STANOWISKO KLUBU INTELIGENCJI POLSKIEJ W SPRAWIE STANU I
PERSPEKTYW PRZED POLSKĄ SZKOŁĄ I SYSTEMEM OŚWIATOWYM
Naprawę polskiej szkoły i systemu nauczania należy
rozpocząć natychmiast, a pierwszym krokiem powinno być wymuszenie przez
opinię publiczną na rządzie rezygnacji z planowanego na wrzesień 2012 roku
wprowadzenia nowych programów nauki historii. Uważamy, że w tak ważnej
sprawie jak polska szkoła powinno dojść jak najszybciej do spotkania i
pilnego wypracowania rozwiązań podporządkowanych ogólnej strategii określonej
przez reprezentantów wszystkich środowisk, którym na sercu leży dobro
polskiej młodzieży i naszej Ojczyzny.
Wzywamy wszystkich Polaków do pilnego nawiązania
kontaktów i organizowania społecznych zespołów pozalekcyjnej nauki historii i
kultury polskiej, które podejmą pracę od jesieni 2012 roku.
Wszyscy, którym
droga jest przyszłość polskiej szkoły mogą liczyć na wsparcie i współpracę
Klubu Inteligencji Polskiej.
UZASADNIENIE
1. Szkoła,
wojsko, policja, sądy – to fundamentalne instytucje państwa. Ich osłabienie
to wstęp do demontażu państwa. Szczególna rola i zadanie przypada szkole,
gdyż to ona powinna uczyć i wychowywać.
2. Szkoła
kształtuje świadomość, poczucie tożsamości, charakter i postawy obywateli.
Zła i słaba ani nie wychowa ani nie nauczy jak być mądrym, wrażliwym i
odpowiedzialnym obywatelem i patriotą.
3. Przykład
dobrej polskiej szkoły dała II Rzeczpospolita. Szkoła ta, tak jak i państwo
powstała po okresie rozbiorów, w czasach konfliktów ekonomicznych (wielki
kryzys 1929-1933), narodowościowych, politycznych. Obok armii stanowiła
główny przedmiot troski rządzących i całego narodu.
4. Przypominamy,
że w okresie okupacji i zakazu polskiej nauki w szkołach społeczny system
tajnego nauczania objął praktycznie większość młodzieży, chociaż był
nieobowiązkowy, częściowo płatny i niebezpieczny. Polskiej szkole okresu
międzywojennego i okupacji zawdzięczamy wysoki poziomedukacji
młodzieży a co najważniejsze jej patriotyczne wychowanie, które znalazło
wyraz w gotowości do poświęceń, podjęcia walki z okupantem, złożenia daniny
krwi i życia za Ojczyznę.
5. Jesteśmy
świadkami systematycznego demontażu polskiej szkoły po roku 1989 dokonywanego
przede wszystkim w dziedzinie programu nauczania, finansowania,
konfliktowania środowisk związanych ze szkołą, obniżania prestiżu i rangi
zawodu nauczyciela.
6. Demontaż
polskiej szkoły znajduje wyraz w scedowaniu odpowiedzialności państwa za
system nauczania na struktury samorządowe. Są one z reguły do tego nie
przygotowane ani merytorycznie, ani materialnie.
7. Demontaż
polskiej szkoły jest dziełem kolejnych ministrów oświaty i wychowania
dokonywanym poprzez prowadzenie polityki „permanentnych pseudoreform”
dotyczących programów nauczania, podręczników, trybu i systemu egzaminów i
naboru.
8. Oświata
stała się polem do prowadzenia niegodnych interesów na ogromną skalę kosztem
budżetów rodziców, samorządów i państwa. Przykładem niech będą: nieustanne
wymiany podręczników, nie ewidencjonowany system korepetycji, „ustawiane”
wyjazdy na zieloną szkołę.
9. Szkoła
polska, której dwa fundamentalne obowiązki to: uczyć i wychowywać dziś uczy
źle i nie tego, co trzeba a już całkowicie zrezygnowała z wychowywania w tym
przede wszystkim w duchu polskiego patriotyzmu.
10. Efektem tej polityki jest skonfliktowanie bez mała
wszystkich środowisk ze szkołą związanych: uczniów, nauczycieli i rodziców.
11. Wejście Polski do Unii Europejskiej przyspieszyło
proces eliminowania z programów szkolnych zajęć i tematów o treściach
historycznych, narodowych, patriotycznych. Zastąpiła je przeniesiona od
sąsiadów ideologia „multi-kulti” a także treści liberalne, antykościelne.
12. Pozycja i rola szkoły powinny być radykalnie
wzmocnione, by przeciwstawić się złu, które znajduje wyraz w zmianach
kulturowych, a w szczególności w swoistej „przemocy medialnej” polegającej na
narzucaniu wzorców i pseudoautorytetów, negowaniu dobrych przykładów z
historii, lekceważeniu tradycji, eliminowaniu myślenia wspólnotowego,
promowaniu egoizmu i własnego sukcesu, szkalowaniu religii i Kościoła. Każda
reforma oświaty winna na pierwszym miejscu stawiać współpracę szkoły z
rodzicami, akcentować treści humanistyczne i patriotyczne, budować więź z
lokalną społecznością i państwem a także otworzyć szkołę na
współpracę z organizacjami młodzieżowymi, harcerskimi, religijnymi.
13.Protesty
środowisk młodzieży szkolnej i rodziców, którzy ostatnio w tej formie zabrali
głos w związku z planowanym ograniczeniem ilości godzin historii uznajemy za
dowód rosnącego poczucia odpowiedzialności i świadomości całego
społeczeństwa. Protesty te zdecydowanie popieramy. Szczególnie cieszy nas, że
działania te miały charakter spontaniczny, a ich inicjatorami i organizatorami
była sama młodzież. Zaprzecza to tezie o jej bezideowości i braku
patriotyzmu.
Marek Toczek Dariusz Grabowski
Sekretarz Prezes
Generalny Klubu Inteligencji Polskiej Klubu Inteligencji Polskiej
Najnowsze komentarze