Na wstępie pragnę zauważyć, że nie jestem teoretykiem ekonomii i finansów, ale posiadam 30 letnie doświadczenie kierownicze z zakresu zarządzania finansami budżetowymi i gospodarczymi w skrajnych warunkach. Jednak od czterdziestu kilku lat śledzę z pozycji analizy krytycznej zjawiska zachodzące w tej dziedzinie w czasie historycznym, jak i rzeczywistym, w powiązaniu z procesami społeczno-gospodarczymi i prawno-ustrojowymi. Na tej podstawie mogę stwierdzić, że teoria nauk ekonomicznych zaszła na poziom rozwoju, który można określić tylko „jako rozwój myśli sam w sobie i sam dla siebie”. Jest to typowe zjawisko dla każdej doktryny, bez względu na to, z czego wypływa i czego dotyczy, kiedy odrywa się od rzeczywistości i otaczającego świata. Współczesne doktryny ekonomiczno-ideologiczne oparte na liberalizmie, neoliberalizmie czy syjono – liberalizmie ( nie przypadkowo używam tego sformułowania), czyli na zasadzie działania: bez żadnych zasad i żadnej odpowiedzialności za słowa i czyny, bez względu na skutki tych działań. Oceniając je z poziomu biblijnego Dekalogu ogłoszonego przez Mojżesza, stanowiącego prawo naturalne dla wyznawców: Chrześcijaństwa, Islamu i Judaizmu, wypełniają te doktryny następujące grzechy – zasady w stosunku do zapisów dekalogu: Przykazanie I –  nie będziesz miał innych bogów poza mną, Przykazanie  IV –  czcij ojca swego i matkę swoją, Przykazanie  V  – nie zabijaj, Przykazanie VII –  nie kradnij, Przykazania VIII – nie mów fałszywego świadectwa przeciwko bliźniemu swemu, Przykazanie X –  żadnej rzeczy bliźniego, która jego jest. Jak z powyższego wynika, obecnie modne doktryny ekonomiczno-ideologiczne łamią 6 z 10 przykazań Dekalogu: 1. Współczesna myśl ekonomiczno – finansowa opiera się na następujących zasadach: zastąpienia podmiotowości człowieka przedmiotowością, braku jakiejkolwiek refleksji o tym, co zostawi się kolejnym pokoleniom, realizacji zasady z okresu rządów Wettynów w Polsce z XVIII wieku, zastaw się, a postaw się, odrzucenia świadomości o ograniczoności bogactw naturalnych, odrzuceniu całego dorobku intelektualnego i materialnego istnienia ludzkiej cywilizacji, niszczenia nieodnawialnych zasobów naturalnych limitujących przetrwanie życia na naszej planecie, odrzucenie zasady służebnej roli nauki i ideologii wobec obywateli, prymatu interesów korporacyjnych nad interesem społeczeństwa. 2. W konsekwencji realizacji tych zasad nastąpiło: zastąpienie podmiotowości człowieka przedmiotowością – jako narzędzia do produkcji, reprodukcji oraz jako biologicznego robota pozbawionego prawa do posiadania obiektywnej wiedzy i informacji; zastępowania realnych środków płatniczych, wirtualnymi środkami płatniczymi, (instrumenty pochodne); zastępowanie realnego obrotu gospodarczego obrotem spekulacyjnym (giełdy); pozbawiania społeczeństw i członków społeczeństw wypracowanej wartości dodanej i nieodpłatne   przekazywanie tych wartości strukturom finansowym; przerzucanie kosztów funkcjonowania struktur finansowych na barki pozostałych podatników, a przede wszystkim obywateli; zwolnienie struktur finansowych z obciążeń i danin na rzecz państwa i społeczeństwa, tworzenie i przyjmowanie rozwiązań prawnych, ekonomicznych i prawno – społecznych pozbawiających obywateli wpływu na jakiekolwiek decyzje ich obejmujące, na poziomie jednostkowym i zbiorowym; zastąpienie wolności słowa, głoszenia poglądów – indoktrynacją, cenzurą i zgiełkiem informacyjnym, atomizację społeczeństwa przy pomocy systemu organizacji pozarządowych, zastępowanie form demokracji bezpośredniej, formami pozorowanej demokracji, … Czytaj dalej Zbigniew Dąbrowski –Transformacja ustrojowa w demokrację kolonialną