego „Światowe wyzwania wobec broni do ataku morskiego” [Worldwide Challenges to Naval Strike Warfare] mówi, że

„Amerykańska technologia została zdobyta (przez Chiny) dzięki Izraelowi w formie myśliwca Lavi i być może technologii SAM (surface-to-air missile = ziemia-powietrze)”

Jane’s Defense Weekly (28.02.1996) pisze, że „Do tej pory społeczność wywiadowcza nie potwierdziła oficjalnie przekazania amerykańskiej technologii (przez Izrael) Chinom”.

Raport informował, że ta słabość w ustaleniach o bezpieczeństwie USA z zagranicznymi kontraktorami obrony „Stanowi dramatyczny krok naprzód dla chińskiego lotnictwa wojskowego”. (Flight International, 13.03.1996)

13 kwietnia, w trakcie izraelskiej ofensywy przeciwko siłom Hezbollah w południowym Libanie, nazwanej „operacja grona gniewu”, siły izraelskie wszczynają atak rakietowy na ambulans w Bejrucie, ginie 6 cywilów: 2 kobiety i 4 dzieci. Siły izraelskie przepraszają, a izraelski rzecznik Glyn Davies nazywa to „straszną tragedią”.

Niecały tydzień później, 18 kwietnia, Izraelczycy popełniają kolejną „straszną tragedię”. kiedy celowo ostrzeliwują bezpieczną placówkę ONZ w wiosce Qana w południowym Libanie, zabijając 106 libańskich cywilów, którzy dopiero znaleźli w niej schronienie w ramach porozumienia między siłami Hezbollah i Izraelem, że jest to strefa pokojowa.

Stanisław Woźniak                                Jacques René Chirac

David A Tenenbaum, przekazał izraelskim funkcjonariuszom “nieumyślnie” tajne informacje o systemach rakietowych i wozów bojowych.

The Washington Post również napisał, że amerykański wywiad przechwycił rozmowę, w której dwaj izraelscy funkcjonariusze dyskutowali o możliwości zdobycia tajnego listu ówczesnego sekretarza stanu, Warrena Christophera, do palestyńskiego lidera Yassera Arafata.

Jeden z tych Izraelczyków, zidentyfikowany tylko jako „Dov”, skomentował, że mogą dostać ten list od „Mega”, pseudonim ważnego izraelskiego agenta w Stanach Zjednoczonych.

Ambasador USA w Izraelu, Martin Indyk, skarży się prywatnie izraelskiemu rządowi o brutalnym śledzeniu go przez izraelskich agentów wywiadu.

Izraelscy agenci zakładają podsłuch na telefon aszkenazyjskiej Żydówki i córki rabina, Moniki Lewinsky, w Watergate, i nagrywają telefoniczne sesje [seksowe] między nią i prezydentem Billem Clintonem.

Raport Kena Starra potwierdza, że Clinton ostrzegł Lewinsky, że ich rozmowy są podsłuchiwane i zakończył aferę. Co ciekawe, w tym samym czasie zostaje odwołane polowanie FBI na „Mega”.

Edgar Bronfman, prezes Światowego Kongresu Żydów, skutecznie wydziera $1,5 mld ze Szwajcarii za rzekome ofiary holokaustu, które, jak twierdził, zdeponowały tam swoje pieniądze. Nie ma na to żadnego dowodu, ale szwajcarski rząd ulega, bo Bronfman jest jednym z największych sponsorów finansowych prezydenta Clintona, i obawiają się konsekwencji dyplomatycznych jeśli odmówią.

Co ciekawe, w tym roku w Zurychu zebrał się 17-osobowy zespół w celu zbadania tożsamości 5.500 zagranicznych i 10.000 szwajcarskich kont uśpionych od zakończenia II wojny światowej, który ostatecznie odkrywa, że tylko 200 kont o łącznej kwocie około $10 mln, mniej niż 1% z $1,5 mld wyrwanych przez Bronfmana, można prześledzić do rzekomych ofiar holokaustu.

Marlon Brando

Czy Bronfman zwróci Szwajcarom pozostałe 99% z $1,5 mld? Oczywiście że nie, i przypadkowo, około 6 lat później, nie dał prawie nic rzekomym ofiarom holokaustu, dla których, jak twierdził, były te pieniądze. Bronfman po prostu przywłaszczył sobie te fundusze, które uzyskał w drodze oszustwa, żądając sprawiedliwości dla rzekomych ofiar holokaustu.

Mniej niż na 2 miesiące przed przejęciem władzy przez Tony’ego Blaira w Anglii, kolejny ciekawy wpis można znaleźć w HANSARD z 5 marca 1997, t. 578, No. 68, kol. 1869-1871, w którym zanotowane jest oświadczenie Earla of Caithnessis:

„Następny rząd musi chwycić byka za rogi, przyjąć na siebie odpowiedzialność za kontrolowanie podaży pieniądza i zmienić nasz system monetarny oparty na długu. Panowie, czy to zrobią? Jeśli nie, to nasz system monetarny złamie nas i smutne dziedzictwo jakie zostawimy naszym dzieciom będzie katastrofą”.

 

 

 

Gideon Meir                            Ehud Barak         Anton Szandor LaVey

2 maja lider brytyjskiej Labour Party, Tony Blair, zostaje wybrany na premiera. Przed tym wyborem, człowiekiem zajmującym się dotacjami dla „prywatnego biura” Blaira, dotacjami które sięgały kwoty £7 mln, był partner tenisowy Blaira, Żyd Michael Levy. Co więcej, Levy zgodził się zebrać duże fundusze dla Labour Party, tak długo jak ona nigdy nie stanie się „anty-Izrael”, kiedy Blair będzie jej liderem.

Co ciekawe, Blair został przedstawiony Levy’emu na kolacji w 1994, przez Gideona Meira, wysokiego stopnia izraelskiego dyplomatę. Levy był także zbieraczem funduszy dla izraelskiego premiera Ehuda Baraka, i dwoje jego dzieci mieszkają w Izraelu. Inny Żyd, David Sainsbury, stał się największym sponsorem Labour Party, kiedy w tym roku przekazał dla niej milion funtów. Przypadkowo obaj – Levy i Sainsbury po zwycięstwie wyborczym Blaira dostają dożywotny tytuł szlachecki i stają się lordami.

6 maja, tylko po 6 dniach od wyboru Tony’ego Blaira na premiera, jego kanclerz skarbu, Gordon Brown, ogłasza, że zamierza Bankowi Anglii dać pełną niezależność od kontroli politycznej. Nic się nie zmieniło.

29 października w Genewie umiera Edmond de Rotszyld.

Ciekawe jest to, że dokładnie w tym samym dniu umiera Anton Szandor LaVey (prawdziwe nazwisko Levy – krypto-Żyd, założyciel Kościoła szatana. W książce „Mówi szatan” [Satan Speaks] odnosi się do żydowskiego planu światowej dominacji, „Protokołów mędrców Syjonu”:

Kiedy po raz pierwszy czytałem Protokoły, moja instynktowna reakcja była taka, że co jest w TYM złego? Czy nie tak ma funkcjonować każdy ważny plan? Czy ludzkość nie zasługuje – nie, nie potrzebuje – takiego despotyzmu?”

Kofi Annan zostaje sekretarzem generalnym ONZ. Jego żoną jest Nane Lagergren, Rotszyld, z którą ożenił się w 1984.

Kofi and Nane Annan

W Los Angeles zaczyna szwankować ważne lokalne, stanowe i federalne dochodzenie w sprawie narkotyków. Podejrzani w tym śledztwie? Izraelska przestępczość zorganizowana działająca w Nowym Jorku, Miami, Las Vegas, Kanadzie, Izraelu i Egipcie. Ta izraelska grupa przestępcza uczestniczyła w handlu kokainą i ekstazy, razem z wyrafinowanym oszustwem na kartach kredytowych i komputerach. Ku zdumieniu oficerów śledczych, śledzeni Izraelczycy byli w posiadaniu danych aparatów sygnalizacyjnych, numerów komórek śledczych, a nawet telefonów do obserwowanych domów. Niektórzy aresztowani członkowie tej siatki nawet potwierdzili, że mieli setki numerów telefonów i używali ich by uniknąć aresztu.

Śledczy szukają skąd mogą pochodzić takie informacje i wkrótce natykają się na izraelską firmę AMDOCS, która ma praktycznie monopol w Ameryce na usługi billingów telefonicznych, i sprawdzając własny system telefoniczny w jaki sposób mogli być podsłuchiwani, dowiadują się, że ich głównym kontraktorem była Converse Infosys, kolejna izraelska firma współpracująca z izraelskim rządem.

1998

18 stycznia Michael Specter publikuje w New York Times historię zatytułowaną „Nowy towar handlarzy: naiwne słowiańskie kobiety” [Traffickers’ New Cargo: Naive Slavic Women]. Historia ta opowiada jak żydowska mafia rosyjska dominuje biały handel niewolnicami w prostytucji, niczego nie podejrzewającymi, zwabionymi przez nich kobietami do tego biznesu, lądującymi w Izraelu. W rzeczywistości Specter oświadcza w artykule co następuje:

„The Tropicana, w tętniącej biznesem dzielnicy Tel Awiwu, jest jednym z najbardziej uczęszczanych burdeli. Kobiety które tam pracują, prawie jak wszystkie prostytutki w dzisiejszym Izraelu, są Rosjankami. Ale ich boss nie jest Rosjaninem”.

Prezydent Bill Clinton otrzymuje list datowany 26 stycznia, od grupy nazywającej się „Projekt Nowego Amerykańskiego Wieku” [Project For A New American Century – PNAC], podpisany przez następujące osoby: Elliott Abrams, Richard L Armitage, William J Bennett, Jeffrey Bergner, John Bolton, Paula Dobriansky, Francis Fukuyama, Robert Kagan, Zalmay Khalilzad, William Kristol, Richard Perle, Peter W Rodman, Donald Rumsfeld, William Schneider Jr, Vin Weber, Paul Wolfowitz, R James Woolsey i Robert B Zoellick, w większości Żydzi. W liście czytamy stwierdzenie:

„Piszemy do Pana, bo jesteśmy przekonani, że obecna polityka Ameryki wobec Iraku nie odnosi sukcesów, i że wkrótce możemy stanąć w obliczu zagrożenia na Bliskim Wschodzie, poważniejszego niż jakie znamy od końca Wojny w Zatoce. W Pana nadchodzącym wystąpieniu Orędzie o Stanie Państwa, będzie Pan miał okazję do wytyczenia wyraźnego i zdecydowanego kursu zmierzenia się z tym zagrożeniem.

Apelujemy by skorzystał Pan z tej okazji i ogłosił nową strategię, która zabezpieczy interesy amerykańskie, naszych przyjaciół i sojuszników na świecie. Celem tej strategii, przede wszystkim, powinno być usunięcie od władzy reżimu Saddama Hussajna. Już jesteśmy zdecydowani udzielić Panu wsparcia w tym trudnym choć koniecznym przedsięwzięciu. . .

Biorąc pod uwagę ogrom zagrożenia, obecna polityka, której sukces zależy od stanowczości naszych partnerów koalicyjnych i od współpracy Saddama Hussajna, jest niebezpiecznie nieadekwatna. Jedyną do przyjęcia strategią jest taka która eliminuje możliwość, że Irak będzie w stanie wykorzystać albo zagrozić użyciem broni masowego niszczenia. W najbliższym czasie oznacza to odsunięcie od władzy Saddama Hussajna i jego reżimu. I to teraz ma stać się celem amerykańskiej polityki zagranicznej”.

 

Michael Specter                                                     Bill Clinton

We wrześniu, być może mając z tyłu głowy powyższy list, Bill Clinton, przebywa z wizytą w Irlandii, i wygłasza następujące uderzające potwierdzenie o tym kto naprawdę decyduje o losach świata:

„Wiecie, że do czasu pojawienia się lidera kraju, ktoś inny podejmuje wszystkie decyzje. Może się okazać, że mogą to być wirtualni prezydenci, wirtualni premierzy, wirtualnie wszyscy”.

Rzeczywiście dość złowieszczo 31 października, zgodnie z instrukcjami grupy PNAC, prezydent Clinton podpisuje prawo HR 4655, „Akt wyzwolenia Iraku” [Iraq Liberation Act], które poparło doprowadzenie do zmiany reżimu w Iraku.

Ale historia nie mówi o tym, że grupa PNAC faktycznie nie jest szczególnie kreatywna.

Już w lutym 1990 sayanin z Mossadu w Nowym Jorku przedstawił fałszywą historię ABC TV, że Saddam Hussajn miał w Iraku fabrykę produkującą uran, żeby zwrócić uwagę na tzw. „broń masowego zniszczenia” Hussajna. Rok przed pierwszą wojną Ameryki z Irakiem.

19 lutego w Bernie, Szwajcaria, zostaje aresztowana 5-osobowa grupa agentów Mossadu, złapana na próbie zakupienia prywatnego domu.

MFW eliminuje subsydia żywności i paliwa dla biednych w Indonezji. Jednocześnie MFW wydaje dziesiątki miliardów dolarów na ratowanie indonezyjskich finansistów, a raczej międzynarodowe banki, od których brali pożyczki.

Z Banku Światowego wycieka dokument zatytułowany „Ogólny plan dla Brazylii” [Master Plan for Brazil]. Przedstawia 5 wymogów dla zapewnienia elastycznej siły roboczej w sektorze publicznym. Oto one:

1. Redukcja wynagrodzeń / zasiłków
2. Redukcja emerytur
3. Wydłużenie godzin pracy
4. Redukcja stabilności pracy
5. Redukcja zatrudnienia.

We Frankfurcie powstaje Europejski Bank Centralny, w mieście pochodzenia Rotszyldów.

1999

W Brazylii, sprywatyzowana firma elektryczna z Rio zwana Rio Light, odpowiada za wielokrotne przerwy w dostawie prądu w różnych dzielnicach. Firma obwinia za nie pogodę na Pacyfiku, ale Rio leży nad Atlantykiem. Awarie nie miały nic wspólnego z tym, że prywatyzacja Rio Light zredukowała o 40% liczbę pracowników, prawda? Dla Rio Light to żaden problem, że na skutek tej redukcji obniża się poziom usług, bo cena ich akcji wzrasta o 33%.

Krajowa Agencja Bezpieczeństwa (NSA) z siedzibą w północnym Maryland, wydaje dokument zwany „Tajny raport dotyczący informacji wrażliwych” [Top Secret sensitive compartmentalized information report – TS/SCI], ostrzegający o tym, że zapisy rozmów telefonicznych w Ameryce dostają się w obce ręce – w szczególności do Izraela.

Co ciekawe, izraelska firma AMDOCS ma praktycznie monopol na rejestr billingowy wszystkich firm telefonicznych w Ameryce, bo wszystkie wiodące firmy takie jak AT&T zatrudniają do tego firmy zewnętrzne.

George W Bush

2000

Hugo Chavez                Raymond W Kelly                  Boris Berezovsky

George W Bush zostaje wybrany na prezydenta Stanów Zjednoczonych. Bush i jego rodzina uważają iż pochodzą z rodu Plantagenetów, który z kolei pochodzi z królewskiego rodu Judy.

W rzeczywistości jest krypto-Żydem. Ale Bush przedstawia się jako chrześcijanin po to, by wyglądało tak, że to biały chrześcijanin wywoływał nielegalne wojny w Afganistanie i Iraku, a nie Żydzi za kulisami.

Prezydent Wenezueli, Hugo Chavez, zanim wyjechał z oficjalną wizytą państwową do Iraku, oświadcza:

„Wyobraźcie sobie co powiedzą faryzeusze, kiedy zobaczą mnie z Saddamem Hussajnem!”

Faryzeuszami byli żydowscy liderzy odpowiedzialni za ukrzyżowanie Jezusa Chrystusa, a których nadal wielbią współcześni Żydzi.

W kwietniu Jacob “Cookie” Orgad, który sam zdeklarował się jako były agent Mossadu, zostaje aresztowany za kierowanie największą operacją przemytniczą ekstazy w Ameryce. Ta operacja dostarczyła na rynek setki milionów dolarów w nielegalnych narkotykach, produkowanych w Holandii, do miast w całych Stanach Zjednoczonych. Jedną z unikalnych cech tej operacji było to, że kurierami narkotyków byli ortodoksyjni chasydzcy Żydzi, uważając iż ich tradycyjne czarne kapelusze, czarne płaszcze i zwisające wokół uszu loki, dają im wygląd nie wywołujący żadnych podejrzeń. Faktycznie, komisarz Służby Celnej USA, Raymond W Kelly, oświadcza:

„Narkotyk przychodzi do nas z różnych baz przemytniczych, głównie z Europy, Republiki Dominikany i Kanady. . . Handel zdominowały izraelskie zorganizowane grupy przestępcze. . .”

Rosyjski oligarcha żydowski, Boris Berezovsky, ucieka do Londynu by uniknąć aresztu w Rosji, i przenosi interesy biznesowe na swojego protégé, innego rosyjskiego Żyda, Romana Abramovicha, który nabywa Chelsea Football Club.

1 października The Rome Observer publikuje historię o tym jak włoska policja rozbiła gang pedofilski, który porywał nie-żydowskie dzieci w wieku 2-5 lat z sierocińców, potem były gwałcone i mordowane. Gang ten nagrywał te gwałty i mordy dla zysków globalnego przemysłu „snuff filmów”, i już sprzedał kopie ponad 1.700 klientom, którzy płacili aż $20.000 za obejrzenie filmu z brutalnie gwałconymi i mordowanymi tymi 2- do 5-latkami.

Ale to nie stanowi problemu. Problemem jest to, że ta szajka pedofilska składała się z 11 żydowskich gangsterów, a włoskie media były na tyle odważne, że poinformowały o tym ponad 11 mln swoich telewidzów, a nawet poszły tak daleko, że wyemitowały film z aresztowania tych żydowskich gangsterów!

Oczywiście, zamiast zachować milczenie, albo przeprosić za zbrodnie swoich braci, żydowska wspólnota we Włoszech wściekła się mówiąc, że to „szkalowanie”, i zażądała by zasiadająca w zarządzie tej stacji TV żydowska elita zwolniła odpowiedzialnych za to 5 redaktorów, którzy pozwolili na emisję tego programu.

To oczywiście zrobiono, i nawiasem mówiąc, żadna z amerykańskich stacji TV nie poinformowała o tym żydowskim gangu pedofilskim.

 

Roman Abramovich

Trzeba się tylko zastanowić nad tym, czy żydowska najświętsza księga, Talmud, ma jakiś wpływ na tych żydowskich pedofilów.

Talmud wyraźnie twierdzi, że seks między dorosłym mężczyzną i dziewczynką poniżej lat 3, jest „dozwolony”, a także, że najlepsi spośród nie-Żydów „zasługują na śmierć”. Wydaje się, że czyny tych żydowskich pedofilów spełniały oba te nakazy.

MFW żąda by Argentyna obcięła swój deficyt budżetu państwa z obecnego $5,3 mld do $4,1 mld w nadchodzącym roku 2001. Wtedy bezrobocie wynosi 20%. Następnie zmieniają decyzję i żądają zniesienia deficytu. MFW przedstawia Argentynie pewne pomysły jak można to osiągnąć: obciąć rządowy program wynagrodzeń pracowników awaryjnych z $200 do $160 miesięcznie.

Żądają też obniżki wynagrodzeń dla urzędników o 12% – 15% i cięcia emerytur dla osób w podeszłym wieku o 13%. W grudniu 2001 Argentyńczycy klasy średniej, mając dosyć poszukiwań na ulicach odpadków do jedzenia, zaczynają się buntować i podpalają Buenos Aires. W styczniu Argentyna zdewaluowała peso wymazując wartość rachunków oszczędnościowych wielu zwykłych ludzi.

Przerażony tym, że nie może już gwałcić tego kraju, James Wolfensohn, żydowski prezes Banku Światowego, stwierdza z przykrością:

„Prawie wszystkie media użyteczności publicznej zostały sprywatyzowane”.

Jak mogli kontrolować bunty społeczne wywołane przez żydowskie banki? Przykładem tego jest argentyński kierowca autobusu, 37-letni ojciec pięciorga dzieci, który stracił pracę w firmie, która nie płaciła mu od 9 miesięcy. Podczas demonstracji wobec tej i innych niesprawiedliwości popełnionych na nim i na społeczeństwie, policja wojskowa zabiła go strzałem w głowę.

W Tanzanii, gdzie około 1,3 mln ludzi umiera na AIDS, Bank Światowy i MFW postanowiły, że teraz konieczne jest by Tanzania żądała opłat za wcześniej darmowe badania w szpitalu. Nakazały także pobieranie czesnego za wcześniej darmowe szkoły, a później okazały zdziwienie kiedy zapisy do szkoły zmniejszyły się z 80% do 66%.

W okresie kiedy MFW i Bank Światowy zarządzały gospodarką Tanzanii, czyli od 1985, jej PKB spadł z $309 do $210 na głowę, zmniejszyła się umiejętność pisania i czytania, a bieda objęła 51% populacji. Kiedy Tanzanię przejęły MFW i Bank Światowy, Tanzania była krajem socjalistycznym. W czerwcu 2000 Bank Światowy ogłosił z arogancją:

„Jedną spuścizną po socjalizmie jest to, że większość ludzi nadal uważa, że państwo ma odgrywać fundamentalną rolę w promowaniu rozwoju i zapewnianiu opieki społecznej”.

James Wolfensohn

W Boliwii wybuchają zamieszki kiedy Bank Światowy drastycznie podniósł cenę wody. Mówi iż jest to konieczne dla wykonania desperacko potrzebnych napraw i dla rozwoju. Jest to absolutny nonsens, ale na pewno nie oryginalny nonsens. Brytyjski dostawca wody, Wessex Water, sprywatyzowana firma faktycznie należąca do Enron, mówiła to samo kiedy ją sprywatyzowano (Anglia była pierwszym krajem oferującym społeczeństwu prywatną dostawę wody), i podobnie jak w Boliwii jej jakość obniżyła się, a ceny wzrosły. Co więcej, prawie żadnej sprywatyzowanej firmie wodociągowej w Brytanii nie udało się spełnić rządowych norm odnośnie wycieków, czyli wzrost opłat wyraźnie nie idzie na konserwację.

2001

20 stycznia, na kilka godzin przed opuszczeniem swojego urzędu, prezydent Clinton podpisuje wyjątkowo kontrowersyjne ułaskawienie dla Marca Richa (krypto-Żyd z Belgii, prawdziwe nazwisko Marc Reich). Prokurator USA i późniejszy burmistrz Nowego Jorku, Rudolph Giuliani, oskarżył Richa o oszustwa podatkowe i nielegalny handel z Iranem. Przed pojawieniem się w sądzie uciekł do Szwajcarii i przez wiele lat był na liście FBI „najbardziej poszukiwanych osób”.

Co ciekawe, krajowy dyrektor ADL, Abraham Foxman, potwierdza, że jego organizacja otrzymała $250.000 w dotacjach od Marca Richa w okresie 16 lat, łącznie z dotacją $100.000 tuż po tym kiedy Foxman zgodził się pomóc mu w prezydenckim ułaskawieniu. Foxman potwierdza również, że to on wpadł na pomysł wykorzystania byłej żony Richa, Denise, głównej sponsorki finansowej dla partii demokratycznej, jako narzędzia wpływu na Clintona.

10 września Washington Times publikuje artykuł Rowana Scarborough zatytułowany „Amerykańskie wojska narzucą pokój [US Troops Would Enforce Peace Under Army Study]. Artykuł skupia się na liczącym 68 stron dokumencie opracowanym przez Army School of Advanced Military Studies (SAMS), badającym różne sprawy łącznie z różnymi agencjami wojskowymi i ich modus operandi. O Mossadzie, izraelskich służbach wywiadowczych, oficerowie SAMS mówią:

„Wieloznaczny. Bezwzględny i cwany. Może celować w amerykańskie wojsko i zrobić to tak, by było to dzieło Palestyńczyków / Arabów”.

11 września atak na World Trade Centre i Pentagon jest zorganizowany przez Izrael z udziałem Brytanii i Ameryki, na rozkaz Rotszyldów, za który z kolei obwiniani są tzw. muzułmańscy terroryści.

Jest to Etap I wkroczenia zachodniego świata na kurs wojny ze światem arabskim, w imieniu Żydów.

Kolejna podręcznikowa operacja fałszywej flagi Mossadu, pamiętajmy jego motto: „Będziesz powadził wojny przez oszustwo”.

Marc Rich

Te ataki wykorzystają także dla zdobycia kontroli nad kilku krajami na świecie, które nie zezwalają na banki centralne Rotszylda, tak że miesiąc po tych atakach, siły Stanów Zjednoczonych atakują Afganistan, jeden z tylko 7 krajów na świecie nie mających kontrolowanego przez Rotszylda banku centralnego. Wszystkie te kraje przeważnie zamieszkują muzułmanie, którzy, odwrotnie do białych chrześcijan (zob. Nehemiasz 5:7), są posłuszni pismom i odmawiają uczestnictwa w udzielaniu pożyczek i pożyczaniu pieniędzy, „lichwie”, coś co od stuleci rozwścieczało Żydów.

Żydzi są także bardzo nieszczęśliwi z powodu muzułmanów na całym świecie. Jest tak dlatego, że plan zniszczenia wiary muzułmańskiej, który tak dobrze realizował się dla Żydów w odniesieniu do wiary chrześcijańskiej, w większości nie odniósł sukcesu.

Żydzi ciężko pracowali nad tym by zmusić muzułmanów do migracji do wielu krajów zachodnich, planując, że będą mogli zapomnieć swoje wierzenia religijne i staną się tylko konsumentami należących do Żydów produktów, usług i rządów, jak większość białego świata chrześcijańskiego.

Niestety, większość muzułmanów zachowała swoją wiarę, utworzyła własne wspólnoty pośród tych zachodnich narodów, nie wpadli w żydowską pułapkę jak chrześcijanie. Żydzi postanawiają, że muzułmanie muszą zostać zniszczeni, i decydują, że to chrześcijanie wykonają tę robotę za nich.

Co ciekawe, dzień po atakach, Jerusalem Post cytuje wypowiedź byłego premiera Izraela Benjamina Netanjahu:

„Odnośnie tego co wydarzyło się 11 września, cóż, to jest bardzo dobre. . . wygeneruje natychmiastową sympatię wobec Izraela”.

Ciekawe jest także to, że na lotnisku Logan w Bostonie, gdzie rozpoczęły się loty UAL 175 i AA 11, które uderzyły w bliźniacze wieże, i na lotnisku Newark gdzie rozpoczął się lot UAL 93, a który zakończył się katastrofą w Pensylwanii, bezpieczeństwem zajmowała się prywatna firma zwana Huntleigh USA. Ta firma z kolei w całości należy do izraelskiej firmy zwanej International Consultants on Targeted Security (ICTS) International NV, firmy lotniczej i bezpieczeństwa transportowego z siedzibą w Holandii, kierowanej przez byłych izraelskich komendantów wojskowych i weteranów rządowego wywiadu i agencji bezpieczeństwa.

Szefami ICTS są Menachem Atzmon (skazany w Izraelu w 1996 kiedy był skarbnikiem kampanii na burmistrza Ehuda Olmerta, za oszustwa finansowe w kampanii, odwrotnie do współoskarżonego Olmerta, który został uniewinniony i stanie się premierem Izraela w 2006), i Ezra Harel, który umrze na atak serca 2 lata później w wieku 53 lat na pokładzie swojego jachtu u wybrzeży Palestyny. Ci dwaj obywatele izraelscy przejęli kierownictwo bezpieczeństwa na lotniskach w Bostonie i Newark, kiedy w 1999 ICTS zakupiła Huntleigh USA.

Jack Abramoff

Mniej niż tydzień przed atakiem 11, 5 września, tzw. główny porywacz Mohamed Atta i kilku innych porywaczy złożyli nadal niewyjaśnioną wizytę na pokładzie jachtu z kasynem jednego z pro-izraelskich lobbystów, aszkenazyjskiego Żyda Jacka Abramoffa. Nie zbadano co tam robili. Co ciekawe, spośród 19 tzw. porywaczy obwinianych za dokonanie ataku 11 września, siedmiu nadal żyje, niektórzy pracują w ambasadach USA w krajach arabskich, i pytają dlaczego nazywa się ich porywaczami. Czy Stany Zjednoczone, albo żydowskie media to kwestionują? Nie.

11 września, pięciu Izraelczyków w arabskich ubraniach zostaje aresztowanych za tańce i owacje podczas kręcenia video zapadających się wież. Rzekomo zatrudnieni przez Urban Moving Systems [przeprowadzki], Izraelczycy złapani są z wielu paszportami, a w ciężarówce po zbadaniu wykryto obecność materiałów wybuchowych. W wyniku tego aresztu, burmistrz Jerozolimy (i przyszły premier Izraela) Ehud Olmert, osobiście dzwoni do burmistrza Nowego Jorku, Rudiego Giuliani, z instrukcjami by interweniował w tej sprawie.

Olmert zapewnia, że ci mężczyźni nie mieli nic wspólnego z atakiem terrorystycznym, a tylko się zabawiali, co, jak rozumiem, muszą robić Żydzi kiedy widzą walące się dwa wielkie budynki wypełnione nie-Żydami, kiedy stwierdza:

„To dlatego ta piątka śmiała się z zawalających się budynków WTC, oni byli po prostu niedojrzali i nieodpowiedzialni”.

Później okazuje się iż dwaj spośród tych pięciu Izraelczyków są z Mossadu, co zaprzecza twierdzeniom Olmerta. Z zeznań świadków wynika, że byli widziani w Liberty Park w chwili pierwszego uderzenia, sugerując iż wcześniej wiedzieli o tym co ma się wydarzyć.

Ale Izraelczycy zostają przesłuchani, i w końcu odesłani z powrotem do Izraela, a ponadto oficerom aresztującym z departamentu New Jersey nakazuje się nie dyskutować o ich areszcie, więc przypuszczalnie gdybyś w ogóle chciał coś zrobić w Nowym Jorku, najlepiej będzie jeśli najpierw omówisz to z burmistrzem Jerozolimy.

Ciekawe jest to, że tych pięciu Izraelczyków, którzy tańczyli i  dopingowali zawalaniu się wież, później pojawiają się w radio i TV w Izraelu, gdzie oświadczają, że byli w Nowym Jorku 11 września żeby „dokumentować wydarzenie”, bo Ameryki nigdy wcześniej nie dotknął taki atak na jej terenie. Skąd wiedzieli iż atak ma się odbyć?

Właściciel firmy przewozowej wykorzystany jako słup przez tych agentów Mossadu porzuca swój interes i ucieka do Izraela. Wtedy rząd amerykański utajnia wszystkie materiały o izraelskich agentach i ich powiązaniach z 11 września.

Wiele z tego zostaje upublicznione przez Carla Camerona w 4-częsciowym programie Fox News. Presja ze strony grup żydowskich, głównie AIPAC, zmusza Fox News do usunięcia tej historii z ich witryny.

Dwie godziny przed atakami 11 września, Odigo, izraelska firma której biura mieszczą się kilka przecznic od WTC, otrzymuje wcześniej ostrzeżenie o ataku przez internet. Kierownik biura w Nowym Jorku przekazuje FBI adres IP nadawcy tego ostrzeżenia, ale FBI nic nie robi w tej sprawie.

FBI bada 5 izraelskich firm zajmujących się przeprowadzkami jako możliwymi słupami dla izraelskiego wywiadu.

Około 200 Izraelczyków mających związki z tymi firmami, bardzo aktywnymi w WTC w miesiącach przed atakiem, zostają w końcu aresztowani, kiedy ślady po bombie są wykryte w używanych przez nich ciężarówkach. Ale z uwagi na bezpośrednie rozkazy od Michaela Chertoffa, zostają deportowani do Izraela z powodu „nieprawidłowości wizowych”. Chertoff, posiadający obywatelstwo USA / Izraela, którego ojciec jest rabinem, a matka była jedną z pierwszych funkcjonariuszy Mossadu, woli nakazać aresztowanie około 900 muzułmanów nie mających żadnych związków ani z WTC, ani ze śladami po bombach.

12 wrzesnia Jerusalem Post, uprzedzony o możliwym zdemaskowaniu Izraela jako sprawcy ataków 11 września, publikuje historię w której twierdzi, że na pokładzie porwanych samolotów zginęli dwaj Izraelczycy, i że 4.000 zaginęły w WTC.

Tydzień później bejrucka stacja TV informuje, że 4.000 izraelskich pracowników w WTC było nieobecnych w dniu ataku, co wydaje się wyjaśniać artykuł w Jerusalem Post.

I w końcu 22 września New York Times pisze co następuje:

„Tam było, faktycznie, tylko trzech Izraelczyków potwierdzonych jako zmarłych: dwaj w samolotach i trzeci był w wieżach w interesie, i który został zidentyfikowany i pochowany”.

Między 26 sierpnia i 11 września, grupa spekulantów zidentyfikowana przez American Securities and Exchange Commission jako obywatele izraelscy, sprzedawali „krótko” listę 38 aktywów, które, można było zasadnie oczekiwać, że stracą na wartości w wyniku spodziewanych ataków. Ci spekulanci działali z Toronto, Kanada, i Frankfurtu, Niemcy, giełdy i ich zyski specyficznie oszacowano na „miliony dolarów”. FBI nigdy tego nie badała, bo wiedzieli że to śledztwo nie doprowadzi do oficjalnej linii o Bin Ladenie, a zamiast tego do prawdziwych sprawców – Izraela.

Również wcześniej w tym roku, Lewis Eisenberg, odpowiedzialny za prywatyzację WTC, znajduje idealnego właściciela, byłego właściciela strip-klubu, Larry Silversteina. Obaj sprawowali przywódcze stanowiska w United Jewish Appeal (UJA), miliardowej żydowskiej organizacji „charytatywnej”. Również 3 miesiące przed atakiem, Silverstein podwaja ubezpieczenie na WTC. Co ciekawe, jest bardzo bliskim przyjacielem izraelskiego premiera, Benjamina Netanyahu, twierdzi, że od lat rozmawiali przez telefon co niedziela, na początku żydowskiego tygodnia.

Carl Cameron

Po ataku na WTC, anonimowe listy zawierające anthrax są wysyłane do różnych polityków i ważnych ludzi mediów. W wyniku kontaktu z anthrax w tych listach ginie 5 osób. Podobnie jak atak 11 września, natychmiast obwinia się al.-kaidę, do czasu kiedy okazuje się, że ten anthrax jest specyficznego typu ‚uzbrojonym’ anthraxem wyprodukowanym w amerykańskim laboratorium wojskowym.

Następnie FBI odkrywa, że głównym podejrzanym nadawcą tych listów jest aszkenazyjski Żyd, dr Philip Zack, który kilka razy dostawał reprymendę od swoich pracodawców z powodu obraźliwych komentarzy o Arabach. Dr Philip Zack został złapany na video kiedy wchodził na teren magazynu jako pracownik Fort Detrick, gdzie przechowywano anthrax. Od tego momentu zarówno FBI jak i media głównego nurtu przestały publicznie komentować tę sprawę.

Prezes Żydowskiej Ligi Obrony (JDL) od 1985, aszkenazyjski Żyd Irv Rubin, zostaje uwięziony za rzekomy spisek, którego celem jest zamach bombowy na biura arabsko-amerykańskiego kongresmana. Umiera wkrótce po tym, rzekomo podrzynając sobie gardło w próbie samobójczej, zanim zostaje doprowadzony do sądu.

Tydzień przed atakiem na WTC, Zim Shipping Co. wyprowadza się z biur w WTC, łamiąc umowę dzierżawy kosztem $50.000. Nie podała żadnego powodu, ale Zim Shipping Co. w 50% należy do państwa Izrael.

Skoro wina za atak 11 września spada na Osamę Bin Ladena, Stany Zjednoczone dokonują inwazji na Afganistan i obalają tam talibański rząd. To nastąpiło z powodu jaki właśnie podałem. Prawdziwy powód jest taki, że talibański lider, mułła Omar, w lipcu 2000 zakazał produkcji opium, i tegoroczne zbiory zostały zniszczone.

Pamiętacie co wydarzyło się w 1839, kiedy chiński cesarz Manchu nakazał zniszczenie opium, by powstrzymać endemiczne uzależnienie Chińczyków?

Rodzina Rotszyldów nakazała brytyjskiej armii udać się tam i walczyć z Chińczykami żeby chronić swoje narkotykowe interesy. Cóż, jest to dokładnie to samo co przydarzyło się w tym roku amerykańskiej armii. Afganistan jest źródłem 75% światowej heroiny, i z powodu zniszczenia zysków na rok 2001 przez mułłę Omara, nie było czasu do stracenia by zagwarantować, że nie będzie przeszkadzał w osiągnięciu tych zysków „synagodze szatana” w 2002, i dlatego inwazja rozpoczyna się w październiku 2001, i zaraz potem media już donoszą o rekordowych zbiorach opium w marcu 2002.

3 października izraelski premier Ariel Sharon oświadcza co następuje aszkenazyjskiemu Żydowi Shimonowi Peres, jak informuje radio Kol Yisrael:

“Zawsze kiedy coś robimy, mówisz, że Ameryka zrobi to i zrobi tamto. . . Chcę ci bardzo jasno powiedzieć, nie martw się amerykańską presją na Izrael. My, naród żydowski, kontrolujemy Amerykę, i Amerykanie o tym wiedzą”.

Irv Rubin

Podczas kolacji Amerykańskich Przyjaciół Lubavitch w październiku, Ari Fleischer, sekretarz prasowy prezydenta Busha, otrzymuje od tej grupy nagrodę Młodego Przywództwa [Young Leadership], i uhonorowany zostaje sen. Joe Lieberman. Obaj – Ari Fleischer i sen. Lieberman pochwalają wysiłki Chabad Lubavitch w organizowaniu armii młodych pracowników na stanowiskach rządowych i politycznych. W kolacji uczestniczą setki politycznych arystokratów z Waszyngtonu, personel Kapitolu i waszyngtońscy finansiści. Przypadkowo, po epizodzie Ari Fleischera na stanowisku sekretarza prasowego prezydenta Busha, zostaje wyświęcony na rabina Lubavitch.

Były dyrektor do spraw krajowych Amerykańskiego Komitetu Żydowskiego (AJC), dr Stephen Steinlight, w październikowym artykule dla Centrum Badań Imigracji [Center For Immigration Studies] zatytułowanym „Udział Żydów w zmieniającej się demografii Ameryki – przemyślenie błędnej polityki imigracyjnej” [The Jewish Stake in America’s Changing Demography – Reconsidering a Misguided Immigration Policy], pod nagłówkiem „Stawianie czoła stopniowemu zanikowi żydowskiej siły politycznej” [Facing Up to the Gradual Demise of Jewish Political Power], wyjaśnia w jaki sposób Żydzi kontrolują Amerykę:

„Nie że jest to tak iż nasza nieproporcjonalna władza polityczna (największa grupa etniczna / kulturowa w Ameryce) natychmmiast się rozpadnie, czy nawet szybko. Będziemy mogli mieć ją może jeszcze przez dekadę lub dwie. Chyba że, i do uzyskania zwycięstwa w kampanii o reformę finansową, wyjątkowo nieprawdopodobny scenariusz, wielkie bogactwo materialne wspólnoty żydowskiej będzie trwało by przynosić jej istotne korzyści.

Nadal będziemy umizgiwać się do i dostawać poparcie od kluczowych postaci w Kongresie. Tę siłę wywiera się w systemie politycznym od szczebla lokalnego do krajowego poprzez wsparcie finansowe partii politycznych, a zwłaszcza zapewnianie poza-państwowych funduszy dla kandydatów sympatyzujących z Izraelem, wysoki mur rozdziału państwo / kościół, i liberalizm społeczny połączony z selektywnym konserwatyzmem w kwestiach sprawiedliwości w sprawach karnych i opieki społecznej. . .”

Następnie przechodzi do władzy mediów, które, jak potwierdza, są żydowską machiną propagandową:

„Prawdą jest także to, że żydowski wpływ ekonomiczny i władza nieproporcjonalnie skupiają się w Hollywood, i w przemyśle informacyjnym, teoretycznie dar w kategoriach formowania korzystnego wizerunku Żydów i uwrażliwiania Amerykanów”.

Powołuje się na absolutną konieczność powtarzania propagandy o rzekomym holokauście Żydów w II wojnie światowej, kiedy mówi o podwójnych amerykańsko-izraelskich obywatelach, twierdząc:

„Ameryka przeważnie tolerowała tę podwójną lojalność – mamy wolną rękę, podejrzewam, z uwagi na chrześcijańskie poczucie winy za holokaust. . .”

Ari Fleischer

Dalej oświadcza jak według niego żydowskie media pomogą muzułmańskim imigrantom:

„Przyznaję, że MTV, dobrze czy źle, okaże się bardziej wpływowa wśród młodych muzułmańskich imigrantów. . . niż tradycyjne źródła religijne i władza polityczna”.

Adam Goldman zostaje mianowany na łącznika Białego Domu ze wspólnotą żydowską.

Rosyjski oligarcha żydowski, Vladimir Gusinsky, ucieka z Rosji gdzie jest oskarżany o pranie brudnych pieniędzy dla Izraela, ma podwójne obywatelstwo rosyjskie i żydowskie.

Okazuje się, że spenetrowano komunikację amerykańskich agentów antynarkotykowych. Podejrzenie pada na dwie firmy: AMDOCS i Comverse Infosys, należące do Izraelczyków.

AMDOCS generuje dane bilingowe dla większości amerykańskich firm telefonicznych, i może mieć szczegółowe dane kto rozmawia z kim, zaś w Izraelu Comverse Infosys ma płacone za 50% kosztów badań i rozwoju przez izraelskie Ministerstwo Przemysłu i Handlu.

Comverse Infosys produkuje sprzęt podsłuchowy wykorzystywany w podsłuchu wszystkich amerykańskich rozmów telefonicznych, ale powstają podejrzenia, że Comverse Infosys, który otrzymuje połowę swojego budżetu na badanie i rozwój od izraelskiego rządu, w system wykorzystywany przez izraelski wywiad wbudował tylne drzwi, i informacje zbierane przez wysiłki amerykańskie przechwytywania narkotyków docierają do przemytników.

Śledztwo FBI prowadzi do ujawnienia największego zagranicznego kręgu szpiegowskiego jakikolwiek odkryto w Ameryce, kierowanego przez Izrael. Połowa z podejrzanych szpiegów została aresztowana po atakach 11 września.

Prof. Joseph Stiglitz, były główny ekonomista Banku Światowego, i były przewodniczący doradców ekonomicznych prezydenta Clintona, upublicznia „Strategię 4 kroków” [Four Step Strategy] Banku Światowego, opracowanej w celu zniewolenia narodów przez bankierów.

Poniżej moje podsumowanie tej strategii:

1.Prywatyzacja. Krajowym liderom oferuje się 10% prowizji na ich tajne konta bankowe w Szwajcarii, w zamian za kilkumiliardowy upust w cenie sprzedaży narodowych aktywów. Prosta i jasna korupcja.

2. Liberalizacja rynku kapitałowego. Jest to uchylenie wszelkich przepisów ustawowych, które opodatkowują pieniądze wychodzące poza granice. Stiglitz nazywa to cyklem „gorącego pieniądza” [hot money]. Początkowo z zagranicy przychodzi gotówka w celu spekulacji w nieruchomościach i walucie, następnie, kiedy gospodarka kraju zaczyna wyglądać obiecująco, to zewnętrzne bogactwo wycofywane jest jeszcze raz, wywołując upadek gospodarczy.

Wtedy kraj potrzebuje pomocy MFW, i ten jej udziela, pod warunkiem, że odsetki podniesie z 30 do 80%. To miało miejsce w Indonezji i Brazylii, jak również w innych krajach azjatyckich i Ameryki Łacińskiej. Te wyższe odsetki w końcu wyniszczają kraj, demolują wartość nieruchomości, niszczą produkcję przemysłową i drenują zasoby krajowe.

3.Wycena rynkowa. Wtedy podnosi się ceny żywności, wody i gazu na potrzeby domowe, co nieuchronnie prowadzi do niepokojów społecznych w danym kraju, teraz bardziej znanych pod nazwą „bunty MFW”. Te bunty wywołują ucieczki kapitału i bankructwa rządowe. To jest korzystne dla zagranicznych korporacji, bo pozostałe jeszcze aktywa krajowe mogą być wykupione po możliwie najniższych cenach.

4. Wolny handel. Wtedy międzynarodowe korporacje wdzierają się do Azji, Ameryki łacińskiej i Afryki, podczas gdy jednocześnie Europa i Ameryka zabarykadują własne rynki przed rolnictwem trzeciego świata. Narzucają również wygórowane taryfy, które te kraje muszą płacić za markowe leki, powodując wzrastające liczby zgonów i przypadków zachorowań.

W tym systemie jest wielu przegranych, a tylko jeden wygrany – należący do Żydów i kierowany przez nich system bankowy. Faktycznie MFW i Bank Światowy sprzedaż energii elektrycznej, wody, systemów telefonicznego i gazowego. czynią warunkiem udzielenia pożyczek dla każdego rozwijającego się kraju. Szacuje się to na $4 biliony aktywów publicznych.

We wrześniu prof. Joseph Stiglitz zostaje laureatem Nagrody Nobla w dziedzinie ekonomii.

2002

Wydrukowany „Trzeci nowy słownik” [Third New International Dictionary] Webstera daje nową definicję antysemityzmu, która nie była uaktualniona od 1956. Ta nowa definicja brzmi:

“Antysemityzm:

1. wrogość wobec Żydów jako mniejszościowej grupy religijnej lub rasowej, której często towarzyszy dyskryminacja społeczna, polityczna albo gospodarcza
2. sprzeciw wobec syjonizmu
3. sympatia wobec oponentów Izraela”.

Definicje (2) i (3) są dodane w wydaniu z 2002, tuż przed podjętą z rozkazu Izraela decyzją dokonania przez Amerykę inwazji na Irak.

Również w tym roku premier Izraela, zbrodniarz wojenny Ariel Sharon, wydaje rozkaz kolejnego żydowskiego ludobójstwa, rzezi w obozie uchodźców w Jeninie na Zachodnim Brzegu.

Ciekawe jest to, że w reakcji na to prezydent Bush żąda natychmiastowego wycofania izraelskich wojsk z palestyńskich miast, i napotyka na publiczną odmowę Ariela Sharona.

Odpowiedzią Busha jest wygłoszenie 18 kwietnia następującej opinii:

„Ariel Sharon to człowiek pokoju”.

DEA wydaje raport o tym, że izraelscy szpiedzy, udając studentów sztuki, próbowali spenetrować biura amerykańskiego rządu. Policja koło Whidbey Island Naval Air Station na południu stanu Waszyngton zatrzymuje podejrzaną ciężarówkę i aresztuje dwóch Izraelczyków, z których jeden przebywa nielegalnie w Ameryce. Ci mężczyźni jechali z dużą prędkością w wynajętej od Ryder ciężarówce, której, jak twierdzili, używali w „dostawach mebli”.

Następnego dnia w kabinie pasażerskiej jak i na kierownicy policja odkrywa ślady TNT i wojskowych RDX plastykowych materiałów wybuchowych. Wtedy FBI informuje, że testy wykazały iż materiały te były „fałszywie upozytywnione” przez dym papierosowy, co według ekspertów jest absurdalne.

Opierając się na zapewnionym przez kobietę alibi, sprawa zostaje zamknięta i Izraelczycy przekazani Służbom Imigracji i Naturalizacji (INS) przed deportacją ich do Izraela. Tydzień później znika kobieta która zapewniła im alibi.

29 października członkowie żydowskiego zespołu „Projektu Nowego Amerykańskiego Wieku” (PNAC), Robert Kagan i William Kristol, w artykule w Weekly Standard zatytułowanym „Nadciąga burza” [The Gathering Storm], oświadczają:

„. . . co pojawia się nad horyzontem. . . o szerokim zasięgu wojna w miejscach od Azji środkowej do Bliskiego Wschodu, i niefortunnie, z powrotem do Stanów Zjednoczonych. . . Afganistan stanie się tylko walką inaugurującą. . . ta wojna nie zakończy się w Afganistanie. Rozszerzy się i obejmie liczne kraje konfliktami o różnej intensywności.

Może będzie konieczność wykorzystania amerykańskiej potęgi w wielu miejscach równocześnie. Będzie przypominała zderzenie cywilizacji, którego każdy miał nadzieję uniknąć”.

Thomas Stauffer, konsultant ekonomiczny w Waszyngtonie, szacuje, że od 1973, Izrael kosztował Stany Zjednoczone około $1,6 bln, co podzielone na społeczeństwo w 2002 wynosi ponad $5.700 na osobę.

W wydanej w tym roku autobiografii „Dzienniki” [Memoirs], Rotszyld, David Rockefeller, potwierdza swoją rolę w spisku rządu światowego pisząc:

„Przez ponad 100 lat, ideologiczni ekstremiści na każdym końcu politycznego spectrum, wyłapywali rozgłaszane incydenty by zaatakować rodzinę Rockefellerów za przesadny wpływ, jaki według nich mamy, na amerykańskie instytucje polityczne i gospodarcze. Niektórzy uważają nawet, że jesteśmy częścią tajnego spisku kabalistycznego przeciwko najlepszym interesom Stanów Zjednoczonych, charakteryzując moją rodzinę i mnie jako „internacjonalistów”, i spisku z innymi na całym świecie w celu zbudowania bardziej zintegrowanej struktury globalnej i gospodarczej – jeśli chcesz to tak nazwać, jednego świata. Jeśli takie jest to oskarżenie, to jestem winien i z tego dumny „.

12 kwietnia każdy główny dziennik w Ameryce publikuje historię, że prezydent Wenezueli Hugo Chavez podał się do dymisji, gdyż był „niepopularny i dyktatorski”. Faktycznie został porwany w zamachu i uwięziony w bazie wojskowej. Po zdobyciu sympatii strażników zamach nie udaje się i następnego dnia prezydent Chavez wraca na swój urząd. Co ciekawe, ma dowód – video, że kiedy przetrzymywano go w tej bazie, wchodzi do niej amerykański attaché wojskowy.

Prezydent Chavez, demonizowany przez żydowskie media, popełnia zbrodnię: daje mleko i mieszkania biednym, i niewykorzystaną przez dużych plantatorów od ponad 2 lat ziemię, tym którzy jej nie mają. Ale jego największą zbrodnią było uchwalenie prawa naftowego, które podwajało podatki z 16 do 30% na nowe odkrycia ropy, co wpłynęło na Exxon Mobil, firmę Rotszylda, razem z wielu innymi międzynarodowymi wydobywcami ropy.

 

Robert Kagan                        William Kristol

Przejął również pełną kontrolę nad państwowym koncernem naftowym PDVSA, który wcześniej nominalnie należał do rządu, a faktycznie w niewoli tych firm międzynarodowych.

Nie tylko to, ale prezydent Chavez jest również prezesem „Organizacji Krajów Eksportujących Ropę” (OPEC), i stanowczo odrzuca „Strategię 4 kroków” Banku Światowego, i jego plan redukcji wynagrodzeń zwykłych ludzi z korzyścią dla bankierów. I faktycznie prezydent Chavez podniósł minimalne zarobki o 20%, co zwiększyło siłę nabywczą mniej zarabiających pracowników i wzmocniło gospodarkę. Jego minister, Miguel Bustamante Madriz, w pełni świadom niebezpieczeństwa stwarzanego przez Wenezuelę wobec bankierów, kiedy ludzie kontrastują fakt nie zezwalania im na to, na przykład z Argentyną, która to zrobiła, oświadcza:

„Ameryka nie pozwala nam pozostać u władzy. Jesteśmy wyjątkiem dla nowego porządku globalizacji. Jeśli nam się to uda, będziemy przykładem dla wszystkich Ameryk [Amerykanów?]”.

Filmowiec-weteran, James Longley, pokazuje swój film dokumentalny „Strefa Gazy” [Gaza Strip], dostaje uznanie od krytyków. Ten dokument pokazuje izraelskich żołnierzy strzelających w głowy palestyńskich dzieci bo rzucały kamieniami, i na miejscu zostawili ładunki –pułapki w zabawkach by wysadzić w powietrze ciekawskie dzieci. Pokazuje także izraelskie helikoptery zrzucające pojemniki z wyniszczającym gazem nerwowym na gęsto zamieszkałe tereny Strefy Gazy.

2003

16 marca, 23-letnia Amerykanka, Rachel Corrie, która wyjechała do Strefy Gazy by bronić Palestyńczyków przed popełnianymi tam izraelskimi zbrodniami wojennymi, zostaje zabita próbując zapobiec demolce domu palestyńskiego aptekarza, jego żony i trójki małych dzieci. Kiedy staje przed domem by protestować przed buldożerem IDF, umyślnie zostaje przejechana przez kierowcę. Następnie kierowca cofa się po niej, tak na wszelki wypadek. Rachel umiera mówiąc do zszokowanych Palestyńczyków, którzy przyszli jej z pomocą:

„Chyba mam złamany kręgosłup”.

James Longley

Ameryka nie robi nic by skrytykować za to Izrael, akceptując ich wymówkę, że był to „wypadek”, mimo że jest kilku naocznych świadków, którzy kategorycznie mówią, że czyn ten był umyślny, i były nawet dowody zdjęciowe pokazując, że Rachel miała na sobie jaskrawy żakiet fluorescencyjny kiedy to się stało i tuż po, co było w świetle dnia. Ale żydowska wspólnota nowojorska ma o tym dużo do powiedzenia. Kiedy na początku 2006 w Nowym Jorku miała odbyć się premiera sztuki zatytułowanej „Nazywam się Rachel Corrie”, po wielkim sukcesie w Londynie, zostaje szybko odwołana po naciskach wspólnoty żydowskiej.

 

Rachel Corrie                                            Paul Bremer

Stany Zjednoczone za prezydentury krypto-Żyda George’a W Busha, dokonują inwazji na Irak 19 marca, w dniu który w tym roku w żydowskim kalendarzu jest świętym „dniem Purim”. „Dzień Purim” jest tym dniem, kiedy Żydzi celebrują swoje zwycięstwo nad wszystkimi Gojami (nie-Żydami) w starożytnym Babilonie, który teraz mieści się w granicach Iraku, bardzo ciekawe.

Ciekawe jest również to, że wcześniejsza inwazja na Irak kierowana przez USA, zakończyła się w „dzień Purim” 10 lat wcześniej, ludobójstwem 150.000 uciekających Irakijczyków, za George’a Herberta Walkera Busha, ojca obecnego prezydenta. Purim to także czas kiedy Żydzi zachęcani są do dokonywania krwawej zemsty na nie-Żydach.

Irak jest teraz jednym z 6 pozostałych krajów na świecie, które nie mają kontrolowanego przez Rotszyldów banku centralnego. Ale ta wojna jest głównie o kradzież zasobów irackiej wody dla Izraela, bo Izrael zawsze walczył o świeżą wodę. Faktycznie musiał ukraść Wzgórza Golan od Syrii, które dostarczały 1 / 3 jego świeżej wody 36 lat wcześniej, a nadal w Izraelu wydobycie wody przekroczyło wymianę o 2.5 mld metrów w ostatnich 25 latach. Oznacza to, że woda jest dużo cenniejsza dla nich niż zasoby ropy, które są drugą największą rezerwą ropy na planecie. Faktycznie, mniej niż 4 lata temu, w 1999, izraelska minister środowiska, Dalia Itzik, ogłosiła stan wyjątkowy w związku z zaopatrzeniem kraju w wodę.

W rzadkim pokazie uczciwości, w czerwcu, prezydent Bush mianuje Żyda, Paula Bremera, na amerykańskiego administratora Iraku. Od 1989 Paul Bremer był dyrektorem Kissinger and Associates, światowej firmy konsultingowej założonej przez Żyda, Henry Kissingera.

Malezyjski premier Mahathir Mohamed oświadcza w przemówieniu:

„Żydzi rządzą światem przez pełnomocników. Oni mają innych by za nich walczyli i umierali”.

Szef policji w Cloudcroft zatrzymuje ciężarówkę przejeżdżającą z dużą prędkością przez strefę szkolną. Kierowcami okazują się być Izraelczycy z nieaktualnymi paszportami. Podają się za przewoźników mebli, a w ciężarówce są stare meble i kilka skrzyń. Izraelczycy przekazani są służbom imigracyjnym. Zawartość skrzyń nigdy nie zostaje ujawniona opinii publicznej.

Izrael rozmieszcza grupy egzekucyjne w innych krajach, łącznie ze Stanami Zjednoczonymi. Amerykański rząd nie protestuje.

Rosyjski oligarcha żydowski, Mikhail Chordorkovsky zostaje uwięziony w Rosji pod zarzutami oszustwa, malwersacji i unikania podatków.

2004

 

Mahathir Mohamed                              Larry Franklin

 

Douglas Feith                                     Richard Perle

 

George Tenet                                          John Ashcroft

 

 

Ernest Frederick Hollings                            Ralph Nader

 

Abraham H. Foxman                                      Mordechai Vanunu

Męka Chrystusa

Dwa lata po wszczęciu dochodzenia FBI w sprawie „Amerykańskiego Izraelskiego Komitetu Spraw Publicznych” [The American Israel Public Affairs Committee – AIPAC], (największego politycznego lobby w USA liczącego ponad 65.000 członków, których zadaniem jest sterowanie amerykańskim rządem w imieniu Izraela), który, jak podejrzewa FBI, jest szpiegowskim słupem dla Izraela. Aszkenazyjski Żyd Larry Franklin, średniego szczebla analityk w Pentagonie zatrudniony u Douglasa Feitha, jest obserwowany przez FBI kiedy przekazuje tajne informacje dwu funkcjonariuszom AIPAC podejrzewanym o to iż są izraelskimi szpiegami. W 2006 zostaje skazany na 12 lat więzienia.

Ciekawe jest to, że Douglas Feith został zwolniony z Rady Bezpieczeństwa Narodowego (NSC) w marcu 1982 i utracił certyfikat bezpieczeństwa, kiedy FBI podejrzewała go o przekazywanie tajnych materiałów urzędnikom izraelskiej ambasady.

AIPAC zatrudnia adwokata, Nathana Lewina, by zajął się ich obroną, tego samego adwokata, który bronił podejrzewanego izraelskiego szpiega Stephena Bryena w 1978.

Również Larry Franklin pracował w Biurze Specjalnych Planów w Pentagonie, kierowanym przez Richarda Perle, wtedy Richard Perle (złapany na przekazywaniu tajnych informacji Izraelowi w 1970), nalegał iż Irak był wypakowany bronią masowego niszczenia (WDR), i dlatego USA muszą dokonać inwazji i podbić go, tak szybko jak tylko możliwe.

Oczywiście nie było tam żadnej WDR, i Perle zrzucił winę na „zły wywiad”, na dyrektora CIA George’a Teneta (prawdziwe nazwisko Cohen, kolejny krypto-Żyd). Ale na jaw wychodzi to, że Biuro Specjalnych Planów Pentagonu współpracowało z podobną grupą w Izraelu, ulokowaną w biurze Ariela Sharona.

Mimo dwu podejrzewanych izraelskich szpiegów (co najmniej) w urzędzie z którego wychodzą kłamstwa inicjujące wojnę w Iraku, wkrótce staje się bardzo jasne, że naród amerykański jest ofiarą śmiertelnego oszustwa, które rozpoczęło wojnę wykorzystując krew i pieniądze amerykańskich obywateli dla celów izraelskiej opresji.

Przecieki ze śledztwa AIPAC przez żydowskie media 28 sierpnia tego roku dają wczesne ostrzeżenie wszystkim innym szpiegom pracującym z Franklinem. Jakby już nie mogło wydarzyć się nic gorszego, zaszkodzenie śledztwu FBI kończy się kiedy prokurator generalny USA, John Ashcroft, nakazuje FBI zaniechanie wszystkich aresztów w tej sprawie.

Jak w przypadku sprawy Stephena Bryena i polowaniu na „Mega”, ten najnowszy skandal szpiegowski wydaje się być rozwodniony przez funkcjonariuszy, którzy mają chronić własnych tajnych sojuszy, by zablokować ogromne oburzenie opinii publicznej.

Na początku marca, podwójny izraelsko-amerykański obywatel i żydowski rabin Dov Zakheim, rezygnuje ze stanowiska rewizora Pentagonu i głównego ksiągowego, kiedy audyt budżetu Pentagonu ujawnia, że nie może rozliczyć się ze zniknięcia $2,6 mld, łącznie z inwentaryzacją: 56 samolotów, 32 czołgów i 36 wyrzutni rakiet Javelin [36 Javelin missile command launch-units].

John Kerry

Co ciekawe, amerykański rząd uważa, iż tego nie można sprawdzać dalej, bo rzekomo rejestry które należałoby sprawdzić zostały zniszczone podczas ataku na Pentagon 11 września 2001.

20 marca sen. Ernest Hollings, nie ubiegający się o kolejną kadencję, postanawia wypowiedzieć się na temat kontroli Ameryki przez Izrael, robi to w Senacie, najpierw oświadczając, że prezydent Bush poszedł na wojnę z Irakiem żeby „zabezpieczyć naszego przyjaciela, Izrael”, i „każdy o tym wie”, a następnie wygłasza następujące oświadczenie o kontroli Ameryki przez AIPAC:

„Nie możecie mieć polityki Izraela innej niż ta którą daje wam AIPAC. Obserwowałem to i od czasu do czasu odmawiałem także podpisywania pewnych listów, by dać biednemu prezydentowi szansę. Powiem wam tyle, że żaden prezydent nie obejmie urzędu, nie obchodzi mnie czy to republikanin czy demokrata. . . żeby nagle AIPAC nie powiedział mu dokładnie jaka jest polityka. . .”

W czerwcu niezależny kandydat na prezydenta Ralph Nader powtarza komentarze sen. Holdingsa kiedy oświadcza:

„To co ma miejsce na przestrzeni lat to przewidywalna rutyna obcych wizytacji głowy izraelskiego rządu. Izraelski marionetkarz podróżuje do Waszyngtonu. Izraelski marionetkarz spotyka marionetkę w Białym Domu, a następnie jedzie do Pennsylvania Avenue i spotyka marionetki w Kongresie. I wtedy zabiera miliardy z pieniędzy podatników”.

W pobliżu fabryki Nuclear Fuel Services [paliwo nuklearne] w Tennessee, policja zatrzymuje ciężarówkę po 4,5 km pościgu, podczas którego kierowca wyrzuca z kabiny butelkę zawierającą dziwny płyn. Okazuje się, że kierowcy są Izraelczykami posługującymi się fałszywymi ID. FBI odmawia prowadzenia śledztwa i Izraelczycy zostają zwolnieni.

Dwaj Izraelczycy próbują wejść do Kings Bay Naval Submarine Base [baza łodzi podwodnych], gdzie stacjonuje 8 łodzi podwodnych Trident. W ciężarówce zostają wykryte ślady materiałów wybuchowych.

Dyrektor ADL, Abraham H Foxman, wydaje książkę „Nigdy znowu? Groźba nowego antysemityzmu” [Never Again? The Threat Of The New Anti-Semitism], w której stwierdza, że „kłamstwo” Nowego Testamentu iż starożytni faryzeusze odpowiadali za śmierć Chrystusa, odpowiada za antysemityzm na przestrzeni tysięcy lat, a zatem Nowy Testament [biblia] jest „mową nienawiści”, i powinien być ocenzurowany, albo raczej, zakazany.

21 kwietnia z więzienia zostaje zwolniony demaskator izraelskiej broni nuklearnej, Mordechai Vanunu, po 18 latach, z których 11 spędził w odizolowanej celi o wymiarach 2 m x 3 m, kiedy to pozwalano mu na okazjonalne wizyty członków rodziny, adwokata i księdza. Mimo że z więzienia zwolniono go po odbyciu pełnego wyroku, nie wolno mu opuścić Izraela, ani rozmawiać z zagranicznymi mediami.

W północnej Nigerii, muzułmańscy liderzy uważają, że prowadzona przez UNICEF kampania szczepionkowa przeciwko polio jest częścią spisku USA depopulacji regionu poprzez szerzenie AIDS, albo środków sterylizujących, bo stany północne mówią, że ich własne badania laboratoryjne wykazują zanieczyszczenia w szczepionce. Żeby udowodnić iż szczepionka jest bezpieczna, amerykański rząd przysyła zespół naukowców, liderów religijnych i innych by byli świadkami testów szczepionki w zagranicznych laboratoriach, ale kiedy testy są zakończone, odmawiają pokazania ich wyników.

Mel Gibson pokazuje film „Męka Chrystusa” [The Passion of the Christ]. W celu zachowania autentyczności, dialogi filmu w całości są w językach aramejskim i łacińskim, i są napisy. Ale jednego napisu nie ma. Jest mówiony, ale z jakiegoś powodu napis jest usunięty. Jest to, oczywiście, z powodu nacisków żydowskich mediów. Scena z której usunięto napis, to ta kiedy Piłat próbuje powstrzymać Żydów przed wołaniem o ukrzyżowanie Jezusa Chrystusa. I to co odpowiedzieli Piłatowi Żydzi, że potężne lobby żydowskie tak rozpaczliwie chciało ocenzurować brzmi:

„Krew Jego na nas i na dzieci nasze”.

20 czerwca, jak mówi raport w Jerusalem Post, izraelski Knesset upoważnił państwo Izrael do kryminalizowania każdego na świecie, kto odważy się kwestionować liczbę 6.000.000 Żydów zmarłych w rzekomym holokauście, i prosić o jego ekstradycję do Izraela. Ponadto, Izrael może łapać, oskarżać i więzić osoby które szerzą taką opinię, gdyby postawiły stopę w Izraelu.

30 września, podczas pierwszej prezydenckiej debaty z Żydem Johnem Kerry, prezydent Bush tak oświadcza na temat Amerykanów ginących w wojnie w Iraku:

„Wolny Irak pomoże w bezpieczeństwie Izraela”.

16 października 2004 prezydent Bush podpisuje uaktualniony Globalny Akt o Antysemityzmie, opracowany po to by zmusić cały świat do nie krytykowania Żydów, niezależnie od tego co robią. Akt ten ustanawia specjalny zespół w Departamencie Stanu do monitorowania globalnego antysemityzmu, który ma składać Kongresowi roczne raporty. Akt ten definiuje osobę jako antysemitę jeśli dotyczy jej którekolwiek z poniższych przekonań:

1.Każde twierdzenie, że „wspólnota żydowska kontroluje rząd, media, międzynarodowy biznes i świat finansowy”

2. Wyrażanie „silnych uczuć anty-izraelskich”
3. Wyrażenie: „zjadliwa krytyka” liderów Izraela, byłych i obecnych. Departament Stanu daje przykład tego kiedy swastykę pokazuje się na rysunku potępiającym postępowanie byłego i obecnego syjonistycznego lidera
4. Wszelka krytyka żydowskiej religii albo jej liderów religijnych czy literatury, szczególnie Talmudu lub Kabały
5. Wszelka krytyka amerykańskiego rządu i Kongresu za zbytnią uległość wobec wspólnoty żydowsko-syjonistycznej, w tym organizacji żydowskich takich jak AIPAC
6. Wszelka krytyka wspólnoty żydowsko-syjonistycznej za promowanie globalizmu, albo jak niektórzy nazywają „Nowy Porządek Świata” [NWO]
7. Obwinianie żydowskich liderów i ich zwolenników za nawoływanie do ukrzyżowania Chrystusa
8. Powoływanie się na jakiekolwiek fakty które mogłyby w jakiś sposób pomniejszyć liczbę „6.000.000” ofiar holokaustu
9. Twierdzenie: „Izrael jest państwem rasistowskim”
10. Twierdzenie o istnieniu jakiegokolwiek „syjonistycznego spisku”
11. Przedstawianie dowodów na to, że Żydzi i ich liderzy stworzyli komunizm i rewolucję bolszewicką w Rosji
12. Wypowiadanie „uwłaczających opinii o osobach pochodzenia żydowskiego”
13. Twierdzenie, że nieposłuszni duchowo Żydzi nie mają biblijnego prawa do ponownego zajmowania Palestyny
14. Stawianie jakichkolwiek zarzutów Mosadowi o udział w ataku 11 IX.

2005

20 stycznia prezydent Bush wygłasza następujące oświadczenie, stanowiące część jego drugiego orędzia inauguracyjnego:

„Kiedy nasi założyciele zadeklarowali „Nowy Porządek Wieków”. . . To nie jest prawdą. Założyciele nie zadeklarowali „Nowego Porządku Wieków”, a zrobił to Żyd, prezydent Roosevelt, kiedy w 1933 na banknocie dolarowym umieścił łacińskie tłumaczenie “Novus Ordo Seclorum”.

Prezydent Roosevelt

15 lutego Żyd Michael Chertoff zostaje zaprzysiężony na szefa Departamentu Bezpieczeństwa Narodowego USA. Jak napisałem wcześniej, ma podwójne obywatelstwo amerykańskie i izraelskie, jego ojciec był rabinem, a matka jedną z pierwszych agentów Mosadu.

27 lutego lider Nation of Islam, Louis Farrakhan, wydaje następujące oświadczenie odnośnie żydowskiej dominacji w handlu afrykańskimi niewolnikami do Ameryki:

„Słuchajcie, naród żydowski nie ma rąk niesplamionych naszą krwią. Oni byli właścicielami statków niewolniczych, oni nas kupowali i sprzedawali. Oni nas gwałcili i grabili”.

7 lipca ma miejsce zamach bombowy na trzy stacje londyńskiego metra i londyński autobus, w wyniku czego giną 52 osoby. Obwinia się za to zamachowców z tzw. al.-kaidy. Ale to nie jest jedyne podobieństwo z atakiem 11- IX -2001 w Ameryce.

Poniżej niektóre z innych ciekawych podobieństw:

1.W czasie i w miejscach występowania oddzielnych zamachów w londyńskim metrze, firma specjalizująca się w „zarządzaniu kryzysowym” znana jako Visor Consultants przeprowadza ćwiczenia terrorystyczne tego samego wydarzenia. To potwierdzają oddzielne wywiady w Radio 5 i najbardziej popularnej brytyjskiej stacji telewizyjnej ITV, z dyrektorem doradców, Peterem Powerem. W wywiadzie dla Radio 5 mówi:

„Dzisiaj o 9:30 rano przeprowadzaliśmy ćwiczenia dla firmy z udziałem ponad 1.000 osób w Londynie oparte na jednoczesnym wybuchu bomb dokładnie na stacjach kolejowych gdzie miały miejsce dzisiejszego ranka, i nawet w tej chwili czuję że wlosy stają mi dęba na karku”.

Czytelnicy mogą pamiętać, że powodem tego iż nie zlikwidowano od razu samolotów 11 IX 2001, w dniu ataku na World Trade Center i Pentagon, było, jak mówi amerykański rząd, że w tym samym czasie odbywały się ćwiczenia tego samego wydarzenia, co wywołało konfuzję w służbach bezpieczeństwa, co nie udałoby się gdyby atak na Amerykę faktycznie miał miejsce, albo gdyby to były tylko ćwiczenia.

Dlaczego ludzie nie widzą nic podejrzanego kiedy ćwiczenia terrorystyczne odbywają się w tym samym czasie na 3 stacjach londyńskiego metra (trzeba tu zauważyć, że londyńskie metro składa się z 274 stacji, więc wybór 3 z nich to tylko nieco ponad 1% stacji jakie mogli wybrać), faktycznie staje się rzeczywistością, kiedy odbywa się prawdziwy atak na tych samych stacjach metra?

Niestety, ogólnie społeczeństwo nie używa swoich mózgów, a zamiast tego pozwala by za nich myślały należące do Żydów media. Dlaczego doświadczony dziennikarz nie zbada takiego jawnego „dowodu winy”, zwłaszcza jeśli człowiek który wyszedł z takimi roszczeniami, Peter Power, teraz odmawia dyskusji na ten temat. Odpowiedź jest oczywista: dziennikarz nie podejmie takiej decyzji, i można tylko przypuszczać, że dziennikarze zbiorowo zostali poinstruowani przez żydowskich właścicieli mediów by nie badali tej sprawy dalej.

Jeśli chodzi o przeprowadzenie ćwiczeń terrorystycznych w czasie ataków, najbardziej prawdopodobnym powodem było zapewnienie alibi głównym sprawcom ataku, którzy wiedzieli o tych ćwiczeniach. W ten sposób to by się udało, bo gdyby któryś z prawdziwych zamachowców został złapany robiąc coś podejrzanego, mógłby powiedzieć, że było to jedynie częścią ćwiczeń, i że będą mieć alibi na poparcie tego. To oczywiście oznaczałoby, że rzekomi sprawcy, czterej muzułmanie, nie brali udziału w ataku.

2. Władze twierdzą, że w każdym miejscu zamachu znaleziono dokumenty osobiste tzw. zamachowców. To kolejny dziwny zbieg okoliczności z atakiem na World Trade Center, kiedy władze stwierdziły, że mimo iż nie mogli znaleźć ciał, na miejscu znaleziono dziewiczy paszport należący do jednego z porywaczy.

3.Premier Izraela Benjamin Netanyahu jest w Londynie rankiem w dniu ataków, żeby uczestniczyć w konferencji ekonomicznej w hotelu tuż nad stacją metra, gdzie miał miejsce jeden z wybuchów, ale zostaje w pokoju hotelowym, po tym kiedy funkcjonariusze izraelskiego wywiadu informują go o spodziewanych atakach. Jest to kolejne podobieństwo do ataków w Ameryce, kiedy 4.000 Żydów ostrzeżono by nie przychodzili do pracy tego dnia w World Trade Center. Jak to możliwe, że tylko Żydzi zostają wcześniej ostrzeżeni o rzekomym ataku terrorystycznym al.-kaidy?

Po inwazji na Afganistan i Irak, pozostało jedynie 5 krajów na świecie nie mających należącego do Rotszylda banku centralnego: Iran, Północna Korea, Sudan, Kuba i Libia. Ciekawe, że satelickie państwo Izraela, powszechnie znane jako rząd Stanów Zjednoczonych, nazywa te kraje „krajami łotrowskimi”.

Steven E. Jones

Profesor fizyki, Stephen E Jones z Brigham Young University, publikuje pracę, w której wykazuje, że budynki World Trade Center mogły zawalić się w sposób taki jak to się wydarzyło, jedynie poprzez materiały wybuchowe.

Jego naukowo uzasadnionych dowodów nie zauważają media głównego nurtu.

30 września duński dziennik Jyllands-Posten publikuje 12 tzw. rysunków, z których większość przedstawia muzułmańskiego proroka Mahometa, coś co jest zakazane w religii muzułmańskiej, niezależnie od tego co on może na nich robić. Rysunki te przedrukowano w ponad 50 krajach, co wywołało na wielką skalę protesty ze strony światowej wspólnoty muzułmańskiej.

To dokładnie dlatego zostały wydrukowane. Żeby rozpalić napięcia między zachodnim światem i wspólnotą muzułmańską, i zachęcić zachodni świat i wspólnotę islamską do dalszej alienacji, żeby mogły walczyć ze sobą dotąd, aż zostaną tylko Żydzi. A redaktor działu kultury w Jyllands-Posten odpowiedzialny za oryginalną publikację tych rysunków? Flemming Rose, Żyd.

30 października szef Kabbalah Centre w Izraelu, Shaul Youdkevitch, zostaje aresztowany za wyłudzanie pieniędzy od pacjenta z nowotworem. W okresie kilku miesięcy ofiara przekazała

$36,000 dla Kabbalah Centre, kiedy Youdkevitch powiedział jej, że dotacja ta poprawi jej stan zdrowia. Kiedy jej stan nie uległ poprawie, inni rabini z Kabbalah Centre w Tel Awiwie zasugerowali by dokonała „istotnej i bolesnej dotacji”.

W rezultacie przekazała kolejne $25,000, i zakupiła także świętą wodę z Kabbalah Centre, za wygórowaną cenę. W końcu skończyły się jej pieniądze, więc rabini zaproponowali by jej mąż zrezygnował z pracy i zatrudnił się za darmo w Kabbalah Centre. Wtedy ofiara zmarła a jej mąż udał się na policję by zgłosić wymuszenie.

Co ciekawe, Shaul Youdkevitch jest jednym z głównych nauczycieli kabały na całym świecie, i bezpośrednio odpowiadał za wizytę Madonny w Izraelu w 2004.

Flemming Rose

15 listopada Robert Stein Jr., amerykański przestępca zatrudniony jako rewident księgowy w Koalicyjnej Władzy Tymczasowej w Iraku, zostaje oskarżony o malwersacje i przyjmowanie łapówek i przyznaje się do winy. Stein, płk Michael Wheeler i płk Debra Harrison zostali oskarżeni o przyjmowanie łapówek w wysokości $200,000 miesięcznie od Philipa Blooma, w zamian za przyznawanie mu wątpliwych kontraktów.

W artykule w New York Times komentującym zarządzanie funduszami odbudowy przez Steina z dochodów z ropy, czytamy:

„Z powodów dla których Pentagon do tej pory odmawiał złożenia wyjaśnień, Stein został zatudniony jako rewident przez Koalicyjną Władzę Tymczasową i zarządzał $82.000.000 przeznaczonymi na odbudowę, pomimo skazania go za malwersacje w latach 1990”.

W listopadzie grupa konserwatywnych do umiarkowanych demokratów zwana „Koalicją Niebieskiego Psa” [Blue Dog Coalition], skupiająca się na odpowiedzialności finansowej rządu, ogłosiła, że żydowski prezydent George W Bush pożyczył większą kwotę od banków i zagranicznych rządów niż wszyscy wcześniejsi 42 prezydenci USA razem. Pokazywane przez Departament Skarbu liczby mówią, że w latach 1776-2000, wszyscy wcześniejsi amerykańscy prezydenci pożyczyli razem $1.010 bilionów, zaś tylko w ostatnich 4 latach administracja Busha pożyczyła $1.050 bilionów.

 

 

 

Robert J. Stein Jr.                                 Michael Wheeler

6 grudnia, po zarzutach rewizjonistów holokaustycznych, że liderzy II wojny światowej nigdy nie wspominali o rzekomym holokauście Żydów w komorach gazowych, Richard Lynn, profesor emeritus University of Ulster, przedstawia swoje badania o tym w ten sposób:

„Sprawdziłem II wojnę światową [Second World War] Churchilla i oświadczenie jest poprawne – ani raz nie wspomina o nazistowskich ‚komorach gazowych’, czy o ‚6.000.000’ żydowskich ofiar wojny.

To zdumiewające. Jak można to wyjaśnić?

„Europejska krucjata” [Crusade in Europe] Eisenhowera to książka licząca 559 stron, 6-tomowa „II wojna światowa” Churchilla to 4.448 stron, i 3-tomowe „Pamiętniki wojenne” [Memoires de guerre] de Gaulle’a to 2.054 stron.

W tych ogromnych pracach liczących w sumie 7.061 stron (bez części wprowadzających), opublikowanych w latach 1948-1959, nie można nic znaleźć ani o nazistowskich ‚komorach gazowych’, ‚ludobójstwie’ Żydów, ani o ‚6.000.000’ żydowskich ofiar wojny”.

6 grudnia David Cameron zostaje wybrany na lidera brytyjskich konserwatystów. Cameron jest starym faworytem Rotszyldów, był specjalnym doradcą Normana Lamonta, kiedy w 1993 niszczył dla nich gospodarkę brytyjską. Cameron jest także spokrewniony z brytyjską rodziną królewską.

Co ciekawe, organizacja „Konserwatywni Przyjaciele Izraela” przechwala się dumnie na swojej witrynie, że jej członkami jest ponad 2 / 3 brytyjskich członków parlamentu. Faktycznie, nawet doprowadzili do tego, że David Cameron wypełnił ich formularz zanim wybrano go na lidera, w którym napisał:

„Izrael jest na linii frontu  w międzynarodowej walce z przemocą terrorystyczną”.

Inna organizacja, przypuszczalnie w całkowitej opozycji do „Konserwatywnych Przyjaciół Izraela” nazywa się „Lejberzystowscy Przyjaciele Izraela”. Postanowili nie ujawniać ilu spośród lejberzystowskich parlamentarzystów jest jej członkami. Ale twierdzą, że od 1997 wysłali do Izraela na opłacone wycieczki co najmniej 50 z nich.

 

Richard Lynn                            David Cameron

 

 

Norman Lamont                                      Laura Bush

Pomimo tego politycznego lobbowania, oficjalne liczby rządowe pokazują, że Żydzi stanowią mniej niż 0.5% brytyjskigo społeczeństwa.

Również 6 grudnia, do małżonki prezydenta Busha, Laury Bush, dołączyli rabini Binyomin Taub, Hillel Baron i Mendy Minkowitz w celu przeprowadzenia koszeryzacji kuchni Białego Domu. Zdjęcie z tej imprezy kiedy stoją z pracownikami zostało zrobione przez Shealah Craighead i zawieszone na oficjalnej witrynie Białego Domu.

2006

W styczniu Hamas zostaje wybrany do władzy w palestyńskich wyborach. To jest dokładnie to czego chce Izrael, bo to daje mu pretekst do ostrzejszych akcji (jeśli to możliwe) wobec Palestyńczyków.

Tuż po wyborze Hamasu, Izrael żąda odcięcia pomocy dla Palestyny, i robią to Stany Zjednoczone, Unia Europejska i Kanada. Rezultatem tego jest oczywiście to czego Żydzi zawsze chcieli, powszechne cierpienia Palestyny, wsparcie długoterminowego celu Izraela – ludobójstwa całego narodu palestyńskiego, który nie chce opuścić Palestyny.

To jest korzystne również dla długoterminowych celów Izraela na Bliskim Wschodzie, jak na s. 252 książki „Druga strona oszustwa” [The Other Side Of Deception] proroczo stwierdził były agent Mosadu, Victor Ostrovsky:

„Wspieranie radykalnego elementu w muzułmańskim fundamentalizmie odpowiadało ogólnemu planowi Mosadu dla regionu. Rządzony przez fundamentalistów świat arabski nie będzie partnerem w żadnych negocjacjach z zachodem, pozostawiając Izrael znowu jako jedyny demokratyczny, racjonalny kraj w regionie. A jeśli Mosad może zorganizować dla Hamasu (palestyńscy fundamentaliści) przejęcie palestyńskich ulic od PLO, to obraz będzie już pełny”.

Edmond De Rothschild Banque, filia europejskiego banku rodzinnego we Francji, Edmond De Rothschild, staje się pierwszym zagranicznym bankiem, który otrzymuje zgodę Chińskiej Bankowej Komisji Regulacyjnej i wchodzi na chiński rynek finansowy.

W dniach 5-7 marca AIPAC organizuje coroczną konwencję w Waszyngtonie DC. Uczestniczy w niej ponad połowa amerykańskich senatorów i 1 / 3 kongresmenów.

Liga Przeciwko Zniesławieniu (ADL) bezwzględnie polega na rządach na całym świecie by wprowadzały legislację prawa nienawiści, bo obawiają się, że żydowska kabała przestępcza będzie coraz bardziej ujawniana codziennie, zwłaszcza w internecie.

Ich zadaniem jest ochrona tej sieci przestępczej, a jaki jest lepszy sposób zrobienia tego niż wprowadzenie tzw. prawa nienawiści, zgodnie z którym każdy kto demaskuje żydowskiego przestępcę, sam staje się przestępcą.

Ta legislacja prawa nienawiści jest promowana dla ochrony innych rzeczy, a mianowicie mniejszości etnicznych. Ciekawe jest to, że te organizacje żydowskie są tak chętne w narzucaniu praw na kraje świata, które mogą się wydawać w jakiś sposób sprzeczne z ich własnym stanowiskiem, kiedy weźmie się pod uwagę co następuje:

4. Izrael pozwala na emigrację do Izraela tylko Żydom i daje im zachęty finansowe
5. Izraelskie prawo zakazuje małżeństwa między Żydem i nie-Żydem
6. Izrael nie pozwala nie-Żydom na zakup nieruchomości na terenie kraju, i co najciekawsze,
7. Izrael nie pozwala nie-Żydom na posiadanie własnych mediów, mimo że Żydzi nie widzą problemu w posiadaniu przez nich ogromnej większości światowych mediów.

Brytyjski historyk, David Irving, zostaje skazany na 3 lata więzienia w Austrii, za negowanie rzekomego Holocaust™ Żydów w czasie II wojny światowej. Ważne jest by zauważyć, że jedynym wydarzeniem historycznym za którego kwestionowanie można zostać skazanym jest ten rzekomy Holocaust™.

Żydzi zaczynają panikować iż zostaną zdemaskowani, i dlatego intensyfikują atak by zniszczyć Amerykę, zachęcając do nielegalnej imigracji miliony Meksykan do Ameryki, a następnie używając grupy lobbingowe do zmuszania rządu by udzielił im amnestii.

Ten pomysł jest wielowątkowy i chodzi tu o: stosowanie ich wielowiekowej taktyki ‚dziel i rządź’, tanią siłę roboczą dla należących do nich wielonarodowych firm, wykorzystywanie problemów społecznych i ekonomicznych masowej imigracji meksykańskiej do odwracania uwagi Amerykanów od żydowskiej supremacji.

Dlaczego Żydzi kochają masową imigrację do każdego kraju poza ich własnym, Izraelem.

12 lipca dwaj izraelscy żołnierze zbłądzają na terytorium Libanu i za to zostają aresztowani przez siły libańskie jako jeńcy wojenni.

Żydowskie media na całym świecie wrzeszczą iż zostali porwani, ale nie wspomnają nawet o tym, że Izrael przetrzymuje w więzieniach ponad 9.000 Palestyńczyków bez procesu, i Izrael zaczyna bombardowanie na oślep Libanu, kraju w którym, przypadkowo, 40-45% populacji stanowią chrześcijanie.

Nawiasem mówiąc, odnośnie 9.000 Palestyńczyków więzionych bez procesu, Art. 111 izraelskiego prawa mówi, że rząd może przetrzymywać każdego przez nieograniczony okres, bez procesu i bez stawiania zarzutów. To wprowadzono kiedy ustanawiano Izrael, i beztrosko go akceptowali inni żydowscy liderzy tacy jak prezydent George W Bush, i próbę tego podjął Tony Blair by wprowadzić nieco urozmaicenia do brytyjskiego prawa.

David Irving

Kiedy żydowskie media piszą o tym konflikcie między Izraelem i Libanem, nie wspominają o przewadze chrześcijan w Libanie, a zamiast tego naród libański przedstawiają jako bandę muzułmańskich terrorystów al.-kaidy, i w ciągu miesiąca ginie ponad 1.000 libańskich mężczyzn, kobiet i dzieci, i zostaje wysiedlona 1 / 4 mieszkańców kraju.

Wojna kończy się wycofaniem się Izraela z Libanu. Wielu Żydów nie zadowala taki rezultat i oskarżają premiera, Ehuda Olmerta, o klęskę w tej wojnie.

Ale kiedy ten pojawia się 5 września przed Komisją Knessetu Spraw Zagranicznych i Komisją Obrony, oświadcza:

„Twierdzenie, że przegraliśmy, jest bezpodstawne. Połowa Libanu została zniszczona, czy to jest klęska?”

Biorąc pod uwagę żydowskie aspiracje, czy jest nią naprawdę?

Epilog

To zależy od was.

Opublikowano za: https://wolna-polska.pl/wiadomosci/synagoga-szatana-tajna-historia-zydowskiej-dominacji-swiata-cz-v-ostatnia-2014-06