KIM OPIEKUJE SIĘ „PAŃSTWO OPIEKUŃCZE”? [1]
dr Szczęsny Z. Górski
Komentarz do debaty o obecnym kryzysie, o długu państwowym, o deficycie i budżetowej dziurze, o cięciach wydatków budżetowych, o emeryturach [2]i podatkach
Dobrą ilustrację omawianej sprzeczności (s.13,14) interesów realnej i finansowej sfery gospodarki może stanowić zestawienie z raportu Kanadyjskiego Biura Kontroli Finansów, na co wydano dług publiczny netto Kanady w ciągu 125 lat, w okresie 1867 – 1992 r., wynoszący 423 miliardy $. Na pokrycie deficytu budżetowego wydatków planowych wydano 37 mld.$ [3] Pozostałe 386 mld $ wydano na pokrycie kosztu wypożyczenia tych 37 miliardów $. To znaczy Rząd wydał ca 9% na rzeczywiste dobra i usługi dla kanadyjskiego społeczeństwa [emerytury, edukacja, kultura, opieka społeczna, zdrowie…] zaś 91% na tzw. obsługę długu, to jest na spłatę procentów od kredytu.[4] W roku 2003 proporcja wynosiła już 93% i 7%.
Dług Kanadyjski 1867 – 1992 $423 mld
udział poszczególnych czynników produkcji w produkcie krajowym brutto [5]
ñ Praca i zarządzanie – około10% (udział pracy, wkład prywatny)
ñ Inwestycje w przemysł dokonane przez prywatnych inwestorów z ich własnych oszczędności – około 2% (udział kapitału prywatnego)
ñ Bogactwa naturalne – około10% (dobro powszechne, kapitał społeczny)
ñ Postęp naukowo-techniczny – około50% (dobro społeczne, kapitał społeczny)
ñ Podział pracy i specjalizacja dzięki organizacji pracy – około10% (kapitał społeczny)
ñ Inwestycje w przemysł dokonane przez całe społeczeństwo – około18% (udział kapitału społecznego – z podatków, oszczędności długoterminowych np. ubezpieczenia, fundusze emerytalne)
właściwa dystrybucja ekonomicznego przyrostu realnego jako dywidendy od kapitału
ñ około10% – należy się osobom zatrudnionym i zarządzającym
ñ około 2% – należy się inwestorom prywatnym z tytułu ich własnych oszczędności
ñ około 88% – powinno zostać rozdzielone między wszystkich obywateli jako renta od zysku
z kapitału społecznego – dywidenda społeczna [6].
Podział faktyczny
ñ Około 90% – wielcy prywatni inwestorzy finansowi, banki
ñ Około 10% – ogół społeczeństwa.
[1] Górski S. Z., 2003, Kryzys Kapitalizmu (s. 13-15)
[2] Jak wyżej (s. 15 )
[3] Pilote A. 2006, Dług publiczny Kanady 1867-1992. Efekt procentu składanego w 2003 – było 93% i 7%.
[4] Dla innych krajów proporcje zależą od obowiązkowej rezerwy minimalnej w bankach komercyjnych. Obecnie w Polsce system bankowy może wyemitować ex nihilo (s. 8-9 i 24) około 96 % krajowych środków nabywczych, które może stopniowo zawłaszczać poprzez mechanizm kredytowej pompy podatkowo – procentowej. (s. 4 -5 )
[5] Soucy L., 1999, Fałszerze pieniędzy, WERS, Poznań, s. 15. Autor podaje te wartości jako oceny szacunkowe.
[6] Rozdział dywidendy przy pomocy dodatkowego pieniądza emitowanego przez państwo, a nie z podatków.
Najnowsze komentarze