KAPITALIZM, CZYLI CYWILIZACJA STRACHU

Politykom, kapitalistom i ideologom już dziękujemy. Istoty wysoko rozwinięte duchowo zrezygnowały ze wszelkich form rządzenia. Stworzyły jedynie samorządy.

W tym tekście przedstawię w ogromnym uproszczeniu i statycznie (bez uwzględnienie zmian w czasie) podstawowe tezy Nie – Marksowskiego Materializmu Historycznego opracowanego przez Profesora Leszka Nowaka ( wykładowcę Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu).

Zobacz tutaj http://pl.wikipedia.org/wiki/leszek_nowak

http://www.staff.amu.edu.pl/~epistemo/nowak/welcome.htm

Ten filozof stosując te same metody badawcze, jakie stosował Marks, udowadnia fałszywość filozofii Marksa. Ujawnia podstawowe błędy w myśleniu Marksa. W jego sposobie postrzegania społeczeństwa.

Założenia Marksa

Karol Marks twierdził, że społeczeństwo kapitalistyczne jest podzielone na dwie klasy: klasę kapitalistów i klasę robotniczą (bezpośrednich producentów). Kapitaliści to ci, co wyzyskują ekonomicznie pracowników zatrudnionych w swoich zakładach. Państwo (scentralizowany aparat przymusu: armia, policja, sądownictwo, więziennictwo, itp.) jest tylko narzędziem w rękach klasy panującej, czyli kapitalistów, aby w ogóle było możliwe wyzyskiwanie robotników. Państwo jest jedynie stróżem istniejącego porządku społecznego. Marks założył, że funkcjonariusze państwa nie mają żadnego własnego celu (interesu), jak tyko służba kapitalistom. Jako zabezpieczenie ich ekonomicznych interesów.

Czynnik ekonomiczny

Leszek Nowak dowodzi w swoich pracach naukowych, że w społeczeństwie kapitalistycznym (tym wolnokonkurencyjnym z XVIII i XIX wieku, a nie tym dzisiejszym) ci, co są właścicielami środków produkcji (zakładów pracy – grunty, budynki, maszyny, narzędzia itp. – zatrudniających pracowników) stanowią klasę kapitalistów. Są to ludzie, którzy zmonopolizowali dysponowanie (zarządzanie) środkami produkcji oraz decydowanie o podziale powstałej w procesie pracy nowej wartości ekonomicznej (nadwyżki ekonomicznej, wartości dodanej). Właściciele, czyli kapitaliści (dzisiaj nazywający siebie biznesmenami lub przedsiębiorcami) stanowią niewielką część społeczeństwa, która wyzyskuje ekonomicznie ogromną większość społeczeństwa pozbawioną własności prywatnej, czyli możliwości wpływania na to jak zarządzać w procesie wytwarzania produkcji lub usług (nazwaną przez Nowaka bezpośrednimi wytwórcami) i zmuszoną do sprzedaży swojej siły roboczej (wytworów swojej pracy) kapitalistom (właścicielom).

Tym, co dzieli ludzi i powoduje niesprawiedliwe stosunki społeczne jest stosunek do środków produkcji. A zatem jednym z podstawowych przyczyn niesprawiedliwości społecznej jest nierówność w dysponowaniu środkami produkcji. Wyzysk ekonomiczny polega na tym, że właściciele nie wypłacają pracownikom wynagrodzenia zgodnie z wartością wykonanej pracy. Wypłacają dużo mniej okradając w ten sposób pracowników. Dla kapitalistów wynagrodzenie pracowników, wydatki na bezpieczeństwo i higienę pracy oraz wydatki socjalne stanowią koszty pracy. Kapitaliści dążą, więc do obniżenia kosztów pracy, aby powiększyć swoje dochody, czyli zysk. Natomiast bezpośredni wytwórcy dążą do uzyskania wynagrodzeń jak najwyższych odpowiadających wartości ich pracy oraz do świadczeń umożliwiających na utrzymanie ich zdolności do wykonywania pracy jak najdłużej. Dążą, zatem do wzrostu kosztów pracy i obniżenia zysku właścicieli. Wynik tej przepychanki zależy od stosunku sił kapitalistów i bezpośrednich wytwórców.

Jak z tego wynika pracodawcą jest pracownik, ponieważ to on wykonuje pracę i oddaje ,,owoce” swojej pracy właścicielowi. Sprzedaje swoją pracę kapitaliście, ponieważ praca jest towarem. Pracownik jest, zatem pracodawca i wynagrodzeniobiorcą. Kapitalista jest pracobiorcą, ponieważ to właściciel kupuje, odbiera od pracownika wytwory jego pracy i w zamian za to wypłaca mu wynagrodzenie. Kapitalista jest, zatem pracobiorcą i wynagrodzeniodawcą. Kapitalista sprzedaje kupione od pracowników wytwory ich pracy dużo drożej niż poniósł koszty na ich wytworzenie. W ten sposób powstaje zysk dla kapitalisty. Tak, więc im mniej zapłaci pracownikom, tym większy ma zysk dla siebie. Ten z kapitalistów, który jest bardziej chciwy jest bogatszy i bardziej ,,konkurencyjny” wobec innych właścicieli. Kapitalista ,,niedostatecznie’’ chciwy szybko bankrutuje. Tak, więc interes kapitalistów polega na maksymalizacji zysku.

W społeczeństwie kapitalistycznym (dla ukrycia prawdziwej istoty stosunków społecznych nazywanym demokracją) to kapitaliści są grupą, która panuje (rządzi) ekonomicznie. Sprawuje władzę ekonomiczną. Posiada monopol na posiadanie środków produkcji, dysponowanie nimi (zarządzanie) i decydowanie o podziale wytworzonej nadwyżki ekonomicznej (podziale dochodu pomiędzy kapitalistów i pracowników). Aby kapitaliści mogli panować ekonomicznie muszą najpierw podporządkować sobie pracowników. Dokonuje się to poprzez utrzymywanie pracowników w strachu przed utrata pracy i stwarzając cały system myślowy zakłamujący rzeczywiste relacje ekonomiczne panujące, pomiędzy kapitalistami i pracownikami (ideologia liberalna).

Władza ekonomiczna kapitalistów opiera się na strachu przed utratą pieniędzy na utrzymanie. Kapitaliści działają według zasady – utrzymuj w strachu, ,,dziel i rządź’’. Władza ekonomiczna kapitalistów polega na ograniczaniu wolności pracowników poprzez zakazy i nakazy. Na egzekwowaniu podporządkowania się tym nakazom i zakazom.

Czynnik polityczny

Są jednak jeszcze innej natury środki materialne, które powodują podobny podział społeczeństwa, co w sferze ekonomicznej. To środki materialne, których nierówność w dysponowaniu dzielą ludzi na dwie grupy. Są to środki do stosowania przymusu, ucisku i kontroli nad ludźmi. Środki (instytucje) te to: wojsko, policja, administracja państwowa, prokuratura, sądy, więzienia itp., czyli państwo. Niewielka część społeczeństwa, która dysponuje aparatem przymusu (aparatem państwowym) to politycy partii rządzącej. Tę grupę Leszek Nowak nazywa klasą władców.

Tych, co nie mają wpływu na zarządzanie państwem Nowak nazywa obywatelami. To właśnie wobec nich klasa władców stosuje przymus (przymusza ludzi do zachowań jakich władza oczekuje) stosując różnego rodzaju nakazy i zakazy ograniczając tym samym wolność dokonywania samodzielnych wyborów (czynów). Interes klasy władców polega na maksymalizacji ograniczenia wolności wyborów obywateli, na maksymalizacji władzy. Interes społeczny obywateli polega na uzyskaniu jak największego zakresu wolności wyborów (czynów). Zakres swobód obywatelskich zależy od stosunku sił pomiędzy tymi dwiema grupami społecznymi. Władza polityczna polityków oparta jest na strachu. Im więcej strachu odczuwają obywatele, tym zakres władzy polityków jest większy a zakres wolności obywateli mniejszy. Im silniejsze państwo tym mniej swobód i wolności mają obywatele. Władcy mają największą władze nad obywatelami, a obywatele mają najmniej swobód i wolności obywatelskich w systemie totalitarnym. Obywatele mają najwięcej wolności wtedy, gdy państwo jest słabe a obywatele nie odczuwają strachu.

Władza polityczna polityków opiera się na strachu przed zastosowaniem przemocy przez aparat państwowy. Politycy działają według zasady – utrzymuj w strachu, ,,dziel i rządź’’. Władza polityczna polityków polega na ograniczaniu wolności obywateli poprzez zakazy i nakazy. Na egzekwowaniu podporządkowania się tym nakazom i zakazom.

Czynnik ideologiczny

Marks nie dostrzegał zupełnie, że jest jeszcze inny czynnik materialny powodujący istnienie nierówności i niesprawiedliwości społecznej. Coś, co dzieli ludzi na dwie przeciwstawne klasy. Są to materialne środki do przekazu informacji – dzisiaj są to telewizja, radio, prasa, kościoły, uczelnie, szkoły, itp. Są to środki do upowszechniania myśli, poglądów, idei. Ci, co nimi dysponują, czyli decydują o ich wykorzystaniu, (jakie poglądy rozpowszechniać a jakie pomijać milczeniem lub zwalczać) Nowak nazywa klasą ideologów lub kapłanów. Pozostali, którzy nie mają wpływu na ich wykorzystanie a jednocześnie są poddawani systematycznej indoktrynacji, czyli wtłaczaniu w ich umysły kłamliwych doktryn, dogmatów, koncepcji myślowych służących utrzymaniu dominującej pozycji klas panujących (kapitalistów, władców i ideologów) Nowak nazywa wiernymi. Interes klasy ideologów (kapłanów) polega na maksymalizacji indoktrynacji. Na maksymalizacji panowania nad umysłami. Na tym, aby ludzie przestali wierzyć w siebie, czyli w swoje samodzielne myśli i uczucia i zawierzyli w te poglądy i idee, które głoszą ideolodzy, kapłani. Wolność samodzielnego myślenia i wyrażania swoich myśli i uczuć przez wiernych jest większa, gdy klasa kapłanów jest słaba, gdy istnieje duża wolność słowa. Władza ideologiczna ideologów, kapłanów jest wtedy ogromna, gdy ludzie przestają myśleć samodzielnie i podporządkowują się oficjalnej ideologii. Zakres swobód i wolności słowa (myślenia) zależy od stosunku sił pomiędzy klasą wiernych i klasą kapłanów. Zdolność do samodzielnego myślenia wzrasta, gdy strach u wiernych słabnie.

Władza ideologiczna kapłanów opiera się na strachu przed Bogiem, przed szatanem, przed karą za grzechy. Władza ideologiczna kapłanów opiera się na podważaniu twojej wiary w siebie. Na podważaniu twojej wiary w twoje pochodzenie jako istoty boskiej, aby uzasadnić potrzebę istnienia pośredników (kapłanów) miedzy tobą a Boginią/Bogiem. Kapłani – ideolodzy działają według zasady – utrzymuj w strachu, ,,dziel i rządź’’. Władza ideologiczna kapłanów polega na ograniczaniu wolności wiernych poprzez zakazy i nakazy. Na egzekwowaniu podporządkowania się tym nakazom i zakazom.

Podsumowanie

Według Leszka Nowaka społeczeństwo, w jakim żyjmy jest podzielone na cztery klasy: klasę właścicieli (kapitalistów), klasę władców (polityków), klasę ideologów (kapłanów) oraz klasę ludową, którą stanowią ci, co, są pozbawieni wpływu na dysponowanie środkami produkcji (bezpośredni wytwórcy), środkami przymusu (obywatele), i środkami przekazu informacji (wierni). Trzy klasy ciemiężców to stosunkowo małe grupy społeczne, które podporządkowały sobie klasę ludową, aby panować nad nią ekonomicznie, politycznie i ideologicznie. Zawarły układ pomiędzy sobą, którego celem jest utrzymanie istniejącego systemu społecznego. Tak więc naprawdę nie ma znaczenia, która partia polityczna wygrywa tzw. wybory, ponieważ sposób sprawowania władzy politycznej jest taki sam przez wszystkich polityków. Społeczeństwo podzielone na klasy nadal takim pozostaje. A tzw. wybory parlamentarne niczego nie zmieniają.

Jak z tego wynika Marks głosił filozofię materialistyczną, ale tylko w stosunku do materialnego czynnika ekonomicznego. Pominął zupełnie materialistyczną naturę czynnika politycznego (państwa) i materialistyczną naturę czynnika ideologicznego (środki masowego przekazu, techniczne środki rozpowszechniania myśli). Jak wynika z Nie – Marksowskiego Materializmu Historycznego Leszka Nowaka dzisiejsze społeczeństwa Europy zachodniej zmierzają do połączenie się trzech klas panujących (kapitalistów, polityków i kapłanów) czyli te społeczeństwa powoli przekształcają się w społeczeństwa socjalistyczne. Ale to już temat na inny tekst.

My jako Polacy już w takim systemie (socjalizmie) żyliśmy i system ten rozpadł się na skutek dążeń do wolności Polaków. Według Nowaka społeczeństwo polskie jest najwyżej rozwiniętym pod względem społecznym (klasowym, ewolucyjnym) społeczeństwem na Ziemi. My Polacy wychodzimy już z kapitalizmu. To my właśnie rozpoczęliśmy już tworzenie społeczeństwa bezklasowego. To w Polsce właśnie najszybciej obumierają klasa kapitalistów, klasa władców, klasa ideologów. O rozpadzie tych klas społecznych świadczy narastający coraz bardziej chaos w życiu społecznym, ponieważ przestarzałe struktury społeczne nie spełniają już swojej dotychczasowej funkcji.

Kiedy utworzymy społeczeństwo bezklasowe? To już zależy tylko od nas. Jak wynika z teorii Nowaka istnienie klas społecznych jest oparte na strachu. Dlatego cywilizację na Ziemi można nazwać ,,cywilizacją strachu”. Im szybciej uwolnimy się od strachu, tym szybciej zapanuje między ludźmi równość, sprawiedliwość, wolność i miłość.

W socjalizmie ideologią panującą był Marksizm-Leninizm. Obecnie ideologią panującą jest Katolicyzm-Liberalizm (na tym kawałku planety Ziemia na którym my mieszkamy) wtłaczany w umysły ludzi przez księży, nauczycieli, dziennikarzy, artystów, polityków i kapitalistów.

Społeczeństwo bezklasowe = cywilizacja miłości = komunia (jedność) z Bogiem = raj na ziemi = komunizm.

Właśnie o to toczy się ta gra. A ,,motorem napędowym’’ tej gry jest miłość. Im więcej miłości tym mniej strachu. A my Polacy jesteśmy na czele tych przemian na Ziemi.

Politykom, kapitalistom i ideologom już dziękujemy. Istoty wysoko rozwinięte duchowo zrezygnowały ze wszelkich form rządzenia. Stworzyły jedynie samorządy.

myślę i czuję, a więc istnieję.

radek

http://mragowo.wm.pl/profil/radek/2125,KAPITALIZM-CZYLI-CYWILIZACJA-STRACHU.html