Jak Berman konspirował Żydów w Polsce…

Dekret z dnia 10 listopada 1945 r. o zmianie i ustalaniu imion i nazwisk. Na podstawie ustawy z dnia 3 stycznia 1945 r . o trybie wydawania dekretów z mocą ustawy (Dz. U. R. P. Nr 1, poz. 1) – Rada Ministrów postanawia, a Prezydium Krajowej Rady Narodowej zatwierdza, co następuje!: „

Przepisy ogólne. Art. 1. (1) Obywatel polski jest uprawniony do zmiany imienia i nazwiska w przypadkach i trybie wskazanych w niniejszym dekrecie. (4) Przepis ust. (1) dotyczy również osoby, nie posiadającej żadnej przynależności państwowej (bezpaństwowca), jeżeli ma miejsce zamieszkania: na obszarze Rzeczypospolitej Polskiej. Art. 2. (1) Władzą orzekającą w sprawie zmiany nazwisk jest władza administracji ogólnej II instancji (2) Minister Administracji Publicznej może sobie zastrzec w drodze rozporządzenia orzekanie o zmianie na obszarze całego Państwa lub niektórych województw, na stałe lub na czas określony, co do wszystkich spraw lub niektórych tylko kategorii (typów) zmian. (3) W sprawach, dotyczących zmian, o których mowa (w art. 3 ust. (2) pkt. 2), właściwa władza (ust. (1) lub (2) -orzeka po zasięgnięciu opinii Ministra Obrony Narodowej, który może prawo udzielania opinii przekazać dowódcom okręgów wojskowych. (4) Jeżeli zmiana nazwiska ogranicza się do przystosowania jego zniekształconej pisowni do zasad pisowni polskiej, właściwą do orzekania jest władza administracji, ogólnej I instancji. (5) Władzą orzekającą w sprawie zmiany imion jest władza administracji ogólnej I instancji. Ministrowi Administracji Publicznej przysługują również w tym zakresie uprawnienia przewidziane w ust. (2), przy czym władny jest również zastrzec tę właściwość na rzecz władz administracji ogólnej II instancji. (6) Władza administracji ogólnej II instancji ustala nazwisko w przypadkach, przewidywanych wart. 12. Przepisy ust. (2) i (4) mają odpowiednie zastosowanie. Zmiana nazwisk.

Art. 3. (1). Właściwa władza orzeknie o zmianie nazwiska zgodnie z wnioskiem strony, jeżeli zachodzi ku temu ważna przyczyna. (2) W szczególności ważna przyczyna zachodzi, gdy ubiegający się o zmianę: 1) nosi nazwisko hańbiące albo ośmieszające lub nielicujące z godnością człowieka, 2) w okresie czasu od dnia 1 września 1939 r. do dnia 9 maja 1945 r. przybrane imię nazwisko (pseudonim wojskowy), pełniąc służbę w Wojsku Polskim, armii sprzymierzonej, polskiej formacji wojskowej, oddziale partyzanckim niepodległościowo-demokratycznym, grupie bojowej organizacji niepodległościowo· demokratycznej, prowadzącej walkę z najeźdźcą niemieckim, i wypełniał gorliwie swe obowiązki, 3) przybrał inne nazwisko (pseudonim konspiracyjny) w związku z udziałem w podziemnej walce z najeźdźcą niemieckim. 4) używał innego nazwiska (pseudonimu osłaniającego) celem uchronienia się przed aktami gwałtu najeźdźcy niemieckiego lub jego popleczników, 5) nosi nazwisko o brzmieniu niepolskim, 6) nosi nazwisko, które ma formę imienia, (3) nowe nazwisko zastępuje dotychczasowe. W przypadkach wymienionych w ust. (2) pkt. 2, 3, 4, na wniosek strony nazwisko dotychczasowe pozostanie obok nowego na pierwszym lub drugim miejscu.

Art. 4. (l) Podanie o zmianę nazwiska winno być zgłoszone do władzy administracji ogólnej l instancji; w której okręgu petent ma miejsce zamieszkania. Jeżeli petent nie posiada na obszarze Rzeczypospolitej miejsca zamieszkania, właściwą jest władza ostatniego miejsca zamieszkania w kraju, a jeśli tego brak – właściwą władzę wyznacza Minister Administracji Publicznej. (2) Jeśli kilku członków tej samej rodziny wnosi podanie o identyczną zmianę nazwiska, może ono być wniesione, do którejkolwiek władzy spośród tych, które są właściwe do przyjęcia jednego z podań.

Art. 5. Ministrowie Administracji Publicznej i Sprawiedliwości ustalą w rozporządzeniu wykonawczym, jaki organ – opieki społecznej może wnosić w imieniu dzieci – nieznanych rodziców oraz dzieci opuszczonych podanie o zmianę nazwiska…

Art. 6. (1) Władza administracji ogólnej I instancji przeprowadza postępowanie wyjaśniające, w szczególności ustali, z jakich pobudek strona ubiega się o zmianę nazwiska. (2) Po zakończeniu postępowania wyjaśniającego, prośba wraz z wynikiem tegoż będzie odesłana władzy orzekającej art: 2 ust. (1) – (3), chyba że władza administracji ogólnej instancji jest władzą orzekającą w .sprawie. art; 2 ust. (4).

Art. 7. Władza odmówi zmiany nazwiska: a) jeżeli strona ubiega się o nazwisko historyczne lub wsławione na polu kultury, działalności politycznej, społecznej lub wojskowej, b) gdy zachodzi uzasadniona obawa, że strona ubiega się o zmianę nazwiska w zamiarze ułatwienia sobie działalności, przestępczej o uprawiania nieuczciwej konkurencji lub też w zamiarze uchylenia się od odpowiedzialności cywilnej lub karnej.

Art. 8. (1) Zmiana nazwiska rozciąga się na żonę osoby, której nazwisko ulega zmianie chyba, że na zmianę się nie zgodzi. (2) Zmiana nazwiska rozciąga się na niepełnoletnie dzieci strony noszącej to samo nazwisko i na niepełnoletnie dzieci przysposobione.

Art. 9. (1) Władza orzekająca (art. 2) zarządza wpisanie zmiany nazwiska do ksiąg urodzeń i małżeństw na marginesie aktu stanu cywilnego, a także zawiadamia właściwe według miejsca zamieszkania i pobytu danej osoby władze, prowadzące ewidencję ludności i ewidencję wojskową, oraz władzę skarbową, ponadto zaś władzę prowadzącą rejestr karny. (2) Władza orzekająca (art. 2) poda o zarządzonej zmianie – nazwiska do publicznej wiadomości na koszt osoby zainteresowanej w drodze ogłoszenia w poczytnym piśmie miejscowym. (3) Władza orzekająca zaniecha zarządzenia wpisu, zawiadomienia i ogłoszeń przewidzianych w ust. (1) i (2), jeżeli za tym przemawiają ważne powody. Zmiana imion.

Art. 10. (1) Art. 3 ust. (1) i (3), Art. 46, 7 pkt b) i 9. mają zastosowanie do zmiany imion o. (2) Ważna przyczyna zachodzi w szczególności, gdy imię osoby ubiegającej się o zmianę 1) wykazuje cechy, przewidziane wart. 3 ust. (2) pkt 1 i 5 co do nazwisk, 2) zostało przez nią przybrane w warunkach, o których mowa wart, 3 ust. (2) pkt 2, 3, 4, 3) jest imieniem zdrobniałym, które nie usamodzielniło się, 4) jest imieniem, które stanowi neologizm i nie weszło do zasobu imion używanych, 5) jest imieniem będącym z istoty swej nazwiskiem, (3) Jeżeli zmiana imienia następuje równocześnie ze zmianą nazwiska, zezwolenia udziela władza, wskazana w art. 2 ust . (1)- (4). Przepisy szczególne o niektórych pseudonimach.

Art. 11. (1) Osoby, o których mowa w art. 3 ust. (2) pkt :1, 3 i 4 mogą złożyć prośbę o zmianę nazwiska, bądź, imienia i nazwiska najpóźniej do dnia 31 grudnia 1947 r. (2) Osoby, które nie skorzystają z uprawnienia, przewidzianego w ust. (1), obowiązane są do złożenia: wobec władz administracji ogólnej I instancji oświadczenia o powrocie do swych dotychczasowych imion i nazwisk i do udowodnienia swej tożsamości. Władza administracji ogólnej I instancji wyda decyzję ustalającą tożsamość. (3) Osoby, które złożyły prośbę w terminie przewidzianym w ust. (1), mogą nadal używać pseudonimu do czasu prawomocnego ukończenia postępowania w sprawie. Władza przyjmująca podanie (art. 4) wyda petentowi stosowne zaświadczenie. (4) Zstępni nieżyjących żołnierzy lub uczestników akcji konspiracyjnej, wymienionych w art. 3, ust. (2) pkt 2 i 3 mają prawo do zmiany nazwiska na pseudonim wojskowy lub konspiracyjny, przybrany przez ich zmarłych wstępnych, stosownie do przepisu art: 3 ust. (2) pkt 2) i 3) … Ustalanie nazwisk.

Art. 12. (1) Jeżeli zachodzą wątpliwości co do brzmienia lub pisowni nazwiska obywatela polskiego lub osoby, nie posiadającej żadnej przynależności państwowej (bezpaństwowca), zamieszkałej lub mającej miejsce pobytu na obszarze Rzeczypospolitej Polskiej, władza wskazana w art. 1 ust. (6), może ustalić nazwisko na żądanie zainteresowanego „lub z urzędu, przy czym orzeczenie takie ma moc, powszechnie obowiązującą”. Przepisy art. 4, 6, 8 i 9 mają odpowiednie zastosowanie. (2) Gdy w postępowaniu wszczętym na wniosek zainteresowanego decyzja zależy od rozstrzygnięcia pytania wstępnego z dziedziny prawa familijnego, władza orzekająca art. 2 ust. (6), może zawiesić postępowanie na wniosek lub z urzędu i odesłać wnioskodawcę na drogę sądową celem wyjednania rozstrzygnięcia tego pytania wstępnego. (3) Gdy przedmiotem postępowania sądowego jest prawo do używania nazwiska, postępowanie to ulega zawieszeniu na żądanie władzy orzekającej art. 2 ust. (6), do czasu ustalenia nazwiska stosownie do przepisu ust. (1). Nadawanie imion i nazwisk.

Art. 13. Dzieciom nieznanych rodziców i osobom dorosłym niewiadomego pochodzenia nadaje nazwisko władza, wymieniona w art. 2 ust. (1), imię zaś władza; wymieniona w art. 2 ust. (5).

 

Jak Syjonista stawał się Polakiem

 W 1948 rok Konsulat RP w Rzymie alarmował Ministerstwo Administracji Publicznej… Żydzi w Zarządzie Miasta Krakowa masowo fałszują potwierdzenia polskiego obywatelstwa. W kilka lat po wojnie Konsulat Generalny RP w Rzymie wystąpił do Ministerstwa Administracji Publicznej z wnioskiem o weryfikacje tożsamości osób podających się za obywateli polskich.

Konsulat pisał:

„…Stefania Wirosław, zam. w Rzymie przedłożyła oryginale poświadczenie obywatelstwa wystawione 23.08.1948 r. nr 4473/47 wystawione przez niejakiego Holly, naczelnika wydziału w Zarządzie Miasta Krakowa, potwierdzające, że do 1947 rok mieszkała w Krakowie, podczas gdy z innych dokumentów wynikało, że mieszkała i urodziła się we Lwowie.

Mojżesz Heller, syn Chaskala, ur. 30.04.1920 r. w Będzinie, który podał, że mieszkał w Będzinie przy ul Berka Joselewicza, a później podał, że mieszkał w Krakowie. Konsulatowi przedłożył potwierdzenie nr 173/48 podpisane przez Alberta Kaminskiego.

Michał Weksler, ur. 14.03.1910, w Wilnie, syn Berka, uzyskał tytuł mgr praw na Uniwersytecie w Wilnie i podał, że mieszkał przy ul Ciemnej 15. Konsulatowi przedłożył zaświadczenie nr. 4834/47 wydanego przez Zarząd Miasta Krakowa.

Dr Ohri Izak, syn Wolfa, ur. w 1905 w Łowiczu, jego żona Sussana z Birnbaumów Ohri, ur. w 1913 roku w Jarosławiu podali, że ostatnio mieszkali w Warszawie. Przedłożone zaświadczenie miało nr 749/47”.

W odpowiedzi Inspektor MAP pisał do Rzymu:

„… w wyniku dochodzenia stwierdzamy, że sprawy wydania poświadczenia obywatelstwa polskiego osobom wyszczególnionym w cytowanym dokumencie Konsulatu Generalnego w Rzymie zostały załatwione przez Zarząd Miasta Krakowa z naruszeniem prawa, obowiązujących przepisów, a pod względem merytorycznym, bez przeprowadzenia potrzebnych dochodzeń, zdążających do ustalenia wszystkich okoliczności faktycznych, na podstawie których można by było stwierdzić, czy interesownej stronie rzeczywiście obywatelstwo się należy. Wydawane zaświadczenia bazowały na zeznaniach dwóch świadków, których nie weryfikowano”. Nadto inspektor MAP ustalił dalsze takie przypadki poświadczania nieprawdy przy wydawaniu zaświadczeń o obywatelstwie polskim – miedzy innymi z Budapesztu.

Byli to: „Muszalalewicz Stanisław, Schleimer Józef, Rosel Sami, Honigmann Schneidel – Węgry, Singer Róza – Węgry, Schnapp Jakób Mozes – Węgry, Rosenkranz Machel, Kilian Stanisław, Engelstein Markus, Korski Henryk, Wang Michał, Grunber Michał, Zahler Michał, Rosler Chaim, Rosler Sami, Szpira Uszer Hersch, Streicher Szasza, Fischel Reinica, Schwarz Fischer, Betscher Ignacy, Duen Gryda, Sanberg Markus Menchel, Sobel Wiktor, Mund Joachim”. Nieprawdziwe poświadczenia wystawiali: „Holly, Jaworek, Kotlarz, Meyro, Babikówna, Bartowicz, Parasiewicz”. W konkluzji protokołu inspektor Parowski napisał: „Urząd Wojewódzki był bierny i należałoby w swoim czasie powrócić do tej sprawy”. Jakie były ostateczne konsekwencje dla osób masowo potwierdzających obywatelstwo polskie tego póki co nie wiadomo. Zarząd Miejskie w Krakowie wydał kilka tysięcy takich zaświadczeń. Z dużym prawdopodobieństwem można założyć, że skala fałszowania dokumentów w zakresie tożsamości, obywatelstwa oraz wyznania była masowa. Z akt Powiatowego Urzędu Repatriacji w Kielcach wynika, że w przypadku inwentaryzacji repatriantów ze wschodu, przyjmowano identyczny sposób potwierdzania, tj. na dwóch świadków. Wszystkie te osoby podawały narodowość polska wyznanie katolickie. Były to następujące przypadki: „

W ramach repatriacji do Kielc przybyli:

Maria Bodnar – ur. Stanisławów, świadkowie: Barankowski Edmund z Wołgogradu.

Budzynski Jan – świadek Czarnecki z Brześcia, Paweł Grabiec.

Dangert Maria z d. Sołsa – św. Scheibel Jadwiga, Zapała Wawrzyniec.

Olgierd Figura – św. Negenbauer, Fryc Aleksander, Bujak Feliks.

Bronisław Gajos, Jadwiga Gajos – św. Białas.

Gil Karol – matka Anna Kruk.

Hejdenraich Teofil – ur. w Bodzentynie, św. Łazarek, Kidawa.

Kaminska Eleonora – ur. Jędrzejów, św. Jadwiga Scheibel.

Kiss Joanna – ur. w Lwowie, św. Muecke, Dworak.

Klokowicz Władzysław – ur. Gnojono , syn Tekli Sikory, św. Adamczyk, przyjazd z Charkowa.

Kussy Rozalia – św. Maria Szmit.

Neugebauer Eugeniusz – św. Kogut.

Kuszewska Filomena,

Józef Kowal – syn Mekli Wzorek.

Domagała, Olendzki Bronisław, Józef Kowal, Arciszewska, Góralczyk Tekla, Biernacki, Czarnecka Rozalia. Czarnecki Franciszek, Gach Olimpia, Lipinski Stanisław, Lipiec Józef, Jaworska Helena, Karczmarski Marian”.

I jeszcze jeden pan, był to – Stanisław Plater – Zyberk, syn Józefa i Małgorzaty z Wielkopolskich.

Dalej…

MAP, departament polityczny zaświadcza, że: „Grunspan Abraham, ur.1907 roku w Rzeszowie, syn Pinkasa i Chairy z Bergerów jest identyczny z ob. Zielonka Adam, zam. Warszawa, przy ul Jaworzyńskiej nr 15/18, komisariat MO XI. Na podstawie aktu zmiany nazwiska wydanego dnia 10.01.1947 r. z dnia ldz. 014/17/47, nosi nazwisko ZIELINSKI ADAM”.

I tak:

Jerzy Dankiewicz został Adamem Nowakiem.

Sara Goldstein została Górzańską (urząd woj. Kraków).

Greinbaum vel Grzybek został Grańskim.

Schattan został Szatanem.

Niemiec został Niemskim.

Na przykład w Kielcach istnieje ewidencja zmiany nazwisk już od 1930 roku. Na masową skalę zmieniano również nazwiska w Wojsku Polskim II Rzeczpospolitej, a późnej w LWP. W dniu 11 maja 1920 roku, ówczesny Sejm wydał z siebie Ustawę w przedmiocie nazwisk przybranych w wojsku. Zmiana nazwiska mogła nastąpić na wniosek MON a dekretem akceptował taką zmianę sam Naczelnik Piłsudski.

Następnym aktem służącym zmianie nazwisk był Dekret Krajowej Rady Narodowej z dnia 10 listopada 1945 roku.

Repatriacja ze wschodu… czyli Żydzi w powojennej Polsce

Centralny Komitet Żydów Polskich pisał w dniu 2 marca 1946 r. do MAP. W Polsce było przed II wojna światową ok. 3.5 mln Żydów (liczba ta jest zaniżona o ok. 500 tyś), zamordowanych zaś – około 3.2 mln (czy w tej liczbie byli tylko polscy żydzi?).

W ramach tylko jednego kontyngentu reparacyjnego, który został ze szczegółami rozpisany przez CKŻP w relacji do MAP, który przybył do Polski z 220 tyś osób, było 65 % osób (140 tyś) pochodzenia żydowskiego. Te osoby pochodziły z obszaru całego ZSRR, przeważnie jednak z całej Ukrainy. Dokumenty podają, że 28 tyś osób trafiło do Szczecina i okolic, a prawie 90 tyś na Dolny Śląsk).

Gdzie i ile żydów osiedlono na Dolnym Śląsku?

Wrocław – 13. 000 tyś, Rybach – 10.000, Niemcza – 600, Zagorze – 1.200, Wyganowo – 138,

Piotrolesie – 1.500, Bielawa – 4.800, Wałbrzych – 7.500, Boża Góra – 750, Solice Dolne – 620,

Węgłowo – 700, Frydlant – 1.000, Biały Kamień – 1.420, Gierszcze Proste – 764, Gaj – 520,

Jar – 130, Kłodzko – 3.500, Ludwikowo – 800, Duszniki – 540, Nowa Ruda – 700, Gródek – 120, Puszczyków – 150, Bystrzyca – 900, Ząbkowice – 1.300, Ziębice – 2.400, Świdnica – 2.400,

Fryborg – 700, Strzegom – 1.200, Kamienna Góra – 1.700, Lubawa – 2.000, Złotoryja – 1.100,

Legnica – 4.200, Jelenia Góra – 600, Zgorzelec – 600, Jawor – 900, Brzeg – 90, Lądek Zdrój -90, Zóraw – 700, Przemkowo – 700, Bolków – 700.

Z innych dokumentów wynika, że w samej Łodzi zamieszkało po wojnie 10 tyś, z czego 4 tyś repatriowano dalej na Ziemie Odzyskane, w Krakowie zarejestrowano po wojnie 20 tyś osób pochodzenia żydowskiego.

Życie powojenne Żydów w Polsce

 Towarzystwo Ochrony Zdrowia miało… czyli samodzielny NFZ, 15 oddziałów, 41 pododdziałów, sanatoria na 630 łóżek, żłobki na 600 łóżek, izby położnicze na 65 łóżek, poradnie gruźlicze na 200 łóżek, poradnie dziecka w ilości 6, ambulatoria w 33 miastach, domy starców na 35 miejsc, bursa w Otwocku na 20 miejsc, domy dziecka na 900 miejsc, świetlice na 3.500 miejsc.

CKŻ podlegały również:

• Świetlice na 3.500 miejsc.
• Szkoły żydowskie na 3.000 miejsc.

Warszawa – 50, Kraków – 230, Łódź – 340, Szczecin – 306, Lublin – 42, Szczecin Zelichów – 55, Chorzów – 35, Bytom – 9, Opole 10, Wrocław – 284, Dzierżoniów- 221, Bielawa – 161, Piotrolesie – 108, Zagorze – 24, Kłodzko – 38, Nowa Ruda- 25, Bystrztyca – 76, Zabkowice – 39, Wałbrzych – 180, Frydlant – 18, Swidnica – 80, Zary – 42, Jawor – 31, Strzegom – 41, Legnica – 145, Chojnów – 17, Bolków – 19, Złotoryja -18, Kamienna Góra -16, Lubawa – 26.

• Stowarzyszenie ORT (Organizacji Twórczej) dysponowało ilością 1.500 etatów praktycznej nauki zawodu.

W rożnych gałęziach gospodarki pracowali Żydzi w następującej ilości- zapewne ujawniana cześć:

Kopalnie – 971, Porty – 80, Metalowy – 2.000, PKP – 200, Włókienniczy – 3.500, Fabryki państwowe – 2.500, Fabryki samorządowe – 500, Rolnictwo – 1.100, Spółdzielnie – 3.500, Warsztaty indw. – 1.500, Wolne zawody – 5.500, Urzędy państwowe – brak informacji, Urzędy samorządowe – 3.500, Organizacje społeczne – 2.700, Handel – 950.

Łącznie ok. 28 tyś osób.

 

Wojewódzki Komisarz ds. produktywizacji ludności żydowskiej z Gdańska pisał do MAP: „Ilość Żydów w woj. Gdańskim wynosi około 1.200, z czego 90 % pracuje w Wojsku Polskim, Milicji Obywatelskiej oraz Urzędzie Bezpieczeństwa często pod zmienionym nazwiskami. 50 osób pracuje w portach i rzemiośle”.

 Komisarz Zralek pisał dalej: „Moim zdaniem należało by OKZ w Gdańsku pozostawić wolna rękę i inicjatywę w wyborze momentu ujawnienia się Żydów”.

Z Małopolski przyszła następująca relacja: „Do narodowości żydowskiej przyznało się 8 tyś osób, a dodatkowe 19 tyś to repatrianci. 250 osób narodowości żydowskiej przybyło z Rumuni. Na 1.600 osób zatrudnionych było (nie zmienione nazwiska): „

Urzędnikami – 700, Adwokatami – 60, Lekarzami – 25, Dentystami – 10, Inżynierami – 14, WP – 20, UB – 50, Nauczyciele i prof. – 25, Plastycy – 10, Muzycy – 14, Bibliotekarze – 5, Kler – 21, Krawiec – 250, Kupcy – 150, Farmacja – 8”.

 W ramach przyjmowania obywatelstwa polskiego, w oparciu o służbę w WP, tyko w jednym rzucie wystąpiła grupa 650 oficerów Armii Radzieckiej, służących w Wojsku Polskim. Były to osoby pochodzenia żydowskiego.

W powojennej Polsce było 80 kongregacji wyznaniowych, przy czym czynnych było 71 rabinów.

 I to wszystko na 100 tyś osób ocalałych z II wojny światowej i 130 tyś repatriantów przybyłych ze wschodu, z czego znaczna cześć miała wyemigrować do Izraela, a dziś z tego pozostało jedynie 15 tyś.

Komentarz:

Jak widać, można było bardzo szybko zostać Polakiem i katolikiem, wystarczyło mieć dwóch ziomków, którzy musieli jedynie powiedzieć – my znamy te osoby.

Obecnie mnóstwo obywateli Izraela uzyskuje z polskich USC potwierdzenia służące odzyskiwaniu obywatelstwa, przy czym wcześniej mogły one wejść w nieprawdziwą tożsamość albo co jest bardziej niebezpieczne, mogły w Izraelu zmienić nazwisko (lub co najmniej końcówkę albo jakaś jego cześć) i wejść z rodzinę, która zginęła podczas wojny.

Przy odzyskiwaniu mienia pożydowskiego polskie sądy nie badają (przeważnie wiedząc o tym) czy strona nie zmieniała od czasów wojny nazwiska.

Jeżeli dołożyć do tego, że Izrael stworzył stronę internetową, na której można wybrać sobie rodzinę, w którą chce się wejść, to o patologie już nie trudno.

Petent: wychodzi się na stronę:

Dopasowuje się życiorys, zmienia się nazwisko lub jego człon, poczym idzie się po obywatelstwo polskie, składa się wniosek do sądu o odzyskanie nieruchomości i co najważniejsze, przy zdominowaniu przez staroduchownych środowisk adwokackich, notarialnych i sędziowskich oraz skali polskiej korupcji, wszystko jest możliwie.

Do niedawna dokumenty się fałszowało, teraz można to robić w bardziej wyrafinowany sposób. Fałszowano raz, dlaczego nie zrobić tego ponownie. Do tego Polska ma zapłacić raz jeszcze 60 mld zł.

Brawo Kaczyńscy… po 60 latach okupacji… mamy IV Rzeczpospolitą

Zbigniew NOWAK

Źródło: www.raportnowaka.pl

 

Jak Konspirowano Syjonistów

 Jak Berman konspirował Żydów w Polsce…

Dnia 10.11.45 roku KRN wydała Dekret, który pozwalał w sposób ściśle tajny na masową skale zmieniać nazwiska. Z dobrodziejstwa tego przepisu skorzystało dziesiątki tysięcy Żydów. Przepis ten pomimo, że obowiązywał pierwotnie do 1947 roku, był przedłużany kilkakrtonie. Ostatni raz w 1953.

Ledwo ustała zawierucha wojenna a Prezydium Krajowej Rady Narodowej poczuło pilną potrzebę wydanie przepisów, które pozwalały w sposób tajny, masowy i niezgodny ze standardami prawnymi oraz polską racją stanu, zmieniać imiona oraz nazwiska. Szczególnie jak to wynika z przeprowadzonych kwerend repatriantom oraz innym osobom, które zjeżdżały do Polski z całego ZSRR oraz świata. Dobrodziejstwem tego przepisu objęto nawet bezpaństwowców.

Art. 3 powyższego dekretu mówił, że właściwa władza orzeknie o zmianie nazwiska zgodnie z wnioskiem strony jeżeli zachodzi ku temu ważna przyczyna.

(2) szczególnie ważna przyczyna zachodzi, gdy ubiegający sie o zmianę:

(1) nosi nazwisko hańbiące lub ośmieszające

(2) w okresie czasu od dnia 1 września 1939 roku do dnia 9 maja 1945 r. przybrał inne nazwisko (pseudonim wojskowy), pełniąc służbie w Wojsku Polskim, armii sprzymierzonej, polskiej formacji wojskowej, oddziale partyzanckim niepodległościowo – demokratycznym, grupie bojowej organizacji niepodległościowo – demokratycznej, prowadzającej walkę z najeźdźcą niemieckim i wypełniał gorliwie swe obowiązki,

(3) przybrał inne nazwisko (pseudonim konspiracyjny) w związku z udziałem w podziemnej walce z najeźdźcą niemieckim,

(4) używał innego nazwiska (pseudonimu osłaniającego) celem uchronienia sie przed aktami gwałtu najeźdźcy niemieckiego lub jego popleczników,

(5) nosi nazwisko o brzmieniu niepolskim,

(6) nosi nazwisko, które ma formę imienia,

Art. 9 ustęp 1 zobowiązywał:

(1) Władza orzekająca zarządza wpisanie zmiany nazwiska do ksiąg urodzeń i małżeństw na marginesie aktu stanu cywilnego, a także zawiadamia właściwe według miejsca zamieszkania i pobytu danej osoby władze, prowadzące ewidencje ludności i ewidencje wojskową, oraz właściwą władze skarbową ponadto zaś władze prowadząca rejestr karny.

(2) Władza orzekająca poda o zarządzonej zmianie nazwiska do publicznej wiadomości na koszt osoby interesowanej w drodze ogłoszenia w poczytnym pismie miejscowym.

W punkcie 3 art. 9 KRN „wymyśliła”, że: Władza orzekająca zaniecha wpisu zawiadomień oraz ogłoszenie przewidzianych w ustępie (1) i (2), jeżeli a tym przemawiają ważne powody. W praktyce ostatni przepis nakazywał prowadzenie procedury zmiany nazwisk pod klauzulą „tajne”. Wniosek o dokonanie zmiany nazwiska w sposób tajny stał w oczywistej sprzeczności z art. 6 niniejszego dekretu, który nakazywał zbadanie pobudek, z jakich strona ubiegała sie o zmianę.

W jednym z zapytań UW w Łodzi pytał w 1946 roku MAP – jak można zbadać przesłanki do zmiany nazwiska, jeżeli cała procedura nakazywała zachowywanie tajności, tzn. nie można było przeprowadzać żadnego wywiadu środowiskowego. Podanie o zmianie nazwiska mogły składać również obywatele przebywający poza granicami.

W artykule 2 ustęp (2) dekretu ustawodawca zastrzegł następujące prawo:

Minister Administracji Publicznej może zastrzec sobie w drodze rozporządzenia orzekanie o zmianie nazwisk na obszarze całego Państwa lub niektórych województw, na stałe lub na czas określony, co do wszystkich spraw lub niektórych kategorii (typów) zmian.

W efekcie w dniu 7 grudnia 1947 roku wydano rozporządzenie, które mówiło:

1. Zastrzega sie MAP, a na obszarze Ziem Odzyskanych Ministrowi Ziem Odzyskanych orzekanie o zmianie imion i nazwisk:
2. a) żołnierzy pozostających w czynnej służbie wojskowej, jeżeli prośby ich o powyższą zmianę popiera ze względu na interes służby Minister Obrony Narodowej b) osób, które ubiegając sie o zmianę, powołują sie na istnienie ważnych powodów uzasadniających zaniechanie zarządzenia wpisu, zawiadomień i ogłoszeń przewidzianych w art 9 ustęp 1 i 2 dekretu z dnia 10 listopada 1945 r. o zmianie i ustalaniu imion i nazwisk.

Dla osób ubiegających się o zmianę nazwiska w trybie art. 3 ustęp 2 , tj: „…w okresie czasu od dnia 1 września 1939 roku do dnia 9 maja 1945 r. przybrał inne nazwisko (pseudonim wojskowy), pełniąc służbę w Wojsku Polskim, armii sprzymierzonej, polskiej formacji wojskowej, oddziale partyzanckim niepodległościowo – demokratycznym, grupie bojowej, organizacji niepodległościowo – demokratycznej, prowadzającej walkę z najeźdźcą niemieckim i wypełniał gorliwie swe obowiązki, stosowano art. 18 powyższego dekretu, który mówił, że:

– Dla osób, które przybrały inne imie lub nazwisko w czasie pełnienia służby w Wojsku Polskim w okresie 1 września 1939 do 9 maja 1945 r, do uznania zmiany imienia lub nazwiska za prawnie dokonane wystarczające jest zaświadczenie o zmianie wydane przez Ministerstwo Obrony Narodowej.

Taka delegacja wydana dla MON pozwalała wewnątrz LWP przeprowadzić zmianę nazwisk wszystkim tym żołnierzom, którzy wstępując do tworzonych w Związku Radzieckim armii polskich przyjmowali, a następnie w czasie całej służby używali nieprawdziwych nazwisk. Taka sytuacja pozwalała dodatkowo zataić skalę zmian nazwisk oraz pochodzenia, przy czym istotnym jest to, że przez wiele lat zmiana nazwisk była tajemnicą państwową.

Podobne zasady były stosowanie również począwszy od 1920 roku, tj. w oparciu o ustawę z dnia 11 maja 1920 w przedmiocie uznania nazwisk przybranych w wojsku. Zmiany nazwisk dokonywał Naczelnik Państwa na wniosek MON.

Przeprowadzona w rożnych archiwach państwowych kwerenda pokazuje, że prawie całość dokumentacji dotyczącej zmiany nazwisk została wybrakowana. Taka sytuacja występuje w szczególności przypadku Zarządu Miejskiego w Łodzi oraz Warszawy, gdzie do 1950 roku nie zachowała sie żadna dokumentacja zmiany nazwisk. W Łodzi nie zachowała się w tym zakresie również żadna dokumentacja sporządzona przez Urząd Wojewódzki.

Można było domniemywać, że jakaś dokumentacje dotycząca zmiany nazwisk oraz nadania obywatelstwa, szczególnie w tych sprawach, gdzie właściwość przejęło MAP, posiada obecne MSWiA. Ministerstwo rządzone przez Dornbauma odpowiedziało, że takiej ewidencji nie posiada.

Istotnym jest też to, że od 1945 roku, w żadnym spisie powszechnym nie było pytania o narodowość. Z tego co udało się ustalić ostatni spis powszechny miał zawierać takie pytanie, jednakże punkt ten nie znalazł się w ankiecie spisowej. Teraz miałoby się to zmienić, tyle tylko, że następny spis zapewne będzie za dekadę.

Pisemna odpowiedz może jednak nie być prawdziwa, bowiem na pierwsze ustne zapytanie o zespoły MAP nieprzekazane do Archiwum Akt Nowych bądź IPN, odpowiedz udzielona przez pracowników archiwum brzmiała: „…w archiwum MSWiA znajduje sie cała „narodowościówka” i dokumentacja zmiany nazwisk”. Co się więc stało, że z upływem tygodnia odpowiedź jest całkowicie przecząca?

Czy nadal nie nadszedł czas ujawnienia tego, ile faktycznie osób pochodzenia żydowskiego mieszka w Polsce? Kto i z jakiego powodu w sposób przestepczy wykazywał zamiar oraz go realizował, zmiany struktury społecznej Państwa Polskiego?

Podaję na początek przykłady zmiany nazwisk:

1. Szabat na Skowroński
2. Formel na Wielchorski
3. Beben na Boguszweski
4. Nysan na Kołodziejczyk
5. Kozioł na Tarnowski
6. Wurst na Rostocki
7. Baran na Baranowski
8. Iboda na Orłowski
9. Kąty na Kurchowski
10. Gacek na Gacki
11. Koza na Kowalski
12. Eizenberg na Ruchocki
13. Włosek na Wirski
14. Kaufmann na Świerczyński
15. Kugelhaus na Sabat
16. Rachinger na Dąbinski
17. Jaworek na Jaworski
18. Byk na Liszczynski
19. Łukomiec na Olkuski
20. Duetschberger na Walewski
21. Proboszcz na Orski
22. Mann na Mutowski
23. Weisberg na Górski
24. Schengel na Skowronski
25. Kita na Krzywinski
26. Feigenblat na Fabjanski
27. Sommer na Wajchat
28. Goldman na Gorski
29. Musko na Baranski
30. Karp na Janiszewski
31. Abracham Mojszesz Herling – Grudziński na Maurycy Herling Grudziński
32. Szneider Jakub na Werpachowski
33. Artmann na Zaradecki
34. Lichtson na Lachowicz
35. Cetynbaum Jankiel na Nowak Tadeusz
36. Dzwonek na Jasinski
37. Baran na Barski
38. Weiknecht na Branski
39. Bojgen na Stadnicki
40. Wierzak na Chrzanowski
41. Gold na Hartnarek
42. Kretberger na Orlicz
43. Rosenberg Jozef na Jozef Nowak – Prezydent miasta Lodzi z dnia 27.08.1947 r
44. Stolzman na Strzelecki
45. Finkelsztein na Machlewicz
46. Glueksman na Gaszynski
47. Weinberg na Golewski
48. Lanzman na Cewinski
49. Szerman na Mizynski
50. Tejerstain Jakub na Wilczak
51. Frid na Glowacka
52. Roseberg na Rozewinski
53. Beckermann na Piekarski
54. Cukier na Swoboda
55. Widgor na Antos
56. Ajzenberg na Orłowski
57. Baum na Dzewinski
58. Zeigenbaum na Baranska
59. Szain na Januchta
60. Spilforgelc na Kądrebski
61. Grossmann na Lukaszwicz
62. Kreps na Synowiecki
63. Szwarc ma Synowiecki
64. Byk na Staniszewski
65. Zingermann na Nowakowski

GRUENBAUM na SIEROCINSKI, (wniosek złożony w UW w Kielcach dnia 27 czerwca 1946 r., zmiany dokonał UW w Katowicach 27 listopada 1946 r., pochodził z Częstochowy. PRAM III 18/63/46). Ta osoba to były zastępca powiatowego UB w Kielcach, działający w okresie tzw. Pogromu Kieleckiego.

ZOBERMAN Freida (ur. Sandomierz), córka Szyji i Matki z domu Kupferbaum, próbowała zmienić nazwisko na Jagiełło, ale MAP zgodziło się na nazwisko JAGŁO.

KRAKÓW

1. Goldberger na Rakowiecki
2. Goldfischer na Skalski
3. Grutz na Lepiński
4. Gruebel na Szymański
5. Grens na Gąsiorowski
6. Grob na Grabowski
7. Gutentag na Rzonca
8. Goldman na Biała
9. Gotlieb na Skowron
10. Goldman na Godlewski
11. Gryenberg na Gawroński
12. Glanz na Poleski
13. Greunwald na Makowicz
14. Goldberg na Przeworski
15. Goldberg na Gelewski
16. Gunsberg na Zdrojewski
17. Gotlieb na Magwa
18. Galitz na Galica
19. Goldyk na Godlewska
20. Grunhaut na Gerlach
21. Glieksmann na Zarecki
22. Goldberg na Zarecki
23. Goldberg na Radwanski
24. Goldmann na Galik
25. Golger na Skowroński
26. Goldber na Lubański
27. Goldberg na Żak
28. DATTNER na Kozłowski – adwokat
29. Elenberg na Skowroński
30. Ehrenreich na Zarebiński
31. Elenberg na Skanski
32. Englard na Roztworowski
33. Engelhard na Szeczepański
34. Eisenbach na Rynarowicz
35. Epstein na Paszkowski
36. Eibenschutz na Mańkowski
37. Fischer na Zawadzki
38. Feller na Pichurski
39. Frideker na Borkowski
40. Fouerman na Pogorzelski
41. Futterwat na Guszlewicz
42. Faeber na Łącki
43. Fundmann na Lebowiecki – Adwokat
44. Finkelstern na Filanowski
45. Fuerstein na Zalewska

oraz ok. 1.000 dalszych przypadków, które zostaną podane w późniejszym okresie.

Nadto Urząd Wojewódzki w Katowicach jedynie w latach 1946 do 1948 zanotował ok. 10 tyś przypadków zmiany nazwiska. Nateżenie wniosków było tak duże, że UW musiał zaciągnąć w MAP pożyczke na zatrudnienie dalszych pracowników. Dzielnicowa RN dla Żoliborza, miejsce zamieszkania Kaczyńskich, tylko w ciągu jednego roku dokonał zmiany nazwiska dla około 200 osób, w tym rodziny Lityńskich.

Główną przesłanką zmany nazwiska było to, że żydowskie nazwiska miały niemieckie brzmienie, których się wstydzono. Przypadek adwokata Dattnera z Krakowa pokazuje jednak to, że chciał on ukryć swoje żydowskie pochodzenie. Był też przypadek spikerki Polskiego Radia pochodzenia żydowskiego, która zmieniała nazwisko na Wysocka, której wniosek był powodowany zamiarem ukrycia prawdziwgo pochodzenia.

O tym procederze zostaje poinformowana Rada Europy oraz Parlament Europejski.
Opublikowano 23rd July 2011, autor: Liga Świata

• Tagi:
• polska zydzi berman

1855 odsłon |  zgłoś nadużycie  | do obserwowanych

skomentuj

KOMENTARZE

skomentuj

• WYKŁADY MĘDRCA SYJOŃSKIEGO

26 marca 1937 roku

http://ligaswiata.blogspot.com/2012/07/wykady-medrca-syjonskiego_2591.html

nadużycie link skomentuj

Talbot 04.03.2015 09:59:18

• @

//Co szokuje, Zofia (Liwa Szoken) popierała antysemicką czystkę, zaś jeszcze za wojennych czasów zasłużyła sobie na miano Jana Chrzciciela, bo jako pracownica wydziału kadr Komitetu Centralnego Polskiej Partii Robotniczej z wielką aktywnością zmieniała na polskie imiona i nazwiska żydowskich towarzyszy.//

Czytaj więcej: http://www.dziennikzachodni.pl/artykul/873451,syn-wladyslawa-gomulki-pochowany-na-kirkucie-w-zawierciu-historia-dz,2,id,t,sa.html

ps. “Syjonizm” dzisiaj to politycznie poprawny i very koszerny zwrot, nieprawdaż?, nie lepiej stosować “żydzi”?, a może to wstyd?

nadużycie link skomentuj

Arjanek 04.03.2015 10:09:46

• Żydzi oskarżają kanał Russia Today o antysemityzm

http://zmianynaziemi.pl/wiadomosc/zydzi-oskarzaja-kanal-russia-today-o-antysemityzm

Ambasador Izraela w Federacji Rosyjskiej zaniepokojona rosnącą falą antysemityzmu w Europie

http://zmianynaziemi.pl/wideo/ambasador-izraela-w-federacji-rosyjskiej-zaniepokojona-rosnaca-fala-antysemityzmu-w-europie

nadużycie link skomentuj

Talbot 04.03.2015 10:24:19

• smutne to wszystko

Proszę zauważyć iż większość nazwisk kończy się na szlacheckim “ski”. Jest to jawna profanacja polskiej historii i obyczajów. Śmiem twierdzić iż
robiono to premedytacyjnie i zgodnie z ideologią prawdziwego komunizmu.

nadużycie link skomentuj

Stara Baba 04.03.2015 14:55:55

• potomkowie stu tysięcy żydów przysłanych przez Stalina do tworzenia władzy ludowej i urzędów bezpieczeństwa. to dziś nasza elita polityczna. ukryli się i ukrywają do dziś pod Polskimi nazwiskami. to dlatego tak trudno ich rozpoznać.

http://pl.wikipedia.org/wiki/Julia_Brystiger

http://pl.wikipedia.org/wiki/Emil_Merz

http://pl.wikipedia.org/wiki/Benjamin_Wajsblech

http://pl.wikipedia.org/wiki/Salomon_Morel

http://pl.wikipedia.org/wiki/Maria_Gurowska

http://pl.wikipedia.org/wiki/J%C3%B3zef_Czaplicki

http://pl.wikipedia.org/wiki/Helena_Woli%C5%84ska

Alicja Graff żona Kazimierza Graffa stalinowskiego prokuratora

http://pl.wikipedia.org/wiki/Alicja_Graff

http://pl.wikipedia.org/wiki/Kazimierz_Graff

Gustaw Auscaler, Paulina Kern linka brak

http://pl.wikipedia.org/wiki/Jakub_Berman

http://pl.wikipedia.org/wiki/Alfred_Lampe

http://pl.wikipedia.org/wiki/Ozjasz_Szechter

http://pl.wikipedia.org/wiki/Stefan_Michnik

http://pl.wikipedia.org/wiki/Mieczys%C5%82aw_Mietkowski

http://pl.wikipedia.org/wiki/Wac%C5%82aw_Komar

http://pl.wikipedia.org/wiki/Julian_Hochfeld

http://pl.wikipedia.org/wiki/R%C3%B3%C5%BCa_Luksemburg

http://pl.wikipedia.org/wiki/Adam_Kornecki

http://pl.wikipedia.org/wiki/J%C3%B3zef_Unszlicht

http://pl.wikipedia.org/wiki/J%C3%B3zef_R%C3%B3%C5%BCa%C5%84ski

http://pl.wikipedia.org/wiki/J%C3%B3zef_%C5%9Awiat%C5%82o

http://pl.wikipedia.org/wiki/Anatol_Fejgin

http://pl.wikipedia.org/wiki/Juliusz_Burgin

http://pl.wikipedia.org/wiki/Emil_Sommerstein

http://pl.wikipedia.org/wiki/Marek_Fink

http://pl.wikipedia.org/wiki/J%C3%B3zef_Kratko

http://pl.wikipedia.org/wiki/Zygmunt_Okr%C4%99t

http://pl.wikipedia.org/wiki/Zygmunt_Braude

http://pl.wikipedia.org/wiki/Micha%C5%82_Taboryski

http://pl.wikipedia.org/wiki/Edward_Kalecki

http://pl.wikipedia.org/wiki/Leon_Andrzejewski

http://pl.wikipedia.org/wiki/J%C3%B3zef_Czaplicki

http://pl.wikipedia.org/wiki/Micha%C5%82_Hakman

http://pl.wikipedia.org/wiki/Ludwik_Przysuski

http://pl.wikipedia.org/wiki/Leon_Rubinsztein

http://pl.wikipedia.org/wiki/Aleksander_Wolski

http://pl.wikipedia.org/wiki/Roman_Romkowski

http://pl.wikipedia.org/wiki/Emil_Sommerstein

http://pl.wikipedia.org/wiki/Bernard_Konieczny

http://pl.wikipedia.org/wiki/Adolf_Berman

działają w kosciele

http://pl.wikipedia.org/wiki/Daniel_Rufeisen

http://pl.wikipedia.org/wiki/Romuald_Jakub_Weksler-Waszkinel

dziennikarze to żydzi

http://pl.wikipedia.org/wiki/Adam_Michnik

http://pl.wikipedia.org/wiki/Seweryn_Blumsztajn

http://pl.wikipedia.org/wiki/Artur_Hofman

http://pl.wikipedia.org/wiki/Stefan_Marody

http://pl.wikipedia.org/wiki/Konstanty_Gebert

http://pl.wikipedia.org/wiki/Aleksander_Smolar

http://pl.wikipedia.org/wiki/Eugeniusz_Smolar

http://pl.wikipedia.org/wiki/Grzegorz_Smolar

http://pl.wikipedia.org/wiki/Alina_Ca%C5%82a

http://pl.wikipedia.org/wiki/Micha%C5%82_Pir%C3%B3g

politycy to żydzi

http://pl.wikipedia.org/wiki/Ludwik_Dorn

http://pl.wikipedia.org/wiki/Adam_Daniel_Rotfeld

http://pl.wikipedia.org/wiki/Bronis%C5%82aw_Geremek

http://pl.wikipedia.org/wiki/Marek_Borowski

http://pl.wikipedia.org/wiki/Zygfryd_Wolniak

http://pl.wikipedia.org/wiki/Bogumi%C5%82_Ferensztajn

http://pl.wikipedia.org/wiki/Maria_Stolzman

nadużycie link skomentuj

kserkses 04.03.2015 16:16:46

• @kserkses 16:16:46

O tym wszystkim i o innych ciekawych historiach można poczytać w książkach p. Siwaka.

“BEZ STRACHU” t. I, II, III.
“TRWAŁE ŚLADY”
“OD ŁOPATY DO DYPLOMATY”
“ROZDARTE ŻYCIE” wydana też p.t. “HISTORIE NIEWIARYGODNIE PRAWDZIWE”
“CHCIAŁBYM DOŻYC TAKICH DNI”

nadużycie link skomentuj

kserkses 04.03.2015 16:17:22

• Je Suis Partyzant

Sadze, ze jesli zdaniem administracji portalu, Partyzant naruszyl tutejszy savoir vivre, mozna mu bylo udzielic ostrzezenia ( w rodzaju zoltej lub czerwonej kartki) a nie od razu usuwac. Ten radykalnie zaangazowany komentator mial jasno wykrystalizowany swiatopoglad i osad rzeczywistosci. To ze byl na przeciwnym biegunie wobec neoliberalow i zionazi, uwiarygodnialo jedynie NE jako wolna pluralistyczna agore. Nie w moim imieniu
Prosze o przemyslenie i rewizje decyzji!
“Je suis Partyzant”.

nadużycie link skomentuj

1abezmetki 05.03.2015 02:57:45

• Wymowne ?

W Rosji, z tego co czytalem ‘Polsze’ uwazaja za zydowskie panstwo.

nadużycie link skomentuj

colour 05.03.2015 09:20:13

• @1abezmetki 02:57:45

“Ten radykalnie zaangazowany komentator mial jasno wykrystalizowany swiatopoglad i osad rzeczywistosci.”

To był idiota z obsesjami. Nawet mnie nazywał żydem tylko dlatego, że miałem swoje, krytyczne zdanie na temat Putina i Rosji.

nadużycie link skomentuj

Talbot 05.03.2015 10:37:27

• @colour 09:20:13

“W Rosji, z tego co czytalem ‘Polsze’ uwazaja za zydowskie panstwo.”

No to ciekawe…
W Rosji żydzi czują się bardzo dobrze, a prezydent Putin jest postrzegany w Izraelu, jako najlepszy przyjaciel.
Czy Rosja poparła państwo palestyńskie?

http://pl.sputniknews.com/polish.ruvr.ru/2014_12_08/Europa-na-drodze-do-uznania-Palestyny-1201/

nadużycie link skomentuj

Talbot 05.03.2015 10:56:58

• Krakowska banda żydowska zorganizowała kneSSet w Krakowie 27.1.2014

Wrocław stolicą jewroKultury 2016 & ŚDM 2016 mają związek z nielegalnymi obradami kneSSetu 27.1.2014 w Krakowie, na których brylował Duda-juda oraz z Golgotą Beskidów Dziwisza.http://beata.neon24.pl/post/124422,samoobrona-nie-bedzie-ahnenerbe-ras-zop-plul-nam-w-twarz Upublicznienie listy 2,7 mln żydów sowieckich jest polska racją stanu – lista leży w MSWiA.
https://www.youtube.com/watch?v=Nl6dBlZc9nA
Spryt ANTYPOLSKICH żydów jest porażający, a skradzionej Polakom kasy mają jak lodu. Do ciekawych wniosków można dojść studiując te listy zmian: ….12. Eizenberg na Ruchocki
15. Kugelhaus na Sabat
17. Jaworek na Jaworski
18. Byk na Liszczynski
19. Łukomiec na Olkuski
20. Duetschberger na Walewski

 

 

PS. Dla pełnego obrazu rzeczywistości zarówno obecnie w Polsce, jak i w świecie należy przeczytać i przeanalizować następujące teksty ( większość sąsiadujących ze sobą na stronie):

• 100 lat agresji żydowskiej na Polskę. https://www.klubinteligencjipolskiej.pl/2015/10/100-lat-agresji-zydowskiej-na-polske/
• Jak Żydzi zdradzali Polskę w 1920 roku? https://www.klubinteligencjipolskiej.pl/2015/10/jak-zydzi-zdradzali-polske-w-1920-roku/

• Henry Ford: „Żydowska” ocena natury nieżydów https://www.klubinteligencjipolskiej.pl/2015/10/henry-ford-zydowska-ocena-natury-niezydow/

• To chazarskie żydostwo mordowało Polaków w Katyniu https://www.klubinteligencjipolskiej.pl/2015/10/to-chazarskie-zydostwo-mordowalo-polakow-w-katyniu/

• Polska i Polacy przedmiotem żydowskiej polityki https://www.klubinteligencjipolskiej.pl/2015/10/polska-i-polacy-przedmiotem-zydowskiej-polityki/

• Uszkujnik – Paradoksy historii. Tajna historia Rosji, Europy i świata: https://www.klubinteligencjipolskiej.pl/2015/08/uszkujnik-paradoksy-historii-tajna-historia-rosji-europy-i-swiata/

Przestudiowanie tych tekstów dla Dociekliwych i Samodzielnie myślących zaoszczędzi czytania kilkudziesięciu tysięcy stron, gdzie ważna prawda jest dobrze ukryta w mieszance kłamstwa i mniej ważnej prawdy.

Redakcja KIP