Synagoga Szatana: tajna historia żydowskiej dominacji świata – cześć II

Prezentujemy Państwu drugą cześć słynnej książki pt: „Synagoga Szatana: tajna historia żydowskiej dominacji świata”, czyli historię zawładnięcia światem przez chazarskich satanistycznych bankierów w “pigułce” w tłumaczeniu Oli Gordon.

Przystępna dla każdego i każdemu wykładająca kawę na ławę, w ciągu zaledwie jednego dłuższego wieczoru – to właśnie sprawia, że Synagoga Szatana jest lekturą obowiązkową, którą to Państwo, powinniście wysyłać wszelkim niedowiarkom, którzy FAKTY nazywają prześmiewczo i na swą zgubę „teoriami spiskowymi”.

Pierwsza cześć została opublikowana na naszej stronie: Synagoga Szatana: tajna historia żydowskiej dominacji świata – część I

 

Część II

1865

W oświadczeniu dla Kongresu, prezydent Abraham Lincoln twierdzi:

„Mam dwóch wielkich wrogów: Armię Południową z przodu, i instytucje finansowe z tyłu. Spośród obu, największym moim wrogiem jest ten z tyłu”.

General Lee

John Wilkes Booth

Izola Forrester

• kwietnia, 41 dni od drugiej inauguracji, i tylko 5 dni po poddaniu się gen. Lee gen. Grantowi w Appomattox, prezydent Lincoln zostaje zastrzelony w Teatrze Forda przez Johna Wilkesa Bootha. Później umrze na skutek ran, niecałe 2 miesiące przed zakończeniem amerykańskiej wojny domowej.

Ponad 70 lat później, wnuczka Bootha, Izola Forrester, ujawnia w swojej książce o dziadku

„Ten jeden szalony czyn” [This One Mad Act], że zmusiły go do tego czynu potężne interesy w Europie, i wbrew pogłoskom, że później zabiły go amerykańskie władze, faktycznie uciekł do Europy i zmarł w Calais w wieku 39 lat.

Późniejsze oskarżenia, że międzynarodowi bankierzy odpowiadali za egzekucję prezydenta Lincolna, usłyszano w kanadyjskiej Izbie Gmin, prawie 70 lat później, w 1934.

Człowiekiem który ujawnił to był kanadyjski adwokat Gerald G. McGeer.

Zdobył dowody usunięte ze źródeł publicznych przekazane mu przez agentów tajnych służb na procesie Johna Wilkesa Bootha, po jego rzekomej śmierci. McGeer oświadczył, że

John Wilkes Booth był najemnikiem pracującym dla międzynarodowych bankierów. O jego przemówieniu napisał Vancouver Sun 2 maja 1934, w którym oświadczył:

“Abraham Lincoln, zamordowany wyzwoliciel niewolników, został zamordowany w wyniku machinacji grupy przedstawicieli międzynarodowych bankierów, którzy obawiali się ambicji prezydenta w kwestii kredytów.

Była wtedy tylko jedna grupa na świecie, która miała powód żądania śmierci Lincolna.

Byli to ludzie przeciwni programowi krajowej waluty, i którzy zwalczali go przez cały okres wojny domowej z uwagi na jego ‚zielone’.”

Gerald G McGeer stwierdził także, że egzekucja Lincolna nie była tylko dlatego, że międzynarodowi bankierzy chcieli oprzeć amerykańską walutę na złocie, które, oczywiście, kontrolowali. Chcieli oprzeć Amerykę na standardzie złota. To było sprzeczne z polityką ‚zielonych’ prezydenta Lincolna, opartej całkowicie na dobrej wierze i kredycie Stanów Zjednoczonych.

Artykuł w Vancouver Sun zacytował także następujące oświadczenie Geralda G McGeera:

Gerald G. McGeer

„Byli to ludzie zainteresowani w ustanowieniu standardu złota i prawie bankierów do zarządzania walutą i kredytem każdego narodu na świecie. Pozbywając się Lincolna byli w stanie realizować ten plan i realizowali go w Stanach Zjednoczonych. W ciągu 8 lat od zabójstwa Lincolna, w Stanach Zjednoczonych srebro zostało zdemonetyzowane i ustanowiony system standardu złota”.

Co ciekawe, było dużo spekulacji o tym, że Abraham Lincoln był faktycznie nieślubnym synem A A Springsa (przed krypto-żydowskie nazwisko- Springstein) – Rotszylda.

Po krótkim okresie szkolenia w London Bank Rotszyldów, Jacob Schiff, Rotszyld, urodzony we Frankfurcie, przybywa do Ameryki w wieku 18 lat, z zadaniem i funduszem niezbędnym do wkupienia się tutaj w bank. Celem tego jest wykonanie następujących zadań:

1. Zdobycie kontroli nad systemem pieniężnym Ameryki przez ustanowienie banku centralnego
2. Znalezienie odpowiednich osób, które, za pewną cenę, zechcą służyć jako pionki dla Iluminatów, i promowanie ich na wysokie stanowiska w rządzie federalnym, w Kongresie, Sądzie Najwyższym i we wszystkich agencjach federalnych
3. Wywołanie niesnasków w grupie mniejszości we wszystkich krajach, szczególnie wybierając białych i Murzynów
4. Zorganizowanie ruchu by zniszczyć religię w Stanach Zjednoczonych, z chrześcijaństwem jako głównym celem.

Nathaniel de Rotszyld zostaje członkiem parlamentu z Aylesbury w Buckinghamshire.

1866

Umiera Henriette (“Jette”) Rotszyld.

1868

• listopada umiera Jacob (James) Mayer Rotszyld, wkrótce po zakupieniu Château Lafite, jednej z czterech wspaniałych posiadłości Francji. Jest ostatnim z synów Mayera Amschela

1869

Na pogrzebie wielkiego rabina Simeona Ben-Iudah, rabin Reichorn wygłasza następujące oświadczenie:

„Dzięki straszliwej potędze naszych międzynarodowych banków, zmusiliśmy chrześcijan do licznych wojen. Wojny mają dla Żydów szczególną wartość, bo chrześcijanie wyżynają się wzajemnie i robią więcej miejsca dla nas, Żydów. Wojny są żydowskimi żniwami, na chrześcijańskich wojnach tuczą się żydowskie banki. Ponad 100.000.000 chrześcijan usunięto z powierzchni ziemi dzięki wojnom, a to jeszcze nie koniec”.

• marca umiera Babette Rotszyld.

1870

Umiera Nathaniel de Rotszyld.

1871

Amerykański generał o nazwisku Albert Pike, wprowadzony do Iluminatów przez Guiseppe Mazziniego, finalizuje swój plan 3 wojen światowych i różnych reowlucji na świecie, z punktem kulminacyjnym wprowadzenia tego wielkiego spisku w końcowy etap. Jego szczegóły są następujące:

1. I wojna światowa musi być wywołana w celu zniszczenia cara Rosji, jak w 1815 obiecał Nathan Mayer Rotszyld. Car ma zostać zastąpiony komunizmem, który wykorzysta się do atakowania religii, głównie chrześcijaństwa. Różnice między imperiami brytyjskim i niemieckim wykorzysta się do wywołania tej

2. II wojna światowa ma być wykorzystana do wywołania kontrowersji między faszyzmem i politycznym syjonizmem, poprzez opresję Zydów w Niemczech jako narzędzie do wywołania nienawiści przeciwko narodowi niemieckiemu. To jest opracowane dla zniszczenia faszyzmu (wykreowanego przez Rotszyldów) i zwiększenia potęgi politycznego syjonizmu. Ta wojna zaprojektowana jest w celu zwiększenia potęgi komunizmu do poziomu równego zjednoczonemu chrześcijaństwu.
3. III wojna światowa będzie miała miejsce dzięki wywołaniu nienawiści do świata muzułmańskiego w celu ustawienia naprzeciwko siebie świata islamskiego i syjonistów politycznych. Kiedy ona będzie się toczyć, pozostałe kraje zostaną zmuszone do walki ze sobą do stanu wyniszczenia się psychicznego, fizycznego, duchowego i gospodarczego.

15 sierpnia Albert Pike pisze list (teraz w katalogu w Brytyjskim Muzeum) do Guiseppe Mazziniego, w którym stwierdza:

„Rozpuścimy nihilistów i ateistów i sprowokujemy wielki kataklizm społeczny, który w całym swoim horrorze pokaże wyraźnie wszystkim narodom skutek absolutnego ateizmu; wywołanie zdziczenia i najbardziej krwawych z zawirowań.

Wtedy wszędzie ludzie zostaną zmuszeni do samoobrony przed światową mniejszością rewolucjonistów świata i eksterminują tych niszczycieli cywilizacji i tłumy rozczarowanych chrześcijaństwem, których duch od tej chwili będzie pozbawiony kompasu i przywództwa, i pragnąc ideału, ale nie wiedząc gdzie ulokować swoje oddanie i adorację, otrzymają prawdziwe światło poprzez uniwersalne ujawnienie czystej doktryny Lucyfera, wystawionej w końcu na widok publiczny.

To ujawnienie spowoduje w rezultacie ogólny reakcyjny ruch, po którym nastąpi zniszczenie chrześcijaństwa i ateizmu, obydwa zwyciężone i zniszczone w tym samym czasie”.

Albert Pike

Pike, w 1859 wybrany na suwerennego wielkiego komandora szkockiego rytu masonerii południowej jurysdykcji, był najpotężniejszym masonem w Ameryce. To stanowisko zachowa przez 32 lata do śmierci w 1891. W 1872 opublikował także książkę o tym „Moralność i dogmaty starożytności i akceptowany szkocki ryt masonerii” [Morals and Dogma of the Ancient and Accepted Scottish Rite of Freemasonry], w której szczerze stwierdza:

„Prawdziwe imię szatana, według kabalistów, jest odwrócone Yahweh, bo szatan nie jest czarnym bogiem, a zaprzeczeniem Boga. . . Dla wtajemniczonych to nie jest osoba, a siła, stworzona dla dobra, ale która może służyć złu. Jest to instrument wolności i wolnej woli. . . LUCYFER, nosiciel światła! Dziwne i tajemnicze imię dane duchowi ciemności! Lucyfer, syn poranka! Czy to ten który nosi światło, i swoimi nie do zniesienia wspaniałościami oślepia słabe, zmysłowe lub egoistyczne dusze? Nie wątpcie w to!”

Ciekawe, w tej samej książce Pike podkreśla, że masoneria jest religią opartą na okultystycznej filozofii żydowskiej znajdującej się w Kabale.

1872

Przed śmiercią Guiseppe Mazziniego w tym roku, swoim następcą ustanawia innego rewolucyjnego lidera o nazwisku Adrian Lemmy. To jego później zastąpią Lenin i Trocki, a potem Stalin. Te rewolucyjne działania wszystkich tych osób finansują Rotszyldowie.

1873

Przynoszące straty kopalnie miedzi Rio Tinto w Hiszpanii są zakupione przez grupę zagranicznych finansistów łącznie z Rotszyldami. Te kopalnie są największym źródłem miedzi w Europie.

1875

1 stycznia Jacob Schiff, teraz zięć Solomona Loeba po poślubieniu jego córki Teresy, przejmuje kontrolę nad bankiem Kuhn, Loeb & Co. Schiff finansuje Standard Oil Company krypto-Żyda Johna D Rockefellera. Finansuje także imperium kolejowe Edwarda H Harrimana i imperium stali Andrew Carnegiego. To wszystko z pieniędzy Rotszylda.

Następnie identyfikuje największych ówczesnych bankierów w Ameryce. Są to J P Morgan, który kontroluje Wall Street, Drexels oraz Biddles z Filadelfii. Wszyscy pozostali finansiści, duży i mali, będą tańczyć do tego co zagrają im te 3 banki. Następnie Schiff namawia europejskich Rotszyldów by ustanawiali europejskie filie tych 3 dużych banków pod warunkiem że Schiff, a zatem Rotszyld, będzie szefem bankowości w Nowym Jorku, a więc w Ameryce.

N M Rotszyld & Sons przeprowadzają emisję akcji by pozyskać kapitał na pierwszy projekt tunelu w kanale w celu połaczenia Francji z Anglią, z połową kapitału pochodzącego z należącej do Rotszylda “Compagnie du Chemin de Fer du Nord”.

Rotszyldowie potrzebowali kontrolę Kanału Sueskiego, żeby chronić ogromne interesy w regionie, więc Lionel deRotszyld instruuje żydowskiego premiera, Benjamina Disraeli, by nabył akcje Kanału Sueskiego od Khedive Said z Egptu. Rotszyldowie pożyczyli fundusze brytyjskiemu rządowi żeby ułatwić ten zakup, ale nie chcieli dokonać zakupu sami, bo chcieli by właścicielem był kontrolowany przez nich rząd, żeby korzystać z wojska tego rządu do jego ochrony.

1878

Archibald Philip Primrose, 5-ty Earl of Rosebery, który zostanie brytyjskim premierem w 1894, żeni się z Hannah de Rotszyld, córką Barona Mayera de Rotszylda. Z tego małżeństwa pochodzi 4 dzieci: Harry Primrose, Lord Dalmeny (późniejszy 6-ty Earl of Rosebery), Neil Primrose, Lady Sybil Primrose i Lady Margaret Primrose.

Edward H Harriman

Andrew Carnegie

J P Morgan

1879

Umiera Lionel de Rotszyld.

1880

Agenci Rotszylda rozpoczynają wzniecanie serii pogromów głównie w Rosji, ale również w Polsce, Bułgarii i Rumunii. Ich wynikiem jest rzeź tysięcy Żydów, ucieczka około 2.000.000, głównie do Nowego Jorku, jak również do Chicago, Filadelfii, Bostonu i Los Angeles. Ale niektórzy z pomocą pieniędzy Rotszylda zaczynają osiedlać się w Palestynie.

Powodem wszczęcia tych pogromów było utworzenie dużej żydowskiej bazy w Ameryce, którzy, po przybyciu, zostaną poinstruowani by zarejestrowali się jako wyborcy demokratów. Około 27 lat później, to poskutkowało powstaniem ogromnej bazy demokratycznej w Stanach Zjednoczonych i wykorzystania jej do wyboru frontmenów dla Rotszyldów, ludzi takich jak Woodrow Wilson, na prezydentów, by realizowali cele Rotszyldów.

W Ameryce, John Swinton, ówczesny wybitny nowojorski dziennikarz, był honorowym gościem na bankiecie wydanym przez liderów jego rzemiosła. Ktoś kto nie znał ani prasy, ani Swintona, wzniósł toast za niezależną prasę. Swinton oburzył swoich kolegów odpowiadając:

„Nie ma nic takiego, w tej chwili w historii, w Ameryce, jak niezależna prasa. Wy to wiecie i ja to wiem. Wśród was nie ma ani jednego kto odważyłby się napisać uczciwą opinię, a gdyby to zrobił, wiedziałby wcześniej, że to nigdy nie ukaże się w druku. Mam płacone co tydzień za to bym własne szczere opinie trzymał z daleka od gazety z którą jestem związany.

Inni z was mają płacone podobne wynagrodzenie za podobne rzeczy, i każdy z was kto byłby na tyle lekkomyślny by zamieszczać uczciwe opinie, wylądowałby na ulicy szukając innego zajęcia. Gdybym pozwolił sobie na opublikowanie w mojej gazecie własnej uczciwej opinii, w 24 godziny straciłbym pracę.

Zadaniem dziennikarzy jest niszczenie prawdy, jawne okłamywanie, demoralizowanie, oczernianie, płaszczenie się u stóp mamony, i sprzedawanie swojego kraju i swojego narodu za codzienny chleb. Wy to wiecie i ja to wiem, i co za wariactwo jest to wznoszenie toastu za niezależną prasę?

Jesteśmy narzędziami i wasalami bogatych zakulisowców. Jesteśmy pajacami, oni pociągają za sznurki, a my tańczymy. Nasze talenty, możliwości i życie są własnością innych ludzi. My jesteśmy intelektualnymi prostytutkami”.

1881

Prezydent James A Garfield (20-ty prezydent USA, na stanowisku tylko 100 dni), oświadcza 2 tygodnie zanim zostaje zabity:

„Kto kontroluje podaż pieniądza w naszym kraju jest absolutnym panem całego przemysłu i handlu. . . a kiedy zrozumiecie to, że cały system bardzo łatwo da się kontrolować, tak czy inaczej, kilku potężnym osobom na szczycie, nie trzeba będzie wam mówić jak powstają okresy inflacji i depresji”.

13 marca w Petersburgu zostaje zamordowany car Rosji Aleksander II, po kilku próbach zabójstwa rozpoczętych w 1866, mniej niż rok od zwycięstwa prezydenta Lincolna w amerykańskiej wojnie domowej.

Rodzi się Maurice de Rotszyld, syn Edmonda Jamesa de Rotszylda.

1883

Po wykopaniu 2.000 m tunelu w kanale, rząd brytyjski wstrzymuje projekt powołując się na to, że będzie stanowił zagrożenie dla bezpieczeństwa Brytanii.

1885

Nathaniel Rotszyld, syn Lionela de Roszylda, zostaje pierwszym żydowskim parem i przyjmuje tytuł Lord Rotszyld.

1886

Francuski bank Rotszylda, de Rothschild Frères, otrzymuje pokaźne obszary rosyjskich pól naftowych i tworzy Caspian & Black Sea Petroleum Company, która szybko staje się drugim największym na świecie producentem ropy.

1887

Edward Albert Sassoon, wnuk monopolisty opiumowego Rotszyldów, Davida Sassoona, poślubia Aline Caroline de Rotszyld, prawnuczkę Jacoba (James) Mayera Rotszylda. Ojciec Aline Caroline, Gustave, wraz z bratem Alphonse, przejmuje francuską filię Rotszyldów po śmierci Jacoba, ich ojca.

Rotszyldowie finansują fuzję kopalni diamentów Kimberley w Południowej Afryce. W końcu staną się największymi akcjonariuszami tej firmy, De Beers, i wydobywcami kamieni szlachetnych w Afryce i Indiach.

1888

Rodzi się Noémie Halphen, przyszła żona Maurice de Rotszylda.

1891

Lider brytyjskich lejberzystów wygłasza następujące oświadczenie na temat Rotszyldów:

„Ta wysysająca krew załoga była przyczyną niewypowiedzianych intryg i nędzy w Europie w obecnym stuleciu, i swoje kolosalne bogactwo gromadziła głównie poprzez podżeganie do wojen między państwami, które nigdy nie powinny się kłócić.

Zawsze gdzie w Europie jest kłopot, pojawiają się pogłoski i ludzkie myśli łamią się ze strachu przed zmianą i nieszczęściem, możesz być pewnym, że o haczykowatym nosie Rotszyld zabawia się swoimi gierkami gdzieś w regionie niepokoju”.

Takie jak ten komentarze martwią Rotszyldów, i pod koniec lat 1800 zakupili agencję informacyjną Reuters, żeby mogli sprawować pewną kontrolę nad mediami.

1895

Edmond James de Rotszyld, najmłodszy syn Jacoba (James) Mayera Rotszylda, odwiedza

Palestynę by zobaczyć założone przez niego żydowskie kolonie w wyniku zorganizowanych przez Rotszylda pogromów w Rosji, Polsce, Bułgarii i Rumunii. Jest pod wrażeniem i obiecuje dostarczać fundusze dla tych kolonii dla realizacji długoterminowego celu Rotszylda

• utworzenia należącego do niego żydowskiego państwa.

1897

Rotszyldowie finansują Kongres Syjonistyczny w celu promowania syjonizmu. Przedstawia się go jako ruch polityczny dążący do bezpiecznej ojczyzny dla Żydów, ale faktycznie jest spiskiem mającym na celu doprowadzenie całego świata pod światowy rząd kierowany i kontrolowany przez Żydów, a zwłaszcza Rotszyldów.

Pierwsze spotkanie Kongresu Syjonistycznego ma odbyć się w Monachium, ale z uwagi na sprzeciw lokalnych Żydów musi zostać przeniesione do Bazylei, Szwajcaria, i ma miejsce 29 sierpnia. Przewodniczy mu aszkenazyjski Żyd Theodor Herzl, który pisze w swoich dziennikach:

„Istotne jest by cierpienia Żydów. . . uległy pogorszeniu. . . to pomoże w realizacji naszych planów. . . mam wspaniały pomysł. . . antysemitów nakłonię do likwidacji żydowskiego bogactwa. . . W ten sposób antysemici pomogą nam w tym, że nasilą prześladowania i opresję Żydów. Antysemici będą naszymi najlepszymi przyjaciółmi”.

Herzl zostaje wybrany na przewodniczącego Organizacji Syjonistycznej, która przyjmuje

„Czerwony heksagram Rotszylda” jako syjonistyczną flagę, który 51 lat później wyląduje na fladze Izraela.

Na tej konferencji, Chaim Weizmann, który stanie się jej szefem, oświadcza:

„Nie ma żadnych angielskich, francuskich, niemieckich czy amerykańskich Żydów, a są tylko Żydzi mieszkający w Anglii, Francji, Niemczech czy Ameryce”.

Edward Henry Harriman zostaje dyrektorem Kolei Union Pacific i przejmuje kontrolę nad Koleją Southern [południową] Pacific. Wszystko to finansują Rotszyldowie.

1898

Na Światowym Kongresie Syjonistycznym w lipcu, Max Mandelstam składa następujące oświadczenie:

„Żydzi zdecydowanie odrzucają ideę fuzji z innymi narodowościami i trzymają się mocno ich historycznej nadziei na światowe imperium”.

Papież Leon XIII tak wypowiada się na temat lichwy (naliczanie odsetek na pieniądz):

„Z  jednej  strony  istnieje  grupa,  która  posiada   władzę   bo  posiada   bogactwo,   która  ma w swoim uścisku całą siłę roboczą i cały handel, która manipuluje dla własnych korzyści i własnych celów wszystkimi źródłami dostaw, i która jest silnie reprezentowana w radach samego państwa. Z drugiej strony są potrzebujące i bezsilne tłumy, obolałe i cierpiące.

Drapieżna lichwa, która, choć nie raz potępiona przez Kościół, jest jednak w innej formie, ale z tym samym poczuciem winy, wciąż praktykowana przez chciwych i drapieżnych ludzi. . . tak, że mała liczba bardzo bogatych ludzi była w stanie nałożyć na masy biednych jarzmo trochę lepsze niż samo niewolnictwo”.

Umiera Ferdinand de Rotszyld.

1899

Ze względu na odkrycie znacznie rosnącej ilości bogactwa w złocie i diamentach w Afryce Południowej, poprzez agentów Lorda Alfreda Milnera i Cecila Rhodesa, Rotszyldowie wysłali tam 400.000 brytyjskich żołnierzy do walki z „wrogiem”, składającym się z 30.000 boerskich farmerów z karabinami, którzy nie chcieli opuścić swojej ziemi.

To w czasie tej tzw. wojny wymyślono obóz koncentracyjny, kiedy Brytyjczycy aresztowali każdego sympatyzującego z Boerami, łącznie z kobietami i dziećmi, i umieścili ich w nie sanitarnych, opanowanych przez pomór obozach. Brytyjska armia Rotszyldów wygrywa tę wojnę i zdobywa dla siebie ogromne bogactwo w złocie i diamentach.

W przemówieniu wygłoszonym 30 października 1937, admirał Henry Hamilton Beamish tak wypowiedział się o wojnie boerskiej:

„Wojna boerska miała miejsce 37 lat temu. Boer znaczy farmer. Wielu krytykowało wielką potęgę taką jak Brytania za próbę zniszczenia Boerów. Po przeprowadzeniu śledztwa dowiedziałem się, że wszystkie kopalnie złota i diamentów w Afryce Połudnowej należały do Żydów, że Rotszyld kontrolował złoto, Samuels srebro, Baum inne kopalnie, a Moses metale nieszlachetne. Wszystko czego ci ludzie dotkną niechybnie skażają’.

Obecny prezydent Republiki Transwalu w Afryce Południowej, Stephanus Johannes Pa

Kruger, tak powie w tym roku na temat jedynego sposobu przywrócenia pokoju w Afryce Południowej:

„Gdyby to można było sobie wyobrazić, całkowite wyrzucenie monopolisty Żyda z tego kraju nie wywołując wojny z Wielką Brytanią, to problem trwałego pokoju zostałby rozwiązany”.

1901

Żydzi z ustanowionych przez Edmonda Jamesa de Rotszylda kolonii w Palestynie wysyłają do niego delegację, która mówi:

„Jeśli chcesz ratować Yishuv (żydowska osada), najpierw zabierz z niej swoje ręce, i . . . choć raz pozwól osadnikom naprawić dla siebie to co wymaga naprawienia”.

Edmond James de Rotszyld nie jest zadowolony z tego i mówi do niej:

„To ja utworzyłem Yishuv, tylko ja. Dlatego nikt, ani osadnicy, ani organizacje, nie mają prawa ingerować w moje plany”.

Zostaje zamknięty bank Rotszyldów we Frankfurcie, Niemcy, bo nie ma męskiego potomka Rotszyldów, który przejąłby ten spadek.

Rodzi się Philippe de Rotszyld.

Na VI Kongresie Syjonistycznym w Bazylei, Szwajcaria, toczy się dyskusja o brytyjskiej propozycji przekazania Ugandy jako terenu na przyszłe syjonistyczne państwo.

Uczestniczący w nim Żydzi narzekają, że chcą Palestynę, i wtedy nagle Max Nordau wygłasza następujące szokujące oświadczenie o tym jak Żydzi dostaną Palestynę dzięki procesowi pomostowemu, który zostanie dokładnie zrealizowany ponad 15 lat później. Oto co powiedział:

„Pozwólcie mi powiedzieć następujące słowa, tak jakbym pokazywał wam szczeble drabiny prowadzącej do samej góry: Herzl, Kongres Syjonistyczny, angielska oferta Ugandy, przyszła wojna światowa, konferencja pokojowa, kiedy z pomocą Anglii powstanie wolna i żydowska Palestyna”.

1905

Grupa popieranych przez Rotszylda syjonistycznych Żydów pod przywództwem Georgi Apollonovicha Gapona próbuje obalić cara Rosji w komunistycznym zamachu. Nie udaje się i są zmuszeni uciekać z Rosji, otrzymują schronienie w Niemczech.

Wydana w tym roku Encyklopedia żydowska (t. 2, s. 497) tak pisze na temat kontroli Kościoła Katolickiego:

„To jest w pewnym stopniu ciekawa kontynuacja próby ustanowienia katolickiego konkurenta Rotszyldów, obecnie to oni są strażnikami papieskiego skarbu”.

1906

Rotszyldowi oświadczają, że z powodu wzrastającej niestabilności w regionie i wzrastającej konkurencji ze strony należącego do Rockefellerów (rodzina Rockefellerów to potomkowie Rotszyldów z linii żeńskiej) Standard Oil, postanawiają sprzedać swoją Caspian & Black Sea Petroleum Co., Royal Dutch i Shell. Jest to kolejny przykład próby ukrycia przez Rotszyldów własnego bogactwa, które faktycznie konsolidują.

1907

Rotszyld, Jacob Schiff, szef Kuhn, Loeb & Co., w przemówieniu wygłoszonym w Nowojorskiej Izbie Handlowej ostrzega:

„Jeśli nie będziemy mieć banku centralnego z odpowiednią kontrolą środków kredytowych, kraj ten przejdzie najpoważniejszą i dalekosiężną panikę pieniężną w swojej historii”.

I nagle Ameryka znajduje się w kolejnym kryzysie finansowym, znanym jako „panika 1907″, który zdziesiątkuje życie milionów Amerykanów.

1909

Jacob Schiff zakłada National Advancement for the Association of the Coloured People – NAACP [na rzecz Stowarzyszenia Kolorowych]. Jej celem jest podburzanie Murzynów do rozruchów, grabieży i innych form niepokoju, by wywołać rozłam między białą i czarną społecznością.

Żydowski historyk Howard Sachar tak twierdzi w książce „Historia Żydów w Ameryce” [A History of the Jews in America]:

“W 1914, professor emeritus Joel Spingarn z Columbia University został przewodniczącym NAACP i do zarządu zwerbował takich żydowskich liderów jak Jacob Schiff, Jacob Billikopf i rabin Stephen Wise”.

Innymi współzałożycielami byli aszkenazyjscy Żydzi: Julius Rosenthal, Lillian Waldand i rabin Emil G Hirsch.

Dopiero 60 lat później, pod koniec lat 1970, NAACP mianuje pierwszego czarnego przewodniczącego o nazwisku Benjamin Hooks.

Co ciekawe, żydowski Talmud jest proponentem rasistowskiego Mitu chamickiego [Hamitic Myth], o którym były pracownik Centrum Szymona Wiesenthala, Harold Brackman, napisał w pracy doktorskiej zatytułowanej „Wzloty i upadki konfliktu: historia stosunków murzyńsko-żydowskich w latach 1900″ [The Ebb and Flow of Conflict: The History of Black-Jewish Relations Through 1900]:

„Nie ma żadnych wątpliwości, że Talmud babiloński był pierwszym źródłem do przeczytania negrofobicznej treści epizodu poprzez podkreślanie braterskiego powiązania Kanaana [Cham] z Kuszem. . . ale ważniejsza wersja mitu genialnie wiąże się z początkami czarności – i innymi, prawdziwymi i wyimaginowanymi cechami negroidalnymi – z samym przekleństwem Noego.

Zgodnie z nim, oburzony ojciec powiedział do Chama, że ponieważ wykorzystałeś mnie w ciemności nocy, twoje dzieci będą rodzić się czarne i brzydkie; bo przekręciłeś głowę by sprawić mi wstyd, będą miały kręcone włosy i czerwone oczy; bo twoje usta kpiły z mojej nagości, ich napuchną, a ponieważ zlekceważyłeś moją nagość, one będą chodzić nago z ich haniebnie wydłużonymi męskimi członkami, odsłoniętymi by wszyscy je widzieli. . .”

Maurice de Rotszyld poślubia aszkenazyjską Żydówkę Noémie Halphen.

1911

Werner Sombart w książce „Żydzi a nowoczesny kapitalizm” [The Jews and Modern Capitalism] stwierdził, że od 1820 był to „wiek Rotszylda”, i zakończył, że „Jest tylko jedna potęga w Europie, i jest nią Rotszyld”. Stwierdził również:

„Żydowski wpływ uczynił Stany Zjednoczone takimi jakie są – amerykańskie. Bo to co my nazywamy amerykanizmem, to nic innego, jeśli można tak powiedzieć, niż destylowany duch żydowski. . . nowoczesny kapitalizm jest niczym więcej, ani mniej, niż wyrazem żydowskiego ducha. . .

Kapitalizm narodził się z pożyczki pieniędzy. Pożyczanie pieniędzy zawiera pierwotną ideę kapitalizmu.

Zajrzyjcie na strony Talmudu i dowiecie się, że z pożyczania pieniędzy Żydzi zrobili sztukę.

Uczono ich wcześnie, by szczęścia szukali ich w posiadaniu pieniędzy. Oni zgłębili wszystkie tajemnice, które kryją się w pieniądzu. Stali się panami pieniądza i panami świata. . .”

1912

W grudniowym numerze czasopisma „Truth”, George R Conroy tak mówi o Jacobie Schiff:

„Pan Schiff jest szefem wielkiego prywatnego banku Kuhn, Loeb & Co, reprezentującego interesy Rotszyldów po tej stronie Atlantyku.

Nazywano go strategiem finansowym i od lat był ministrem finansów wielkiej bezosobowej potęgi znanej jako Standard Oil.

Szedł ręka w rękę z Harrimanami, Gouldami i Rockefellerami we wszystkich ich przedsięwzięciach kolejowych, i stał się dominującą siłą w kolejowej i finansowej potędze Ameryki”.

1913

4 marca Woodrow Wilson zostaje wybrany na 28-go prezydenta Stanów Zjednoczonych. Wkrótce po inauguracji składa mu wizytę w Białym Domu aszkenazyjski Żyd, Samuel

Untermyer, z kancelarii adwokackiej Guggenheim, Untermyer & Marshall, który usiłuje go szantażować o kwotę $40.000 w związku z aferą Wilsona z żoną kolegi-profesora kiedy był profesorem na Princeton University.

Prezydent Wilson nie ma pieniędzy, więc Untermyer na ochotnika chce wyłożyć $40.000 z własnej kieszeni dla kobiety, z którą Wilson miał aferę, pod warunkiem, że Wilson obieca mianować na pierwszy wakat w Sądzie Najwyższym USA nominata rekomendowanego mu przez Untermyera. Wilson wyraża zgodę.

31 marca umiera J P Morgan, rzekomy właściciel imperium bankowego J P Morgan. Uważany jest za najbogatszego człowieka Ameryki, ale okaże się, że posiadał jedynie 19% firm J P Morgan. Pozostałe 81% należało do Rotszyldów.

Jacob Schiff zakłada Anti-Defamation League (ADL) jako filię B’nai B’rith w Stanach Zjednoczonych. Organizacja ta jest utworzona w celu identyfikowania jako „antysemitę” każdego kto kwestionuje bezprawne działania elity Żydów czy globalnego spisku Rotszylda, i przeciwko rasie żydowskiej jako całości.

Dosyć dziwne, że w tym samym roku ustanawiają także ostatni i obecnie istniejący bank centralny Ameryki, Federalną Rezerwę. W celu zdobycia wsparcia opinii publicznej, otwarcie oświadczają, że tylko bank centralny jest w stanie powstrzymać inflacje i kryzysy, kiedy faktycznie zadaniem centralnego banku jest manipulacja podażą pieniądza po to by je wywołać.

Po uchwaleniu Aktu o Federalnej Rezerwie, 23 grudnia, kongresman Charles Lindbergh oświadcza:

„Akt ustanawia największy bank na świecie. Kiedy prezydent go podpisze, zostanie zalegalizowany niewidzialny rząd potęgi pieniądza. . . Największa zbrodnia wieków dokonywana jest przez tę uchwałę o banku i walucie”.

Warto zauważyć, że Federalna Rezerwa jest prywatną firmą, nie jest ani federalna, ani nie ma żadnych rezerw. Jej konserwatywnie szacowane zyski szacuje się na $110 mld rocznie, a Rezerwa Federalna nigdy w historii nie opublikowała swoich bilansów. Pewne ostatnie dowody pokazały kto naprawdę jest właścicielem Federalnej Rezerwy, są nimi następujące banki:

• Rothschild Bank of London
• Warburg Bank of Hamburg
• Rothschild Bank of Berlin
• Lehman Brothers of New York
• Lazard Brothers of Paris
• Kuhn Loeb Bank of New York
• Israel Moses Seif Banks of Italy
• Goldman, Sachs of New York
• Warburg Bank of Amsterdam
• Chase Manhattan Bank of New York Każdy z tych banków należy do Rotszyldów.
• 1914

Początek I wojny światowej. W tej wojnie niemieccy Rotszyldowie udzielają pożyczek Niemcom, brytyjscy Rotszyldowie Brytyjczykom, francuscy Rotszyldowie Francuzom. Co więcej, Rotszyldowie kontrolują 3 europejskie agencje informacyjne: Wolff (1849) w Niemczech, Reuters (1851) w Anglii, i Havas (1835) we Francji.

Rotszyldowie używają Wolff do manipulacji Niemcami, podburzają do wojny. To wtedy media rzadko piszą o Rotszyldach, bo są ich własnością.

1915

Islamski otomański rząd Turcji zostaje obalony przez masońskich komunistów żydowskich, którzy oszukańczo nazwali się „Młodymi Turkami”. Rezultatem tego jest kierowane przez Żydów ludobójstwo 2.000.000 chrześcijaskich Ormian, wielu z nich torturowano i odcinano głowy. Zdaniem brytyjskiego konsula, było tak wiele odciętych głów, że gdyby ułożyć je obok siebie, można by zbudować z nich autostradę.

W wyniku tej rewolucji do dyktatorskiej władzy dochodzi człowiek znany jako Mustafa Kemal Ataturk, alkoholik i krypto-Żyd.

1916

4 czerwca aszkenazyjski Żyd, Louis Dembitz Brandeis, zostaje mianowany przez prezydenta Wilsona do Sądu Najwyższego USA, zgodnie z zawartym 3 lata wcześniej porozumieniem w sprawie szantażowego haraczu dla Samuela Untermyera. Sędzia Brandeis jest także wybranym w 1914 liderem Komitetu Wykonawczego ds. Syjonistycznych.

Połowa I wojny światowej. Niemcy wygrywają wojnę, bo dostawali większe fundusze od Rotszyldów niż Francja, Włochy i Anglia, po prostu dlatego, że Rotszyldowie nie chcieli wspierać cara Rosji, a Rosja oczywiście była po tej samej stronie jak Francja, Włochy i Anglia.

I wtedy ma miejsce istotne wydarzenie. 12 grudnia Niemcy, mimo że wygrywali wojnę, i żaden obcy żołnierz nie postawił stopy na ich ziemi, proponują Brytanii rozejm bez żądania żadnych odszkodowań. Rotszyldowie chcą się upewnić, że Brytyjczycy nie przyjmą tej propozycji, bo mieli jeszcze kilka sztuczek w rękawie co do powodu dla którego wszczęli tę wojnę.

Tak więc kiedy Brytyjczycy rozważają ofertę Niemiec, agent Rotszylda Louis Brandeis wysyła z Ameryki do Brytanii delegację syjonistów, by obiecali, że wprowadzą Amerykę do wojny po stronie Brytanii, pod warunkiem, że Brytyjczycy zgodzą się przekazać Palestynę Rotszyldom.

Rotszyldowie chcieli jej dla ochrony wielkich interesów jakie mieli na Wschodzie. Chcieli także mieć własne państwo na tym obszarze razem z własnym wojskiem, które mogliby wykorzystywać jako agresora wobec każdego kraju zagrażającego tym interesom.

Brytyjczycy w końcu zgadzają się na ten układ o Palestynie, i syjoniści w Londynie kontaktują się ze swoimi odpowiednikami w Ameryce i informują ich o tym fakcie. Nagle wszystkie główne dzienniki w Ameryce, które do tej chwili były pro-niemieckie, głosiły propagandę żeby manipulować amerykańską opinią publiczną przeciwko Niemcom, na przykład: niemieccy żołnierze mordują pielęgniarki z Czerwonego Krzyża, niemieccy żołnierze odcinają ręce niemowląt.

Ciekawe jest to, że Woodrow Wilson zostaje ponownie wybrany na prezydenta, jego slogan wyborczy brzmi:

„Wybierzcie jeszcze raz człowieka, który będzie trzymał waszych synów z dala od wojny”.

1917

Z powodu niemieckiej propozycji pokojowej, rotszyldowska machina wojenna w Ameryce pracuje pełną parą, głosząc anty-niemiecką propagandę we wszystkich amerykańskich mediach, co prowadzi do tego, że prezydent Wilson, zgodnie z instrukcjami żydowsko-amerykańskiego sędziego Sądu Najwyższego, Louisa Dembitza Brandeisa, wycofuje się ze swojej obietnicy wobec elektoratu i 6 kwietnia wciąga Amerykę do I wojny światowej.

Zgodnie z obietnicą złożoną Brytyjczykom przez Rotszylda wprowadzenia do wojny Ameryki, decydują iż powinni mieć coś na piśmie od Brytyjczyków, by pokazać, że dotrzymają swojej części umowy. Dlatego brytyjski minister spraw zagranicznych, Arthur James Balfour, Żyd, pisze list powszechnie znany jako „Deklaracja Balfoura”:

Ministerstwo Spraw Zagranicznych 2 listopada 1917

Szanowny Panie Rotszyld

W imieniu Rządu Jego Królewskiej Mości z przyjemnością przekazuję Panu następującą deklarację sympatii z dążeniami żydowskich syjonistów, jaka została przedstawiona i przyjęta przez Gabinet.

Rząd Jego Królewskiej Mości przychylnie zapatruje się na ustanowienie w Palestynie narodowego domu dla narodu żydowskiego i dołoży wszelkich starań, aby umożliwić osiągnięcie tego celu, przy czym jest rzeczą zupełnie zrozumiałą, że nie uczyni on nic, co mogłoby zaszkodzić obywatelskim czy religijnym prawom istniejących w Palestynie społeczności nieżydowskich oraz prawom i statusowi politycznemu, z jakich Żydzi korzystają w każdym innym kraju.

Byłbym wdzięczny, gdyby zechciał Pan zapoznać z tą deklaracją Federację Syjonistów.

Arthur James Balfour

http://pl.wikipedia.org/wiki/Deklaracja_Balfoura

Kontrolowanym przez siebie żydowskim bolszewikom Rotszyldowie nakazują dokonania egzekucji na carze Mikołaju II i jego całej rodzinie w Rosji, mimo że car abdykował już 2 marca. Ma to na celu przejęcie kontroli kraju i przeprowadzenie aktu zemsty za blokowanie przez cara Aleksandra I planu ich światowego rządu w 1818 na Kongresie Wiedeńskim, i za stanięcie po stronie prezydenta Abrahama Lincolna w 1864 przez cara Aleksandra II.

Dla nich niezmiernie ważne jest wymordowanie całej rodziny łącznie z kobietami i dziećmi, żeby spełnić obietnicę złożoną przez Nathana Mayera Rotszylda w 1815. Ten czyn jest pokazem reszcie świata rozwiązania siłowego i przekory Żydów.

Amerykański kongresman, Oscar Callaway, informuje Kongres, że J P Morgan jest frontem dla Rotszylda i przejął kontrolę amerykańskiego przemysłu medialnego. Oświadcza:

„W marcu 1915, interesy J P Morgana, stal, przemysł stoczniowy i produkcja prochu, oraz ich organizacje podległe, zebrały 12 mężczyzn na wysokich stanowiskach w świecie gazet i zatrudnili ich po to by wybrali najbardziej wpływowe dzienniki w Ameryce i wystarczającą ich liczbę by sprawować ogólną kontrolę polityki codziennej prasy. . .

Okazało się, że konieczne było zakupienie kontroli tylko  nad  25  największymi  dziennikami. . . Zawarto porozumienie. Zakupiono politykę dzienników, opłacaną co miesiąc, zainstalowano redaktora w każdym z nich by odpowiednio nadzorował i redagował informacje na temat przygotowania, militaryzmu, polityki finansowej i innych spraw o charakterze krajowym i międzynarodowym, uważanych za istotne dla nabywców”.

1918

Prawdziwy cel komunizmu stał się widoczny już w niecałym roku po rewolucji bolszewickiej w Rosji – kradzież bogactwa narodu (zwłaszcza ulubionego przez Rotszyldów – złota!) na rzecz państwa, które oczywiście teraz należało do rodziny Rotszyldów, i zarządzanego przez Żydów. To podkreśla następująca korespondencja z Petersburga opublikowana 30 stycznia w New York Times:

„Komisarze ludowi zadekretowali monopol państwa nad złotem. Kościoły, muzea i inne instytucje publiczne muszą oddawać złote przedmioty do dyspozycji państwa. Złoto należące do osób prywatnych musi zostać oddane państwu. Informatorzy otrzymają 1/3 wartości tych przedmiotów”.

W marcu tego roku Lenin wygłasza oświadczenie przeciwko antysemityzmowi, utrwalone na fonografie i rozprowadzone w całym kraju, jako część ogromnej kampanii stłumienia rozrastającego się ruchu kontrrewolucyjnego przeciwko Żydom.

W kwietniu korespondent London Times Robert Wilton przedstawia tabelę pokazującą strukturę 384 komisarzy w nowym rosyjskim rządzie. Ci komisarze to: 2 Murzynów, 13 Rosjan, 15 Chińczyków, 22 Ormian i ponad 300 Żydów. Spośród tych Żydów 264 przybyło do Rosji ze Stanów Zjednoczonych po upadku carskiego rządu.

Na Konwencji Ligi do Walki o Pokój Stanu Wisconsin, rektor Uniwersytetu Wisconsin, Charles R Van Hise, wygłasza przemówienie zatytułowane Podstawa Nowego Porządku Świata [The Foundation of a New World Order]. W nim stwierdza:

„Świat stał się jednym ciałem, i żaden wielki członek nie może rozwijać się niezależnie od innych członków. One muszą działać razem, a to możliwe jest jedynie dzięki formalnym przymierzom traktatowym”.

1919

W styczniu zostają zabici Żyd Karl Liebknecht i sefardyjska Żydówka Rosa Luxemburg, kiedy próbują przeprowadzić kolejny finansowany przez Rotszylda komunistyczny zamach w Berlinie, Niemcy.

18 stycznia rozpoczyna się konferencja pokojowa w Wersalu, by zdecydować o reparacjach, których zażądano od Niemców do wypłacenia zwycięzcom po I wojnie światowej. Delegacja 117 Żydów pod kierownictwem aszkenazyjskiego Żyda Bernarda Barucha (który wybranej komisji Kongresu Stanów Zjednoczonych powie: „Prawdopodobnie miałem większą władzę niż może ktokolwiek inny w czasie wojny, to niewątpliwie jest prawdą”) podniesie temat złożonej dla nich obietnicy w sprawie Palestyny. W tym momencie Niemcy zrozumieli dlaczego Ameryka stanęła przeciwko nim i pod czyim wpływem – Rotszyldów.

Niemcy, oczywiście, poczuli że zostali zdradzeni przez ich społeczność żydowską. To dlatego, że kiedy Rotszyldowie zawarli układ z Brytanią o Palestynę, w zamian za wprowadzenie do wojny Ameryki, Niemcy byli najbardziej przyjaznym wobec Żydów krajem na świecie, faktycznie niemiecki Akt Emancypacji z 1822 gwarantował Żydom w Niemczech wszystkie prawa obywatelskie jakie mieli Niemcy.

Również Niemcy były jedynym krajem w Europie którzy nie wprowadzał restrykcji dla Żydów, a jeszcze udzielał im schronienia kiedy uciekali z Rosji, po pierwszej nieudanej próbie komunistycznego zamachu w 1905.

Niemniej jednak Palestyna zostaje potwierdzona jako żydowska ojczyzna, i kiedy odbywa się przekazanie jej Rotszyldom, pozostaje ona pod kontrolą Brytanii, bo Rotszyldowie kontrolują Brytanię. Wtedy populację Palestyny w proporcji mniejszej niż 1% stanowią Żydzi.

Co ciekawe, gospodarzem konferencji pokojowej w Wersalu jest jej żydowski boss, Baron Edmond de Rotszyld.

W książce „Prawdziwa historia konferencji pokojowej” [The Inside Story of the Peace Conference], Emile Joseph Dillon stwierdza co następuje:

„Niektórym czytelnikom może wydawać się zdumiewające, ale taka jest prawda, że znaczna liczba delegatów (na konferencję w Wersalu) uważała, że realny wpływ na Anglosasów mieli Żydzi. . .

Formuła w którą ta zasada została wrzucona przez członków konferencji, których krajów dotyczyła, i którzy uważali ją za fatalną dla pokoju w Europie wschodniej kończy się w ten sposób:

Odtąd świat będzie rządzony przez narody anglosaskie, które z kolei są uległe wobec ich elementów żydowskich”.

Ponadto, Rotszyldowie wykorzystują tę konferencję do zdobycia należących do Niemiec praw kolejowych w Palestynie i dają im kontrolę nad krajową infrastrukturą.

30 maja odbywa się odrębne od konferencji spotkanie, także pod przewodnictwem Barona Edmonda de Rotszylda, w Hotelu Majestic w Paryżu, gdzie zostaje postanowione, że zostanie utworzona organizacja doradzająca (kontrola) rządom.

Ma nazywać się „Instytut Spraw Międzynarodowych”, który w końcu przekształci się w 2 organy: brytyjski Królewski Instytut Spraw Międzynarodowych (RIIA) w 1920, i amerykański jego odpowiednik Rada Stosunków Międzynarodowych (CFR) w 1921.

Obie te organizacje są kontrolowane przez Rotszyldów.

I w końcu Rotszyldowie konferencję pokojową w Wersalu wykorzystają do zorganizowania drugiej jawnej próby ustanowienia rządu światowego, który promują pod pretekstem zakończenia wszystkich wojen (które oczywiście sami wywołują). Nazywają ją „Ligą Narodów”.

Na szczęście tego nie uzna wystarczająca liczba krajów, i pomysł upadnie, ale zanim tak się stanie, przyszły przewodniczący Światowego Kongresu Żydów, Nahum Sokolow, oświadczy co następuje:

„Liga Narodów to żydowski pomysł. Utworzyliśmy ją po 25-letniej walce”. 29 marca londyński Times tak pisze o rewolucji bolszewickiej w Rosji:

„Jedną z ciekawych cech ruchu bolszewickiego jest wysoki procent nie-rosyjskich elementów wśród jego liderów. Na 20 albo 30 komisarzy, lub liderów, którzy stanowią główną machinę ruchu bolszewickiego, nie mniej niż 75% było Żydami”.

Pisze się, że Rotszyldowie są źli na Rosjan bo nie byli gotowi zezwolić im na utworzenie banku centralnego w ich kraju. Dlatego zgromadzili grupy żydowskich szpiegów i wysłali ich do Rosji by podżegali do rewolucji korzystnej dla zwykłego człowieka, co faktycznie było przejęciem Rosji przez kontrolowaną przez Rotszylda żydowską elitę. Prawdę mówiąc, jeden z tych czołowych żydowskich szpiegów, Leon Trocki, nawet zwykł grywać w szachy z Baronem Rotszyldem kiedy przebywał w Wiedniu.

Ci żydowscy szpiedzy, zgodnie ze starodawną oszukańczą aszkenazyjską krypto-żydowską tradycją, otrzymali rosyjskie nazwiska, na przykład Trocki był czołowym członkiem pierwszej grupy, a jego oryginalne nazwisko było Bronstein. Te grupy rozesłano po całej Rosji w celu inicjowania zamieszek i buntów.

Międzynarodowe wydanie Jewish Post z tygodnia kończącego się 24 stycznia 1991, potwierdza, że Wladimir Lenin był Żydem. Był krypto-Żydem, urodził się jako Vladimir Iljicz Uljanow. Są materiały świadczące o tym, że Lenin oświadczył:

„Ustanowienie banku centralnego to 90-procentowa komunizacja kraju”.

Ci Żydzi, finansowani przez Rotszylda bolszewicy, na przestrzeni dziejów wymordują

60.000.000 chrześcijan i nie-Żydów na kontrolowanym przez siebie terytorium. Aleksander Sołżenicyn w książce „Archipelag Gułag” t. 2, potwierdza, że Żydzi utworzyli i zarządzali zorganizowany przez sowiet system obozów koncentracyjnych, w którym zmarły dziesiątki milionów chrześcijan i nie-Żydów. Na s. 79 tej książki nawet ujawnia nazwiska administratorów tej największej w historii świata mordującej machiny. Są to: Aron Solts, Yakov Rappoport, Lazar Kogan, Matvei Berman, Genrikh Yagoda i Naftaly Frenkel. Każdy z nich był Żydem. W 1970 Sołżenicyn dostanie Pokojową Nagrodę Nobla w dziedzinie literatury.

W kwietniu George Pitter-Wilson z London Globe napisał artykuł, w którym umieścił następującą definicję bolszewizmu:

„Bolszewizm to wywłaszczenie narodów chrześcijańskich świata do takiego stopnia, żeby w rękach chrześcijan nie pozostał żaden kapitał, który wszyscy Żydzi mogą wspólnie trzymać w swoich rękach i panować wszędzie gdzie chcą”.

23 lipca Scotland Yard pisze do amerykańskiego sekretarza stanu co następuje:

„Mamy teraz całkowicie pewne dowody, że bolszewizm jest ruchem międzynarodowym kontrolowanym przez Żydów, korespondencja przechodzi między liderami w Ameryce, Francji, Rosji i Anglii, mająca na celu wspólne działania”.

Mówi się, że 19 czerwca australijski premier Billy Hughes wydał takie oświadczenie dla

Saturday Evening Post:

„Montefiore przejęli na własność Australię, i nie ma tam ani jednego pola złota czy pastwiska od Tasmanii do Nowej Południowej Walii, które nie płaciłyby im ciężkiej daniny. Oni są prawdziwymi właścicielami kontynentu antypodów. Co z tego, że jesteśmy bogatym krajem, jeśli w całości bogactwo jest w rękach niemieckich Żydów?”

N M Rothszyld & Sons dostali stałą rolę ustalania codziennej światowej ceny złota. To odbywa się w biurach londyńskiego City, każdego dnia o 11:00, w tym samym pokoju, aż do 2004.

1920

Winston Churchill (którego matka, Jenny (Jacobson) Jerome, była Żydówką, co oznacza, że według izraelskiego prawa imigracyjnego jest Żydem, bo urodził się z żydowskiej matki), 8 lutego na s. 5 tak pisze w Illustrated Sunday Herald:

„Jedni lubią Żydów, inni nie, ale żaden myślący człowiek nie wątpi w to, że oni, ponad wszelką wątpliwość, są najgroźniejszym i najbardziej niezwykłym narodem jaki żył na świecie.

I może się okazać, że ten sam zdumiewający naród może w tej chwili być w realnym procesie tworzenia innego systemu moralności i filozofii, tak wrogiego jak życzliwe było chrześcijaństwo, który, gdyby nie powstrzymany, rozbiłby bezpowrotnie wszystko co chrześcijaństwo uczyniło możliwym. . .

Od czasów Spartakusa-Weishaupta do tych Karola Marksa i do Trockiego (Rosja, Bela Kun (Węgry – przed krypto-żydowskie nazwisko Cohen), Rosa Luxembourg (Niemcy) i Emma Goldman (USA), ten światowy spisek mający na celu obalenie cywilizacji i przywrócenia społeczeństwa na bazie zahamowanego rozwoju, zawistnej wrogości i niemożliwej równości, stale się rozrastał.

Odegrał. . . zdecydowanie rozpoznawalną rolę w tragedii rewolucji francuskiej. Był główną sprężyną każdego ruchu wywrotowego w XIX wieku, a teraz nareszcie ta banda nadzwyczajnych osobowości z podziemia wielkich miast Europy i Ameryki, schwyciła naród rosyjski za włosy i stała się praktycznie niekwestionowanymi władcami tego olbrzymiego imperium.

Nie ma potrzeby wyolbrzymiania roli odegranej w tworzeniu bolszewizmu i faktycznym wywołaniu rosyjskiej rewolucji przez tych międzynarodowych, i w większości ateistycznych Żydów. Na pewno jest on wielka, prawdopodobnie przerasta wszystkie inne. Poza zauważalnym wyjątkiem Lenina (w końcu zdemaskowanego jako Żyd), większość wiodących postaci stanowią Żydzi”.

Winston Churchill

W wydaniu z 10 września The American Hebrew czytamy:

„Rewolucja bolszewicka w Rosji była dziełem żydowskich umysłów, żydowskiego niezadowolenia, żydowskiego planowania, których celem jest utworzenie nowego porządku na świecie. To czego dokonano w tak wspaniały sposób w Rosji, dzięki żydowskim umysłom, i z powodu żydowskiego niezadowolenia, i poprzez żydowskie planowanie, stanie się również, dzięki tym samym żydowskim siłom fizycznym i psychicznym, rzeczywistością na całym świecie”.

W wydanej w tym roku książce „Powody światowego niepokoju” [The Cause Of “World Unrest], H A Gwynne , pisze wprowadzenie, w którym stwierdza co następuje:

„We wcześniejszej historii. . . królowie, książęta i gubernatorzy stawali między masami i ich wyzyskiwaczami. . . mówiąc ogólnie, ustanowiona władza broniła ludzi przed staniem się ofiarami. Obecnie to wszystko się zmieniło, teraz żyjemy w czasach które będą znane, być może, w historii, jako czasy wyzysku ludzi. . .

Strony tej książki prześledzą nici spisku zorganizowanego przez ludzi, których głównym celem było całkowite zniszczenie wszystkiego – królów, rządów czy instytucji – które mogą stanąć między nimi i ludźmi przeznaczonymi do wyzysku. . .

Głównym tematem treści tej książki jest, w skrócie, to, że od wieków istniał ukryty spisek, głównie żydowski, którego celami były i są wywoływanie rewolucji, komunizmu i anarchii, metodami dzięki którym mają nadzieję zdobyć hegemonię nad światem poprzez ustanowienie jakiegoś rodzaju despotycznych rządów”.

Również w tym roku w Anglii wydane zostają „Protokoły mędrców Syjonu”, zdeponowane w 1905 w Brytyjskim Muzeum. Ten dokument stanowi plan dominacji świata przez Żydów, mówi się iż jest protokołem obrad I Kongresu Syjonistycznego w Bazylei w 1897.

Natychmiast Żydzi okrzyczą je antysemickimi, twierdzą iż są podróbką, ale co ciekawe nie posuwają się tak daleko by powiedzieć że są fałszywką. Jedynym sposobem by odkryć to czy żydowska dominacja świata jest prawdziwa, wystarczy spojrzeć na dowody i ustalić czy Żydzi zdominowali świat, czy też podejmowali wyraźne wysiłki by to zrobić. Jest więcej niż dość dowodów na ich dominację, i faktycznie to właśnie Henry Ford powiedział o Protokołach 85 lat temu, w 1921:

„Jest to jedyne oświadczenie jakie wygłoszę. Mają 16 lat i do chwili obecnej zgadzały się z tym co się działo na świecie. Zgadzają się teraz”.

Lord Arthur James Balfour 1920 w Klubie Syjonistycznym

1921

 

Nesta Webster

Bernard Baruch

W opublikowanej w tym roku książce „Światowa rewolucja albo spisek przeciwko cywilizacji” [World Revolution or the Plot Against Civilization], wybitny historyk, Nesta Webster, o Żydach stwierdza co następuje:

„Od najwcześniejszych czasów pośród ludzi wszystkich ras i religii Żyd znany był jako wyzyskiwacz. Ponadto uporczywie okazywał się niewdzięczny. . . W każdym państwie Żydzi zawsze stanowili buntowniczy element”.

Na rozkaz Jacoba Schiffa aszkenazyjscy Żydzi Bernard Baruch i płk. Edward Mandel House ustanawiają Radę Stosunków Międzynarodowych (CFR). Ten rozkaz Schiff wydał przed śmiercią w 1920, bo wiedział, że w Ameryce musi powstać organizacja w celu wyboru polityków do realizacji spisku Rotszylda, i rzeczywiście utworzenie CFR faktycznie uzgodniono 30 maja 1919 na spotkaniu w Paryżu w Hotel Majestic.

Poczatkowo CFR miał w Ameryce około 1.000 członków. Członkami są szefowie praktycznie każdego imperium przemysłowego w Ameryce, wszyscy międzynarodowi bankierzy z siedzibą w Ameryce, i szefowie wszystkich wyłączonych z podatku fundacji. W istocie wszyscy ci ludzie, którzy zapewnią kapitał potrzebny dla każdego, kto chciał zasiadać w Kongresie, Senacie, albo ubiegał się o prezydenturę.

Pierwszym zadaniem CFR jest zdobycie kontroli nad prasą. Otrzymuje je John D Rockefeller, który zakłada liczne krajowe czasopisma informacyjne takie jak Life i Time. Finansuje Żyda, Samuela Newhouse’a, by zakupił i ustanowił sieć dzienników w całym kraju, a jeszcze jeden Żyd, Eugene Meyer, ma kupować liczne publikacje takie jak Washington Post, Newsweek i The Weekly Magazin.

Pomysł kontrolowania prasy to nie jedynie cenzura wiadomości o których, według Rotszyldów, masz nie wiedzieć. Przede wszystkim ma być wykorzystywane jako narzędzie do edukacji opinii publicznej poprzez podkreślanie, które wiadomości są ważne, a które nie są. Idealnym tego przykładem jest dziennik publikujący wszelkiego rodzaju shenanigans [błazenady] o wybranej czy wybranym przez nich celebrycie miesiąca, ale zakopią na stronach jakąś krótką wzmiankę o toczącej się wojnie, która jawnie lub skrycie wpłynie na każdego z nas.

John D. Rockefeller

Innym przykładem tego jest kładzenie coraz większego nacisku na sport, a nie wiadomości.

CFR potrzebowała także zdobyć kontrolę nad radiem, TV i przemysłem filmowym. To zadanie podzielone jest pomiędzy międzynarodowych bankierów, od Kuhn Loeb, Goldman Sachs, Warburgów i Lehmannów. Co ciekawe, żydowska Encyclopaedia Judaica to ma do powiedzenia na ten temat:

“Wszystkie duże firmy w Hollywood, z wyjątkiem United Artists, założyli i kontrolowali Żydzi”.

I w końcu CFR musiała kontrolować to czego uczy się w szkołach, i to zadanie przydzielono Carnegies.

Jacob Klatzkin, żydowski polityczny ideolog syjonistyczny w Niemczech w czasach kiedy, nawiasem mówiąc, niemieccy Żydzi korzystali z pełnych praw politycznych i obywatelskich, wygłasza następujące prowokacyjne oświadczenie, spodziewając się, że poderwie wspólnotę żydowską w Niemczech i zmusi ją do ucieczki do Palestyny:

„My Żydzi jesteśmy kosmitami. . . obcym narodem pośród was, i my. . . chcemy takimi pozostać. Żyd nigdy nie będzie lojalnym Niemcem, każdy kto obcą ziemię nazywa ojczyzną jest zdrajcą żydowskiego narodu”.

1922

W wydaniu z 27 New York Times cytowane jest następujące oświadczenie zmarłego w 1919 prezydenta Theodore Roosevelta:

„Ci międzynarodowi bankierzy i interesy Rockefeller-Standard Oil kontrolują większość dzienników i felietonów w tych dziennikach, żeby zmusić do uległości albo wypędzić funkcjonariuszy publicznych odmawiających angażowania się w potężne skorumpowane kliki tworzące niewidoczny rząd”.

Powodem opublikowania tego artykułu w New York Times był burmistrz Nowego Jorku, John Hylan, którego oświadczenie wydrukował ten sam dziennik dzień wcześniej, 26 marca:

„Ostrzeżenie Theodore’a Roosevelta jest bardzo aktualne dzisiaj, bo prawdziwym zagrożeniem dla naszej republiki jest ten niewidzialny rząd, który jak ogromna ośmiornica rozciąga swoje oślizgłe ciało nad miastem, stanem, krajem. . . W swoje długie i potężne macki łapie naszych funkcjonariuszy, nasze organy legislacyjne, nasze szkoły, nasze sądy, nasze dzienniki, i każdą agencję zorganizowaną dla ochrony społeczeństwa. . .

Aby odstąpić od zwykłych uogólnień, pozwólcie mi powiedzieć, że na czele tej ośmiornicy są interesy Rockefeller-Standard Oil i mała grupa potężnych banków, zwykle nazywana międzynarodowi bankierzy. Ta mała koteria potężnych międzynarodowych bankierów praktycznie kieruje rządem USA dla własnych celów.

To oni praktycznie rządzą obu partiami, piszą kampanie polityczne, wykorzystują liderów partii, wykorzystują czołowe osoby z organizacji prywatnych, i stosują każdą metodę by na wysokim stanowisku publicznym umieczczać tylko takich kandydatów, którzy będą posłuszni wobec dyktatów skorumpowanych wielkich biznesów. . . ci międzynarodowi bankierzy i interesy Rockefeller-Standard Oil kontrolują większość dzienników i czasopism w tym kraju”.

Theodore Roosevelt

John Hylan

W wydanej w tym roku książce „Żydzi” [The Jews], szanowany historyk Hilaire Belloc stwierdza co następuje na temat zwiększającego się zjawiska „krypto-Żyda”:

„Zastanówmy się nad szczególną sztuczką fałszywych nazwisk. To wydaje się nam szczególnie ohydne. Kiedy okazujemy pogardę wobec tych którzy wykorzystują ten fortel, to wydaje się nam, że nie dajemy im więcej niż na co zasługują. Jest to podłość którą wiążemy z kryminalistami i wagabundami, czymś co pełza i się podkrada. . . Ludzie których rasa jest powszechnie znana, bez żadnych rumieńców przyjmują fałszywe nazwiska jako maski, i po roku lub dwu będą udawać, że jeśli zastąpi się je oryginalnym, prawdziwym nazwiskiem, jest to obrażanie ich”.

Dalej ujawnia jak niektórzy Żydzi nie musieli zmieniać swoich nazwisk jeśli tylko wżeniali się w angielską arystokrację, i twierdzi:

„Żyda można niemal nazwać brytyjskim agentem na kontynencie europejskim, a jeszcze bardziej na Bliskim i Dalekim Wschodzie. . . Został wpuszczony do każdej instytucji państwa, wybitny członek swojego narodu stał się głównym funkcjonariuszem angielskiej egzekutywy, i rozpoczął się wpływ bardziej subtelnych i penetrujących małżeństw, hurtowy, między tymi które kiedyś były arystokratycznymi rodami terytorialnymi tego kraju i żydowskimi fortunami komercyjnymi.

Po tym zjawisku trwającym przez dwa pokolenia, z początkiem XX wieku, wyjątek stanowiły te z wielkich terytorialnych angielskich rodzin, w których nie było żadnej żydowskiej krwi. W prawie każdej z nich była mniej lub bardziej widoczna skaza, w niektórych tak znaczna, że choć nazwisko było nadal angielskie, i ich tradycja czysto odwiecznie angielska, to wygląd fizyczny i charakter stały się całkowicie żydowskie, i członków rodziny brano za Zydów, wszędzie gdzie podróżowali do krajów gdzie arystokracji jeszcze nie dotknęła czy nie podobała się ta domieszka”.

Hilaire Belloc

1924

Josef Stalin, Gruzin, staje się premierem Związku Sowieckiego. Prawdziwe nazwisko Josepha Stalina jest Dziugaszwili [ang. Djugashvili = Jew, wym. dziu], co po gruzińsku oznacza „syn Żyda”. W języku gruzińskim „shvili” oznacza syn, a „Djuga” oznacza Żyd. Stalin miał także 3 żony: Ekaterina Svanidze, Kadya Allevijah i Rosa Kaganovich, każda z nich była Żydówką. Co ciekawe, kiedy został premierem, ustanowił prawo mówiące, że każdy uznany za winnego antysemityzmu podlega karze śmierci.

10 maja J Edgar Hoover zostaje dyrektorem Biura Śledczego [Bureau Of Investigation – BOI], które w 1935 stanie się Federalnym Biurem Śledczym [Federal Bureau Of Investigation

• FBI]. Na tym stanowisku pozostanie do śmierci w 1972. Hoover był homoseksualistą i w pewnym okresie swojej kariery został sfotografowany podczas aktów homoseksualnych z zastępcą dyrektora FBI Clydem Tolsonem, jego towarzyszem życiowym przez ponad 40 lat, który odziedziczył majątek Hoovera po jego śmierci.

Te zdjęcie zdobyła dla ADL mafia kierowana przez żydowskiego dona Meyera Lansky’ego w celu szantażowania Hoovera.

W książce „Wy Goje” [You Gentiles] Maurice Samuels twierdzi co następuje o swoim narodzie, Żydach:

„My Żydzi jesteśmy niszczycielami i będziemy niszczycielami. Nic co zrobicie nie zaspokoi naszych żądań i potrzeb. Zawsze będziemy niszczyć bo chcemy mieć własny świat”.

Od 1922 Maurice Samuel pracował jako sekretarz Chaima Weizmanna, lidera Światowego Ruchu Syjonistycznego.

W wydaniu z 17 stycznia The Jewish Courier czytamy:

„Żydzi mogą przyjmować zwyczaje i języki krajów w których żyją, ale nigdy nie staną się częścią tubylczej społeczności”.

W wydanej w tym roku książce „Tajne stowarzyszenia i ruchy wywrotowe” [Secret Societies and Subversive Movements], Nesta Webster tak stwierdza w kwestii żydowskiej religii:

„Żydowska koncepcja Żydów jako narodu wybranego, który w końcu musi rządzić światem, faktycznie stanowi podstawę rabinicznego judaizmu. . . Teraz religia żydowska zajmuje stanowisko Talmudu, a nie Biblii”.

 

Josef Stalin

J Edgar Hoover

Edmond de Rotszyld ustanawia Palestyńskie Stowarzyszenie Kolonizacji Żydowskiej [Palestine Jewish Colonization Association – PICA], które nabywa ponad 125.000 akrów ziemi. Organizuje liczne przedsiębiorstwa w Palestynie, łacznie z izraelską wytwórnią win.

1 lipca, kiedy dr Dr Yaakov Yisrael Dehan wychodzi ze szpitala Shaarei Zedek [Hospital] w Jerozolimie, zostaje zastrzelony przez syjonistę, Avrahama Tahomi. Powodem tego jest zorganizowanie przez niego spotkania między delegacją ortodoksyjnych liderów z grupą arabskich liderów pod przywództwem króla Abdullaha. Dr Dehan był promotorem pokoju z odwiecznymi arabskimi mieszkańcami Ziemi Świętej, co było całkowicie sprzeczne z planami syjonistów.

1925

Wydana w tym roku Żydowska encyklopedia pisze o istnieniu aszkenazyjskich Żydów (reprezentujących około 90% tzw. światowego żydostwa), i zaskakująco potwierdza, że tzw. wróg Żydów, Ezaw (znany także jako Edom, zob. Ks. Rodzaju 36:1), teraz faktycznie reprezentuje żydowską rasę, i na s. 42 t. V czytamy:

„Edom to nowoczesne żydostwo”.

19 marca Northampton Daily Echo cytuje następujące oświadczenie brytyjskiego przemysłowca, Waltera Cricka:

„Żydzi mogą niszczyć poprzez finanse. Żydzi są internacjonalistami. Kontrola kredytów nie jest w rękach Anglików, a w rękach Żydów. To stało się największym niebezpieczeństwem przed jakim stoi Imperium Brytyjskie”.

1 kwietnia Żyd Lord Arthur James Balfour, ten od niesławnej Deklaracji Balfoura, wygłasza przemówienie jako honorowy gość na inauguracji Uniwersytetu Hebrajskiego na Górze Skopus w Jerozolimie, Izrael. Objeżdża Palestynę, gdzie jest entuzjastycznie witany przez społeczność żydowską, podczas gdy Arabowie witają go czarnymi flagami.

3 grudnia George Bernard Shaw, który nawiasem mówiąc zdobył Pokojową Nagrodę Nobla w dziedzinie literatury, to ma do powiedzenia na temat Żyda w London Morning Post:

„Żyd jest prawdziwym wrogiem. Najeźdźca ze wschodu, Druz, zbir, wschodni pasożyt, jednym słowem – Żyd”.

George Bernard Shaw

1926

N M Rothschild & Sons refinansują Underground Electric Railways Co. of London Ltd., ma kontrolujący interes w całym systemie transportowym Londyńskiego Metra [London Underground].

Żyd David Sarnoff organizuje pierwszą sieć amerykańskiego radio – RCA. Sarnoff będzie bardzo zaangażowany w rozwój kolorowej TV i zbuduje NBC jako jedną z trzech wielkich sieci TV.

Rodzi się Edmond de Rotszyld, syn Maurice de Rotszylda.

1927

W wydaniu z 28 października Jewish Tribune of New York czytamy:

„Masoneria opiera się na judaizmie. Wyeliminuje się nauki judaizmu z rytuału masońskiego, i co pozostanie?”

Wypowiadając się na ten temat, dobrze znany rabin Isaac Wise stwierdza:

„Masoneria to żydowski establiszment, którego historia, stopnie, oficjalne mianowania, hasła i wyjaśnienia są od początku do końca żydowskie”.

1928

David Sarnoff

Isaac Mayer Wise

Żyd William S Paley zakłada CBS Radio i wbudowuje je w multimilionowe imperium TV. Na s. 572 z 1 czerwca należącej do Rotszylda publikacji La Revue de Paris zamieszczona jest reprodukcja listu Barucha Levy’ego do Karola Marksa, poniżej jego fragment:

„Naród żydowski jako całość będzie własnym Mesjaszem. Zdobędzie światową dominację przez zniszczenie pozostałych ras, likwidację granic, anihilację monarchii i ustanowienie republiki światowej, w której Żydzi wszędzie będą mieć przywilej obywatelstwa. W tym

„Nowym Porządku Świata”, dzieci Izraela będą mianować wszystkich liderów, nie napotykając na żadną opozycję.

Rządy innych narodów tworzących republikę świata bez żadnych trudności wpadną w ręce Żydów. Wtedy będzie możliwe by żydowscy władcy zlikwidowali własność prywatną, i wszędzie będą korzystać z zasobów państwa. W ten sposób zostanie spełniona obietnica Talmudu, w której jest powiedziane, że kiedy nadejdzie okres mesjański, Żydzi będą mieć wszelką własność całego świata w swoich rękach”.

1929

W kwietniu Rotszyld, Paul Warburg, wysyła tajne ostrzeżenie do swoich przyjaciół, że na koniec roku planowany jest krajowy kryzys. Na pewno nie jest zbiegiem okoliczności to, że biografie wszystkich gigantów z Wall Street z tamych czasów: Johna D Rockefellera, J P Morgana Jr., Josepha Kennedy’ego, Bernarda Barucha et al, wszystkie zachwycają się tym, że ci ludzie całkowicie wyszli z giełdy tuż przed krachem, i swoje aktywa ulokowali w gotówce lub złocie.

A zatem skoro wszyscy bankierzy i ich przyjaciele już o tym wiedzieli, w sierpniu Federalna Rezerwa zaczęła zmniejszać podaż pieniądza. I 24 października wielcy nowojorscy bankierzy zażądali spłaty 24-godzinnych pożyczek maklerskich.

To oznaczało, że zarówno maklerzy giełdowi jak i ich klienci musieli rzucić swoje akcje na giełdę by pokryć pożyczki, niezależnie od ceny po jakiej musieli je sprzedać.

W rezultacie giełda upadła, w dniu pod jakim będzie znany w historii – „czarny czwartek”. W książce „Wielki krach 1929″ [The Great Crash 1929], John Kenneth Gailbraith zamieszcza następujące stwierdzenie:

„W chwili szczytowej gorączki sprzedaży, na galerię gości nowojorskiej giełdy, Benard Baruch wprowadził Winstona Churchilla by zobaczył panikę i by przekonać go do swojej władzy nad tymi szalonymi wydarzeniami”.

William Samuel Paley

Republikański kongresman, Louis T McFadden, prezes Komitetu House Banking & Currency w latach 1920-1931, który był zagorzałym krytykiem żydowskich bankierów, jest zupełnie szczery co do tego kto odpowiadał za ten krach:

„On nie był przypadkowy. Był starannie zaplanowanym wydarzeniem. . . Międzynarodowi bankierzy chcieli tutaj wywołać sytuację rozpaczy, żeby mogli pojawić się jako władcy nas wszystkich”.

Pomimo zapewnień, że Federalna Rezerwa będzie chronić kraj przed kryzysami i inflacją, nadal kontraktowali podaż pieniądza. W latach 1929-1933 zredukowali tę podaż o dodatkowe 33%.

Nawet ekonomista Milton Friedman, laureat Pokojowej Nagrody Nobla, stwierdził co następuje w wywiadzie radiowym w styczniu 1996:

„Rezerwa Federalna na pewno wywołała wielki kryzys zmniejszając ilość pieniądza w obiegu o 1/3 w latach 1929-1933″.

W ciągu tylko kilku tygodni od dnia krachu zniknęło bogactwo wartości $3 miliardów. W ciągu roku zniknęło $40 mld. Ale to nie tylko zniknęło, a wylądowało skonsolidowane w coraz mniejszej liczbie rąk, zgodnie z planem.

Przykładem tego jest Joseph P Kennedy, ojciec Johna F Kennedy’ego. W 1929 był wart $4 mln, po największym krachu w amerykańskiej historii w 1935, jego wartość zwiększyła się do ponad $100 mln.

To dlatego wywołuje się kryzysy. Żeby pieniądze zabrać z rąk wielu z korzyścią dla niewielu. Przy tej okazji pieniądze zostaną w większości wydane na odbudowanie Niemiec po zniszczeniach wynikłych z I wojny światowej i na przygotowanie do II wojny światowej Rotszyldów.

Republikanin Louis T McFadden, prezes Komitetu House Banking & Currency w latach 1920-1931, tak wypowiedział się na ten temat:

„Po I wojnie światowej Niemcy dostały się w ręce międzynarodowych niemieckich bankierów. Ci bankierzy wykupili Niemcy całkowicie. Zakupili ich przemysł, zapożyczyli ich ziemię, kontrolują ich produkcję, i kontrolują ich wszystkie budynki użyteczności publicznej.

Międzynarodowi bankierzy niemieccy subsydiowali obecny rząd Niemiec i przekazywali każdy dolar, który wykorzystał Adolf Hitler na swoją rozrzutną kampanię, żeby zbudowac zagrożenie dla rządu Brueninga. Kiedy Bruening przestaje wykonywać rozkazy niemieckich bankierów międzynarodowych, wprowadza się Hitlera by przestraszyć ich by ulegli. . .

Przez Zarząd Rezerwy Federalnej ponad $30 mld amerykańskich pieniędzy. . . wpompowano w Niemcy. . . Wszyscy słyszeliście o wydatkach jakie miały miejsce w Niemczech. . . nowoczesne mieszkania, wielkie planetaria, wielkie sale gimnastyczne, baseny, piękne autostrady, idealne fabryki.

To wszystko zrobiono za nasze pieniądze. To wszystko dano Niemcom poprzez Zarząd Rezerwy Federalnej. Ten zarząd wpompował w Niemcy tak wiele miliardów dolarów, że nie śmią powiedzieć ile”.

Louis T. McFadden

Co ciekawe, pieniądze wpompowane w Niemcy żeby je zbudować i przygotować do II wojny światowej, są w niemieckich bankach Thyssen, powiązanych z kontrolowanymi przez Rotszyldów interesami Harrimana w Nowym Jorku.

1930

W tym roku, 33 lata po I Światowym Kongresie Syjonistycznym w Bazylei, Szwajcaria, w tym samym miejscu, w Bazylei, zostaje ustanowiony pierwszy „Bank Światowy” Rotszylda, „Bank Rozrachunków Międzynarodowych” (BIS).

Zakładają go Charles G Dawes (agent Rotszylda i wice-prezydent za prezydenta Calvina Coolidge’a 1925-1929), Owen D Young (agent Rotszylda, założyciel RCA i prezes General Electric 1922-1939), i Hjalmar Schacht z Niemiec (prezes Reichsbank).

O BIS bankierzy mówią jako o „banku centralnym dla banków centralnych”. Żeby umieścić ten bank w dzisiejszej perspektywie, podczas gdy Międzynarodowy Fundusz Walutowy  (IMF) i Bank Światowy współpracują z rządami, BIS działa tylko z innymi bankami centralnymi. Każde jego spotkanie odbywa się potajemnie i uczestniczą w nim główni bankierzy centralni z całego świata. Na przykład były szef Federalnej Rezerwy, Alan Greenspan, udaje się do siedziby BIS w Bazylei, Szwajcaria, 10 razy rocznie na te spotkania.

Carroll Quigley

BIS ma także status suwerennej władzy i ma immunitet od kontroli rządowej. Poniżej podsumowanie tego immunitetu:

1. Immunitet dyplomatyczny dla osób i tego co wożą ze sobą (np. poczta dyplomatyczna).
2. Nie podlega opodatkowaniu jego żadna transakcja, łącznie z zarobkami pracowników.
3. Immunitet typu ambasadorskiego dla wszystkich budynków i / lub biur należących do BIS na całym świecie, w tym Chiny i Meksyk.
4. Żadne niedopatrzenia czy wiedza o operacjach prowadzonych przez rząd albo władzę, nie podlegają audytowi.
5. Wolność od ograniczeń imigracyjnych.
6. Swoboda szyfrowania wszelkiej i każdego rodzaju korespondencji.
7. Wolność od wszelkiej jurysdykcji prawnej, mają nawet własne siły

Profesor z Georgetown i historyk, Carroll Quigley, tak skomentował utworzenie tego banku centralnego w książce z 1975 „Tragedia i nadzieja” [Tragedy and Hope]:

„Siły kapitalizmu finansowego miały długoterminowy [plan], nic mniejszego niż utworzenie systemu kontroli finansowej w prywatnych rękach mogącego zdominować system polityczny każdego kraju i gospodarki świata jako całości. Ten system miał być kontrolowany w sposób feudalny przez banki centralne świata, w porozumieniu ze sobą poprzez tajne porozumienia zwierane na częstych spotkaniach i konferencjach.

Szczytem tego systemu miał być Bank Rozrachunków Międzynarodowych w Bazylei, Szwajcaria, prywatny bank należący do i kontrolowany przez centralne banki świata, które same były prywatnymi korporacjami.

Każdy bank centralny. . . dążył do dominacji swojego rządu dzięki zdolności kontrolowania pożyczek skarbowych, manipulowania kursami walutowymi, wpływania na poziom działalności gospodarczej w kraju, i wpływania na współpracujących polityków poprzez subsekwentne nagrody w świecie biznesu”.

Garstka amerykańskich senatorów kierowana przez Henry’ego Cabota Lodge’a, walczyła o utrzymanie Stanów Zjednoczonych poza Bankiem Rozrachunków Międzynarodowych. Ale mimo, że Ameryka odrzuciła ten Centralny Bank Światowy, Federalna Rezerwa nadal wysyłała członków by uczestniczyli w spotkaniach w Szwajcarii, aż do 1949, kiedy Ameryka została „oficjalnie” weń wciągnięta.

1931

W tym roku pokazały się dokumenty amerykańskiego Departamentu Stanu na temat przedstawionej poniżej sprawy. W 1917 podczas rewolucji rosyjskiej, M Oudendyke, holenderski minister w Rosji w tamtym czasie, poinformował różne rządy łacznie z brytyjskim, francuskim i amerykańskim o niebezpieczeństwie komunizmu, który zidentyfikował jako jawnie żydowski, kiedy wysłał im wiadomość, którego część stwierdza:

„Niebezpieczeństwo jest teraz tak wielkie, że czuję się w obowiązku zwrócenia uwagi brytyjskiego i wszystkich innych rządów na fakt, że jeśli nie zatrzyma się natychmiast bolszewizmu w Rosji, to zagrożona będzie cywilizacja całego świata. To nie jest przesada. . .

Uważam, że natychmiastowe stłumienie bolszewizmu jest teraz najważniejszą sprawą, zanim świat, nie wyłączając nawet szalejącej nadal wojny, i jeśli, jak stwierdziłem powyżej, nie stłumi się w zarodku bolszewizmu natychmiast, to będzie się szerzył w takiej czy innej formie po całej Europie i całym świecie, bo jest zorganizowany i opracowany przez Żydów, którzy nie mają żadnej narodowości, i których jedynym celem jest zniszczenie istnniejącego porządku rzeczy dla ich własnych celów”.

Wybitny członek żydowskiego Alliance Israelite Universelle, Jean Izoulet, twierdzi w tym roku:

„Znakiem historii ostatniego stulecia jest to, że obecnie 300 żydowskich finansistów, każdy z ich mistrz loży, rządzą światem”.

1933

Adolf Hitler 30 stycznia Adolf Hitler zostaje kanclerzem Niemiec.

Wypędza Żydów jako komunistów ze wszystkich stanowisk rządowych w Niemczech.

Co ciekawe, w tamtych czasach liczba Żydów w niemieckim rządzie była ponad 20 razy większa niż na końcu I wojny światowej. W wyniku tego wypędzenia w lipcu, Żydzi zorganizowali światową konferencję w Amsterdamie, na której zażądali przywrócenia przez Hitlera każdego Żyda na wcześniej zajmowane przez niego stanowisko.

Hitler odmawia, i w wyniku tego Samuel Untermyer, aszkenazyjski Żyd który szantazował prezydenta Wilsona, a teraz jest szefem amerykańskiej delegacji i przewodniczącym całej konferencji, wraca do Ameryki i wygłasza przemówienie radiowe, opublikowane w New York Times 7 sierpnia 1933. W przemówieniu wygłosił następujące oświadczenia:

„. . . Żydzi są arystokratami świata. . . Naszą kampanią jest. . . bojkot ekonomiczny przeciwko wszystkim niemieckim towarom, transportowi morskiemu i usługom. . . Co proponujemy. . . to kontynuacja czysto defensywnego bojkotu ekonomicznego, który osłabi reżim Hitlera i narodowi niemieckiemu przywróci rozsądek przez zniszczenie ich eksportu od którego zależy ich egzystencja. . . Każdy z was, Żyd i Goj. . . musi odmówić współpracy z każdym kupcem czy sklepikarzem sprzedającym niemieckie towary, albo patronizującym niemieckim statkom czy transportowi morskiemu”.

Dwie trzecie żywności dla Niemiec będzie musiała być importowana, a można ją będzie importować z dochodów z eksportu, więc skoro Niemcy nie mogą eksportować, to 2 / 3 niemieckiego społeczeństwa będzie głodować, bo nie wystarczy żywności dla więcej niż 1/3 społeczeństwa.

Niemniej jednak Żydzi w całej Ameryce uczestniczą w bojkocie, protestują przed i szkodzą każdemu sklepowi w którym znajdują produkty z napisem „Made in Germany” wydrukowanym na nich, doprowadzają do tego, że sklepy muszą wyrzucać te towary ryzykując bankructwem.

Kiedy już skutki biojkotu stały się odczuwalne w Niemczech, Niemcy rozpoczęli bojkot żydowskich sklepów w taki sam sposób, jak robili to Żydzi wobec sklepów sprzedających niemieckie towary w Ameryce.

W Palestynie współpracują naziści z Żydami, tak jak będą to robić w ciągu kolejnych 7 lat. Jest tak dlatego, że zasadniczo chcieli tego samego. Żydzi w Palestynie chcieli by wszyscy Żydzi mieszkali w Palestynie, a naziści chcieli pozbyć się ich z Niemiec. Dlatego obie strony podpisują porozumienie transferowe znane jako “Ha’avara”, które zezwalało na transfer Żydów z całym należącym do nich kapitałem z Niemiec do Palestyny.

W wyniku tego porozumienia, 60.000, około 20% niemieckich Żydów emigruje do Palestyny i stanowi 15% populacji żydowskiej w 1939. Zabierają ze sobą $40 mln w aktywach (w dzisiejszej walucie około $600 mln) z błogosławieństwem nazistowskiego reżimu.

Samuel Untermyer

Według amerykańskiego Holocaust Memorial Museum:

„Do września 1939 około 282.000 Żydów wyjechało z Niemiec i 117.000 z aneksowanej Austrii. Spośród nich około 95.000 emigrowało do Ameryki, 60.000 do Palestyny, 40.000 do Brytanii i około 75.000 do Ameryki środkowej i południowej, w największej liczbie do Argentyny, Brazylii, Chile i Boliwii.

Ponad 80.000 Żydów z niemieckiej Reich mogło również znaleźć schronienie w Szanghaju, w okupowanych przez Japończyków Chinach. Pod koniec 1939, około 202.000 Żydów pozostało w Niemczech i 57.000 w aneksowanej Austrii, wielu z nich w starszym wieku”.

Co ciekawe, wszyscy ci Żydzi którzy dobrowolnie opuścili Niemcy zanim nawet rozpoczęła się II wojna światowa, staną się znani jako „ocaleni z holokaustu”, i uprawnieni do odszkodowań po II wojnie światowej. Jest tak dlatego, że definicja ocalonego z holokaustu jest następująca:

„każdy Żyd mieszkający w kraju kiedy ten był:

1. Pod nazistowskim reżimem
2. Pod nazistowską okupacją, albo
3. Pod reżimem nazistowskich kolaborantów, jak również każdy Żyd który uciekł z powodu tego reżimu lub okupacji”.

Prezydent Franklin Delano Roosevelt, sefardyjski krypto-Żyd, prawdziwe nazwisko Rosenfelt, nakazuje umieszczenie na wszystkich nowych baknknotach wszechwidzące oko razem z motto “Novus Ordo Seclorum”. Jest to w języku łacińskim i oznacza „Nowy Porządek Wieków”, albo jak jest obecnie powszechnie znane „Nowy Porządek Świata”.

Ponadto, 16 listopada prezydent Roosevelt uznaje reżim bolszewicki Stalina w Rosji, bez konsultacji z Kongresem, podczas gdy 8.000 Ukraińców maszeruje w proteście w Nowym Jorku. Roosevelt nigdy nie potwierdziłby swojego żydowskiego pochodzenia, ale powiedział na ten temat więcej niż większość. New York Times z 14 marca 1935 cytuje jego następujące oświadczenie:

„W odległej przeszłości moi przodkowie mogli być Żydami. Wszystko co wiem o pochodzeniu rodziny Roosevelt jest to, że ponoć byli potomkami Claesa Martenzena van Roosevelta, którzy przybyli z Holandii”.

W książce „Od faraona do Hitlera, kim jest Żyd?” [From Pharaoh to Hitler, What Is A Jew?], żydowski autor Bernard Joseph Brown, potwierdza, że skoro współcześni Żydzi nie są Izraelitami, nie mają żadnego prawa do Palestyny.

11 maja żydowski poeta Haim Nachman Bialik, powszechnie uznawany za narodowego poetę Izraela, w wygłoszonym do Żydów przemówieniu na jerozolimskim Uniwersytecie Żydowskim, stwierdza:

„Nie na próżno Żydzi zajmowali się dziennikarstwem. W ich rękach stało się ono potężną bronią, dobrze pasującą do ich potrzeb w walce o przetrwanie”.

Novus Ordo Seclorum

1934

W styczniu zagorzały syjonista Vladimir Jabotinsky przedstawia aktualną sytuację w sprawie bojkotu Niemiec przez Samuela Untermyera kiedy wygłasza następujące oświadczenie:

„Walkę z Niemcami od miesięcy prowadzi każda wspólnota żydowska, na każdej konferencji, we wszystkich związkach zawodowych, każdy Żyd na świecie. Istnieją powody by przypuszczać, że nasz udział w tej walce ma znaczenie ogólne.

Rozpoczniemy wojnę duchową i materialną całego świata z Niemcami. Niemcy usiłują jeszcze raz stać się wielkim krajem i odzyskać utracone terytoria, jak również swoje kolonie. Ale nasze żydowkie interesy nawołują do całkowitego zniszczenia Niemiec. Zbiorowo i indywidualnie, naród niemiecki stanowi zagrożenie dla nas Żydów”.

Przeprowadza się reformę szwajcarskich przepisów o tajemnicy bankowej i złamanie tajemnicy bankowej przez każdego pracownika banku staje się przestępstwem zagrożonym karą więzienia. To wszystko jest przygotowaniem do organizowanej przez Rotszylda II wojny światowej, w której, jak zwykle, będzie finansował obie strony.

W numerze z 20 czerwca londyńskiego czasopisma New Britain, opublikowane jest oświadczenie byłego brytyjskiego premiera Davida Lloyda George’a, w którym twierdzi, że

„Brytania jest niewolnikiem międzynarodowego bloku finansowego”.

W artykule są także następujące słowa autorstwa Lorda Bryce’a:

„Demokracja nie ma żadnego bardziej trwałego i podstępnego wroga niż potęga pieniądza. . . przewodniczący [Izby Gmin] nie zezwala na żadne pytania dotyczące Banku Anglii, jego postępowania i celów”.

W wydanej w tym roku książce „Żydzi muszą żyć” [Jews Must Live], żydowski autor, Samuel Roth, tak twierdzi o Żydach:

„Naszą główną odwieczną wadą, tak jak obecnie, jest pasożytnictwo. Jesteśmy narodem sępów żyjacym na pracy i dobrym charakterze reszty świata. Ale, pomimo naszych wad, nigdy nie uczynilibyśmy tak wiele szkód, gdyby nie nasz geniusz złego przywództwa. Nadane nam pasożytnictwo!”

Umiera Edmond de Rotszyld.

1935

W latch 1930-1935, Elizabeth Donnan publikuje 4-tomową pracę „Dokumenty pokazujące historię handlu niewolnikami do Ameryki” [Documents Illustrative of the History of the Slave Trade to America]. Pokazuje ona, że Żydzi całkowicie dominowali handel afrykańskimi niewolnikami do Ameryki i conajmniej 15 statków używanych do transportu niewolników należało do Żydów, i niektórzy z nich mieli wyraźne i bliskie związki z Rotszyldami. Żeby oszukać władze, że nie uczestniczyli w tym Żydzi, często zatrudniali całkowicie gojowską załogę i kapitana.

6 listopada Mao Tse Tsung oświadcza:

„Wszelka władza polityczna pochodzi z lufy karabinu. Partia komunistyczna musi dowodzić wszystkimi karabinami, tak żeby żadnych karabinów nigdy nie używano do kierowania partiami”.

W następstwie tego, w latach 1948-1952, 20.000.000 dysydentów politycznych zostaje aresztowanych i eksterminowanych, bo nie są w stanie obronić się przed komunistami w Chinach, zgodnie z przepisami Moa Tse Tunga o kontroli broni.

W liczącej 41 strony broszurze „Rasa, naród czy religia: trzy pytania na które Żydzi muszą odpowiedzieć” [Race, Nation or Religion: Three Questions Jews Must Answer], dr Solomon Freehof tak oświadcza o Żydach zbiorowo:

„Chcemy świata w którym definitywnie zniknie nacjonalizm”.

1936

Jeśli chodzi o wzrost antysemityzmu w Niemczech, Samuel Landman (ówczesny sekretarz Światowej Organizacji Syjonistycznej) w książce z 1936 „Wielka Brytania, Żydzi i Palestyna” [Great Britain, The Jews, and Palestine], tak wypowiada się o przystąpieniu Ameryki do I wojny światowej:

„Prawdą jest to, że to żydowska pomoc, która wprowadziła Amerykę do wojny po stronie sojuszników, jątrzyła od tej pory niemieckie umysły, i w niemałym stopniu przyczyniła się do rozgłosu jaki antysemityzm zajmuje w programie nazistów”.

3 października zostaje otruty republikański kongresman Louis T McFadden, przewodniczący Komisji ds. Banków i Waluty w latach 1920-1931. Jest to trzecia próba zamachu na jego życie, już wcześniej próbowanogo go otruć i do niego strzelano. McFadden był jednym z najwierniejszych krytyków Rezerwy Federalnej i stojącej za nią kryminalnej kabały żydowskiej.

1937

W książce „Stalin, Trocki czy Lenin” [Stalin, Trotsky, or Lenin], George Marlen pisze:

„Jeśli bieg historii nie zwróci się w kierunku komunistycznego internacjonalizmu, to los narodu żydowskiego będzie przesądzony”.

Mao Tse Tsung

Louis T. McFadden

Innymi słowy, mówi, że Żydzi całkowicie opanowali komunistyczny internacjonalizm, i jeśli świat nie zwróci się w kierunku Nowego Porządku Świata żydowskiego internacjonalizmu komunistycznego, to los narodu żydowskiego będzie przesądzony. Co ciekawe, internacjonalizm jest wczesną inkarnacją globalizacji.

Inny pisarz, Anglik William Joyce, był tak zdegustowany uległością Brytanii wobec Żydów, że tuż przed II wojną światową uciekł do Niemiec, i stamtąd emitował program radiowy, którym próbował obudzić Brytyjczyków na wroga pośród nich, i stwierdził w tym roku:

„Brytania i Niemcy, zwłaszcza z pomocą Italii, może utworzyć przeciwko bolszewizmowi i międzynarodowym finansom, bliźniaczym przejawom żydowskości, bastion zbyt silny by sprowokować atak. . . Międzynarodowe finanse są kontrolowane przez wielkich żydowskich lichwiarzy, a komunizm jest propagowany przez agitatorów, którzy są jednością z potężnymi kapitalistami z ich narodu, w pożądaniu międzynarodowego porządku światowego, który, oczywiście, uniwersalną suwerenność da jedynej międzynarodowej rasie jaka istnieje”.

I faktycznie, 4 lutego, znany historyk Hilaire Belloc wydaje następujące oświadczenie w G K’s Weekly:

„Propagowanie komunizmu na całym świecie, w organizacji i zarządzaniu, jest w rękach żydowskich agentów. Jeśli chodzi o kogoś kto nie wie o tym, że ruch bolszewicki w Rosji jest żydowski, mogę jedynie powiedzieć, że musi być człowiekiem który daje się na to nabrać dzięki tłumieniu tych wiadomości w naszej żałosnej prasie”.

W tym roku Żyd prof. A Kulisher wzywa do dokonania ludobójstwa na wszystkich Niemcach, jako priorytet dla światowego żydostwa, kiedy oświadcza:

„Niemcy są wrogiem judaizmu i muszą być ścigani z zabójczą nienawiścią. Celem judaizmu teraz jest: bezlitosna kampania przeciwko całemu narodowi niemieckiemu i całkowite zniszczenie tego narodu. Żądamy całkowitej blokady handlu, zatrzymania importu surowców, i zemsty na każdym Niemcu, kobiecie i dziecku”.

28 kwietnia w artykule opublikowanym w Daily Express, 27-letni Lord Victor Rotszyld także ujawnia jakim jest prorokiem, kiedy zapytany przez reportera W Hickeya, gdzie zamierza mieszkać, kiedy skończy się mu dzierżawa na jego dom w Piccadilly. Odpowiedział:

„Prawdopodobnie nigdzie, nie wiem. Przynajmniej do czasu kiedy zakończy się wojna”.

Było to 2,5 roku przed rozpoczęciem II wojny światowej, ale, oczywiście, on już wiedział, że zbliża się wojna.

30 października, admirał Henry Hamilton Beamish stwierdził co następuje przed zgromadzeniem w Nowym Jorku:

„W 1848 słowo ‚antysemicki’ zostało wymyślone przez Żydów, by zapobiec używaniu słowa

‚Żyd’. Właściwe słowo dla nich to ‚Żyd’. . . Błagam was wszystkich o dokładność – nazywajcie ich Żydami. Nie ma potrzeby być delikatnym w tej kwestii żydowskiej.

Musicie stawić im czoła w tym kraju. Żyd powinien tu być zadowolony. Byłem tu 47 lat temu, wasze drzwi były otwarte dla Żydów oni byli wolni. Teraz złapali was za gardło – i taka jest wasza nagroda”.

Hilaire Belloc

1938

1 stycznia Nesta Webster wydaje książkę „Niemcy i Anglia” [Germany and England], w której stwierdza:

„Anglią nie rządzą już Brytyjczycy. Jesteśmy pod niewidzialną dyktaturą żydowską – dyktaturą, którą odczuwa się w każdej dziedzinie życia”.

7 listopada Żyd Herschel Grynszpan zabija Ernsta vom Ratha, funkcjonariusza z niemieckiej ambasady w Paryżu.

W grudniu Sir Oswald Mosley wygłasza następujące odkrywcze oświadczenie w sprawie zarzutu, że Żydzi są prześladowani w Niemczech:

„Załóżmy, że każdy zarzut jest prawdziwy. . . załóżmy, że faktem jest iż mniejszość w Niemczech jest traktowana tak jak piszą dzienniki, czy to stanowiło powód by miliony w Brytanii traciły życie w wojnie z Niemcami?

Ile mniejszości było źle traktowanych w ilu krajach od wojny, bez żadnego protestu ze strony prasy czy polityków?. . . Dlaczego dopiero kiedy dotknęło to Żydów mieliśmy potrzebę wojny z danym krajem?

Była tylko jedna odpowiedź. . . że dzisiaj żydowskie finanse kontrolowały prasę i system polityczny w Brytanii. Jeśli skrytykuje się Żyda w kraju, grozi więzienie. Jeśli inni dotkną Żyda zagranicą – grozi im wojna”.

Rabin Stephen Wise, przewodniczący Amerykańskiego Kongresu Żydowskiego, przedstawia swoje oczekiwania co do lojalności Żyda wobec jego kraju zamieszkania, kiedy wygłasza następujące oświadczenie na wiecu w Nowym Jorku:

„Nie jestem obywatelem amerykańskim wiary żydowskiej. Jestem Żydem. Jestem Amerykaninem. Byłem Amerykaninem przez 63 z 64 lat mojego życia, ale Żydem byłem przez 4.000 lat. Hitler miał rację w jednej rzeczy. Naród żydowski nazywa rasą, i jesteśmy rasą”.

Tłumaczenie  OlaGordon.

 Opublikowano za: https://wolna-polska.pl/wiadomosci/synagoga-szatana-tajna-historia-zydowskiej-dominacji-swiata-cz-ii-2014-05