Pojawił się człowiek posłany przez Boga – Jan mu było
na imię. Przyszedł on na świadectwo, aby zaświadczyć
o światłości, by wszyscy uwierzyli przez niego.
Nie był on światłością, lecz [posłanym], aby zaświadczyć
o światłości. Była światłość prawdziwa, która oświeca
każdego człowieka, gdy na świat przychodzi.
Ewangelia według Świętego Jana 1:6-9
A oto znów przemówił do nich Jezus tymi słowami:
“Ja jestem światłością świata. Kto idzie za Mną, nie będzie
chodził w ciemności, lecz będzie miał światło życia”.
Ewangelia według Świętego Jana 8:12
Aby Zmartwychwstały Chrystus obudził w nas to,
co jeszcze uśpione, ożywił to, co już martwe;
niech Światło Bożego Słowa prowadzi nas do wieczności.
Radosnych Świąt Wielkiej Nocy – życzy wszystkim Czytelnikom
Klub Inteligencji Polskiej.
Przemienienie Pańskie, Andrzej Rublow
Ikona Przemienienia Pańskiego jest szczególnie ważna dla duchowości hezychazmu. Był to ruch mistyczno-ascetyczny o korzeniach wczesnochrześcijańskich, rozwinięty w Rosji w pierwszej połowie XIV w.. Św. Sergiusz z Radoneża, w którego duchowości wzrastał Andrzej Rublow, był jednym z kontynuatorów hezychazmu.
Hezychaści głosili naukę o zjednoczeniu z Bogiem przez oczyszczenie człowieka i skoncentrowanie wszystkich jego duchowych sił (gr. hezychia – milczenie, cisza). Ogromne znaczenie dla tego nurtu ma kontemplacja światłości Taboru – tej światłości, którą apostołowie widzieli podczas przemienienia Chrystusa na górze. Hezychaści uczyli, że przez tę światłość, niestworzoną ze swej istoty, asceta wchodzi we wspólnotę z Niepojętym Bogiem. Człowiek napełniony tą światłością staje się nowym, przebóstwionym stworzeniem (zgodnie z nauką hezychastów, człowiek nie może stać się bogiem z natury, ale może stać się bogiem z łaski).
Na szczycie góry Tabor widzimy Chrystusa w białej, świetlistej szacie, otoczonego zieloną aureolą. Obok niego prorocy Mojżesz i Eliasz jakby wpisują się sylwetkami w krąg emanującego z Chrystusa światła. U stóp wzgórza – trzej Apostołowie upadli oślepieni nieziemskim blaskiem Przemienionego. Mimo dramatyzmu sytuacji cała scena emanuje nastrojem radości i spokoju. W tej ikonie po raz pierwszy w ruskim malarstwie ewangeliczne wydarzenie potraktowane jest nie jako dramatyczna scena, ale jako święto, zwycięstwo światła i radości. Gama barw i wewnętrzny blask stwarzają nastrój święta, jaki daje obcowanie ze Światłem – Słowem Boga. [red. JAR]
Przemienienie na Górze Tabor
XX wiek
Jacek Andrzej Rossakiewicz
245×137 cm, olej na płótnie, 1989
Wypowiedz się
Musisz się zalogować, aby móc dodać komentarz.