LWÓW – dzieje miasta. Książka

Lwów. Cokolwiek by napisać na dopełnienie tego magicznego dla wielu Polaków słowa, pozostanie w cieniu nazwy miasta. „Otrzymują Państwo książkę, która nie tylko na Kresowiakach zrobi jak sądzę wrażenie. Niech Czytelnika nie zwiedzie jej pokaźna objętość. Bo książkę pochłoną z łatwością, pisana i ilustrowana jest bowiem dla gustu i percepcji każdego. Autorzy wykonali tytaniczną pracę. Uraczyli nas mnóstwem informacji, znanych i nieznanych epizodów z życia miasta i Wielkich Lwowiaków.

Zatrzymali się dłużej w wielu świętych dla Polaków miejscach, jak choćby Cmentarz Łyczakowski i towarzyszący mu Panteon Orląt. Dzieje miasta ukazane zostały w sposób bezpretensjonalny, autentyczny, często „od serca” – jak w zwykłych rozmowach, przeprowadzanych na wspólnym spacerze ulicami Miasta Semper Fidelis” (Jan Wojciech Wingralek).

Ryszard Jan Czarnowski, Eugeniusz Wojdecki

Lwów – Dzieje miasta

Kategoria: historia
Format: 200 x 265 mm
Liczba stron: 400
Ilustracje: kolorowe fotografie, reprodukcje, ilustracje
Oprawa: twarda
Cena detal.: 89,00zł
ISBN: 978-83-7971-144-4

Ryszard Jan Czarnowski – pisarz, teoretyk sztuki, grafik. Działacz drugoobiegowego ruchu wydawniczego w PRL, za co został uhonorowany, przez Ministra Kultury i Sztuki RP, odznaczeniem Zasłużonego Działacza Kultury. Autor opracowań na ten temat, min. „Lwów. Legenda zawsze wierna” oraz „Lwów – sacrum et profanum”.

Eugeniusz Wojdecki – założyciel i wydawca „podziemnego” wydawnictwa LOGOS. Za działalność wydawniczą odznaczony przez Ministra Kultury i Sztuki odznaczeniem Zasłużonego Działacza Kultury. Ciekawy świata podróżnik, fotografik i filmowiec. Każda jego podróż to tysiące zdjęć, godziny filmów i nowe breloki, do liczącej ponad trzy tysiące egzemplarzy kolekcji.

Odbiorcy

– miłośnicy historii Polski

– amatorzy turystyki

– osoby wrażliwe na piękno architektury i sztuki

Dlaczego warto sięgnąć po tę książkę

Autorzy starali się skupić na najważniejszych wydarzeniach z historii Lwowa, tematach zupełnie nieznanych, zapomnianych bądź – nie bójmy się tego powiedzieć – z powodów stricte geo politycznych wykreślanych ze świadomości kolejnych pokoleń Polaków. Jednocześnie obdarzyli swoją publikację bogatym wachlarzem ilustracji: fotografii, dokumentów, reprodukcji malarstwa i grafik – album zdobią 752 ilustracje. Jest to zatem pierwsze tak szerokie ujęcie dziejów Lwowa zawarte w formie gawędy, dalekie od sztampy trudnych do przyjęcia opracowań naukowych pisanych ex cathedra.

RECENZJA polecająca.

Lwów-dzieje miasta, autorstwa Ryszarda Jana Czarnowskiego i Eugeniusza Wojdeckiego, Kielce 2015,Wydawnictwo JEDNOŚĆ,ss.398

         Od stuleci królewskie miasto LWÓW było jednym z głównych ośrodków państwowości polskiej-Korony Królestwa Polskiego, Rzeczypospolitej Obojga Narodów i odrodzonej II Rzeczypospolitej Polskiej. Miasto to, w co trudno dzisiaj uwierzyć, leżące przez wieki w sercu, a nawet w centrum Rzeczypospolitej, było polską bramą do szeroko rozumianego Wschodu, stanowiąc jednocześnie kwintesencję polskości i kultury łacińskiego, rzymskiego Zachodu Europy.

         Lwów-miasto legenda, położone jest na siedmiu wzgórzach jak wieczne miasto Rzym. Przez wieki było jednym z czterech (obok Warszawy , Wilna i Krakowa ) stolic kulturowo-politycznych Polski. Od wielu wieków o polskości tego lwiego grodu świadczy ponadczasowy, niestety powoli ginący, z woli jego aktualnych ukraińskich mieszkańców, cmentarz łyczakowski- Nekropolia narodowa. Każdy kamień „zawsze wiernego” miasta ,każda kamienica i dzieło sztuki jest świadectwem polskiej tradycji i kultury. Szczerze polecam czytelnikom książkę Lwów-dzieje miasta. Jest to dzieło, które niewątpliwie poruszy serca nie tylko współczesnych Polaków, ale i tych, którzy przyjdą po nas.

      Polskie województwa kresowe. Pamięć o nich miała całkowicie zginąć po II wojnie światowej, w trakcie której, przeciwko nim i ich kulturze i ludności polskiej zwarcie wystąpili okupanci, współpracujące z nimi ściśle mniejszości i w końcu rodzimi kolaboranci. Tyle wysiłku włożono, by wyrwać z polskie świadomości własną, niezbywalną historię. Prawie im się udało. Dawnych , bezlitośnie wytrzebionych mieszkańców rozproszono po reszcie kraju, z bibliotek w okresie PRL-u wycofano, a najczęściej zniszczono wszystkie książki i albumy związane z Kresami, a szczególnie – Lwowem. Mijały lata. Były to czasy systematycznego przemilczania zbrodni popełnionych na Kresowianach i niepodejmowania wszelkich badań związanych z polskością ziem wschodnich. Polacy mieli zapomnieć i wyprzeć się swego kresowego dziedzictwa. Rok 1989 nie przyniósł niestety oczekiwanej zmiany. Nie zrobiono prawie nic, by przywrócić Polakom ich zbiorową pamięć, symbole, rodowód.

      W miejsce restytucji polskości pojawiła się tzw. poprawność polityczna. Razem z nią nowa relatywistyczna, kpiąca z pojęcia prawdy wizja „uzgadniania historii” czy pisania dzieł „ponadnarodowych”. Triumfalnie wkroczył na uniwersytety oszukańczy – postmodernizm. Znowu nie było miejsca na „powrót do korzeni” , bo racje mieli obecni właściciele tych ziem – i ich narracja była lansowana, z krzywdą dla polskiej. Tymczasem na ostatnią wachtę odchodzili mieszkańcy Kresów – ostatni świadkowie bujnego życia tych ziem. Czy my Polacy mamy być helotami współczesnej Europy ? Dlaczego mamy stać się programowo, ludźmi bez tradycji i historii? Tego zrobić nam nie wolno. Książka którą przedstawiamy, jest próbą odrzucenia narzuconej nam narracji i pokazania prawdy o Kresach Wschodnich. Jej bogata oprawa ilustracyjna pomoże czytelnikom uzmysłowić sobie wagę polskiej cywilizacji na wschodzie oraz jego prawdziwą i heroiczną historię Rzeczypospolitej. Nie musimy się jej wstydzić. Mimo ludobójstwa kresowych Polaków i planowego unicestwienia dużej części ich dokonań patrząc na karty książki nie mamy wątpliwości ,że możemy być ze swojej historii dumni i żyć z podniesionym czołem. Wstydzić powinni się barbarzyńcy (komuniści, niemieccy i ukraińscy naziści i ich pogrobowcy ),którzy zniszczyli zachodnią cywilizację polskich kresów, a dzisiaj jak na razie bez powodzenia, usiłują ją na byłych ziemiach Rzeczypospolitej przywrócić.

 Prof. zw. dr hab. Czesław Partacz