Część VIII Korekcyjno-naprawczego programu gospodarczego
30. Nowe dziwne branże gospodarki narodowej. Przyjęcie dziwnych i nowych branż dla specjalizacji naszej gospodarki. Zastanawiające jest, że po trzech latach pracy nad tym problemem wreszcie i to dyletancko ustalono w dniu 15 września 2010 roku w MG, /prawdopodobnie decyzja ministra gospodarki lub jednego z jego zastępców/, takie branże w których praktycznie nie istnieją polskie przedsiębiorstwa/spółki, bo zostały zlikwidowane, a większość zbyta kapitałowi zagranicznemu, pozostała reszta około 450 byłych państwowych zakładów stała się poddostawcami firm zagranicznych. Zdumiewającym jest, że MG ustaliło np. jako branżę specjalistyczną gospodarki narodowej produkcję jachtów i łodzi rekreacyjnych, w której to rzekomej branży funkcjonuje zaledwie kilka małych prywatnych stoczni, a nie przyjęło przemysłu stoczniowo-okrętowego, która to branża była polską specjalnością produkcyjno- eksportową z 10 miejscem w świecie w tej produkcji. Nie przyjęto rybołówstwa w którym mieliśmy siódmą flotę rybacką świata, czy transportu morskiego, marynarki handlowej, która obsługiwała jeszcze w 1990 roku 92 procent transportu morskiego polskiego handlu zagranicznego, a obecnie własna flota obsługuje tylko 4 procent. Branżą powinna być marynarka/flota handlowa i rybacka kraju, który ma ponad 560 km granicy morskiej.
Już zupełne zdziwienie wywołuje fakt przyjęcia dla rozwoju naszej gospodarki takiej dziwnej branży, jak turystyka medyczna, a w tej dziedzinie przecież nie mamy żadnych przedsiębiorstw/spółek. Co mamy w tej nowo odkrytej dziedzinie promować na zagranicę i wydawać marnotrawczo narodowe środki finansowe, a na jej promocję zatwierdzono aż 5 mln złotych. Ponadto , jak wspomniano wyżej, dodatkowym dziwactwem jest stworzenie terminu nieokreślony przemysł wytwórczy, do którego nie wiadomo, które i czyje przynależą przedsiębiorstwa/spółki, krajowe/narodowe, czy zagraniczne, przynależne do koncernów międzynarodowych.
Skoro stworzono taka branże, których nikt nie zna, nie ma jej w sprawozdawczości gospodarczej i w strukturach organizacyjnych gospodarki, to należy możliwie szybko powołać/utworzyć organizacyjnie w MG departament przemysłu i analogicznie departament usług. Zasadność powołania tego drugiego wynika z faktu, że stosunkowo najwięcej dotacji bezzwrotnych przyznano w tytule różnorodnych usług doradczych, głownie dla firm obcych, bo przeszło 900 mln złotych. Nikt tego nie sprawdza i nie nadzoruje czy zasadnie przyznano im aż tak potężne kwotowe bezzwrotne dotacje. Celowość ich przyznania i wykorzystywania dla dobra naszej gospodarki sprawdzałyby te departamenty i dysponowałyby nimi dla nieodpłatnego, dalszego ich przekazywania polskim różnorodnym podmiotom gospodarczym, dyskryminowanej dotychczas spółdzielczości, instytutom, ośrodkom naukowo-badawczym, stowarzyszeniom gospodarczym, a głownie uczelniom ekonomicznym i technicznym.
MG w zasadzie pełni dwie główne funkcje w rządowej administracji gospodarczej, funkcję sterowania gospodarką narodową oraz funkcję współpracy gospodarczej z zagranicą/ze światem. Do pełnienia tych funkcji zostało wyposażone w niezbędny aparat administracyjny i kompetencje legislacyjne. O ile pierwszą funkcję, nie oceniając w tym miejscu, jakoś pełni, to funkcja druga jest zupełnie poszlakowo realizowana, choć również i do tej funkcji zostało wyposażone w służbę pracowniczą, biura radców handlowych. Ta funkcja zagraniczna jest rażąco słabo realizowania i wymaga natychmiastowego profesjonalnego rozwinięcia. Powinny być natychmiast utworzone co najmniej dwa silne kadrowo departamenty zagraniczne obejmujące, jeden obie Ameryki i Australię, drugi Bliski i Daleki Wschód. Ponadto byłby departament europy i obszaru po sowieckiego. Nie powinno i nie może tak być, że mając placówki zagraniczne w rożnych krajach świata, o różnych strefach czasowych, kiedy my śpimy, to nasze placówki w innych krajach pracują, i nie mogą mieć nawet kontaktu z MG, które pracuje tylko do g. 16, i potem jest zamknięte, i nikt ze służb do kontaktów ze światem, nie ma nawet dyżuru. Musi być jedna służba czynna, choćby dyżurna cało dobowo. Służby do współpracy z zagranicą, należy dobrze funkcyjnie zorganizować, a nie jest to kosztowne.
31. Kto wymyślił takie specjalności dla gospodarki polskiej i to chyba jedynie dla zmarnowania własnych i unijnych środków finansowych. Są to nowe w nazewnictwie branże, Polska do roku 1991 miała 21 branż gospodarczych do których należało prawie 8 600 przedsiębiorstw. Te nowe 15 branż to prawdopodobnie przejaw jakiegoś niepoważnego żartu lub przejaw zupełnego dyletanctwa. W tych nowych branżach, nikt nie wie, które to przedsiębiorstwa/spółki zostały do nich zaliczone, ile ich jest, czyje one są, do kogo należą, krajowe czy zagraniczne. Kto określa ich zadania gospodarcze, które są obejmowane tą promocją z tym właśnie unijnym dofinansowaniem.
Poprzednio mieliśmy dwadzieścia jeden branż gospodarczych i wiadomo było, które przedsiębiorstwo należało do której branży. Mięliśmy rejestr gospodarczy działających w kraju firm/przedsiębiorstw, spółdzielni czy nawet zakładów usługowych. Dla przykładu wymienię jakie uprzednio w gospodarce narodowej mieliśmy branże przemysłowe i rolne, które teraz nam dziwnie zginęły. W terminologii prywatyzacyjnej branże przyjmowano i określano terminem sektorowe. Branża/sektor obrabiarkowy, sektor grupowe budownictwo, sektor budowlany, obrabiarkowy, obuwniczy, elektroniczny, papierniczy, mięsny, ziemniaczany, browarniczy, garbarski, samochodowy, sektor samochodów użytkowych, petrochemiczny, naftowy, oponiarski, handlu zagranicznego i inne. Dlaczego teraz takich branż w działalności MG nie ma , a przecież jakieś zakłady w tych branżach istnieją niezależnie czy są to polskie czy obce. Branże powinny o tych nazwach nadal występować, choćby z tego względu, że działające w nich firmy zagraniczne dostają od tegoż MG bezzwrotne dofinansowanie na realizację rożnych projektów, i to o celowości jakby samych dla siebie.
Prowadzenie takiego rejestru powinno należeć do zakresu kompetencji ministerstwa gospodarki. Jeżeli nie możemy od razu objąć wszystkich firm działających w kraju, to obowiązkowo najpierw można ująć tylko firmy zagraniczne i wszystkie pozostałe z jakimkolwiek udziałem kapitału zagranicznego. Te z udziałem kapitału zagranicznego muszą mieć taki rejestr, tak jak to jest np. w Niemczech, Anglii, Francji, Kanadzie czy w Stanach Zjednoczonych. Z tego, z konieczności jeszcze nie pełnego rozpoznania wynika, że unijne subwencje pomocowe, chyba tylko w rozdawnictwie mają objąć nieprodukcyjne urzędnicze doradztwo, a w minimalnym stopniu są kierowane do zakładów produkujących przemysłowe wyroby, i to jeszcze w cudzoziemskich firmach, której w dodatku jeszcze nie ma, a nawet jeszcze nie widać by ją uruchamiano. Tak specjalistycznie przedziwne nowe branże gospodarcze, poprzez innowacyjność produkcyjną miały już zwiększyć nasz eksport do wybranych krajów świata, a mamy przeciwne stany i procesy. Nadal rośnie importochłonność gospodarki i nawet tych nowo określonych branż, corocznie i poważnie kwotowo, rośnie zadłużenie zagraniczne państwa, którego poziom kwotowy zbliża nasz kraj do niewypłacalności dewizowej. Ten niniejszy stan dodatkowo uzasadnia konieczność reorganizacji MG i powołania departamentu przemysłu z profesjonalną, ekspercką, a nie amatorską kadrą, do zajęcia się zanikającym narodowym przemysłem, a nawet, tam gdzie to zasadne i możliwe jego reaktywowaniem, a przynajmniej profilowaniem dla działających w naszym kraju zakładów/spółek struktury produkcji określanej z narodowego punktu widzenia.
dr Ryszard Ślązak
Koniec części VIII
Opublikowane wcześniej części:
Część I – A. Promocja eksportu i gospodarki.
Część II – Celowość ekonomiczna stowarzyszeń branżowych
Część III – Państwowa prawna, finansowa i gwarancyjna obsługa eksportu. https://www.klubinteligencjipolskiej.pl/2015/08/dr-ryszard-slazak-korekcyjno-naprawczy-program-gospodarczy-czesc-iii/
Część IV – Branżowa przynależność podmiotów gospodarczych
Część V – Międzypaństwowa współpraca gospodarcza
Wypowiedz się
Musisz się zalogować, aby móc dodać komentarz.