Mądrość, Patriotyzm, Działanie i Pojednanie Kościołów.
Doc.dr Rudolf Jaworek
Sięgając do historii zadziwia nas mądrość naszych przodków. Półtora tysiąca lat minęło, a odkryte przez nich prawdy nie tracą na wartości. Taki pan Heraklit z Efezu już wówczas zauważył, zmienność i względność “rzeczy”.
Mówił: “Wszystko płynie, nic nie trwa, nie podobna wstąpić dwukrotnie do tej samej rzeki, bo już inne napłynęły w nią wody”. Pewnie przypomniał sobie tę prawdę Churchill mówiąc, że Anglia nie ma stałych wrogów lub przyjaciół; ma tylko stałe interesy. Widzimy więc, że ludzkość rodzi wśród siebie mądrych ludzi, z których przemyśleń czerpią pokolenia. Gdzie jest źródło tej mądrości? Jak ona powstaje? Najprostszą odpowiedzią będzie:: z przyswojonej i uporządkowanej wiedzy, intuicji i właściwości tworzenia syntezy przez nasz umysł.
Wiedzę można nabyć przez naukę (studia), własne doświadczenie lub przekaz płynący z otoczenia (np.rodziny). Przywykliśmy ją hierarchicznie porządkować przez kolejne stopnie wykształcenia: Szkołę podstawową, gimnazjum wyższą uczelnię, doktorat, profesurę. Intuicja, o której Bergson pisał, że jest najwyższą formą poznania, zależna jest od wrażliwości naszego umysłu (duszy) i jest darem w różnym stopniu dostępnym, niezależnym od nabytej wiedzy. Istotą wielkich umysłów, czyli mądrości, jest zdolność kojarzenia naszego umysłu wiedzy (z różnych “szuflad jej przechowywania), intuicji i zdolności twórczych ( innowacyjności) i tworzenia przez te procesy rzeczy (myśli) nowej. Tak powstają wynalazki, różne innowacje, a także wielkie teorie poznania.
Patriotyzm, czyli miłość do społeczeństwa w którym żyjemy, jego kultury, tradycji, środowiska przyrodniczego, a nawet istniejących dzieł infrastruktury technicznej, przejawiać się może w różnej postaci:, w zależności od posiadanej mądrości. Może być wyrażony zachowaniem, ubiorem, głosem (np.krzyki, buczenie), wypowiadaną treścią, mową, pismem, obrazem, rzeźbą. Może przejawiać się uczestnictwem w różnych imprezach patriotycznych, działaniu w organizacjach o tym charakterze, wspomaganiem materialnym (darowizny, finansowanie przedsięwzięć) itp. Patriotyzm może przejawiać się również w pomocy dla innych członków społeczności np. w czasie ich nieszczęścia, nieszczęśliwych zdarzeń, kataklizmów przyrodniczych. Jego znaczącym przejawem jest obrona własnej ojczyzny, zdolność do poniesienia bólu (rany, tortury) aż do poświęcenia życia.. Inną płaszczyzną przejawiania się patriotyzmu można zauważyć w działalności politycznej, działalności twórczej (np. wzmacniającej tożsamość narodową, miłość do ojczyzny).opracowywanie programów harmonijnego rozwoju , tworzenie mądrego i zabezpieczającego interes danej społeczności prawa, aż do patriotyzmu z tzw. górnej półki, czyli kierujących państwem (narodem) zjednującym dla swego kraju przyjazne międzynarodowe otoczenie itp.
Wszystkie wymienione i niewymienione przejawy lub działania patriotyczne, zmierzające do harmonijnego rozwoju swojej społeczności (narodu), mogą być sprzeczne z interesem jego wrogów, lub społeczeństw innej cywilizacji(kultury) realizujące inne globalne cele. Niechęć lub ich wrogość może być przez nich wyrażana przez różne działania , z których pewne podstawowe wymienię: atomizację naszego społeczeństwa, tworzenie chaosu pojęciowego, sprzecznych programów rozwoju dzielących naród na zwalczające się obozy, wymuszanie przyjęcia i wdrażania w życie niekorzystnych ideologii. (komunizm, liberalizm), korumpowanie przywódców i ludzi na stanowiskach decyzyjnych, instalowanie w społeczeństwie swoich agentów (im na wyższym stopniu władzy tym lepiej). Nieprzyjazne otoczenie może korzystać z różnych środków biologicznego lub moralnego niszczenia. społeczeństwa (narodu). (instrukcje może znaleźć w dziele Machiavellego lub w Protokołach Mędrców Syjonu). Wśród tych rozlicznych możliwości niszczenia istnieje również pewna hierarchia
.
Jedne z nich dotyczą sytuacji jednostkowej, inne większych zbiorów (całości)..Najbardziej niebezpieczne są zmierzające do zniszczenia tożsamości narodowej, do przyjęcia przez naród wrogiej cywilizacji, a w końcu do moralnego lub biologicznego wyniszczenia narodu. Obawiam się, że Polskę dotykają ostatnie, wymienione działania: Od 1989r obserwujemy gwałtowny spadek przyrostu naturalnego ludności. Ma miejsce olbrzymi proces emigracji zarobkowej, zwłaszcza ludzi w wieku produkcyjnym, zepchnięcie do biedy ogromnej większości narodu.
Jego demoralizację, prowadzą naukowo szkoły, środki masowego przekazu i działania władz, nawet szczebla centralnego. Widać to codziennie w audycjach telewizyjnych, w występach tzw. artystów, w literaturze, kinie i w całej sferze kultury oddziałującej na społeczeństwo zwłaszcza na młodzież (patrz wspierana przez państwo działalność J. Owsiaka, K. Wojewódzkiego, prof. Środy i wielu innych pozbawionych zrozumienia skutków swych działań tzw. pożytecznych idiotów).
Szerzą się różne przestępstwa i obejmują młodzież i to coraz młodszą.. Zalały nawet świat kobiet, które przez wieki były ostoją moralności narodu. Szerzą się różne, szkodliwe dla zdrowia nałogi (narkotyki). Służba zdrowia przestała spełniać przypisanych jej od wieków zadań. Kraj zalewa chamstwo, brak tolerancji dla tubylców, atakowane są świętości (Palikot, Nergal, Wojewódzki, Doda , itp.) W sferze kultury i nauki promowane są kłamstwa i oszczerstwa jak np. książki Grossa, A Całej, występy Madonny, prace plastyczne Kozyry, Nieznalskiej itp.
W tej sytuacji ocknął się polski Kościół stojący od wieków na straży cywilizacji chrześcijańskiej, i harmonijnego rozwoju naszego narodu.
Atakowany przez siły “Zła” płynące z światowej oligarchii, globalistów i zwolenników wyniszczania ludności (z 7 do 1 mld).nowo-bolszewików atakujących go bezpośrednio przez różne agendy UE, a w kraju przez “hunwejbinów” Palikota i całą post – bolszewicką hołotę. Kościół powiedział ustami arcybiskupa Michalika: DOŚĆ!, a poparł go Episkopat i wszyscy biskupi. Poparły go również inne chrześcijańskie Kościoły!
Podobne do naszych doświadczeń ma Kościół Prawosławny Wielkiej Rusi. Jego sytuacja jest gorsza od naszej, ponieważ musi odbudować zniszczenia jego substancji i wpływów, prowadzone przez ok. 70 lat przez bolszewików- ateistów. Jego Świętobliwość Arcybiskup Cyryl I znalazł w sobie moc, która pozwoliła mu wznieść się ponad wielowiekowe podziały między katolicyzmem a prawosławiem, a także między narodem rosyjskim i polskim Razem z arcybiskupem Michalikiem uścisnęli sobie dłonie i podpisali akt zgody.
Postanowili wspólnie przeciwstawiać się “Złu”. Stworzyli fundament do rozwoju cywilizacji chrześcijańskiej jako pozytywnej alternatywy dla rozwoju duchowego Świata. Chwała im za tą mądrość, siłę intelektu, patriotyzm religijny i narodowy.
Rudolf Jaworek
Najnowsze komentarze