System, w którym władzę sprawowały dwie osoby znany był w Azji już przed narodzeniem Jezusa Chrystusa. W późniejszych czasach, w latach 650-850, realizowano go w Europie Wschodniej na nizinach nadwołżańskich, począwszy od terenów pomiędzy Morzem Czarnym i Morzem Azowskim, po Morze Kaspijskie, i dalej aż po zachodnie wybrzeże Morza Aralskiego w Azji. Ziemie te zwane były wówczas Chazarią / Khazars. Od południa naturalną granicę Chazarii stanowiły Góry Kaukaz.
CHAZARIA, w IX wieku, wg. Arthur Koestler, Trzynaste plemię [1]
„Ponieważ stosunkowo mało osób zna dokładnie historię Chazarów i Chazarii, to przypomnę iż Chazarowie (Chazarzy) byli plemieniem turskim [2] oryginalnie koczującym w Azji środkowej. [3] Ich pierwotną wiarą był Tengri Szamanizm. Gdyby nie fakt, iż przyjęli oni judaizm, najprawdopodobniej nie wyróżniali, by się od innych turskich plemion, których potomkowie zamieszkują dziś Turcję, Turkmenistan, Kirgizję, Azerbejdżan i ich okolice. Historia państwa Chazarów obejmuje w przybliżeniu 800 lat: od V do XIII wieku n.e. Od około roku 550 n.e. do roku 630 n.e. Chazarowie zamieszkiwali Zachodnie Imperium Tureckie, rządzone wówczas przez tzw. Niebiańskich Turków (Kök Turks). Kiedy to Imperium rozpadło się w VII wieku n.e., w wyniku wojen domowych, Chazarowie uzyskali pełną niepodległość. Przyjęcie judaizmu jako religii państwowej w połowie VIII wieku n.e. było potwierdzeniem niezależności politycznej. […] W okresie maksymalnego rozkwitu państwo Chazarów obejmowało obszar południowej Rosji, północnego Kaukazu, wschodniej Ukrainy (aż po Kijów), Krymu, zachodniego Kazachstanu i północno-zachodniego Uzbekistanu. Chazarowie władali innymi plemionami turskimi np. Bułgarami, w IX wieku także plemionami wschodnich Słowian, Madziarów, Peczengów, Burtów i północnokaukaskimi Hunami. Morze Kaspijskie nazywane było wówczas Morzem Chazarskim”. [4]
Chazaria wyróżniała się systemem tzw. podwójnej monarchii. Kagan był najwyższym panującym królem, a Kagan-Bek był urzędującym królem i dowódcą armii.
Pierwsze świadectwo odnośnie używania tytułu kagan pochodzi z ok. 265 roku. Wtedy to w źródłach chińskich pojawia się ten tytuł, w związku z plemieniem Xianbei. Tytuł rozpowszechnił się w związku z używaniem go przez władców Rouran oraz ich następców, Turkutów. Następnie używany był przez wielu władców tureckich, mongolskich, Awarów, a także Rusów, którzy przyjęli go za pośrednictwem Chazarów. (wiki)
Kagan-bek (jak również Bek) to tytuł jednego z dwóch monarchów w Państwie Chazarów. Państwem Chazarów rządziło dwóch władców, z których jeden nosił tytuł kagana a drugi właśnie kagana-beka.
Chazarowie ze względu na swoje pochodzenie byli turko-tatarami. Pozostając pół-koczownikami, posiadali oni w tamtym okresie duże miasta i prowadzili rozległy handel ze wszystkimi sąsiadami. Handel “żywą silą”, tj. niewolnikami, był ich główną specjalnością. Dla uzupełnienia „zasobów” Chazarowie często dokonywali najazdów na słowiańskie plemiona i pojmanych jeńców brali na sprzedaż. W siódmym i ósmym stuleciu naszej ery judaizm zaczął przenikać przez konstantynopolskich rabinów do Chazarów, najpierw do wyższych klas tej społeczności, a później rozprzestrzenił się także wśród prostej ludności.
Warto nadmienić, ze w rosyjskich legendach wspomina się niekiedy “Wielkiego Żydowina”, z którym rosyjscy bohaterowie staczali boje na “Dzikich Polach”. Samo przez się zrozumiałe jest, ze ten “Żydowin” nie był palestyńskim Żydem-semitą, lecz chazarskim najeźdźcą grabiącym słowiańskie wioski.[…]
Jak to zwykle bywa po przyjęciu nowej wiary, neofici zaczęli wykonywać wszystkie obrzędy z jeszcze większą gorliwością, niż to czynili sami Żydzi semickiego pochodzenia, dodając do tych obrzędów również swoje chazarskie obyczaje. […]
„W X wieku n.e. Wschodni Słowianie zostali zjednoczeni pod władzą Wikingów, i tak powstała Ruś Kijowska. Zarówno Ruś jak i Madziarzy byli pod silnym wpływem Chazarów, na przykład zaadoptowali oni na pewien czas system podwójnego królestwa (kaganatu), a książęta ruscy nawet pożyczyli tytuł kagana. Ruś Kijowska przyjęła też chazarski system sądowy. Także niektóre słowa chazarskie stały się częścią języka protosłowiańskiego: na przykład „bogatyr” („odważny rycerz” – polski „bohater”) wywodzi się z chazarskiego słowa „baghatur”. Pierwszą klęskę ponieśli Chazarzy w roku 965, kiedy to kijowski książę Światosław (Svyatoslav) zdobył Sarkel – największą fortecę Chazarów, a 2 lata później stolicę Chazarii – Itil. Państwo Chazarów wegetowało aż do XIII wieku, a śmiertelny cios zadał mu dopiero Dżyngis Chan (1162-1227), który w roku 1223 spustoszył Chazarię aż po Krym i wygnał tamtejszych Chazarów i Żydów do Europy Środkowej i Zachodniej.
Zasięg kaganatu chazarskiego w latach 650-850.
(Ras67 CC BY-SA 3.0)
Pomimo utraty państwa, Chazarowie bynajmniej nie zniknęli z powierzchni Ziemi. Spora ich cześć uciekła bowiem na zachód, na tereny dzisiejszej Polski, Rumunii i Węgier, a później do Niemiec i Francji, mieszając się tam z lokalnymi społecznościami żydowskimi i tworząc w ten sposób tzw. Aszkenazi, czyli środkowoeuropejską społeczność żydowską. […] Chazaria jest kolebką obecnej izraelskiej elity, mianowicie tzw. Aszkenazyjczyków, czyli potomków Chazarów z Europy Środkowej i Wschodniej (głównie Polski, byłego ZSRR, Niemiec i dawnych Austro-Węgier).” [5]. Potomkowie Chazarów nie są jednak uznawalni za Żydów przez Sefardyjczyków, pochodzących z Judei i etnicznej semickiej linii żydowskiej, którzy po upadku Państwa żydowskiego w I w. n.e. osiedlili się głównie w Afryce Północnej, Włoszech i Hiszpanii.
Obecnie ocenia się, że ponad 80 procent populacji żydowskiej na świecie, to „aszkenazyjskie” grupy wschodnich chazarskich Żydów, różniących się od Żydów południowo-zachodniej grupy zwanej „sefardyjską”. Ci aszkenazyjscy Żydzi nie są Żydami tylko Chazarami, którzy przyjęli judaizm choć w indywidualnych przypadkach mogą być w różnym stopniu skoligaceni z Żydami. [6]
O aszkenazyjskich Żydach pisał dość obszernie prof. Feliks Koneczny w książce „Cywilizacja bizantyńska” /Londyn 1973/ oraz w „Cywilizacji żydowskiej”, a także brytyjski pisarz i dziennikarz Artur Kestler w książce „Trzynaste pokolenie” (The Thirteenth Tribe), w której ten autor (pochodzenia żydowskiego) wykazuje przekonująco, że on sam jak i wszyscy jego rodacy – Żydzi aszkenazyjscy nie są semitami, tylko w prostej linii potomkami Chazarów. Dowodzi, że tak silne w tamtych wiekach plemię Chazarów nie mogło zniknąć bez śladu. Jako koczownicy, pod naciskiem plemion mongolskich przenieśli się do Europy Środkowej, dołączając tam do swych rodaków zagarniętych siłą przez Światosława. Znani w Polsce i na Ukrainie jako „Żydzi”, ci przesiedleńcy nie byli żadnymi Żydami w znaczeniu etnicznym, tylko wyznawcami judaizmu. Nie znaczy to, że wielu Chazarów nie było semitami, bo wielu semickich Żydów żyło w Chazarii, ponadto część Żydów zachodnich uchodząc przed prześladowaniami przeniosła się do wschodniej Europy. [7]
Chazarowie jako Aszkanazyjczycy częściej konkurowali z Safardyjczykami niż z nimi współpracowali. bowiem Sefardyjczycy zazwyczaj izolowali się od Aszkenazyjczyków i gardzili nimi. [np w czasie II wojny światowejwystępowali przeciwko ratowaniu Aszkenazyjczyków skazując ich tym samym na niemieckie ludobójstwo – przypis Redakcji]. W Europie Zachodniej i Centralnej Aszkenazi stopniowo zaczęli budować swoją pomyślność w oparciu o lichwę, Stworzyli finansowe imperium i zdobyli rzeczywistą władzę nad monarchami (patrz np. Rotschildowie). Dbali o zachowanie swojej władzy i potęgi w tajemnicy. Posługiwali się metodami konspiracyjnymi, zaprzegając do realizacji swoich celów, ambitnych i ograniczonych intelektualnie gojów: masonów. Zgodnie z chazarską tradycją wcielali się w rolę kagana – rzeczywistego władcy i inspiratora. Pozostawiając rolę beka nominowanym przez siebie wykonawcom, prowadzącym wojny i pełniącym funkcje reprezentacyjne lub administracyjne (np. Oliver Cromwell – lord protektor Anglii Szkocji i Irlandii). Wybitni suwerenni monarchowie i przedstawiciele arystokracji, prezydenci emitujący pieniądze dla własnych narodów byli usuwani zazwyczaj poprzez zabójstwo na zlecenie: Karol I Stuart, Ludwik XVI, Abraham Lincoln lub zabójstwo rytualn:e car Mikołaj II Romanow. (Losy współczesnej prezydentury w USA – patrz artykuł prof. Pogonowskiego) [8].
W taki oto sposób Aszkanazyjczycy (a Sefardyjczycy również) wprowadzili rzeczywistą destrukcyjną dwuwładzę w świecie współczesnym. Dobrym przykładem typowej chazarskiej tajnej dwuwładzy była Rosja po rewolucji bolszewickiej, czyli Kraj Rad (ZSRR).
Arthur Koestler uchylił swoimi historycznymi badaniami rąbek zasłony, która zakrywała do tej pory przed oczami niewtajemniczonych niektóre dziwne “obyczaje” chazarskich władców Kremla. Koestler napisał: “Arabscy i współcześni historycy są zgodni, ze chazarski system rządzenia miał podwójny charakter: Kagan był przedstawicielem władzy religijnej, a Bek -państwowej”. Koestler dodaje, ze prawie nigdy nie widziany przez zwykłych śmiertelników Kagan był w rzeczywistości pełnoprawnym władcą Chazarów, a Bek był tylko jego pełnomocnikiem wykonującym funkcje administracyjne. Po przejęciu władzy w swoje ręce, potomkowie Chazarów postępując zgodnie ze swymi starymi obyczajami, nie tylko wprowadzili również podwójny system kierowania społeczeństwem w ujarzmionym przez siebie kraju, ale – co już zupełnie nieprawdopodobne i wręcz dziwne – wprowadzili swojego Kagana – potomka chazarskich chanów – Łazara Kaganowicza nazwanego przez emigrantów “Bladym strażnikiem Kremla”, a Stalina wyznaczyli jego Bekiem…
Kaganowicz byl jednym z nielicznych komunistów Żydów, który nigdy nie zmienił swojego rodowego nazwiska, składającego się z dwóch części: Kagan, to jest “chazarski chan” i przyrostka -owicz, oznaczającego pochodzenie, jak na przykład Ruryk-owicz. Innymi słowy i bez żadnej wątpliwości – Łazar Kaganowicz był w prostej linii następcą tj. męskim potomkiem ostatnich chanów chazarskich i “zgodnie z prawem” otrzymał władzę pod przykrywką stanowiska Sekretarza Partii.
Mało zauważany fakt sprawowania władzy w ówczesnej Moskwie polegał na tym iż, kiedy Kaganowicz np. zdecydował o zniszczeniu Soboru Chrystusa Zbawiciela – najwspanialszej świątyni w Moskwie, (w 1931 roku – przyp. Redakcji), nie ufając Stalinowi, Gruzinowi – wziął zniszczenie tej prawosławnej świątyni osobiście w swoje ręce. Świątynia była bardzo solidnie zbudowana i potrzeba było dwóch eksplozji, aby ją zburzyć. Poza tym teren zrównano z ziemią nie zostawiając nawet śladu po świątyni. Na terenie tym zbudowano park, baseny pływackie. Zużyto ogromną ilość betonu. Zrobiono wszystko, aby uniemożliwić odbudowanie prawosławnej świątyni.
Sobór Chrystusa Zbawiciela w Moskwie (po lewej: w trakcie wyburzania) został jednak odbudowany i poświęcony 19 sierpnia 2000 roku, (zdjęcie po prawej)
Łazar Mojszejewicz Kaganowicz wraz z Yanem Jakowlewem (ur. Epstein) mordowali Rosjan, a w najlepszym razie wysyłali ich do obozów pracy na Syberii. Zorganizowali głód na Ukrainie i w północnym Kaukazie przez kolektywizację gospodarstw pod hasłem “walki z kułakami” („rozkułaczanie”). Ziemia rolna została skonfiskowana ziemiańskim rolnikom. Około 14,5 mln osób zmarło w wyniku działań Łazara Kaganowicza „architekta Wielkiego Głodu” w latach 1932/33. [Powód był także natury finansowej. Stany Zjednoczone przechodziły kryzys żywnościowy związany z wieloletnim nieurodzajem na równinach amerykańskich, spowodowanym suszą i burzami piaskowymi. Prawie całe zborze skonfiskowane na Ukrainie, zostało sprzedane do Stanów Zjednoczonych – przypis tłumacza. Kaganowicz był znany jako jeden z głównych realizatorów czystek etnicznych w partii i poza nią. Był współodpowiedzialny za zbrodnię katyńską, podpisał decyzję o rozstrzelaniu 25 700 polskich oficerów i żołnierzy oraz cywili znajdujących się w więzieniach NKWD.
Po śmierci Stalina [rok 1953 – Chazarzy mordowali swoich niechcianych lub niedołężnych władców] Kaganowicz doprowadził do tego, że nazwisko Stalina i jego postać usunięto zewsząd gdzie były trwałe ślady, fizycznie prawie nieusuwalne. Pozostał wyłącznie Marks, Engels i Lenin.
Bestialskie wymordowanie współpracowników Lenina i czystka wśród kadry wojskowej umocniły w znacznym stopniu władzę żydowskiego drobnomieszczaństwa w Związku Sowieckim. W ogólnym zarysie obraz aparatu administracyjnego w kraju przed drugą wojną światową był następujący: W zawoalowanej formie, najwyższa władza spoczywała w rękach KAGANA -Kaganowicza i jego najbliższego żydowskiego otoczenia, (m. in. Ławrientija Pawłowicza Berii, Żyda pochodzenia gruzińskiego, który był szefem tajnego politycznego wydziału OGPU, a następnie Ludowym Komisarzem Spraw Wewnętrznych ZSRR). Władza wykonawcza należała do jego BEKA tj. Dżugaszwili (Józefa Stalina), który służyć miał również jako “kozioł ofiarny” w razie potrzeby. Żadnych ważnych samodzielnych decyzji podejmować on nie mógł, a jego bezgraniczny “despotyzm” był tylko iluzją dla “maluczkich” – jak mówią Polacy.
Żydowsko-partyjny system miał bardzo skuteczną organizację. Jednostki Partyjne od podstawowych w każdej grupie społecznej i wyżej, uzależnionych od siebie feudalnie: Sekretarze, Rady, wszystko w obrębie jednej niepodzielnie rządzącej partii z główną siedzibą w Moskwie. Ten system stał się niewygodny i już go w Moskwie nie ma.
W sposób niewidoczny stworzono prawie taki sam system, niewidzialny, ale nadrzędny w stosunku do partyjnego. Ten system istnieje dalej, mimo że centralnego partyjnego już nie ma, ale ten niewidzialny oparty na pochodzeniu i samowoli emisyjnej długów dla narodów istnieje dalej, niemal na całym świecie: w Ameryce, w Londynie, w Bazylei, w UE, Brukseli i w Polsce.
Judaizm, komunizm a właściwie judeo-komunizm czy judeo-socjalizm, żadna z tych nazw nie jest właściwa. Przypomnę to czego uczył Theodor Herzl a jeszcze przed nim Moses Hess: Judaizm i socjalizm są różnymi określeniami tego samego ruchu. Ludzie obu ruchów wykonali swoje okrutne zadanie wywłaszczenia wszystkich ze wszystkiego i wymordowali setki milionów ludzi głównie właścicieli dóbr, po to, żeby teraz wszystko było do dyspozycji nowych wskazanych przez nich właścicieli.
Ruchy te zużyły się, są one teraz niepotrzebne. Potrzebny jest nowy wehikuł do wykończenia dzieła tworzenia globalnego rządu, globalnego banku, globalnego prawa, globalnych firm, globalnej monstrualnej administracji a więc globalnej korupcji i co najważniejsze – globalnych podatków a więc mamy nowe hasło – Unia Europejska, która jest tylko jednym z segmentów idei totalizmu
Ta faktyczna władza to coś istniejącego, ale niewidzialnego. Nawet jej imię nie może być wypowiedziane. To właśnie teraz istnieje. Nie istnieje pytanie o winowajcę wydarzeń w Nowym Yorku jedenastego września i trzy tysiące zabitych ludzi. Nie istnieje kwestia, kto uśmiercił setkę najważniejszych osób z polskiego rządu w Smoleńsku. Tajemniczość i konspiracja zostały zwielokrotnione i są promowane jako wartości pozytywne. Odmawia się obywatelom prawa do informacji w obawie przed protestami i próbami podważenia pozycji rzekomych autorytetów. Przywara konspiracji została zastąpiona jej oficjalną promocją. Lęk i wygodnictwo skłania ludzi do zachowań konformistycznych, bez względu na konsekwencje umów i działań. Pojęcie konformizmu zastąpiono pojęciem “poprawności politycznej”, które brzmi jak savoir-vivre i kojarzy się z dobrym wychowaniem. Forma zinstytucjonalizowanej zorganizowanej przestępczości jest zastępowana poprzez zły obyczaj. Nie ma wówczas instytucji, nie ma formalnej organizacji, ale zło szerzy się poprzez wadliwy obyczaj i jest trudniejsze do zwalczenia.
Konsekwencje bezwzględnej dwuwładzy i konspiracji prowadzą do totalnego ubezwłasnowolnienia narodów, dystrofii intelektu i woli ludzkiej. Coraz rzadziej mamy doczynienia z mężami stanu. Coraz więcej jest wokół nas kupieckiej chciwości i cwaniactwa.
Potrzeba wielkiej wiary w podstawowe wartości cywilizacyjne, aby je realizować z powodzeniem na społecznie ustalonych warunkach. Taki sposób działania – międzyludzka solidarność oparta na dialogu i uczciwej wspólpracy – na autentycznej Jezusowej miłości bliźniego – pozwoli zniwelować wpływ pasożytniczej cywilizacji lichwiarskiej i budować wiele cywilizacji samowystarczalnych, opartych na pracy ludzi i wykorzystaniu nowych technologii, w celu zaspokojenia potrzeb całych pokoleń.
Wnętrze Soboru Chrystusa Zbawiciela w Moskwie, (2008, Marijan)
Opracowanie, z wykorzystaniem fragmentów książki Henryka Pająka Lichwa: rak ludzkości,
Jacek Rossakiewicz
08 czerwca 2015 roku
Przypisy:
[1] Arthur Koestler The Thirteenth Tribe’ , (Trzynaste plemię).
[2] Pochodzenia tureckiego, a więc „aryjskiego” – przypis Lecha Kellera, autora cytatu.
[3] Patrz: Kevin Alan Brook, An Introduction to the History of Khazaria, (Wprowadzenie do historii Chazarii) – http://www.khazaria.com/khazar-history.html, tegoż The Khazars: A European Experiment in Jewish Statecraft (Chazarzy: Europejski eksperyment w dziedzinie państwowości -http://www.wzo.org.il/en/resources/view.asp?id=140 Powyższe źródła zawierają obszerną bibliografię przedmiotu i szczegółowe mapy, częściowo reprodukowane w tym artykule. (Przypis Lecha Kellera, autora cytatu).
[4] Lech Keller, Nowa Chazaria…
[5] Jest to nie tylko opinia Koestlera, który z powodu napisania swej książki o Chazarach a więc i o niesemickim pochodzeniu większości współczesnych żydów został zamordowany (najprawdopodobniej przez tajne służby państwa Izrael), ale i Abby Ebana, ministra spraw zagranicznych państwa Izrael w latach 1966-1974 (p. jego książka z roku 1968 “My People” – “Moi Ludzie”). Lech Keller, Nowa Chazaria…. (W swoim artykule z czerwca 2005 Keller prezentuje kontrowersyjną i zdezaktualizowaną już hipotezę – uwaga Redakcji)
[6] Patrz, Henryk Pająk Lichwa: rak ludzkości
[7] op.cit.
[8] Ivo Cyprian Pogonowski, Zniewolenie prezydentury USA?
Linki:
Kevin Alan Brook “An Introduction to the History of Khazaria” (“Wprowadzenie do historii Chazarii”) – http://www.khazaria.com/khazar-history.html
Kevin Alan Brook „The Khazars: A European Experiment in Jewish Statecraft” („Chazarzy: Europejski eksperyment w dziedzinie państwowości”
– http://www.wzo.org.il/en/resources/view.asp?id=140
Arthur Koestler „The Thirteenth Tribe’ („Trzynaste plemię”)
– http://198.62.75.1/www2/koestler/
Feliks Koneczny “Cywilizacja zydowska”
– http://www.polonica.net/Cywilizacja_zydowska_15.htm
Lech Keller, Nowa Chazaria… http://chazaria.blox.pl/html
Wayne Madsen “Tajny plan Izraela – drugi Izrael na Ukrainie”
http://wolnemedia.net/polityka/tajny-plan-izraela-drugi-izrael-na-ukrainie/
Rzeczpospolita
http://www.rp.pl/artykul/398485_Narod_zy%20dowski_zostal_wymyslony.html
Ivo Cyprian Pogonowski, Zniewolenie prezydentury USA? http://www.pogonowski.com/?p=505
[…] https://www.klubinteligencjipolskiej.pl/ […]