NARODOWE ZASADY MORALNE – POLSKA CYWILIZACJA MIŁOŚCI

 

NARODOWE ZASADY MORALNE

Polska Wspólnota Narodowa – Polskie Stronnictwo Narodowe przedstawia Narodowi Polskiemu, wszystkim Polakom i Polkom na Świecie Narodowe Zasady Moralne. Wyłonione z Bożego natchnienia, z istoty Narodu jako miłej Bogu najważniejszej ludzkiej wspólnoty, wynikają one z 1500 lat trwającej polskości, z dziedzictwa i zamierzeń przeszłych, obecnych i przyszłych pokoleń Narodowej Wspólnoty Polaków.

Każdy Naród jako boskie narzędzie tworzenia, tym bardziej Naród wielki, bądź do wielkości dążący, ma swe własne, Narodowe Zasady Moralne, rozwijające ogólnoludzkie, powszechne zasady moralne.

Niechaj i Naród Polski, w oparciu o rodzime zasady moralne odzwierciedlające jego istotę i wielkość, znajduje się w rodzinie najznamienitszych Narodów.

Narodowi Polskiemu potrzebne są własne zasady moralne, zwłaszcza w obecnej dziejowej chwili. Stanowią one bowiem siłę jednoczenia i skupiania Narodu dzisiaj dzielonego i rozpraszanego. Stanowią siłę umacniania i doskonalenia Narodu dzisiaj osłabianego i rozkładanego. Stanowią siłę wyróżniania i trwania Narodu dzisiaj upodabnianego do innych i wynaradawianego. Stanowią siłę twórczości i samodzielności Narodu dzisiaj ograniczanego w twórczości i zniewolonego. Stanowią siłę dumy i godności Narodu dzisiaj poniżającego się i poniżanego. Poddają Naród własnemu wewnętrznemu przymusowi dla osiągania swego zbiorowego dobra chroniąc przed obcą przemocą czyniącą zeń wykonawcę cudzych zamierzeń.

Narodowe Zasady Moralne, jak wszelkie zasady moralne, wynikają z jednej moralności jako powszechnego i przyrodzonego człowiekowi poczucia dobra i zła, jako dążenia do czynienia dobra i usuwania zła, jako naturalnej potrzeby dobra stanowiącego warunek właściwego życia.

Dobro jest tworzeniem, rozwojem i doskonaleniem. Jest zgodnym z naturą działaniem zapewniającym osiąganie przyrodzonych celów, wzmagającym moc twórczą i rozwijającym człowieka w jedności z Bogiem jako Dobrem Najwyższym, ze wspólnotami ludzkimi i przyrodą.

Zło jest przeciwieństwem dobra. Jest niszczeniem, jest przeciwnym naturze działaniem osłabiającym człowieka i naruszającym jego jedność z Bogiem i otoczeniem. W dążeniu do dobra, do zgodności postępowania z poczuciem moralnym, człowiek poszukuje reguł godziwego życia i przyjmuje je jako obowiązujące zasady moralne.

Zasady moralne są zbiorem norm nakazujących i zakazujących, ocen oraz wzorów osobowych i zachowań, ideałów i wartości, które określają dobro i zło, kształtują charakter, sposób życia i postępowanie człowieka wobec siebie, innych ludzi, wspólnot ludzkich, Kultury, Przyrody, Wszechświata i Boga. Nakłaniają do ich przestrzegania głosem własnego sumienia i oceną innych ludzi.

Zasady moralne muszą być podstawą prawa. Są jednak zawsze od niego donioślejsze jako niezbędny czynnik najskuteczniej regulujący zachowanie ludzkie: ludzki obyczaj. Wskazują w sposób rozumowy i uczuciowy dobro, do którego należy zmierzać oraz zło, którego należy unikać i z którym trzeba walczyć. Określają przekonująco, co wolno, a czego nie wolno czynić, jak postępować właściwie, aby zasłużyć na miano człowieka godziwego. Zasady moralne poprzez ich dobrowolne uznanie (autonomia każdej jednostki ludzkiej) stają się z zewnętrznego nakazu wewnętrzną potrzebą człowieka, której spełnienie przynosi mu zadowolenie. Są tym samym niezastąpionym czynnikiem doskonalenia i rozwoju człowieka i Narodu.

Celem zasad moralnych nie jest ograniczanie człowieka, lecz jego rozwijanie przez wolny wybór słusznego zachowania. Zasady moralne nie ograniczają człowieka w czynieniu dobra, lecz w czynieniu zła, nie nawołują do wyrzekania się rzeczy pożytecznych i potrzebnych, lecz szkodliwych i zbędnych. Zwiększają możliwości człowieka w podejmowaniu wszystkiego co godziwe i wzniosłe, w unikaniu wszelkiej nieprawości. Żyć moralnie oznacza nie tylko powstrzymywać się od zła, ale walczyć ze złem, a przede wszystkim czynić dobro.
Zasady moralne scalają osobowość człowieka, a jego życie czynią zgodnym z własną ludzką naturą, z własnym człowieczeństwem, z rodziną i Narodem, z odwiecznymi prawami przyrody, z Dobrem Najwyższym czyli Bogiem. Określają miejsce człowieka w celowym porządku Świata, ukazują przed nim drogę i cel, umacniają go duchowo, dają mu siłę i wytrwałość oraz skuteczność działania, rodzą jego wielkość. Zasady moralne wnoszą w życie człowieka pokój i ład, szczęście i radość.
Moralność wyrażają różne systemy zasad moralnych o różnym stopniu prawdziwości, zależnym od stopnia ich zbliżania się do prawdy moralnej. Trafność zasad moralnych zależy od właściwego pojęcia dobra i przyjętego systemu wartości w Kulturze. Stąd jedne zasady moralne kształtują człowieka właściwie, inne niewłaściwie, jeżeli są zapożyczone z innego obszaru kulturowego. Dlatego nie może być obojętne, jakie przyjmuje się zasady moralne. Im wierniej wynikają one z moralności, tym większa jest ich skuteczność wychowawcza, tym lepiej doskonalą człowieka i Naród.

Człowiekowi żyjącemu we Wspólnocie Narodowej oraz Narodowi żyjącemu w otoczeniu innych Narodów, obok powszechnych zasad moralnych, takich jak chrześcijańskie, islamskie, buddyjskie czy konfucjańskie, potrzebne są Narodowe Zasady Moralne. Ustalają one w szczególności stosunki między człowiekiem a jego Narodem oraz między Narodami.
Narodowe Zasady Moralne wynikają z nadrzędności dobra i związanego z nim narodowego systemu najważniejszych dla człowieka wartości: Bóg, Naród, Rodzina, Wspólnota Wytwórcza.

Narodowe Zasady Moralne są wrodzone każdemu, dziedziczone po nieprzerwanym ciągu narodowych pokoleń. Ich wielka waga wynika z doniosłości życia narodowego dla człowieka. Uzewnętrzniają one moralny związek człowieka z Narodem, naturalną potrzebę solidarności narodowej i podporządkowania się celom i dążeniom własnego Narodu.
Narodowe Zasady Moralne mieszczą w sobie powszechne, ogólnoludzkie zasady moralne. Rozszerzają ich zakres uwydatniając nadrzędne znaczenie Narodu i konieczność dbałości przede wszystkim o Rodaka i własną Wspólnotę Narodową. Rozwijają te powinności, które zawsze, a zwłaszcza w obecnych czasach, są godne szczególnego podkreślenia. Nowe czasy wymagają uzupełnienia obowiązujących zasad moralnych. Wynika to ze zmian w ludzkim otoczeniu i w człowieku, z nowego rozumienia posłannictwa i przeznaczenia człowieka i Narodu, z nowych znaków czasu.

Narodowe Zasady Moralne są użyteczne dla Polaków jako wewnętrzny czynnik integracji, siły i doskonalenia Narodu. Mają jednocześnie znaczenie powszechne i mogą być przyjmowane przez inne Narody. Polska ideologia narodowa reprezentująca specyficzne wartości polskie, jest również ostoją ogólnoludzkich wartości narodowych.
Przedstawiając Narodowe Zasady Moralne, spełniamy zamierzenia postawione przed polskim ruchem narodowym przez jego przywódców w końcu XIX wieku. Spełniamy oczekiwania Polaków, którzy wraz z ogólnoludzkimi zasadami moralnymi określającymi ich powinności jako ludzi, chcą mieć narodowe zasady moralne określające ich powinności jako Polaków, członków Narodowej Wspólnoty.

Spełniamy obowiązek wobec Narodu Polskiego, wskazując mu jednoczącą siłę duchową oraz oręż doskonalenia i walki o ludzkie i narodowe przetrwanie, o narodową wielkość Polski. Moralność jest duchową siłą rodzącą wielkość człowieka i Narodu. Moralność Polaków była, jest i będzie podstawą trwałości, doskonałości, twórczej mocy i rozwoju Narodu Polskiego, warunkiem dziejowej i cywilizacyjnej wielkości Polski.

1. Kochaj i czcij Boga jako Najwyższą Wieczną Istotę Wszechistnienia i Wszechtworzenia.  Jednocz z Nim swoje istnienie.

2. Szanuj i poznawaj Wszechświat, którego jesteś cząstką, bądź z Nim w twórczej jedności i zgodzie.

3. Kochaj i czcij Naród swój jako Twą najważniejszą Wspólnotę stanowiącą najwyższy ludzki wyraz bożej mocy tworzenia.

• Szanuj i chroń Szczep swój i Rasę swoją jako Wspólnoty wyłaniające Naród Twój i łączące Go z najbliższymi Mu Narodami.
• Szanuj wszystkie Rasy, Szczepy i Narody, dbaj o Ich odrębność, samodzielność i tożsamość.
• Stawiaj dobro Narodu swego przed dobrem innych Narodów, przed dobrem własnym i innych Wspólnot, do których należysz.
• Nie krzywdź i nie wyzyskuj żadnego Narodu, żadnej innej Wspólnoty ani żadnego Człowieka.
• Utwierdzaj jedność Narodu swego jako wartość nadrzędną ponad jego wewnętrzne podziały i zewnętrzne więzi.
• Czcij i poznawaj przeszłość Narodu swego, Jego dziedzictwo i dziejowy dorobek, który własnym wysiłkiem pomnażaj.
• Czcij Wiarę i Wiedzę Ojców swoich jako siłę trwania i tworzenia wiążącą Cię z Narodem, Wszechświatem i Bogiem.

 

4. Kochaj i czcij Przodków Narodu swego, zmarłych Władców, Wieszczów, Twórców, Bohaterów i Poległych w obronie Jego.

• Czcij dni świąteczne i święte Znaki Narodu swego, zachowuj narodowe zwyczaje, obyczaje i obrzędy, uszanuj w skupieniu dni powagi i smutku.
• Miej wiarę we własny Naród i nadzieję na Jego wielką przyszłość.
• Dąż do wielkości Narodu swego, przez którą własną wielkość wyrażasz.
• Żyj twórczo dla Narodu swego i w poświęceniu dla Niego znajduj swój cel i radość.
• Służ wiernie Narodowi swemu, broń Jego odrębności, samodzielności i tożsamości.
• Miej poczucie godności i dumy ze swej Narodowości i nigdy Jej nie porzucaj.
• Nie wysługuj się obcym przeciw własnemu Narodowi.
• Walcz z wrogami Narodu swego i oddaj Mu życie w potrzebie.
• Miłuj, chroń i wiernie popieraj Przywódcę i Władzę Narodu swego, rządzącą z woli i dla dobra Jego, jako jednoczącą siłę współdziałania i tworzenia narodowej wielkości.
• Chroń i popieraj Najlepszych spośród Narodu swego, zapewniających ciągłość trwania narodowego.

 

5. Szanuj i umacniaj Państwo Narodu swego jako Strażnika narodowej wielkości.

• Szanuj i udoskonalaj rodzimą Kulturę Narodu swego jako Istotę Jego twórczych możliwości i osiągnięć.
• Miłuj Ojczyznę jako Żywicielkę i Świętą Ziemię Narodu swego.
• Szanuj i chroń Przyrodę, z którą stanowisz jedność, nie powoduj Jej cierpienia i niszczenia.
• Miłuj Ród swój i Jego Przodków, utrzymuj rodowe więzi.
• Miłuj Rodzinę swoją będącą podstawą Narodu, dbaj o Jej dobro i pielęgnuj więzi rodzinne.
• Kochaj Ojca swego i Matkę swoją, słuchaj Ich, korzystaj z Ich doświadczenia i bądź Im podporą.
• Miłuj Rodzeństwo i Krewnych swoich, wspomagaj Ich i wspieraj.
• Dąż do założenia własnej Rodziny jako trwałej cząstki Narodu swego, kieruj się w wyborze miłością i rozwagą.

 

6. Wybieraj Współmałżonka z Narodu swego, darz Go miłością i oddaniem.

• Traktuj z godnością więź Płci, która jednoczy Kobietę i Mężczyznę, daje wzajemną siłę i radość, tworzy ludzką Istotę.
• Podejmuj współżycie płciowe w poczuciu dojrzałości i odpowiedzialności, postępuj w nim zgodnie z przyrodzonymi właściwościami ludzkimi.
• Wyrażaj współżyciem płciowym uczucie szacunku, przywiązania, przyjaźni i miłości, kieruj się dobrem drugiej Osoby, potrzebą dawania życia i wzajemnego wzbogacania osobowości.

 

7. Posiadaj Dzieci należące do Narodu swego, kochaj Je od poczęcia, dbaj o Ich zdrowie i wszechstronny rozwój, wychowuj na godnych członków Narodowej Wspólnoty.

• Miej poczucie dumy z własnego Rodzicielstwa, szanuj Je u innych.
• Miłuj swą Wspólnotę Wytwórczą i w jedności z Nią doskonal własną twórczość.
• Miłuj pracę swoją, ucz się i pracuj ze wszystkich sił i zdolności, spełniaj sumiennie wszelkie obowiązki swoje.
• Szanuj ludzką pracę i jej wytwory.
• Miłuj Wspólnoty tworzone z wartościowymi Rodakami i w przyjaźni z Nimi potęguj swą narodową użyteczność i rozwijaj samego Siebie.
• Miłuj Rodaka swego jak Siebie samego, szanuj każdego innego Człowieka.
• Szanuj jedno Człowieczeństwo Mężczyzny i Kobiety, przestrzegaj odmienności Jego wyrażania.
• Strzeż prawa do wolności, sprawiedliwości i godziwego życia dla wszystkich Członków Narodu swego.
• Umacniaj narodową więź, zgodność, wzajemne wspieranie się i współdziałanie Rodaków swoich.
• Sprawuj Władzę z woli Narodu swego, w miłości do Niego i dla dobra Jego.
• Piastuj stanowiska wedle potrzeb Narodu swego i zdolności swoich, dla dobra powierzonych Ci Ludzi i zadań.
• Przyjmuj tym większe obowiązki i ponoś tym większą odpowiedzialność za swe czyny, im wyższe zajmujesz miejsce w Narodowej Wspólnocie.
• Poważaj Podwładnych, Uczniów i Podopiecznych swoich, dbaj o Nich, wymagaj spełniania obowiązków i traktuj Ich sprawiedliwie.
• Poważaj i słuchaj Przełożonych, Nauczycieli i Opiekunów swoich, wymagaj od Nich umiejętności i sprawiedliwości.
• Chroń zdrowie i życie swoje i innych Ludzi, nie kalecz i nie zabijaj Człowieka również nienarodzonego.
• W trosce o zdrowie i najwyższy rozwój nie używaj alkoholu, tytoniu, narkotyku ani innych środków odurzających, chroń przed nimi wszystkich Ludzi.

 

8. Troszcz się o rozwój Najzdolniejszych spośród Rodaków Twoich, którzy najwięcej dadzą z siebie Narodowi swemu.

• Opiekuj się Młodszymi i przekazuj Im narodowe wartości i własne umiejętności.
• Pomagaj Słabszym i Chorym, Cierpiącym i Potrzebującym, broń Krzywdzonych i Zagrożonych.
• Szanuj Starszych i Zasłużonych, korzystaj z Ich doświadczenia.
• Oddawaj należny szacunek Zmarłym i zachowuj Ich w pamięci.
• Ceń Człowieka bardziej za to, co daje Narodowi swemu, niż za to, co posiada.
• Ciesz się z uczciwych osiągnięć drugiego Człowieka i nie zazdrość Mu niczego, co należnie posiada.
• Zdążaj pracą swoją do własnego bogactwa i bogać nim swój Naród.
• Osiągaj godziwie należne Ci dobra, korzystaj z nich z umiarem i wystrzegaj się zbytku.
• Nie trwoń i nie niszcz ani cudzego, ani wspólnego, ani własnego mienia, chroń i oszczędzaj wszelkie dobra.
• Nie przywłaszczaj cudzej ani wspólnej własności.
• Postępuj zawsze wiernie, uczciwie i sprawiedliwie.
• Mów prawdę, dochowuj danego słowa i złożonej przysięgi, dawaj swym zachowaniem świadectwo własnej wiarygodności.

 

9. Bądź godnym Człowiekiem i służ każdemu dobrym przykładem, dbaj o cześć swoją i sławę.

• Przedkładaj potrzeby wyższe nad podstawowe, ludzkie istnienie nad posiadanie.
• Dąż do zadośćuczynienia za wyrządzone krzywdy i przebaczenia za krzywdy doznane.
• Zdążaj życiem całym do Dobra, Prawdy, Piękna, Zdrowia, Dobrobytu i Mocy Twórczej, zawsze i wszędzie przeciwstawiaj się wszystkiemu, co temu zagraża.
• Zmierzaj do doskonałości i zajęcia należnego Ci miejsca w Narodowej Wspólnocie przez swą wewnętrzną jedność, twórcze życie i wszechstronny rozwój.

 

10. Rozwijaj w sobie uczucie Miłości stanowiącej największą jednoczącą i twórczą siłę Człowieka.

• Sprawiaj mocą Miłości jako cnoty najwyższej, aby rozwijały się w Tobie inne cnoty:

Wiara, Nadzieja,

Miłość Ojczyzny,

Dobroć, Przyjaźń, Wrażliwość, Współczucie,

Życzliwość, Szczodrość, Gościnność,

Mądrość, Twórczość,

Godność, Duma, Trzeźwość, Rozwaga,

Wyobraźnia, Dociekliwość, Dalekowzroczność,

Czujność, Przemyślność,

Przedsiębiorczość, Zaradność, Zdobywczość,

Jedność, Zgodność, Współdziałanie,

Żarliwość, Poświęcenie,

Wierność, Posłuszeństwo, Oddanie,

Szczerość, Uczciwość, Sprawiedliwość,

Pracowitość, Dokładność, Skuteczność, Oszczędność,

Obowiązkowość, Odpowiedzialność, Niezawodność, Słowność,

Powściągliwość, Cierpliwość,

Stanowczość, Niezłomność, Wytrwałość,

Odwaga, Dzielność, Śmiałość, Waleczność,

Bohaterstwo.

Narodowe Zasady Moralne przedstawione w 1981 roku i w 1987 roku, przedstawia się ponownie w 1990 roku.

Przedstawiamy  je także dzisiaj; w 2013 roku, jako najważniejsze wartości Polskiej Cywilizacji Miłości, tak niezbędne obecnie Nam wszystkim –  Narodom Świata.